του μαρτύρων τώρα σ’ αυτό το τέλος του συστήματος πραγμάτων. Η Αποκάλυψις 22:15 λέγει για την υποσχεμένη Νέα Ιερουσαλήμ τα εξής: «Έξω δε είναι οι κύνες και οι μάγοι [οι φαρμακοδόται, Διάστιχος Μετάφρασις της Βασιλείας] και οι πόρνοι και οι φονείς και οι ειδωλολάτραι, και πας ο αγαπών και πράττων το ψεύδος.»

³⁶ Επομένως αυτές οι οδηγίες δίδονται μ’ ένα βαθύ αίσθημα ευθύνης απέναντι του Ιεχωβά Θεού. Αποτελεί συνεπώς καθήκον των πρεσβυτέρων, ως πνευματικών επισκόπων του ποιμνίου του Θεού, να φροντίσουν ώστε αυτά τα ανεπιθύμητα στοιχεία να μη γίνωνται δεκτά ως επιδοκιμασμένα, βαπτισμένα μέλη των εκκλησιών των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά.

Μια Καθαρισμένη Γη

ΛΙΓΟΙ άνθρωποι θα αρνηθούν ότι ζούμε σε μια μολυσμένη και ακάθαρτη γη. Αυτό αληθεύει όχι μόνο από μια κατά γράμμα άποψι ως προς τις λίμνες, τους ποταμούς, τις θάλασσες και τον αέρα, αλλά και από μια ηθική έννοια. Υπάρχει διαφθορά στις υψηλές θέσεις, ηθική κατάπτωσις, νοσήματα και μόλυνσις της γης με την έκχυσι αίματος που έγινε με τους φόνους και τους πολέμους.—Παράβαλε Αριθμοί 35:33, 34.

Τι χρειάζεται για ένα καθαρισμό της γης; Οι άνθρωποι αποτυγχάνουν διότι δεν μπορούν να φθάσουν την πηγή της διαφθοράς. Ποια είναι αυτή η άφθαστη πηγή; Η ‘Αγία Γραφή τονίζει ότι η ανωμαλία προέρχεται από ένα αόρατο βασίλειο που λέγεται γη του Μαγώγ.’ Ο Γώγ, δηλαδή ο Σατανάς ή Διάβολος αφότου εξεβλήθη από τον ουρανό ονομάζεται ως ηγεμών των κατοίκων αυτού του βασιλείου. Ποιοι είναι αυτοί οι κάτοικοι; Είναι οι συνεργάται δαίμονες του Διαβόλου, πονηρά πνευματικά όντα. Είναι άγγελοι που εστασίασαν κατά του Θεού και είναι καταδικασμένοι σε καταστροφή. (1 Πέτρ. 3:19, 20· 2 Πέτρ. 2:4· Ιούδ. 6) Βρίσκομε υποδείξεις ότι αυτοί παρενοχλούσαν τους ανθρώπους στον καιρό που ήταν ο Ιησούς στη γη.—Λουκ. 4:33-35· 8:27-33.

Σήμερα η εναντίωσις των στον Θεό και η αναταραχή που προξενούν στη γη φθάνει στο κατακόρυφο. Γιατί; Διότι η καταστροφή των είναι πολύ κοντά, και διότι τώρα είναι περιωρισμένοι στις ενέργειες των μόνον εδώ στη γη. Η περιωρισμένη αυτή περιοχή, αόρατη στους ανθρώπους, καλείται από την Αγία Γραφή ‘γη του Μαγώγ,’ της οποίας άρχων είναι ο Σατανάς ή Διάβολος. Όταν ιδρύθη η βασιλεία του Θεού από τον Ιησού Χριστό στο τέλος των Καιρών των Εθνών το έτος 1914, οι δαίμονες ‘ερρίφθησαν στη γη’ μαζί με τον αρχηγό τους τον Σατανά. Στην απελπισία τους εναντιώνονται σε ό,τι είναι ορθό και φέρουν τον κόσμο σε μια διεφθαρμένη κατάστασι, προσπαθώντας να εξαφανίσουν οτιδήποτε έχει σχέσι με την αληθινή λατρεία του Θεού. Η Αγία Γραφή λέγει: «Ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο Διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.»—Αποκάλ. 12:5, 7-12.

Τόσο ισχυρή είναι η επιρροή του «Γωγ» ώστε αυτός καλείται στη Γραφή ως «ο θεός του κόσμου τούτου.» (2 Κορ. 4:4· παράβαλε Ιωάννης 12:31· 14:30.) Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται.» (1 Ιωάν. 5:19) Γι’ αυτό η διακυβέρνησις των ανθρώπων με τις διάφορες ανθρωποποίητες κυβερνήσεις της γης υπήρξε κάτω από τον έλεγχο του Διαβόλου, έστω και αν δεν το κατανοούν αυτό οι ίδιοι οι άρχοντες. Συνεπώς