Πόσο Επείγοντες Είναι οι Καιροί Μας;

«Θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομα μου· ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή.»—Μάρκ. 13:13.

 1. Ποια θλίψι προείπε ο Ιησούς για τον λαό του Θεού, σε ποιους εκπληρώθηκε και πώς;

Ο ΙΗΣΟΥΣ, ως μέρος της συνταρακτικής προφητείας του περί ‘της συντελείας του αιώνος’ είπε τα εξής: «Τότε θέλουσι σας παραδώσει εις θλίψιν και θέλουσι σας θανατώσει, και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων των εθνών δια το όνομά μου.» (Ματθ. 24:9) Σε ποιον λαό εκπληρώθηκαν αυτά τα λόγια στους συγχρόνους καιρούς; Στους Χριστιανούς Μάρτυρες του Ιεχωβά ασφαλώς! Από όλες τις θρησκευτικές ομάδες, μόνο αυτοί διακρίνονται ως εκείνοι οι οποίοι απετέλεσαν στόχο Ναζιστών, Κομμουνιστών, στρατιωτικών δικτατόρων, ακόμη και σε δημοκρατικές χώρες, όπως λέγονται, σ’ όλη τη γη.

 2. Πώς αντιμετώπισαν το ζήτημα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Αφρική; (Ψαλμ. 37:39)

² Στα πρόσφατα χρόνια, η ακλόνητη πίστις των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Μαλάουι παρά τις θανατώσεις, τους βιασμούς, τους ξυλοδαρμούς και τις φυλακίσεις, κέρδισε σεβασμό και θαυμασμό, όχι μόνο από τους πνευματικούς αδελφούς των, αλλά και από τους απανταχού φίλους της ελευθερίας. Μολονότι η κατάστασις μπορεί να βελτιώθηκε κάπως στη Μαλάουι, από άλλες Αφρικανικές χώρες έρχονται ειδήσεις για αυξανόμενους διωγμούς.

Ένα νέο έθνος διέταξε όλους τους πολίτες του να φορούν πολιτικά εμβλήματα. Σε μια άλλη χώρα, το βράδυ της Αναμνήσεως, ένας ‘ψευδάδελφος’ επρόδωσε την εκκλησία κι έτσι ήλθε η αστυνομία και περιεκύκλωσε τον τόπο της συναθροίσεως, συγκεντρώνοντας τις δυνάμεις της για κάποιο λόγο, κοντά στην οπισθία είσοδο. Όταν εδόθη το σύνθημα της αναχωρήσεως, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά βρήκαν την εμπρόσθια πόρτα αφύλακτη, έτσι ώστε όλοι εκτός από δύο μπόρεσαν να διαφύγουν και να διασκορπισθούν μέσα στη νύχτα. Αυτοί οι δύο Χριστιανοί εδάρησαν άγρια, αλλά η πίστις των ήταν ακλόνητη και έδωσαν μια λαμπρή μαρτυρία στο δικαστήριο.

Σε μια άλλη χώρα, πιστοί Μάρτυρες του Ιεχωβά που αρνήθηκαν να απαγγείλουν ένα πατριωτικό σύνθημα, εδάρησαν και εξεδιώχθησαν από τα χωριά τους. Σε μερικούς ελέχθη, σαρκαστικά, «Μπορείτε να πάτε οπουδήποτε, ακόμη και στον Ιεχωβά σας.» Η διακίνησις σ’ αυτό το μέρος έγινε πολύ δύσκολη και μερικοί περιοδεύοντες επίσκοποι συνελήφθησαν. Εν τούτοις, δεν υπάρχει έλλειψις πνευματικής «τροφής» στα στρατόπεδα κρατουμένων. Αυτοί οι φυλακισμένοι Μάρτυρες του Ιεχωβά ανέμεναν μάλιστα να συμμετέχουν και στις συνελεύσεις «Νικηφόρος Πίστις.»

Άλλη μια Αφρικανική χώρα αναφέρει ότι 22 Μάρτυρες συνελήφθησαν, κατηγορήθηκαν ψευδώς για πολιτική δράσι, εδάρησαν άγρια, και αφού τους εγύμνωσαν, αφήνοντας τους μόνο τα εσώρουχα, τους φυλάκισαν σ’ αυτή την ημίγυμνη κατάστασι για ένα μήνα. Σε άλλη μια χώρα, τρεις εδάρησαν μέχρι θανάτου και πολλοί άλλοι καταδικάσθηκαν σε θάνατο για το ζήτημα της ουδετερότητος· υπέβαλαν έφεσι. Επίσης, σε μια Αφρικανική χώρα, ένας Κόπτης ιερεύς έκαμε ψευδείς κατηγορίες ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αναμεμιγμένοι στη Μεσανατολική πολιτική, και επροξένησε τη φυλάκισι 18 αρρένων και 20 θηλέων Μαρτύρων του Ιεχωβά, από τις οποίες η μια ήταν έγκυος και η άλλη είχε μια μικρή θυγατέρα μαζί της.

 3. Πώς ο λαός του Ιεχωβά δείχνει την πίστι του;

³ Μολονότι εδώ αναφέρθηκαν ιδιαιτέρως πρόσφατα γεγονότα της Αφρικής, και πολλές άλλες χώρες της γης εναντιώθηκαν καταθλιπτικά στους Μάρτυρες του Ιεχωβά, έτσι ώστε έγινε πολύ δύσκολη η τακτική δράσις κηρύγματος και η διευθέτησις Χριστιανικών συνελεύσεων. Ιεραπόστολοι εκδιώχθηκαν από μερικές χώρες, και έγινε πιο δύσκολο να σταλούν ιεραπόστολοι σε νέους αγρούς. Συμβαίνει ακριβώς όπως προείπε ο Ιεχωβά μέσω του προφήτου του Ιερεμία: «Θέλουσι σε πολεμήσει.» Αυτό ακριβώς κάνουν! Αλλά, παρά την πικρή προπαγάνδα και τον διωγμό, ο λαός του Ιεχωβά εξακολουθεί να δίνη μια πλήρη μαρτυρία. Έχουν πλήρη πίστι στην υπόσχεσι του Ιεχωβά: «Δεν θέλουσιν υπερισχύσει εναντίον σου· διότι εγώ ο Ιεχωβά είμαι μετά σου δια να σε ελευθερόνω.»—Ιερ. 1:19.

«ΚΑΘΩΣ ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΤΟΥ ΝΩΕ»

 4. Γιατί μπόρεσε να εγκαρτερήση ο Νώε; (Ιακ. 1:2-4)

⁴ Ο πατριάρχης Νώε ήταν ένας απ’ εκείνους που έζησαν σε καιρούς ιδιαίτερης δοκιμασίας. Το ειδικό έργο του προετοιμασίας για τον κατακλυσμό διήρκεσε ίσως 60 χρόνια—περίπου τόσον καιρό όσο και το κήρυγμα μας για την εγκαθιδρυμένη βασιλεία του Θεού στους συγχρόνους καιρούς. Μολονότι «διεφθάρη δε η γη ενώπιον του Θεού, και ενεπλήσθη . . . αδικίας (βίας, ΜΝΚ),» ο Νώε μπόρεσε να εγκαρτερήση διότι έδειξε πίστι. Όπως και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στους συγχρόνους καιρούς, εξακολούθησε να υπηρετή με ζήλο ως ένας ‘κήρυξ δικαιοσύνης.’—Γεν. 6:11· 2 Πέτρ. 2:5.

5, 6. (α) Τι ομοιότητες παρατηρούνται μεταξύ των ημερών του Νώε και των ημερών μας; (β) Σε τι πρέπει ν’ απορροφώνται οι Χριστιανοί και γιατί;

⁵ Εν τούτοις, η πλειονότης των ανθρώπων της εποχής εκείνης ήταν όπως ο σημερινός κόσμος της ανθρωπότητος. «Δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός και εσήκωσεν πάντας.» Και όπως αναφέρει αυτά τα λόγια ο Λουκάς:

«Έτρωγον, έπινον ενύμφευον, ενυμφεύοντο, μέχρι της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν, και ήλθεν ο κατακλυσμός και απώλεσεν άπαντας.»

Σήμερα, ένας άνομος κόσμος που σκέπτεται κατά τον ίδιο τρόπο, αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη παγκόσμια ‘μεγάλη θλίψι’!—Ματθ. 24:21, 37-39· Λουκ. 17:26, 27.

⁶ Μήπως τα λόγια που ανεφέρθησαν ανωτέρω σημαίνουν ότι είναι κακό για τους Χριστιανούς σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες να τρώγουν, να πίνουν και να νυμφεύωνται; Όχι, δεν εννοούσε αυτό ο Ιησούς. Είναι κατάλληλο ν’ απολαμβάνη κανείς καλή τροφή και ποτό με μετριότητα. Ομοίως, ο γάμος αποτελεί θεία διάταξι για την ανθρωπότητα. Εκείνο που έλεγε ο Ιησούς είναι ότι δεν πρέπει να τα θεωρούμε αυτά ως τα πιο σπουδαία πράγματα της ζωής, και ν’ απορροφώμεθα απ’ αυτά ως το σημείο να αποκλείωμε πνευματικά ενδιαφέροντα. (1 Πέτρ. 4:3· 1 Κορ. 7:8, 29) Αντιθέτως, πρέπει να προγραμματίζωμε τη ζωή μας με τέτοιο τρόπο ώστε να προτάσσωμε το μεγαλειώδες έργο του ‘κηρύγματος των αγαθών νέων της εγκαθιδρυμένης βασιλείας ως μαρτυρίας,’ προτού έλθη το τέλος.—Ματθ. 24:14.

«ΚΑΘΩΣ ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΤΟΥ ΛΩΤ»

 7. Ποια επείγουσα ανάγκη παρουσιάσθηκε στις ημέρες του Λωτ;

⁷ Όταν ο Αβραάμ και ο Λωτ υπηρετούσαν ως μάρτυρες του Θεού στη γη, ο Ιεχωβά τους προειδοποίησε για την κρίσι του εναντίον των Σοδόμων και των Γομόρρων. Ούτε 10 δίκαιοι άνθρωποι δεν μπόρεσαν να βρεθούν εκεί! Καθώς οι άγγελοι του Ιεχωβά προετοιμάζοντο να επιφέρουν την προλεχθείσα καταστροφή, ο Λωτ κατ’ επανάληψι έλεγε στους άνδρες που ήσαν μνηστευμένοι με τις θυγατέρες του: «Σηκώθητε, εξέλθετε εκ του τόπου τούτου· διότι καταστρέφει ο Ιεχωβά την πόλιν.» Εν τούτοις, αυτοί οι μέλλοντες γαμβροί, που ωμοίαζαν πολύ με τους ανθρώπους του ανήθικου σημερινού κόσμου, εθεώρησαν τη θεία προειδοποίησι σαν ένα απλό αστεϊσμό. Αλλά δεν υπήρχε χρόνος για απώλεια. «Εβίαζον οι άγγελοι τον Λωτ, λέγοντες, Σηκώθητι, λάβε την γυναίκα σου και τας δύο σου θυγατέρας, τας ευρισκομένας εδώ, δια να μη συναπολεσθής και συ εν τη ανομία της πόλεως.»—Γέν. 19:14, 15.

 8. (α) Ποια ‘ανομία’ κατέληξε στην καταστροφή των Σοδόμων και Γομόρρων; (β) Γιατί αυτό πρέπει να χρησιμεύση σαν μια προειδοποίησις για μας σήμερα;

⁸ Ποια ήταν εκείνη η ‘ανομία’; Περιελάμβανε σεξουαλικές διαστροφές που αποτελούν μέγα μέρος της ζωής σε πολλές πόλεις αυτού του σύγχρονου κόσμου, σε σημείο που εξυψώνονται στα θέατρα και στους κινηματογράφους. ‘Τα Σόδομα και τα Γόμορρα και αι πέριξ αυτών πόλεις, είχαν παραδοθή εις την πορνείαν και ακολουθούσαν οπίσω άλλης σαρκός.’ Επίσης, χωρίς να σκεφθούν τη δικαιοσύνη του Θεού, «έτρωγον, έπινον, ηγόραζον, επώλουν, εφύτευον, ωκοδόμουν.» Ήσαν τελείως απορροφημένοι από το δικό τους ιδιοτελή τρόπο ζωής. Και τι τους συνέβη; «Έβρεξεν πυρ και θείον απ’ ουρανού και απώλεσεν άπαντας.» Ο Ιησούς προειδοποίησε ότι θα εκτελέση ομοία κρίσι όταν θ’ αποκαλυφθή σε λίγο ως ο «Υιός του ανθρώπου.»—Γεν. 19:24-26· Λουκ. 17:28-30· Ιου 7.

 9. Ποια επείγουσα ενέργεια απαιτείται από μας τώρα και πώς μπορούμε να βρούμε προστασία;

⁹ Είθε να είμεθα κι εμείς, σαν τον δίκαιο Λωτ, να δίνωμε επείγουσα προσοχή στο άγγελμα κρίσεως του Ιεχωβά για τις ημέρες μας. Και ας μην είμεθα όπως η σύζυγος του Λωτ αλλά, αντιθέτως, ας προσέχωμε να μη παρατηρούμε με επιθυμία για υλικά πλεονεκτήματα του καταδικασμένου αυτού κόσμου. (Λουκ. 17:31, 32) Όταν είμεθα τελείως απορροφημένοι στην εκτέλεσι του θελήματος του Θεού για τον παρόντα καιρό, αυτό θα μας προστατεύση. Μη λησμονείτε ότι για την απελευθέρωσι του Λωτ ο Πέτρος είπε τα εξής: «Εξεύρει ο Ιεχωβά να ελευθερόνη εκ του πειρασμού του ευσεβείς, τους δε αδίκους να φυλάττη εις την ημέραν της κρίσεως δια να κολάζωνται.»—2 Πέτρ. 2:6-9, ΜΝΚ.

ΕΠΙΔΟΣΙΣ ‘ΠΛΗΡΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ’

10. (α) Ποια επείγουσα ανάγκη υπήρχε όταν ο Ιησούς και οι απόστολοι του ήσαν στη γη; (β) Πώς και για ποιον σκοπό, εξεπαίδευσε ο Ιησούς τους μαθητάς του;

¹⁰ Όταν ο Ιησούς και οι απόστολοί του ήσαν στη γη, ήταν επείγον να δοθή μια πλήρης μαρτυρία εκείνη την ημέρα της κρίσεως. Ο ίδιος ο Ιησούς έθεσε το πρότυπο γι’ αυτό το έργο· «διήρχετο αυτός πάσαν πόλιν και κώμην, κηρύττων και ευαγγελιζόμενος την βασιλείαν του Θεού.» Οι 12 απόστολοι και άλλοι, περιλαμβανομένων και γυναικών, τον συνώδευαν. Για ποιον σκοπό; Για να τους εκπαιδεύση να προσαρμόσουν τη ζωή τους γύρω από την υπηρεσία του Θεού. Έτσι, και αυτοί θα μπορούσαν να μετέχουν στη διασάλπισι της προειδοποιήσεως για την επικείμενη καταστροφή του Ιουδαϊκού ‘συστήματος πραγμάτων’ και την παρηγόρησι του καταπιεζομένου λαού. Επίσης, θα εβοηθούντο να ενδυθούν τη Χριστιανική προσωπικότητα, εκδηλώνοντας στη ζωή τους τις ίδιες δίκαιες, πιστές ιδιότητες που είχαν παρατηρήσει στον Κύριο τους.—Ματθ. 9:35-10:15· Λουκ. 8:1, 2· 9:1-6· 10:1, 13-15· Εφεσ. 4:24.

11. Πώς έδειξαν οι μαθηταί ότι έμαθαν καλά το μάθημα τους;

¹¹ Οι πρώτοι εκείνοι μαθηταί έμαθαν καλά το μάθημά τους. Αφοσιώθηκαν με ζήλο στην υπηρεσία της Βασιλείας, πηγαίνοντας στοργικά στους ανθρώπους οπουδήποτε μπορούσαν να τους βρουν—στις αγορές και σε άλλους δημοσίους τόπους, στις συναγωγές (κατά το έθιμο των ημερών εκείνων) και στα σπίτια τους. Ακόμη και όταν διασκορπίσθηκαν λόγω διωγμού, συνέχισαν το έργο τους, «ευαγγελιζόμενοι τον λόγον.»—Πράξ. 5:42· 8:4· 16:13· 17:17.

12. Τι είδους μαρτυρία δόθηκε στις ημέρες των αποστόλων, και ποιο ήταν το αποτέλεσμα;

¹² Προς το τέλος πολλών ετών ενθέρμου κηρύγματος, ο απόστολος Παύλος μπορούσε να πη στους συμπρεσβυτέρους του: «Δεν υπέκρυψα ουδέν των συμφερόντων, ώστε να μη αναγγείλω αυτό προς εσάς και να σας διδάξω δημοσία και κατ’ οίκους, διαμαρτυρόμενος (δίδοντας πλήρη μαρτυρία, ΜΝΚ) προς Ιουδαίους τε και Έλληνας την εις τον Θεόν μετάνοιαν και την πίστιν την εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.» (Πράξ. 20:20, 21) Σχετικά με την επείγουσα μαρτυρία που δόθηκε από τους αποστόλους και τους συνεργάτας των, οι λέξεις «διαμαρτυρόμενος» και «μαρτύρομαι» απαντώνται επανειλημμένως στο βιβλίο των Πράξεων. (Πράξ. 2:40· 8:25· 10:42· 20:24· 23:11· 28:23) Ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτής της ‘διαμαρτυρίας’ ή ‘πλήρους μαρτυρίας’; Εκκλησίες πιστών σχηματίζοντο και ανθούσαν εκεί όπου εκηρύσσοντο τα «αγαθά νέα.» Και καθώς οι περιοδεύοντες επίσκοποι επεσκέπτοντο τις εκκλησίες για να τις ενθαρρύνουν στην υπηρεσία των, οι εκκλησίες ενισχύοντο. «Εστερεούντο εις την πίστιν· και ηυξάνοντο τον αριθμόν καθ’ ημέραν.»—Πράξ. 15:36-16:5.

13. Τι κρίσι εκτέλεσε ο Ιεχωβά τον πρώτο αιώνα, αλλά γιατί επέζησε η Χριστιανική εκκλησία;

¹³ Σε εκπλήρωσι της προειδοποιήσεως που είχε δοθή από τον Ιησού και τους αποστόλους του, ο Ιεχωβά στον κατάλληλο καιρό έκαμε κρίσι σ’ εκείνη τη ‘διεστραμμένη γενεά’ των Ιουδαίων, τη γενεά που ‘εθανάτωσε τον αρχηγόν της ζωής,’ τον Κύριον Ιησού Χριστό. (Πράξ. 2:40· 3:15) Τι έγινε η Χριστιανική εκκλησία, η μικρή εκείνη ομάδα που τόσο επειγόντως υπήκουσε στην εντολή του Κυρίου της να ‘κηρύξη τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν;’ Όταν ήλθε το τέλος, η ενεργός πίστις των εσήμανε σωτηρία γι’ αυτούς. Η εγκαρτέρησίς των ανταμείφθηκε.—Ματθ. 24:13-16.

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΕΘΑ ΕΜΕΙΣ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ;

14. Κατά σύγκρισι, σε τι βαθμό έχουν κηρυχθή τα «αγαθά νέα» σήμερα, και ποια ήταν η επιτυχία;

¹⁴ Για μια φορά ακόμη, στο αποκορύφωμα του αιώνος, τα «αγαθά νέα» κηρύττονται «εις πάσαν την κτίσιν την υπό τον ουρανόν.» (Κολ. 1:23) Αλλά σήμερα ο αγρός του κηρύγματος εμπερικλείει όλη την ‘οικουμένη,’ περιλαμβανομένων και των βασιλείων του «βασιλέως του βορρά» και του «βασιλέως του νότου,» καθώς και πολλών άλλων χωρών της Αφρικής, της Βορείου και Νοτίου Αμερικής, της Ασίας, της Ωκεανίας και των νήσων. Μόνο με το πνεύμα του Ιεχωβά θα μπορούσε να δοθή μια τέτοια παγκόσμια μαρτυρία στο βραχύ χρονικό διάστημα των 60 περίπου ετών. Και ακόμη προσέρχονται κι άλλοι στην οργάνωσι του Ιεχωβά! Ο τομεύς υπήρξε πολύ πιο εκτενής απ’ εκείνον των αποστολικών χρόνων, οπότε χρειάσθηκαν λιγώτερα από 40 χρόνια για να σαλπισθή η τελική προειδοποίησις στον διεσπαρμένο Ιουδαϊκό λαό.

15. Γιατί εκρατήθησαν οι ‘τέσσαρες άνεμοι’ που αναφέρονται στο 7ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως;

¹⁵ Εν τούτοις, πού ακριβώς βρισκόμεθα στο ρεύμα των γεγονότων; Η Αποκάλυψις στο κεφάλαιον 7 μάς λέγει. Εκεί ο απόστολος Ιωάννης είδε «τέσσερας αγγέλους ισταμένους επί τας τέσσερας γωνίας της γης, κρατούντας τους τέσσαρας ανέμους της γης.» Πρόκειται για ανέμους καταστροφής, διότι εν καιρώ αυτοί θα ‘βλάψουν τη γη και τη θάλασσα και τα δένδρα.’ Πρώτα, όμως, πρέπει να σφραγισθούν ‘οι δούλοι του Θεού’ στα μέτωπα των. Στο έτος 1914, όταν ‘αι βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών [Ιεχωβά] και του Χριστού αυτού,’ αυτοί οι δούλοι ποθούσαν να έλθη το τέλος, ώστε να υπάγουν στον Κύριό των στον ουρανό. Αλλά όχι—ο Ιεχωβά είχε ακόμη ένα έργο για να κάνουν αυτοί εδώ στη γη. Επίσης, αυτοί οι ίδιοι έπρεπε να καθαρισθούν και να ετοιμασθούν για τη μέλλουσα ιερατική υπηρεσία των στη 1.000ετή βασιλεία του Χριστού. Ώστε οι ‘τέσσαρες άνεμοι της γης’ εκρατήθησαν για μια χρονική περίοδο.—Αποκ. 7:1-4· 11:15.

16. Ποια άλλη ομάδα ευνοήθηκε από το ότι οι άγγελοι ‘κρατούν’ τους ανέμους και ποια είναι η ελπίδα της;

¹⁶ Ο Ιεχωβά, με το άφθονο έλεός του και την αγαθωσύνη του, εχρησιμοποίησε αυτούς τους «δούλους» του πνευματικού του Ισραήλ, ‘του Ισραήλ του Θεού,’ σ’ ένα μεγαλειώδες έργο υπέρ μιας άλλης ομάδος—‘ενός πολλού όχλου εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών. Αφού όλοι οι 144.000, που είναι μέλη του πνευματικού Ισραήλ, εισέλθουν στην υπηρεσία των στους ουρανούς, η ‘βασιλεία του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού’ πρέπει να εξακολουθήση να άρχη στο ανθρώπινο γένος εδώ στη γη. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1930, λοιπόν, αυτός ‘ο πολύς όχλος’ έκαμε την εμφάνισί του, κι έτσι σήμερα πάνω από δύο εκατομμύρια άτομα αποβλέπουν στο να υπηρετούν συνεχώς ως επίγειοι υπήκοοι της Βασιλείας. Αυτοί αποτελούν τον πυρήνα της ‘νέας γης,’ μιας δικαίας κοινωνίας ανθρώπων που θα ζουν για πάντα κάτω από την κυριαρχία του Ιεχωβά Θεού. (Αποκ. 7:9, 10· 21:1, 3-5· 2 Πέτρ. 3:13) Εν τούτοις, οι άγγελοι ‘κρατούν ακόμη τους τέσσερας ανέμους της γης.’ Γιατί;

17. Για ποιον λόγο οι άγγελοι ‘κρατούν ακόμη τους τέσσερας ανέμους’;

¹⁷ Αυτό σημαίνει ότι ο Ιεχωβά έχει ακόμη έργο για τους μάρτυρες του εδώ στη γη. Υπάρχουν και άλλοι από τον ‘πολύν όχλον’ που πρέπει να συναχθούν. Η παρουσία εκατομμυρίων ατόμων στον εορτασμό της Αναμνήσεως στα πρόσφατα χρόνια, μαζί με τη συνεχή σταθερή αύξησι των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε πολλές Ασιατικές χώρες, νήσους και Καθολικές χώρες της Ευρώπης, δείχνει ότι το έργο της συνάξεως δεν ετελείωσε. Είναι επείγον να επιδοθή όλος ο λαός του Ιεχωβά στην υπηρεσία του έως το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος.—Μάρκ. 13:10· Εφεσ. 5:15, 16.

18. (α) Ποιο κοσκίνισμα φαίνεται ότι γίνεται τώρα; (β) Γιατί πρέπει να προσέχωμε πολύ τη συμβουλή του Παύλου στο εδάφιο 2 Κορινθίους 13:5;

¹⁸ Επίσης, όπως ακριβώς έγινε ένα μεγάλο κοσκίνισμα μεταξύ του κεχρισμένου υπολοίπου στη δεκαετία που ακολούθησε το 1914, φαίνεται ότι τώρα γίνεται ένα κοσκίνισμα ανάμεσα σε μερικούς που ομολογούν ότι ανήκουν στον ‘πολύν όχλο.’ Τα λόγια του αποστόλου Παύλου εφαρμόζονται ιδιαίτερα σε όλους μας σ’ αυτούς τους κρισίμους καιρούς: «Εαυτούς εξετάζετε αν ήσθε εν τη πίστει, εαυτούς δοκιμάζετε.» (2 Κορ. 13:5) Εκτιμούμε αληθινά την αφιέρωσί μας στον Ιεχωβά—τη στενή σχέσι που έχομε μ’ αυτόν, και η οποία έγινε δυνατή με τη θυσία του Ιησού; Εκτιμούμε την ενότητα μας με τον Πατέρα και τον Υιό στο μεγαλειώδες έργο που έχομε το προνόμιο να μετέχωμε τώρα; Υπηρετούμε από γνήσια αγάπη για τον Ιεχωβά και τον πλησίον μας; Ή μήπως το ελατήριό μας ήταν ‘να σώσωμε τη ζωή μας’ μέσα από τη μάχη του Αρμαγεδδώνος; Αν είμεθα από τον ‘πολύν όχλο,’ θα εξακολουθήσωμε να υπηρετούμε τον Θεό ‘ημέρα και νύχτα’ ως τη ‘μεγάλη θλίψι;’ Ή μήπως θα παραμελήσουμε την προφύλαξί μας, επιτρέποντας στον Σατανά να μας καταβάλη με τέρψεις, ανηθικότητες ή μέριμνες του βίου;

19. (α) Γιατί μπορούμε να είμεθα ευτυχείς που οι άγγελοι κρατούν τους ανέμους έως αυτή τη στιγμή; (β) Όπως λέγει το εδάφιο 2 Κορινθίους 13:11, πώς μπορούμε να συμβαδίζωμε με την πρόοδο της οργανώσεως του Θεού σήμερα;

¹⁹ Οι τέσσερις άγγελοι δεν θα ‘κρατούν’ για πάντα τους τέσσερις ανέμους της γης. Πρέπει να είμεθα ευτυχείς που το έκαμαν αυτό ως τώρα, και που αυτό θα επιφέρη τη σωτηρία εκατομμυρίων ανθρώπων. Αλλά ο χρόνος περνά γοργά. Είναι ανάγκη να είμεθα άγρυπνοι, δραστήριοι, προχωρώντας συνεχώς μπροστά με την οργάνωσι του Θεού επάνω στη γη. Πόσο χαιρόμεθα που αποτελούμε μέρος της μόνης παγκοσμίου αδελφότητος που είναι ειρηνική και ενωμένη, αινώντας το όνομα του Ιεχωβά σ’ αυτούς τους κρισίμους καιρούς! Για να συμβαδίζωμε, θα πρέπει ίσως να προσαρμόζωμε την προσωπική μας στάσι ή άποψι κατά καιρούς. Αλλά ας είμεθα πάντοτε έτοιμοι να το κάνουμε αυτό με ταπεινότητα, για να υπηρετούμε με επείγοντα τρόπο και να εξακολουθήσουμε να απολαμβάνωμε τη χαρά που έχει όλος ο λαός του Θεού. Όπως συμβούλευσε ο Παύλος: «Λοιπόν, αδελφοί, χαίρετε, τελειοποιείσθε, παραμυθείσθε, φρονείτε το αυτό, ειρηνεύετε· και ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης θέλει είσθαι μεθ’ ημών.»—2 Κορ. 13:11.

[Εικόνα στη σελίδα 10]

‘ΔΕΝ ΕΝΝΟΟΥΝ’ Όπως στις ημέρες του Νώε και του Λωτ, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τόσο αναμεμιγμένοι με τις καθημερινές υποθέσεις της ζωής ώστε αγνοούν το επείγον των καιρών μας