Προοδεύει η Απελευθέρωσις έως τα Πέρατα της Γης

 1. Ποιων τους στεναγμούς ακούει ο Ιεχωβά, και γιατί είναι τώρα καιρός για να ενεργήση προς όφελός των;

ΕΩΣ ΤΑ πέρατα της γης υπάρχει μια απέραντη φυλακή, της οποίας προΐσταται η παγκόσμια οργάνωσις του Σατανά Βαβυλών, κρατώντας τον λαό σε πολιτική, κοινωνική, οικονομική, στρατιωτική και θρησκευτική δουλεία. Ο Θεός της αγάπης ακούει καθαρώτερα από κάθε άλλον τους στεναγμούς των δεσμίων που αγαπούν την ελευθερία, και ήγειρε τον μέγαν Δούλον του Χριστόν Ιησούν και τον περιέβαλε με βασιλική εξουσία για τον σκοπό, ακριβώς, να φέρη την απελευθέρωσί τους. Τώρα είναι καιρός για να ενεργήση, διότι πλησιάζει περισσότερο η ώρα της καταστροφής της μεγάλης Βαβυλώνος στη μάχη του Αρμαγεδδώνος, όλοι δε οι άνθρωποι που παραμένουν υποδουλωμένοι σ’ αυτήν και συμμετέχουν στις αμαρτίες της θα καταστραφούν μαζί της.

 2. Πώς έδειξε ο Ιεχωβά στο 1919 ότι είχε ενδιαφέρον για τη Σιών, και για ποιον σκοπό;

² Στο 1914 ο Ιεχωβά Θεός ετίμησε τον Δούλον του Ιησούν Χριστόν εγκαθιστώντας τον ως Βασιλέα στη Σιών. Όπως και η μικρογραφική Σιών των αρχαίων χρόνων, η Σιών αυτή είναι η οργάνωσις του Ιεχωβά. Εν τούτοις, είναι ουρανία, μ’ ένα ορατό μέρος επάνω στη γη, που αποτελείται από το υπόλοιπο των πνευματικών του υιών, Ισραηλιτών εσωτερικώς. Αυτός φροντίζει για την ορατή αυτή οργάνωσι του πνευματικού Ισραήλ περισσότερο από όσο φροντίζει οποιαδήποτε επίγεια μητέρα για το παιδί της που θηλάζει στην αγκαλιά της. Όταν, λοιπόν, η ορατή οργάνωσις εφαίνετο ερημωμένη χωρίς τη δυνατότητα επανορθώσεως στο 1918, και η δύναμις της μεγάλης Βαβυλώνος επάνω της εφαίνετο άθραυστη, ο Ιεχωβά έστειλε τον Δούλον του προς διάσωσίν της. Αυτός έθραυσε τη δύναμι του εχθρού από πάνω τους το 1919 και άρχισε να ελευθερώνη το δεσμευμένο υπόλοιπο για να αναλάβη πάλι την προς αυτόν λατρεία του ελεύθερα και άφοβα. Χάριν του ονόματός του ο Ιεχωβά ενδιαφέρθηκε για την αναδιοργάνωσι του λαού του ελευθερωμένου από τη Βαβυλώνα. Ο σκοπός του ήταν να τους συγκεντρώση και να τους ενώση σε μια οργάνωσι που ο εχθρός δεν θα μπορούσε ποτέ πια να την διασπάση, για να συνεχισθή η αγνή λατρεία.

 3. Ποιο γεγονός εξεικονίζει ότι ο Ιεχωβά δεν θ’ αφήση τη λατρεία του να εξαλειφθή στη γη από τη Βαβυλώνα;

³ Ας είμεθα βέβαιοι για ένα πράγμα: Ο Ιεχωβά δεν αφήνει τη λατρεία του να εξαλειφθή από τη γη με την ενέργεια της παγκοσμίου οργανώσεως του Διαβόλου Βαβυλώνος. Η λατρεία του υπήρχε στη γη και πριν εμφανισθή ακόμη η Βαβυλών στην εποχή του Νεβρώδ, και η αγνή του λατρεία θα υπάρχη στη γη και μετά την πτώσι της συγχρόνου μεγάλης Βαβυλώνος. Αυτό είναι τόσο βέβαιο όσο και το ότι το υπόλοιπο του αρχαίου Ισραήλ επέζησε από την καταστροφή της αρχαίας Βαβυλώνος. Τόσο ακριβώς βέβαιο είναι ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα επιζήσουν και θα υπάρχουν στη γη και αφού η Ρώμη, την οποίαν ο επίσκοπος της Πόλεως του Βατικανού αποκαλεί «Αιωνίαν Πόλιν», πέση σε αιώνια καταστροφή, και μαζί της η Μόσχα και άλλες έδρες ολοκληρωτικής εξουσίας. Όλοι οι δικτάτορες και οι τυραννικοί άρχοντες της γης είναι απλώς άνθρωποι. Αναπόφευκτα θα καταλήξουν στο χώμα της γης, και μάλιστα συντόμως. Αλλά η λατρεία του Ιεχωβά επάνω στη γη θα συνεχίζεται για πάντα.

 4. Τι έκαμε ο Ιεχωβά στο υπόλοιπό του, για να έχη μια οργάνωσι που να δεχθή όλους όσοι επάνω στη γη θα ήθελαν να τον λατρεύσουν πριν από τον Αρμαγεδδώνα;

⁴ Πρέπει να υπάρχη μια ορατή οργάνωσις για να περιλάβη όλους, όσοι επάνω στη γη θέλουν να λατρεύσουν τον Ιεχωβά Θεό με ελευθερία, πριν από τη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Από το 1919 λοιπόν και έπειτα ο Θεός εχρησιμοποίησε τον μέγαν Δούλον του για να αποκαταστήση το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ και αυτός τους αναδιωργάνωσε για να δράσουν ως μάρτυρές του στη βαρυσήμαντη μεταπολεμική περίοδο. Τους εκαθάρισε από τις αποκρουστικές θρησκευτικές κηλίδες που απέκτησαν όταν ήσαν κάτω από τη δύναμι και επιρροή της Βαβυλώνος. Έτσι κατέστησε καθαρή την οργάνωσι, άξια να δεχθή εκείνους που εγκατέλειψαν τη Βαβυλώνα υπακούοντας στην εντολή του: «Σύρθητε, σύρθητε, εξέλθετε εκείθεν, μη εγγίσητε ακάθαρτον· εξέλθετε εκ μέσου αυτής· καθαρίσθητε σεις οι βαστάζοντες τα σκεύη του Κυρίου [Ιεχωβά]!» Αφότου δε ο Ιεχωβά Θεός ανέλαβε τη μεγάλη του δύναμι κι εβασίλευε πια τώρα δια του Δούλου—Βασιλέως του Χριστού Ιησού, κατηύθυνε τον αναδιωργανωμένο λαό του να φροντίση ώστε η μόνη οργάνωσις που τώρα θα είχαν και θα υπηρετούσαν μέσω αυτής, να είναι η Θεοκρατική οργάνωσις, όχι μια δημοκρατική οργάνωσις. Λόγω της μετανοίας των κι επανόδου σ’ αυτόν με πιστή καρδιά, ο Ιεχωβά κατέστησε το υπόλοιπον των πνευματικών Ισραηλιτών μέρος της τάξεως του δούλου του κάτω από τον Ύπατον Δούλον του Χριστόν Ιησούν. Έτσι μπορούσαν να υπηρετήσουν ως ο «πιστός και φρόνιμος δούλος», τον οποίον προείπε ο Ιησούς και για τον οποίον εδήλωσε ότι θα τον διώριζε πάνω σε όλα τα επίγεια ορατά του υπάρχοντα, τα συμφέροντα της Βασιλείας.​—Ησαΐας 52:11· Ματθαίος 24:45-47.

 5. Αλλά επρόκειτο να συναχθή μόνο το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ, και πώς η ιδέα τους ήταν όμοια μ’ εκείνη του Ιουδαϊκού υπολοίπου πριν από πολύν καιρό;

⁵ Μήπως όμως η συγκέντρωσις λαού στην ανοικοδομημένη Θεοκρατική οργάνωσι επρόκειτο να είναι μόνον από το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ; Εκείνοι που αποτελούσαν το αρχικό υπόλοιπο, και που επέζησαν από τα παθήματα του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου συνήθιζαν να παραθέτουν τον Ψαλμό 50:5, «Συναθροίσατέ μοι τους οσίους μου, οίτινες έκαμον μετ’ εμού συνθήκην επί θυσίας.» Συνήθιζαν να φρονούν ότι αυτοί μόνον οι όσιοι επρόκειτο να συναθροισθούν ή συγκομισθούν πριν από τον Αρμαγεδδώνα, αν και ήταν γι’ αυτούς επίκαιρο να κηρύττουν από το 1918 το άγγελμα, «Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων Ουδέποτε θα Αποθάνωσι.» Προεβάλλετο μάλιστα ότι η συγκομιδή των πνευματικών αυτών οσίων θα έληγε πιθανώς το 1924, κατόπιν δε θα εγίνετο η ουρανία ενδόξασις αυτών των κεχρισμένων και αποκυημένων από το πνεύμα ακολούθων του Χριστού. (Βλέπε Σκοπιάν, 15ης Ιανουαρίου 1924, Παράγρ. 11-32.) Πριν από δεκαεννέα αιώνες τα πρώτα μέλη του Ιουδαϊκού υπολοίπου έτειναν επίσης να νομίζουν ότι η σύναξις των προβάτων του Ποιμένος Χριστού Ιησού επρόκειτο να γίνη μόνον από το Ιουδαϊκό έθνος, τους Σαμαρείτες και τους προσηλύτους που είχαν κάμει περιτομή. Επί τριάμισυ χρόνια μετά τον θάνατο, την ανάστασι και την ανάληψι του Ιησού στον ουρανό και την έκχυσι του αγίου πνεύματος κατά την ημέρα της Πεντηκοστής, περιόριζαν το κήρυγμά τους για τον Χριστό σ’ αυτούς και μόνον και δεν ήθελαν να μπουν στο σπίτι ενός απεριτμήτου Εθνικού για να του πουν τα αγαθά νέα.

«ΦΩΣ ΕΙΣ ΤΑ ΕΘΝΗ»

 6. Από ποια περικοπή του Ησαΐα 49 εγνώριζε ο Ιησούς τα πράγματα καλύτερα απ’ αυτούς;

⁶ Αλλά ο μέγας Δούλος του Ιεχωβά εγνώριζε καλύτερα τα πράγματα. Είχε κάμει μάλιστα σχετική νύξι λίγο πριν αναληφθή από τους μαθητάς του στον ουρανό. (Λουκάς 24:45-49· Πράξεις 1:6-9) Ο Ιησούς εγνώριζε ότι τα παρακάτω λόγια της προφητείας του Ησαΐα είχαν γραφή ιδιαίτερα γι’ αυτόν: «Και είπε, Μικρόν είναι το να ήσαι δούλός μου δια να ανορθώσης τας φυλάς του Ιακώβ, και να επαναφέρης το υπόλοιπον του Ισραήλ· θέλω προσέτι σε δώσει φως εις τα έθνη, δια να ήσαι η σωτηρία μου έως εσχάτου της γης. Ούτω λέγει ο Ιεχωβά, ο Λυτρωτής του Ισραήλ, ο Άγιος αυτού, προς εκείνον τον οποίον καταφρονεί άνθρωπος, προς εκείνον τον οποίον βδελύττεται έθνος, προς τον δούλον των εξουσιαστών· Βασιλείς θέλουσι σε ιδεί και σηκωθή, ηγεμόνες και θέλουσι σε προσκυνήσει, ένεκεν του Ιεχωβά, όστις είναι πιστός, του Αγίου του Ισραήλ, όστις σε έκλεξεν.» Δεν είναι λοιπόν παράδοξο ότι στην αρχή του κεφαλαίου καλεί «τας νήσους», τις παράλιες χώρες, ή μακρινές ακτές ν’ ακούσουν, και τους μακρινούς λαούς να τον προσέξουν!—Ησαΐας 49:1, 6, 7, Α.Σ.Μ.

 7. Πώς ήταν «μικρόν» για τον Ιησούν να ανορθώση μόνο τις φυσικές φυλές του Ιακώβ και το διαφυλαγμένο υπόλοιπο του Ισραήλ;

⁷ Πώς ήταν «μικρόν» ή πολύ λίγο το να ανορθώση αυτός μόνο τις φυσικές φυλές του Ιακώβ και να επαναφέρη μόνο το διαφυλαγμένο υπόλοιπο του φυσικού Ισραήλ; Διότι μόνο ένα μικρό υπόλοιπο μερικών χιλιάδων περιτετμημένων Ιουδαίων θα εδέχοντο τον Χριστόν Ιησούν ως Δούλον του Ιεχωβά για τη σωτηρία τους, το δε υπόλοιπο αυτό δεν θα ήταν αρκετό να συμπληρώση τον προκαθωρισμένο αριθμό των 144.000 μελών του σώματος του Χριστού, των οποίων ο Ιησούς είναι Κεφαλή. (Αποκάλυψις 7:4-8· 14:1, 3) Επί πλέον, η ανθρώπινη θυσία του Ιησού δεν ήταν μόνο για τους φυσικούς Ιουδαίους, αλλά και για τους μη Ιουδαίους επίσης, ανθρώπους κάθε είδους. Ήταν λοιπόν αναγκαίον ν’ αφήση ο Θεός το άγγελμα της σωτηρίας και τις ευκαιρίες συμμετοχής με τον Χριστό Ιησού στην ουράνια βασιλεία να έλθουν στους Εθνικούς. Τότε θα μπορούσαν να πιστέψουν και να γίνουν πνευματικοί Ισραηλίτες δια πίστεως στον Θεό και στον Χριστό του και με την αποκύησί τους από το πνεύμα του.

 8. Σε ποιους ο Ιησούς εκήρυξε προσωπικώς, και τι επομένως ήταν αναγκαίον αν επρόκειτο να είναι «φως εις τα έθνη» και σωτηρία έως τα πέρατα της γης;

⁸ Αλλά όταν ο Ιησούς ήταν στη γη ως άνθρωπος, ως Ιουδαίος, περιώρισε το κήρυγμά του στους Ιουδαίους και στους Σαμαρείτες, για να παρασχεθή πρώτα σ’ αυτούς η ευκαιρία της Βασιλείας. Κι εδώ λοιπόν πάλι βλέπομε την ανάγκη της τάξεως του δούλου, αν πρόκειται ο Δούλος του Ιεχωβά να είναι «φως εις τα έθνη» και η «σωτηρία [Του] έως εσχάτου της γης». Ο Ύπατος Δούλος θα χρησιμοποιούσε τους ακολούθους του ως πρέσβεις του και θα τους έστελνε στα έθνη, αν επρόκειτο να έλθη φως και σωτηρία στους απεριτμήτους αυτούς. Αυτό άρχισε να το κάνη όταν έστειλε τον απόστολό του Πέτρο στο σπίτι του Ιταλού εκατοντάρχου Κορνηλίου στην Καισάρεια για να κηρύξη την καλήν αγγελία για τον Ιεχωβά και τον Χριστό του. Εκεί «καταρχάς ο Θεός επεσκέφθη τα έθνη, ώστε να λάβη εξ αυτών λαόν δια το όνομα αυτού». Τότε το φως άρχισε να αυγάζη στους Εθνικούς.​—Πράξεις 15:14· 10:1-48.

 9. Πώς η θεόπνευστη αφήγησις δείχνει ότι η προφητεία του Ησαΐα εδώ περιλαμβάνει και την τάξιν του δούλου υπό τον Ιησούν;

⁹ Το ότι η προφητεία του Ησαΐα εδώ σχετικά με τον Δούλον περιλαμβάνει μ’ ένα δευτερεύοντα τρόπο και την τάξι του δούλου κάτω από την Κεφαλήν των τον Χριστόν Ιησούν, καθορίζεται υπό θείαν έμπνευσιν. Ο απόστολος Παύλος και ο σύντροφός του Βαρνάβας εφήρμοσαν έτσι την προφητεία του Ησαΐα όταν την παρέθεσαν στους αναξίους και αντιδραστικούς Ιουδαίους μέσα στη συναγωγή τους, και είπαν: «Εις εσάς πρώτον ήτο αναγκαίον να λαληθή ο λόγος του Θεού· αλλ’ επειδή απορρίπτετε αυτόν, και δεν κρίνετε εαυτούς αξίους της αιωνίου ζωής, ιδού στρεφόμεθα εις τα έθνη· διότι ούτω προσέταξεν ημάς ο Ιεχωβά, λέγων, “Σε έθεσα φως των εθνών, δια να ήσαι προς σωτηρίαν έως εσχάτου της γης”.»​—Πράξεις 13:44-47, Μ.Ν.Κ..

10. Γιατί ήταν ανάγκη να δειχθή στο υπόλοιπο από το 1919 ότι αυτό το μέρος της προφητείας του Ησαΐα εφαρμόζεται επίσης και σ’ αυτούς;

¹⁰ Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Αυτό το μέρος της προφητείας του Ησαΐα εφαρμόζεται επίσης στο υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών από το 1919. Στην αρχή όμως αυτοί δεν κατανοούσαν το γεγονός. Όπως παρατηρείται ανωτέρω ενόμισαν ότι η σύναξις των λατρευτών του Ιεχωβά στη Θεοκρατική του οργάνωσι επρόκειτο ν’ αποτελεσθή μόνο απ’ αυτούς, την πνευματική τάξι, τους οσίους της συνθήκης. Ως το 1931 οι προσπάθειες συνεκεντρώνοντο κυρίως στη σύναξι των κληρονόμων της Βασιλείας για να συμπληρωθή το υπόλοιπον του σώματος του Χριστού. Αλλά όλοι αυτοί αποτελούσαν ένα σώμα δούλου κάτω από τον Ιησούν ως Κεφαλήν, η δε τάξις του δούλου δεν προορίζεται μόνο για να υπηρετή τον εαυτό της, αλλά για να υπηρετή και άλλους στους οποίους ο Ιεχωβά Θεός αποστέλλει την τάξι του δούλου του. Έτσι ρίχνοντας φως επάνω στις Άγιες Γραφές, Αυτός άνοιξε δεόντως τα μάτια του υπολοίπου για να ιδούν ότι πρέπει να υπηρετούν και άλλους εκτός από εκείνους που ανήκουν στην τάξι του δούλου. Υπήρχαν και «άλλα πρόβατα» που δεν ήσαν από το «μικρόν ποίμνιον» των κληρονόμων της Βασιλείας, αυτά δε ο Καλός Ποιμήν Χριστός Ιησούς είπε ότι πρέπει να τα συναγάγη και να τα φέρη μαζί με το υπόλοιπο, για να είναι μία ποίμνη κάτω από έναν Ποιμένα.​—Ιωάννης 10:16.

11. Τι εχρειάζετο, λοιπόν, να γίνη για τα «άλλα πρόβατα» και γιατί;

¹¹ Υπήρχε ένα μεγάλο πλήθος των άλλων αυτών προβάτων που περιεπλανώντο παρωδηγημένα από τους ψευδοποιμένας των Βαβυλωνιακών θρησκευτικών συστημάτων. Ήσαν πραγματικά δέσμιοι της Βαβυλώνος και ευρίσκοντο εκεί σε θανατηφόρο θρησκευτικό σκότος. Κι’ αυτοί επίσης είχαν ανάγκη να τους πη ο μέγας Δούλος του Ιεχωβά, ‘Εξέλθετε, ανακαλύφθητε, έλθετε εις την ελευθερίαν και εις το φως της αληθείας και της θείας χάριτος’! Κι αυτοί επίσης πρέπει να έλθουν στη Σιών και να υποταχθούν στη Θεοκρατική οργάνωσι για να διαφύγουν την καταστροφή στον Αρμαγεδδώνα. Καθώς προείπε ο προφήτης Ιωήλ: «Και πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Ιεχωβά, θέλει σωθή· διότι εν τω όρει Σιών, και εν Ιερουσαλήμ, θέλει είσθαι σωτηρία, καθώς είπεν ο Ιεχωβά, και εις τους υπολοίπους τους οποίους ο Ιεχωβά θέλει προσκαλέσει.»​—Ιωήλ 2:32, Α.Σ.Μ.· Ρωμαίους 10:13.

12. (α) Τι είδους Ισραηλίτες είναι το υπόλοιπο σήμερα, και επομένως τι είναι τα άλλα πρόβατα εν σχέσει με αυτούς; (β) Τι πρέπει να λεχθή σ’ αυτά;

¹² Σημειώστε τώρα πώς οι Γραφές, εφαρμόζουν την προφητεία του Ησαΐα για να μας το διευκρινίσουν αυτό. Πριν από δεκαεννέα αιώνες, εν συγκρίσει με το υπόλοιπο των πιστών Ισραηλιτών, όλα τα απερίτμητα έθνη, στα οποία επρόκειτο να φθάση το άγγελμα, ήσαν Εθνικοί από φυσική άποψι. Σήμερα, το υπόλοιπο που αποτελεί την τάξι του «πιστού και φρονίμου δούλου» είναι πνευματικοί Ισραηλίτες. Εν συγκρίσει μ’ αυτούς, τα «άλλα πρόβατα» του Ποιμένος είναι Εθνικοί κάθε είδους, από μια πνευματική άποψι. Και όμως τώρα τα αγαθά νέα της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού πρέπει να δοθούν στα άλλα αυτά πρόβατα για να ελευθερωθούν από τη δουλεία και τη φυλακή στον Βαβυλωνιακό κόσμο του Διαβόλου. Ο Ιεχωβά λέγει τα εξής στην τάξι του δούλου του, στην οποία ανήκει το σημερινό υπόλοιπο: «Λέγων προς τους δεσμίους, Εξέλθετε· προς τους εν τω σκότει, Ανακαλύφθητε. Θέλουσι βοσκηθή πλησίον των οδών, και αι βοσκαί αυτών θέλουσιν είσθαι εν πάσι τοις υψηλοίς τόποις. Δεν θέλουσι πεινάσει, ουδέ διψήσει· δεν θέλει προσβάλλει αυτούς ούτε καύσων, ούτε ήλιος· διότι ο ελεών αυτούς θέλει οδηγήσει αυτούς, και δια πηγών υδάτων θέλει φέρει αυτούς. Και θέλω κάμει πάντα τα όρη μου οδούς, και αι τρίβοι μου θέλουσιν υψωθή. Ιδού, ούτοι θέλουσιν ελθεί μακρόθεν [από ανατολών]· και ιδού, ούτοι από βορρά και από νότου [δυσμών, Μετ. Βασ. Ιακ.], και ούτοι από της γης του Σινείμ [της νοτίου χώρας της Συήνης, Μ.Μ.· Μ.Α.Μ.]. Ευφραίνεσθε, ουρανοί· και αγάλλου, η γη· αλαλάξατε, τα όρη· διότι ο Κύριος [Ιεχωβά] παρηγόρησε τον λαόν αυτού, και τους τεθλιμμένους αυτού ηλέησεν.»​—Ησαΐας 49:9-13.

13. Πώς η Αποκάλυψις εξεικονίζει τα άλλα πρόβατα ως Εθνικούς;

¹³ Η χαροποιά αυτή προφητεία εκτείνεται τώρα στα «άλλα πρόβατα» του Ποιμένος που πρέπει να διασωθούν από τη Βαβυλώνα πριν από τον Αρμαγεδδώνα. Αυτό το γεγονός μάς αποκαλύπτεται στην Αποκάλυψι. Ο απόστολος Ιωάννης περιγράφει πρώτα την όρασί του για τη σύναξι και σφράγισι των 144.000 μελών των δώδεκα φυλών του πνευματικού Ισραήλ. Κατόπιν λέγει: «Μετά ταύτα είδον, και ιδού όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών.» Αυτό τους χαρακτηρίζει ως πλήθος Εθνικών αν παραβληθούν με τους 144.000 πνευματικούς Ισραηλίτες. Αλλά πού είναι, και τι κάνουν; «Ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών· και κράζοντες μετά φωνής μεγάλης έλεγον, Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνίου.»

14. Πού έχουν έλθει αυτά τα άλλα πρόβατα, και ποιας προφητείας λόγια παρατίθενται και εφαρμόζονται σ’ αυτούς;

¹⁴ Μήπως αυτός ο «πολύς όχλος» ήλθε στη Σιών και υπετάχθη στον θεοκρατικό κανόνα του Ιεχωβά που κάθεται επάνω στον ουράνιο θρόνο; Ναι· διότι ένας από τους πρεσβυτέρους καθορίζει τον όχλο στον Ιωάννη και λέγει: «Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης [αυτό προσδιορίζει την έλευσί τους μεταξύ του 1919 και του Αρμαγεδδώνος]· και έπλυναν τας στολάς αυτών, και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου. Δια τούτο είναι ενώπιον του θρόνου του Θεού, και λατρεύουσιν αυτόν ημέραν και νύκτα εν τω ναώ αυτού [πάνω στο όρος Σιών]· και ο καθήμενος επί του θρόνου θέλει κατασκηνώσει επ’ αυτούς.» Και τώρα ο πρεσβύτερος προχωρεί και παραθέτει από τον Ησαΐα 49:10 και το εφαρμόζει στον «πολύν όχλον», τον οποίον παρομοιάζει με πρόβατα, λέγοντας: «Δεν θέλουσι πεινάσει πλέον, ουδέ θέλουσι διψήσει πλέον, ουδέ θέλει πέσει επ’ αυτούς ο ήλιος, ουδέ κανέν καύμα· διότι το Αρνίον το αναμέσον του θρόνου θέλει ποιμάνει αυτούς, και οδηγήσει αυτούς εις ζώσας πηγάς υδάτων· και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών.»​—Αποκάλυψις 7:9, 10, 14-17.

ΑΝΑΓΚΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ

15. Από πότε διευκρινίσθηκε η ταυτότης του «πολλού όχλου», και πώς δείχνει η στατιστική ότι αυτός ήλθε στη Σιών από τότε;

¹⁵ Το ότι ήταν τώρα δυνατόν να εφαρμοσθή η όρασις του «πολλού όχλου» στα άλλα πρόβατα από όλα τα έθνη απεκαλύφθη στο υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ το 1935. Για να παραστήσωμε το πώς οι αγέλες των «άλλων προβάτων» συνέρρευσαν στη Σιών από τότε, μπορούμε να πούμε ότι υπήρχαν 20.786 ενεργοί διαγγελείς της Βασιλείας στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής που έδιναν εκθέσεις εκείνο το έτος, απέναντι 135.356 του Απριλίου του 1951. Για να διευκολύνη την έλευσί τους ο Ιεχωβά τούς διήνοιξε δρόμο πάνω από ορεινά εμπόδια και ύψωσε λεωφόρους γι’ αυτούς μέσ’ από βαθείς τόπους. Τους έθρεψε σ’ όλο το δρόμο, ακόμη και πάνω στους λόφους που εφαίνοντο γυμνοί βρήκε βοσκή γι’ αυτούς, προμηθεύοντάς τους πάντοτε ζώντα ύδατα αληθείας από τον άγιό του λόγο.

16. Από ποια μέρη τούς έφερε ο Ιεχωβά, και ποιες συνελεύσεις δείχνουν τους αριθμούς των, προς μεγάλην έκπληξιν της Σιών;

¹⁶ Από όλες τις κατευθύνσεις, όπως προελέχθη από την προφητεία, αυτός τους έφερε στο ένα ποίμνιον του Αρνίου του, του Καλού Ποιμένος, από ανατολή και δύσι και από βορρά και νότο, ναι, από τη σκοτεινή ήπειρο της Αφρικής, όπως παριστάνεται από τη νότια χώρα του Σινείμ ή Συήνης (το σημερινό Ασουάν, της Αιγύπτου). Η Σιών, που εκπροσωπείται στη γη από το υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών, είναι έκπληκτη. Δεν μπορεί να αιτιολογήση την έλευσί τους, διότι ποτέ δεν τους ανέμενε να προβάλουν εντεύθεν του Αρμαγεδδώνος;. «Ζω εγώ, λέγει ο Ιεχωβά, ότι συ θέλεις ενδυθή πάντας τούτους ως κόσμημα, και ως νύμφη θέλεις στολισθή αυτούς.» (Ησαΐας 49:18, Α.Σ.Μ.) Κυττάξτε τι αποδείξεις τούτου έχομε στις συνελεύσεις περιοχής των μαρτύρων του Ιεχωβά, στις περιφερειακές, εθνικές και διεθνείς συνελεύσεις των! Στη διεθνή συνέλευσι της Νέας Υόρκης το 1950 παρευρίσκοντο 123.707 άτομα στη δημοσία συνάθροισι της Κυριακής 6ης Αυγούστου, με τ’ αυτιά των προσεκτικά για ν’ ακούσουν τη διάλεξι «Μπορείτε να Ζήσετε για Πάντα με Ευτυχία επάνω στη Γη;» Τα έθνη και οι άρχοντές των περιεφρόνησαν και απεστράφησαν την τάξι του δούλου από την Κεφαλή της τον Ιησού Χριστό έως το σημερινό της υπόλοιπο, και δεν είναι παράδοξο ότι αρχίζουν να κυττάζουν με έκπληξι το θαυμαστό αυτό θέαμα. Όσο κι αν δεν το θέλουν, οι βασιλείς και οι άρχοντες, αναγκάζονται να ομολογήσουν ότι ο Ιεχωβά, ο Άγιος του πνευματικού Ισραήλ, υπήρξε πιστός στην τάξι του δούλου που εξέλεξε.​—Ησαΐας 49:7.

17. Τι απήτησε αυτό όσον αφορά την έκτασι της οργανώσεως της έκπληκτης Σιών;

¹⁷ Λογικά αυτό εγέμισε την οργάνωσι από ανθρώπους, πράγμα που απήτησε τη διεύρυνσί της, και το διαχωρισμό των υπερηυξημένων ομάδων, με αποτέλεσμα τον σχηματισμό νέων ομάδων σε νέους τόπους για να περιλάβουν τους νεοερχομένους και να παράσχουν χώρο για την είσοδο και άλλων ακόμη, οι οποίοι να ενσωματωθούν έτσι στην οργάνωσι και να διαδώσουν το άγγελμα της απελευθερώσεως από τη Βαβυλώνα. «Διότι», λέγει ο Ιεχωβά στη Σιών, «οι ηφανισμένοι σου και οι ηρημωμένοι σου τόποι, και η γη σου η κατεφθαρμένη, θέλουσιν είσθαι τώρα παραπολύ μάλιστα στενοί δια τους κατοίκους σου· εκείνοι δε, οίτινες σε κατέτρωγον, θέλουσι μακρυνθή από σου. Τα τέκνα, τα οποία θέλεις αποκτήσει μετά την ατεκνίαν σου, θέλουσιν ειπεί προσέτι εις τα ώτα σου, Στενός είναι ο τόπος δι’ εμέ· κάμε εις εμέ τόπον δια να κατοικήσω. Τότε θέλεις ειπεί εν τη καρδία σου, Τις εγέννησεν εις εμέ ταύτα, ενώ εγώ ήμην ητεκνωμένη, και έρημος, αιχμάλωτος, και μεταφερομένη; Ταύτα δε τις εξέθρεψεν; ιδού, εγώ είχον εγκαταλειφθή μόνη· ταύτα, πού ήσαν;» Πόσο συγκινητική είναι η αναφώνησις αυτή της μητρικής εκπλήξεως της Σιών για την απόκτησι του αναριθμήτου αυτού πλήθους τέκνων και πιστών συντρόφων από όλα τα έθνη, τις φυλές, τους λαούς και τις γλώσσες! (Ησαΐας 49:19-21) Πώς όμως το εκτελεί αυτό ο Ιεχωβά;

18. Πώς ο Ιεχωβά το εκτελεί αυτό, και πριν από ποια καταστροφή;

¹⁸ Ακούστε: «Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός [Ιεχωβά]: Ιδού, θέλω υψώσει την χείρά μου προς τα έθνη, και στήσει την σημαίαν μου προς τους λαούς, και θέλουσι φέρει τους υιούς σου εν ταις αγκάλαις, και αι θυγατέρες σου θέλουσι φερθή επ’ ώμων· και βασιλείς θέλουσιν είσθαι οι παιδοτρόφοι σου, και αι βασίλισσαι αυτών αι τροφοί σου· θέλουσι σε προσκυνήσει με το πρόσωπον προς την γην, και γλείφει το χώμα των ποδών σου· και θέλεις γνωρίσει, ότι εγώ είμαι ο Κύριος [Ιεχωβά], και ότι οι προσμένοντές με δεν θέλουσιν αισχυνθή.» (Ησαΐας 49:22, 23) Αυτό αποδεικνύει ότι η προφητεία αυτή της απελευθερώσεως των δεσμίων ως τα πέρατα της γης πρέπει να εκπληρωθή τώρα πριν από τη μάχη του Αρμαγεδδώνος ενόσω υπάρχουν μη θεοκρατικά έθνη, λαοί, βασιλείς και βασίλισσες.

19. Μπορούν τα επίγεια συστήματα και οι άρχοντες να κατακρατήσουν αυτά τα πρόβατα, και πώς υπήρξαν σαν παιδοτρόφοι και τροφοί;

¹⁹ Ακόμη και ενώ οι δαίμονες της αοράτου οργανώσεως του Σατανά ωθούν τα έθνη και τους άρχοντάς των προς το πεδίον της μάχης του Αρμαγεδδώνος, τα επίγεια αυτά συστήματα και οι άρχοντές των δεν μπορούν να κρατήσουν τους καλής θελήσεως ανθρώπους των κάτω από τη διακυβέρνησί τους όταν ακούουν την πρόσκλησι της απελευθερώσεως του μεγάλου Δούλου του Ιεχωβά, Εξέλθετε! Ανακαλύφθητε! Βγήτε στην ελευθερία και στο φως! Παρά το ότι αυτοί κινητοποιούν τους λαούς με δικτατορικά μέτρα, είναι υποχρεωμένοι να παραδώσουν αυτά τα «άλλα πρόβατα» στη Θεοκρατική οργάνωσι της Σιών. Ακριβώς σαν παιδοτρόφοι και τροφοί εκυβερνούσαν τα καλής θελήσεως αυτά άτομα για να τα έχουν έτοιμα στον κατάλληλο καιρό να τα παραδώσουν στην οργάνωσι του Ιεχωβά. Είναι υποχρεωμένοι να υποκλίνωνται και να ομολογούν την ματαίωσι των πονηρών προσπαθειών των να εμποδίσουν όλη αυτή τη συγκέντρωσι στο Σημείο που ο Ιεχωβά ήγειρε ψηλά.

20. Ποιο είναι αυτό το Σημείο, και ποια είναι η απόδειξις ότι αυτό στέκει κυβερνώντας και ότι ο Ιεχωβά είναι Θεός που δεν απογοητεύει:

²⁰ Αυτό το σημείο είναι ο Βασιλεύς Ιησούς Χριστός, ο μέγας Δούλος του Θεού για την απελευθέρωσι, τον οποίον αυτός ήγειρε στον θρόνο το 1914 για να κυβερνά ανάμεσα στους εχθρούς του. (Ησαΐας 11:10-12· Αποκάλυψις 12:5· Ψαλμός 110:1, 2) Ένας από τους τρόπους με τους οποίους αυτός κάνει φανερό ότι κυβερνά ανάμεσα στους εχθρούς του είναι το ότι απελευθερώνει τους δεσμίους, τους οποίους αυτοί κρατούν δεσμευμένους μέσα στα δικά τους συστήματα ελέγχου και τους οδηγεί ως Ποιμήν στη Σιών για να λατρεύσουν τον Ιεχωβά Θεό εκεί στο ναό του. Έτσι η Σιών επεκτείνει το έδαφός της ακόμη και σε χώρες που είναι κάτω από δικτατορική ή ολοκληρωτική διακυβέρνησι· ο δε Βασιλεύς Χριστός Ιησούς φανερώνει έτσι ότι όλοι οι άρχοντες της γης, οι ισχυροί και οι αδύνατοι, είναι κάτω από τα πόδια του σαν ένα υποπόδιον. Με το ότι κάνει την Σιών να υπερχειλίζη από τέκνα, αυτή, και ιδιαίτερα το υπόλοιπό της επάνω στη γη, λαμβάνει μαρτυρία του ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός και ότι όσοι προσμένουν αυτόν να δράση στον ωρισμένο του καιρό, δεν θα καταισχυνθούν με απογοήτευσι.

21. Τι πρέπει να πράξουν τώρα η τάξις του δούλου και οι σύντροφοί της, και έως ότου να επιτελεσθή τι;

²¹ Είσθε μέλος της τάξεως του δούλου ή είσθε από τα «άλλα πρόβατα» που συνεργάζονται με την τάξι του δούλου; Τότε να είσθε ισχυροί με πεποίθησι στον λόγον του Θεού και να προχωρήτε στο έργον που αυτός ανέθεσε στον δούλο του να κάμη τώρα. Ο Παντοδύναμος Ιεχωβά Θεός είναι με τον μέγαν Δούλον του στο να ελευθερώνη τους δεσμίους που απομένει ακόμη να ελευθερωθούν, το δε έργο της απελευθερώσεως που είναι τώρα υπό εκτέλεσιν, θα προχωρήση ως αυτά τα πέρατα της γης ώσπου και ο τελευταίος να ελευθερωθή και να επιδοθή στη λατρεία και υπηρεσία του Ιεχωβά στο ναό του στη Σιών.

22. Ποια θεία δήλωσις δείχνει αν είναι δυνατόν να βγάλωμε περισσότερα πρόβατα έξω, ιδιαίτερα από την ολοκληρωτική διακυβέρνησι;

²² Μη θεωρείτε αδύνατον το να βγάλετε και άλλους ακόμη έξω, ιδιαίτερα από την ολοκληρωτική διακυβέρνησι. «Δύναται το λάφυρον να αφαιρεθή από του ισχυρού,a ή να ελευθρωθώσιν οι δικαίως αιχμαλωτισθέντες; Αλλ’ ο Κύριος [Ιεχωβά] ούτω λέγει· Και οι αιχμάλωτοι του ισχυρού θέλουσιν αφαιρεθή, και το λάφυρον του τρομερού θέλει αποσπασθή· διότι εγώ θέλω δικολογήσει προς τους δικολογούντας κατά σου, και εγώ θέλω σώσει τα τέκνα σου. Τους δε καταθλίβοντάς σε θέλω κάμει να φάγωσι τας ιδίας αυτών σάρκας· και θέλουσι μεθυσθή με το ίδιον αυτών αίμα, ως με νέον οίνον· και θέλει γνωρίσει πάσα σαρξ, ότι εγώ ο Κύριος [Ιεχωβά] είμαι ο Σωτήρ σου, και ο Λυτρωτής σου, ο Ισχυρός του Ιακώβ.»​—Ησαΐας 49:24-26.

23. Με ποια, λοιπόν, μέσα και μεθόδους προχωρεί το έργον και επεκτείνεται το έργο της απελευθερώσεως ως τα πέρατα της γης;

²³ Κανείς λοιπόν ας μη λέγη: «Δεν μπορεί να γίνη! Δεν μπορεί να προχωρήση!» Ο στρατιωτικοποιημένος αυτός κόσμος με τις επιστρατεύσεις του και τους γενικούς νόμους στρατιωτικής εκγυμνάσεως, δεν μπορεί να εμποδίση το έργον του Δούλου του Ιεχωβά για την απελευθέρωσι των δεσμίων. Ούτε μπορούν να το εμποδίσουν οι καταδυναστευτικοί ολοκληρωτικοί δικτάτορες, είτε πίσω από το «σιδηρούν παραπέτασμα» είτε έξω απ’ αυτό. Η διάσωσις εκείνων τους οποίους λαφυραγωγούν και τους οποίους έχουν κρατήσει δεσμίους, συντελείται κάτω από τη μύτη τους, είτε με συγκεκαλυμμένες είτε με φανερές μεθόδους. Οι δημόσιες υπηρεσίες που παρέχουν όλοι αυτοί οι άρχοντες στο λαό, και για τις οποίες δίκαια αποδίδομεν «τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα», χρησιμοποιούνται από την τάξι του δούλου για την εκτέλεσι του έργου του Ιεχωβά, τη σύναξι των «άλλων προβάτων» του τώρα στο πλευρό της θεοκρατικής του κυβερνήσεως. Περισσότερος χώρος χρειάζεται για τα τέκνα της Σιών, αυτός δε αποκτάται. Όχι όμως με στρατιωτική επίθεσι και άδικη διείσδυσι, με εισβολή και διαρπαγή των γαιών των άλλων με εξαναγκασμό και βιαιότητα. Όχι· αλλά με ειρηνική επέκτασι, με τ’ αγαθά νέα της ειρήνης. Όσοι λοιπόν φρονούν ότι δεν υπάρχει αρκετός χώρος για τα τέκνα της Σιών, βγαίνουν ως ιεραπόστολοι στη χώρα τους και ως ιεραπόστολοι στο εξωτερικό, σε άλλα εδάφη και σε άλλες χώρες και ιδρύουν εκεί εγκαταστάσεις λατρείας του Ιεχωβά. Το έργον λοιπόν της απελευθερώσεως εξαπλώνεται ως τα πέρατα της γης.

24. Τι θα κάμη ο Ιεχωβά τους πολεμίους του να πράξουν, και τι θα κάμη και αυτούς καθώς κι εμάς να μάθουμε γι’ αυτόν;

²⁴ Ο Ιεχωβά Θεός υπεσχέθη ότι θ’ αντιταχθή σ’ εκείνους που μας καταδυναστεύουν και μας αντιτάσσονται. Αυτό σημαίνει ότι είναι παρά το πλευρόν μας και μας υποστηρίζει. Στη μάχη του Αρμαγεδδώνος θα συγχύση τους καταδυνάστας και τους πολεμίους μας. Θα τους φέρη με ελιγμούς σε μάχη εναντίον αλλήλων και με αυτόν τον τρόπο στην καταστροφή αλλήλων. Έτσι, θα συμβή ώστε να φάγουν ο ένας τις σάρκες του άλλου και να πιούν ο ένας το αίμα του άλλου, και δεν θα μπορέσουν ούτε με ιατρική μετάγγισι αίματος να σώσουν τη ζωή τους. Η κατακλείς θα είναι ότι κάθε σαρξ—οι εχθροί μας ενόσω ζουν ακόμη «εν σαρκί», κι εμείς επίσης​—θα μπορέση να ιδή ότι ο Ιεχωβά είναι ο μόνος Σωτήρ του λαού του, εκείνων που έρχονται στη Σιών. Αν προσκολλώμεθα σ’ αυτόν και υπηρετούμε μαζί με τον μέγαν Δούλον του Χριστόν Ιησούν, πρόκειται να τύχωμε τελικά πλήρους απελευθερώσεως. Καμμιά διαβολική δύναμις δεν μπορεί να παρεμποδίση την υπηρεσία μας αυτή προτού λάβωμε το προνόμιο να συμβάλωμε στην απελευθέρωσι των άλλων.

25. Ποια, λοιπόν, μεγάλη τιμή είναι δική μας τώρα, και σε ποιο βαθμό πρέπει να λάβωμε μέρος σ’ αυτήν;

²⁵ Τι μεγάλη τιμή να ελευθερώσωμε τον λαό του Ιεχωβά από τη φυλακή! Στο κορύφωμα του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου τα στρατεύματα των Συμμάχων μπορεί να ενόμισαν ότι ήσαν προνομιούχα και πολύ τιμημένα να ελευθερώσουν θύματα από τα Ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως και τις φυλακές. Τώρα όμως πόσο μεγαλύτερο είναι το προνόμιο και η τιμή ν’ απελευθερώσωμε θύματα από το δεσμωτήριο της Βαβυλώνος, και να το κάμωμε αυτό με ειρηνικά μέσα δια της Βασιλείας, και τούτο όλο για να μπορέσουν να λατρεύσουν και υπηρετήσουν τον Ιεχωβά Θεό στο Όρος Σιών! Συνεπώς, με βαθιά εκτίμησι και με θαρραλέα πεποίθησι στον Παντοδύναμο Θεό, η τάξις του δούλου και οι πιστοί της σύντροφοι ας προχωρήσουν στο έργο της απελευθερώσεως ως αυτά τα πέρατα της γης. Ο τελικός θρίαμβος της Σιών εναντίον όλων των εχθρών και των εναντιουμένων είναι απολύτως εξασφαλισμένος, μαζί μ’ ένα δίκαιο νέο κόσμο ατελεύτητης ελευθερίας.

[Υποσημειώσεις]