Πώς η Γη μας θα Γίνη ένας Ανθόκηπος;

ΑΝ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ μας πρόκειται να γίνη μια παραδεισένια κατοικία για το ανθρώπινο γένος, πώς θα πραγματοποιηθή αυτό και ποιος θα το επιτύχη;

Τι νομίζουν εκείνοι που μελέτησαν εντατικά το πρόβλημα του περιβάλλοντος ότι είναι το καλύτερο για τη διόρθωσι; Προσέξτε αυτά που λέγουν:

«Βασικό για όλες τις λύσεις είναι η ανάγκη ενός νέου τρόπου σκέψεως.» «Ίσως η μεγαλύτερη ανάγκη να είναι μια αλλαγή στην εκτίμησι των αξιών.» (περιοδικό, Τάιμ) «Χρειαζόμαστε νέες τάσεις. . .τις τάσεις μιας ωρίμου υπευθύνου κοινωνίας.»—Ράσελ Ε. Τρέιν, προεδρικός σύμβουλος επί του περιβάλλοντος.

Επανειλημμένως τονίζεται το θέμα· υπάρχει ανάγκη αλλαγής στη νοοτροπία των ανθρώπων, στις τάσεις των, στη διάταξι των αξιών. Αλλά άλλο ένα θέμα συμβαδίζει μ’ αυτό—η ανάγκη παγγήινης επιβλέψεως, καθοδηγήσεως και ελέγχου. Προσέξτε:

«Χρειαζόμεθα μια τακτική κι ένα πρόγραμμα που να καλύπτη ολόκληρο τον πλανήτη μας και να εκτείνεται ώς τις απώτατες ανθρώπινες ικανότητες στον χώρο και στον χρόνο.» (Τσαρλς Α. Λίντπεργκ) ‘Πρέπει να επινοηθή ένα ολόκληρο νέο σύστημα παγκοσμίου ελέγχου’ ήταν το συμπέρασμα στο οποίο έφθασαν πολλοί καλώς γνωστοί επιστήμονες σε μια συνέλευσι στο Άσπεν του Κολοράδο.—Τάιμς Νέας Υόρκης.

Η Λύσις Προελέχθη στις Γραφές

‘Μια ανθρώπινη κοινωνία με μια νέα διάταξι αξιών και αλλαγμένη νοοτροπία που να διέπεται από ένα νέο σύστημα παγκοσμίου ελέγχου’—αναγνωρίζετε ότι αυτό ακριβώς είναι εκείνο που υπεσχέθη και προείπε η Γραφή πριν από πολύ καιρό; Ναι, αλλά μ’ αυτή τη μεγάλη διαφορά: αυτά τα πράγματα δεν θα γίνουν με τη δύναμι και ικανότητα του ανθρώπου, αλλά με τη δύναμι και κατεύθυνσι του Θεού.

Αν λοιπόν στη διάρκεια των ετών και των αιώνων οι άνθρωποι απεδείχθησαν ανίκανοι να λύσουν τα προβλήματά των (από τα οποία η μόλυνσις είναι απλώς ένα από τα πιο πρόσφατα), δεν θα ήταν ρεαλιστικό και πρακτικό ν’ αποβλέψουμε κάπου αλλού; Αν δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματά των σε μικρή κλίμακα—στις χώρες των, στις πολιτείες των και ακόμη στις πόλεις των—γιατί να συνεχίζωμε να ελπίζουμε τυφλά ότι κάπως, κάποτε, θα τα επιλύσουν σε παγκόσμια κλίμακα;

Η ίδια η γη, με τα θαυμαστά της οικολογικά συστήματα μαρτυρεί πειστικά για την ύπαρξι ενός πανσόφου, παντοδυνάμου και στοργικού Δημιουργού. Ασφαλώς μπορεί να προμηθεύση την απαιτουμένη καθοδήγησι και κατεύθυνσι για να τακτοποιήση τα πράγματα εδώ επάνω σ’ αυτόν τον διαρκώς χειροτερεύοντα πλανήτη. Αυτός δίνει την ιεροπρεπή του υπόσχεσι ότι αυτό ακριβώς θα κάμη. Με ποια μέσα;

Στη Γραφή βρίσκομε την υπόσχεσι του Θεού για ‘νέους ουρανούς και νέα γη όπου θα κατοική δικαιοσύνη.’ (2 Πέτρ. 3:13) Οι εκφράσεις «νέοι ουρανοί» και «νέα γη» χρησιμοποιούνται στη Γραφή συμβολικά για να περιγράψουν μια νέα ουράνια, πνευματική εξουσία και μια νέα γήινη, ανθρώπινη κοινωνία. Αυτό είναι εκείνο για το οποίον πραγματικά άτομα προσεύχονται όταν επαναλαμβάνουν τους λόγους του Ιησού: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γης.» (Ματθ. 6:10) Η Γραφή δείχνει ότι η βασιλεία του Θεού διά του Υιού του θα εισαγάγη πράγματι ένα ‘νέο σύστημα παγκοσμίου ελέγχου’ που θα ικανοποιήση όλες τις ανάγκες του ανθρωπίνου γένους.

Έτσι, ο Θεόπνευστος απόστολος έγραψε ότι ο Θεός είχε την πρόθεσι να κάμη μια «οικονομίαν του πληρώματος των καιρών, να συγκεφαλαιώση τα πάντα εν τω Χριστώ, και τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης.» (Εφεσ. 1:9, 10) Από την ανταρσία του ανθρώπου στην Εδέμ και έπειτα, υπήρξε δυσαρμονία μεταξύ του ανθρώπου και του Δημιουργού του και αυτή είναι η ρίζα όλων των ανθρωπίνων προβλημάτων. Η βασιλεία του Θεού θα εξαλείψη αυτή τη δυσαρμονία.

Γιατί Είναι Αναγκαίο να Ληφθούν Δραστικά Μέτρα

Θα υποταχθούν εκούσια όλα τα άτομα στην εξουσία της βασιλείας του Θεού και στην εκτέλεσι του θελήματος του Θεού γι’ αυτόν τον πλανήτη, τη Γη; Η Γραφή δείχνει ρεαλιστικά ότι δεν θα το κάμουν όλοι.

Ο Ιησούς προειδοποίησε ότι «καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου.» Η Βιβλική ιστορία δείχνει ότι στον καιρό του Νώε «διεφθάρη. . .η γη ενώπιον του Θεού, και ενεπλήσθη η γη αδικίας. . .διότι πάσα σαρξ είχε διαφθείρει την οδόν αυτής επί της γης.» Σ’ εκείνον τον καιρό, οι άνθρωποι διέφθειραν τη γη με την ηθική των διαφθορά και τη βία, καθιστώντας τη γη ακάθαρτη και αποκρουστική ενώπιον του Θεού. Εν τούτοις η πλειονότης απ’ αυτούς προτίμησαν να εκτίθενται στη βία και να ανέχωνται τις χειροτερεύουσες συνθήκες, διότι προτιμούσαν αυτόν τον τρόπο ζωής παρά να υποταχθούν στο δίκαιο θέλημα του Δημιουργού των. Ο παγγήινος κατακλυσμός εσάρωσε τη γενεά της εποχής εκείνης που περιφρονούσε τον Θεό. Αλλ’ η γη, παρ’ όλον ότι βυθίσθηκε πλήρως στο νερό για ένα χρονικό διάστημα, επέζησε, καθώς και ένα μικρό υπόλοιπο του ανθρωπίνου γένους και των ζώων.—Ματθ. 24:37-39· Γέν. 6:11-21.

Σήμερα οι άνθρωποι καταστρέφουν τη γη, όχι μόνο με μια ηθική έννοια, αλλά και με μια φυσική έννοια, με την αλόγιστη μόλυνσι των βασικών συστημάτων της και με την άκαρπη αδιαφορία τους για τη βλάβη που γίνεται στα φυτά, τα ζώα, τα ψάρια και τα πτηνά της γης. Θα επιτρέψη ο Δημιουργός να συνεχισθή αυτό;

Η προφητεία που αναγράφεται στην Αποκάλυψι 11:18 δίνει την απάντησι. Προλέγει την έλευσι του προσδιορισμένου καιρού του Θεού για να εκτελέση κρίσιν στους εναντιουμένους και «να διαφθείρη τους διαφθείροντας την γην.» Βλέπομε τώρα με τα μάτια μας την εκπλήρωσι εκείνης της προφητείας. Ασφαλώς βλέπομε την προειπωμένη ‘διαφθορά της γης.’ Εξ ίσου ασφαλώς θα ιδούμε σύντομα την ενέργεια του Θεού να «διαφθείρη» τους υπευθύνους γι’ αυτή τη βλάβη.

Μια Δικαία Λύσις

Μήπως αυτό σας φαίνεται πολύ αυστηρό; Αλλά ποια κρίσι νομίζετε ότι αξίζει σ’ ένα άτομο που εκούσια και για ιδιοτελές κέρδος εισάγει μικρές ποσότητες δηλητηρίου στην τροφή και στο ποτό του γείτονός του έως ότου τελικά ο γείτονας ασθενήση και πεθάνη; Μολονότι η διαδικασία μπορεί να διαρκέση επί χρόνια, δεν θα ήταν και πάλι δολοφονία;

Αυτό ακριβώς προκαλεί η μόλυνσις σε εκατομμύρια ανθρώπων σήμερα.

Το Γερμανικό περιοδικό Ντερ Σπήγκελ (5 Οκτωβρίου 1970) ανεγνώρισε αυτήν την ομοιότητα, λέγοντας: «Κατά το μεγαλύτερο μέρος οι κίνδυνοι είναι αόρατοι, απαρατήρητοι, ύπουλοι—σαν να δολοφονή μια γυναίκα τον σύζυγό της με μια καθημερινή δόσι αρσενικού στον καφέ του.»

Ένας γιατρός στη Φραγκφούρτη της Γερμανίας συγκρίνοντας την πόλι του με το Βιετνάμ, είπε: «Εκεί πυροβολούν και χώνουν το μολύβι στα πλευρά των ανθρώπων. Εδώ οι άνθρωποι είναι αναγκασμένοι να το εισπνέουν. Η διαφορά, αν φθάσωμε στο βάθος του ζητήματος, είναι απλώς ο τρόπος που το χορηγούν.»

Και θυμηθήτε—εν όψει των συσσωρευομένων αποδείξεων, οι άνθρωποι δεν μπορούν πλέον να επικαλούνται άγνοια για τα θανατηφόρα αποτελέσματα αυτής της ενεργείας.

Αυτοί που προτιμούν να βλέπουν το παρόν σύστημα και τον τρόπο ζωής να συνεχίζεται, δεν δείχνουν αγάπη ούτε για τον Θεό, τον Δημιουργό, ούτε για τον συνάνθρωπό τους. Με το να μεταβάλλουν βαθμιαίως τη γη σ’ ένα τεράστιο σκουπιδότοπο, οι άνθρωποι δείχνουν χονδροειδή ασέβεια προς τον Ποιητή της Γης.

Και ο Υιός του Θεού επίσης είπε: «Δυο στρουθία δεν πωλούνται δι’ εν ασσάριον; και εν εξ αυτών δεν θέλει πέσει επί την γην, άνευ του θελήματος του Πατρός σας.» (Ματθ. 10:29) Εν τούτοις, σήμερα οι άνθρωποι εξαλείφουν ολόκληρες ποικιλίες πτηνών, καθώς και άλλων χερσαίων και θαλασσίων ζώων.

Με όλα αυτά κάνουν τα δημιουργικά έργα του Θεού αντικείμενον ειρωνίας. Σ’ αυτούς εφαρμόζεται ο Βιβλικός κανών: «Μη πλανάσθε· ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει.» (Γαλ. 6:7) Εφ’ όσον έσπειραν θάνατο και καταστροφή, τους αξίζει να θερίσουν τα ίδια. Ο Θεός υπεσχέθη ότι αυτά θα θερίσουν.

Μια Καθαρισμένη Γη στις Ημέρες Μας

Τι εννοούμε λοιπόν; Θα εξαλείψη ο Θεός κάθε ανθρώπινη ζωή απ’ αυτόν τον πλανήτη, κατακαίοντας, πιθανόν, ολόκληρη τη γη μ’ αυτή την ενέργεια; Μερικές θρησκείες παρουσιάζουν αυτή την ιδέα. Όταν όμως διδάσκουν ένα τέτοιο πράγμα αντιλέγουν στη Γραφή.

Όπως δείχνει η Αποκάλυψις 11:18, ο Θεός αναλαμβάνει τη δράσι, όχι για να καταστρέψη τη γη, αλλά ακριβώς για το αντίθετο, για να θέση τέρμα στην καταστροφή της. Ακριβώς όπως ένας άνθρωπος δεν χρειάζεται να κάψη ένα σπίτι για να το απαλλάξη από την ρυπαρότητα και τις κατσαρίδες, έτσι και ο Θεός δεν χρειάζεται να καταστρέψη τη γη για να την απαλλάξη από τη μόλυνσι και απ’ αυτούς που την μολύνουν. Όπως έγινε στον καιρό του Νώε, η γη έχει ανάγκη να καθαρισθή απ’ εκείνους που την μολύνουν. Ένα ολόκληρο παγκόσμιο σύστημα θεμελιωμένο επάνω στην ιδιοτέλεια πρέπει να εξαλειφθή.

Η καταστροφή τη φορά αυτή δεν θα προέλθη από έναν υδάτινο κατακλυσμό αλλά από μια «μεγάλη θλίψι» παρόμοια με την καταστροφή που ερήμωσε την αρχαία Ιερουσαλήμ. Είπε ότι η καταστροφή θα ήταν τέτοια «οποία δεν έγινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γίνει. Και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι δεν ήθελε σωθή ουδεμία σαρξ· διά τους εκλεκτούς όμως θέλουσι συντμηθή αι ημέραι εκείναι.» (Ματθ. 24:21, 22) Μεταξύ των «ωδίνων» που αποκορυφούνται στη «μεγάλη θλίψι» προεφητεύθη ότι θα ήσαν και τα εξής:

‘Πόλεμοι και ακαταστασίαι. . .σεισμοί μεγάλοι και κατά τόπους πείναι και λοιμοί.’—Ματθ. 24:6-8· Λουκ. 21:9-11.

Αυτά ακριβώς είναι τα πράγματα που αποτελούν τις επικεφαλίδες των εφημερίδων στη διάρκεια ολοκλήρου αυτής της παρούσης γενεάς, και τώρα επιπλέον έχομε την ‘ερήμωσι της γης’ με παγγήινη μόλυνσι. Αυτή η εκπλήρωσις της προφητείας παρέχει ισχυρή βάσι να ελπίζωμε ότι έφθασε ο καιρός που η ανευλαβής μετατροπή της γης υπό του ανθρώπου σ’ ένα τεράστιο σκουπιδότοπο θα φθάση σ’ ένα γρήγορο και αποφασιστικό τέλος, όταν ο Θεός θα επιφέρη την προφητευθείσα «μεγάλη θλίψι.» Η θλίψις εκείνη θα αποκορυφωθή με τον ‘πόλεμο του Αρμαγεδδώνος’—όχι κάποιον πόλεμο που θα διεξαχθή με χημικές ουσίες που θα ερημώσουν τη γη από κάθε ίχνος ζωής—αλλά ένα δίκαιο πόλεμο στον οποίον ο ίδιος ο Υιός του Θεού και οι ουράνιες στρατιές του θα θριαμβεύσουν, για την ευλογία και απελευθέρωσι όλων εκείνων που αγαπούν τη δικαιοσύνη.—Αποκάλ. 16:13-16· 19:11-18.

Τότε η βασιλεία του Θεού θα κάμη ώστε το θέλημα του Θεού να γίνεται, «ως εν ουρανώ και επί της γης.» Η Βιβλική ιστορία λέγει ότι, όταν ο Θεός εδημιούργησε το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος, τους έδωσε μια παραδεισένεια κατοικία στην περιοχή που εκαλείτο Εδέμ. Και τους έδωσε την εντολή: «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε, και γεμίσατε την γην, και κυριεύσατε αυτήν, και εξουσιάζετε επί των ιχθύων της θαλάσσης, και επί των πετεινών του ουρανού, και επί παντός ζώου κινουμένου επί της γης.» (Γέν. 1:28) Αυτό δεν χορηγούσε άδεια στον άνθρωπο να εκμεταλλεύεται τη γη σε σημείο που να την καταστρέψη. Διότι η Γένεσις 2:15, ΜΝΚ, λέγει: «Και έλαβε Ιεχωβά ο Θεός τον άνθρωπον, και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω της Εδέμ διά να εργάζηται αυτόν, και να φυλάττη αυτόν,» όχι για να τον μολύνη και να τον καταστρέφη. Έτσι η εντολή του Θεού ήταν να κατοικηθή ανέτως η γη και να φερθή σε μια παγγήινη παραδεισιακή κατάστασι. Η ουράνια κυβέρνησις του Υιού του θα επίβλεψη τη γήινη δραστηριότητα όλων εκείνων που θα επιζήσουν από τον Αρμαγεδδώνα για να είναι βέβαιον ότι ο σκοπός του Θεού θα πραγματοποιηθή.

Μια Ζωή Πολύ Πλουσιώτερη και Υγιέστερη θα Είναι Δυνατή

Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει ότι η γη πρόκειται να γίνη μια αχανής έρημη περιοχή. Ούτε σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι θα ζουν κατ’ ανάγκην σε ξύλινες καλύβες, ή ότι θα μαγειρεύουν σε σόμπες με ξύλα, ότι θα φωτίζουν τα σπίτια των το βράδυ με λάμπες που να καίνε φυτικό λάδι ή ότι θα χρησιμοποιούν τα πιο πρωτόγονα εργαλεία. Σημαίνει όμως ότι οποιεσδήποτε εφευρέσεις και πηγές ενεργείας χρησιμοποιηθούν, θα χρησιμοποιηθούν με τέτοιον τρόπο ώστε να μη προξενήται βλάβη—τόσο στη γη όσο και σ’ εκείνους που θα ζουν επάνω σ’ αυτή. Η αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον θα το εξασφαλίση αυτό. Πραγματικά, επειδή ακριβώς θα έχουν αλλάξει τον τρόπον σκέψεώς των, τη στάσι των και τη διάταξι των αξιών ώστε να συμμορφωθούν με το Θείο υπόδειγμα της αγάπης και της δικαιοσύνης, γι’ αυτό και θα τους χορηγηθή επιβίωσις μέσα από την καταστροφή του Αρμαγεδδώνος.

Σήμερα η χρήσις της ενεργείας από τον άνθρωπο ρυπαίνει τη γη. Υπάρχουν όμως πολλές καθαρές πηγές ενεργείας. Ο ήλιος πάντοτε υπήρξε η κυρία φυσική πηγή ενεργείας για ολόκληρη τη γη, του οποίου η ενέργεια καθιστά δυνατές τις χημικές μεταβολές στα φυτά που αποτελούν τα βασικά μέσα διατηρήσεως κάθε ζωής. Ηλιακή ενέργεια χρησιμοποιείται σήμερα για να τροφοδοτούνται με ενέργεια οι τεχνητοί δορυφόροι, και για να θερμαίνωνται κατοικίες ακόμη και το μεσοχείμωνο. Ένας γιγαντιαίος καθρέπτης έχει κατασκευασθή στη Γαλλία για να χρησιμεύση ως ηλιακός κλίβανος και οι ακτίνες του όταν συγκεντρωθούν μπορούν να παραγάγουν θερμοκρασία μέχρι 5.400° F (3.000° C περίπου), ικανή να διατρυπήση ένα παχύ τεμάχιο χάλυβος.

Άλλες καθαρές πηγές ενεργείας είναι ο άνεμος, το τρεχούμενο νερό και οι παλίρροιες των ωκεανών. Στο σύγχρονο σύστημα μαζικής παραγωγής, που διψά για ενέργεια και για ταχύτητα, πολύ λίγο ενδιαφέρον επιδεικνύεται για τέτοιες επινοήσεις παραγωγής ενεργείας του παλαιού καιρού όπως είναι οι ανεμόμυλοι, οι νερόμυλοι και παρόμοια γραφικά μηχανήματα που δεν μολύνουν. Η χρησιμοποίησις ζώων όπως το άλογο, ο βούβαλος, ο ελέφας, θεωρείται κατάλληλη μόνον για τις «υποανάπτυκτες χώρες.»

Αλλά η εξουσία της Βασιλείας του Θεού όχι μόνο θα φέρη απελευθέρωσι από το παρόν σύστημα που είναι ομαδικά υποδουλωμένο σε μεθόδους που μολύνουν, αλλά και θα διανοίξη την οδό προς την τελεία υγεία και την αιώνια ζωή. Εφ’ όσον δεν θ’ αντιμετωπίζουν πλέον την πίεσι μιας συντόμου ζωής, οι άνθρωποι θα μπορούν τότε ν’ απολαμβάνουν τη ζωή χωρίς τη φρενητιώδη βιασύνη και έντασι που χαρακτηρίζουν αυτό που αποκαλούν σήμερα οι άνθρωποι ανθρώπινη «ποντικοδρομία.» Με αιώνια ζωή που θα υποκινήται από ορθά ελατήρια και με την καθοδήγησι του Ιεχωβά Θεού, του Υψίστου Επιστήμονος του σύμπαντος, ποιος γνωρίζει τι θ’ αναπτύξουν οι υπήκοοι της βασιλείας του Θεού στον τομέα των καθαρών πηγών ενεργείας για ανθρώπινη χρήσι;

Στους χρόνους που προηγήθησαν της Βιομηχανικής Επαναστάσεως, ακόμη και όταν οι άνθρωποι μοχθούσαν μαζί σ’ ένα μικρό μαγαζί, μπορούσαν να συζητούν, ν’ απολαμβάνουν ευχάριστη συντροφιά καθώς εργάζονταν, ίσως και να αντήλασσαν φιλικούς χαιρετισμούς και μερικά νέα με τους περαστικούς. Συνήθως εγνωρίζοντο με τους πελάτες που εξυπηρετούσαν. Δικαίως μπορούσαν να αισθάνωνται ένα αίσθημα προσωπικής ικανοποιήσεως και δικαιολογημένης υπερηφανείας με το να παράγουν προϊόντα αρίστης ποιότητος και μεγάλης αντοχής. Ο Μηχανικός Αιών αναντιρρήτως απεστέρησε τον άνθρωπο από πολλές τέτοιες χαρές. Οι ταχυκίνητες μηχανές απαιτούν άκαμπτα όπως τα μάτια του χειριστού είναι καρφωμένα στη μηχανή καθώς αυτός σιωπηλά επαναλαμβάνει τις ίδιες κινήσεις χιλιάδες φορές. Σε πολλές περιπτώσεις όσο μεγαλύτερη είναι η επιχείρησις τόσο πιο απρόσωπη και χωρίς ανθρωπισμό είναι η θέσις του εργάτου, σε σημείο που να αισθάνεται ότι είναι το γνωστό «δόντι ενός τροχού,» εξυπηρετώντας ανθρώπους που σπάνια βλέπει ή γνωρίζει.

Ασφαλώς η κυβέρνησις του Θεού θ’ αποκαταστήση την χαρωπή ποικιλία της ζωής και της εργασίας που τόσο πολύ στερούμεθα σήμερα. Η ποσότης δεν θα τίθεται πλέον υπεράνω της ποιότητος. Όταν το πνεύμα του ανταγωνισμού αντικατασταθή από το πνεύμα της συνεργασίας, οι άνθρωποι θα παύσουν να αγωνίζωνται να ξεπεράσουν ο ένας τον άλλον για ιδιοτελές κέρδος. Διότι η αγάπη «δεν ζητεί τα εαυτής» (1 Κορ. 13:5), και οι Χριστιανοί προτρέπονται να μη πράττουν «μηδέν εξ αντιζηλίας ή κενοδοξίας. . .Μη αποβλέπετε έκαστος τα εαυτού, αλλ’ έκαστος και τα των άλλων.» Ο Βασιλεύς των Ιησούς Χριστός, έθεσε το παράδειγμα στο σημείο αυτό—Φιλιπ. 2:3-8.

Οι Βιβλικές προφητείες που κάποτε εξεπληρώθησαν στον αρχαίο Ισραήλ (ύστερα από χρόνια Βαβυλωνιακής δουλείας) θα εκπληρωθούν σε μεγαλύτερη ακόμη κλίμακα στη διάρκεια της βασιλείας του Υιού του Θεού. Όπως αναφέρει το εδάφιον Ησαΐας 65:21, 22: «Και θέλουσιν οικοδομήσει οικίας και κατοικήσει· και θέλουσι φυτεύσει αμπελώνας, και φάγει τον καρπόν αυτών. . ..Διότι αι ημέραι του λαού μου είναι ως αι ημέραι του δένδρου, και οι εκλεκτοί μου θέλουσι παλαιώσει το έργον των χειρών αυτών.» Και το Μιχαίας 4:4, ΜΝΚ, λέγει: «Και θέλουσι κάθησθαι έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού· και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών· διότι το στόμα του Ιεχωβά των δυνάμεων ελάλησε.»

Αυτές οι προφητικές εικόνες ειρηνικής ζωής περιέχουν ανταύγειες αγροτικής ζωής. Αυτό βέβαια δεν αποκλείει εντελώς κάθε κοινοτική διαβίωσι υπό την εξουσία του Υιού του Θεού. Εν τούτοις μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι σ’ οποιοδήποτε μέγεθος κι αν φθάσουν αυτές οι κοινότητες, ποτέ δεν θα αναπτυχθούν σ’ αυτά τα σύγχρονα τερατουργήματα που στιβάζουν τους ανθρώπους τον ένα πάνω στον άλλον σε πολυόροφα κτίρια και τους στερούν τον ήλιο, τον καθαρό αέρα και την ιδιωτική ζωή, και τους περιβάλλουν με θόρυβο, με άλυτα προβλήματα κυκλοφορίας και άλλες αιτίες ερεθισμού—και όλα αυτά για εμπορικό κέρδος και βιομηχανική εκμετάλλευσι.

Τι ευλογία θα είναι να μπορής να περπατάς σε ευχάριστα εξοχικά δρομάκια πλαισιωμένα με χορτάρι και φτέρες, σκιασμένα από τα πυκνόφυλλα κλαδιά των δέντρων, ή να διασχίζης ένα λειβάδι στρωμένο, με άσπρες και χρυσές μαργαρίτες που κυματίζουν στην αύρα, ή να τρυπώνης κάτω από ένα ξύλινο φράχτη και να τραβάς στο γειτονικό δάσος, να περπατάς κάτω από την πυκνή, δροσερή σκιά του πάνω σ’ ένα χαλί από φύλλα, βλέποντας κάπου—κάπου μέσ’ απ’ τα φυλλώματα τον ήλιο ψηλά σ’ ένα καταγάλανο ουρανό. Πόσο ξεκούραστο και ευχάριστο είναι ν’ ακούς τους ήχους της γήινης δημιουργίας—το μελωδικό κελάδημα των πουλιών, το συμπτωματικό βούισμα των εντόμων, τη φωνή ενός σκίουρου, τον ήχο μιας κελαριστικής πηγής και τον ψίθυρο του ανέμου καθώς περνά μέσ’ απ’ τα δέντρα.

Τα πράγματα αυτά επρόκειτο να είναι αρχικά η κληρονομιά όλων των ανθρώπων. Είναι δώρον του Θεού. Τα επιθυμούμε πραγματικά; Ποιες αλλαγές πρέπει να κάμη ο καθένας μας για ν’ απολαύσωμε ζωή σ’ ένα παγγήινο πάρκο για όλο το μέλλον;

[Πλαίσιο στη σελίδα 23]

Με όλες τις μελέτες των και τις έρευνες οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη πλήρως πώς λειτουργούν τα οικοσυστήματα (οι βιολογικές σχέσεις από τις οποίες εξαρτάται η ζωή) της γης. Το περιοδικό «Τάιμ» λέγει γι’ αυτά τα οικοσυστήματα: «Ακόμη και το απλούστερο είναι, τόσο περίπλοκο, ώστε ο μεγαλύτερος ηλεκτρονικός εγκέφαλος δεν μπορεί να το διευκρινίση.»—2 Φεβρουαρίου, 1970, σελ. 62.

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Η βασιλεία του Θεού θα καθαρίση τη γη από κάθε επιβλαβή μόλυνσι, μεταβάλλοντάς την σ’ έναν παγγήινο παράδεισο

[Εικόνα στη σελίδα 27]

Γιατί αρέσει στους ανθρώπους να βγαίνουν έξω από την πόλι στην ανοιχτή εξοχή, και να περπατούν σ’ ένα ευχάριστο δρομάκι ανάμεσα σε δένδρα; Διότι ο Δημιουργός έθεσε μια τέτοια επιθυμία για τη φυσική δημιουργία στην καρδιά του ανθρώπου