Η Επαγγελία Εκπληρώνεται σε Όσους Κάνουν το Θέλημα του Θεού
1, 2. (α) Μολονότι ο κόσμος φέρνει δυσκολίες σ’ αυτούς που κάνουν το θέλημα του Θεού, τι είμεθα εμείς αποφασισμένοι να κάνωμε; (β) Πού λέγει ο Λόγος του Θεού ότι θα μας δοθή η απαιτούμενη δύναμις για εγκαρτέρησι;
ΑΥΤΟΣ ο κόσμος προσπαθεί να παρεμποδίση ένα άτομο από το να κάνη το θέλημα του Θεού. Εν τούτοις, όσο διαρκεί αυτός ο κόσμος—και δεν θα διαρκέση πολύ ακόμη—είμεθα αποφασισμένοι να εμμείνωμε στην εκτέλεσι του θείου θελήματος. Γι’ αυτό όμως θ’ απαιτηθή να υπομείνωμε και διωγμό από τον κόσμο. Αλλά ο Θεός μάς δίνει την λαμπρή του υπόσχεσι ότι θα μας ενισχύση για να διατηρήσωμε την υπομονή μας ώσπου να εκπληρωθή η υπόσχεσίς του. Μας απομένει λοιπόν να έχωμε πίστι στην υπόσχεσί Του, όπως είχε κάμει και ο Αβραάμ των αρχαίων χρόνων. Ο Παντοδύναμος Θεός μπορεί να μας προμηθεύση την απαιτούμενη πίστι και δύναμι για εγκαρτέρησι. Έχομε τον λόγο Του γι’ αυτό στην επιστολή προς Ρωμαίους 15:4, 5:
2 «Όσα προεγράφησαν, δια την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, δια να έχωμεν την ελπίδα διά της υπομονής και παρηγορίας των Γραφών. Ο δε Θεός της υπομονής και της παρηγορίας είθε να σας δώση να φρονήτε το αυτό εν αλλήλοις κατά Χριστόν Ιησούν [ο οποίος δεν ευχαριστούσε τον εαυτόν του αλλά τον Θεόν].»
3. (α) Πού εστηρίζετο το φρόνημα του Χριστού και σε ποια αμοιβή τον ωδήγησε; (β) Τι πρέπει να γίνη από μέρους μας για ν’ ανταμειφθούμε με την εκπλήρωσι της θείας υποσχέσεως;
3 Το φρόνημα του Χριστού Ιησού εστηρίζετο πάντοτε στην εκτέλεσι του θελήματος του Θεού, του ουρανίου Πατρός του. Το φρόνημά του τον έκανε να υπομένη οτιδήποτε κι αν του συνέβαινε στην εκτέλεσι του θείου θελήματος. Γι’ αυτό δεν εταλαντεύθη ποτέ. Ποτέ δεν εδείλιασε. Η προοπτική ενός θυσιαστικού θανάτου που ευρίσκετο ενώπιόν του, όπως είχε προλεχθή γι’ αυτόν στις Γραφές, δεν τον έκαμε ν’ αποτραβηχθή από το να κάμη το θέλημα του Πατρός του. Επειδή υπέμεινε μαρτυρικό θάνατο ανταμείφθηκε με ανάστασι σε ουράνια ζωή, Έτσι, υπέμεινε ως την εκπλήρωσι της θείας επαγγελίας προς αυτόν, μολονότι εγνώριζε ότι αυτό απαιτούσε να κάνη ο Θεός την πιο μεγαλειώδη πράξι υπέρ του Υιού Του. (Εφεσ. 1:19-21) Σε αρμονία με την περίπτωσι του Χριστού ο απόστολος Παύλος προσευχήθηκε στον Παντοδύναμο Θεό να μας δώση υπομονή. (Ρωμ. 15:5) Αυτή η προσευχή ποτέ δεν αποτυγχάνει ενόσω εμείς εγκαρτερούμε στην εκτέλεσι του θελήματος του Θεού. Ως αμοιβή της υπομονής μας έως το τέλος, θα λάβωμε τη χαροποιό εκπλήρωσι της θείας επαγγελίας σε μας.
4. Τι απαιτείται τώρα από τους εκτελεστάς του θείου θελήματος που έχουν το φρόνημα του Χριστού και για πόσον καιρό ακόμη;
4 Είθε το φρόνημα του Χριστού να μας στηρίξη να υπομείνωμε κάτω από οτιδήποτε επιτρέψει ο Θεός να επέλθη σε μας από ένα εχθρικό κόσμο, μέσα στον οποίο είμεθα ‘ξένοι και παρεπίδημοι.’ Ας έχωμε πάντοτε υπ’ όψι τι απαιτείται από αυτούς που κάνουν το θέλημα του Θεού τώρα, στη διάρκεια του χρόνου που υπολείπεται σ’ αυτόν τον ‘έσχατο καιρό.’ (Δαν. 12:4) «Έχετε χρείαν υπομονής, δια να κάμητε το θέλημα του Θεού και να λάβητε την επαγγελίαν. Διότι έτι ολίγον καιρόν, και θέλει έλθει ο ερχόμενος και δεν θέλει βραδύνει.» (Εβρ. 10:36, 37) Μπορούμε να υπομείνωμε «έτι ολίγον;» Αν ναι, τότε ο Θεός, «ο ερχόμενος,» θα έλθη εγκαίρως και θα εκπληρώση την υπόσχεσί του σε μας.
«ΘΕΛΕΙ ΕΛΘΕΙ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ»
5. Σύμφωνα με την Εβραϊκή διατύπωσι των εδαφίων Αββακούμ 2:2, 3, τι έπρεπε ν’ αναμένη εκείνος που έβλεπε την όρασι;
5 Στην επιστολή προς Εβραίους 10:37 ο απόστολος Παύλος παραθέτει από τις θεόπνευστες προ-Χριστιανικές Γραφές. Αλλά παραθέτει, όχι από το πρωτότυπο Εβραϊκό κείμενο, αλλά από την Ελληνική μετάφρασι που είναι γνωστή ως Ελληνική Μετάφρασις των Εβδομήκοντα (Ο΄) που έγινε στη διάρκεια των τριών αιώνων που προηγούνται της Κοινής μας Εποχής. Στο Εβραϊκό κείμενο, τα εδάφια Αββακούμ 2:2, 3 (ΜΝΚ) λέγουν: «Και απεκρίθη προς εμέ ο Ιεχωβά και είπε, Γράψον την όρασιν και έκθεσον αυτήν επί πινακιδίων, ώστε τρέχων να αναγινώσκη τις αυτήν. Διότι η όρασις μένει έτι επί ωρισμένον καιρόν, αλλ’ εις το τέλος θέλει λαλήσει και δεν θέλει ψευσθή· αν και αργοπορή, πρόσμεινον αυτήν διότι βεβαίως θέλει ελθεί, δεν θέλει βραδύνει.»
6. Σύμφωνα με την Ελληνική Μετάφρασι των Εβδομήκοντα, από την οποία παρέθεσε ο Παύλος, έπρεπε ν’ αναμένεται ένα πράγμα ή ένα πρόσωπο;
6 Εν τούτοις, σύμφωνα με το Κείμενο της Μεταφράσεως των Εβδομήκοντα, τα εδάφια Αββακούμ 2:2, 3 λέγουν τα εξής: «Και απεκρίθη προς με Κύριος και είπε· γράψον όρασιν και σαφώς εις πυξίον, όπως διώκη ο αναγινώσκων αυτά· διότι έτι η όρασις εις καιρόν και ανατελεί εις πέρας και ουκ εις κενόν· εάν υστερήση, υπόμεινον αυτόν, ότι ερχόμενος ήξει και ου μη χρονίση.»
7. Πώς μπορεί να επηρεάσθηκε ο Παύλος από την Ελληνική Μετάφρασι των Εβδομήκοντα, για να μιλήση για την ‘υπομονή’ που είναι αναγκαία προκειμένου να λάβωμε την επαγγελία;
7 Η Μετάφρασις των Εβδομήκοντα λοιπόν εφιστά την προσοχή μας σ’ ένα ερχόμενο πρόσωπο για το οποίο ομιλεί η όρασις. Επίσης, όταν λέγη, «υπόμεινον αυτόν,» το Ελληνικό κείμενο χρησιμοποιεί το ρήμα που σημαίνει «υπομένω με εγκαρτέρησι,» το οποίο περιλαμβάνει την ιδέα της προσμονής, της αναμονής, ώσπου να έλθη ο ερχόμενος. Πιθανώς αυτή η χρήσις του Ελληνικού ρήματος «υπομένω» επηρέασε τον απόστολο Παύλο να χρησιμοποιήση το παράγωγο ουσιαστικό στο προηγούμενο εδάφιο (Εβρ. 10:36), που λέγει: «Διότι έχετε χρείαν υπομονής, διά να κάμητε το θέλημα του Θεού και να λάβητε την επαγγελίαν.»
«ΕΤΙ ΟΛΙΓΟΝ»
8. Σύμφωνα με την παράθεσι του Παύλου από το εδάφιο Αγγαίος 2:6, πότε ή σε πόσον καιρό θα έλθη ο ερχόμενος Εκτελεστής για την απολύτρωσί μας;
8 Ο ερχόμενος, που θα έλθη εγκαίρως, είναι ο Ιεχωβά Θεός, και πρόκειται να εκτελέση κρίσι, εκδίκησι, εναντίον των καταδυναστευόντων τον λαό Του. Η έλευσίς του θα γίνη επίσης σε εκπλήρωσι της αναγραφομένης ‘οράσεως.’ Πότε, ή σε πόσον καιρό, πρόκειται να έλθη ως Εκτελεστής; Ο απόστολος Παύλος γράφει: «Έτι ολίγον καιρόν.» Αυτό το παραθέτει από τον Αγγαίον 2:6 (Εβραϊκόν Κείμενον), όπου λέγει: «Ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων. Έτι άπαξ μετ’ ολίγον εγώ θέλω σείσει τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν και την ξηράν.» Ο Ιεχωβά λοιπόν εφαρμόζει στον εαυτό του το χρονικό όριο, «μετ’ ολίγον.» Και εφόσον ο απόστολος Παύλος, κάτω από έμπνευσι, συνδέει αυτή την ίδια χρονική περίοδο με την έλευσι του Ιεχωβά χωρίς καμμιά καθυστέρησι, μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι η έλευσις του Ιεχωβά για την εκτέλεσι κρίσεως κατά των εναντιουμένων και των διωκτών θα γίνη τώρα πριν περάση πολύς καιρός.
9, 10. (α) Γιατί μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι εκείνο που ορίζει ο Θεός ως «ολίγον καιρόν» δεν θα είναι τώρα πολύς καιρός για μάς; (β) Τι γνωρίζουν ο Σατανάς και η δαιμονική στρατιά του για τον χρόνο της ελευθέρας των δράσεως εδώ στη γη;
9 Εκείνο που είναι ‘ολίγος καιρός’ για τον Αιώνιο Θεό θα μπορούσε να είναι ένα πολύ μακρό χρονικό διάστημα για μας. Εν τούτοις, ας ενθυμούμεθα πάντοτε πού βρισκόμεθα μέσα στο χρονικό ρεύμα του ‘εσχάτου καιρού.’ (Ψαλμ. 90:4· 2 Πέτρ. 3:8· Δαν. 12:4) Ο μεγαλύτερος αντίδικός μας, ο Σατανάς ή Διάβολος, κατανοεί ότι είμεθα κοντά στο τέλος του συστήματος πραγμάτων που για πολύν καιρό ήταν κάτω από τον έλεγχό του, εφόσον αυτός είναι «ο άρχων του κόσμου τούτου.» (Ιωάν. 12:31) Αυτός γνωρίζει ότι μέχρι τώρα πέρασαν σχεδόν έξη χιλιάδες χρόνια αφότου ξεκίνησε τη στασιαστική του πορεία και υπεκίνησε τους πρώτους ανθρωπίνους γονείς μας να τον ακολουθήσουν στασιάζοντας εναντίον της παγκοσμίου κυριαρχίας του Υψίστου Θεού. Ο καιρός που του απομένει για να ενεργή ελεύθερα με σκοπό την παραπλάνησι ολοκλήρου της οικουμένης είναι πολύ κοντά στο τέλος του. Μετά τη γέννησι της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού στους ουρανούς προς το τέλος των Καιρών των Εθνών, στο έτος 1914, ο Σατανάς ή Διάβολος και η στρατιά των δαιμονικών του αγγέλων ρίφθηκαν νικημένοι από τον ουρανό στα γειτονικά μέρη της γης. Τότε άκουσαν να ηχή η νικηφόρος κραυγή:
10 «Τώρα έγεινεν η σωτηρία και η δύναμις και η βασιλεία του Θεού ημών και η εξουσία του Χριστού αυτού, διότι κατερρίφθη ο κατήγορος των αδελφών ημών, ο κατηγορών αυτούς ενώπιον του Θεού ημών ημέραν και νύκτα. Και αυτοί ενίκησαν αυτόν διά το αίμα του Αρνίου και δια τον λόγον της μαρτυρίας αυτών, και δεν ηγάπησαν την ψυχήν αυτών μέχρι θανάτου. Δια τούτο ευφραίνεσθε οι ουρανοί και οι κατοικούντες εν αυτοίς· ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.»—Αποκάλ. 12:10-12.
11. Σε ποιους εφαρμόζεται η «ουαί» που μνημονεύεται στην Αποκάλυψι 12:12;
11 Ο Διάβολος λοιπόν και η δαιμονική στρατιά του γνωρίζουν ότι λίγος είναι ο καιρός τους αφότου εξεβλήθησαν από τους αγίους ουρανούς. Στη διάρκεια αυτής της βραχείας χρονικής περιόδου προξένησαν πολλή βλάβη εδώ στη γη. Η φράσις «ουαί εις . . . την γην και την θάλασσαν» δεν εφαρμόζεται στους Χριστιανούς αδελφούς τούς οποίους ο Διάβολος και οι δαίμονές του κατηγόρησαν ενώπιον του Θεού μας. Η «ουαί» εφαρμόζεται στους κοσμικόφρονες ανθρώπους στη γη και στη θάλασσα. Αυτοί βρίσκονται κάτω από την εξουσία του πονηρού. (1 Ιωάν. 5:19) Η «ουαί» αυτή περιλαμβάνει κάθε είδους πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές δυσχέρειες και δεινά που προξενούν ο Σατανάς και οι δαίμονές του πάνω στον ‘μεγάλο θυμό’ των. Έτσι, οι εξαπατημένοι άνθρωποι απειλούνται με πλήρη καταστροφή από τα χέρια του ερχομένου Εκτελεστού στη ‘μεγάλη θλίψι’ που τώρα πλησίασε πολύ για τον κόσμο. (Αποκάλ. 7:14) Ο Σατανάς και οι δαίμονές του αγωνίζονται να προξενήσουν τη μεγαλύτερη δυνατή βλάβη μέσα στο σύντομο χρονικό διάστημα που απομένει.—Αποκάλ. 12:12.
ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥ ΤΟΥ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ
12. Πώς ο Σατανάς ενεργεί ως «δράκων» στην ανθρωπότητα γενικά, και τι προσπαθεί να κάνη για τους κήρυκας της Βασιλείας;
12 Ο Σατανάς ή Διάβολος φέροντας «ουαί» στους κοσμικούς που εργάζονται ιδιοτελώς στη γη και στη θάλασσα, σαν ένας δράκων καταβροχθίζει την ανθρωπότητα γενικά για να την καταστήση μέρος της ορατής επιγείου του οργανώσεως. Κρατεί τους ανθρώπους τόσο απασχολημένους με τις ιδιοτελείς, υλιστικές επιδιώξεις εξ αιτίας των «ουαί» που τους επιφέρει, ώστε αυτοί δεν έχουν χρόνο, ούτε προσέχουν ούτε χαίρονται για τη νεογέννητη Μεσσιανική βασιλεία του Θεού. Πολύ λίγοι άνθρωποι παίρνουν στα σοβαρά ή ενεργούν σύμφωνα με το ‘ευαγγέλιον της βασιλείας’ που κηρύττεται σ’ όλο τον κόσμο από τους Χριστιανούς Μάρτυρες του Ιεχωβά. Εν τούτοις, ο Σατανάς ή Διάβολος δεν είναι ικανοποιημένος μ’ αυτό. Στην κακόβουλη επιθυμία του να ματαιώση τον σκοπό του Ιεχωβά Θεού, προσπαθεί απεγνωσμένα να εγκλείση τους κήρυκας της βασιλείας μέσα στο στρατόπεδό του, όπου οι άνθρωποι ευνοούν ακόμη την παγκόσμια κυριαρχία από ανθρωποποίητες πολιτικές κυβερνήσεις. Στη διάρκεια του ‘ολίγου καιρού, που του επετράπη, πώς ενήργησε για να το πράξη αυτό ο «δράκων;»
13. Πώς ενήργησε ο Σατανάς και πώς αυτό συνδέεται μ’ αυτό που είπε ο Θεός στη Γένεσι 3:15;
13 Το πράττει αυτό κάνοντας πόλεμο εναντίον των μαθητών του Χριστού που προορίζονται να λάβουν μια θέσι μ’ αυτόν στην ουράνια βασιλεία των χιλίων ετών. Αυτός ο πόλεμος δεν είναι φανταστικός, αλλά είναι τόσο πραγματικός όσο εκείνο που είπε ο Ιεχωβά στον συμβολικό όφι μέσα στον Κήπο της Εδέμ μετά τον στασιασμό του Αδάμ και της Εύας. Εκεί ο Ιεχωβά είπε: «Έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού.» (Γεν. 3:14, 15) Αυτή η ‘έχθρα’ παραμένει μέχρι σήμερα. Αυτός ο «όφις ο αρχαίος,» ο συμβολικός «δράκων», ο Σατανάς ή Διάβολος, γνωρίζει ότι η Μεσσιανική βασιλεία του Θεού γεννήθηκε στους ουρανούς στο έτος 1914, παρά τις προσπάθειές του να την εμποδίση. (Αποκάλ. 12:1-5, 9) Η γέννησις της Βασιλείας αποτελεί ένα τετελεσμένο γεγονός που δεν μπορεί ο εχθρός να ματαιώση.
14. Ποιους κάνει τώρα ο Σατανάς στόχο της επιθέσεώς του;
14 Εν τούτοις, σε όλη τη διάρκεια των περασμένων αυτών δεκαεννέα αιώνων, ο Σατανάς εγνώριζε ότι ο Ιεχωβά καλούσε και εξέλεγε συγκληρονόμους του Ιησού Χριστού για να βασιλεύσουν μ’ αυτόν χίλια χρόνια. Απομένει τώρα στη γη μόνο ένα υπόλοιπο απ’ αυτούς τους μελλοντικούς συγκληρονόμους του Ιησού Χριστού. Αυτούς ο Σατανάς τους έχει κάνει στόχο της επιθέσεώς του.
15. (α) Πώς εξουδετερώνει ο Θεός, χάριν του υπολοίπου της Βασιλείας, την «ουαί» που θλίβει το ανθρώπινο γένος; (β) Τι προσπαθεί ακόμη να κάμη ο Σατανάς για να ματαιώση τον θείο σκοπό της Βασιλείας;
15 Το υπόλοιπο ‘ευφραίνεται’ με τη ‘γυναίκα’ του Θεού, την ουράνια οργάνωσι του Ιεχωβά για τη γέννησι του ‘σπέρματος’ της ουρανίας «γυναικός» του Θεού. (Αποκάλ. 12:12, 17) Ο Ιεχωβά δεν κατέστησε θλιβερό τον καιρό για το υπόλοιπο της Βασιλείας που είναι ακόμη στη γη επειδή έκαμε τον ‘δράκοντα’ και τους δαιμονικούς του αγγέλους να ριφθούν από τον ουρανό στη γη. Αντιθέτως, κατέστησε αυτόν τον ‘έσχατο καιρό’ πολύ ευλογητό καιρό για το υπόλοιπο της Βασιλείας. Αυτή η πνευματική ευλογία εξουδετερώνει την «ουαί» που θλίβει εκείνους που είναι κάτω από την κυριαρχία του Διαβόλου. Αλλά ο Σατανάς ή Διάβολος προσπαθεί ν’ αφανίση την ευλογία του υπολοίπου του ‘σπέρματος’ της Βασιλείας. Αγωνίζεται να ματαιώση τον σκοπό του Θεού να έχη 144.000 συγκληρονόμους του Χριστού. Απεγνωσμένα προσπαθεί ακόμη να εμποδίση το υπόλοιπο ν’ αποδειχθή άξιο συμμετοχής στη Βασιλεία, Πώς;
16. Σύμφωνα με την Αποκάλυψι 12:17, πώς προσπαθεί να εμποδίση το υπόλοιπο να αποδειχθή άξιο της Βασιλείας και από πότε το κάνει αυτό;
16 Η Αποκάλυψις 12:17 μας λέγει το πώς. Μας λέγει τι κάνουν ο «δράκων» ο Σατανάς ή Διάβολος και οι δαιμονικοί του άγγελοι μετά την εκβολή των από τον ουρανό, δηλαδή: «Και ωργίσθη ο δράκων κατά της γυναικός και υπήγε να κάμη πόλεμον με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής, τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού.» Ο συμβολικός «δράκων» και οι δαιμονικοί του άγγελοι επολέμησαν ανεπιτυχώς για να διατηρήσουν τη θέσι τους στους αγίους ουρανούς μετά τη γέννησι της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού στο έτος 1914 μ.Χ. Τώρα, λοιπόν, στη διάρκεια του περιορισμού των στα γειτονικά μέρη της γης μας, αυτοί με πείσμα κατευθύνουν τον πόλεμό των εναντίον εκείνων που είναι στη γη και έχουν κληθή στη Μεσσιανική βασιλεία εναντίον της οποίας είχαν πολεμήσει στον ουρανό.—Αποκάλ. 12:7-13.
17. Πώς αυτός ο ‘πόλεμος’ είναι πραγματικά ‘θερμός’ εναντίον εκείνων που κάνουν το θέλημα του Θεού και πώς ο Ιησούς θα τον τερματίση;
17 Πρόκειται πραγματικά για ένα ‘θερμό πόλεμο.’ Αυτός έχει ήδη στοιχίσει τη ζωή πολλών εκατοντάδων Μαρτύρων του Ιεχωβά με βίαιο θάνατο και μεταξύ των υπολοίπων μελλοντικών συγκληρονόμων του Χριστού και μεταξύ του ‘πολλού όχλου’ εκείνων που προετοιμάζονται τώρα να γίνουν επίγειοι υπήκοοι της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού. (Αποκάλ. 7:9-17· 20:4-6) Ενωμένοι το υπόλοιπο της Βασιλείας και ο ‘πολύς όχλος’ ενασχολούνται στην εκτέλεσι του ‘θελήματος του Θεού’ τηρώντας τις εντολές του Θεού και διεξάγοντας το έργο της μαρτυρίας του Ιησού. Αυτοί φέρουν μαρτυρία υπέρ του Ιησού, που είναι τώρα ενθρονισμένος στον ουρανό και ετοιμάζεται να τερματίση τον πόλεμο του ‘δράκοντος’ εναντίον των πιστών μαθητών του, καταστρέφοντας όλα τα επίγεια όργανα του δράκοντος και κατόπιν δένοντας και φυλακίζοντας αυτόν και τους δαιμονικούς του αγγέλους για τα χίλια χρόνια της ειρηνικής βασιλείας Του.
18. Ποια εκπλήρωσι της θείας επαγγελίας θα λάβη το πιστό υπόλοιπο και τι αποτέλεσμα θα έχει αυτή στα μέλη της Βασιλείας;
18 Η υπόσχεσις του Θεού θα εκπληρωθή σ’ εκείνους που θα κάνουν το θέλημα του Θεού στη γη έως το τέλος. Οι απεγνωσμένες προσπάθειες του ‘δράκοντος’ να εμποδίση το υπόλοιπο από το να εισέλθη στην ουράνια βασιλεία είναι καταδικασμένες σε αποτυχία. Τα εδάφια Αποκάλυψις 20:4-6 μας βεβαιώνουν ότι αυτοί που εκτελούν το θέλημα του Θεού και οι οποίοι χρειάζονται ακόμη για να συμπληρώσουν την ολομέλεια των 144.000 συγκληρονόμων της Βασιλείας θα υπομείνουν με πιστότητα ως τον θάνατο, για να γνωρίσουν την ευτυχία της συμμετοχής των ‘στην πρώτη ανάστασι.’ Η Μεσσιανική βασιλεία του Θεού δεν θα στερηθή ούτε ενός από τον καθωρισμένο αριθμό των συγκληρονόμων του Χριστού.
19. Ποια εκπλήρωσι της θείας επαγγελίας θα λάβη ο ‘πολύς όχλος’ και λόγω ποιας στάσεως από μέρους των;
19 Όσο για τον ‘πολύ όχλο’ των μελλοντικών επιγείων υπηκόων της βασιλείας του Χριστού, αυτοί προσφέρουν πιστή συνεργασία και υποστήριξι στο υπόλοιπο της βασιλείας προσπαθώντας να κάνουν το ‘θέλημα του Θεού’ ως το τέλος. Αυτοί με θάρρος ενώνονται με το υπόλοιπο κάνοντας το ‘θείο θέλημα’ ώσπου να διεκδικηθή η παγκόσμιος κυριαρχία του Ιεχωβά Θεού. Σ’ αυτόν τον πιστό, ευπειθή ‘πολύν όχλον’ η υπόσχεσις του Θεού για μια επίγεια παραδεισιακή κατοικία ασφαλώς θα εκπληρωθή. Ανεκλάλητη θα είναι η χαρά τους όταν ακούσουν τον βασιλεύοντα Υιό του Θεού να τους απευθύνη τη στοργική του πρόσκλησι: «Έλθετε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην εις εσάς βασιλείαν [της επιγείου κυβερνήσεως] από καταβολής κόσμου.»—Ματθ. 25:34.