Το Κόκκινον Θηρίον

ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ή τελευταίο θηρίο που είδε ο απόστολος Ιωάννης στην αποκαλυπτική του όρασι ήταν και το τελευταίο που θα ενεφανίζετο στους νεωτέρους χρόνους στην εκπλήρωσι της Αποκαλύψεως. Σχετικά με τούτο ο Ιωάννης έγραψε: «Και είδον γυναίκα καθημένην επί θηρίον κόκκινον, γέμον ονομάτων βλασφημίας, έχον κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα. Το θηρίον το οποίον είδες, ήτο, και δεν είναι, και μέλλει να αναβή εκ της αβύσσου και να υπάγη εις απώλειαν και θέλουσι θαυμάσει οι κατοικούντες επί της γης. . . . Αι επτά κεφαλαί είναι επτά όρη, όπου η γυνή κάθηται επ’ αυτών. Και είναι επτά βασιλείς· οι πέντε έπεσαν, και ο είς είναι, ο άλλος δεν ήλθεν έτι, και όταν έλθη, ολίγον πρέπει να μείνη. Και το θηρίον το οποίον ήτο, και δεν είναι, είναι και αυτός ο όγδοος, και είναι εκ των επτά, και υπάγει εις απώλειαν.»​—Αποκάλ. 17:3, 8-11.

Σημειώστε την ομοιότητα των τριών απ’ αυτά τα θηρία, του πυρρού δράκοντος (Σατανά ή Διαβόλου), του θηρίου που ανέβη από τη θάλασσα (της ορατής οργανώσεως του Σατανά), και του κόκκινου θηρίου· το καθένα απ’ αυτά έχει επτά κεφαλές και δέκα κέρατα. Τα δέκα κέρατα σε κάθε περίπτωσι θα εξεικόνιζαν πλήρη δύναμι. Όσο για τις επτά κεφαλές, όμως, στον δράκοντα αυτές εξεικονίζουν την εξουσία του πάνω στις επτά παγκόσμιες δυνάμεις μέσω των δαιμονικών αρχόντων· στο θηρίον το εκ της θαλάσσης οι ίδιες οι επτά παγκόσμιες δυνάμεις εξεικονίζονται από τις επτά κεφαλές, και στο κόκκινο θηρίο οι επτά αυτές παγκόσμιες δυνάμεις φαίνονται ως επτά κεφαλές, που ανήκουν σε μια πολύ σύγχρονη οργάνωσι ή ολότητα. Το κόκκινο αυτό θηρίο, δεν θα μπορούσε να είναι μια μεμονωμένη απ’ αυτές τις επτά παγκόσμιες δυνάμεις, διότι μας λέγεται καθαρά ότι «είναι εκ των επτά», και ότι είναι όγδοον. Πρέπει, λοιπόν, να περιλαμβάνη όλα στη μια ή στην άλλη μορφή. Τι άλλο θα μπορούσε αυτό το θηρίο να παριστάνη παρά αυτή την ολότητα που αρχικά ήταν γνωστή ως Κοινωνία των Εθνών και τώρα ως Ηνωμένα Έθνη; Δεν είναι μια παγκόσμια οργάνωσις όπως είναι η ορατή οργάνωσις του Σατανά; Μήπως τα υπολείμματα αυτών των επτά παγκοσμίων δυνάμεων δεν περιλαμβάνονται σ’ αυτή την παγκόσμια οργάνωσι, και δεν αποτελεί αυτή πραγματικά μια ογδόη παγκόσμια δύναμι; Τα δέκα κέρατά της εξεικονίζουν όλους τους βασιλείς ή άρχοντας της γης.

Πόσο προσφυώς οι προφητικοί λόγοι «το θηρίον το οποίον ήτο, και δεν είναι, αν και ήναι» εφαρμόζονται σ’ αυτό το κόκκινο θηρίο! Όπως και η Κοινωνία των Εθνών στην αρχή ήταν, η δε ύπαρξίς της άρχισε στις 10 Ιανουαρίου 1920. Κατόπιν, στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, από το έτος 1939 ως το 1945, αυτό το «θηρίο», όσον αφορά όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς του, δεν υπήρχε, διότι ηγνοήθη από τα έθνη του κόσμου, μολονότι αυτά δεν ώρισαν τυπικά το τέλος του ως τότε που εσχηματίσθησαν τα Ηνωμένα Έθνη.a Κατόπιν, όταν εσχηματίσθη ο διάδοχός του, το κόκκινο αυτό θηρίο ήταν πάλι παρόν. Αναμφιβόλως δε, στα τελευταία δεκαεπτά χρόνια ατένιζε με θαυμασμό στην ογδόη αυτή παγκόσμια δύναμι, στα Ηνωμένα Έθνη.

Τι θα λεχθή για τους επτά βασιλείς, για τους οποίους εγράφη, στην ημέρα του Ιωάννου, «οι πέντε έπεσαν, και ο είς είναι, ο άλλος δεν ήλθεν έτι, και όταν έλθη, ολίγον πρέπει να μείνη»; Πρόκειται για τις ίδιες επτά παγκόσμιες δυνάμεις της Βιβλικής ιστορίας και προφητείας, που αναφέρεται στον συμβολισμό του δράκοντος και του θηρίου που ανέβη εκ της θαλάσσης. Στην εποχή του Ιωάννου, πέντε απ’ αυτούς είχαν πέσει: Η Αίγυπτος, η Ασσυρία, η Βαβυλών, η Μηδο-Περσία και η Ελλάς. Η έκτη υπήρχε τότε, η ειδωλολατρική Ρώμη, η οποία συνέχισε την ύπαρξί της αργότερα ως η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, και ο ένας επρόκειτο να έλθη ακόμη, η Αγγλο-Αμερικανική παγκόσμια δύναμις, το δικέρατον θηρίον. Η παραμονή του για λίγο μόνο καιρό δείχνει ότι το τέλος αυτών των δυνάμεων είναι πλησίον.

Το κόκκινο αυτό θηρίο εμφανίζεται και με άλλη ακόμη μορφή στο βιβλίο της Αποκαλύψεως. Αυτό, όμως, δεν πρέπει να φαίνεται εκπληκτικό, εφόσον στη Βιβλική προφητεία εμφανίζονται κατά καιρούς διάφορα πρόσωπα και οντότητες σε περισσότερες από μια μορφές, όλες δε αυτές είναι κατάλληλες και ταιριαστές, αλλά χρησιμοποιούνται για να δείχνουν διάφορες όψεις ενός προσώπου, μιας οργανώσεως, ενός έθνους ή μιας πολιτικής οντότητος. Έτσι παρετηρήσαμε ότι η εβδόμη παγκόσμια δύναμις, η Αγγλο-Αμερικανική παγκόσμια δύναμις, δείχνεται ως η εβδόμη κεφαλή του θηρίου που βγαίνει από τη θάλασσα ως το έβδομο θηρίο που έχει δύο κέρατα που μοιάζει με αρνίον, κι ωστόσο έχει φωνή δράκοντος, κι επίσης, είναι ψευδοπροφήτης λόγω της προπαγανδιστικής του δράσεως. Έτσι και με το κόκκινο θηρίο ενταύθα· χαρακτηρίζεται, επίσης, ως ογδόη παγκόσμιος δύναμις και, στην Αποκάλυψι 13:14, 15, «εικών του θηρίου», δηλαδή, του εκ της θαλάσσης θηρίου: «Και [το δικέρατο θηρίο] επλάνα τους κατοικούντας επί της γης, δια τα σημεία τα οποία εδόθησαν εις αυτό να κάμη ενώπιον του θηρίου, λέγον προς τους κατοικούντας επί της γης να κάμωσιν εικόνα εις το θηρίον, το οποίον έχει την πληγήν της μαχαίρας, και έζησε. Και εδόθη εις αυτό να δώση πνεύμα εις την εικόνα του θηρίου, ώστε και να λαλήση η εικών του θηρίου, και να κάμη, όσοι δεν προσκυνήσωσι την εικόνα του θηρίου, να θανατωθώσι.»

Σύμφωνα με την προφητεία αυτή, το δικέρατο θηρίο, δηλαδή, η Μεγάλη Βρεττανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, είπαν στους κατοίκους της γης να κάμουν αυτή την εικόνα του θηρίου, την Κοινωνία των Εθνών. Το δείχνουν αυτό τα ιστορικά γεγονότα; Τα δείχνουν βέβαια, διότι, όπως λέγει Η Βρετανική Εγκυκλοπαιδεία, Τόμ. Κ΄, σελ. 846, Έκδ. 1959, στη βιογραφία του Γιάν Κρίστιαν Σματς, Νοτιο-αφρικανού πολιτικού: «Μετά την Ανακωχή [του 1918], ο Σματς έγραψε το Υπόμνημα του περί Κοινωνίας των Εθνών, ‘Η Κοινωνία των Εθνών: Μια Πρακτική Πρότασις’ (1918), που έτυχε υποστηρίξεως τόσο από τον Πρόεδρο Ουίλσων όσο κι από τον Λόυδ Τζωρτζ, κι έγινε κατ’ ουσίαν η Συνθήκη της Κοινωνίας», Οι δύο τελευταίοι ήσαν, βέβαια, οι αρχηγοί των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μεγάλης Βρεττανίας τότε. Μολονότι δε οι Ηνωμένες Πολιτείες ποτέ δεν ενώθηκαν επισήμως με την Κοινωνία, ο αρχηγός των πραγματικά ανέλαβε την ηγεσία λέγοντας στον κόσμο να κάμη αυτή την εικόνα του θηρίου. Με τα χρόνια οι Ηνωμένες Πολιτείες πραγματικά έφθασαν στην οπισθία πόρτα της Κοινωνίας με την υποστήριξι των συνθηκών και συμφώνων της που εδημοσιεύοντο από τα μέλη της Κοινωνίας. Ισχυρότερη ακόμη απόδειξις υπάρχει ότι οι αρχηγοί των δύο αυτών εθνών, ή η δυαδική αυτή παγκόσμια δύναμις, Ουίνστων Τσώρτσιλ και Φράνκλιν Δ. Ρούζβελτ, ανέλαβαν την ηγεσία στο να κάμουν τους λαούς της γης ν’ αναβιβάσουν αυτό το κόκκινο θηρίο από την άβυσσο της αδρανείας, στην οποία το είχε βυθίσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, με τη μορφή των Ηνωμένων Εθνών.

Τι θα λεχθή γι’ αυτή τη γυναίκα με κόκκινη αμφίεσι, που δείχνεται ιππεύοντας το ομοιόχρωμο αυτό κόκκινο θηρίο; Σε όλες τις Γραφές, από τη Γένεσι 3:15 ως την Αποκάλυψι 22:17, η γυναίκα χρησιμοποιείται για να εξεικονίση μια οργάνωσι, και ειδικά μια θρησκευτική οργάνωσι. Έτσι, η άπιστη Ιερουσαλήμ περιγράφεται ως πόρνη, η δε πιστή Χριστιανική εκκλησία ως αγνή παρθένος. (Ησ. 1:21· 2 Κορ. 11:2) Αυτή η γυναίκα, λοιπόν, κάλλιστα θα μπορούσε να εξεικονίζη την ψευδή θρησκεία, ιδιαίτερα δε τον αποστάτη Χριστιανικό κόσμο, που επαγγέλλεται μνηστεία με τον Ιησού Χριστό αλλ’ απεδείχθη άπιστος σ’ αυτόν, όπως διακρίνεται από το ότι βρίσκεται σε συντροφιά και σε συνταύτισι με τις κυβερνήσεις του κόσμου τούτου αντί ν’ αναμένη τη βασιλεία του Χριστού. Σ’ αυτήν εφαρμόζονται οι λόγοι της κατακρίσεως: «Βαβυλών η μεγάλη, η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης.» Αξιοσημείωτο είναι ότι, ενώ ο Βασιλεύς των βασιλέων, Ιησούς Χριστός, εμφανίζεται εκτελώντας κρίσι εναντίον των διαφόρων θηρίων, τα δέκα κέρατα ή βασιλείς του κόκκινου θηρίου εμφανίζονται ως φέρνοντας την καταστροφή του ψευδούς αυτού θρησκευτικού συστήματος, ένας πρόδρομος του οποίου παρατηρείται στη δεδηλωμένη εναντίωσι του κομμουνισμού σε όλα τα θρησκευτικά πράγματα.​—Αποκάλ. 17:5.

Προφανώς, αυτή η συνοπτική περιγραφή, ας το πούμε, των θηρίων της Αποκαλύψεως, δεν θα μπορούσε να θίξη όλες τις μικρολεπτομέρειες. Αυτά, όμως, όταν μελετηθούν, θα βρεθούν συνεπή με τα προηγούμενα, όπως παρατίθενται αλλού στις εκδόσεις της Εταιρίας Σκοπιά.

Ασφαλώς ο Ιεχωβά Θεός κάνει το φως του να λάμπη στις προφητείες του, που ανεγράφησαν πριν από πολύν καιρό, σύμφωνα με την υπόσχεσί του ότι η οδός των δούλων του θα καθίστατο ολοένα πιο φωτεινότερη. Αυτός είναι πραγματικά ο λόγος, για τον οποίον όλοι οι δούλοι του πρέπει να έχουν αυξημένη πίστι ότι Αυτός πάντοτε ελέγχει πλήρως τις υποθέσεις του κόσμου και ότι η Γραφή είναι ο εμπνευσμένος λόγος του. Πρέπει να ενισχύη την ελπίδα των στον τελικό θρίαμβο της δικαιοσύνης και να τους βοηθή στο να υπηρετούν τον Θεό με την ‘καθαρή και αμίαντη θρησκεία ενώπιον του Θεού και Πατρός’, τηρώντας τον εαυτό τους αμόλυντον από τον κόσμο.​—Ιάκ. 1:27.

[Υποσημειώσεις]