Μέρος 20—«Γενηθήτω το Θέλημά Σου Επί της Γης»

Στο θεόπνευστο ενύπνιο που περιγράφει ο Δανιήλ στο έβδομο κεφάλαιο της προφητείας του ο λέων εξεικονίζει τη δυναστεία ή γραμμή βασιλέων της Βαβυλωνιακής παγκοσμίου δυνάμεως, η άρκτος τη γραμμή βασιλέων της Μηδο-Περσικής παγκοσμίου δυνάμεως, η λεοπάρδαλις τη γραμμή βασιλέων της Μακεδονικής ή Ελληνικής παγκοσμίου δυνάμεως, και το τρομερό τέταρτο θηρίο την τετάρτη έκφρασι της παγκοσμίου κυριαρχίας, που άρχισε με τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπό τον Αύγουστον Καίσαρα. Η αυτοκρατορία αυτή διελύθη σε πολιτικές κυβερνητικές δυνάμεις που εξεικονίζοντο από τα δέκα κέρατα στην κορυφή της κεφαλής του τετάρτου θηρίου. Το ‘μικρόν κέρας’, που ανεφάνη μεταξύ αυτών και ενώπιον του οποίου έπεσαν τρία κέρατα είναι η Αγγλο-Αμερικανική παγκόσμιος δύναμις, τα δε τρία κέρατα που έπεσαν ενώπιον αυτής, της εβδόμης παγκοσμίου δυνάμεως της Βιβλικής ιστορίας, ήσαν (1) η Ισπανία, (2) οι Κάτω Χώρες, και (3) η Γαλλία. Το συμβολικό αυτό μικρόν κέρας με φλύαρο στόμα και οφθαλμούς εναντιώνεται στον Ιεχωβά Θεό και στους αγίους του.

23, 24. (α) Πώς το συμβολικό αυτό κέρας διενοήθη να μεταβάλη τους «καιρούς» του Θεού; (β) Πώς διενοήθη να μεταβάλη τον νόμον Του;

²³ Ίσαμε σήμερα το συμβολικό αυτό κέρας διενοήθη να «μεταβάλλη καιρούς και νόμους» του Θεού. Το φθινόπωρο του 1914 οι «επτά καιροί,» ή οι «καιροί των εθνών,» έληξαν και για την Αγγλο-Αμερικανική επίσης δυαδική παγκόσμια δύναμι. Πέρασε τότε ο καιρός του καταπατήματος της «άνω Ιερουσαλήμ,» η οποία είναι ελευθέρα και είναι η «μήτηρ» των «αγίων» του Θεού. Τότε είχε έλθει ο καιρός να εγερθή η υποσχεμένη Βασιλεία του Θεού και του Χριστού αυτού ως του δικαιωματικού άρχοντος της γης. Ήταν ο κατάλληλος καιρός για τις βασιλείες του κόσμου τούτου, ιδιαίτερα τις βασιλείες του «Χριστιανικού κόσμου», να ταπεινωθούν ενώπιον της νεογέννητης κυβερνήσεως του Νέου Κόσμου και να παραδώσουν την κυριαρχία τους και τη διακυβέρνησι της γης.—Ψαλμ. 2:1-12.

²⁴ Η Αγγλο-Αμερικανική δυαδική παγκόσμιος δύναμις αλλιώς διενοήθη τους «καιρούς» κι εχλεύασε το γεγονός ότι οι «καιροί των εθνών» έληξαν στο έτος 1914.a Απεδύθη σε παγκόσμιο πόλεμο, όχι για να υψώση τη βασιλεία του Θεού που μόλις τότε εγεννήθη στον ουρανό, αλλά για να διατηρήση τη δική της πολιτική κυριαρχία και την εμπορική της υπεροχή. (Αποκάλ. 11:15-18) Ο θείος νόμος από το έτος 1914 μ.Χ. ήταν ότι τα αγαθά νέα της ιδρύσεως της υποσχεμένης βασιλείας, για την οποία προσευχόμεθα, έπρεπε να κηρυχθούν σε όλη την οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη από τους αφιερωμένους του μάρτυρας. (Ματθ. 24:14) Η Αγγλο-Αμερικανική δυαδική παγκόσμια δύναμις εξαιρετικά εναντιώθηκε στην εκτέλεσι αυτού του νόμου από τους αγίους του Ιεχωβά Θεού. Κάνοντας τούτο εξεπλήρωσε την αγγελική προφητεία: «Θέλει κατατρέχει τους αγίους του Υψίστου, . . . και θέλουσι δοθή εις την χείρα αυτού μέχρι καιρού και καιρών, και ημίσεος καιρού.»—Δαν. 7:25.

25. Σε τι σύνολον ανήρχοντο ο καιρός, οι καιροί και το ήμισυ καιρού, και τι είδους πόλεμο έκαμε το συμβολικό κέρας εναντίον των «αγίων» του Θεού;

²⁵ Καιρός, καιροί και ήμισυ καιρού αποτελούν τρεισήμισυ καιρούς, ή συνολικά, το ήμισυ των επτά καιρών. Οι «επτά καιροί» που πέρασαν κατά γράμμα από τον Βασιλέα Ναβουχοδονόσορ στη διάρκεια της παραφροσύνης του στη Βαβυλώνα ανήρχοντο σε επτά κατά γράμμα έτη. Με τη μέτρησι αυτή, το ήμισυ των «επτά καιρών,» δηλαδή τρεις καιροί και μισός καιρός, συμποσούνται σε τριάμισυ έτη.b Στη διάρκεια του χρόνου αυτού οι «άγιοι» του Υψίστου Θεού εδόθησαν στο χέρι της Αγγλο-Αμερικανικής δυαδικής παγκοσμίου δυνάμεως, και «το κέρας εκείνο έκαμνε πόλεμον μετά των αγίων, και υπερίσχυε κατ’ αυτών.» (Δαν. 7:21) Αυτό συνέβη στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, που άρχισε στο 1914, το έτος κατά το οποίον οι επτά «καιροί των εθνών» έληξαν. Το Βρεττανικό μέρος της δυαδικής παγκοσμίου δυνάμεως μπήκε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στις 4 Αυγούστου 1914, το δε Αμερικανικό μέρος στις 6 Απριλίου 1917. Αλλ’ ήγειραν ένα πνευματικό πόλεμο εναντίον του «αγίου έθνους» του Ιεχωβά, των πνευματικών Ισραηλιτών, ιδιαίτερα στη διάρκεια των προλεχθέντων τριών και μισού καιρών.

26. Πότε άρχισαν εκείνοι οι τρεις και μισός καιροί, κι ετελείωσαν, και πώς;

²⁶ Η περίοδος αυτή των τριών ετών και έξη μηνών αντιστοιχεί με τους σαράντα δύο μήνες ή χίλιες διακόσιες εξήντα ημέρες, στη διάρκεια των οποίων οι «δύο μάρτυρες» του Ιεχωβά έπρεπε να προφητεύουν ενδεδυμένοι πνευματικούς σάκκους ή πένθος. (Αποκάλ. 11:1-3) Η περίοδος αυτή άρχισε στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοεμβρίου του 1914 κι ετελείωσε στις 7 Μαΐου 1918. Την τελευταία αυτή ημέρα ο πρόεδρος, ο γραμματεύς-ταμίας και οι συντάκται της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά συνελήφθησαν με ψευδείς κατηγορίες. Απεστάλησαν σιδηροδρομικώς στο Ομοσπονδιακό σωφρονιστήριο για εννέα μήνες, ώσπου να παρασχεθή εγγύησις, την οποίαν τους είχαν αρνηθή, και να μπορέσουν ν’ απαλλαγούν.c Συνεπεία της ενεργείας αυτής το Βιβλικό εκπαιδευτικό έργον των μαρτύρων του Υψίστου Θεού επηρεάσθη σε ολόκληρη τη γη.

27. Πώς αυτός ο πόλεμος εναντίον των αγίων του Θεού έφθασε σε αποκορύφωμα;

²⁷ Εν τω μεταξύ, στις 12 Φεβρουαρίου 1918, η Βρεττανική Αποικία του Καναδά ενήργησε την τελική της επίθεσι. Εκείνη τη μέρα ο Καναδός Υπουργός Εξωτερικών απηγόρευσε την κυκλοφορία του εβδόμου τόμου Γραφικών Μελετών της Εταιρίας, υπό τον τίτλον «Το Τετελεσμένον Μυστήριον,» καθώς και τη σειρά φυλλαδίων υπό τον τίτλον «Μηνιαίες Εκδόσεις των Σπουδαστών της Γραφής.» Η κατοχή απαγορευμένων βιβλίων εξέθετε τον κάτοχο σε πρόστιμο μέχρι 5.000 δολλαρίων και πενταετή φυλάκισι. Στην Αμερική, τον αμέσως επόμενο μήνα, δηλαδή στις 14 Μαρτίου 1918, το Υπουργείο Δικαιοσύνης στην Ουάσιγκτων, D.C., ανήγγειλε ότι η κυκλοφορία του εβδόμου τόμου των Γραφικών Μελετών αποτελούσε παράβασι του Νόμου περί Κατασκοπείας. Μετά τις ανωτέρω ενέργειες των κυβερνήσεων Καναδά και Αμερικής έγιναν κατασχέσεις εντύπων, έρευνες σε σπίτια του λαού του Ιεχωβά και κατασχέσεις βιβλίων και συλλήψεις λάτρεων του Υψίστου Θεού. Στους επομένους μήνες έγινε η σύλληψις, η πεπλανημένη δίκη και η φυλάκισις εξεχόντων εκπροσώπων της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά.

28. Παρά τη μεταπολεμική δικαίωσι των πραγμάτων, ποιο ιστορικό παραμένει, και πώς αυτό επαληθεύει την προφητεία;

²⁸ Είναι αληθές ότι η κυβερνητική άρσις της απαγορεύσεως των εντύπων μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και η δικαστική αθώωσις των φυλακισμένων αξιωματούχων και συγγραφέων της Εταιρίας ήλθε σαν μια υποχρέωσις δικαιοσύνης. Αυτό, όμως, δεν εξήλειψε την ιστορία της μάχης εναντίον του Θεού του ουρανού, του οποίου το θέλημα εγίνετο στη γη από τους δούλους του. Επίσης, η επαίσχυντη αυτή ιστορία αποδεικνύει αληθινή την προφητεία και μας παρέχει διαβεβαίωσι ότι το υπόλοιπον της οράσεως του Δανιήλ θα επαληθεύση.

ΘΕΙΑ ΚΡΙΣΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

29. Ποια ουράνια όρασι βλέπει κατόπιν ο Δανιήλ, και ποιος είναι ο παλαιός των ημερών, ποια είναι η υπόθεσις που θα κριθή και τι αποκαλύπτουν τα ανοιχθέντα βιβλία;

²⁹ Καθώς τα βλέμματα του προφήτου Δανιήλ απεσύρθησαν από το φοβερό τέταρτο θηρίο που βγήκε από τη θάλασσα, εδόθη στον Δανιήλ όρασις μιας ουρανίας σκηνής. «Εθεώρουν έως ότου οι θρόνοι ετέθησαν, και ο Παλαιός των ημερών εκάθισε, του οποίου το ένδυμα ήτο λευκόν ως χιών, και αι τρίχες της κεφαλής αυτού ως μαλλίον καθαρόν· ο θρόνος αυτού ήτο ως φλοξ πυρός· οι τροχοί αυτού ως πυρ καταφλέγον. Ποταμός πυρός εξήρχετο και διεχέετο απ’ έμπροσθεν αυτού· χίλιαι χιλιάδες υπηρέτουν εις αυτόν, και μύριαι μυριάδες παρίσταντο ενώπιον αυτού· το κριτήριον εκάθισε, και τα βιβλία ηνεώχθησαν.» (Δαν. 7:9, 10) Ο Παλαιός των ημερών είναι ο Ιεχωβά, εκείνος που είναι Θεός από του αιώνος έως του αιώνος. (Ψαλμ. 90:2) «Αλλ’ ο Θεός είναι ο Κριτής· τούτον ταπεινόνει, και εκείνον υψόνει.» (Ψαλμ. 75:7) Η υπόθεσις επάνω στην οποία πρέπει να κρίνη ο Ύψιστος Θεός είναι η κυριαρχία της γης. Επί 2.520 έτη τα κοσμικά έθνη της γης διεκυβέρνησαν αυτήν χωρίς καμμιά παρέμβασι από μέρους του Δημιουργού της γης. Αλλά τώρα ήλθε το φθινόπωρο του 1914 (μ.Χ.) και οι «καιροί των εθνών» έληξαν. Τα βιβλία, τα «πεπραγμένα» των εθνών στη διάρκεια των «επτά καιρών,» ανοίχθηκαν. Μια θηριώδης ιστορία ατενίζει το πρόσωπον του μεγάλου Κριτού. Τα έθνη δεν είναι άξια περαιτέρω παραχωρήσεως κυριαρχίας επάνω στη γη.

30. Τι βλέπει ο Δανιήλ να γίνεται στο τέταρτο θηρίο και στ’ άλλα, και ποιος εισάγεται στον Κριτή, και τι δίδεται σ’ αυτόν;

³⁰ Ιδού! Κάποιος καλείται στο ουράνιο Δικαστήριο. Ο Δανιήλ λέγει: «Εθεώρουν τότε, εξ αιτίας της φωνής των μεγάλων λόγων, τους οποίους το κέρας ελάλει, εθεώρουν εωσού εθανατώθη το θηρίον, και το σώμα αυτού απωλέσθη και εδόθη εις καύσιν πυρός. Περί δε των λοιπών θηρίων, η εξουσία αυτών αφηρέθη· πλην παράτασις ζωής εδόθη εις αυτά έως καιρού και χρόνου. Είδον εν οράμασι νυκτός, και ιδού, ως Υιός ανθρώπου ήρχετο μετά των νεφελών του ουρανού, και έφθασεν έως του Παλαιού των ημερών, και εισήγαγον αυτόν ενώπιον αυτού. Και εις αυτόν εδόθη η εξουσία, και η δόξα, και η βασιλεία, δια να λατρεύωσιν αυτόν πάντες οι λαοί, τα έθνη, και αι γλώσσαι· η εξουσία αυτού είναι εξουσία αιώνιος, ήτις δεν θέλει παρέλθει, και η βασιλεία αυτού, ήτις δεν θέλει φθαρή.»—Δαν. 7:9-14.

31. Ποιος είναι εκείνος που μοιάζει με υιόν ανθρώπου, και πότε αυτός εμφανίζεται στο Κριτήριο, και τι ζητεί από τον Κριτή;

³¹ Όταν ήταν στη γη ο Ιησούς Χριστός κατ’ επανάληψιν εχαρακτήρισε τον εαυτό του ως Υιόν του ανθρώπου. (Ματθ. 16:13· 25:31) Όταν το Σάνχεδριν ή Ανώτατο Δικαστήριο της Ιερουσαλήμ ώρκισε τον Ιησούν να πη ποιος ήταν, ο Ιησούς είπε: «Πλην σας λέγω, Εις το εξής θέλετε ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου καθήμενον εκ δεξιών της δυνάμεως, και ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού.» (Ματθ. 26:59-64) Στην ουράνια, λοιπόν, όρασι του Δανιήλ εκείνος που ήλθε επί των νεφελών του ουρανού και εισήχθη ενώπιον του Παλαιού των ημερών είναι ο αναστημένος, δοξασμένος Ιησούς Χριστός. Αυτός είναι εκείνος με τον οποίον ο Ιεχωβά, ο Παλαιός των ημερών, έχει κάμει διαθήκη για βασιλεία, όπως εξεικονίζεται από τη διαθήκη για τη βασιλεία που έγινε με τον Βασιλέα Δαβίδ, διότι ο Δαβίδ αποτελεί προφητική εικόνα του Ιησού Χριστού. Μέσω του θεοπνεύστου Βασιλέως Δαβίδ, ο Ιεχωβά προφητικώς είχε καλέσει τον Υιόν του Ιησούν Χριστόν να ζητήση από Αυτόν στον ωρισμένο καιρό να γίνουν τα έθνη κληρονομία του και ιδιοκτησία του τα πέρατα της γης. (Ψαλμ. 2:7, 8· Πράξ. 4:24-26) Ο καιρός αυτός είναι το τέλος των «καιρών των εθνών» στο 1914. Τώρα, στον καιρό, τον οποίον ανέμενε ο Ιησούς Χριστός στον ουρανό, εμφανίζεται στο κριτήριο του Παλαιού των ημερών. Ζητεί από τον Κριτή τα όσα οφείλονται σ’ αυτόν σύμφωνα με τη διαθήκη για τη βασίλεια σε όλη τη γη. Όλες οι ενδείξεις, ορατές και πνευματικές, πιστοποιούν ότι του εδόθη κυριαρχία επί όλων των κατοίκων της γης, για να εκπληρωθή η όρασις του Δανιήλ.

32. Τι πρέπει να συμβή στα κέρατα του τετάρτου θηρίου, και ιδιαίτερα σ’ εκείνο που έχει μάτια και στόμα, και πού θα συμβή αυτό;

³² Μεταξύ του Υιού του ανθρώπου που ενεθρονίσθη στους ουρανούς ως βασιλεύς του Νέου Κόσμου στο έτος 1914 και των συμβολικών θηρίων της οράσεως του Δανιήλ δεν μπορεί να υπάρξη διαρκής ειρηνική συνύπαρξις. Κατά την όρασι, το συμβολικό τέταρτο θηρίο, δηλαδή, η Αγγλο-Αμερικανική δυαδική παγκόσμια δύναμις και τα άλλα δέκα «κέρατα» ή «βασιλείς» που ανεπήδησαν από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και που αξιούν ακόμη κυριαρχία και διατήρησί των επάνω στη γη, πρέπει να καταστραφούν. Πρέπει να εξαφανισθούν σαν να ερρίπτοντο μέσα σε μια πύρινη λίμνη που καίει με θειάφι. (Αποκάλ. 19:19, 20) Ιδιαίτερα σχετικά με το συμβολικό κέρας με μάτια και στόμα, ο άγγελος είπε: «Κριτήριον όμως θέλει καθίσει, και θέλει αφαιρεθή η εξουσία αυτού, δια να φθαρή και να αφανισθή έως τέλους.» (Δαν. 7:26) Η ολοτελής καταστροφή θα γίνη με διάταγμα του μεγάλου Κριτού, του Παλαιού των ημερών, στο πεδίον της μάχης του Αρμαγεδδώνος, στον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος.»—Αποκάλ. 16:14, 16.

33. Στο όραμα, τι συνέβη στα άλλα τρία θηρία, και πώς αυτό εξεπληρώθη;

³³ Όσον αφορά τα άλλα τρία συμβολικά θηρία, τη Βαβυλώνα, τη Μηδο-Περσική Αυτοκρατορία και τη Μακεδονική (Ελληνική) Αυτοκρατορία, όταν αυτές ανετράπησαν στην αρχαία εποχή, τα εθνικά τους θεμέλια δεν κατεστράφησαν πλήρως. Λόγου χάριν, στο έτος 483 π.Χ. η Βαβυλών ηγέρθη ενόπλως, εναντίον της Περσικής δυναστείας, ο δε Ξέρξης Α΄ την εκυρίευσε ύστερ’ από πολύμηνη πολιορκία, μετά την οποία την ελεηλάτησε. Ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε στη Βαβυλώνα το έτος 323 π.Χ. Έχοντας μεταστραφή σε Βαβυλώνιον, θέλησε να κάμη τη Βαβυλώνα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του, αλλά το διάταγμα του Θεού ήταν εναντίον της Βαβυλώνος. Και η Περσία, επίσης, είχε μια συνεχή, ιστορία από τον θάνατο του Αλεξάνδρου, ως το σημερινό, βασίλειο του Ιράν. Ο διάδοχος του Αλεξάνδρου, Στρατηγός Σέλευκος Νικάτωρ, που πέθανε στο έτος 280 π.Χ., μετέφερε την πρωτεύουσά του από τη Βαβυλώνα στη Σελεύκεια της Συρίας, μια νέα πόλι που ανηγέρθη απ’ αυτόν. Η Ελλάς διετήρησε την ύπαρξί της ίσαμε σήμερα, η δε Δημοκρατία του Ιράκ κατέχει το έδαφος της αρχαίας Βαβυλώνος.

34. Πώς τα υπολείμματα των τριών εκείνων αρχαίων παγκοσμίων δυνάμεων και τα κέρατα του τετάρτου θηρίου ενώθηκαν σήμερα, αλλά πότε θα λήξη η παραταθείσα ζωή των;

³⁴ Τα υπολείμματα των αρχαίων εκείνων θηριωδών παγκοσμίων δυνάμεων, μαζί με τα συμβολικά κέρατα του φοβερού τετάρτου θηρίου, βρίσκονται ενωμένα σήμερα με άλλα έθνη ολοκλήρου της γης στη διεθνή αυτή οργάνωσι, στα Ηνωμένα Έθνη, που αποτελούν την ογδόη παγκόσμια δύναμι της Βιβλικής ιστορίας. (Αποκάλ. 17:11) Η όρασις του Δανιήλ προέλεγε ορθώς: Η κυριαρχία της Βαβυλωνιακής, Μηδο-Περσικής και Ελληνικής παγκοσμίων δυνάμεων αφηρέθη, αλλά είχαν ‘παράτασιν ζωής έως καιρού και χρόνου’. Στον Αρμαγεδδώνα η βασιλεία του Θεού, όπως ο λίθος που χτύπησε την εικόνα του ενυπνίου του Ναβουχοδονόσορ στα πόδια και την εκονιορτοποίησε, θα καταστρέψη όλα τα εναπομένοντα ίχνη των αρχαίων εκείνων συμβολικών θηρίων, και του τετάρτου επίσης.

35. Ο όμοιος με υιόν ανθρώπου θα είναι μόνος στην κυριαρχία και βασιλεία του, και πώς η όρασις του Δανιήλ μάς δίνει την απάντησι;

³⁵ Ο όμοιος με υιόν ανθρώπου δεν θα είναι μόνος στην αιώνια κυριαρχία του και την άφθαρτη βασιλεία του. Οι «άγιοι» του Θεού θα είναι μαζί με τον δοξασμένο, ενθρονισμένο Υιό του ανθρώπου στην ουράνια βασιλεία του. Προς υποστήριξιν τούτου, ο Δανιήλ είπε: «Εθεώρουν, και το κέρας εκείνο έκαμνε πόλεμον μετά των αγίων, και υπερίσχυε κατ’ αυτών· εωσού ήλθεν ο Παλαιός των ημερών, και εδόθη η κρίσις εις τους αγίους του Υψίστου· και ο καιρός έφθασε, και οι άγιοι έλαβον την βασιλείαν.» Προς ερμηνείαν αυτού, ο άγγελος είπε στον Δανιήλ: «Κριτήριον όμως θέλει καθίσει, και θέλει αφαιρεθή η εξουσία αυτού, δια να φθαρή και να αφανισθή έως τέλους. Και η βασιλεία, και η εξουσία, και η μεγαλωσύνη των βασιλειών των υποκάτω παντός του ουρανού, θέλει δοθή εις τον λαόν των αγίων του Υψίστου, του οποίου η βασιλεία είναι βασιλεία αιώνιος, και πάσαι αι εξουσίαι θέλουσι λατρεύσει και υπακούσει εις αυτόν.» (Δαν. 7:21, 22, 26, 27) Ο αρχηγός των «αγίων του Υψίστου» είναι ο Ιησούς Χριστός.—Πράξ. 3:14· 4:27, 30.

36. Τι αποτελούν εκείνοι που εισάγονται στη διαθήκη της Βασιλείας, και πώς αυτοί εισέρχονται στις βασιλικές των θέσεις, και πού;

³⁶ Εν τούτοις, εκείνοι τους οποίους ο Ιησούς Χριστός λαμβάνει μαζί του στη διαθήκη της Βασιλείας αποτελούν ένα «έθνος άγιον», ένα έθνος των πνευματικών ‘αδελφών’ του, όλων των ‘προσκεκλημένων αγίων’. (1 Πέτρ. 2:9· Εβρ. 2:11· Ρωμ. 1:7) Σύμφωνα με τη διαθήκη για τη βασιλεία αυτοί τυγχάνουν αναστάσεως από τον θάνατό τους με πιστότητα και ενώνονται με τον Ιησού Χριστό στη βασιλεία του επάνω στο ουράνιο Όρος Σιών.—Αποκάλ. 2:10· Εβρ. 12:22-28.

37. Τι απαγγέλλεται σ’ εκείνους που μετέχουν της αναστάσεως σ’ εκείνη τη θέσι στο Όρος Σιών, κι επειδή υπέμειναν τι συμβασιλεύουν με τον Υιόν του ανθρώπου;

³⁷ Στην όρασί του ο απόστολος Ιωάννης, που ήταν ένας από τους αγίους εκείνους, είπε: «Και είδον, και ιδού Αρνίον ιστάμενον επί το όρος Σιών, και μετ’ αυτού εκατόν τεσσαρακοντατέσσαρες χιλιάδες έχουσαι το όνομα του Πατρός αυτού γεγραμμένον επί των μετώπων αυτών.» Επίσης: «Μακάριος και άγιος όστις έχει μέρος εις την πρώτην ανάστασιν· επί τούτων ο θάνατος ο δεύτερος δεν έχει εξουσίαν, αλλά θέλουσιν είσθαι ιερείς του Θεού και του Χριστού, και θέλουσι βασιλεύσει μετ’ αυτού χίλια έτη.» (Αποκάλ. 14:1· 20:6) Αυτοί οι 144.000 ακόλουθοι του θυσιασμένου Αρνίου υπέστησαν παθήματα μαζί του στη διάρκεια της φαύλης παγκοσμίου διακυβερνήσεως από το συμβολικό τέταρτο θηρίο με τα κέρατά του. Γι’ αυτό τους δίδεται η υπόσχεσις ότι ‘θέλουσι συμβασιλεύσει’. (2 Τιμ. 2:11, 12) Θα βασιλεύσουν για να γίνη το θέλημα του ουρανίου Πατρός στη γη όπως και στον ουρανό.

(Ακολουθεί )

[Υποσημειώσεις]