Ο Εμπορικός Κόσμος Αντιμετωπίζει Αιτίες για Πένθος

 1. Τι πρέπει να εξετάση ένας για ν’ αποφασίση αν το τέλος της παγκοσμίου θρησκείας θα τον επηρεάση οικονομικώς;

ΑΝ Η παγκόσμιος θρησκεία έχανε σήμερα τη λαβή της επάνω στους λαούς, θα σας επηρέαζε αυτό οικονομικώς; Σκεφθήτε προσεκτικά. Αν η θρησκεία εχρεωκόπει, θα επηρέαζε αυτό τις επιχειρήσεις ή τους πόρους ζωής σας; Πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν, ειδικά αν ζήτε μέσα στον «Χριστιανικό κόσμο,» τα ψώνια που γίνονται την εποχή των Χριστουγέννων, οφείλετε να σκεφθήτε το Πάσχα με την παρότρυνσί του για νέα περιβολή για την «Πασχαλινή παρέλασι,» είναι επίσης ανάγκη να σκεφθήτε όλο τον κύκλο των συναλλαγών και της εργασίας για την πώλησι κεριών, εικόνων, σταυρών, θρησκευτικών αντικειμένων, ανεγέρσεως και επιπλώσεως ναών, εκκλησιαστικών γάμων, κηδειών και άλλων. Πραγματικά, ποια δραστηριότης της ζωής, από το λίκνον ως τον τάφο, υπάρχει, που η «εκκλησία» να μην έχη κάποια επίδρασι, και τα περισσότερα από αυτά τα πράγματα με μια δαπάνη αναπόσπαστη; Πολλοί άνθρωποι, ιδιαιτέρως έμποροι, σκέπτονται τις μεγάλες θρησκευτικές εορτές πρώτα με όρους εμπορικής μορφής, τα ψώνια και την ανταλλαγή δώρων και τα όμοια, προτού να τις σκεφθούν από τη θρησκευτική άποψι.

 2. Πώς η θρησκεία του κόσμου επηρέασε το εμπόριο και υπήρξε η ιδία εμπορική;

² Αλλά μια ακόμη πιο μεγάλη επίδρασι μ’ ένα εμπορικό τρόπο ασκείται από την παγκόσμιο θρησκεία διότι αυτή η επίδρασις έχει σχέσι με τον έλεγχο των επιχειρήσεων. Σε ολόκληρες χώρες, πολιτείες και επαρχίες η επικρατούσα σ’ αυτές θρησκεία συχνά κατέχει ένα μεγάλο μερίδιο στη βιομηχανία και τις επιχειρήσεις. Η θρησκεία είναι συχνά ο παράγων ο οποίος ρυθμίζει τις ατομικές ευκαιρίες επιχειρήσεως και επαγγελματικής απασχολήσεως. Δεν υπάρχει αμφισβήτησις ότι η θρησκεία αυτού του κόσμου προσεκολλήθη περισσότερο σ’ εκείνα τα μέλη των εκκλησιών της που έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή στις επιχειρήσεις. Το ενδιαφέρον δεν ήταν ‘Πώς ένας άνθρωπος απέκτησε το χρήμα του;’ αλλά ‘Έχει χρήμα;’ Η θρησκεία αυτού του κόσμου είχε πάντοτε πλούτη. Στις ειδωλολατρικές χώρες, καθώς επίσης και σε μερικές που ελέγχονται από τον «Χριστιανικό κόσμο,» οι πτωχοί βρίσκονται σε ένδεια ενώ οι ναοί της θρησκείας είναι γεμάτοι από αντικείμενα χρυσού. Πολλοί ναοί και εκκλησίες έχουν οβελίσκους, θόλους και όμοια που καλύπτονται με χρυσό, πράγμα που καθιστά το κτίριο το πιο μεγαλοπρεπές της κοινότητος.

 3. Πώς η Γραφή περιγράφει κατάλληλα την ψευδή θρησκεία και την εμπορική της μορφή;

³ Η Γραφή περιγράφει τη θρησκεία αυτού του κόσμου, την ψευδή θρησκεία, ως να κάθηται επί «των υδάτων των πολλών,» και να ακμάζη με εμπορική ευημερία, και να είναι γεμάτη από επιχειρηματίας οι οποίοι διεξάγουν εμπόριο. Η αρχαία Βαβυλών, με τον Περσικό Κόλπο, τον Ποταμό Ευφράτη και τις διώρυγές της με τον Ποταμό Τίγρητα, είχε ένα μεγάλο στόλο εμπορικών πλοίων και διεξήγε μεγάλες επιχειρήσεις δια θαλάσσης. Πολλά πλοία άλλων χωρών επεσκέπτοντο τους λιμένας της και την επλούτιζαν. Σήμερα η Βαβυλών η Μεγάλη, η παγκόσμιος αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, κάθεται ως μια μεγάλη πόρνη επάνω στα πλατιά ύδατα από ‘λαούς και όχλους, και έθνη και γλώσσας,’ και διεξάγει μεγάλες υλιστικές επιχειρήσεις μέσω αυτών των υδάτων. (Αποκάλ. 17:1, 15, 18· Ησ. 43:14) Αυτό προμηθεύει εργασία σε πολλούς από τους θρησκευτικούς της υπηκόους, ειδικά μέσω των πολλών «περιοδευόντων εμπόρων της γης.» Ακόμη και οι ιεραπόστολοί της εν γνώσει ή άθελά των άνοιξαν εμπορικές αγορές στο εξωτερικό. Δεν εδίστασε να κατέλθη τόσο χαμηλά ώστε να έχη δοσοληψίες με γκάγκστερς και εκβιαστάς, καταπραΰνοντας με θρησκευτικό τρόπο τις κακές συνειδήσεις των και σε πολλές περιπτώσεις αναθέτουσα στους ιερείς της να προΐστανται στις εκζεζητημένες επικήδειες τελετές των ανθρώπων αυτών.

ΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΙΣ

 4. Πώς η Αποκάλυψις περιγράφει την οικονομική κρίσι που προκαλείται από την καταστροφή της ψευδούς θρησκείας;

⁴ Με αυτά τα γεγονότα στο νου είναι ακόμη πιο καταφανές ότι η Γραφή είναι απολύτως αληθινή όταν περιγράφη τι θα σημάνη η πτώσις αυτής της μεγάλης θρησκευτικής αυτοκρατορίας. «Και οι έμποροί της γης κλαίουσι και πενθούσι δι’ αυτήν, διότι ουδείς αγοράζει πλέον τας πραγματείας αυτών· πραγματείας χρυσού και αργύρου, και λίθων τιμίων, και μαργαριτών, και βύσσου, και πορφύρας, και μετάξης, και κοκκίνου· και παν ξύλον αρωματικόν, και παν σκεύος ελεφάντινον, και παν σκεύος ξύλου πολυτίμου, και χαλκού, και σιδήρου και μαρμάρου· και κινάμωμον, και θυμιάματα, και μύρον, και λίβανον, και οίνον, και έλαιον, και σεμίδαλιν, και σίτον, και κτήνη, και πρόβατα, και ίππους, και αμάξας, και ανδράποδα, και ψυχάς ανθρώπων. Και τα οπωρικά της επιθυμίας της ψυχής σου έφυγον από σου [ω Βαβυλών], και πάντα τα παχέα και τα λαμπρά έφυγον από σου, και πλέον δεν θέλεις ευρεί αυτά.

 5. Ποια είναι η στάσις εκείνων οι οποίοι έγιναν πλούσιοι από το εμπόριο της Βαβυλώνος της Μεγάλης;

⁵ «Οι έμποροι τούτων, οι πλουτήσαντες απ’ αυτής, θέλουσι σταθή από μακρόθεν δια τον φόβον του βασανισμού αυτής, κλαίοντες και πενθούντες, και λέγοντες, Ουαί, ουαί, η πόλις η μεγάλη, η ενδεδυμένη βύσσινον και πορφυρούν και κόκκινον, και κεχρυσωμένη με χρυσόν και λίθους τίμιους και μαργαρίτας· διότι εν μια ώρα ηρημώθη ο τοσούτος πλούτος.»​—Αποκάλ. 18:11-17.

 6. (α) Ποια θα είναι η στάσις των ‘δέκα βασιλέων’ ύστερ’ από την στροφή των εναντίον της Βαβυλώνος της Μεγάλης; (β) Πώς εκφράζονται οι έμποροι;

⁶ Όταν οι δέκα βασιλείς, που εκπροσωπούν πολιτικές δυνάμεις αυτού του κόσμου, στρέφονται κατά της ψεύδους θρησκείας (αφού ιδούν ότι η δια χειρός γραφή είναι στον τοίχο γι’ αυτήν) και την καταστρέψουν, θα κάμουν αναμφιβόλως μεγάλη λαφυραγωγία στα πλούτη, τα αγαθά και τα πολύτιμά της και θα γεμίσουν τα χρηματοκιβώτιά των, συντρίβοντας όσο μπορούν την Βαβυλώνα την Μεγάλη. Θα εκφράσουν μεγαλοφώνως τη χαρά τους για όλο αυτό. Αλλά σε άλλους τομείς η ερήμωσίς της θα επιφέρη πένθος, όχι τόσο διότι η θρησκεία της εξετέθη ως απάτη και κατηργήθη, αλλά εξαιτίας της ευρέως διαδεδομένης εμπορικής ερημώσεως των ‘εμπόρων’ και υπαλλήλων των. Θα έχουν αιτία για να ενωθούν για να κλαύσουν και να θρηνήσουν, ακριβώς όπως το περιγράφουν τα εδάφια Αποκάλυψις 18:17-19: «Και πας πλοίαρχος, και παν το πλήθος το επί των πλοίων, και ναύται, και όσοι εμπορεύονται δια της θαλάσσης, εστάθησαν από μακρόθεν, και έκραζον, βλέποντες τον καπνόν της πυρπολήσεως αυτής λέγοντες, Ποία πόλις εστάθη ομοία με την πόλιν την μεγάλην; Και έβαλον χώμα επί τας κεφαλάς αυτών, και έκραζον κλαίοντες και πενθούντες, λέγοντες, Ουαί, ουαί, η πόλις η μεγάλη, εν η επλούτησαν εκ της αφθονίας αυτής πάντες οι έχοντες πλοία εν τη θαλάσση, διότι εν μια ώρα ηρημώθη.»

ΟΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΙ

 7. Ποιοι θα ευφραίνωνται για την καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης, και για ποιους λόγους;

⁷ Εκτός από τα «δέκα κέρατα» του κόκκινου θηρίου, θα υπάρξουν, μήπως, και άλλοι οι οποίοι έχουν λόγους χαράς για την ερήμωσι της Βαβυλώνος της Μεγάλης; Ναι, θα υπάρξουν, αλλά η χαρά των θα οφείλεται σε τελείως διάφορο λόγο. Τα «δέκα κέρατα» στη λυσσώδη από μέρους των καταστροφή της ψευδούς θρησκείας πιθανόν να νομίσουν ότι έχουν ασφαλώς αποδείξει αρκετά, αυτό που οι ψευδείς θρησκείες λέγουν, ότι «ο Θεός είναι νεκρός,» ότι δεν υπάρχει καθόλου θεός. Αλλά η χαρά των θα προχωρήση μόνο ως εκεί. Οι πραγματικά ευχαριστημένοι θα έχουν λόγους για πραγματική ευφροσύνη, εν πρώτοις διότι γνωρίζουν ότι πραγματικά ο Θεός είναι εκείνος ο οποίος κατέστρεψε την Βαβυλώνα την Μεγάλη. Έχουν εξέλθει από την Βαβυλώνα την Μεγάλη προτού καταστραφή διότι βλέπουν ότι είναι πλήρως διεφθαρμένη και δεν εκπροσωπεί καθόλου τον αληθινό Θεό. Έχουν ενωθή με τους επιγείους δούλους και εκπροσώπους του Ιεχωβά, του Θεού της αληθινής λατρείας. Η λατρεία των δεν μπορεί να καταστραφή και ούτε θα καταστραφή από τα «δέκα κέρατα,» διότι αυτοί είναι αληθινοί λάτρεις, όχι μέρος της Βαβυλώνος της Μεγάλης, που την καταστροφή της επιβλέπει ο Ιεχωβά. Η καταστροφή της είναι έκφρασις της κρίσεώς του για τις αμαρτίες της οι οποίες έφθασαν «έως του ουρανού.» Επομένως, η ευφροσύνη εκείνων οι οποίοι υπηρετούν τον Ιεχωβά είναι καθαρά, ορθή ευφροσύνη που προκαλείται από το ότι βλέπουν τον Ιεχωβά να θέτη τέρμα στη μομφή που έχει επιφέρει στο όνομά του η Βαβυλών, μαζί με την διαφθορά και τα παθήματα που έχει προκαλέσει γι’ αυτόν τον κόσμο. Ευφραίνονται μαζί με τον Θεό και τον ουρανό του όταν τον προστάζη: «Ευφραίνου επ’ αυτήν, διότι έκρινεν ο Θεός την κρίσιν σας εναντίον αυτής.»​—Αποκάλ. 18:20.

 8. (α) Μήπως η καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης έρχεται ως έκπληξις στον λαό του Θεού; (β) Έχουν μήπως μέρος στην καταστροφή της;

⁸ Η κρίσις της Βαβυλώνος της Μεγάλης δεν είναι επομένως, κάτι το απροσδόκητο γι’ αυτούς που υπηρετούν τον Θεό. Γνωρίζουν τώρα ότι πλησιάζει. Η προφητεία του εδαφίου Ιερεμίας 51:48, προείπε ότι ο ουρανός και η γη ήθελον αλαλάζει για την καταστροφή της κατά γράμμα Βαβυλώνος. Αυτό έλαβε χώρα, και, με τη σειρά του, εχρησίμευσε ως μια προφητεία που εφαρμόζεται στην Βαβυλώνα την Μεγάλη. Οι δούλοι του Θεού στη γη, όμως, δεν προσπάθησαν ποτέ να επιβάλουν την εκπλήρωσι αυτής της προφητείας ούτε να εκδικηθούν την Βαβυλώνα την Μεγάλη. Εγνώρισαν ότι είναι υπόθεσις του Θεού να εκδικηθή γι’ αυτούς και να εκφράση τον θυμό του για τ’ αμαρτήματά της στον δικό του καιρό. Τώρα, όμως, βλέπουν ότι αυτή η καταδικαστική τιμωρία επικρέμεται απειλητικά επάνω της και πληροφορούν όσους περισσοτέρους ακούουν για να μη είναι μεταξύ εκείνων που θα πενθήσουν στον καιρό της συντριβής της.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΧΑΙΡΟΥΝ ΣΤΗ ΓΗ ΣΕ ΑΡΜΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

 9. Πώς μπορεί να λεχθή ότι αυτοί που χαίρουν στη γη είναι σε αρμονία με τον ουρανό;

⁹ Οι δώδεκα πιστοί απόστολοι και οι πρώτοι Χριστιανοί προφήται έχουν, φυσικά, πεθάνει προ πολλού. Από τότε πολλοί άλλοι Χριστιανοί άγιοι ετελείωσαν την πορεία των σε θάνατο. (2 Τιμ. 4:7, 8) Σ’ αυτή την εποχή του τέλους, ενώ κηρύττονται τ’ αγαθά νέα της Βασιλείας και της πτώσεως της Βαβυλώνος, αυτοί βρίσκονται στους ουρανούς, αφού έλαβαν πείρα μιας πνευματικής αναστάσεως σε ζωή. Θα είναι μεταξύ των κυριωτέρων οι οποίοι χαίρουν μαζί με τον Ιεχωβά Θεό και τον Υιόν του Ιησού Χριστό και τους αγίους αγγέλους στον ουρανό. Αλλά στη γη παραμένει ακόμη ένας μικρός αριθμός ολοκλήρου του σώματος των 144.000 πνευματικών αδελφών του Χριστού. (Αποκάλ. 12:17) Αυτοί επιβλέπουν και ηγούνται της διακηρύξεως της καταστροφής της Βαβυλώνος. Μαζί τους, ειδικά από το 1935, είναι ένας πολύς όχλος, ένα εκατομμύριο και πλέον, οι οποίοι έχουν ελπίδες να ζήσουν στη γη κάτω από τη διακυβέρνησι της βασιλείας του Χριστού και των 144.000. (Αποκάλ. 7:9, 10) Όλοι αυτοί μαζί είναι μάρτυρες του Ιεχωβά στη γη και ευφραίνονται μαζί με τους ουρανούς με την προσδοκία της ερημώσεως της Βαβυλώνος. Ακόμη μεγαλυτέρα θα είναι η ευφροσύνη των όταν θα έχουν επιζήσει και παραστή πραγματικά μάρτυρες της εκτελέσεως των κρίσεων του Θεού εναντίον της Βαβυλώνος της Μεγάλης.

10. (α) Ποιοι εκτός από τους επουρανίους και τον λαό του Ιεχωβά στη γη σήμερα θα ευφραίνονται για το τέλος της Βαβυλώνος της Μεγάλης; (β) Είναι μήπως αυτός καιρός για να κάθηνται οι μάρτυρες του Ιεχωβά καθώς χαίρουν με την προσδοκία του τέλους της Μεγάλης Βαβυλώνος; Γιατί;

¹⁰ Οι πιστοί προφήται και δούλοι του Θεού των αρχαίων χρόνων υπέφεραν θλίψεις από τον διωγμό της ψευδούς θρησκείας της Βαβυλώνος. Όταν θα επανέλθουν στη γη με τη δύναμι της αναστάσεως που έχει ο Χριστός και θα πληροφορηθούν τι συνέβη στην Βαβυλώνα την Μεγάλη θα ενωθούν στην ευφροσύνη. Προς το παρόν, όμως, οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν δαπανούν τον χρόνο τους στο να χαίρουν απλώς με την προσδοκία της ερημώσεως της Βαβυλώνος. Όχι, είναι απησχολημένοι στο κήρυγμα των αγαθών νέων της Βασιλείας για να βοηθήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα ν’ αποφύγουν τα παθήματα που θα επέλθουν στην Μεγάλη Βαβυλώνα. Αναμένουν υπομονητικά να επιφέρη ο Θεός την καταστροφή της και γνωρίζουν ότι θα έλθη γρήγορα, ως σε ‘μίαν ώρα.’ Έτσι γνωρίζουν ότι τώρα ή ποτέ είναι ο καιρός γι’ αυτούς οι οποίοι είναι προσκολλημένοι στην ψευδή θρησκεία, αν θέλουν να επιζήσουν.

11. Γιατί εκείνοι που πενθούν για την Βαβυλώνα την Μεγάλη είναι τόσο συντετριμμένοι;

¹¹ Ο μεγάλος κλαυθμός που επέρχεται οφείλεται στο ότι αυτό είναι ένα μεγάλο κτύπημα στους οπαδούς της Μεγάλης Βαβυλώνος. Έρχεται τόσο αιφνίδια, ως μια μεγάλη έκπληξις. Αλλά μπορούν να το γνωρίσουν τώρα, εκ των προτέρων, αν θέλουν. Ο Θεός, ο οποίος βλέπει την κατάστασι από μια ευρύτερη και πιο καθαρή πλεονεκτική θέσι, ενεργεί ώστε να το εξαγγείλη ο άγγελός του πιο εμφατικά.

ΠΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ;

12. Πώς η Γραφή περιγράφει, ζωηρά το αιφνίδιον και την τελειωτική μορφή της καταστροφής της Βαβυλώνος της Μεγάλης;

¹² «Και εσήκωσεν εις άγγελος ισχυρός λίθον ως μυλόπετραν μεγάλην, και έρριψεν εις την θάλασσαν, λέγων, Ούτω με ορμήν θέλει ριφθή η Βαβυλών η μεγάλη πόλις, και δεν θέλει ευρεθή πλέον. Και φωνή κιθαρωδών και μουσικών και αυλητών και σαλπιστών δεν θέλει ακουσθή πλέον εν σοι· και πας τεχνίτης πάσης τέχνης δεν θέλει ευρεθή πλέον εν σοι· και φωνή μύλου δεν θέλει ακουσθή πλέον εν σοι· και φως λύχνου δεν θέλει φέγγει πλέον εν σοι· και φωνή νυμφίου και νύμφης δεν θέλει ακουσθή πλέον εν σοι· διότι οι έμποροί σου ήσαν οι μεγιστάνες της γης, διότι με την γοητείαν σου επλανήθησαν πάντα τα έθνη. Και εν αυτή ευρέθη αίμα προφητών και αγίων, και πάντων των εσφαγμένων επί της γης.»​—Αποκάλ. 18:21-24.

13. Πώς ένα τέτοιο τέλος της Βαβυλώνος είχε εξεικονισθή από πολύ παλαιά;

¹³ Μια μεγάλη μυλόπετρα που ρίχνεται από ένα ισχυρό άγγελο στη θάλασσα θα έφθανε γρήγορα στον βυθό και θα παρέμενε εκεί. Μας υπενθυμίζει πώς ο κοιτωνάρχης του Βασιλέως Σεδεκίου Σεραΐας εστάθη επί της όχθης του Ποταμού Ευφράτου στη Βαβυλώνα, και ανέγνωσε μεγαλόφωνος την προφητεία του Ιερεμία εναντίον της Βαβυλώνος και κατόπιν έδεσε μια πέτρα στον ρόλο και τον έρριξε στο μέσον του ποταμού, λέγοντας: «Ούτω θέλει βυθισθή η Βαβυλών, και δεν θέλει σηκωθή εκ των κακών, τα οποία εγώ [ο Ιεχωβά] θέλω φέρει επ’ αυτήν.»​—Ιερεμ. 51:59-64.

14. Για ποιους λόγους υφίσταται η Βαβυλών η Μεγάλη τόσο τρομερή τύχη;

¹⁴ Το μεγάλο θρησκευτικό σύστημα αυτού του κόσμου που ήταν πρόθυμο ν’ ακολουθήση οποιονδήποτε δρόμο για ν’ αποκτήση πλούτον και το οποίον ήταν πολύ επιδεικτικό με τους κώδωνες των εκκλησιών και τη μουσική του, τις επιδεικτικές του πομπές και εξεζητημένες τελετές για γεννήσεις, γάμους και κηδείες, θα γίνουν τόποι βίας και ερημώσεως. Θα δοκιμάση την κρίσι του Θεού, διότι οι πνευματικοί του ηγέται ήσαν πραγματικά υλισταί έμποροι, άνθρωποι υψηλών θέσεων σε κοσμικούς, μη θρησκευτικούς κύκλους, που εργάζονται για πλούτο. Κατεπίεσαν κι εξηπάτησαν το θρησκευτικό τους ποίμνιο, και ελήστευσαν τα πρόβατα. Εκπροσωπούσαν ένα θρησκευτικό σύστημα το οποίο στην πραγματικότητα ασκούσε δαιμονισμό, μαντεία, μαγεία αποκοιμίζοντας τα πλήθη και παροδηγώντας όλα τα έθνη αυτού του κόσμου.

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

15. Πόσο βαρύ είναι το αμάρτημα της Βαβυλώνος της Μεγάλης;

¹⁵ Από όλες τις συμφορές και τα τρομερά πράγματα που έχουν λάβει χώρα σ’ αυτή τη γη από τον καιρό που άρχισε η Βαβυλών υπό τον Νεβρώδ, πολύ λίγα πράγματα υπάρχουν που δεν θα τ’ αποδώσετε πίσω στην ψευδή θρησκεία με τις κακοπαραστάσεις της του Θεού, τη διάσπασι που επέφερε όσον αφορά την ενότητα μεταξύ των ανθρώπων μέσω φυλετικών, εθνικών και θρησκευτικών διαιρέσεων, συμμαχιών με την πολιτική και με όμοιες ενέργειες. Επομένως, ο Θεός ομιλεί πολύ θετικά όταν λέγη: «Και εν αυτή ευρέθη αίμα προφητών και αγίων, και πάντων των εσφαγμένων επί της γης.»​—Αποκάλ. 18:24.

16. Ποιον νόμο του Θεού αισθάνθηκε ευχαρίστησι να παραβαίνη η Βαβυλών η Μεγάλη, και γιατί είναι τόσο ένοχη αίματος;

¹⁶ Ο νόμος του Θεού που εδόθη στον πατριάρχη Νώε ύστερ’ από τον μεγάλο κατακλυσμό έλεγε: «Όστις χύση αίμα ανθρώπου, υπό ανθρώπου θέλει χυθή το αίμα αυτού.» (Γεν. 9:6) Ο Νώε ήταν ο αντιπρόσωπος της οικογενείας του, από την οποία ανεπήδησε όλο το ανθρώπινο γένος. Επομένως, αυτός ο νόμος είναι δεσμευτικός για όλο το ανθρώπινο γένος. Σύμφωνα μ’ αυτόν τον νόμο η Βαβυλών η Μεγάλη αξίζει να θανατωθή. Την βαρύνει μια τεραστία ενοχή αίματος ενώπιον του Θεού. Στα κράσπεδά της βρίσκεται αίμα ακόμη και μαρτύρων του Ιεχωβά, εκτός από τα εκατομμύρια των ιδικών της αφοσιωμένων οπαδών και άλλων. Ο αρχαίος Ισραήλ ως έθνος μαρτύρων του Ιεχωβά αντιμετώπιζε τις ψευδείς θρησκείες των εθνών που ήσαν γύρω του. Τελικά, η ψευδής θρησκεία ωδήγησε ακόμη και σ’ αιχμαλωσία το έθνος εκείνο. Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, υπέφερε εναντίωσι και τελικά εθανατώθη, αφού εμαρτύρησε μέσω θρησκευτικού διωγμού. Δεν μας είναι δύσκολο ν’ αναλογισθούμε τους θρησκευτικούς πολέμους όπως οι Σταυροφορίες, οι σφαγές, οι καύσεις ανθρώπων στο ξύλο του μαρτυρίου, η λεηλασία εθνών, η ανθρωποσφαγή ολοκλήρων κοινοτήτων και ο εξαναγκασμός ολοκλήρων εθνών να μεταστραφούν σ’ ένα ωρισμένο τύπο θρησκείας με την απειλή της σπάθης.

17. Δώστε ένα παράδειγμα, από το βιβλίο Δη Αμερικάνα Άννιουαλ, 1948 του πώς η διαφορά θρησκείας διεγείρει σε οχλαγωγίες και ανθρωποσφαγή.

¹⁷ Παράδειγμα του πώς η διαφορά της θρησκείας διεγείρει ταραχές, οχλαγωγίες, ακρωτηριασμούς και ανθρωποσφαγή απεδείχθη όταν η Ινδουιστική Ινδία και το Μουσουλμανικό Πακιστάν διεχωρίσθησαν το θέρος του 1947 και τότε Σίχαι και Ινδουισταί και Μουσουλμάνοι ξέσπασαν στα θρησκευτικά μίση των. Σχετικά με την θρησκευτική σφαγή που έλαβε χώρα, το Ημερολόγιο Δη Αμερικάνα Άννιουαλ 1948, στις σελίδες 326, 327, λέγει:

Δυστυχώς, η ταχύτης με την οποία έγινε ο διαχωρισμός έφερε μαζί τεραστία οικονομική εξάρθρωσι και ανανέωσι μεγαλυτέρας κοινοτικής διαμάχης. Περισσότερα από 4.000.000 άτομα περιελήφθησαν σε μια ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ των δύο κρατών, και στη διάρκεια των δύο πρώτων εβδομάδων περισσότεροι εφονεύοντο κάθε μέρα στην Ένωσι των Ινδιών και το Πακιστάν παρά σε όλες τις χώρες που ευρίσκοντο τότε κάτω από την προσεκτική έρευνα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Ο διαχωρισμός Μουσουλμάνων και μη Μουσουλμάνων κατέστρεψε την προηγουμένη αποτελεσματικότητα των ζωτικών υπηρεσιών, . . .

18. Πώς η Βρεττανική Εγκυκλοπαιδεία δίδει απόδειξι του μίσους και, αιματοχυσίας που επροκάλεσε η ψευδής θρησκεία;

¹⁸ Το Μπριτάννικα Μπουκ οφ δη Γήαρ 1948, στη σελίδα 385, μας δίνει απόδειξι του μίσους που προκαλούν η ψευδής θρησκεία και η παράβασις του νόμου του Θεού όσον αφορά την ιερότητα του αίματος. Λέγει για τον διαχωρισμό του Πούντζαμπ:

Το Αμριτσάρ, η ιερά πόλις των Σιχών, αφέθη στα χέρια των. Είχε, όμως, ως αποτέλεσμα τη διχοτόμησι της κοινότητός των, με 2.000.000 στο ανατολικό Πούντζαμπ (κτίσι της Ινδίας), και 1.750.000 στο Πακιστάν· επί πλέον, πολλοί σπουδαίοι ναοί των Σιχών και γαίες ευρίσκοντο στη δυτική πλευρά του ποταμού. Αυτό ωδήγησε σε μια σχεδιασμένη προσπάθεια των Σιχών να εξαλείψουν τους Μουσουλμάνους, πράγμα που με την σειρά του προκάλεσε άγρια αντίποινα. Το αποτέλεσμα ήταν μια ομαδική μετανάστευσις Σιχών και Ινδουιστών αφ’ ενός στην κτίσι της Ινδίας, και Μουσουλμάνων στο Πακιστάν αφ’ ετέρου. Φάλαγγες προσφύγων που έφευγαν πεζή ή με τον σιδηρόδρομο υφίσταντο βίαιες επιθέσεις και σε πολλές περιπτώσεις πραγματικά εξωλοθρεύοντο. Και οι δύο επικράτειες έκαμαν το καλύτερο που μπορούσαν για να εξασφαλίσουν την ασφαλή μεταφορά των προσφύγων, αλλ’ αυτό καθίστατο δύσκολο από τον δισταγμό του στρατού και της αστυνομίας να λάβη αποφασιστική δράσι εναντίον των ανθρώπων της ιδίας με αυτούς θρησκείας. . . .

19. Πώς η Βαβυλών η Μεγάλη εμπορεύθη «ψυχάς ανθρώπων.»

¹⁹ Είναι γνωστό σε όλους μας το γεγονός ότι ο κλήρος, ειδικώς ο κλήρος του «Χριστιανικού κόσμου,» προσηύχετο για τους μαχητάς και των δύο παρατάξεων στη διάρκεια του Πρώτου και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, βοηθώντας έτσι στην έξαψι μίσους εκεί. Ένας Άγγλος αξιωματικός στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο έγραψε: «Οι Χριστιανικές εκκλησίες είναι οι καλύτεροι δημιουργοί αιμοδιψίας που έχομε και έχει γίνει ελευθέρα χρήσις των.» (Από το βιβλίο Ένας Αξιωματικός του Επιτελείου στη Νεκρά Ζώνη στην Αγγλική) Οι πολιτικοί ηγέται του κόσμου γνωρίζουν ότι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι είναι υπέρ της ειρήνης, όχι μόνο απέτυχαν να σταματήσουν αυτούς τους πολέμους, αλλά τους αγίασαν. Αυτό ήταν το εμπόριο της ζωής ‘ψυχών ανθρώπων’ της Βαβυλώνος.​—Αποκάλ. 18:13.

ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΣΘΕ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΥΦΡΑΙΝΟΜΕΝΩΝ

20. (α) Πρέπει, μήπως, ν’ αντιμετωπίζωμε την καταστροφή της ψευδούς θρησκείας με φόβο, εξαιτίας της οικονομικής καταστάσεως που θα προκαλέση; (β) Ποια εξέτασι της προσωπικής μας καταστάσεως μπορούμε να κάμωμε τώρα, για να λάβωμε την μεγαλύτερη ευτυχία;

²⁰ Πρέπει μήπως ν’ αντιμετωπίσωμε την καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης, που πρόκειται να λάβη χώρα, με τρόμο εξαιτίας της εμπορικής ζημίας και της οικονομικής κρίσεως που μπορεί να προκαλέση; Όχι, μάλλον, πρέπει να γίνουν γρήγορες ενέργειες για ν’ αποφύγωμε την ενοχή αίματος μαζί με την Βαβυλώνα την Μεγάλη με το να στραφούμε στον Ιεχωβά Θεό, ν’ αφιερωθούμε σ’ αυτόν και να συμβολίσωμε αυτή την αφιέρωσι με το εν ύδατι βάπτισμα όσο μπορούμε πιο γρήγορα, προσευχόμενοι στον Θεό για αγαθή συνείδησι. (1 Πέτρ. 3:21) Κατόπιν, εφόσον είμεθα αφιερωμένοι δούλοι του Θεού, πρέπει να είμεθα πολύ προσεκτικοί να μην αναμιχθούμε σε υπηρεσία ή οικονομική υποστήριξι της Βαβυλώνος της Μεγάλης και ν’ απομακρυνθούμε από κάθε συμμετοχή στις θρησκευτικές της επιχειρήσεις και σε οποιοδήποτε εμπόριο των θρησκευτικών της αντικειμένων. Ακόμη και αν πρόκειται να χάσετε χρήματα ή ν’ αλλάξετε επάγγελμα για να ζήσετε τώρα, είναι πολύ καλύτερα να είσθε μεταξύ εκείνων οι οποίοι παραμένουν τελείως καθαροί από αυτήν. Θ’ αποτελέση μια μεγαλύτερη ευτυχία το να αισθάνεσθε χαρά για την πτώσι της Βαβυλώνος επειδή είσθε με το μέρος του Ιεχωβά, με την αιωνία ζωή υπ’ όψιν, παρά να έχετε μια βραχεία απόλαυσι μαζί με την Βαβυλώνα και να πενθήσετε για την απώλεια των υλικών αγαθών και, ακόμη χειρότερα, για την απώλεια της ζωής.​—Λουκ. 9:25· Αποκάλ. 18:4.