Βαδίζουν τα Έθνη Προς τον Αρμαγεδδώνα;
Μπορεί αυτός ν’ αποφευχθή; Τι αποκαλύπτει η Γραφή;
ΠΟΛΛΟΙ σημαίνοντες άνθρωποι σκέπτονται ότι τα έθνη βαδίζουν προς κάποιο είδος συμφοράς. Ένας εξέχων κληρικός μιλεί για έναν «θερμοπυρηνικόν Αρμαγεδδώνα». Στο Κογκρέσσο των Ηνωμένων Πολιτειών ένας Γερουσιαστής από το Βέρμοντ είπε στην αίθουσα της Γερουσίας: «Είναι πολύ αληθές ότι ο κόσμος φαίνεται να κινητοποιήται για τη μεγάλη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Τώρα είναι κρίσις στον μακραίωνα πόλεμο μεταξύ Θεού και Διαβόλου για τις ψυχές των ανθρώπων.»a Και ο δραματικός συγγραφεύς Τέννεση Ουίλλιαμς βλέπει τα έθνη να ενεργούν σαν παράφρονα άτομα: «Αν οι άνθρωποι ενεργούσαν σαν τα έθνη, θα τους έβαζαν όλους σε ζουρλομανδύες. . . . Νομίζω ότι ο Αρμαγεδδών είναι πραγματικά πλησίον αυτή τη φορά.»b
Τώρα, τι είναι αυτός ο Αρμαγεδδών; Μερικοί τον θεωρούν ως ένα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, την εκμηδένισι κάθε ζωής επάνω στη γη, το αποτέλεσμα αφροσύνης των πυρηνικά εξωπλισμένων εθνών. Αλλά είναι μήπως αυτό, για το οποίο μιλεί η Αγία Γραφή με τη λέξι «Αρμαγεδδών»;
Αν στραφήτε στην Αγία Γραφή, στο βιβλίο της Αποκαλύψεως, κεφάλαιο δέκατο έκτο, θα μπορέσετε να διαβάσετε για την αληθινή σημασία του Αρμαγεδδώνος. Αυτό το προφητικό όραμα είναι εκείνο που έδωσε ο Κύριος Ιησούς Χριστός στον απόστολο του Ιωάννη: «Και είδον τρία ακάθαρτα πνεύματα όμοια με βατράχους, εξερχόμενα εκ του στόματος του δράκοντος, και εκ του στόματος του θηρίου, και εκ του στόματος του ψευδοπροφήτου· διότι είναι πνεύματα δαιμόνων εκτελούντα σημεία, τα οποία εκπορεύονται προς τους βασιλείς της γης και της οικουμένης όλης, δια να συνάξωσιν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος. Και συνήθροισεν αυτούς εις τον τόπον τον καλούμενον Εβραϊστί Αρμαγεδδών.»—Αποκάλ. 16:13, 14, 16.
Παρατηρήστε, παρακαλούμε, ότι σ’ αυτή τη θεόπνευστη προφητεία είναι σαφές ότι τα έθνη συναθροίζομαι στον τόπο που ονομάζεται Αρμαγεδδών, καθώς επίσης ότι ο τόπος αυτός της μάχης συνδέεται με όχι απλόν ανθρώπινο πόλεμο, αλλά μ’ έναν πόλεμο του σύμπαντος—«τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος». Επειδή οι μάχες λαμβάνουν συχνά το όνομά των από το μέρος όπου διεξάγονται, ο πόλεμος αυτός της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος αναφέρεται, επίσης, ως η μάχη του Αρμαγεδδώνος. Τώρα, τι ωθεί τα έθνη σε μια πορεία αυτοκτονίας στον Αρμαγεδδώνα;
‘ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΔΑΙΜΟΝΑΣ’
Ο λόγος του Θεού δείχνει ότι τρείς ακάθαρτες εμπνευσμένες εκφράσεις («πνεύματα») παραπλανούν τα έθνη και ότι είναι όμοιες με βατράχους στην εμφάνισι. Επειδή οι βάτραχοι είχαν καταταγή από τον Θεό ως ακάθαρτη τροφή για τον λαό του των αρχαίων χρόνων, η βατραχοειδής εμφάνισις σημαίνει πόσο ακάθαρτες είναι αυτές οι εκφράσεις στα όμματα του Παντοδυνάμου. Είναι ακάθαρτες επειδή είναι δαιμονικής προελεύσεως και επειδή εξέρχονται (1) από το στόμα του δράκοντος, (2) από το στόμα του θηρίου και (3) από το στόμα του ψευδοπροφήτου.
Ο δράκων, που αναφέρεται πρώτος ως πηγή αυτών των ακαθάρτων εκφράσεων δεν είναι άλλος παρά «ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος, και ο Σατανάς», ο «πλανών την οικουμένην όλην».—Αποκάλ. 12:7-9.
Αυτές οι ακάθαρτες εκφράσεις εξέρχονται, επίσης, από το στόμα του θηρίου. Τι παριστάνει το θηρίον; Η Αποκάλυψις 13:1, 2 μιλεί για ένα «θηρίον αναβαίνον εκ της θαλάσσης, το οποίον είχε κεφαλάς επτά, και κέρατα δέκα», και το οποίο λαμβάνει την εξουσία του από τον δράκοντα. Όπως ακριβώς ωρισμένα θηρία χρησιμοποιούνται από τον προφήτην Δανιήλ για να παραστήσουν παγκόσμιες δυνάμεις, έτσι συμβαίνει και στην Αποκάλυψι. Αυτό το θηρίο, λοιπόν, είναι η ορατή οργάνωσις του Σατανά, που αποτελείται από όλα τα έθνη του κόσμου, και ανεβαίνει από τη θάλασσα της ανθρωπότητος της αποξενωμένης από τον Παντοδύναμο Θεό, τη «θάλασσα» που η Γραφή λέγει ότι είναι «λαοί και όχλοι, και έθνη και γλώσσαι.»—Αποκάλ. 17:15· Δαν. 7:1-8.
Τέλος, οι βατραχοειδείς εκφράσεις ή δαιμονική προπαγάνδα εξέρχονται από το στόμα του «ψευδοπροφήτου». Αυτός δεν είναι ένα άτομο, ένας άνθρωπος. Πώς το ξέρομε; Αν συγκρίνουμε το κεφάλαιο 16 της Αποκαλύψεως με τα κεφάλαια 13 και 19, γίνεται προφανές ότι ο ψευδοπροφήτης είναι ένα εξέχον κυβερνητικό σύστημα που αναλαμβάνει τον ρόλο ενός προφήτου. Ποια παγκόσμια δύναμι παριστάνει; Λοιπόν, ποιο σύστημα παγκοσμίου δυνάμεως έλαβε την ηγεσία στην υπεράσπισι και στον σχηματισμό της Κοινωνίας των Εθνών και αργότερα των Ηνωμένων Εθνών και προείπε μεγάλα Μεσσιανικά πράγματα γι’ αυτές τις οργανώσεις; Όταν η Κοινωνία των Εθνών απέτυχε να φέρη ειρήνη και να εμποδίση τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ποιο σύστημα παγκοσμίου δυνάμεως απεδείχθη ότι ήταν ψευδοπροφήτης; Ποιο σύστημα παγκοσμίου δυνάμεως αποτελείται από δύο μέρη, για να εναρμονίζεται με τα δύο κέρατα του θηρίου της Αποκαλύψεως 13:11-15 και αναγνωρίζεται στην Αποκάλυψι 19:20 ως ο «ψευδοπροφήτης»; Είναι η δυαδική παγκόσμια δύναμις της Βρεττανίας και της Αμερικής, το σύστημα εξουσίας, που έλαβε την ηγεσία ιδρύοντας και προλέγοντας μεγάλα πράγματα για την οργάνωσι παγκοσμίου ειρήνης, οδηγώντας τους ανθρώπους σε μια ανθρωποποίητη οργάνωσι για την εκπλήρωσι τής ελπίδος των για ειρήνη, μάλλον παρά στη βασιλεία του Θεού.
ΓΙΑΤΙ Ο ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Ν’ ΑΠΟΦΕΥΧΘΗ
Από το στόμα του δράκοντας, του θηρίου και του ψευδοπροφήτου εκβάλλεται ως εμετός δαιμονική προπαγάνδα. Στρέφει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων μακριά από τον Θεό και τους διδάσκει να εμπιστεύονται σε ανθρώπους και σε ανθρώπινες κυβερνήσεις, που είναι κάτω από τον έλεγχο του Σατανά. (Ματθ. 4:8, 9· 1 Ιωάν. 5:19) Δελεάζει τους ανθρώπους ν’ ακολουθήσουν έναν τρόπο ζωής, που δεν είναι σε αρμονία με τη δίκαιη βασιλεία του Θεού. Αδυσώπητα, τα έθνη συναθροίζονται έτσι σε εναντίωσι προς τον Θεό, στο πεδίον της μάχης του Αρμαγεδδώνος.
Μια άλλη αιτία, ναι, η βασική αιτία, για την οποίαν ο Αρμαγεδδών δεν μπορεί ν’ αποφευχθή, είναι ότι το μεγάλο επίμαχο ζήτημα μεταξύ του Ιεχωβά Θεού και του Σατανά ή Διαβόλου πρέπει να τακτοποιηθή. Δεν είναι απλή παγκόσμια κυριαρχία, αλλά κυριαρχία του σύμπαντος· επομένως το ζήτημα της κυριαρχίας του σύμπαντος πρέπει ν’ αποφασισθή. Ο Παντοδύναμος Θεός τακτοποιεί αυτό το ζήτημα διεξάγοντας τη μάχη του Αρμαγεδδώνος, «τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος». Αυτή θα είναι μια μεγάλη ημέρα για τον Ιεχωβά των στρατευμάτων», τον μεγάλο Θεό, του οποίου οι ουράνιες στρατιές κάτω από τις διαταγές του Ιησού Χριστού θα εξέλθουν νικήτριες, τελείως καταστρέφοντας τα πονηρά έθνη του κόσμου τούτου και θανατώνοντας τον Διάβολο και τους δαίμονές του.—Ιάκ. 5:4· Δαν. 2:44·
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΠΙΘΕΣΕΩΣ
Αλλά πώς μπορούν όλα τα έθνη να βαδίζουν προς ένα πεδίον μάχης, και ποιο είναι το αντικείμενον της ενωμένης των επιθέσεως; Η λέξις «Αρμαγεδδών» αντλεί μέρος της σημασίας της από το όνομα Μεγιδδώ, μια τοποθεσία πεδίου μάχης στην Παλαιστίνη, όπου αποφασιστικές μάχες διεξήχθησαν από τον Θεό προς χάριν του λαού του. Αλλά το πεδίον μάχης του Αρμαγεδδώνος δεν είναι μια κατά γράμμα θέσις· είναι συμβολικό πεδίον μάχης. Οι δαίμονες, με τη διαβολική των προπαγάνδα, κεντρίζουν τα έθνη να βαδίσουν εκεί για να πολεμήσουν εναντίον της βασιλείας του Θεού. Αλλά πώς μπορούν οι δαίμονες να κεντρίζουν τα έθνη να προσβάλουν μια κυβέρνησι που είναι ουράνια; Ασφαλώς οι άρχοντες δεν είναι τόσο ελλιπείς πρακτικότητος, ώστε να οδηγούνται σ’ ένα μη κατεχόμενο πεδίον μάχης ή να πολεμούν κάτι αόριστο.
Τα έθνη, λοιπόν, βαδίζουν στον Αρμαγεδδώνα για να πολεμήσουν κάτι ορατώς απτό, που εκπροσωπεί την ουράνια βασιλεία του Θεού. Καλά, λοιπόν, τι θα ημπορούσε να εκπροσωπή αυτή τη βασιλεία, τη βασιλεία όσον αφορά την οποία ο Ιησούς Χριστός προείπε για την εποχή μας: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος»; Βέβαια, οι κήρυκες αυτής της βασιλείας! Αυτοί εκπροσωπούν τη Βασιλεία με το να την κηρύττουν, με το να συνηγορούν γι’ αυτήν, με το να δίδουν σ’ αυτήν την υποταγή των.—Ματθ. 24:14.
Επομένως υπάρχει μια βαθύτερη σημασία στη λέξι Αρμαγεδδών ή Άρ-Μαγεδών, που σημαίνει «Όρος της συνάξεως στρατευμάτων». Επειδή το Μεγιδδώ ήταν στη γη του λαού του Θεού του αρχαίου καιρού, σ’ αυτόν τον «καιρόν του τέλους» ο Αρμαγεδδών αντιπροσωπεύει τον λαόν που είναι συναγμένος για να κηρύξη τα αγαθά νέα της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού και είναι ενασχολημένος σε πνευματικό πόλεμο εναντίον των δαιμόνων, για να κάμη να γίνη αυτό το κήρυγμα της Βασιλείας. Η μάχη, λοιπόν, διεξάγεται για την υπεράσπισι του λαού του Θεού, των αντιπροσώπων της ουρανίου βασιλείας δια Ιησού Χριστού. Αυτή ακριβώς η επίθεσις εναντίον των μαρτύρων της βασιλείας του Θεού είναι εκείνη που προκαλεί τον Αρμαγεδδώνα και που καταλήγει σε μια συντριπτική ήττα όλων των εθνών της γης.—Εφεσ. 6:12.
Γιατί να επιτεθούν τα έθνη εναντίον αυτών των κηρύκων της Βασιλείας; Επειδή οι δαίμονες που παραπλανούν τα έθνη είναι εναντίον της Βασιλείας· και τα έθνη, κάτω από τους υπερανθρώπους άρχοντάς των, είναι αποφασισμένα να σταματήσουν μια για πάντα το παγκόσμιο κήρυγμα της βασιλείας του Θεού ως της ελπίδος του κόσμου. Οι άρχοντες δεν θέλουν οι πολίται των ή υπήκοοι να δίδουν πιστότητα και υποταγή στην ουράνια βασιλεία του Θεού. Επομένως το κήρυγμα της Βασιλείας και οι κήρυκες της Βασιλείας πρέπει να εκλείψουν! Στον πόλεμο, λοιπόν αλλά καθώς τα έθνη προωθούν την ενωμένη τους επίθεσι εναντίον των αόπλων μαρτύρων του Ιεχωβά και της βασιλείας του, προκαλούν τον Ιεχωβά των στρατευμάτων να πολεμήση για τον λαό του. Τα έθνη ζητούν, και ο Ιεχωβά τους δίνει—καταστροφή! Με το κτύπημα της σπάθης, τα έθνη, σφάζονται από τις ουράνιες στρατιές υπό τις διαταγές του Βασιλέως Ιησού Χριστού: «Τα στρατεύματα τα εν τω ουρανώ ηκολούθουν αυτόν εφ’ ίππων λευκών, ενδεδυμένοι βύσσινον λευκόν και καθαρόν. Και εκ του στόματος αυτού εξέρχεται ρομφαία κοπτερά, δια να κτυπά με αυτήν τα έθνη· και αυτός θέλει “ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά”.»—Αποκάλ. 19:14, 15.
Σ’ αυτήν ακριβώς την καταστροφή βαδίζουν τα έθνη, κεντρισμένα από τη δαιμονική προπαγάνδα, που στρέφει τους ανθρώπους εναντίον της βασιλείας του Θεού. Όχι μόνο τα έθνη βαδίζουν προς μια ήττα Αρμαγεδδώνος, αλλά και οι δαίμονες, επίσης, και ο άρχων των Σατανάς ή Διάβολος.—Αποκάλ. 20:1-3.
Επειδή κανένα κοσμικό έθνος δεν είναι ελεύθερο από δαιμονική επιρροή σήμερα, κάθε άτομο εξαναγκάζεται σε μια απόφασι, οι συνέπειες της οποίας θα είναι είτε ζωή είτε θάνατος, επιβίωσις ή καταστροφή. Όλοι όσοι επιθυμούν επιβίωσι στον νέο κόσμο του Θεού πρέπει να κωφεύσουν στις ακάθαρτες, δαιμονόπνευστες εκφράσεις. Δοκιμάζετε όλες τις εκφράσεις· αν δεν διακηρύττουν τον Ιεχωβά ως Παγκόσμιον Κυρίαρχον και τη βασιλεία του ως την ελπίδα του κόσμου, τότε μπορείτε να είσθε βέβαιοι ότι εξεπήδησαν από το στόμα του δράκοντος και των ορατών του οργανώσεων. Μην παραπλανάσθε μαζί με τα έθνη για να υποστήτε ήττα στον Αρμαγεδδώνα. Λάβετε την απόφασί σας υπέρ της βασιλείας του Θεού, για να διαφυλαχθήτε ζωντανοί μέσα από την ερχόμενη παγκόσμια σύρραξι, «τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος».
[Υποσημειώσεις]
a 9 Μαρτίου 1954, Αρχείον του Κογκρέσσου, σελ. 2726- 2727.
b Νταίηλυ Νιους του Σπρίνγκφηλντ (Μασσαχουσέττης), 29 Δεκεμβρίου 1958.