Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Η Δευτέρα Επιστολή του Πέτρου 3:10 (ΜΝΚ) λέγει: «Θέλει δε ελθεί η ημέρα του Ιεχωβά, ως κλέπτης εν νυκτί· καθ’ ην οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει με συριγμόν, τα στοιχεία δε πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθή, και η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή.» τι σημαίνει αυτό το εδάφιο; Δεν αποτελούν οι φυσικοί ουρανοί και η γη μόνιμο μέρος της δημιουργίας του Θεού;—Η.Π.Α.

Για τον προσδιορισμό της σημασίας της δηλώσεως του αποστόλου Πέτρου, οφείλομε να ενθυμούμεθα ότι οι λέξεις «ουρανοί» και «γη» συχνά δεν σημαίνουν τους φυσικούς ουρανούς και τη φυσική γη, που αποτελούν ένα μόνιμο τμήμα της δημιουργίας του Θεού. (Ψαλμ. 104:5) Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα τούτου είναι τα λόγια του εδαφίου Ησαΐας 13:13 (ΜΝΚ) σχετικά με την ημέρα του θριάμβου του Ιεχωβά επί της Βαβυλώνος: «Θέλω ταράξει τους ουρανούς, και η γη θέλει σεισθή από του τόπου αυτής, εν τω θυμώ του Ιεχωβά των δυνάμεων, και εν τη ημέρα της φλογερής οργής αυτού.»

Είναι καταφανές ότι η πτώσις της αρχαίας Βαβυλώνος δεν επέφερε ταραχή των φυσικών ουρανών—του ηλίου, της σελήνης, των αστέρων και των πλανητών—και ούτε η κατά γράμμα γη εσείσθη από τη θέσι της. Αλλά, ομιλώντας συμβολικά, οι ουρανοί και η γη είχαν επηρεασθή. Πώς; Μπορούμε να θυμηθούμε ότι οι Βαβυλώνιοι ελάτρευαν τον ήλιο και τη σελήνη καθώς επίσης και τους αστέρες και πλανήτες ως θεούς ή θεές. Έτσι, όταν απεδείχθη ότι αυτές οι θεότητες ήσαν ανίκανες να βοηθήσουν τη Βαβυλώνα στον πιο κρίσιμο καιρό της ανάγκης της, οι «ουρανοί» της είχαν ταραχθή. Επίσης η «γη» της Βαβυλωνιακής αυτοκρατορίας είχε σεισθή από τη θέσι της. Η Βαβυλών έχασε τον έλεγχο ενός μεγάλου τμήματος της γης εφόσον είχε νικηθή και γίνει απλή επαρχία της Περσικής Αυτοκρατορίας.

Η περίπτωσις της Βαβυλώνος δείχνει ότι τα ουράνια σώματα θεωρούνται ως αντιπροσωπευτικές δυνάμεις ανώτερες από τους ανθρώπους, δυνάμεις οι οποίες έχουν ασκήσει επιρροή ελέγχου επάνω στο ανθρώπινο γένος. Η λατρεία που απέδιδαν σ’ αυτά τα ουράνια σώματα απευθυνόταν στην πραγματικότητα σε αόρατες πνευματικές δυνάμεις ανώτερες από τους ανθρώπους, δηλαδή, στον Σατανά ή Διάβολο και στους δαίμονές του. Αυτό γίνεται σαφές από τη δήλωσι του Παύλου: «Εκείνα τα οποία θυσιάζουσι τα έθνη, εις τα δαιμόνια θυσιάζουσι.»—1 Κορ. 10:20.

Ο Λόγος του Θεού δείχνει σαφώς ότι ο Σατανάς και οι δαίμονές του αποτελούν ένα «ουρανό» επάνω στην ανθρώπινη κοινωνία, η οποία είναι αποξενωμένη από τον Ιεχωβά Θεό. Ο απόστολος Παύλος, παραδείγματος χάριν, ανεφέρετο στα «πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις,» με τις αρχές, τις εξουσίες και τους κοσμοκράτορές των. (Εφεσ. 6:12) Και το εδάφιο 1 Ιωάννου 5:19 μας λέγει: «Ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται.»

Ώστε πρέπει να είναι οι ουρανοί που αποτελούνται από τον Σατανά και τους δαίμονές του εκείνοι οι οποίοι θα ‘παρέλθουν με συριγμόν.’ Μια άγρια και άπληστη φλόγα μεγάλης δυνάμεως κάνει οξύ συριγμό, όπως παραδείγματος χάριν, στην πυρπόλησι μιας οικίας ή ενός δάσους. Φυσικά, το κατά γράμμα πυρ, δεν θα ήταν αποτελεσματικό για να τερματίση τον Σατανά και τους δαίμονές του. Αλλά οι πονηροί ουρανοί δεν θα διαφύγουν την έκφρασι της οργής του Θεού, την οποία αναφέρουν οι Γραφές ως πυρ κατακαίον. (Ψαλμ. 89:46· Ησ. 30:27) Ότι οι Σατανικοί και δαιμονικοί ουρανοί θα παρέλθουν επιβεβαιώνεται από το βιβλίο της Αποκαλύψεως. Ο απόστολος Ιωάννης, αφού είδε μια όρασι της πλήρους ήττης των δυνάμεων του Σατανά και το ρίξιμο του Σατανά στην άβυσσο, παρετήρησε ότι «ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε.»—Αποκάλ. 21:1.

Εφόσον ο πρώτος ουρανός» δεν ήταν κατά γράμμα, έτσι και η «πρώτη γη» δεν ήταν επίσης κατά γράμμα. Σύμφωνα με τα εδάφια Αποκάλυψις 19:19-21 δεν είναι η κατά γράμμα γη, αλλά οι βασιλείς της γης και οι στρατιές των είναι εκείνοι που πρόκειται να καταστραφούν. Έτσι η «πρώτη γη» υποδεικνύει την πονηρή ανθρώπινη κοινωνία που βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο του Σατανά και των δαιμόνων του. Ο προσδιορισμός της ταυτότητος της «γης» συμφωνεί με το γεγονός ότι, στη γλώσσα της Γραφής, ο όρος «γη» μπορεί να υπονοή τους κατοίκους της γης.—Ψαλμ. 96:1.

Συνεπώς, κανένα «στοιχείον» (ή μέρη που το αποτελούν) των συμβολικών ουρανών και της συμβολικής γης δεν θα μπορέση ν’ αντισταθή στην εντατική θερμότητα της φλεγομένης οργής του Θεού. Θα ‘διαλυθούν’ πλήρως. Τα λόγια του Πέτρου είναι κάπως παράλληλα με τη σκέψι που εκφράζεται στο εδάφιο Μαλαχίας 4:1, (ΜΝΚ): «Διότι, ιδού, έρχεται ημέρα, ήτις θέλει καίει ως κλίβανος· και πάντες οι υπερήφανοι, και πάντες οι πράττοντες ασέβειαν, θέλουσιν είσθαι άχυρον· και η ημέρα η ερχομένη θέλει κατακαύσει αυτούς, λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων, ώστε δεν θέλει αφήσει εις αυτούς ρίζαν και κλάδον.»

Η γη, η ασεβής ανθρώπινη κοινωνία, καθώς και τα έργα της θ’ «αποκαλυφθούν» (αυτή η λέξις, αντί της λέξεως «θέλουσι κατακαή,» συναντάται στα δύο παλαιότερα και πιο αξιόπιστα Βιβλικά χειρόγραφα που υπάρχουν, το Βατικανόν 1209 και το Σιναϊτικόν). Αυτό σημαίνει ότι η πονηρή ανθρώπινη κοινωνία και τα έργα της θ’ απογυμνωθούν από κάθε απατηλή εμφάνισι, θα εκτεθούν ότι είναι εναντίον του Ιεχωβά Θεού και της βασιλείας του υπό τον Χριστόν κι επομένως άξια καταστροφής. Μέσω του Υιού του, Χριστού Ιησού, και των μυριάδων πιστών αγγέλων του, ο Ιεχωβά Θεός θα φροντίση ώστε κανένα πονηρό έργο να μη μείνη χωρίς ν’ αποκαλυφθή και να τιμωρηθή. Μια ανάλογη ιδέα εκφράζεται στο εδάφιο Ησαΐας 26:21 (ΜΝΚ): «Ο Ιεχωβά εξέρχεται από του τόπου αυτού διά να παιδεύση τους κατοίκους της γης ένεκεν της ανομίας αυτών· η δε γη θέλει ανακαλύψει τα αίματα αυτής, και δεν θέλει σκεπάσει πλέον τους πεφονευμένους αυτής.»

Αν επιθυμούμε ν’ ανθέξωμε στην καταναλίσκουσα θερμότητα η οποία θα κατακαύση τους παλαιούς ουρανούς και την παλαιά γη, οφείλομε να λάβωμε την απόφασι να γνωρίσωμε και ν’ ακολουθήσωμε την πορεία που επιδοκιμάζει ο Ιεχωβά Θεός. Όπως ο Πέτρος ενεθάρρυνε τους ομοίους του Χριστιανούς να κάμουν: «Σπουδάσατε να ευρεθήτε άσπιλοι και αμώμητοι ενώπιον αυτού εν ειρήνη. . . φυλάττεσθε, διά να μη παρσυρθήτε [μαζί με τους αμαθείς και ασταθείς] με την πλάνην των ανόμων, και εκπέσητε από τον στηριγμόν σας. Αυξάνεσθε δε εις την χάριν και εις την γνώσιν του Κυρίου ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού.»—2 Πέτρ. 3:14-18.