Κεφάλαιον 3

Ένα Παραδεισένιο Σπίτι Εμπρός Μας

 1-3. (α) Γιατί δεν είναι λογικό να υποθέσωμε ότι θα επιτραπή στον άνθρωπο να φθείρη τη γη ώσπου να γίνη μια σφαίρα χωρίς ζωή; (β) Μπορεί ο άνθρωπος, με την δική του λογίκευσι, ν’ ανακαλύψη γιατί τα πράγματα είναι έτσι και ποιος είναι ο σκοπός του Θεού; (Ιώβ 28:12-14, 28) (γ) Πού μπορούμε να στραφούμε για ν’ αποκτήσωμε κατανόησι του Θεού και των σκοπών του; (δ) Είναι λογικό να πιστεύωμε ότι ο Θεός έδωσε την Αγία Γραφή, ως ένα γραπτό στοιχείο των σκέψεων και των οδών του;

ΟΛΟ και περισσότερο ακούγεται σ’ όλον τον κόσμο το παράπονο ότι ‘ο άνθρωπος μεταβάλλει τη γη σ’ έναν απέραντο σκουπιδότοπο.’ Θα συμβή πραγματικά αυτό;

² Παρ’ όλη την καταστροφή που προξένησε η ανθρώπινη απληστία και βία, αυτός ο πλανήτης εξακολουθεί να είναι γεμάτος ομορφιά—με καταπράσινες κοιλάδες, βουνά σκεπασμένα με χιόνια, ορμητικούς καταρράκτες, ακρογιαλιές με δάση φοινίκων και μια μεγάλη ποικιλία φυτών και ζώων. Πρέπει μήπως να φαντασθούμε ότι ο Κατασκευαστής όλων αυτών θα επιτρέψη στους ανθρώπους να διαχειριστούν και να χρησιμοποιήσουν με εσφαλμένο τρόπο τους πόρους της γης, ώσπου αυτός ο υπέροχος πλανήτης να γίνη μια σφαίρα χωρίς ίχνος ζωής; Σοβαροί λόγοι απαντούν, Όχι. Τι έχει, λοιπόν, στο νου του ο Θεός για τη γη μας; Τα υλικά, ορατά δημιουργήματα, μπορεί να μας πουν κάτι για τον Κατασκευαστή της γης, αλλά δεν μπορούν να μας πουν όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζωμε. Δεν μπορούν να μας πουν ποιοι είναι οι σκοποί του Θεού για το μέλλον. Τι, ή ποιος, μπορεί τότε να μας πη;

³ Για να γνωρίζωμε, χρειαζόμεθα κάποια αποκάλυψι από τον ίδιο τον Κατασκευαστή. Ακριβώς για να μη βρίσκωνται οι άνθρωποι στο σκοτάδι σχετικά με τον σκοπό του, ο Παντοδύναμος Θεός, ο Ιεχωβά, έδωσε μια αποκάλυψι σε γραπτή μορφή. Αυτή η αποκάλυψις βρίσκεται στην Αγία Γραφή. Είναι αλήθεια ότι άνθρωποι έγραψαν αυτό το βιβλίο. Αλλ’ αυτοί οι άνθρωποι παραδέχθηκαν ότι αυτά που κατέγραψαν δεν ήταν δική τους σοφία. Ένας από τους συγγραφείς της Βίβλου, ο Βασιλεύς Δαβίδ, εβεβαίωσε: «Πνεύμα Ιεχωβά ελάλησε δι’ εμού, και ο λόγος αυτού ήλθεν επί της γλώσσης μου.» (2 Σαμουήλ 23:2, ΜΝΚ.) Ασφαλώς δεν ήταν δύσκολο πράγμα για τον Σχεδιαστή του ανθρωπίνου εγκεφάλου να δραστηριοποιήση τη διανοητική λειτουργία ανθρώπων με τρόπο που να τους κάμη ικανούς να καταγράψουν τις σκέψεις Του. Επειδή η Αγία Γραφή είναι το μόνο αρχαίο βιβλίο που ισχυρίζεται ότι έχει εμπνευσθή από τον Δημιουργό της γης, τον Ιεχωβά Θεό, καμμιά άλλη πηγή δεν μπορεί να μας δώση κάποια ιδέα για τα όσα Εκείνος έχει στο νου του για τη γη και για τον άνθρωπο που κατοικεί σ’ αυτήν—2 Τιμόθεον 3:16, 17.

Η ΥΠΟΣΧΕΣΙΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

 4. Ποιος εξέχων άνθρωπος μίλησε για ένα μεγαλειώδες μέλλον για τους ανθρώπους και γιατί πρέπει να πιστεύωμε στα λόγια του;

⁴ Τα λόγια που είπε πριν από δεκαεννέα αιώνες ένας θεόπνευστος άνθρωπος σ’ έναν εγκληματία τονίζουν σαφώς ένα μεγαλειώδες μέλλον. Αυτός ο θεόπνευστος άνθρωπος ήταν ο Ιησούς, ο οποίος αναγνωρίζεται από πολλούς ως ένας προφήτης και ένας από τους μεγαλύτερους διδασκάλους που έζησαν ποτέ. Η Αγία Γραφή τον προσδιορίζει ως τον υποσχεμένο Μεσσία ή Χριστό, τον Υιό του Θεού, που υπήρχε ως πνευματικό πρόσωπο πριν γεννηθή σαν άνθρωπος. (Ματθαίος 16:13-16· Λουκάς 1:30-33· Φιλιππησίους 2:5-7) Ο Ιησούς Χριστός είπε στον κακούργο τα εξής: «Θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω.»—Λουκάς 23:43.

 5, 6. (α) Τι είναι εκείνο που έκαμε διάφορα άτομα να κατανοούν διαφορετικά τα λόγια του Ιησού που αναγράφονται στο εδάφιο Λουκάς 23:43; (β) Τι μας βοηθεί να κατανοήσωμε ορθά τα λόγια του Ιησού προς τον κακούργο;

⁵ Οι αναγνώστες της Βίβλου κατενόησαν με διάφορους τρόπους αυτή την υπόσχεσι του Ιησού Χριστού. Πολλοί μεταφραστές της Βίβλου παρουσιάζουν τον Ιησού να λέγη: «Αληθώς, σοι λέγω, σήμερον θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω.» (Κοινή Βίβλος) Λόγω της στίξεως, θα μπορούσε κανείς να συμπεράνη ότι ο κακούργος θα ήταν με τον Ιησού στον παράδεισο την ίδια εκείνη μέρα. Πρέπει, ωστόσο, να σημειωθή ότι στο αρχικό Ελληνικό κείμενο υπάρχει λίγη ή καθόλου στίξις, πράγμα που αναγκάζει τον μεταφραστή να διάλεξη που θα βάλη τα σημεία στίξεως. Συνεπώς, τα σημεία στίξεως μπορούν επίσης να τεθούν κατά τέτοιον τρόπο ώστε το εδάφιο να διαβάζεται: ‘Αληθώς σοι λέγω σήμερον, θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω Παραδείσω.’ Η ιδέα που περιέχεται έτσι στο εδάφιο είναι ότι ο κακούργος θα ήταν με τον Ιησού στον Παράδεισο σε κάποιον μελλοντικό χρόνο.

⁶ Αυτή η κατανόησις των λόγων του Ιησού είναι σε αρμονία με την υπόλοιπη Αγία Γραφή. Όταν πέθανε εκείνη τη μέρα ο Ιησούς, δεν πήγε στον ουρανό ή σε κάποιο ενδιάμεσο τόπο. Ήταν νεκρός στον Άδηa στον τάφο, επί τρεις μέρες (ή μέρη τριών ημερών).—Ματθαίος 27:62-66· Πράξεις 2:24, 27.

 7. (α) Πώς εννοούσαν τη λέξι «παράδεισος» οι άνθρωποι την εποχή που ο Ιησούς Χριστός έδωσε την υπόσχεσί του στον κακούργο; (β) Πώς μπορούμε ν’ αποδείξωμε ότι ο άνθρωπος στον οποίο μιλούσε ο Ιησούς δεν είχε ιδέα ότι θα πάη σε κάποιον ουράνιο παράδεισο;

⁷ Επίσης, ο κακούργος, πρέπει να κατενόησε τα λόγια του Ιησού σχετικά με τον «Παράδεισο» σύμφωνα με την τότε χρήσι της λέξεως «παράδεισος». Και πώς εννοούσαν τότε αυτή τη λέξι; Παράδεισος γι’ αυτούς ήταν ένας κήπος ή πάρκο. Ο άνθρωπος αυτός δεν ήταν μαθητής του Ιησού κι έτσι δεν είχε ιδέα για κάποιο ουράνιο παράδεισο. Τα βιβλία της Αγίας Γραφής, που ήσαν τότε διαθέσιμα, δεν παρουσίαζαν στους πιστούς την ευκαιρία να ζήσουν στο πνευματικό βασίλειο με τον Θεό. Η προσοχή δεν ελκύσθηκε στην ελπίδα ζωής στους αόρατους ουρανούς, παρά μόνον όταν ήλθε ο Ιησούς Χριστός. (2 Τιμόθεον 1:10) Μολονότι οι μαθητές του Ιησού τον άκουγαν να μιλή για τη «βασιλεία των ουρανών,» ακόμη κι εκείνοι δεν κατανοούσαν πλήρως τι ακριβώς εννοούσε. (Ματθαίος 13:24, 31, 33) Αργότερα, ρώτησαν τον αναστημένο Ιησού Χριστό: «Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ;» (Πράξεις 1:6· παράβαλε τη συνομιλία των αποστόλων, όπως αναγράφεται στα εδάφια Ιωάννης 16:17, 18.) Αυτοί, λοιπόν, εσκέπτοντο ακόμη πράγματα που είχαν σχέσι με τη γη, ελπίζοντας ότι ο Ιησούς θα εγκαθίδρυε τη βασιλεία του στην Ιερουσαλήμ. Αφού οι ίδιοι οι μαθητές του Ιησού δεν κατανοούσαν πλήρως εκείνο τον καιρό τα ουράνια πράγματα, πώς λοιπόν θα μπορούσε ο κακούργος να φαντασθή πιθανώς ότι ο Ιησούς μιλούσε για κάτι διαφορετικό από έναν επίγειο παράδεισο;

 8. Πώς η υπόσχεσις του Ιησού προς τον κακούργο ήταν σε αρμονία με τις Εβραϊκές Γραφές, με τις οποίες οι Ιουδαίοι ήσαν γενικά εξοικειωμένοι;

⁸ Η υπόσχεσις του Ιησού προς τον κακούργο εναρμονίζεται με τις δηλώσεις της Βίβλου ότι η γη έγινε για ένα σκοπό. Ο Θεός «έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως, αλλ’ έπλασεν αυτήν διά να κατοικήται.» (Ησαΐας 45:18· Ψαλμός 104:5) Θα ήταν παράλογο να υποθέσωμε ότι ο Θεός, που δαπάνησε αιώνες για να διαμορφώση τη γη με τόση φροντίδα, θα την άφηνε έρημη, επειδή απλώς μερικοί άνθρωποι δεν την εκτιμούν. Η γη, αυτή καθ’ εαυτή, έχει πραγματικά τη δυνατότητα να είναι ένας πολύ ευχάριστος τόπος για να ζη κανείς.

Η ΠΑΡΑΔΕΙΣΙΑΚΗ «ΝΕΑ ΓΗ» ΕΙΧΕ ΠΡΟΛΕΧΘΕΙ

 9-11. (α) Είχαν οι Ισραηλίτες κάποια πείρα με κάτι που έμοιαζε κυριολεκτικά με επίγειο παράδεισο; (β) Πώς ο Μωυσής περιέγραψε τη γη της Παλαιστίνης σαν έναν ευχάριστο τόπο για να ζη κανείς;

⁹ Είναι αξιοσημείωτο ότι η ιδέα ενός γήινου παραδείσου ήταν προ πολλού γνωστή στους συμπατριώτες του Ιησού, τους Ισραηλίτες. Όταν έφθασαν στη Γη της Επαγγελίας, τους φάνηκε σαν παράδεισος. Ο Ιεχωβά, την περιέγραψε μέσω του Μωυσή ως πολύ πιο όμορφη και παραγωγική από την πλούσια Πεδιάδα του Νείλου όπου είχαν ζήσει, λέγοντας:

¹⁰ «Διότι η γη, εις την οποίαν εισέρχεσαι διά να κληρονομήσης αυτήν, δεν είναι ως η γη της Αιγύπτου εκ της οποίας εξήλθετε, όπου έσπειρες τον σπόρον σου, και επότιζες διά του ποδός σου, ως κήπον λαχάνων· αλλ’ η γη εις την οποίαν διαβαίνετε διά να κληρονομήσητε αυτήν, γη ορέων και κοιλάδων, από της βροχής του ουρανού πίνει ύδωρ· γη, την οποίαν Ιεχωβά ο Θεός σου είναι επ’ αυτήν, από της αρχής του έτους έως τέλους του έτους.»—Δευτερονόμιον 11:10-12, ΜΝΚ.

¹¹ Σε μια προηγούμενη περίπτωσι, ο Μωυσής, περιγράφοντας τη γη, είχε πει:

«Ιεχωβά ο Θεός σου σε φέρει εις γην αγαθήν, γην ποταμών υδάτων, πηγών και αβύσσων, αίτινες αναβλύζουσιν από κοιλάδων και ορέων· γην σίτου και κριθής και αμπέλων και συκών και ροδιών· γην ελαιών και μέλιτος· γην, επί της οποίας θέλεις τρώγει άρτον ουχί μετ’ ενδείας, δεν θέλεις στερείσθαι ουδενός επ’ αυτής· γην της οποίας οι λίθοι είναι σίδηρος, και εκ των ορέων αυτής θέλεις μεταλλεύει χαλκόν.»—Δευτερονόμιον 8:7-9, ΜΝΚ.

12. Όταν το έθνος Ισραήλ επέστρεψε από την εξορία, πώς ο Ιεχωβά προνόησε εκεί στη γη του Ιούδα για ‘νέους ουρανούς’ και ‘νέα γη’;

¹² Μέσω του προφήτου του Ησαΐα, ο Θεός είχε προείπει πριν από πολύν καιρό ότι το έθνος Ισραήλ θα εφέρετο σε εξορία από τους εχθρούς του λόγω ανυπακοής. Τότε η γη τους που πρώτα ήταν σαν παράδεισος θα ερημώνετο. Αλλά μ’ αυτή την προφητεία ο Θεός δεν άφησε το έθνος χωρίς ελπίδα, διότι είπε τα εξής: «Νέους ουρανούς κτίζω και νέαν γην·. . . κτίζω την Ιερουσαλήμ αγαλλίαμα και τον λαόν αυτής ευφροσύνην.» (Ησαΐας 65:17,18) Εδώ ο Θεός υποσχόταν την αποκατάστασι του Ισραήλ στη γη του Ιούδα, με την Ιερουσαλήμ και πάλι ως πρωτεύουσα. Οι ‘νέοι ουρανοί’ θα ήσαν, όχι νέοι αόρατοι ουρανοί, αλλά μια μορφή κυβερνήσεως της γης του Ιούδα στα χέρια του Ζοροβάβελ από τη φυλή του Ιούδα, μια άσκησις εξουσίας στη χώρα. Η ‘νέα γη’ ήταν ένας μετανοημένος, καθαρισμένος και πειθαρχικός λαός, που επέστρεψε πίσω στην ερημωμένη χώρα του, και άρχισε να την καλλιεργή και να την εξωραΐζη. Αποκατέστησαν εκεί τη λατρεία του Ιεχωβά Θεού και ανοικοδόμησαν τον ναό στην Ιερουσαλήμ.—Έσδρας 3:1, 2, 10.

13. Τι δείχνει ότι ο Θεός βοήθησε τους επαναπατρισμένους Ισραηλίτες στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν παραδεισιακές συνθήκες στην ερημωμένη τους χώρα;

¹³ Στην προσπάθειά τους να εξωραΐσουν τη χώρα του Ιούδα και να την φέρουν στην προηγούμενη παραδεισιακή της κατάστασι, οι Ισραηλίτες έλαβαν άμεση βοήθεια από τον Θεό, όπως φαίνεται από την προφητεία του Ησαΐα για την επάνοδό τους. Ο Θεός υποσχέθηκε: «Η έρημος και η άνυδρος θέλουσιν ευφρανθή δι’ αυτά, και η ερημία θέλει αγαλλιασθή και ανθήσει ως ρόδον.» (Ησαΐας 35:1, 2) Ομοίως, ο ψαλμωδός είπε ότι, αν το έθνος ήταν υπάκουο στον Θεό, «ο Ιεχωβά βεβαίως θέλει δώσει το αγαθόν και η γη ημών θέλει δώσει τον καρπόν αυτής.»—Ψαλμός 85:12, ΜΝΚ

ΜΙΑ ΕΝΔΟΞΗ ‘ΝΕΑ ΓΗ’ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΜΠΡΟΣ ΜΑΣ

14. Ποια διαβεβαίωσι έχομε ότι οι προφητείες για τη ‘νέα γη’ έχουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία για μας σήμερα;

¹⁴ Μήπως αυτή η προφητεία για τη ‘νέα γη’ έχει κάποια σχέσι μ’ εμάς σήμερα; Ναι, είναι μια προαναλαμπή του τι θα κάνη ο Θεός για όλη τη γη. Αιώνες μετά από την εποχή που προφήτευσε ο Ησαΐας, ο απόστολος Πέτρος έγραψε στους Χριστιανούς, που ήσαν διασκορπισμένοι σ’ όλη την τότε γνωστή γη, τα εξής: «Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.» (2 Πέτρου 3:13) Αυτή η επικείμενη κοινωνία της ‘νέας γης’ θα καταλάβη, συνεπώς, μια πολύ μεγαλύτερη έκτασι από την έκτασι του αρχαίου Ιούδα.

15. Τι αποκαλύπτει σ’ εμάς η όρασις που δόθηκε στον απόστολο Ιωάννη για τον μελλοντικό επίγειο παράδεισο;

¹⁵ Επιπλέον, η όρασις του αποστόλου Ιωάννου, που αναγράφεται στο Γραφικό βιβλίο της Αποκαλύψεως δεν αφήνει καμμιά αμφιβολία ότι, σε τελική εκπλήρωσι, η κοινωνία της ‘νέας γης’ θα κατοικίση ολόκληρη τη γη. Ο απόστολος Ιωάννης γράφει: «Είδον ουρανόν νέον και γην νέαν· . . . Ιδού, η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ’ αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού.» (Αποκάλυψις 21:1-3) Η έκφρασις ‘νέοι ουρανοί’ αναφέρεται στη διακυβέρνησι του Θεού από τον ουρανό όπου βρίσκεται ο θρόνος του. (Ματθαίος 5:34) Στον ωρισμένο καιρό, το ανθρώπινο γένος θ’ ακολουθή αποκλειστικά την αληθινή λατρεία του Θεού, κι έτσι θα έχη την εύνοια, τη βοήθεια και την προστασία του Θεού. Οι ‘νέοι ουρανοί’ θα δίνουν ευλογίες στους ανθρώπους πάνω σε μια εξωραϊσμένη γη.—Ψαλμός 115:16.

16, 17. (α) Πώς το βιβλίο της Γενέσεως δείχνει ότι ο αρχικός σκοπός του Θεού για τον άνθρωπο ήταν αιώνια ζωή σ’ έναν παράδεισο; (β) Πώς η προφητεία του Θεού, όπως αναγράφεται στο εδάφιο Γένεσις 3:15, αποκαλύπτει ότι ο Θεός δεν εγκατέλειψε τον σκοπό του όταν ο Αδάμ αμάρτησε;

¹⁶ Το ότι ο Θεός είχε αυτόν τον ωραίο σκοπό για τη γη, φαίνεται από την πολιτεία του με την ανθρώπινη φυλή. Σύμφωνα με τη Βίβλο ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ πληροφορήθηκε ότι θα πέθαινε μόνο σε περίπτωσι ανυπακοής. Συνεπώς, αν είχε παραμείνει υπάκουος, δεν θα είχε πεθάνει ποτέ. (Γένεσις 2:17· 3:19) Θα εξακολουθούσε να ζη και ο παραδεισιακός κήπος θα εξακολουθούσε να υπάρχη ως η κατοικία που ο Θεός έδωσε στον τέλειο άνθρωπο. Καθώς η οικογένεια του Αδάμ θα μεγάλωνε, θα επεξέτειναν σιγά-σιγά τον παράδεισο στην έξω γη, κάτω από την κατεύθυνσι του Θεού.

¹⁷ Μετά την αμαρτία του Αδάμ, ο Θεός έδειξε καθαρά στους απογόνους του Αδάμ ότι δεν είχε εγκαταλείψει τον σκοπό του για τη γη. Υποσχέθηκε να παραγάγη ένα «σπέρμα,» έναν απόγονο ο οποίος θα ήταν ο απελευθερωτής του ανθρωπίνου γένους. (Γένεσις 3:15) Επειδή είχε αυτό τον σκοπό για την ανθρώπινη φυλή, ο Θεός επέτρεψε στον Αδάμ ν’ αποκτήση τέκνα. Αυτά τα τέκνα θα μπορούσαν να ζήσουν ελπίζοντας σ’ αυτή την υπόσχεσι.

18. (α) Ποια μετέπειτα αποκάλυψις έδειξε ότι η υπόσχεσις για το «σπέρμα» θα ήταν σημαντική για τους ανθρώπους εδώ στη γη; (β) Ποιος θα ήταν το «σπέρμα» και τι εξουσία θα είχε;

¹⁸ Αργότερα, αυτή η ελπίδα για έναν μελλοντικό παράδεισο ενισχύθηκε από την αποκάλυψι που έγινε στον Αβραάμ ότι το «σπέρμα» θα ερχόταν από τη δική του γραμμή απογόνων και θα ‘ευλογούσε πάντα τα έθνη της γης.’ (Γένεσις 22:18) Οκτακόσια περίπου χρόνια αργότερα στο ρεύμα του χρόνου, ο Θεός είπε στον Βασιλέα Δαβίδ της Ιερουσαλήμ ότι ο απόγονός του θα εκάθητο στον θρόνο για πάντα. (2 Σαμουήλ 7:12, 13, 16) Όλα υπεδείκνυαν ένα υιό της γραμμής του Δαβίδ, ανώτερο απ’ όλους τους προηγούμενους βασιλείς αυτής της γραμμής. Αυτός θα ήταν ο Μεσσίας (που σημαίνει «κεχρισμένος») που θα κατελάμβανε τον θρόνο του Δαβίδ για πάντα. (Ψαλμός 45:6, 7· Γαλάτας 3:16) Ο απόστολος Παύλος εφαρμόζει αυτή την προφητεία στον Ιησού Χριστό τον Υιόν του Θεού, που γεννήθηκε στη γη από τη γραμμή του Δαβίδ. Ο Παύλος λέγει γι’ αυτόν: «Ο θρόνος σου ο Θεός εις τον αιώνα του αιώνος,» δηλαδή ο Θεός είναι το θεμέλιο και το στήριγμα του θρόνου του Χριστού για όλο το μέλλον.—Εβραίους 1:8, 9. Κείμενον.

19. Πώς οι Ψαλμοί μάς διαβεβαιώνουν ότι ο παράδεισος που θα πραγματοποιηθή από το «σπέρμα», τον Ιησού, θα διαρκέση για πάντα;

¹⁹ Σ’ ολόκληρο το βιβλίο των Ψαλμών, που γράφηκε σε μια περίοδο αιώνων, αναφέρεται επανειλημμένως η δίκαιη διακυβέρνησις του Θεού στη γη «εις τον αιώνα» και «εις τον αιώνα του αιώνος.» (Ψαλμοί 9:7, 8· 10:16, 17· 29:10· 145:21) Όλες αυτές οι προφητείες βρίσκουν εκπλήρωσι στη διακυβέρνησι του Ιησού Χριστού, τον οποίον ο Θεός ανέστησε από τους νεκρούς και τον ανύψωσε στην ύψιστη θέσι μετά απ’ Αυτόν. (Εφεσίους 1:20-22) Το εδάφιο Ψαλμός 37:29 αποκαλύπτει ότι οι άνθρωποι θα ζουν για πάντα σ’ αυτό τον παράδεισο, λέγοντας: «Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ’ αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα.»

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΜΙΑ ΚΑΘΑΡΙΣΜΕΝΗ ΓΗ

20. Τι παράδειγμα έχομε που μας διαβεβαιώνει ότι ο Θεός θ’ απομακρύνει από τη γη όλα τα στοιχεία που θα κατέστρεφαν την ειρήνη;

²⁰ Αλλά εγείρεται το ερώτημα, Πώς ακριβώς θα εξασφαλίση ο Θεός τη διαρκή ειρήνη στη γη, ώστε να μη διαταράσσεται η χαρά της ζωής; Όπως ακριβώς ένας άνθρωπος θ’ άρχιζε τον καθαρισμό του σπιτιού του με το να εξώση τους κακούς ενοίκους, έτσι και ο Θεός σκοπεύει να φέρη διαρκή ειρήνη σε μια ανακαινισμένη γη καθαρίζοντάς την από τα κακά στοιχεία. Αυτό έκανε και στην περίπτωσι του αρχαίου Ισραήλ, όταν απομάκρυνε τα διεφθαρμένα έθνη των Χαναναίων που κατείχαν τη γη, ώστε να μπορέση ο Ισραήλ να την καταλάβη ειρηνικά.—Λευιτικόν 18:24-27.

21. Γιατί, προς το παρόν, είναι αδύνατον να έχωμε εντελώς δίκαιες συνθήκες μολονότι αυτό είναι κάτι που το επιθυμούν πολλοί άνθρωποι;

²¹ Σήμερα, πολλοί άνθρωποι θα επιθυμούσαν να δουν ειρήνη και δικαιοσύνη στη γη. Αλλά το παρόν σύστημα πραγμάτων—στο οποίο κυριαρχούν ισχυρά θρησκευτικά, πολιτικά και εμπορικά στοιχεία—κρατεί τους ανθρώπους σε μια λαβή σαν τη λαβή της μέγγενης. Οι άνθρωποι δυσκολεύονται να κάνουν εκείνο που είναι ορθό. Εξ άλλου στα αγαθά νέα του σκοπού του Θεού για τη γη εκδηλώνεται αντίθεσις από τους κληρικούς των εξεχόντων θρησκευτικών συστημάτων, από τον αυξανόμενο αθεϊσμό και από τα διάφορα μέσα ενημερώσεως και προπαγάνδας. Η Αγία Γραφή λέγει ότι τα έθνη περιπατούν «εν τη ματαιότητι του νοός αυτών, εσκοτισμένοι την διάνοιαν, απηλλοτριωμένοι οντες από της ζωής του Θεού διά την άγνοιαν την ούσαν εν αυτοίς, διά την πώρωσιν της καρδίας αυτών.»—Εφεσίους 4:17, 18· παράβαλε με Ιωάννην 3:19.

22. Τι υπόσχεται ο Θεός να κάνη προς όφελος αυτών που θέλουν να κάνουν εκείνο που είναι ορθό;

²² Αυτό το σύστημα πραγμάτων έχει σκεπάσει τη γη, όπως θα λέγαμε, μ’ ένα σκοτεινό περικάλυμμα. Αλλά ο Θεός υπόσχεται να ξεσχίση αυτό το περικάλυμμα. Προφητικά είπε ότι θα κατέστρεφε «το πρόσωπον του περικαλύμματος του περικαλύπτοντος πάντας τους λαούς.»

23. (α) Γιατί πρέπει να γίνη ένας πόλεμος για να καθαρισθή η γη; (β) Ποιοι δεν πρέπει να φοβούνται αυτόν τον πόλεμο και γιατί;

²³ Ο Ιησούς Χριστός, ως ουράνιος Βασιλεύς, θα επιφέρει το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων μ’ αυτό που ονομάζεται στην Αγία Γραφή ‘ο πόλεμος της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος.’ (Αποκάλυψις 16:14) Τα άτομα που επιθυμούν να κάνουν ό,τι είναι ορθό δεν πρέπει να φοβούνται αυτόν τον πόλεμο, διότι θα είναι εκλεκτικός, επειδή θ’ απομακρύνη εκείνους που βλάπτουν τους συνανθρώπους των και οι οποίοι δεν θέλουν να υπηρετούν τον Θεό. Με την ιδιοτέλειά τους και την απληστία τους, αυτοί οι πονηροί είναι οι ‘διαφθείροντες την γην’ κι έτσι πρέπει να καταστραφούν.—Αποκάλυψις 11:18· 2 Πέτρου 2:9.

24. Γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος να επικρατήση ειρήνη και ευτυχία εκτός από την απομάκρυνσι των απλήστων που επιμένουν να καταπολεμούν τους συνανθρώπους των;

²⁴ Έτσι, ο Θεός υπόσχεται ν’ απομακρύνη αυτό το σύστημα που καταπιέζει τους ανθρώπους. Ο Θεός σκοπεύει επίσης να εξαλείψη εκείνους που επιμένουν να παροδηγούν, να εξαπατούν και να καταπιέζουν τους συνανθρώπους των. (Ψαλμός 72:4· 103:6) Όσον καιρό τέτοιοι «ένοικοι» παραμένουν στο γήινο «σπίτι» του Θεού, δεν μπορεί να υπάρξη ειρήνη και ευτυχία για κείνους που το επιθυμούν ειλικρινά. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Το τίμημα ενός παραδείσου είναι η απομάκρυνσις αυτών των απλήστων. Ο κανόνας είναι: «Ο ασεβής θέλει είσθαι αντίλυτρον του δικαίου.» Η παροιμία λέγει: «Ο δίκαιος ελευθερόνεται εκ της θλίψεως, αντ’ αυτού δε εισέρχεται ο ασεβής.» Δηλαδή, ο πονηρός, που έγινε πρόξενος θλίψεως, τιμωρείται, και έτσι ανακουφίζεται από τη θλίψι ο δίκαιος.—Παροιμίαι 21:18· 11:8.

25, 26. (α) Με τι παρομοιάζει η Αγία Γραφή τον καθαρισμό της γης; (β) Ποιο ερώτημα εγείρεται σχετικά με τη μονιμότητα της καθαρισμένης γης;

²⁵ Αυτή η εκκαθάρισις του παρόντος παγκοσμίου συστήματος, στο οποίο κυριαρχούν η ψευδής θρησκεία, η πολιτική, το εμπόριο και ο υλισμός, θ’ απομακρύνη την αδικία και την καταπίεσι. Η Αγία Γραφή παρομοιάζει το μέσον που θα χρησιμοποιηθή σαν έναν μεγάλο ανεμοστρόβιλο: «Ιδού, ανεμοστρόβιλος παρά Ιεχωβά εξήλθε με ορμήν, και ανεμοστρόβιλος ορμητικός θέλει εξορμήσει επί την κεφαλήν των ασεβών. Ο θυμός του Ιεχωβά δεν θέλει αποστρέψει εωσού εκτελέση και εωσού κάμη τους στοχασμούς της καρδίας αυτού· εν ταις εσχάταις ημέραις θέλετε νοήσει τούτο εντελώς.»—Ιερεμίας 23:19, 20, ΜΝΚ.

²⁶ Η κυβέρνησι του Θεού θα είναι τότε χωρίς καμμιά αμφισβήτησι στη γη. Αλλά θα φέρη διαρκή ευτυχία, χωρίς επάνοδο στην ανυπακοή και την καταστροφή του παραδείσου σε μετέπειτα καιρό; Ο λόγος για τον οποίον η λειτουργία της θα είναι πολύ ανώτερη από την ανθρώπινη διακυβέρνησι, είναι ένα σπουδαίο ζήτημα που αξίζει να το εξετάσωμε στη συνέχεια.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 27]

Το Ελληνικό κείμενο των εδαφίων Λουκάς 23:42, 43 από το Βατικανό χειρόγραφο 1209

έπραξε και έλεγε τω Ιησού

μνήσθητί μου Κύριε όταν έλθης

εν τη βασιλεία σου και είπεν

αυτώ ο Ιησούς αμήν λέγω σοι

σήμερον, μετ’ εμού έση εν τω

παραδείσω. Και

[Εικόνα στη σελίδα 33]

Άνθρωποι πίστεως απέβλεπαν σε μια κυβέρνησι του Θεού στους ουρανούς, που θα κυβερνούσε τη γη

[Εικόνα στη σελίδα 34]

Ο Θεός θα εξαλείψη από τη γη όλους εκείνους που την καταστρέφουν

[Εικόνα στη σελίδα 35]

Στην καθαρισμένη γη θα υπάρχη διαρκής ευτυχία