Αποδοχή της Προσκλήσεως στην Ευωχία
1, 2. (α) Σε ποια πόλι εβασίλευσε ο Δαβίδ ως βασιλεύς εφ’ όλου του Ισραήλ, και επί του θρόνου τίνος εκάθησε; (β) Πού κάθεται και βασιλεύει εκείνος τον οποίον προεσκίαζε ο Βασιλεύς Δαβίδ, και επομένως τι θα χρειασθή να κάμουν οι λαοί της γης για ν’ απολαύσουν αυτή την ευωχία;
ΕΙΣ εκπλήρωσιν της προφητείας του Ησαΐα 25:6 ο Ιεχωβά των δυνάμεων ετοιμάζει την ευωχίαν εις πάντας τους λαούς επί της γης επί του ‘όρους τούτου’, της εξυψωμένης θέσεως της ουρανίας βασιλείας του. Επάνω στο επίγειο Όρος Σιών πριν από τρεις χιλιάδες έτη, και στην πόλι Ιερουσαλήμ της εποχής εκείνης, ο Βασιλεύς Δαβίδ εβασίλευε εν ονόματι του Ιεχωβά. Εκπροσωπούσε τον Ιεχωβά των δυνάμεων ως τον πραγματικό Βασιλέα του έθνους και συνεπώς ο Βασιλεύς Δαβίδ στο Όρος Σιών ελέγετο ότι έκάθητο «επί του θρόνου του Ιεχωβά». Ο Σολομών, ο σοφός υιός του Δαβίδ τον διεδέχθη σ’ αυτόν τον θρόνο. (1 Χρον. 11:4-9· 29:23, ΜΝΚ) Στο ουράνιο Όρος Σιών ο Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος προεσκιάσθη από τον Βασιλέα Δαβίδ, βρίσκεται ενθρονισμένος από το έτος 1914 μ.Χ., καθήμενος πραγματικά επί του θρόνου του Ιεχωβά, δηλαδή, στα δεξιά του Θεού. (Ψαλμ. 110:1, 2· Πράξ. 2:29-36· Αποκάλ. 3:21) Μέσω αυτού ο Θεός προετοιμάζει την ευωχία.
2 Γι’ αυτόν τον λόγο, αν οι λαοί επάνω σ’ αυτή την επίγεια επικράτεια της βασιλείας του Θεού θέλουν ν’ απολαύσουν την ευωχία, οφείλουν ν’ αποδώσουν νομιμοφροσύνη και αφοσίωσι και υπακοή σ’ αυτή την ουράνια βασιλεία του αγαπητού Υιού του Θεού. Δεν είναι ανάγκη να αφήσουν την γη και να μεταβούν στον ουρανό για να το κάμουν αυτό.
3. Για ποιους κατέστησε ο Θεός δυνατή αυτή την ευωχία, και γιατί έχουν ανάγκη αυτής;
3 Ο Ιεχωβά των δυνάμεων κατέστησε δυνατή για όλους τους λαούς αυτή την ευωχία μέσω του Υιού του Ιησού Χριστού. Πώς έγινε αυτό; Με τον εξής τρόπο: Επί έξη χιλιάδες περίπου χρόνια τώρα όλο το ανθρώπινο γένος πεθαίνει, και στον θάνατο έπαυσαν να τρώγουν και να πίνουν. Για να τρώγωμε και να πίνωμε, πρέπει να ζούμε και να είμεθα σε καλή κατάστασι υγείας. Εξ άλλου, για να εξακολουθήσωμε να ζούμε, οφείλομε να τρώγωμε και να πίνωμε. Όλο το ανθρώπινο γένος έχει κληρονομήσει αμαρτωλότητα και θάνατο από τον πρώτο άνθρωπο στη γη, ο οποίος αμάρτησε εναντίον του Δημιουργού Θεού και κατεδικάσθη από τον Θεό σε θάνατο πριν ακόμη καταστή πατέρας παιδιών. (Ρωμ. 5:12-14) Λόγω του στασιαστικού του αμαρτήματος εναντίον του Δημιουργού του, ο πρώτος άνδρας και η σύζυγός του εξεδιώχθησαν από την τελεία Παραδεισιακή κατοικία τους στον κήπο της Εδέμ, για να πεθάνουν έξω από αυτήν. Έτσι η ερήμωσις της γης, ο λιμός, η ξηρασία, η πείνα και η λιμοκτονία επήλθαν ως φυσική συνέπεια της αμαρτωλότητος του ανθρώπου. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος λέγει: «Ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος· το δε χάρισμα του Θεού, ζωή αιώνιος δια Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.»—Ρωμ. 6:23.
4. Πώς ο Θεός έκαμε την ευωχία δυνατή δια του Υιού του, και πώς ο Υιός παρωμοίασε τον εαυτό του με τροφή;
4 Για να άρη ο Ιεχωβά την καταδίκη της αμαρτίας από το ανθρώπινο γένος και να εξαλείψη τη θανατική της ποινή, έκαμε να πεθάνη ο Υιός του θυσιαστικώς επάνω στη γη ως ο τέλειος άνθρωπος Ιησούς Χριστός. Απέθανε άτεκνος, θυσιάζοντας έτσι ακόμη και το δικαίωμά του να γίνη πατέρας ενός τελείου ανθρωπίνου γένους επί της γης. Παλαιότερα μια θαυματουργός τροφή διετήρησε τη ζωή του επιγείου έθνους του επί σαράντα χρόνια, όταν οδοιπορούσαν δια μέσου μιας ερήμου. Γι’ αυτό, ο Ιησούς παρωμοίασε την τελεία θυσία του με μια τέτοια τροφή. Είπε: «Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής. . . . Εγώ είμαι ο άρτος ο ζων, ο καταβάς εκ του ουρανού. Εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, θέλει ζήσει εις τον αιώνα. Και ο άρτος δε τον οποίον εγώ θέλω δώσει, είναι η σαρξ μου, την οποίαν εγώ θέλω δώσει υπέρ της ζωής του κόσμου.»—Ιωάν. 6:48-51.
5. Πού είναι ο «άρτος της ζωής» τώρα, και επομένως για να τρώγουν και ζουν αιωνίως τι οφείλουν να κάμουν οι λαοί της γης;
5 Τώρα αυτός ο Υιός του Θεού Ιησούς Χριστός είναι πάλι στους ουρανούς και βασιλεύει στην ουράνια βασιλεία του Πατρός του, κατέχοντας πλήρως την αξία της ανθρωπίνης θυσίας του, του ‘άρτου της ζωής’. Είναι μήπως περίεργο, λοιπόν, ότι για να μπορέσουν οι κάτοικοι αυτής της γης να τρώγουν και να ζουν αιωνίως επί της γης, οφείλουν ν’ αναγνωρίσουν την βασιλεία του Θεού επάνω στο ουράνιο Όρος Σιών; Οφείλουν να δεχθούν τον ανάσσοντα Υιόν του Θεού, τον Ιησού Χριστό, ως βασιλέα των, και οφείλουν να αποδίδουν σ’ αυτόν ακλόνητη νομιμοφροσύνη και υπακοή. Πρέπει να το κάμουν αυτό δια πίστεως.
6. (α) Γιατί το να τρέφωνται με τον ‘άρτον της ζωής’ θα αποτελή καθ’ εαυτό μια ευωχία; (β) Ποιες απόψεις υπάρχουν στην εκπλήρωσι της προφητείας του Ησαΐα για μια ευωχία;
6 Το να τρέφωνται με τον ουράνιον ‘άρτον της ζωής’ μέσω πίστεως θα ήταν, καθ’ εαυτό, ένα συμπόσιο, μια ευωχία, αν καταλήγη σε αιώνια ζωή. Ποια ευωχία επί της γης σήμερα, οσοδήποτε πλούσια σε ποικιλία φαγητών και αν είναι, δίνει στους ευωχουμένους αιώνια ζωή; Εκείνοι, όμως, που υποτάσσονται στη βασιλεία του Θεού στα χέρια του Υιού του, θα κάμουν περισσότερα από το να τρώγουν δια πίστεως. Θα τρώγουν κατά γράμμα απολαυστική γήινη τροφή για τη συντήρησι της ζωής εκείνης αιωνίως με ειρήνη, υγεία και ευτυχία. Η προφητεία του Ησαΐα για μια ευωχία έχει και μια κατά γράμμα σημασία και όχι εξ ολοκλήρου πνευματική σημασία. Οι νομιμόφρονες και ευπειθείς λαοί θ’ απολαμβάνουν κατά γράμμα ευωχίαν από παχέων, «μεστών μυελού», ωσάν να λέγαμε, που να στηρίζη την καρδιά και να λαμπρύνη το πρόσωπο. Θα πίνουν οίνον, ‘εν τη τρυγία αυτού’ και ‘κεκαθαρισμένον’, που θα φαιδρύνη τις καρδιές των. (Ψαλμ. 104:14, 15) Δεν θα προκύπτουν κακά αποτελέσματα.
7. Πώς ο Ψαλμός 72, που αναφέρεται στον Σολομώντα, προλέγει τις συνθήκες ευημερίας πάνω στη γη κάτω από τη βασιλεία του αγαπητού Υιού του Θεού;
7 Οι προφητείες ομιλούν για τις ευτυχείς συνθήκες, που θα επικρατήσουν στη γη υπό την βασιλική κυβέρνησι του αγαπητού Υιού του Θεού. Στον προφητικό Ψαλμό σχετικά με τον Βασιλέα Σολομώντα, αναφέρεται: «Θέλει καταβή ως βροχή επί θερισμένον λειβάδιον· ως ρανίδες σταλάζουσαι επί την γην. Εν ταις ημέραις αυτού θέλει ανθεί ο δίκαιος· και αφθονία ειρήνης θέλει είσθαι εωσού μη υπάρξη η σελήνη. Και θέλει κατακυριεύει από θαλάσσης έως θαλάσσης, και από του ποταμού έως των περάτων της γης. Δραξ σίτου εάν υπάρχη εν τη γη επί των κορυφών των ορέων· ο καρπός αυτού θέλει σείεσθαι ως ο Λίβανος· και οι κάτοικοι εν τη πόλει θέλουσιν εξανθήσει ως ο χόρτος της γης.» (Ψαλμ. 72:6-8, 16) Μια τέτοια περίοδος αφθονίας εχαρακτήριζε τη βασιλεία του Βασιλέως Σολομώντος, αλλά ο Ιησούς Χριστός, τον οποίον ο Σολομών προεσκίαζε, είναι μεγαλύτερος του Σολομώντος. (Ματθ. 12:42) Επομένως, αφθονία που θα υπερβαίνη κατά πολύ την αφθονία των ημερών του Βασιλέως Σολομώντος θα παραχθή επί της γης κάτω από τη βασιλεία του Χριστού.
Ο ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ
8. Κάτω από τη βασιλεία πώς θα μεταβληθή η γη, σύμφωνα με τους λόγους του Ιησού προς τον συμπαθή ληστή, όταν απέθνησκε πάνω στο ξύλο;
8 Αυτή η αφθονία, που θα είναι αρκετή για να ικανοποιήση την πείνα και τις σωματικές ανάγκες ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους, θ’ απαιτήση στη γη ριζικές μεταβολές από ό,τι υπάρχει σήμερα. Δεν υπήρχε έλλειψις τροφής στον επίγειο Παράδεισο στον οποίον ο Θεός έθεσε τον πρώτο άνδρα και γυναίκα στην τελεία, αναμάρτητη κατάστασί τους. Υπό την βασιλείαν του Χριστού, ο οποίος βασιλεύει επί του ουρανίου Όρους Σιών, ο Παράδεισος εκείνος θ’ αποκατασταθή και θα επεκταθή έως τα πέρατα της γης. Έτσι δεν θα είναι πολύ μικρός για όλο το ανθρώπινο γένος που θα ζη μέσα σ’ αυτόν. Επομένως είχαν μια θαυμάσια σημασία οι λόγοι του αποθνήσκοντος Ιησού Χριστού, όταν είπε στον συμπαθή εκείνον άνθρωπο, ο οποίος είχε καρφωθή σ’ ένα ξύλο παραπλεύρως του τη σκοτεινή εκείνη ημέρα της 14ης του μηνός Νισάν του 33 μ.Χ.: «Αληθώς σοι λέγω σήμερον, θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω.»—Λουκ. 23:43, ΜΝΚ· ΜΙΡ.
9. Ποια προφητική περιγραφή δίδεται για κείνον τον παγγήινο Παράδεισο στον Ψαλμό 65;
9 Η ωραιότης και αφθονία του παγγήινου εκείνου παραδείσου υπό την βασιλεία του Θεού υπερβαίνει τη φαντασία μας. Μια προφητική περιγραφή του δίδεται στον εξηκοστό πέμπτο Ψαλμό, ο οποίος απευθύνεται στον Θεό στη Σιών. Λέγει, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Στρέφεις την προσοχήν σου προς την γην, δια να δώσης αφθονίαν εις αυτήν· υπερπλουτίζεις αυτήν. Ο ποταμός του Θεού είναι πλήρης υδάτων. Ετοιμάζεις τον σίτον αυτών, επειδή ούτως ετοιμάζεις την γην. Τα αυλάκια αυτής ποτίζεις, εξομαλίζεις τους βώλους αυτής· απαλύνης αυτήν δια σταλακτής βροχής· ευλογείς τα βλαστήματα αυτής. Στεφανώνεις το έτος με τα αγαθά σου, και τα ίχνη σου σταλάζουσι πάχος. Σταλάζουσιν αι βοσκαί της ερήμου, και οι λόφοι περιζώνονται χαράν. Αι πεδιάδες είναι ενδεδυμέναι ποίμνια, και αι κοιλάδες εσκεπασμέναι υπό σίτου. Αλαλάζουσι, και έτι υμνολογούσι.»—Ψαλμ. 65:1, 9-13, ΜΝΚ.
10. Σύμφωνα με τον Ψαλμό 67, τι θα δώση τότε η γη, και σε τι θα οφείλεται αυτό;
10 Σ’ αυτή την περιγραφή ο Ψαλμός 67:6, 7 προσθέτει: «Η γη θέλει δίδει τον καρπόν αυτής· θέλει μας ευλογήσει ο Θεός, ο Θεός ημών. Θέλει μας ευλογήσει ο Θεός, και θέλουσι φοβηθή αυτόν πάντα τα πέρατα της γης.»
11. Κατά ποιόν τρόπο το Μιχαίας 4:3, 4 θα εκπληρωθή ως προφητεία;
11 Σ’ εκείνον τον ειρηνικό, δίχως πολέμους κόσμο η προφητεία του Μιχαία 4:3, 4 (ΜΝΚ) θα έχη, επίσης, μια κατά γράμμα εκπλήρωσι: «Δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον. Και θέλουσι κάθησθαι έκαστος υπό την άμπελον αυτού, και υπό την συκήν αυτού· και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών· διότι το στόμα του Ιεχωβά των δυνάμεων ελάλησε.»
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΥΛΙΚΗ ΤΡΟΦΗ
12. Θα είναι αρκετή για το ανθρώπινο γένος η προμήθεια υλικής τροφής κάτω από τη βασιλεία του Θεού, και τι είπε ο Ιησούς σχετικά με τα μέσα της ζωής;
12 Για όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι θα ευνοηθούν με ζωή κάτω από τη βασιλεία του Θεού δια του Υιού του Ιησού Χριστού, θα γίνη προμήθεια περισσοτέρων πραγμάτων από απλώς υλική βρώσι και πόσι. Σήμερα ο άνθρωπος, ο οποίος έχει κάθε τι που θα μπορούσε να επιθυμή η καρδιά του από απόψεως βρώσεως και πόσεως, περιλαμβανομένων και των όσων πιθανόν του συνιστούν οι γιατροί για την υγεία του, δεν μπορεί να διατηρηθή στη ζωή αιωνίως. Περισσότερο από υλική τροφή χρειάζεται τώρα· περισσότερο από υλική τροφή θα χρειασθή τότε κάτω από τη βασιλεία του Θεού. Ο Ιησούς Χριστός, ακόμη και στο τέλος μιας νηστείας σαράντα ημερών, ανέφερε τους λόγους του ιδίου του Θεού και είπε: «Είναι γεγραμμένον, “Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Ιεχωβά”.» (Ματθ. 4:4· Δευτ. 8:3, ΜΝΚ) Ακόμη περισσότερο από την υλική τροφή, χρειάζεται η πνευματική τροφή, και αυτή η πνευματική τροφή είναι ο Λόγος του Θεού. Ο Λόγος του είναι οι οδηγίες του και οι εντολές του, που μας λέγουν τι να πράξωμε. Ζωή σε αρμονία με τον Λόγο του και εκτέλεσις του θελήματός του χρησιμεύουν ως βρώσις και πόσις που πραγματικά μπορούν να διατηρήσουν τη ζωή του ανθρωπίνου γένους.
13. Τι είπε ο Ιησούς σχετικά με την δική του τροφή και σχετικά με την ανεπάρκεια υλικής αφθονίας όσον αφορά τη ζωή;
13 Ο μέγιστος άνθρωπος που έζησε ποτέ επί της γης, δηλαδή ο Ιησούς Χριστός, το ετόνισε αυτό το γεγονός. Σε μια άλλη περίπτωσι, όταν επείνασε, και πριν ακόμη φάγη την φυσική τροφή που του προσεφέρθη, είπε: «Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με, και να τελειώσω το έργον αυτού.» (Ιωάν. 4:34) Σε μια προειδοποίησι να μη γίνωμε θύματα του υλισμού ο Ιησούς είπε: «Φυλάττεσθε από της πλεονεξίας· διότι εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού.» «Η ζωή είναι τιμιώτερον της τροφής, και το σώμα του ενδύματος.» (Λουκ. 12:15, 23) Εδώ έγκειται ο κίνδυνος, ειδικά για όσους πεινούν, να κάμουν την υλική γήινη τροφή θεό και να λατρεύσουν την κοιλίαν των ως θεόν των.
14. Με ποια μορφή θέλουν οι πεινώντες Ινδοί να εμφανισθή ο Θεός σ’ αυτούς, αλλά και ποιοι άλλοι μπορούν, επίσης, να κάμουν την κοιλία των θεόν των;
14 Πριν από χρόνια ο Ινδός άγιος, ο Μαχάτμα Γκάντι, ετόνισε την τρομακτική ανάγκη των υποσιτιζομένων μαζών της Ινδίας, οι οποίες ζουν με ένα γεύμα την ημέρα ή και ολιγώτερο, να κάμουν αυτό ακριβώς το πράγμα. Είπε τα εξής με σκοπό να δημοσιευθούν: «Στα εκατομμύρια των ανθρώπων, οι οποίοι οφείλουν να περάσουν δίχως δύο γεύματα την ημέρα, η μόνη ευπρόσδεκτη μορφή υπό την οποίαν ο Θεός τολμά να εμφανισθή είναι η τροφή.» Αλλά όχι μόνον οι μάζες που λιμοκτονούν, αλλά και εκείνοι που ζουν με αφθονία μπορούν να κάμουν τη σωματική τροφή έναν από τους ψευδείς θεούς των και να μεταχειρίζωνται την κοιλία των ως θεό και ν’ αγνοούν τον αληθινό Θεό και τις προμήθειές του για αιώνια ζωή.—Φιλιππησ. 3:19· Τάιμς Μάγκαζιν Νέας Υόρκης, 20 Δεκεμβρίου 1959, σελίς 28.
15. (α) Σχετικά με τι προειδοποίησε ο Μωυσής τους Ισραηλίτας, όταν θα εισήρχοντο στη γη που έρρεε γάλα και μέλι; (β) Πώς ο Ιησούς, ο οποίος τώρα βασιλεύει στους ουρανούς, σκέπτεται για τη ζωτική τροφή για το ανθρώπινο γένος;
15 Ο προφήτης Μωυσής προειδοποίησε τους Ισραηλίτας για την πιθανότητα να λησμονήσουν τον Ιεχωβά Θεό, όταν θα ελάμβαναν στην κατοχή των την «γην [την] ρέουσαν γάλα και μέλι» και θ’ απελάμβαναν την αφθονία των αγαθών της. Το αποτέλεσμα τούτου θα ήταν να στραφούν προς την λατρεία άλλων θεών και να επιφέρουν στον εαυτό τους καταστροφή. (Δευτ. 8:10-20) Αντιστοίχως, όταν ο Ιησούς Χριστός ήταν επί της γης και επρόκειτο ν’ αναληφθή πάλι στον ουρανό, διέταξε τους πιστούς ακολούθους του να πορευθούν στα πέρατα της οικουμένης και να μαθητεύσουν τους λαούς όλων των εθνών φέρνοντάς τους πνευματική τροφή, δηλαδή, τα πράγματα που τους παρήγγειλε. (Ματθ. 28:18-20· Λουκ. 24:44-49· Πράξ. 1:6-11) Συνεπώς, αν ο Ιησούς αισθάνθηκε έτσι σχετικά με τούτο, όταν ήταν εδώ στη γη ως άνθρωπος, πόσο ακόμη περισσότερο θα αισθάνεται κατά τον ίδιο τρόπο όταν θα άρχη ως Βασιλεύς στο ουράνιον Όρος Σιών;
16. Πώς ο Ησαΐας 11:1-9 αναφέρεται στην πνευματική τροφή κάτω από τη βασιλεία του Θεού, και τι είπε ο Ιησούς ότι θα είναι ζωή για το ανθρώπινο γένος;
16 Σε αρμονία με το γεγονός αυτό ο προφήτης Ησαΐας είπε σχετικά με τη βασιλεία του Ιησού ως απογόνου του Ιεσσαί του πατρός του Βασιλέως Δαβίδ: «Δικαιοσύνη θέλει είσθαι η ζώνη της οσφύος αυτού, και πίστις η ζώνη των πλευρών αυτού. . . . Δεν θέλουσι κακοποιεί, ουδέ φθείρει εν όλω τω αγίω μου όρει· διότι η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Ιεχωβά, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν.» (Ησ. 11:1-9, ΜΝΚ) Με το ν’ αυξάνουν στη γνώσι του Θεού και να ζουν σε αρμονία με αυτή την πνευματική τροφή, οι κάτοικοι της γης θα κερδίσουν αιώνια ζωή· διότι ο ίδιος ο Ιησούς είπε σε προσευχή του προς τον Θεό: «Αύτη . . . είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.»—Ιωάν. 17:3.
ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΘΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΥΩΧΙΑ
17. (α) Ποιους φόβους των οξυδερκών ανθρώπων της σήμερον δεν είχε ο Θεός, όταν ευλογούσε τον Αδάμ και την Εύα στην Εδέμ; (β) Ώστε ποιοι άλλοι αποτελεί πρόθεσι του Θεού να παρευρεθούν στην παγγήινη ευωχία;
17 Σήμερα οξυδερκείς επιχειρηματίαι φοβούνται ότι, ως το τέλος αυτής της εκατονταετηρίδος ή λίγο αργότερα, η γη θα γεμίση από ανθρώπους περισσοτέρους από όσους μπορεί να συντηρήση. Επομένως, πιστεύουν ότι η αύξησις του πληθυσμού πρέπει να τεθή υπό έλεγχο και να κρατηθή χαμηλά σ’ ένα ανώτατο όριο για κάθε γενεά. Εν τούτοις, ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος προεφήτευσε μια ευωχία για όλους τους λαούς, δεν έχει τέτοιους φόβους. Όταν εδημιούργησε τον πρώτο άνδρα και τη γυναίκα και τους έβαλε μέσα στον Παραδεισιακό κήπο της Εδέμ, τους είπε ν’ αποκτήσουν πολλά τέκνα και να γεμίσουν τη γη, συγχρόνως δε να την κατακυριεύσουν (όχι να την καταστρέψουν) και να εξουσιάζουν επάνω σε όλα τα κατώτερα είδη ζώων. (Γεν. 1:20-28) Η γη ποτέ δεν εγέμισε ως τώρα με πλάσματα μέχρι του σημείου, που είχε υπ’ όψι του ο Ιεχωβά Θεός, όταν ωμιλούσε στον Αδάμ και στην Εύα. Αλλά η βασιλεία του Υιού του Ιησού Χριστού θα φροντίση ώστε η γη να γεμίση με ανθρώπινα πλάσματα κατ’ εικόνα και ομοίωσιν Θεού και η γη να κατακυριευθή παντού για το καλό του ανθρώπου και των ζώων. Γι’ αυτόν τον σκοπό, πρόθεσις του Παντοδυνάμου Θεού είναι να παρευρεθούν σ’ αυτή την παγγήινη ευωχία ακόμη και οι νεκροί που βρίσκονται στους τάφους.
18, 19. Πώς υπάρχει, σαν ένα είδος περικαλύμματος επάνω σε όλους τους λαούς, και κάτι που έχει υφανθή επάνω από όλα τα έθνη;
18 Αμέσως μετά την αναγγελία της ευωχίας ο Θεός ενέπνευσε τον προφήτη του Ησαΐα να προσθέση: «Και εν τω όρει τούτω θέλει αφανίσει το πρόσωπον του περικαλύμματος του περικαλύπτοντος πάντας τους λαούς, και το κάλυμμα το καλύπτον επί πάντα τα έθνη. Θέλει καταπιεί τον θάνατον εν νίκη· και Ιεχωβά ο Θεός θέλει σπογγίσει τα δάκρυα από πάντων των προσώπων.»—Ησ. 25:7, 8, ΜΝΚ.
19 Για να είναι δυνατόν να υπάρξη απεριόριστη και αμιγής χαρά στην ευωχία του Θεού για όλους τους λαούς, δεν είναι μήπως ανάγκη να το κάμη αυτό ο Θεός; Δεν υπάρχει κάτι που περιβάλλει όλους τους λαούς σαν σκότος, από το οποίον δεν μπορούν να βρουν τρόπο διαφυγής προς λαμπρότερες συνθήκες και πιο ελεύθερη, φωτισμένη κίνησι; Δεν υπάρχει κάποιο κάλυμμα, κάποια μεμβράνη, που έχει περικαλύψει όλα τα έθνη και τα εμποδίζει να ιδούν καθαρά, που αποκλείει την από μέρους των διαυγή ανεμπόδιστη όρασι του Θεού, που τα κωλύει από το να απολαμβάνουν την πλήρη εύνοιά του, η οποία εκτείνεται σαν καταδίκη επάνω τους, σαν νεκρικό σάβανο; Η συγκεχυμένη, περίπλοκη, φοβισμένη, δυστυχισμένη, απελπιστική κατάστασις όλων των λαών και εθνών σήμερα απαντά Ναι.
20. Πώς ο Θεός θα καταπίη αυτά τα πράγματα «εν τω όρει τούτω»;
20 Ο Ύψιστος Θεός βλέπει από ψηλά αυτό το περικάλυμμα επάνω σε όλους τους λαούς. Σκοπός του είναι να το αφαιρέση σύμφωνα με την υπόσχεσί του να ευλογήση όλες τις οικογένειες της γης. «Εν τω όρει τούτω», δηλαδή, μέσω της βασιλείας του πάνω στο ουράνιο Όρος Σιών, θα καταπίη αυτό το πράγμα που συσκοτίζει, αυτό που παρεμβαίνει και εμποδίζει το φως της ενδόξου αληθείας του να λάμψη δια μέσου του και να ελευθερώση τους ανθρώπους. (Ιωάν. 8:32· 2 Κορ. 6:14-16· 4:4-6) Θα καταπίη αυτό το περίβλημα της καταδίκης, που έχει επεκταθή επάνω από όλα τα έθνη λόγω της εμφύτου αμαρτίας, που εκληρονομήσαμε από τους απειθείς πρώτους γονείς μας. Έχει κάμει άφθονη προμήθεια για να άρη αυτή την καταδίκη μέσω της καταργούσης την αμαρτία θυσίας του Αμνού του Θεού, του Ιησού Χριστού, που τώρα είναι Βασιλεύς. (Ιωάν. 1:29, 36) Τι ανακούφισις θα είναι αυτό για όλους όσοι θα ζουν για να το ιδούν να συμβαίνη!
21. Προς όφελος τίνων θα είναι όλα αυτά, και τι είναι υποχρεωμένος να κάμη ο Θεός για να εκπληρώση την προφητική υπόσχεσί του που αναγράφεται στον Ησαΐα 25:8;
21 Εν τούτοις, η ωφέλεια τούτου δεν θα είναι μόνο για τους ζώντας. Θα είναι, επίσης, για τα δισεκατομμύρια των νεκρών του ανθρωπίνου γένους. Πώς ο Θεός ήθελε «καταπίει τον θάνατον εν νίκη», αν άφηνε τον θάνατο που εκληρονομήσαμε από τον αμαρτωλό Αδάμ, να βασιλεύη επάνω σε όλα τα θύματά του; Πώς ο Θεός ήθελε «σπογγίσει τα δάκρυα από πάντων των προσώπων», αν επέτρεπε στον μεγάλο αυτόν εχθρό, τον θάνατο, ν’ αποστερή τους ανθρώπους από τους συγγενείς και άλλα προσφιλή των πρόσωπα; Για να εκπληρώση ο Θεός την προφητική του υπόσχεσι, πρέπει να εγείρη τους νεκρούς, χωρίς φόβο υπερπληρώσεως της γης. Λόγω της σοφίας και δυνάμεώς του η γη δεν θα υπερπληρωθή με την ανάστασι των νεκρών.
22, 23. (α) Λόγω της παραθέσεως περικοπής, που κάνει ο Παύλος από τον Ησαΐα 25:8, μήπως αυτή η υπόσχεσις εφαρμόζεται μόνο στους 144.000; (β) Πού αλλού, επίσης, αναφέρεται μέρος της προφητείας εκείνης, με ποια συμφραζόμενα, και για να δοθή ποια εγγύησις;
22 Η κατάποσις του θανάτου για πάντα δεν θα περιορισθή στους 144.000 συγκληρονόμους, οι οποίοι κληρονομούν την ουράνια βασιλεία με τον Ιησού Χριστό και στους οποίους κατά πρώτον ο απόστολος Παύλος εφήρμοσε την ένδοξη προφητεία, στην 1 Κορινθίους 15:54. Περισσότεροι από αυτούς τους 144.000, οι οποίοι εξαγοράζονται εκ της γης, πέθαναν ή εξακολουθούν να πεθαίνουν. Αν ο θάνατος πρόκειται να καταποθή για πάντα, πρέπει να εξαλειφθή όσον αφορά όλο το υπόλοιπο ανθρώπινο γένος, και θα εξαλειφθή. Στο τελευταίο βιβλίο της Γραφής, την Αποκάλυψι, στο προτελευταίο κεφάλαιο, αναφέρεται μέρος της προφητείας του Ησαΐα. Γιατί; Για να μας δοθή μια τελική εγγύησις της αναστάσεως των νεκρών. Στην Αποκάλυψι ο απόστολος Ιωάννης βλέπει την ουράνια βασιλεία του Θεού να έρχεται με πλήρη δύναμι επί της γης και να μεταβάλλη τις επίγειες συνθήκες, παράγοντας μια «νέα γη».
23 Έπειτα ο Ιωάννης ακούει μια φωνή από τον θρόνο του Ιεχωβά ν’ αναφέρη περικοπή από την προφητεία του Ησαΐα και να λέγη: «Ιδού η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ’ αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού, και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ’ αυτών Θεός αυτών. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον· ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.» (Αποκάλ. 21:1-4· Ησ. 25:8) Με αυτή τη βάσι οι νεκροί θα μπορέσουν να λάβουν και να δεχθούν την πρόσκλησι του Θεού στην πλουσία ευωχία.
24. Ποιο πράγμα, που υφίστανται τώρα από τους εχθρούς των, θ’ αφαιρεθή τότε από τον λαό του Ιεχωβά; Και γιατί;
24 Ποια θα είναι τότε η στάσις των ανθρώπων απέναντι του Θεού; Ποια θα είναι τότε η στάσις των απέναντι του λαού του Θεού; Σήμερα οι πιστοί αυτοί, οι οποίοι αφιέρωσαν τη ζωή των στον Ιεχωβά Θεό μέσω του Υιού του Ιησού Χριστού, έχουν σε όλη τη γη πολλούς εχθρούς, οι οποίοι τους ονειδίζουν. Τα δημόσια αρχεία και τα αρχεία των δικαστηρίων είναι γεμάτα από περιπτώσεις διωγμού εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά. Ο Ιησούς Χριστός ο ίδιος προείπε ότι θα συνέβαινε έτσι· αυτός ο ίδιος ως ο πρώτιστος μάρτυς του Ιεχωβά ωνειδίσθη και εθανατώθη με σκληρότητα από τους θρησκευτικούς ηγέτας των ημερών του. (Ματθ. 24:9· 10:22, 23, 34-36) Αλλά κατά τον χρόνον της ευωχίας για όλους τους ανθρώπους, τους ζώντας και τους νεκρούς, θα γίνη μια αλλαγή. Το Ησαΐας 25:8 (ΜΝΚ) δείχνει το αποτέλεσμα της εκτελέσεως από τον Ιεχωβά όλων αυτών των στοργικών πραγμάτων για το ανθρώπινο γένος, προσθέτοντας: «Και θέλει εξαλείψει το όνειδος του λαού αυτού από πάσης της γης· διότι ο Ιεχωβά ελάλησε.» Ο Ιεχωβά θα υπερασπισθή πράγματι τους μάρτυράς του και θ’ αποδείξη ότι αυτός είναι ο αληθινός Θεός.
25, 26. Σύμφωνα με τον Ησαΐα 25:9, με ποιόν θα είναι ικανοποιημένοι οι λαοί τότε, και με τι άλλο ακόμη θα ευφρανθούμε;
25 Ευτυχείς και πλήρως ικανοποιημένοι θα είναι όλοι εκείνοι, οι οποίοι έχουν αφιερωθή σ’ αυτόν για να είναι λαός του, μάρτυρες του. Το επόμενο εδάφιο της προφητείας μάς διαβεβαιώνει γι’ αυτό, λέγοντας: «Και εν εκείνη τη ημέρα θέλουσιν ειπεί, Ιδού, ούτος είναι ο Θεός ημών· περιεμείναμεν αυτόν, και θέλει σώσει ημάς· ούτος είναι ο Ιεχωβά· περιεμείναμεν αυτόν· θέλομεν χαρή και ευφρανθή εν τη σωτηρία αυτού.»—Ησ. 25:9, ΜΝΚ.
26 Δεν είναι αυτό το είδος του Θεού, που όλοι οι με ορθό φρόνημα και εκτίμησι άνθρωποι θα ήθελαν; Δεν είναι αυτό το είδος του Θεού, στον οποίο πρέπει να ελπίζη κανείς; Ποτέ δεν θα ματαιώση ή συντρίψη τις ελπίδες μας, αν εμείς αναμένωμε την εκπλήρωσι του Λόγου του. Μπορούμε ήδη να ευφρανθούμε με τις προμήθειές του για αιώνια σωτηρία μας. Επειδή δεν μπορούμε να κρατήσωμε τα οφέλη που προκύπτουν τώρα μόνο για τον εαυτό μας, ανυπομονούμε να μοιρασθούμε τη χαρά μας με άλλους. Θα ευφρανθούμε δε για την αιωνία πλήρη σωτηρία μας απ’ αυτόν μέσω του ανάσσοντος Βασιλέως του, Ιησού Χριστού.
ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΠΕΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
27, 28. (α) Ποια είναι η μεγάλη επέμβασις, από την οποία πρέπει ακόμη να σωθούμε; (β) Ως σύμβολο τίνος χρησιμοποιείται εδώ το έθνος του Μωάβ, και τι λέγει γι’ αυτό ο Ησαΐας 25:10-12;
27 Προς το παρόν υπάρχει μεγάλη επέμβασις στην πλήρη πραγματοποίησι αυτής της ευωχίας για όλους τους λαούς. Αυτή η επέμβασις πρέπει ν’ απομακρυνθή· πρέπει ακόμη να σωθούμε από αυτήν. Βλέπομε άρα γε ποια είναι αυτή η επέμβασις; Είναι η καταθλιπτική, ασεβής οργάνωσις του μεγίστου ζώντος εχθρού του ανθρώπου, Σατανά ή Διαβόλου. Αυτή η οργάνωσις πρέπει ακόμη να καταστραφή. Το ορατό μέρος της πρέπει να εξαλειφθή βιαίως από τη γη, διότι η γη ανήκει στον Δημιουργό Θεό και είναι η επικράτεια της βασιλείας του. Η πλήρης εξάλειψις της ορατής αυτής οργανώσεως προφητεύεται με σύμβολα στο εικοστό πέμπτο κεφάλαιο του Ησαΐα. Στις ημέρες του προφήτου το έθνος του Μωάβ αποτελούσε μέρος της ορατής οργανώσεως του Διαβόλου και ενεργούσε διαβολικά. Κατά καιρούς και αυτός ο λαός του προφήτου υπέφερε στα χέρια του Μωάβ, κι έφθασε να γίνη ένας από τους συνωμότας εναντίον του λαού του Ιεχωβά. (Ψαλμ. 83:2-8) Χρησιμοποιώντας τον Μωάβ ως σύμβολο της επιγείου πολιτικής οργανώσεως του Διαβόλου, ο Ησαΐας 25:10-12 (ΜΝΚ) προχωρεί και λέγει:
28 «Διότι εν τω όρει τούτω, η χειρ του Ιεχωβά θέλει αναπαυθή, και ο Μωάβ θέλει καταπατηθή υποκάτω αυτού, καθώς καταπατείται το άχυρον δια τον κοπρώνα. Και θέλει εξαπλώσει τας χείρας αυτού εν τω μέσω αυτών, καθώς ο κολυμβών εξαπλόνει τας χείρας αυτού δια να κολυμβήση· και θέλει ταπεινώσει την υπερηφανίαν αυτών μετά των πανουργευμάτων των χειρών αυτών. Και τα υψηλά οχυρώματα των τειχών σου θέλουσι ταπεινωθή, κρημνισθή, κατεδαφισθή, έως εδάφους.»
29. (α) Πού θα εξαπλωθή το χέρι του Ιεχωβά, και για ποιόν σκοπό; (β) Όμοια με ποιόν θα κτυπήση ο Ιεχωβά τα χέρια του, με ποιο μέσον, και με ποιο αποτέλεσμα;
29 Εις εκπλήρωσιν της προφητείας αυτής, στο ‘όρος τούτο’, δηλαδή, στο Ουράνιο Όρος Σιών, η χειρ του Ιεχωβά των δυνάμεων θα εξαπλωθή και θα ασκήση τη δύναμί της, για ν’ απομακρύνη εκείνους επί της γης, οι οποίοι επεμβαίνουν στην εξαγγελμένη ευωχία του. Υπό την ιδιότητά του ως ‘Κυρίου σαβαώθ’ ή «Ιεχωβά των δυνάμεων», διαθέτει ισχυρές εκτελεστικές δυνάμεις υπό την αρχηγία του Υιού του Ιησού Χριστού του Βασιλέως. Κάτω από αυτές τις δυνάμεις η ορατή πολιτική οργάνωσις του Σατανά ή Διαβόλου, η οποία συμβολίζεται από το έθνος του Μωάβ, θα καταπατηθή, θα συντριβή, ακριβώς όπως «καταπατείται το άχυρον δια τον κοπρώνα.» Με τέτοιες εκτελεστικές δυνάμεις ο Ιεχωβά των δυνάμεων θα επιφέρη καταστρεπτικά κτυπήματα κατά της ορατής πολιτικής οργανώσεως του Διαβόλου, ακριβώς όπως ένας κολυμβητής στους αρχαίους χρόνους κτυπούσε το νερό με αλεπάλληλα κτυπήματα. Οι ισχυροί τόποι προστασίας της, τα ‘υψηλά οχυρώματα των τειχών της’ (να το πούμε έτσι), θα κρημνισθούν και κατεδαφισθούν έως εδάφους, για να μην ανοικοδομηθούν ποτέ πλέον.
30, 31. (α) Αλλά πρώτον τι πρέπει να καταστραφή πάνω στη γη, και πώς αυτό εσυμβολίσθη στους αρχαίους χρόνους; (β) Ποια, λοιπόν, είναι η «πόλις», η οποία προφητικώς αναφέρεται στον Ησαΐα 25:1-5;
30 Έτσι η ορατή πολιτική οργάνωσις του Διαβόλου θα αποκοπή από τον υψηλό της θρόνο. Αλλά πρώτον η Βαβυλών η Μεγάλη, η οποία είναι η παγκόσμιος αυτοκρατορία της ψευδούς Βαβυλωνιακής θρησκείας, θα καταρριφθή για αιώνια καταστροφή. (Αποκάλ. 17:1-18) Η θρησκευτική αυτοκρατορία της Βαβυλώνος της Μεγάλης προεσκιάσθη από την αρχαία πόλι στις όχθες του Ευφράτου Ποταμού, την Βαβυλώνα, η οποία υπήρξε η κατ’ εξοχήν εχθρική πόλις στην ιστορία του αρχαίου Ισραήλ. Ήταν ο μεγάλος καταδυνάστης του λαού του Ιεχωβά. Το έτος 607 π.Χ. αυτή η ιδία κατέστρεψε την πόλι Ιερουσαλήμ και τον ναό του Ιεχωβά και μετέφερε τους Ισραηλίτας που επέζησαν στη μακρινή γη της Βαβυλώνος. Εκεί τους εκράτησε σε αιχμαλωσία μέχρις ότου ο Πέρσης κατακτητής, Κύρος ο Μέγας, τους απελευθέρωσε το 537 π.Χ., αφού ανέτρεψε την Βαβυλώνα ως παγκόσμιο δύναμι. Έτσι καμμιά πόλις δεν ταιριάζει καλύτερα με την ανώνυμη πόλι που αναφέρεται στα πρώτα εδάφια του εικοστού πέμπτου κεφαλαίου του Ησαΐα, όσο η Βαβυλών η Μεγάλη, η καταπιεστική, τυραννική παγκόσμιος αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας. Ο Ιεχωβά την καταστρέφει. Γι’ αυτό ο Ησαΐας λέγει:
31 «Ω Ιεχωβά, συ είσαι ο Θεός μου· θέλω σε υψόνει, θέλω υμνεί το όνομά σου· διότι έκαμες θαυμάσια· αι απ’ αρχής βουλαί σου είναι πίστις και αλήθεια. Διότι συ κατέστησας πόλιν σωρόν· πόλιν ωχυρωμένην, ερείπιον· τα οχυρώματα των αλλογενών, ώστε να μη ήναι πόλις· ουδέποτε θέλουσιν ανοικοδομηθή. Δια τούτο ο ισχυρός λαός θέλει σε δοξάσει, η πόλις των τρομερών εθνών θέλει σε φοβηθή. [Γιατί;] Διότι εστάθης δύναμις εις τον πτωχόν, δύναμις του ενδεούς εν τη στενοχωρία αυτού, καταφύγιον εναντίον της ανεμοζάλης, σκιά εναντίον του καύσωνος, όταν το φύσημα των τρομερών προσβάλη ως ανεμοζάλη κατά τοίχου. Θέλεις καταπαύσει τον θόρυβον των αλλογενών [των εισβολέων κατακτητών], ως τον καύσωνα εν ξηρώ τόπω, τον καύσωνα δια της σκιάς του νέφους· ο θρίαμβος των τρομερών θέλει ταπεινωθή.»—Ησ. 25:1-5, ΜΝΚ.
32. Τι θα κάμουν όσοι θα επιζήσουν αυτόπται μάρτυρες της εκπληρώσεως της προφητείας εκείνης, και πώς θα κυβερνά τότε ο Ιεχωβά Θεός;
32 Όταν αυτοί οι θρησκευτικοί και πολιτικοί καταδυνάσται του λαού του Ιεχωβά καταστραφούν, οι αυτόπται μάρτυρες επί της γης θα εξυψώνουν το όνομα του Ιεχωβά ως Θεού των με περισσότερο ακόμη ενθουσιασμό. Θα υμνούν το όνομά του διότι θα έχη εκπληρώσει τις ελπίδες των και θα έχη σώσει αυτούς. (Ησ. 25:1, 9) Έτσι δεν θα υπάρχουν πια επί της γης άνθρωποι που θα επεμβαίνουν στον σκοπό του Θεού να προσφέρη μια ευωχία πλουσίων πραγμάτων για να τρώγουν και πίνουν όλοι οι λαοί. Ο Ιεχωβά των δυνάμεων θα άρχη ως θριαμβευτικός Βασιλεύς στην ουράνια Ιερουσαλήμ επί του ουρανίου Όρους Σιών, δίχως ανταγωνιστή στη γη. Θα έχη θέσει όλους τους εχθρούς τού κεχρισμένου του Ιησού Χριστού ως υποπόδιον των ποδών του, με την ολοσχερή καταστροφή των.—Ψαλμ. 110:1-6· Ησ. 24:23.
33. (α) Τι θα κάμη τότε ο Ιεχωβά «εν τω όρει τούτω», και ποιοι θα το απολαύσουν; (β) Επομένως πώς μπορούμε να είμεθα ευτυχείς σήμερα;
33 Τότε μέσω του βασιλεύοντος Υιού του, του Ιησού Χριστού, ο οποίος είναι ο «Άρτος της Ζωής», ο Ιεχωβά θα κάμη επί του όρους της βασιλείας Του την από πολύν χρόνον υποσχεμένη ευωχία για όλους τους λαούς. Εκείνοι που θα επιζήσουν από τον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος», τον Αρμαγεδδώνα, θα την απολαύσουν, καθώς, επίσης, και τα δισεκατομμύρια των νεκρών που θα αναστηθούν. Ασφαλώς όσοι έχουν πνεύμα εκτιμήσεως θα δεχθούν τότε την φιλάγαθη πρόσκλησι του Θεού για την ευωχία και θα τρώγουν και πίνουν εις ζωήν αιώνιον. Ευτυχείς είμεθα σήμερα, αν διαδίδωμε αυτά τα αγαθά νέα παντού!