Κεφάλαιο 17
Ένας Παράδεισος Χαράς για Όλο το Ανθρώπινο Γένος
1. (α) Πώς άρχισε να πιστεύη ένας κακούργος που πέθανε δίπλα στον Ιησού; (β) Τι ελπίδα έδωσε ο Ιησούς στον κακούργο, και ποια ιδιότητα του Θεού ετόνισε; (2 Κορινθίους 1:3, 4)
ΣΥΜΦΩΝΑ με την αφήγησι του Λουκά, η τελευταία συνομιλία του Ιησού πριν από τον θάνατό του έγινε με έναν κακούργο που θανατώθηκε σ’ έναν πάσσαλο δίπλα του. Αυτός ο κακούργος μάλιστα επετίμησε τον συγκατάδικό του ληστή επειδή εξύβρισε τον Ιησού. Προφανώς αυτός άρχισε να πιστεύη στον Ιησού.
«Και έλεγε προς τον Ιησούν· Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου. Και είπε προς αυτόν ο Ιησούς· Αληθώς σοι λέγω σήμερον, θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω.» (Λουκάς 23:39- 43)
Τι θαυμάσια υπόσχεσις για τον άνθρωπο που πέθαινε! Το θείον έλεος μπορούσε να φθάση και σ’ αυτόν ακόμη τον άθλιο κακούργο, παρηγορώντας τον με την ελπίδα ζωής στον μελλοντικό λαμπρό παράδεισο.
2. Δώστε ένα παράδειγμα που δείχνει πόσο πραγματική μπορεί να γίνη η ελπίδα ενός ατόμου για τον παράδεισο. (Εβραίους 6:18)
2 Η συμπάθεια και το έλεος του Θεού μπορούν πραγματικά να επεκταθούν ώστε να περιλάβουν και άτομα που απείχαν πολύ από την εκτέλεσι του θελήματος του Θεού. Το επόμενο παράδειγμα είναι σύγχρονο:
Στη δυτική Ιαπωνία, ένα παιδί κάτω των είκοσι ετών καταδικάσθηκε σε θάνατο επειδή διέπραξε διπλό φόνο. Στη διάρκεια των ετών που ανέμενε την εκτέλεσί του, ήλθε σε επαφή με την Αγία Γραφή και με τα «αγαθά νέα,» μελέτησε και δέχθηκε το άγγελμα της Βασιλείας και βαπτίσθηκε μέσα στη φυλακή. Οι φύλακες εξεπλάγησαν που είδαν τις θηριώδεις ιδιότητές του να μεταβάλλονται σε ιδιότητες αγάπης, χαράς και ειρηνικότητος. Εμελέτησε το σύστημα Μπράιγ και αντέγραψε αρκετά Γραφικά βοηθήματα για να βοηθήση τυφλούς έξω από τη φυλακή στη μελέτη τους. Έγραψε πολλές επιστολές σε ανθρώπους έξω, ενθαρρύνοντάς τους στη Χριστιανική πίστι. Το πρωί της εκτελέσεώς του, ένας ιεραπόστολος τον συνώδευσε στην αγχόνη. Ο νεαρός ανεγνώρισε ότι έπρεπε τώρα να ικανοποιήση τη δικαιοσύνη, δίνοντας ‘ζωή αντί ζωής,’ αλλά μπόρεσε να εκφρασθή ως εξής: ‘Σήμερα αισθάνομαι ισχυρή εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, στη λυτρωτική του θυσία και στην ελπίδα της αναστάσεως.’ Ύστερα από την ανάγνωσι ενός Γραφικού εδαφίου, ενός ύμνου και μιας προσευχής, εβάδισε ήρεμος για την εκτέλεσι, και το πρόσωπό του καθαρά αντανακλούσε τη δυνατή ελπίδα που είχε η καρδιά του. Τα τελευταία του λόγια ήσαν: ‘Για λίγον καιρό θα κοιμηθώ και, αν είναι θέλημα του Ιεχωβά, θα σας συναντήσω όλους στον παράδεισο.’
3. Ποια θαυμάσια ελπίδα υπάρχει για τους νεκρούς; (1 Κορινθίους 15:22)
3 Όπως ο κακούργος που πέθανε με τον Ιησού, έτσι και ο νεαρός αυτός άνθρωπος μπορούσε να εκφράση την πίστι του στο θείο έλεος. Είναι αυτή η πίστις καλά θεμελιωμένη; Ναι, διότι η Αγία Γραφή ενθαρρύνει όλο το ανθρώπινο γένος να έχη «ελπίδα . . . εις τον Θεόν . . . ότι μέλλει να γείνη ανάστασις νεκρών, δικαίων τε και αδίκων.» (Πράξεις 24:15) Τι θαυμάσια προοπτική! Οι μάζες των νεκρών της ανθρωπότητος, καλών και κακών, θα εγερθούν από τους τάφους και θα έχουν την ευκαιρία ν’ αποδειχθούν άξιοι αιωνίου ζωής στον αποκαταστημένο παράδεισο επάνω στη γη. Αλλ’ αυτός ο επίγειος παράδεισος θ’ αποτελή απλώς ένα απαύγασμα ενός ακόμη μεγαλυτέρου παραδείσου.
ΕΝΑΣ ΕΝΔΟΞΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
4. Στον πρώτο αιώνα ποιον μελλοντικό τότε παράδεισο είδε ο απόστολος Παύλος σε όραμα;
4 Ο απόστολος Παύλος αφηγείται ότι σ’ ένα δράμα «ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν ανεκλάλητα λόγια.» Τι είναι αυτός ο ‘παράδεισος’; Δεν είναι κανένας τόπος φυσικών ουρανών, αλλά ένας πνευματικός παράδεισος ο οποίος, σε κάποιον μελλοντικό καιρό, θα φέρη χαρά στον λαό του Θεού εδώ ακριβώς στη γη.—2 Κορινθίους 12:1- 4.
5. (α) Ποια γεγονότα ωδήγησαν στην είσοδο των δούλων του Ιεχωβά μέσα στον πνευματικό παράδεισο; (β) Τι συνθήκες επικρατούν εκεί; (Ησαΐας 11:6-9)
5 Ο Ιεχωβά ίδρυσε αυτόν τον πνευματικό παράδεισο στον ωρισμένο του καιρό. Στο δεύτερο ήμισυ του δεκάτου ενάτου αιώνος, ειλικρινείς σπουδασταί των Γραφών αντελήφθησαν ότι πολλές από τις πράξεις και διδασκαλίες των εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου επήγαζαν από την αρχαία Βαβυλωνιακή θρησκεία και όχι από την Αγία Γραφή. Άρχισαν να εκθέτουν τις ψευδείς διδασκαλίες, όπως είναι η αθανασία της ψυχής, τα πύρινα βάσανα στον άδη και η Τριάς, και ν’ αποκαθιστούν τις Γραφικές διδασκαλίες για το αντίλυτρο του Ιησού, την ανάστασι και τη βασιλεία του Θεού. Από το έτος 1879, εξέδιδαν συνεχώς το περιοδικό η Σκοπιά για την υπεράσπισι των Βιβλικών αληθειών. Επί τριάντα και πλέον χρόνια, με βάσι τις Βιβλικές χρονολογίες, υπεδείκνυαν το 1914 ως σημαντικό έτος της Βιβλικής προφητείας. Και όταν ήλθε το έτος 1914, εξερράγη ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος και επακολούθησαν άλλες ταραχές που επεσήμαναν την «αρχή ωδίνων,» ακριβώς όπως προείπε ο Ιησούς. Στη διάρκεια της περιόδου εκείνης, οι θρησκευτικοί ηγέται του κόσμου εχλεύαζαν και ‘μισούσαν’ τους πιστούς μάρτυρας του Ιεχωβά, αλλά το 1919 αυτοί απεχωρίσθηκαν από κάθε δουλεία στην παγκόσμιο αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας—τη ‘Βαβυλώνα τη Μεγάλη.’ (Ματθαίος 24:3-9· Αποκάλυψις 17:5) Επροχώρησαν σε μια ‘αγία Οδό,’ στον πνευματικό παράδεισο για τον οποίον ο προφήτης έγραψε προ πολλού τα εξής:
«Και οι λελυτρωμένοι του Ιεχωβά θέλουσιν επιστρέψει . . . και ευφροσύνη αιώνος θέλει είσθαι επί της κεφαλής αυτών· αγαλλίασιν και ευφροσύνην θέλουσιν απολαύσει· η λύπη δε και ο στεναγμός θέλουσι φύγει.»—Ησαΐας 35:8-10, ΜΝΚ.
6. (α) Ποιοι είναι οι πρώτοι που εισάγονται σ’ αυτόν τον πνευματικό παράδεισο; (β) Ποια τάξις κατόπιν κάνει την εμφάνισί της; (Ησαΐας 2:2-4)
6 Οι προφητείες πολλά λέγουν για τη δόξα αυτού του πνευματικού παραδείσου. Πρώτον, όσοι απομένουν από το «μικρόν ποίμνιον» των κεχρισμένων ακολούθων του Ιησού έχουν εισαχθή σ’ αυτή την παραδεισιακή κατάστασι. (Λουκάς 12:32) Αλλά η Αποκάλυψις του Ιωάννου, αφού μιλά για την εκλογή αυτών των 144.000 πνευματικών Ισραηλιτών, περιγράφει και άλλους οι οποίοι έχουν το προνόμιο να εισέλθουν σ’ αυτό τον ωραίο παράδεισο:
«Και ιδού, όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου [του Ιεχωβά] και ενώπιον του Αρνίου, [του θυσιασθέντος αλλά τώρα ενδοξασμένου Ιησού], ενδεδυμένοι στολάς λευκάς.» (Αποκάλυψις 7:1-4, 9)
Εδώ ακριβώς στη γη, ο ‘πολύς όχλος’ ενώνεται με τους υπολοίπους του ‘μικρού ποιμνίου’ σε μια επιδοκιμασμένη κατάστασι στον πνευματικό παράδεισο.
7. Σε τι βαθμό επεκτάθηκε ο πνευματικός παράδεισος; (Ησαΐας 60:22)
7 Ο ‘πολύς όχλος’ είναι φανερός σήμερα! Όταν οι υπόλοιποι του ‘μικρού ποιμνίου’ ανεδύθησαν από τους διωγμούς του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, αριθμούσαν λίγες χιλιάδες μόνο και ευρίσκοντο σε λίγες από τις μεγαλύτερες χώρες του Χριστιανικού κόσμου. Αλλά στις 27 Μαρτίου 1975, όταν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συναθροίσθηκαν σε 38.000 και πλέον εκκλησίες σε 210 χώρες και εδάφη όλης της γης, για να εορτάσουν το Δείπνο του Κυρίου σε ανάμνησι του θανάτου του Ιησού, το σύνολο των παρόντων ήταν 4.925.643 άτομα. Αληθινά, ο πνευματικός παράδεισος έχει επεκταθή τώρα σε παγγήινες διαστάσεις!
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΤΕ ΤΟΝ ΕΠΙΓΕΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!
8. Τι θ’ αντανακλά ο επίγειος παράδεισος; (Αποκάλυψις 21:2, 3)
8 Ακριβώς όπως η κιβωτός και οι επιβάτες της επέζησαν από τον κατακλυσμό των ημερών του Νώε, έτσι και ο πνευματικός παράδεισος και οι κάτοικοί του θα επιζήσουν από τη ‘μεγάλη θλίψι’ και θα κατοικήσουν σε μια αμόλυντη γη. Τι δόξα θα δοκιμάση τότε η γη! Ο ‘πολύς όχλος’ που θα επιζήση θα έχη έργο να κάνη για να ‘κυριεύση’ τη γη και να τη μεταβάλη σ’ ένα τόπο ωραιότητος που ν’ αντανακλά όλη τη λαμπρότητα του πνευματικού του παραδείσου για τον οποίον ο Ησαΐας έγραψε:
«Η έρημος και η άνυδρος θέλουσιν ευφρανθή δι’ αυτά, και η ερημία θέλει αγαλλιασθή και ανθήσει ως ρόδον. Θέλει ανθήσει εν αφθονία και αγαλλιασθή μάλιστα χαίρουσα και αλαλάζουσα·. . . . οι τόποι ούτοι θέλουσιν ιδεί την δόξαν του Ιεχωβά και την μεγαλωσύνην του Θεού ημών.» (Ησαΐας 35:1, 2, ΜΝΚ)
Η καταπληκτική ωραιότης εκείνου του παγκοσμίου παραδείσου θα εξυμνή πράγματι τον μεγαλοπρεπή Δημιουργό του ουρανού και της γης!
9. Τι είδους βασιλεία θ’ ασκήται στον παράδεισο, και μέσω τίνος; (Ψαλμός 72:12)
9 Σ’ εκείνη την παραδεισιακή γη, οι φωνές των ανθρώπων θα ενωθούν σε αίνο προς τον Ιεχωβά και θα μεγαλύνουν τη βασιλεία του:
«Την δόξαν της βασιλείας σου θέλουσι κηρύττει και θέλουσι διηγείσθαι το μεγαλείον σου· δια να γνωστοποιήσωσιν εις τους υιούς των ανθρώπων τα μεγαλεία αυτού και την δόξαν της μεγαλοπρεπείας της βασιλείας αυτού.» (Ψαλμός 145:10-13)
Μη λησμονείτε ότι θα υπάρξη μια χιλιετής βασιλεία που θα ασκήται από τον Ιεχωβά μέσω του Υιού του, του Ιησού Χριστού, για την ευλογία όλων των φυλών και εθνικών ομάδων της ανθρωπότητος. Θα είναι μια βασιλεία ειρήνης. Όλα τα προγράμματα που άρχισαν για την ανόρθωσι της ανθρωπότητος θα εκτελεσθούν με μεγάλη επιτυχία. Η απληστία και η διαφθορά θ’ αντικατασταθούν από ανιδιοτέλεια και αγάπη. Οι άρχοντες δεν θα ευνοούν πια τους πλουσίους, ούτε θα καταπιέζουν τους φτωχούς και ενδεείς, διότι ο προφήτης του Θεού αναφωνεί:«Ιδού, βασιλεύς θέλει βασιλεύσει εν δικαιοσύνη, και άρχοντες [εδώ στη γη] θέλουσιν άρχει εν κρίσει.» (Ησαΐας 32:1) Κάτω από τη μια παγκόσμιο διακυβέρνησι, θα είναι πραγματικά ένας παράδεισος!
10. (α) Ποιοι ‘θέλουσι ζήσει’ στον παράδεισο; (Αποκάλυψις 20:12, 13) (β) Πώς εξεικονίσθηκε το σύνολο της προμηθείας του Ιεχωβά για ζωή; (Ιεζεκιήλ 47:1, 9)
10 Τι χαρά είναι να γνωρίζομε ότι οι νεκροί ‘θέλουσι ζήσει’ σ’ εκείνο τον παράδεισο! (Ιωάννης 11:25) Το τελευταίο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως περιγράφει για μας το σύνολο της προμηθείας που κάνει ο Ιεχωβά μέσω του Ιησού Χριστού για να δώση ζωή σ’ εκείνους και σε όλους τους άλλους από το ανθρώπινο γένος τότε. Θα είναι σαν ‘ποταμός ύδατος της ζωής λαμπρός ως κρύσταλλον, εξερχόμενος εκ του θρόνου του Θεού και του Αρνίου.’ Ο συμβολικός αυτός ποταμός, ρέει από τη λεωφόρο της ουρανίας πόλεως, της ‘Νέας Ιερουσαλήμ’ όπου διαμένουν ο ενδοξασμένος Ιησούς και οι 144.000 ‘συμβασιλείς’ του.
«Του ποταμού εντεύθεν και εντεύθεν ήτο το δένδρον της ζωής, φέρον καρπούς δώδεκα καθ’ έκαστον μήνα κάμνον τον καρπόν αυτού, και τα φύλλα του δένδρου είναι εις θεραπείαν των εθνών.» (Αποκάλυψις 22:1, 2)
Οι άνθρωποι της γης, λοιπόν, θ’ απολαμβάνουν τη θεραπευτική εφαρμογή της θυσίας του Χριστού που θ’ αφαιρέση τα αμαρτήματά τους και θα τους θεραπεύση από όλες τις ασθένειες και τις ατέλειες. Σχετικά με τη διακυβέρνησι της Βασιλείας του Χριστού εγράφησαν τα εξής:
«Πρέπει να βασιλεύη εωσού θέση πάντας τους εχθρούς υπό τους πόδας αυτού. Έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος.» (1 Κορινθίους 15:25, 26)
Στην παραδεισιακή γη δεν θα υπάρχη πια θάνατος λόγω κληρονομικότητος από την αμαρτία του Αδάμ!—Αποκάλυψις 21:4.
ΖΩΗ Σ’ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΧΩΡΙΣ ΘΑΝΑΤΟ
11. Γιατί θα εκλείψη ο θάνατος από ασθένειες και ατυχήματα; (Ησαΐας 25:8· Ιώβ 33:25)
11 Οι θανατηφόροι μάστιγες, όπως είναι ο καρκίνος, η καρδιοπάθεια και τα γηρατειά, θα εκλείψουν λόγω της εφαρμογής της εξιλεωτικής θυσίας του Χριστού. Αλλά, μπορεί να ρωτήση κάποιος, ‘τι θα γίνη με τους θανάτους από ατυχήματα;’ Και αυτοί ακόμη θα εξαφανισθούν, διότι ο επίγειος παράδεισος θα είναι κατά το πρότυπο του ουρανίου παραδείσου, όπου η ‘κακοποίησις’ και η ‘φθορά’ είναι άγνωστα. (Ησαΐας 11:9) Η πνευματικότης του ανθρώπου θα τον προφυλάσση από το ν’ αναλαμβάνη παράτολμους κινδύνους. Ο τέλειος άνθρωπος δεν θα κάνη πια λανθασμένες κρίσεις, όπως δεν λαθεύει και το αγριοκάτσικο που πηδά χωρίς ν’ αποτυγχάνη από τον ένα βράχο στον άλλο εμπρός σε μια χαράδρα. Επίσης, στην περίπτωσι ενός κινδύνου, οι άγγελοι του Θεού ασφαλώς θα παράσχουν φυσική προστασία, όπως και τώρα έχουν ‘προσταγή’ να φυλάττουν τον λαό του Θεού στον τόπο της πνευματικής ασφαλείας.—Ψαλμός 91:11.
12. Σε τι βαθμό θα κατοικηθή η γη; (Ματθαίος 22:30)
12 Κάποιος άλλος μπορεί να ρωτήση, ‘Αν οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν, δεν θα υπερπληρωθή η γη;’ Στο έτος 1970 ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών υπελόγισε ότι η γη θα μπορούσε να παραγάγη αρκετά τρόφιμα για περισσότερο από το τεσσαρακονταπλάσιο του παρόντος πληθυσμού της! Οι άνθρωποι τώρα λιμοκτονούν απλώς λόγω των μειονεκτημάτων της ανθρωπίνης διακυβερνήσεως. Η γη είναι ικανή να συντηρήση μια πολύ μεγαλύτερη ανθρώπινη οικογένεια από τη σημερινή, και αυτό περιλαμβάνει και όλους τους νεκρούς που θ’ αναστηθούν. Επί πλέον, η αρχική εντολή του Θεού στον άνθρωπο ήταν ‘να γεμίση την γην και να κυριεύση αυτήν,’ και όχι να την υπερπληρώση σε βαθμό δυσφορίας. Όταν ζητήσετε από κάποιον να γεμίση ένα δοχείο, δεν αναμένετε απ’ αυτόν ν’ αφήση τη βρύση να τρέχη ώσπου να πλημμυρίση ολόκληρο το σπίτι. Ομοίως, μπορεί ν’ αναμένεται ότι ο Ιεχωβά θα τερματίση την ανθρώπινη αναπαραγωγή στη γη στον δικό του καιρό και με τον δικό του τρόπο και χωρίς να καταθλίψη το τέλειο ανθρώπινο γένος.—Γένεσις 1:28.
13. Γιατί η αιώνιος ζωή ποτέ δεν θα γίνη ανιαρή; (Ψαλμός 145:16)
13 ‘Αλλά, δεν θα γίνη ανιαρή η αιώνιος ζωή;’ μπορεί να ρωτήση ένας άλλος. Αυτό ποτέ δεν θα μπορούσε να γίνη! Εφόσον ο εγκέφαλος θ’ αποκατασταθή σε τελειότητα και το σώμα θ’ αναλάβη το σθένος της αιωνίου νεότητος, η ανθρωπότης θα έχη τη διάθεσι να εξερευνά τα απεριόριστα θαύματα της κτίσεως, θα υπάρχουν πάντοτε καινούργια πράγματα προς ανακάλυψι, καινούργιες λεωφόροι για τα δημιουργικά ταλέντα, ευκαιρίες για να εκφρασθή κάποιος και για να συμμετάσχη μαζί με συνανθρώπους του σε όλες τις χαρές μιας ενδόξου γης. Και μετά το τέλος της ‘ημέρας αναπαύσεως’ του Ιεχωβά, τι νέα δημιουργήματα μπορεί να κάνη για να ευχαριστήση τα πλάσματά του;
14. Για ποιον εξέχοντα λόγο θα είναι μια συνεχής ευχαρίστησις η αιώνιος ζωή; (Ψαλμός 37:3,4)
14 Προ πάντων, τι ευφρόσυνο πράγμα θα είναι να πίνη κανείς πάντοτε από την πηγή ‘της πολυποικίλου σοφίας του Θεού,’ και να λαμβάνη συνεχώς τα άφθονα πλούτη της αγάπης και της σοφίας του! (Εφεσίους 3:10) Ο Ιησούς, που απήλαυσε μια μακρά προανθρώπινη συναναστροφή με τον Ιεχωβά, είπε για τον εαυτόν του, «Εγώ ζω δια τον Πατέρα.» Τα δισεκατομμύρια της ανθρωπότητος, περιλαμβανομένων και των άλλοτε κακούργων, σαν μια ευτυχισμένη, αποκαταστημένη οικογένεια κάτω από τη θεία κυριαρχία, ‘θέλουσι ζήσει’ επίσης ένεκα της θαυμαστής προμηθείας του Ιεχωβά. Η συνεχής ‘λήψις γνώσεως’ απ’ Αυτόν θα σημαίνη την απόλαυσι από μέρους των της πληρότητος της ζωής για όλη την επερχόμενη αιωνιότητα!—Ιωάννης 6:57· 17:3.
[Εικόνα στη σελίδα 151]
Ο Ιησούς επεξέτεινε την ελπίδα του παραδείσου ακόμη και σ’ ένα κακούργο που πέθαινε
[Εικόνα στη σελίδα 157]
Οι προμήθειες του Ιεχωβά για αιώνια ζωή ομοιάζουν μ’ ένα αναψυκτικό ποταμό μεταξύ καρποφόρων δένδρων