Η Πνευματική μας Υγεία και “οι Νεφροί”
1. Γιατί χαιρόμεθα όταν λειτουργούν καλά οι νεφροί μας;
Η ΚΑΛΗ σωματική υγεία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κατάστασι των νεφρών μας. Όσο περισσότερο ζούμε, τόσο περισσότερο κατανοούμε αυτό το γεγονός. Οι νεφροί μπορούν να κάνουν έντονη την παρουσία τους στο σώμα μας με ισχυρούς πόνους λόγω κάποιας κακής λειτουργίας από διάφορες αιτίες. Τότε μπορεί να δυσκολευώμεθα να σταθούμε όρθιοι και να βαδίσωμε. Και πάλι, για την καλύτερη υγεία του σώματός μας, δεν θα θέλαμε να χάσωμε έναν από τους νεφρούς μας. Σοβαρή βλάβη στους δύο νεφρούς ή απώλεια των δύο θα εσήμαινε θάνατο για μας. Πόσο χαιρόμεθα που έχομε τους δύο νεφρούς μας και τους διατηρούμε σε καλή κατάστασι!
2. Γιατί είναι σκόπιμο να γίνεται συχνά εξέτασις των νεφρών και με ποια υγεία συνδέει η Γραφή τους νεφρούς;
2 Συχνά μια επίσκεψις σ’ ένα γιατρό σημαίνει μια προσεκτική εξέτασι της λειτουργίας των νεφρών μας. Ο ρόλος τους σε σχέσι με τη σωματική ευεξία είναι πολύ ουσιώδης και, επομένως, η λειτουργία τους πρέπει να ελέγχεται. Αυτό γίνεται αφότου η θεραπευτική έμαθε όλα τα σχετικά με την ανατομία του ανθρωπίνου σώματος. Στους αρχαίους χρόνους ένας βασιλεύς επιστημονικού πνεύματος έγραψε μερικές σοφές παροιμίες. Ήταν φυσικό, λοιπόν, να έχη κάτι να πη για την καρδιά, το συκώτι, τους νεφρούς και τα οστά. Με σοφία είπε τα εξής: «Η υγιαίνουσα καρδία είναι ζωή της σαρκός ο δε φθόνος σαπρία των οστέων.» (Παροιμ. 14:30) Μίλησε, επίσης, και για το ευχάριστο αίσθημα που μπορεί να δοκιμάση ένα άτομο στους νεφρούς του. (Παροιμ. 23:16) Στην αρχαιότητα, οι νεφροί συνεδέοντο με την ευεξία των ανθρώπων, όχι μόνο τη σωματική, αλλά και την πνευματική. Η κατάστασις της πνευματικής υγείας ενός ατόμου είναι η πιο ουσιώδης. Αξίζει να προφυλάσσεται.
3. Σε εκτίμησι προς τον Δημιουργό, ποιο θαυμάσιο μέρος του ανθρωπίνου σώματος εξύμνησε ο ψαλμωδός στον Ψαλμό 139:12-14;
3 Οι νεφροί είναι σπουδαίοι μεταξύ των θαυμασίων οργάνων του ανθρωπίνου σώματος. Είχαν μνημονευθή ιδιαίτερα σε μια μελωδία που συνέθεσε ο Βασιλεύς Δαβίδ της Ιερουσαλήμ. Αυτός, με εκτίμησι προς τον Δημιουργό, είπε: «Και αυτό το σκότος δεν σκεπάζει ουδέν από σου· και η νυξ λάμπει ως η ημέρα εις σε· το σκότος είναι ως το φως. Διότι συ εμόρφωσας τους νεφρούς μου· με περιετύλιξας εν τη κοιλία της μητρός μου. Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην· θαυμάσια είναι τα έργα σου· και η ψυχή μου γνωρίζει τούτο.»—Ψαλμ. 139:12-14.
4. Για να τονίση ποιο σημείο εμνημόνευσε εδώ ο ψαλμωδός Δαβίδ τους νεφρούς;
4 Γιατί όμως ο Βασιλεύς Δαβίδ μνημόνευσε ιδιαίτερα τους νεφρούς; Για να τονίση το σημείο που ήθελε. Εξυμνούσε το βάθος της διεισδύσεως από μέρους του πνεύματος και των οπτικών δυνάμεων του Θεού, που φθάνει έως τον σιεόλ, τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. Ο Θεός μπορεί επίσης να δη βαθιά μέσα στο ανθρώπινο σώμα, έως τους νεφρούς, που είναι κάτω από την καρδιά και από το διάφραγμα και προς τη βάσι της σπονδυλικής στήλης. Και όταν ο Θεός δημιούργησε το έμβρυο και το προφύλαξε μέσα στη κοιλιά της μητρός του Δαβίδ, μπορούσε να βλέπη αυτό το μέρος που ήταν βαθιά τοποθετημένα αυτά τα όργανα. Τίποτα δεν εμπόδιζε τις οπτικές του δυνάμεις ή την έκτασι του δημιουργικού του πνεύματος. Ο πολυπαθής πατριάρχης Ιώβ, δείχνοντας τη βαθειά θέσι αυτών των ευαίσθητων οργάνων είπε: «Οι νεφροί μου κατατήκονται εν τω κόλπω μου (ή, κατά γράμμα, «μέσα στο στήθος μου»).—Ιώβ 19:27.
5. (α) Πώς το βάθος των νεφρών, που είναι πέρα της ανθρώπινης ορατότητος, τονίζεται ακόμη περισσότερο; (β) Γιατί οι νεφροί δεν αποτελούσαν ένα ασήμαντο μέρος στις αρχαίες θυσίες προς τον Θεό;
5 Επίσης, γνωρίζομε ότι οι νεφροί είναι κλεισμένοι μέσα σ’ ένα στρώμα λίπους, πάχους μισής ίντσας ή και περισσότερο (περίπου ένα ως δύο εκατοστά), ανάλογα με το ανάστημα του ατόμου. Αυτό σημαίνει ακόμη μεγαλύτερο βάθος γι’ αυτά τα όργανα, βάθος που είναι πέρα από την ανθρώπινη όρασι. Το γεγονός ότι καλύπτονται μ’ ένα τόσο παχύ στρώμα λίπους έκανε τους νεφρούς να είναι ιδιαίτερα πολύτιμο μέρος των θυσιών ζώων που προσέφερε ο λαός του Ιεχωβά στην αρχαιότητα. Παραδείγματος χάριν, σχετικά με τις πρώτες θυσίες που αναφέρεται ότι προσεφέρθησαν στον Θεό, εκείνες που προσέφερε ο γιος του Αδάμ, ο Άβελ, ο αδελφός του Κάιν, λέγεται ότι «προσέφερε και αυτός από των πρωτοτόκων των προβάτων αυτού, και από των στεάτων αυτών.» (Γέν. 4:4) Αυτά τα στέατα περιελάμβαναν τους νεφρούς. Επίσης, για τις θυσίες που έπρεπε να προσφέρουν στον Ιεχωβά οι Ισραηλίτες, διαβάζομε κατ’ επανάληψιν ότι ‘οι δύο νεφροί και το στέαρ το επ’ αυτών’ προωρίζοντο για τον Ιεχωβά. (Λευιτ. 3:4, 10, 15· 4:9· 7:4· 8:16) Το λίπος των νεφρών εκαίετο καλά και παρήγε μια ευχάριστη οσμή. Οι νεφροί, συνεπώς, δεν αποτελούσαν ένα ασήμαντο μέρος των θυσιών προς τον Θεό.
6. Η Χριστιανική θυσία που μνημονεύεται στο εδάφιο Ρωμαίους 12:1, ποια όργανα θα περιελάμβανε που συζητούνται εδώ;
6 Στην επιστολή προς Ρωμαίους 12:1, ο απόστολος Παύλος λέγει στους Χριστιανούς που ήσαν αντικείμενο της στοργής του Θεού: «Να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν.» Μια τέτοια θυσία θα περιελάμβανε τους νεφρούς, καθώς επίσης και την καρδιά. Αυτοί οι Χριστιανοί ορθώς έπρεπε να θέτουν την καρδιά και τους νεφρούς τους στην υπηρεσία του Θεού.
Η ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΦΡΟΙ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ
7, 8. Πώς οι αντιδράσεις των νεφρών επηρεάζουν την καρδιά;
7 Στις Άγιες Γραφές η καρδιά και οι νεφροί αναφέρονται τακτικά μαζί. Αυτό τονίζει το γεγονός ότι στο ανθρώπινο σώμα αυτά τα ίδια όργανα έχουν μια σχέσι μεταξύ τους.
8 Το πόσο καλά λειτουργεί η καρδιά μπορεί να παρατηρηθή από την ενέργεια των νεφρών, που δείχνει αν η κυκλοφορία του αίματος είναι πενιχρή. Γνωρίζομε ότι οι νεφροί παίζουν ένα ζωτικό ρόλο στη διατήρησι της ροής του αίματος καθαρής, αμόλυντης, διότι πρόκειται για εκκαθαριστικά όργανα. Όταν έχωμε μια συναισθηματική έντασι, οι νεφροί ανταποκρίνονται, διότι γίνεται παραγωγή ορμονών που μειώνουν το διαμέτρημα ή διάμετρο των αιμοφόρων αγγείων. Αυτό ανεβάζει την πίεσι του αίματος και κάνει την καρδιά να λειτουργή εντονώτερα. Με μια πνευματική έννοια, επίσης, η Αγία Γραφή συνδέει την καρδιά και τους νεφρούς.
9. Ενεργώντας υπό ποίαν ιδιότητα ο Ιεχωβά εξετάζει τους νεφρούς μας; και ποια προοπτική για ζωή επηρεάζει το αποτέλεσμα της εξετάσεως;
9 Το εδάφιο Ιερεμίας 17:10 (ΜΝΚ) αποτελεί παράδειγμα τούτου. Το εδάφιο αυτό λέγει: «Εγώ ο Ιεχωβά εξετάζω την καρδίαν, δοκιμάζω τους νεφρούς, δια να δώσω εις έκαστον κατά τας οδούς αυτού, κατά τον καρπόν των έργων αυτού.» Ο Ιεχωβά κάνει μια τέτοια εξέτασι, όχι όπως θα την έκανε ένας γιατρός,—αλλά με μια δικαστική έννοια. Παρατηρεί, όχι απλώς τη φυσική τους κατάστασι, αλλά την ηθική και πνευματική κατάστασι που συνδέεται με αυτά τα σωματικά όργανα. Αυτή είναι η έννοια του εδαφίου Ψαλμός 7:9, όπου διαβάζομε: «Συ ο Θεός ο δίκαιος, ο εξετάζων καρδίας και νεφρούς.» Όπως η σωματική μας ζωή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κατάστασι των νεφρών μας, έτσι και η αιώνια ζωή μας στην επικείμενη βασιλεία του Θεού, όπου θα επικρατή, δικαιοσύνη, ειρήνη και τέλεια σωματική υγεία, εξαρτάται από ό,τι ο Θεός ως Κριτής μάς ορίζει να είμεθα όπως φανερώνεται από την καρδιά και τους νεφρούς. Σύμφωνα με το δικό μας τρόπο ζωής, τι θα δώση Αυτός στον καθένα μας; Τι καρπούς των έργων μας θα βρη, ώστε να καθοδηγηθή να μας δώση ό,τι είναι κατάλληλο και μας αξίζει; Θα είναι καταστροφή ή αιώνια ζωή;
10. Με τι παρωμοίασε ο Ιερεμίας τον Ιεχωβά όταν Αυτός έγινε εχθρός του Ισραήλ, και σε τι κατέληξε η πληγή των νεφρών;
10 Δεν θέλομε να γίνη ο Ιεχωβά Θεός εχθρός μας. (Ιακ. 4:4· Ησ. 63:10) Ο αρχαίος Ισραήλ άφησε να συμβή αυτό. Τότε ο προφήτης Ιερεμίας έγραψε σαν να εκπροσωπούσε ολόκληρο το έθνος Ισραήλ στον καιρό της καταστροφής της Ιερουσαλήμ από τις Βαβυλωνιακές στρατιές στο έτος 607 π.Χ. Παρωμοίασε τον Ιεχωβά με τον τοξότη σ’ ένα πόλεμο και είπε: «Ενέτεινε το τόξον αυτού για να το χρησιμοποιήση και με έστησεν ως σκοπόν εις βέλος. Ενέπηξεν [μετά τη χρήσι του τόξου] εις τα νεφρά μου τα βέλη της φαρέτρας αυτού.» (Θρήνοι 3:12, 13) Τα αιχμηρά βέλη, που ρίπτονται εναντίον ενός ατόμου σε φυγή και βυθίζονται βαθιά μέσα στους νεφρούς του, εσήμαιναν θάνατο για εκείνον που προσπαθούσε να διαφύγη. Μια τέτοια θανατηφόρος πληγή για τον λαό που εκπροσωπούσε ο Ιερεμίας εσήμαινε θάνατο για το βασίλειο του Ιούδα ως ανεξάρτητο έθνος μ’ ένα Δαβιδικό βασιλέα στην Ιερουσαλήμ. Τι λύπη!
11. Για ν’ αποφύγωμε τα βέλη του Ιεχωβά στην επικείμενη ‘μεγάλη θλίψι,’ τίνος οργάνου μας την εξέτασι εκ μέρους του πρέπει να πάρωμε στα σοβαρά;
11 Τώρα ζούμε στις ‘έσχατες ημέρες’ του Χριστιανικού κόσμου, που προσκιάσθηκε από την άπιστη Ιερουσαλήμ και το βασίλειο του Ιούδα των αρχαίων εκείνων χρόνων. Για ν’ αποφύγωμε τώρα εμείς, σαν να λέγαμε, τα βέλη του Ιεχωβά στην επικείμενη ‘μεγάλη θλίψι,’ πρέπει να προσέξωμε τους ‘νεφρούς μας.’ Πρέπει να λάβωμε σοβαρά υπ’ όψιν την εξέτασι αυτών των ζωτικών οργάνων από τον Ιεχωβά, τον Εξεταστή τους. Πώς βρίσκει την ηθική, πνευματική μας κατάστασι, που επικρατεί βαθιά μέσα μας, σαν να λέγαμε στους νεφρούς; Είναι κακή, ή ευνοεί την απόκτησι αιωνίου ζωής εκ μέρους μας; Αυτή τη συμβολική κατάστασι του τι πραγματικά είμεθα πρέπει να τη διατηρήσωμε σε υγιά λειτουργία. Για να το κάνωμε αυτό, είναι ανάγκη να προσέχωμε τι τρώγομε και τι πίνομε. Αυτό αληθεύει και όσον αφορά τους κατά γράμμα νεφρούς. Εφαρμόζεται επίσης και με μια πνευματική έννοια.
12, 13. (α) Τι είναι αυτό που πίνει η Χριστιανική εκκλησία και τι επίδρασι έχει σ’ αυτήν; (β) Ποιο ποτό ενεθάρρυνε ο απόστολος Πέτρος τους Χριστιανούς της Μικράς Ασίας να επιθυμούν;
12 Στο εδάφιο 1 Κορινθίους 12:13 διαβάζομε: «Διότι ημείς πάντες δια του ενός πνεύματος εβαπτίσθημεν εις έν σώμα, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες, είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, και πάντες εις έν πνεύμα εποτίσθημεν.»
13 Αυτό το «εν πνεύμα» είναι το πνεύμα του Θεού. Ενθαρρυνόμεθα να προσευχώμεθα να μας παρέχεται αυτό το πνεύμα με το αναγκαίο μέτρο. (Λουκ. 11:13) Όταν όλα τα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας πίνουν αυτό το «έν πνεύμα,» τότε προφυλάσσεται η αρμονία και η ενότης του σώματος της εκκλησίας κάτω από την ηγεσία του Ιησού Χριστού. Μας αναψύχει όπως ένα ποτό. (Ρωμ. 12:11) Ο απόστολος Πέτρος έγραψε τα εξής στους Χριστιανούς της Μικράς Ασίας: «Επιποθήσατε ως νεογέννητα βρέφη το λογικόν άδολον γάλα, δια να αυξηθήτε δι’ αυτού.» (1 Πέτρ. 2:2) Φυσικά, αργότερα, τα αναπτυσσόμενα παιδιά απογαλακτίζονται και αρχίζουν να τρώγουν στερεά τροφή.—Εβρ. 5:14.
14. Για ν’ αποκτήσωμε αιώνια ζωή, σε τι πρέπει ν’ αυξηθούμε και με τι μέσον;
14 Για ν’ αποκτήσωμε αιώνια σωτηρία, πρέπει ν’ αναπτυχθούμε σε Χριστιανική ωριμότητα, σε ενηλικίωσι. Γι’ αυτό τον σκοπό, πρέπει να τρεφώμεθα με τον Λόγο του Θεού ως σύνολο, χωρίς να περιοριζώμεθα στις πρώτιστες ή στοιχειώδεις Γραφικές διδασκαλίες. Πρέπει να τρεφώμεθα με τις προχωρημένες διδασκαλίες της Αγίας Γραφής, με τις συμβουλές της, τις νουθεσίες και τις οδηγίες της, για να γίνωμε πλήρως ανεπτυγμένοι Χριστιανοί. Αυτό θα μας ωφελήση ως προς το βάθος της Χριστιανικής μας οντότητος. Ο Βασιλεύς Δαβίδ ανεφέρθη σ’ αυτές τις θείες συμβουλές όταν έγραψε: «Αι μερίδες μου έπεσον εις τόπους τερπνούς· έλαβον ωραιοτάτην κληρονομίαν [μέσα σ’ αυτές τις μερίδες]. Θέλω ευλογεί τον Ιεχωβά τον νουθετήσαντά με· έτι και εν καιρώ νυκτός με διδάσκουσιν οι νεφροί μου.»—Ψαλμ. 16:6, 7.
15. Πόσο βαθιά μέσα στον Δαβίδ έφθασε η ‘νουθεσία’ του Ιεχωβά, και έτσι τι ελέχθη ότι ήταν εκείνο που τον διώρθωνε τις νύχτες;
15 Παρατηρούμε ότι ο ψαλμωδός Δαβίδ παραμερίζει την καρδιά και μνημονεύει αυτό που είναι πιο κάτω, τους νεφρούς. Μόνοι τους οι κατά γράμμα νεφροί διώρθωσαν τον Δαβίδ. Η ‘νουθεσία’ που εδόθη από τον Θεό το έκανε αυτό. Αλλά αυτή η θεία ‘νουθεσία’ έφθασε έως τα κατάβαθα της οντότητος του Δαβίδ, μέσα στα έγκατα της υπάρξεως του Δαβίδ ως λάτρεως του Ιεχωβά. Η ‘νουθεσία,’ αφού κατήλθε τόσο πολύ μέσα του, θα έμενε εκεί. Στερεωμένη και ριζωμένη τόσο βαθιά μέσα του, θ’ αποτελούσε εκεί ένα μέρος του Δαβίδ. Δεν μπορούσαν να την ξεριζώσουν, να την αφαιρέσουν απ’ αυτόν άλλοι άνθρωποι.
16. Γιατί αυτή η διόρθωσις του Δαβίδ μπορούσε να γίνεται «εν καιρώ νυκτός,» και με τι τρόπο;
16 Επειδή στερεώθηκε τόσο βαθιά μέσα του, η ‘νουθεσία’ εξωμοιώθηκε με τους ‘νεφρούς.’ Οι νεφροί, θεωρούμενοι απ’ αυτή την άποψι, μπορούσαν να διορθώσουν τον Δαβίδ, να τον επιτιμήσουν, να του δείξουν τον καλύτερο τρόπο ή να του δώσουν την ορθή απάντησι. Τις νύχτες, όταν αγρυπνούσε στο κρεββάτι του, μπορούσε να γίνεται αυτή η διόρθωσις, διότι ο Δαβίδ τότε ήταν ολομόναχος με τις σκέψεις του και το πνεύμα του Θεού μπορούσε να διεγείρη τη νουθεσία που του είχε δώσει ο Ιεχωβά στη διάρκεια της ημέρας. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Δαβίδ μπορούσε να παρατηρή καλά τον εαυτό του, όπως ακριβώς ήταν.
17. Τίνος την έδρα παριστάνουν οι νεφροί, κι έτσι τι διακρίνει ο Ιεχωβά όταν παρατηρή σ’ αυτούς;
17 Έτσι, όπως ακριβώς η «καρδιά» παριστάνει την έδρα του ελατηρίου και της κατανοήσεως, οι «νεφροί» παριστάνουν την έδρα ενός προσωπικού πράγματος. Τίνος; Της γνήσιας προσωπικότητος του ατόμου. Η υποκείμενη προσωπικότης ενός ανθρώπου επηρεάζει το ελατήριό του. Ο Θεός, παρατηρώντας σ’ αυτή την έδρα της προσωπικότητος, διακρίνει τι ακριβώς είναι ένα άτομο στις βασικές του αντιδράσεις. Οι «νεφροί» λοιπόν επηρεάζουν την καρδιά, και συμβολικά ακόμη. Αν δεχθούμε τη ‘νουθεσία’ του Ιεχωβά και ειλικρινώς την εφαρμόσωμε στον εαυτό μας ως προσωπικότητες, ωφελούμε την πνευματική μας υγεία. Εξαγνιζόμεθα για να είμεθα όπως πρέπει πραγματικά να είμεθα.
18, 19. (α) Γιατί μπορεί να φαινώμεθα στους ανθρώπους διαφορετικά απ’ ό,τι φαινόμεθα στον Θεό; (β) Πώς ο Ιεχωβά απείχε πολύ από τους νεφρούς ωρισμένων ατόμων οι οποίοι τον είχαν κοντά στο στόμα τους;
18 Στους ανθρώπους ίσως να φαινώμεθα διαφορετικοί, αλλά στον Θεό, του οποίου τα ερευνητικά όμματα διαπερνούν την επιφάνεια και τις περιστάσεις και βυθομετρούν τα κατώτερα βάθη μας, είμεθα πραγματικά κάτι άλλο. Η υλική και κοινωνική ευημερία δεν σημαίνει πάντοτε μια αγαθή σχέσι με τον Θεό, μια στενότητα σχέσεως μ’ αυτόν. Αν δεν είμεθα προσεκτικοί, μπορεί να καταταχθούμε με τους Ισραηλίτας εκείνους που εφαίνετο ότι είχαν την εύνοια και την υποστήριξι του Θεού, αλλά εσωτερικά ήσαν αποξενωμένοι απ’ αυτόν. Γι’ αυτούς, το εδάφιο Ιερεμίας 12:2 λέγει: «Εφύτευσας [συ ο Θεός] αυτούς, μάλιστα ερριζώθησαν· αυξάνουσι, μάλιστα καρποφορούσι· συ είσαι πλησίον του στόματος αυτών και μακράν από των νεφρών αυτών.»
19 Όταν, λοιπόν, τα πράγματα πηγαίνουν καλά και ευχάριστα με αυτό το είδος ατόμων, μπορεί να ομιλούν για τον Λόγο του Θεού και να λέγουν πολλά γι’ αυτόν. Αλλά βαθιά μέσα τους—στην ενδόμυχη προσωπικότητά τους—δεν έχουν κανένα στενό δεσμό με τον Θεό. Ο Θεός δεν παίζει πραγματικό ρόλο στην εσωτερική τους ζωή. Είναι «μακράν από των νεφρών αυτών.» Η ‘νουθεσία’ του δεν είναι φυτευμένη βαθιά μέσα τους. Όταν λοιπόν, αυτοί διώκουν τους Χριστιανούς, οι «νεφροί» των δεν τους διορθώνουν!
ΕΞΕΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΟΡΘΗ ΔΙΑΓΝΩΣΙΣ
20. Αντί ν’ αφήνωμε τις καρδιές μας να ‘καίωνται’ ως προς την οργάνωσι του Θεού, τι πρέπει ν’ αφήνωμε τους νεφρούς μας να κάνουν;
20 Ας ευημερούν λοιπόν οι θρησκευτικοί υποκριτές και υλικώς και όσον αφορά την δημοτικότητά τους, ενόσω το επιτρέπει ο Θεός. Μη γένοιτο σε μας να φθονήσωμε την ευημερία τους και την πρόοδό τους σ’ αυτό τον κόσμο. Εμείς αποδίδομε μεγαλύτερη αξία στα πνευματικά πράγματα, σ’ εκείνα που υπολογίζονται πραγματικά από τον Θεό και σημαίνουν την εύνοια και την επιδοκιμασία του. Στους αρχαίους χρόνους, ένας ψαλμωδός που ελέγετο Ασάφ, ένας μουσικός του ναού, είχε κάνει ένα εσφαλμένο συλλογισμό. Παρερμήνευσε εξωτερικές εμφανίσεις και επτώχευσε πνευματικώς. Είπε: «Ούτως εκαίετο η καρδία μου, και τα νεφρά μου εβασανίζοντο· και εγώ ήμην ανόητος και δεν εγνώριζον· κτήνος ήμην ενώπιόν σου.» (Ψαλμ. 73:21, 22) Αντί να αισθανώμεθα οδυνηρούς πόνους βαθιά μέσα μας, πολύ καλύτερο είναι ν’ αφήνωμε τους νεφρούς μας να μας διορθώνουν. Δεν θέλομε οι καρδιές μας να ‘καίωνται’ ή να πικραίνωνται ως προς την οργάνωσι του Θεού σαν να είχαν υποστή βλάβη. Δεν πρέπει να γίνωμε σαν τα κοινά άλογα ζώα ενώπιον του Θεού.
21. Σύμφωνα με τα εδάφια 1 Πέτρου 4:17 και Αποκάλυψις 2:23, κάτω από τίνος την εξέτασι είμεθα τώρα ως Χριστιανοί;
21 Ας μη λησμονούμε το εξής: Είμεθα τώρα κάτω από μια ειδική εξέτασι. Από τότε που γεννήθηκε η Χριστιανική εκκλησία στην ημέρα της εορτής της Πεντηκοστής του έτους 33 μ.Χ., όταν αυτή η εκκλησία άρχισε να λαμβάνη το «ένα πνεύμα» (το εκχυθέν πνεύμα του Θεού), δεν υφιστάμεθα εξέτασι μόνο από τον Ιεχωβά. (1 Πέτρ. 4:17) Τώρα υφιστάμεθα επίσης εξέτασι από την διωρισμένη κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας, τον Ιησού Χριστό. Ο ενδοξασμένος Ιησούς Χριστός έκαμε την εξής προειδοποιητική δήλωσι μεταξύ των μηνυμάτων που έστειλε στις επτά καθωρισμένες εκκλησίες της Μικράς Ασίας: «Και θέλουσι γνωρίσει πάσαι αι εκκλησίαι, ότι εγώ είμαι ο ερευνών νεφρούς και καρδίας, και θέλω σας δώσει εις έκαστον κατά τα έργα σας.»—Αποκάλ. 2:23.
22. (α) Το γεγονός ότι οι οφθαλμοί του Ιησού είναι ως ‘φλόξ πυρός,’ τι δείχνει σε μας; (β) Η εξέτασις της καρδιάς και των νεφρών από τον Ιεχωβά και τον Ιησού Χριστό τι μας εξασφαλίζει και τι μας ενθαρρύνει να κάνωμε;
22 Ας μη λησμονούμε το εξής: ο εξυψωμένος Ιησούς Χριστός διερευνά εντός ημών πέρα από την καρδιά και έως τους νεφρούς. Στην Αποκάλυψι 2:18 χαρακτηρίζει τους οφθαλμούς του ως «φλόγα πυρός,» για να δείξη ότι οι οπτικές του δυνάμεις είναι πολύ λαμπρές, οξείες και διεισδυτικές σε μεγάλα βάθη. Απ’ αυτή την άποψι είναι όπως ο Ιεχωβά Θεός, που ‘εξετάζει την καρδίαν, δοκιμάζει τους νεφρούς.’ (Ιερεμ. 17:10) Απ’ αυτό το γεγονός γνωρίζομε ότι θ’ αποδοθή δικαία κρίσι σε όλους εκείνους που αποκαλύπτουν την υπόθεσί του στον Ιεχωβά Θεό: «Ω Ιεχωβά των δυνάμεων, ο κρίνων δικαίως, ο δοκιμάζων τους νεφρούς και την καρδίαν.» (Ιερεμ. 11:20, ΜΝΚ) Αν, λοιπόν, εμείς ειλικρινώς ερευνούμε τα ελατήρια της καρδιάς μας και εξετάζωμε τι πραγματικά είμεθα ως Χριστιανικές προσωπικότητες, μπορούμε να λάβωμε το θάρρος ν’ αποκαλύψωμε την ‘υπόθεσί’ μας στον Ιεχωβά και ν’ αναμένωμε απ’ αυτόν να ενεργήση ως ο Δίκαιος για να μας υπερασπίση.
23. Ποιον θέλομε να μας υπερασπίση ως αθώους και πότε;
23 Φυσικά, δεν επιθυμούμε να προβάλωμε τη δική μας υπεράσπισι ως το πιο σπουδαίο πράγμα σε μας. Αντί να δικαιολογούμε τον εαυτό μας, θέλομε όπως έκαμε και ο Ιώβ, να διεκδικήση την υπεράσπισί μας ο δίκαιος Κριτής Ιεχωβά. (Ιώβ 19:25-27) Αλλ’ εάν, μετά από μια πλήρη αυτοεξέτασι, πεισθούμε για την αθωότητά μας βάσει του Λόγου του Θεού, τότε, χωρίς φόβο μήπως γίνωμε ένοχοι, μπορούμε ν’ αποκαλύψωμε την «κρίσιν» μας σ’ αυτόν και ν’ αναμένωμε να έλθη η «ημέρα εκδικήσεώς» του. Αν είμαστε καθαροί σε όλα, μπορούμε να λέμε στον Υπέρτατο Κριτή: «Αλλά, Ιεχωβά των δυνάμεων, ο δοκιμάζων τον δίκαιον, ο βλέπων τους νεφρούς και την καρδίαν, ας ίδω την εκδίκησίν σου επ’ αυτούς [τους διώκτες μας]· διότι εις σε εφανέρωσα την κρίσιν μου.» (Ιερεμ. 20:11, 12, ΜΝΚ) Σ’ εκείνη την «ημέρα εκδικήσεως» τα βέλη του Ιεχωβά θα διαπεράσουν, όχι τους δικούς μας νεφρούς, αλλά τους νεφρούς των διωκτών μας, προξενώντας μια βαθειά, θανατηφόρο πληγή.—Ιερεμ. 46:10· Θρήνοι 3:13.
24. Ποια είναι η στάσις αυτών που τηρούν ακεραιότητα ως προς το να εξετασθούν από τον Ιεχωβά, όπως εκτίθεται από τον Δαβίδ;
24 Οι Χριστιανοί που κρατούν την ακεραιότητά τους απέναντι του Ιεχωβά, δέχονται ευχαρίστως μια εξέτασι απ’ αυτόν. Την ζητούν, όπως έκανε και ο ψαλμωδός Δαβίδ. Ο Δαβίδ είπε: «Κρίνον με Ιεχωβά· διότι εγώ περιεπάτησα εν ακακία μου· και επί τον Ιεχωβά ήλπισα, και δεν θέλω σαλευθή. Εξέτασόν με, Ιεχωβά, και δοκίμασόν με· δοκίμασον τους νεφρούς μου και την καρδίαν μου. Διότι το έλεός σου είναι έμπροσθεν των οφθαλμών μου και περιεπάτησα εν τη αληθεία σου.»—Ψαλμ. 26:1-3, ΜΝΚ.
25. Τι ζητούσε ο Δαβίδ παρακαλώντας τον Ιεχωβά να καθαρίση τους νεφρούς του, και ποια ήταν η πεποίθησίς του;
25 Στην περίπτωσι του Δαβίδ, το να περιπατή με προσωπική ακεραιότητα και το να περιπατή στην αλήθεια του Θεού ήσαν πράγματα που συνεβάδιζαν. Στη δική μας περίπτωσι σήμερα, η αλήθεια του Θεού μας είναι επίσης χρήσιμη για να βαδίζωμε με ακεραιότητα ενώπιόν Του. Ο Δαβίδ, εκτός από το να εξετασθή και να δοκιμασθή, ήθελε να καθαρισθούν και οι νεφροί του. Ήθελε να τον δοκιμάση ο Θεός ως άτομο με μια πύρινη ενέργεια, όπως θα έκανε ένας χωνευτής μετάλλων καθαρίζοντας τον χρυσό και τον άργυρο. Ο Δαβίδ ήταν βέβαιος ότι, παρά την πλήρη και τελεία εξέτασί του, ο Ιεχωβά δεν θα εύρισκε σ’ αυτόν «σκωρία,» ούτε ακαθαρσίαν, ούτε ασθενική πνευματική κατάστασι. Δεν θα τον εύρισκε ο Θεός να υποφέρη, σαν να λέγαμε, από πέτρες στα νεφρά.
26. Ομοίως, τι μπορούμε να ζητούμε από τον Ιεχωβά εμείς που τηρούμε σήμερα ακεραιότητα, και με ποια πεποίθησι;
26 Ομοίως, εμείς που τηρούμε ειλικρινή ακεραιότητα σήμερα, μπορούμε να ζητήσωμε από τον Θεό να μας κάνη μια εξονυχιστική εξέτασι, σαν να μας εξετάζη με την πύρινη μέθοδο που χρησιμοποιεί ένας καθαριστής μετάλλων. Και γιατί αυτό; Διότι έχομε πεποίθησι ότι, κάτω από μια τέτοια εξονυχιστική δοκιμασία, καμμιά αμαρτωλή «σκωρία» δεν θα ανέλθη στην επιφάνεια για ν’ αποδείξη ότι βαθιά μέσα μας είμεθα νωθευμένοι, μολυσμένοι, κοσμικοί, στερούμενοι Χριστιανικής ακεραιότητος.
27. Ποιες διαπιστώσεις της εξετάσεώς μας εκ μέρους του θα κάνουν τον Ιεχωβά να ευχαριστηθή βαθιά;
27 Τι, λοιπόν, αποκαλύπτει σήμερα η εξέτασις των ‘νεφρών’ μας από τον Ιεχωβά; Μια πνευματικώς υγιά κατάστασι, ελπίζομε, ως προς το τι είμεθα αληθινά ως προσωπικότητες. Σε μια τέτοια περίπτωσι, θ’ αποδείξωμε ότι ενεργήσαμε με σοφία και θα λάβωμε την επιδοκιμασία του Θεού. Εξ αιτίας μας ο Ιεχωβά θα ευχαριστηθή βαθιά μέσα του. Ο Ιεχωβά μάς λέγει τα εξής για τον εαυτό του ως πατέρα που έχει νεφρούς: «Υιέ μου εάν η καρδία σου γείνη σοφή, θέλει ευφραίνεσθαι και η καρδία εμού· και τα νεφρά μου θέλουσιν αγάλλεσθαι, όταν τα χείλη σου λαλώσιν ορθά.»—Παροιμ. 23:15, 16.
28. Σε τι βαθμό, λοιπόν, θα επαγρυπνούμε για τη γνησιότητά μας και ως λάτρεων και Μαρτύρων του Ιεχωβά, και με τι ελπίδες να περάσωμε την εξέτασι;
28 Ώστε, για να ευφράνωμε τον ουράνιο Πατέρα μας, θα θέσωμε την καρδιά και τους νεφρούς μας στην ιερή μας υπηρεσία προς Αυτόν. Με το να είμεθα λάτρεις και μάρτυρές του, θα είμεθα γνήσιοι έως τα βάθη του εαυτού μας. Τότε δεν θα έχωμε κρύφια αμαρτήματα για να τα αποκρύψωμε απ’ αυτόν. (Ψαλμ. 19:13, 14) Δεν θα φοβούμεθα την τελική μας εξέτασι, εκ μέρους του, οσοδήποτε βαθειά κι αν είναι η εξέτασις. Πάνω σε μια τέτοια αλάνθαστη βάσι, θα περάσωμε την εξέτασι των νεφρών μας εκ μέρους του Ιεχωβά με επαίνους για μας. Αυτός με αγαλλίασι θα εκδώση για μας ένα «καθαρό δελτίον υγείας.»
[Εικόνα στη σελίδα 24]
Οι νεφροί αναπαριστούν τη γνήσια προσωπικότητά μας, το είδος του ατόμου που είμεθα πραγματικά