Μια Πρόσκλησις Αποστέλλεται σε Σας

 1. Με τι πνεύμα και τρόπο προσφέρεται η πρόσκλησις για την οποία γίνεται συζήτησις;

ΜΙΑ ευγενική πρόσκλησις σας αποστέλλεται, και είναι δωρεάν. Δεν σας προσφέρεται μ’ ένα πνεύμα «πάρτε την ή αφήστε την,» αλλά συνοδεύεται από μια θερμή προσωπική έκκλησι. Πιθανόν να έχετε λάβει την πρόσκλησι εγγράφως αλλά είναι δυνατόν να μη έχετε ακόμη δοκιμάσει την πείραν της προσωπικής επαφής. Ποια είναι η πρόσκλησις και πώς η προσωπική καθώς και η έγγραφη προσφορά της είναι στη διάθεσί σας αποτελεί το θέμα της συζητήσεώς μας.

 2. Ποιο ζήτημα αφορά η πρόσκλησις, και τι πρέπει να κάμη ένας προτού την απορρίψη;

² Αυτή η πρόσκλησις είναι μια πρόσκλησις να συμμετάσχετε σε κάτι που θα σας χαρίση ζωή. Φυσικά, βρίσκεσθε ήδη στη ζωή, άλλως δεν θα διαβάζατε αυτό, αλλά θα θέλατε να εξακολουθήτε να ζήτε αιωνίως; Αν ναι, τότε θα ενδιαφερθήτε για την πρόσκλησι. Αλλ’ αν έχετε τάσι ν’ απαντήσετε αρνητικά, παρακαλείσθε να εκδηλώσετε πρώτα την καλωσύνη να ιδήτε τι είδους ζωή προσφέρεται και με ποιους όρους. Κατόπιν, όπως συμβαίνει με κάθε άλλη πρόσκλησι αυτή μπορεί εύκολα να γίνη δεκτή ή ν’ απορριφθή.

 3. Πού οδηγεί η πρόσκλησις αυτούς που την δέχονται;

³ Είναι πολύ πιθανόν ότι έχετε μία Γραφή σπίτι σας. Ώστε έχετε τη γραπτή πρόσκλησι. Έχετε, επίσης, πλήρες δικαίωμα και προνόμιο για μια προσωπική πρόσκλησι, το είδος εκείνο της προσκλήσεως που μόνο ένας φίλος θα ελάμβανε τον κόπο να σας φέρη. Είναι αδάπανη με την πιο πλήρη έννοια της λέξεως. Αφορά μια ζωή την οποία μπορείτε να ζήτε αιωνίως, όχι σε κάποιον φανταστικό, σκιώδη κόσμο, αλλά εδώ ακριβώς στη γη με τη σάρκα σας, χωρίς ασθένειες και πόνους, που μαστίζουν τώρα το ανθρώπινο γένος σε συναναστροφή μαζί μ’ εκείνους που αγαπάτε και έχετε αγαπήσει, με τελεία υγεία. Πρόκειται για ζωή κάτω από μια ειρηνική διευθέτησι, που θα εγγυάται ασφάλεια στο άτομο και την ιδιοκτησία και με πλήρη αναγνώρισι και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι μια ζωή ελευθέρα από προλήψεις και με εποικοδομητικούς τρόπους σκέψεως και εργασίας για όλους.

 4. Ποιος είναι η πηγή της προσκλήσεως, και πώς εκδηλώνει μια θερμή προσωπική αγάπη με το να την αποστέλλη;

⁴ Η Πηγή αυτής της προσκλήσεως είναι ο Δημιουργός Θεός. Αυτός είναι ένας Θεός ο οποίος είναι πλησίον, όχι πολύ μακριά. Ένα εκατομμύριο και πλέον άνθρωποι στην εποχή μας έχουν δεχθή την πρόσκλησι και, με τη σειρά των, αποστέλλονται από τον Θεό για να επιδώσουν την πρόσκλησι και σε άλλους. Αυτοί είναι οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο Θεός έχει μια θερμή προσωπική αγάπη για τους ανθρώπους. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν λάβει αυτή την αγάπη και, με τον καλύτερο τρόπο που μπορούν, προσφέρουν αυτή την αγάπη και σε σας, με το να σας επισκέπτωνται στο σπίτι σας και να δαπανούν χρόνο για να σας βοηθήσουν, με τρόπο αδάπανο.

 5. Πού βρίσκεται η γραπτή πρόσκλησις, και τι λέγει;

⁵ Τώρα παρακαλείσθε να πάρετε τη Γραφή σας και να παρατηρήσετε την πρόσκλησι. Είναι πιθανόν ότι δεν είναι η πρώτη φορά που την έχετε ιδεί. Ανοίξτε το τελευταίο βιβλίο της Γραφής, την Αποκάλυψι, στο τελευταίο κεφάλαιο, και διαβάστε το δέκατο έβδομο εδάφιο. Έχετε υπ’ όψιν ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά θετική, ειλικρινή και σοβαρή πρόσκλησι. Λέγει τα εξής: «Και το πνεύμα, και η νύμφη λέγουσιν, Ελθέ· και όστις ακούει, ας είπη, Ελθέ· και Όστις διψά, ας έλθη· και όστις θέλει, ας λαμβάνη δωρεάν το ύδωρ της ζωής.»

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ Η ΝΥΜΦΗ

 6. (α) Πώς το πνεύμα λέγει «Ελθέ!»; (β) Πώς η «Νύμφη» λέγει, «Ελθέ!»;

⁶ Η Αγία Γραφή εγράφη από ανθρωπίνους δούλους του Θεού κάτω από την έμπνευσι του πνεύματός του. Περιέχει την πρόσκλησι, και τα 90 τοις εκατό και πλέον του πληθυσμού της γης μπορούν να έχουν τη Γραφή στη γλώσσα των. Έτσι, μ’ αυτό τον τρόπο, το πνεύμα λέγει «Ελθέ!» Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Ο Ιησούς, όπως ακριβώς μιλούσε προσωπικά, θερμά στους ανθρώπους, όταν ήταν στη γη εν σαρκί, έτσι έχει τους προσφιλείς σ’ αυτόν τώρα στη γη για να επιδίδουν την πρόσκλησι για ζωή. Γνωρίζει ότι έχομε ανάγκη προσωπικής συναναστροφής μαζί με άλλους, οι οποίοι υπηρετούν τον Θεό. Είναι η «νύμφη,» τα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας, τα οποία, επίσης, λέγουν εγκαρδίως «Ελθέ!»

ΔΙΔΕΤΑΙ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΕΝΕΑ

 7. Πώς τα λόγια του Πέτρου στο εδάφιο 2 Πέτρου 1:19 μας βοηθούν να ιδούμε ότι τώρα είναι καιρός να προσφερθή γι’ αποδοχή η πρόσκλησις;

⁷ Αλλά, αφού βρίσκεται μέσα στη Γραφή, δεν είναι η πρόσκλησις αυτή παλαιά, σχεδόν 1.900 ετών; Πράγματι, αυτή η πρόσκλησις εγράφη το 96 περίπου μ.Χ., αλλά η εφαρμογή της είναι τώρα. Στο προηγούμενο εδάφιο (δέκατο έκτο) θα παρατηρήσετε ότι ο Ιησούς Χριστός ομιλεί εκεί, και ονομάζει τον εαυτό του ο «αστήρ ο λαμπρός και ορθρινός.» Αυτό μας βοηθεί να ιδούμε ότι η πρόσκλησις πράγματι αποστέλλεται για αποδοχή σ’ αυτόν τον καιρό. Πώς αυτό; Θα ενθυμήσθε ότι ο απόστολος Πέτρος είπε στους Χριστιανούς: «Έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον, εις τον οποίον κάμνετε καλά να προσέχητε, ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω, εωσού έλθη η αυγή της ημέρας, και ο φωσφόρος ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών.» (2 Πέτρ. 1:19) Επί αιώνες οι άνθρωποι είχαν στη διάθεσί τους τον προφητικό λόγο, αλλά, ωσότου έλθη ο καιρός για να εκπληρωθή πλήρως, επρόκειτο να τον αφήνουν να τους οδηγή αυτός και να είναι μια πηγή ελπίδος γι’ αυτούς, με το να τον κρατούν στις καρδιές των ωσότου «έλθη η αυγή της ημέρας, και ο φωσφόρος ανατείλη.» Στον ωρισμένο καιρό αυτός ο φωσφόρος επρόκειτο ν’ ανατείλη και οι προφητείες όλων αυτών των καλών πραγμάτων που ο Θεός έχει υποσχεθή θα έπρεπε να λάβουν χώραν. Ο Ιησούς μάς λέγει ότι αυτός είναι ο Αστήρ.a Πώς αυτός ο «αστήρ» ανέτειλε;

 8. Δώστε επιχειρήματα για ν’ αποδείξετε ότι αυτή η πρόσκλησις του εδαφίου Αποκάλυψις 22:17 απευθύνεται στη γενεά που ζη τώρα.

⁸ Η Βιβλική απόδειξις και οι συνθήκες που επικρατούν στη γη δείχνουν ότι αυτό το παλαιό σύστημα πραγμάτων, με τις ανομίες και τις αδικίες του, βρίσκεται στην επιθανάτιο αγωνία του. Ο Ιησούς είπε ότι αυτό θα ήταν απόδειξις ότι έχει «εγερθή» για ν’ ασκήση Βασιλική εξουσία. (Ματθ. 24:7, 14, 29-31· Δαν. 7:13, 14· 12:1) Ο Ιησούς επρόκειτο να κυβερνήση ‘εν μέσω των εχθρών του’ για ένα διάστημα, αλλά θα ετερμάτιζε αυτή την περίοδο με καταστροφή αυτού του συστήματος πραγμάτων προτού παρέλθη από τη σκηνή αυτή η γενεά. Είναι επόμενο ότι μερικοί από αυτούς θα μπορούσαν να επιζήσουν από το τέλος αυτού του συστήματος και να ζήσουν αντί να πεθάνουν, (Ψαλμ. 110:1, 2· Λουκ. 21:25-33) Έτσι η πρόσκλησις θα εφηρμόζετο στη γενεά που θα ζούσε στον «έσχατον καιρόν.» Αυτό εξηγεί τον λόγο για τον οποίο αυτή τίθεται, τώρα μπροστά σας.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΝΤΑΙ

 9. Δείξτε ποιοι είναι εκείνοι στους οποίους απευθύνεται η πρόσκλησις.

⁹ Ο «αστήρ» είναι, επομένως ένας Βασιλεύς, όπως ήταν ο Δαβίδ—ένας Ποιμήν Βασιλεύς. Όταν ο Ιησούς Χριστός ήταν στη γη είπε ότι ως ένας ποιμήν θα συνεκέντρωνε πρώτα ένα «μικρόν ποίμνιον» που θα ήσαν κληρονόμοι της Βασιλείας μαζί μ’ αυτόν. (Λουκ. 12:32) Επροχώρησε για να πη: «Και άλλα πρόβατα έχω, τα οποία δεν είναι εκ της αυλής ταύτης· και εκείνα πρέπει να συνάξω· και θέλουσιν ακούσει την φωνήν μου· και θέλει γείνει μία ποίμνη, είς ποιμήν.» (Ιωάν. 10:16) Σ’ αυτούς εκτείνεται η πρόσκλησις τώρα. Αν έχετε μια ευδίδακτη, ομοία με του ‘προβάτου’ τάσι, θ’ ακούσετε μ’ ευχαρίστησι. Η Αποκάλυψις, εδάφια 7:9-17, τα ονομάζει αυτά τα «άλλα πρόβατα» που βρίσκονται στη γη σήμερα ένα ‘όχλον πολύν’ (σε αντίθεσι με το «μικρόν ποίμνιον» των κληρονόμων της Βασιλείας) και λέγει: «Το Αρνίον το αναμέσον του θρόνου θέλει ποιμάνει αυτούς, και οδηγήσει αυτούς εις ζώσας πηγάς υδάτων και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών.»

10. Από πότε ιδιαιτέρως, επιδίδεται η πρόσκλησις; Δώστε λόγους.

¹⁰ Ίσως γι’ αρκετό καιρό τώρα να έχετε, παρατηρήσει ότι αυτή η πρόσκλησις προσφέρεται προσωπικώς από τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Ναι, αυτό γίνεται σταθερώς από το 1931, το έτος, που εκείνοι, οι οποίοι υπηρετούν στη γη τον Θεό με ελπίδα να ευρεθούν στην ουρανία βασιλεία του, εγκολπώθησαν το Γραφικό όνομα «μάρτυρες του Ιεχωβά.» Τότε είδαν, από την κατανόησι του ενάτου κεφαλαίου του βιβλίου του Ιεζεκιήλ, ότι ήταν καιρός να τεθή «σημείον επί των μετώπων» των «άλλων προβάτων,» δηλαδή, ότι έπρεπε να δώσουν σε ειλικρινή άτομα που εκζητούσαν τον Θεό την πρόσκλησι, να συναχθούν στο ένα ενωμένο «ποίμνιο.» Αυτό εσήμαινε ένα παγκόσμιο εκπαιδευτικό έργο, που έπρεπε να γίνη χωρίς δαπάνη γι’ αυτούς οι οποίοι θα εδιδάσκοντο.

11. Τι είχε γίνει το 1918 ως ένα προοίμιον του πραγματικού έργου προσκλήσεως άλλα ποιες εξελίξεις συνέβησαν το 1931 και το 1934;

¹¹ Είναι, αλήθεια ότι πριν από αυτό, στις 24 Φεβρουαρίου 1918, είχε δοθή και είχε λάβει ευρεία δημοσιότητα τόσο με ευνοϊκά όσο και με δυσμενή σχόλια η δημοσία ομιλία «Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων Ουδέποτε Θέλουσιν Αποθάνει.» Αυτή η ομιλία εξέφραζε τη Γραφική αλήθεια ότι μερικοί θα επιζούσαν από τον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» εδώ ακριβώς στη γη και τότε θα μπορούσαν να κερδίσουν αιωνία ζωή στην παραδεισιακή γη κάτω από τη Μεσσιανική βασιλεία του Θεού. Αλλ’ αυτό το άγγελμα δεν έδειχνε οριστικά την οδό για το προνόμιο της επιβιώσεως, παρά μόνον μέσω δικαιοσύνης μ’ ένα γενικό τρόπο. Για πρώτη φορά το 1931 κατεβλήθη συγκεντρωτική προσπάθεια να πληροφορηθή ο καθένας για την πρόσκλησι. Κατόπιν από το 1934 κι έπειτα, εκείνοι που ανήκαν στην τάξι της «νύμφης,» με ουράνια ελπίδα, που αναφέρονται ως «κεχρισμένο υπόλοιπο» των αδελφών του Χριστού, ετόνισαν σαφώς ότι αυτά τα «άλλα πρόβατα» οφείλουν τώρα να κάμουν πλήρη αφιέρωσι του εαυτού των στον Θεό και να συμβολίσουν αυτή την αφιέρωσι με το εν ύδατι βάπτισμα και κατόπιν να συνταυτισθούν και να γίνουν σύντροφοι μάρτυρες του Ιεχωβά με την τάξιν του τού υπολοίπου.b

12. Τι μπορούμε ν’ απαντήσωμε σ’ έναν ο οποίος νομίζει ότι τριάντα έξη χρόνια ως τώρα είναι ένα μακρύ χρονικό διάστημα για να εξακολουθούμε να επιδίδωμε την πρόσκλησι;

¹² Μερικοί πιθανόν να αισθάνωνται ότι από το 1931—πριν από τριάντα έξη χρόνια—είναι ένα μακρύ χρονικό διάστημα για να ‘εξακολουθούμε να λέγωμε ελθέ.’ Αλλά το έργο της προσκλήσεως δεν ήταν κάτι που μπορούσε να γίνη τόσο γρήγορα ώστε οι άνθρωποι να μην έχουν καιρό να εξετάσουν και να ενεργήσουν σύμφωνα μ’ αυτό. Έπρεπε να γίνη πλήρως, παγκοσμίως, χωρίς μεροληψία όσον αφορά τη φυλή, τη θρησκεία ή τις συνθήκες ζωής των ανθρώπων, με όσο το δυνατόν περισσότερη προσωπική επαφή. Έπρεπε να γίνη δημοσίως γνωστό, η αληθινότης του να εκτεθή πλήρως, τα ζητήματα να συζητηθούν, να σταθμισθούν, και αυτοί που θα το εδέχοντο να διδαχθούν. Αυτό είναι εκείνο που οι μάρτυρες του Ιεχωβά εργάσθηκαν σκληρά να πραγματοποιήσουν.

13. Πώς η πρόσκλησις για να ‘λάβουν το ύδωρ της ζωής δωρεάν’ είναι κατάλληλη γι’ αυτή την εποχή;

¹³ Η πρόσκλησις είναι, επίσης, επίκαιρη και από μια άλλη άποψι. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι ο Πατήρ του Ιησού Χριστού σ’ αυτόν τον καιρό θα προνοούσε για τον γάμο του Υιού του. (Αποκάλ. 19:7) Θα προέβαινε στην ανάστασι των πιστών ακολούθων στα βήματα του Χριστού Ιησού που είχαν πεθάνει, για να ενωθούν μαζί του στους ουρανούς όπως μια νύμφη θα ενώνετο με τον σύζυγό της. (1 Θεσ. 4:15, 16) Θα εξακολουθούσαν να υπάρχουν ακόμη μερικοί απ’ αυτούς στη γη, δηλαδή, το υπόλοιπο, οι οποίοι είναι υποψήφιοι παριστάμενοι στον εορτασμό του γάμου στον ουρανό. (Αποκάλ. 19:9) Γιατί θα είχαν παραμείνει εδώ για ένα διάστημα; Μια αιτία ήταν για να μπορέσουν να επιδώσουν την πρόσκλησι στον ‘πολύν όχλον’ για να ευφρανθή για τον γάμο. Ο καιρός του γάμου θα ήταν ο καιρός για να στρέφουν η «νύμφη» και ο «νυμφίος» την προσοχή στην επίγεια οικογένεια των τών «άλλων προβάτων,» επί των οποίων βασιλεύουν ως βασιλείς και ιερείς.—Αποκάλ. 20:6.

ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΙ

14. (α) Ποια ερώτησι μπορεί να κάμη ένας στον εαυτό του για να βοηθηθή στο ν’ αναγνωρίση τον χρόνο της προσκλήσεως και τους φορείς της; (β) Γιατί είναι αδύνατο να χρησιμοποιήση οποιαδήποτε από τις θρησκευτικές οργανώσεις της Βαβυλώνος της Μεγάλης ως φορεύς της προσκλήσεως;

¹⁴ Ένας άλλος τρόπος για να διακρίνετε, τον κατάλληλο χρόνο για να επιδοθή η πρόσκλησις και ν’ αναγνωρίσετε τους φορείς της προσκλήσεως είναι να θέσετε στον εαυτό σας τις ερωτήσεις: Μήπως έχω ποτέ λάβει την πρόσκλησι κάπου στο παρελθόν; Πότε και ποια άλλη πηγή μού την είχε δώσει και εξηγήσει; Ποια θρησκευτική οργάνωσις με προσκάλεσε να κάμω τώρα έναρξι μιας πορείας η οποία προμηθεύει την δυνατότητα επιβιώσεως μέσ’ από την καταστροφή ενός συστήματος πραγμάτων, ακριβώς εδώ στη γη, σε μια νέα διευθέτησι κάτω από τη βασιλεία του Θεού, όπου η πραγματική ζωή μπορεί να είναι ένα τελεσμένο γεγονός; Είναι αδύνατο να επιδώση την πρόσκλησι οποιαδήποτε από τις θρησκείες της Βαβυλώνος της Μεγάλης, διότι αυτές δεν πιστεύουν ότι η Βασιλεία είναι τώρα εγκαθιδρυμένη στους ουρανούς, και σύντομα θα συντρίψη το παρόν σύστημα πραγμάτων. Δεν πιστεύουν ότι ο Χριστός και η Νύμφη του θα έχουν ως μια οικογένεια τα επίγεια «άλλα πρόβατα.» (Αποκάλ. 21:1-4) Και τα μέλη αυτών των οργανώσεων δεν έχουν εκπαιδευθή για να πηγαίνουν στα σπίτια των ανθρώπων και να μελετούν μαζί των την Αγία Γραφή, αποδεικνύοντάς τους αυτή την ελπίδα. Όχι, μάλλον, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η Βαβυλών η Μεγάλη έχει εγκαθιδρύσει ένα σύστημα κληρικών-λαϊκών και συνηγόρησε υπέρ της αναμίξεως στις υποθέσεις, την πολιτική και τους πολέμους των εθνών, ισχυριζόμενη ότι αυτά αντιπροσωπεύουν τη βασιλεία του Θεού. Έκαμε όλους τους κατοίκους της γης να μεθύσουν με τον οίνον της πορνείας της.c (Αποκάλ. 17:1-5· παράβαλε με εδάφια Ιάκωβος 1:27· 4:4) Έτσι η πρόσκλησις δεν έχει επιδοθή σε περασμένες γενεές, αλλά μόνον τώρα, από τους μάρτυρας του Ιεχωβά.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΥΔΩΡ ΤΗΣ ΖΩΗΣ»

15. (α) Τι είναι, το «ύδωρ της ζωής»; (β) Ποια πρόγνωσι δίνει η πόσις του ‘ύδατος της ζωής’ τώρα στα «άλλα πρόβατα» που ζουν σήμερα, η οποία παραλληλίζεται με την πρόγευσι που έχουν οι κεχρισμένοι;

¹⁵ Τι είναι το «ύδωρ της ζωής»; Εδώ χρησιμοποιείται αλληγορική γλώσσα, διότι το ύδωρ είναι ένα από τα πρώτιστα ουσιώδη της ζωής. Το ύδωρ είναι αναψυκτικό· σ’ εκείνον, ο οποίος φλογίζεται από τη δίψα, δίνει άμεση αναζωογόνησι και δύναμι. Συμβολίζει ολόκληρη την προμήθεια την οποία κάνει ο Θεός για να έχη ολόκληρο το ευπειθές και πιστό ανθρώπινο γένος αιώνια ζωή μέσω του Ιησού Χριστού. Στον παρόντα καιρό εκείνοι οι οποίοι ακούουν και δέχονται την πρόσκλησι να πιούν δεν βλέπουν ν’ ανανεώνωνται οι σωματικές δυνάμεις της ζωής των, αλλ’ αυτό τους αφυπνίζει πνευματικώς και τους αναζωογονεί και τους ενδυναμώνει. Μπορούν να οραματίζωνται και σχεδόν να γεύωνται τα καλά πράγματα που θα υπάρχουν στην παραδεισιακή γη. Από την ημέρα της Πεντηκοστής, του 33 μ.Χ., εκείνοι που έχουν ουράνιες ελπίδες έχουν λάβει τον «αρραβώνα του πνεύματος.» (2 Κορ. 5:5) Το πνεύμα τούς ενίσχυσε με την κατανόησι του ότι η ελπίς της ουρανίας ζωής είναι ανοικτή γι’ αυτούς, τους έδωσε μια ‘γεύσιν’ έτσι να πούμε, των καλών πραγμάτων, που επιφυλάσσει ο Θεός γι’ αυτούς. (Εβρ. 6:4, 5) Μ’ ένα παράλληλο τρόπο το πνεύμα του Θεού δίνει στα «άλλα πρόβατα» μια δημοσία πρόγευσι της τελείας ζωής σε μια ειρηνική, ωραία γη.

16. Ποια ευθύνη τοποθετεί στους λήπτας η αποδοχή της προσκλήσεως, και πως αυτοί ανταπεκρίθησαν;

¹⁶ Μολονότι τα ύδατα της ζωής είναι δωρεάν, η αποδοχή των φέρνει, ευθύνη σ’ αυτόν που τα λαμβάνει, διότι οι Γραφές λέγουν: «Όστις ακούει, ας είπη, Ελθέ.» Αυτό τυγχάνει υπακοής διότι δεκάδες χιλιάδων άνθρωποι δέχονται την πρόσκλησι κάθε χρόνο. Αναλαμβάνουν την ευθύνη να την επιδώσουν ευρύτερα και το έχουν πράξει ως σήμερα έως τα πέρατα της γης, σε 197 χώρες. Πολλοί ομιλούν στους φίλους, συγγενείς και γείτονάς των μερικοί αφιερώνουν όλο τον χρόνο των, άλλοι σπουδάζουν μια ξένη γλώσσα, και θυσιάζουν μια άνετη ζωή για να δώσουν την προσωπική πρόσκλησι σε ανθρώπους σε χώρες που απέχουν χιλιάδες μίλια, διότι αυτό πρέπει να γίνη με απόλυτη αμεροληψία σε κάθε είδος ανθρώπων στην οικουμένη.

ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΡΟΠΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΟ

17. Μήπως είναι η επίδοσις της προσκλήσεως κατά κάποιον τρόπο άσκησις εμπορίου; Εξηγήστε.

¹⁷ Δεν υπάρχει καθόλου εμπορικό πνεύμα σ’ αυτό το άγγελμα. Το κέρδος που αποκομίζουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι η χαρά που έχει ένας με το να επιδίδη μια πρόσκλησι, η οποία προαγγέλλει τα πιο καλά πράγματα για τον λήπτη. Πράγματι, ο Λόγος του Θεού απαγορεύει την εμπόρευσι, και όποιος εμπορεύεται τον Λόγο του Θεού είναι ως ένας μισθωτός ο οποίος δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για τα πρόβατα. (Ιωάν. 10:12· 2 Κορ. 2:17) Ό,τι διαθέσιμο «ύδωρ της ζωής» υπάρχει στον παρόντα καιρό, οι μάρτυρες του Ιεχωβά σας προσκαλούν να το λάβετε, δωρεάν!

18. Τι απαιτεί ο Ιεχωβά από αυτούς οι οποίοι επιδίδουν την πρόσκλησι, όπως αναφέρεται στα εδάφια Αποκάλυψις 22:18, 19, και γιατί;

¹⁸ Ο Θεός απαιτεί να επιδοθή η πρόσκλησις στους ανθρώπους στην πληρέστερη σαφήνεια και καθαρότητά της. Λέγει σ’ αυτούς στους οποίους έχει ανατεθή η πρόσκλησις, δηλαδή, στην εκκλησία των μελών της νύμφης του Χριστού, προς την οποία αρχικώς απευθύνετο η Αποκάλυψις: «Μαρτύρομαι εις πάντα ακούοντα τους λόγους της προφητείας του βιβλίου τούτου, Εάν τις επιθέση εις ταύτα, ο Θεός θέλει επιθέσει εις αυτόν τας πληγάς τας γεγραμμένας εν τω βιβλίω τούτω. Και εάν τις αφαιρέση από των λόγων του βιβλίου της προφητείας ταύτης, ο Θεός θέλει αφαιρέσει το μέρος αυτού από του βιβλίου της ζωής, και από της πόλεως της Αγίας, και των γεγραμμένων εν τω βιβλίω τούτω.» (Αποκάλ. 22:18, 19· 1:4, 5, 19, 20· 2:1, 8· 3:1, 7, 14) Επομένως, όχι μόνο οι ‘λόγοι του βιβλίου της προφητείας ταύτης’ πρέπει, ν’ αποσφραγισθούν για όλα τα διψασμένα, τα όμοια με πρόβατα άτομα, αλλά δεν πρέπει να κατακρατηθούν, να προστεθή σ’ αυτούς κάτι, ή να νοθευθούν ή ν’ απαλυνθούν για να παρουσιασθούν αντίθετα αυτά που λέγουν ή να καταπνιγή η διαύγεια και η οξύτης των. Αυτό θα εμόλυνε τα «ύδατα» και δεν θα έφερνε ζωή στους λήπτας των. (Ιεζ. 34:19) Η ‘προφητεία του βιβλίου τούτου’ πρέπει να τυγχάνη της ιδίας μεταχειρίσεως όπως ολόκληρο το βιβλίο του Μωυσέως—να μη προστεθή σ’ αυτό ούτε ν’ αφαιρεθή, ούτε ακόμη και μία λέξις.—Δευτ. 4:1, 2· 12:32· Παροιμ. 30:5, 6.

19. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αν ένας οποιοσδήποτε από το υπόλοιπο εσύρετο οπίσω ή ενόθευε το άγγελμα που πρέπει να διακηρυχθή;

¹⁹ Θα ήταν όχι μόνο εξαιρετικά παροδηγητικό και καταστρεπτικό γι’ αυτούς που ακούουν την πρόσκλησι, αν αυτή άλλαζε με κάποιο τρόπο, αλλά και για την τάξι της «νύμφης» θα εσήμαινε απογοήτευσι όσον αφορά τις ουράνιες ελπίδες των, αφαίρεσι της ελπίδος των για μερίδα από το «δένδρον της ζωής» το οποίον είναι «εν μέσω του [ουρανίου] παραδείσου του Θεού,» και από «την πόλιν την αγίαν,» την ουράνια Νέαν Ιερουσαλήμ. Το πιστό υπόλοιπο δεν το θέλει αυτό. Εκτιμούν το ζήτημα της ακεραιότητος και της διεκδικήσεως του ονόματος του Ιεχωβά και το ότι εκπροσωπούν αυτόν στη γη· επομένως, επάνω από όλα επιθυμούν το «έστω ο Θεός Αληθής» με το να εξαγγέλλουν κάθε τι που αυτός λέγει, ώστε να καταστή δυνατόν να διακηρυχθή δίκαιος, να δικαιωθή και να γίνη διεκδίκησίς του, οι δε άνθρωποι ν’ αποδειχθούν ψεύσται.—Αποκάλ. 22:15· Ρωμ. 3:4.

20. Ποια πρέπει να είναι η στάσις του ‘πολλού όχλου’ στην επίδοσι της προσκλήσεως;

²⁰ Τώρα, αν σεις είσθε ένας, ο οποίος δέχεται την πρόσκλησι, θα παρατηρήσετε, ως ένας από τον ‘πολύν όχλον’ των ομοίων με πρόβατα συντρόφων του κεχρισμένου υπολοίπου του Θεού, ότι πρέπει να είσθε εξίσου πιστός, ότι η πρόσκλησις η οποία ήταν τόσο ευχάριστη για σας, τόσο αναψυκτική και ζωοπάροχη, με την αιώνια ζωή ως μελλοντική ελπίδα, πρέπει να επιδοθή ανόθευτη στους άλλους. Με αυτή την ίδια πιστή στάσι απέναντι στο σύνολο του αγίου Λόγου του Θεού, η μερίδα που σας προσφέρουν αυτά τα ζωοπάροχα ύδατα—ζωή σε μια παραδεισιακή γη—δεν θα απογοητεύση και η θέσις σας δεν θ’ αφαιρεθή.

Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ ΘΑ ΠΑΥΣΗ ΣΥΝΤΟΜΑ

21. Πώς διαπιστώνομε ότι η πρόσκλησις θα παύση γρήγορα;

²¹ Ο απόστολος Ιωάννης, ο οποίος είδε την όρασι πριν από χίλια εννεακόσια περίπου χρόνια, καταγράφει κατόπιν κάτι, το οποίον στην αρχή μπορεί να φανή περίεργο. Γράφει: «Λέγει ο μαρτυρών ταύτα, Ναι, έρχομαι ταχέως. Αμήν. Ναι, έρχου Κύριε Ιησού.» (Αποκάλ. 22:20) Αυτή είναι η πέμπτη φορά στην Αποκάλυψι που ο Ιησούς Χριστός λέγει ότι έρχεται ταχέως. Η έλευσίς του συνοδεύει τον Ιεχωβά Θεό, ο οποίος είπε, επίσης: «Έρχομαι ταχέως.» (Αποκάλ. 2:5, 16· 3:11· 22:7, 20 και 12) Αυτό δεν σημαίνει τι ο Ιησούς Χριστός δεν είναι παρών με Βασιλική εξουσία, για να συνάξη τη νύμφη του και τον ‘πολύν όχλον’· μάλλον, η έμφασις εδώ είναι στη λέξι «ταχέως»· και σε συσχετισμό με τον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» προειδοποιεί ο Κύριος Ιησούς Χριστός ότι έρχεται «ως κλέπτης.»—Αποκάλ. 16:15.

22. Γιατί είναι ανάγκη να ενεργήση κανείς χωρίς αναβολή συμφωνά με την πρόσκλησι;

²² Ο Ιησούς Χριστός είχε ειπεί προηγουμένως : «Μη σφραγίσης τους λόγους της προφητείας του βιβλίου τούτου· διότι ο καιρός είναι εγγύς.» (Αποκάλ. 22:10) Η εκπλήρωσις των πραγμάτων που βρίσκονται στο βιβλίον, την Αποκάλυψι, είναι αυτό που είναι εγγύς, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι λαμβάνετε την πρόσκλησι. Υπάρχει κάτι που πρέπει να γίνη τώρα. Δεν είναι καιρός για οποιονδήποτε που ισχυρίζεται ότι υπηρετεί τον Θεό ή ο οποίος θέλει να τον υπηρετήση, να κοιμάται πνευματικώς, να είναι νυσταλέος ή αδιάφορος, διότι άσχετα με τη στάσι ενός ο Ιησούς Χριστός είναι αποφασισμένος να έλθη ταχέως. Αυτό σημαίνει ότι τώρα σ’ ένα σύντομο χρονικό διάστημα η θρησκευτική πόρνη, η Βαβυλών η Μεγάλη, η παγκόσμιος αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, θα καταστραφή. Εκείνοι, οι οποίοι ενεργούν σύμφωνα με την πρόσκλησι, έχουν την ευκαιρία να παραστούν μάρτυρες αυτής της καταστροφής και να ιδούν την έναρξι, μιας νέας εποχής της βασιλείας του Ιεχωβά, δηλαδή, την βασιλεία του χωρίς θρησκευτικό αντίδικο, όταν η αληθινή λατρεία θα είναι η μόνη θρησκεία που θα υπάρχη. Τότε θα μπορούμε να πούμε: «Αλληλούια! διότι Ιεχωβά ο Θεός ημών, ο Παντοκράτωρ, άρχισε να κυβερνά ως βασιλεύς.»—Αποκάλ. 19:1-6, ΜΝΚ (έκδοσις 1950, περιθωριακή σημείωσις)

ΣΕΙΣ ΛΕΓΕΤΕ «ΑΜΗΝ»;

23. Τι απέδειξε ο Ιωάννης λέγοντας «Αμήν» στα λόγια του Ιησού: «Έρχομαι ταχέως»;

²³ Ο Ιωάννης απαντά στην προειδοποίησι του Ιησού για την ταχύτητα της ελεύσεώς του: «Αμήν. Ναι, έρχου Κύριε Ιησού.» Ο Ιωάννης ήταν ένας από τους αγαπητούς του Ιησού Χριστού και ειλικρινά απέβλεπε στην έλευσί του. Αν αγαπούμε αυτόν καθώς και τα πράγματα υπέρ των οποίων αυτός ίσταται, θα είμεθα ασφαλώς ανυπόμονοι για την επάνοδό του και την καταστροφή των πραγμάτων τα οποία είναι εναντίον του και θα προσευχώμεθα, μαζί με τον απόστολο Ιωάννη, «Αμήν. Ναι, έρχου Κύριε Ιησού.» Με το να λέγωμε αυτό το «Αμήν» σημαίνει ότι είμεθα σε πλήρη αρμονία και συμφωνία μ’ αυτό και ότι εκτελούμε εκείνα τα οποία η αποκάλυψις διεβίβασε στον Ιωάννη. Αυτό οφείλομε να το πράττωμε ωσότου έλθη.

24. Ποιοι δεν θα δεχθούν την πρόσκλησι, αλλά ποιοι μπορεί να την δεχθούν τώρα;

²⁴ Εκείνοι που αγαπούν το σύστημα πραγμάτων αυτού του κόσμου δεν θα θελήσουν να δεχθούν την πρόσκλησι, μολονότι αυτό θα εσήμαινε ζωή γι’ αυτούς. Έχουν τόσο πολύ αναμιχθή στις υποθέσεις αυτού του κόσμου και έχουν εμποτισθή με το ιδιοτελές πνεύμα του ώστε ή δεν πιστεύουν την πρόσκλησι ή δεν επιθυμούν ζωή για πάντα σε μια δικαία νέα τάξι. Άλλοι, όμως, μισούν τη διαφθορά που υπάρχει στο παρόν σύστημα πραγμάτων, ακόμη και στις κοσμικές θρησκείες. Όταν ιδούν ότι οι πληγές του θυμού του Θεού εκχύνονται επάνω σ’ αυτόν τον κόσμο,d ότι οι οργανώσεις και οι υποστηρικταί του συστρέφονται από πόνους και πραγματικά καταρρέουν, τότε ασφαλώς θα δεχθούν ευχαρίστως την πρόσκλησι.

25. Πώς μπορούμε να είμεθα βέβαιοι για την εκπλήρωσι της προσευχής του αποστόλου Ιωάννου, και χάριν ποιων λέγονται τα λόγια του εδαφίου Αποκάλυψις 22:21;

²⁵ Πρέπει να ενθυμούμεθα ότι ο Ιωάννης ήταν ένας απόστολος του Κυρίου Ιησού Χριστού, γεμάτος από το πνεύμα του και ένα μέλος του κυβερνώντος σώματος της Χριστιανικής εκκλησίας. Επομένως, η προσευχή που απευθύνει είναι βέβαιο ότι θα εκπληρωθή. (Ιάκ. 5:16-18) Όχι μόνο υπέρ του υπολοίπου των 144.000 «αγίων,» αλλ’ ασφαλώς και υπέρ του ‘πολλού όχλου’ των υπηρετών του ναού, οι οποίοι έχουν επίγειες ελπίδες και οι οποίοι είναι συνταυτισμένοι με το υπόλοιπο των «αγίων,» συνέχισε την προσευχή του ο απόστολος Ιωάννης στα τελικά λόγια του προφητικού βιβλίου: «Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είη μετά πάντων υμών [των αγίων, ΜΝΚ].»—Αποκάλ. 22:21.

26. (α) Ποια εκδήλωσι της παρ’ αξίαν αγαθότητος του Θεού έχομε τώρα, και πώς μπορούν ειλικρινείς άνθρωποι στον κόσμο να επωφεληθούν από αυτήν; (β) Τι είναι πρόθυμοι να κάμουν με χαρά οι μάρτυρες του Ιεχωβά γι’ αυτά τα άτομα;

²⁶ Αποτελεί ασφαλώς μια πολύ θαυμαστή εκδήλωσι της παρ’ αξίαν αγαθότητος του Ιεχωβά Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού το να κάμη κατανοητό σε μας τόσο πολύ από τον Λόγο του Θεού και ν’ αποστέλλη σ’ εκατοντάδες χιλιάδων ομοίων με πρόβατα ανθρώπων την πρόσκλησι να έλθουν και να πιουν το «ύδωρ της ζωής» δωρεάν. Αν εκτιμάτε αυτήν την παρ’ αξίαν αγαθότητα, τότε μπορείτε να λάβετε περισσότερα από αυτά τα ύδατα της ζωής, από τα οποία έχετε λάβει μια γεύσι και τα οποία σας προσφέρονται προσωπικώς μαζί με τη στοργική βοήθεια των μαρτύρων του Ιεχωβά. Θα είναι πολύ ευτυχείς να σας βοηθήσουν με μια αδάπανη κατ’ οίκον Γραφική μελέτη και να σας φέρουν σε συναναστροφή με άλλους οι οποίοι θα σας τείνουν ένα φιλικό χέρι. Μπορείτε να τους έχετε ως πραγματικούς φίλους αυτούς, στους οποίους έχει ήδη δοθή η παρ’ αξίαν αγαθότης του Θεού, και με τη βοήθεια του πνεύματος του Ιεχωβά να έλθετε ολοένα πλησιέστερα προς αυτόν, απολαμβάνοντας μια ολοένα αυξανόμενη ελπίδα αιωνίου ζωής και τελικά να έχετε πλήρη την ωφέλεια από αυτά τα ύδατα της ζωής στη δικαία του νέα τάξι κάτω από τη βασιλεία του Χριστού.

(Αυτό είναι το τελευταίο από τη σειρά των ογδόντα τριών άρθρων, τα οποία πραγματεύονται τη Βιβλική αφήγησι της Βαβυλώνος της Μεγάλης, που για πολύν καιρό υπήρξε ένα μυστήριο, αλλά τώρα απεκαλύφθη με το φως του Λόγου του Θεού και των γεγονότων που εκπληρώνουν την προφητεία. Το όλον ζήτημα καλύπτεται από το βιβλίο ‘Έπεσε Βαβυλών η Μεγάλη!’ Η Βασιλεία του Θεού Κυβερνά’, 704 σελίδων, [που εξεδόθη στην Αγγλική και την Γερμανική] από τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά, Μπρούκλυν, Νέα Υόρκη.)

[Υποσημειώσεις]