Εξακολουθήστε να «Στέκεσθε εν τη Πίστει»

«Αγρυπνείτε, στέκεσθε εν τη πίστει.»—1 Κορ. 16:13

 1. (α) Ποιο είναι το μήνυμα που μετεδόθη από τις συνελεύσεις «Νικηφόρος Πίστις»; (β) Για ποιο είδος πίστεως μίλησε ο Ιησούς;

Η ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ πίστις ακμάζει στη γη! Αυτό είναι το μήνυμα που μεταδόθηκε από τις Διεθνείς Συνελεύσεις «Νικηφόρος Πίστις» των Μαρτύρων του Ιεχωβά που έγιναν στο Βόρειο ημισφαίριο το περασμένο καλοκαίρι, και που τώρα προχωρούν σε πολλές χώρες προς νότον του Ισημερινού. Για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, η πίστις δεν είναι κάτι που απλώς το ομολογούν. Αντιθέτως η πίστις τους πρέπει να είναι ζώσα, ενεργός και να συνοδεύεται από έργα. Ο Ιησούς περιέγραψε τους καρπούς της πίστεως στην επί του Όρους Ομιλία του: «Ούτως ας λάμψη το φως σας έμπροσθεν των ανθρώπων, δια να ίδωσι τα καλά σας έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα σας τον εν τοις ουρανοίς.» Είπε επίσης τα εξής στους στενούς συντρόφους του το τελευταίο σπουδαίο βράδυ που ήταν μαζί τους: «Εν τούτω δοξάζεται ο Πατήρ μου, εις το να φέρητε καρπόν πολύν· και ούτω θέλετε είσθαι μαθηταί μου.»—Ματθ. 5:16· Ιωάν. 15:8.

 2. Τι είναι εκείνο που δείχνει ότι η πίστις «υπάρχει» στους Μάρτυρες του Ιεχωβά;

² Είναι αλήθεια σ’ αυτούς τους κρίσιμους καιρούς ότι «η πίστις δεν υπάρχει εις πάντας.» (2 Θεσ. 3:2) Αλλά υπάρχει σε μεγάλο βαθμό στους Χριστιανούς μάρτυρες του Ιεχωβά. Η ζώσα πίστις μας είναι εκείνη που μας υποκινεί να συνεχίσωμε τη διακήρυξι των «αγαθών νέων» δημοσίως στην υπηρεσία αγρού. Τι μεγαλειώδης μαρτυρία δόθηκε μ’ αυτό τον τρόπο την τρίτη ημέρα των διεθνών συνελεύσεων! Η ίδια αυτή πίστις είναι εκείνη που μας ενισχύει να συνεχίσωμε την επίδοσι μαρτυρίας, ακόμη και στους πιο δύσκολους τομείς, και να μένωμε σταθεροί παρά τις σκληρές δοκιμασίες και τους διωγμούς. Η πίστις μάς κάνει να μπορούμε και να χαιρώμεθα ακόμη σε καιρούς δοκιμασίας, καθώς αποβλέπομε με ζωηρή προσδοκία στην αποκάλυψι του Ιησού Χριστού με Βασιλική δόξα.—1 Πέτρ. 4:12, 13.

 3. (α) Γιατί μπορεί να λεχθή ότι η πίστις μας είναι πραγματική; (β) Πώς η πίστις πρέπει να διεγείρη παλαιούς και νέους ομοίως;

³ Η πίστις μας είναι κάτι πραγματικό. Είναι στερεά θεμελιωμένη στον Κύριο Ιησού Χριστό, την Κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας, της οποίας τα μέλη υπηρετούν με ενότητα μαζί του. Σ’ αυτούς, ο απόστολος Παύλος δίνει την εξής νουθεσία: «Καθώς παρελάβετε τον Χριστόν Ιησούν τον Κύριον, εν αυτώ περιπατείτε, ερριζωμένοι και εποικοδομούμενοι εν αυτώ και στερεούμενοι εν τη πίστει καθώς εδιδάχθητε, περισσεύοντες εν αυτή μετά ευχαριστίας.» (Κολ. 2:6, 7) Και καθώς οι παλαιότεροι στην αλήθεια εξακολουθούν να βαδίζουν σ’ αυτή τη νικηφόρο πίστι, προσευχόμεθα επίσης και για τους νέους, περιλαμβανομένων και των πρόσφατα βαπτισμένων, να σταθεροποιηθούν στην πίστι, να υπερχειλίζουν μάλιστα σε πίστι. Η πίστις είναι εκείνη που διεγείρει όλους μας να κάνωμε «ομολογία προς σωτηρίαν» μιλώντας στους άλλους για τα αγαθά νέα.—Ρωμ. 10:10.

 4. (α) Τι σχέσι έχει η πίστις με τη διαγωγή; (β) Τι υπεκίνησε τη δήλωσι, «Η διαγωγή σας είναι το καλύτερο κήρυγμα που κάνετε;»

⁴ Αυτή η πίστις υποκινεί επίσης τους Χριστιανούς σε καλή διαγωγή, που αντανακλά ευμενώς στο πολύτιμο όνομα του Ιεχωβά του Θεού μας. (1 Πέτρ. 2:12) Στη διάρκεια της Συνελεύσεως «Νικηφόρος Πίστις,» η εφημερίς Τύπος του Μόντρεαλ, με ημερομηνία 8 Ιουλίου, παρέθεσε αυτό το εύστοχο σχόλιο για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά:

«Έχουν αξιόλογες ηθικές αξίες . . . σε προσωπικό επίπεδο, προάγοντας τις οικογενειακές αξίες, και αντιτιθέμενοι στο διαζύγιο και στην άμβλωσι. Ενδιαφέρονται πολύ για τη θρησκευτική εκπαίδευσι των παιδιών τους.»a

Η υποδειγματική διαγωγή βασισμένη σ’ αυτή την εκτίμησι των ηθικών αξιών, ήταν πολύ εμφανής σ’ αυτές τις συνελεύσεις. Ένας καθηγητής από τη Ρωσία, που εργάζεται ως δημοσιογράφος, ακούσθηκε να λέγη στη συνέλευσι των Μαρτύρων του Ιεχωβά που έγινε στο Μόναχο: «Η διαγωγή σας είναι το καλύτερο κήρυγμα που κάνετε.» Και στην ίδια την πόλι η εφημερίς Ερμής του Μονάχου, με ημερομηνία 25 Ιουλίου 1978, εσχολίασε τα εξής:

«Είναι οι πιο έντιμοι και οι πιο συνεπείς φορολογούμενοι στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία. Η υπακοή τους στους νόμους μπορεί να παρατηρηθή στον τρόπο με τον οποίον οδηγούν τα αυτοκίνητά τους, καθώς και στις εγκληματολογικές στατιστικές. . . . Υπακούουν εκείνους που έχουν εξουσία (γονείς, διδασκάλους, κυβέρνησι). . . . Υποστηρίζουν την Αγία Γραφή, που είναι η βάσις όλων των ενεργειών τους. . . . Κανείς, όμως, δεν πρέπει να φαντασθή ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ονειροπόλοι ή άτομα με φαρισαϊκή υποκρισία. Σε μια γιγαντιαία εκστρατεία καθαρισμού, καθάρισαν όλα τα καθίσματα και τις τουαλέττες του Ολυμπιακού σταδίου σε διάστημα τριών ωρών. Η περιοχή της κατασκηνώσεως ήταν ολοκάθαρη. Είναι ρεαλιστές που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε κάθε περίστασι εθελοντικά—διότι αυτό ζητεί και η Αγία Γραφή.»

 5. Πώς το εδάφιο Ματθαίος 7:16 εφαρμόσθηκε στους Μάρτυρες του Ιεχωβά στη συνέλευσι;

⁵ Απ’ όλο τον κόσμο ακούσθηκαν παρόμοιες εκφράσεις. Η εφημερίς Εσπερινός Ταχυδρόμος του Μιλάνου στην Ιταλία, ανέφερε μάλιστα μια αντίθεσι, στο φύλλο της 5ης Αυγούστου 1978:

«Υποστηρίζονται από μια οργάνωσι τόσο τέλεια, που τη φθονούν όλες οι άλλες οργανώσεις. . . . Τι άλλο μπορεί να πη κανείς γι’ αυτούς τους Μάρτυρες του Ιεχωβά; Έχει αποδειχθή ότι είναι ένας ευγενικός λαός με καλούς τρόπους, σε σημείο που η διαγωγή τους φαίνεται ν’ αποτελή σχεδόν επιτίμησι για την αγένεια που εκδηλώνεται κατά καιρούς από ωρισμένες Καθολικές ομάδες.»

Μήπως δεν είπε ο Ιησούς: «Από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς»;—Ματθ. 7:16.

 6. Τους τελευταίους μήνες, πώς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έγιναν ένα εξέχον παράδειγμα αληθινής Χριστιανοσύνης;

⁶ Το γεγονός ότι η καλή διαγωγή των Μαρτύρων προσείλκυσε εντυπωσιακά την προσοχή του κόσμου, οφείλεται στους μεγάλους αριθμούς παρόντων σ’ αυτές τις συνελεύσεις. Στις τρεις χώρες που ανεφέρθησαν προηγουμένως, συγκεντρώθηκαν συνολικά 140.590 άτομα στο Μόντρεαλ, Ουίννιπεγκ, Βανκούβερ και Έντμοντον, 108.901 στο Μόναχο και στο Ντύσσελντορφ, και 111.320 στο Μιλάνο και στη Ρώμη. Σε όλες τις 68 διεθνείς συνελεύσεις που έγιναν έως τον Σεπτέμβριο του 1978, το σύνολο των παρόντων έφθασε τον αριθμό 1.700.000. Οι Χριστιανικές προσωπικότητες αυτών των δούλων του Ιεχωβά, απεδείχθησαν σε όλη τη γη με τέτοιο τρόπο ώστε απετέλεσαν εξαίρετο παράδειγμα αληθινής Χριστιανοσύνης.

ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ‘ΣΤΕΚΩΜΕΘΑ’

 7. Γιατί είναι βέβαιο ότι οι δοκιμασίες της πίστεως μας θα αυξηθούν στο μέλλον;

⁷ Οι δοκιμασίες της πίστεως μας είναι βέβαιο ότι θα αυξηθούν στις ημέρες που είναι εμπρός μας. Γιατί; Διότι, μετά τη γέννησι ‘της βασιλείας του Θεού ημών και της εξουσίας του Χριστού αυτού’ το έτος 1914 μ.Χ., ο Διάβολος «ερρίφθη εις την γην.» Γνωρίζει ότι «ολίγον καιρόν έχει.» Γι’ αυτό, η οργή του αυξάνει εναντίον αυτών των δούλων του Ιεχωβά στη γη ‘που φυλάττουν τας εντολάς του Θεού και έχουν την μαρτυρίαν του Ιησού,’ του ισχυρού, ενθρονισμένου Βασιλέως που ετοιμάζεται τώρα να διεκδικήση για πάντα την κυριαρχία του Ιεχωβά. (Αποκ. 12:9-12, 17) Ο μέγας αντίδικος εγείρει ανωμαλίες και αναταραχές στον κόσμο, ιδιαίτερα με σκοπό να επιβραδύνη ή και να σταματήση αυτό το έργο ‘της μαρτυρίας.’ Ως μάρτυρες του Θεού και του Χριστού, διεξάγομε μια πραγματική μάχη—εναντίον αοράτων εχθρών που αποβλέπουν στην καταστροφή της πίστεως και του έργου μας.

 8. Πώς μπορούμε τώρα να σταθούμε στερεοί στην πίστι μας;

⁸ Δεν είναι τώρα καιρός να είμεθα παθητικοί ή αδιάφοροι. Ο απόστολος Παύλος μάς νουθετεί: «Σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του διαβόλου· . . . Αναλάβετε την πανοπλίαν του Θεού, δια να δυνηθήτε να αντισταθήτε. . . . Σταθήτε λοιπόν. . . . Επί πάσι δε αναλάβετε την ασπίδα της πίστεως, δια της οποίας θέλετε δυνηθή να σβέσητε πάντα τα βέλη του πονηρού τα πεπυρωμένα.» (Εφεσ. 6:11-16) Οι επιθέσεις του Διαβόλου μπορεί να έλθουν οποτεδήποτε, και από πολλές και διάφορες κατευθύνσεις. Ποια είναι μερικά από τα μέσα που χρησιμοποιεί;

Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΟΣ

 9. (α) Ποια φθοροποιά επιρροή εχρησιμοποίησε ο Διαβολος σε όλη την ιστορία; (β) Επομένως, τι συμβουλή έδωσε στους Χριστιανούς ο Ιούδας;

⁹ Από την αρχή της ανθρωπίνης ιστορίας, ο Διάβολος εχρησιμοποίησε την ανηθικότητα ως μέσον διαφθοράς των ανθρώπων. (Γέν. 6:2-5· 18:20· Αριθ. 25:1-3) Ο σεξουαλικός ξεπεσμός ήταν αχαλίνωτος στους πρώτους Χριστιανικούς χρόνους, αποτελούσε μάλιστα μια μεγάλη απειλή για την καθαρότητα της εκκλησίας. Γι’ αυτό, ο Ιούδας, ετεροθαλής αδελφός του Ιησού, μολονότι επιθυμούσε να γράψη στους Χριστιανούς αδελφούς του μια ενθαρρυντική επιστολή σχετικά με την κοινή σωτηρία τους, αναγκάσθηκε, αντιθέτως, να τους προτρέψη ‘να αγωνίζονται δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.» Ασεβείς άνθρωποι, με τη χαλαρή διαγωγή τους, είχαν εισδύσει στην εκκλησία. Αυτοί ωμοίαζαν με τους αγγέλους που αμάρτησαν πριν από τον Κατακλυσμό, με τους ακάθαρτους κατοίκους των Σοδόμων και Γομόρρων και με τους Ισραηλίτες που διεφθάρησαν από τις ανήθικες θυγατέρες του Μωάβ και του Μαδιάμ. Αυτοί εμίαναν τη σάρκα και επέφεραν κτηνώδεις επιρροές μεταξύ του λαού του Θεού. Γι’ αυτό ο Ιούδας συμβούλευσε τους Χριστιανούς που είχαν καθαρή διάνοια ως εξής: «Σεις όμως, αγαπητοί, εποικοδομούντες εαυτούς επί την αγιωτάτην πίστιν σας, προσευχόμενοι εν πνεύματι αγίω, φυλάξατε εαυτούς εις την αγάπην του Θεού, προσμένοντες το έλεος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εις ζωήν αιώνιον.»—Ιούδα 3-7, 19-21.

10, 11. (α) Γιατί η νουθεσία στην επιστολή προς Εφεσίους 5:3-5 είναι τόσο ουσιώδης για τους Χριστιανούς; (β) Ποια προειδοποίησι πρέπει να προσέξωμε σχετικά με «την γυναίκα Ιεζάβελ,» και γιατί;

¹⁰ Μόνο μ’ αυτόν τον ‘αγώνα δια την πίστιν,’ μπορούμε να αναμένωμε ότι θα παραμείνωμε καθαροί από τη μόλυνσι της κοσμικής ‘ακαθαρσίας.’ (Εφεσ. 5:3-5) Ο Ιησούς, «ο Υιός του Θεού,» στο άγγελμα του προς την εκκλησία των Θυατείρων λέγει: «Εξεύρω τα έργα σου και την αγάπην και την διακονίαν και την πίστιν και την υπομονήν σου και τα έργα σου και τα έσχατα, ότι είναι πλειότερα των πρώτων. Έχω όμως κατά σου ολίγα, διότι αφίνεις την γυναίκα Ιεζάβελ, ήτις λέγει εαυτήν προφήτιν, να διδάσκη και να πλανά τους δούλους μου εις το να πορνεύωσι και να τρώγωσιν ειδωλόθυτα. Και έδωκα εις αυτήν καιρόν να μετανοήση εκ της πορνείας αυτής, και δεν μετενόησεν.»—Αποκ. 2:19-21.

¹¹ Η προχριστιανική ειδωλολάτρις Ιεζάβελ, σύζυγος του Βασιλέως Αχαάβ του Ισραήλ, ήταν ξακουστή για την ανηθικότητα της. Όταν ο γιος της Ιωράμ ερώτησε τον κεχρισμένο Βασιλέα Ιηού αν υπήρχε ειρήνη με τον οίκο του Αχαάβ, ο Ιηού απήντησε: «Τι ειρήνη, ενόσω πληθύνονται αι πορνείαι της Ιεζάβελ της μητρός σου και αι μαγείαι αυτής;» Και αφού επάταξε τους Βασιλείς Ιωράμ και Οχοζία (του Ιούδα), ο Ιηού προέβη στην εκτέλεσι της Ιεζάβελ, των 70 γιων του Αχαάβ και όλων των άλλων που είχαν απομείνει από τον οίκο του, καθώς και όλων όσοι ανήκαν στην ανήθικη θρησκεία του Βάαλ. (2 Βασ. 9:22-10:28) Ας προσέχωμε και μεις σήμερα το προειδοποιητικό αυτό παράδειγμα, για να μη εξέλθωμε από την οδόν της δικαιοσύνης για να ερευνήσωμε τα «βάθη του Σατανά.»—Αποκ. 2:24.

ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΕ ΤΗΝ ‘ΕΠΙΔΙΩΞΙ ΠΛΟΥΤΟΥ’

12. Τι είναι η «φιλαργυρία,» και γιατί πρέπει να αποφεύγεται ;

¹² Υπάρχουν και άλλες πιέσεις που επιφέρει ο Διαβολος στους πιστούς δούλους του Ιεχωβά· όλες αποβλέπουν στην απομάκρυνσί μας από τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη του Θεού. (Ματθ. 6:33) Ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε για την ύπουλη επιρροή που μπορεί να έχη η ‘φιλαργυρία’ στο να παροδηγήση ένα άτομο από την πίστι. Αυτή η ‘φιλαργυρία’ μπορεί να καλύψη μια ευρεία σειρά πραγμάτων, όχι μόνο το ίδιο το χρήμα, αλλά και όλα τα υλικά πλούτη, τις απολαύσεις και τις περιπλοκές που μπορεί να προξενήση το χρήμα. Η ‘φιλαργυρία’ κατατρώγει τον χρόνο του ατόμου και κάνει την καθημερινή ζωή περίπλοκη και καταστρεπτική για τη Χριστιανική πίστι. Ως αποτέλεσμα, το άτομο μπορεί να ‘διαπεράση εαυτόν με οδύνας πολλάς.’—1 Τιμ. 6:10.

13. Πώς μπορούν οι νέοι, καθώς και οι γηραιότεροι, να επιτύχουν στον καλόν αγώνα της πίστεως;

¹³ Ο απόστολος Παύλος συμβούλευσε τον νεαρό Τιμόθεο ότι αντί να επιδιώκη πλούτη, έπρεπε να ‘στρέψη το βλέμμα του’ προς ένα πνευματικό ωφέλιμο σκοπό της ζωής: «Συ όμως, ω άνθρωπε του Θεού, ταύτα φεύγε· ζήτει δε δικαιοσύνην, ευσέβειαν, πίστιν, αγάπην, υπομονήν, πραότητα. Αγωνίζου τον καλόν αγώνα της πίστεως· κράτει την αιώνιον ζωήν, εις την οποίαν και προσεκλήθης και ωμολόγησας την καλήν ομολογίαν ενώπιον πολλών μαρτύρων.» (1 Τιμ. 6:11, 12) Εμπιστευόμενοι στον Ιεχωβά, σεις νεαροί σήμερα μπορείτε να επιτύχετε με παρόμοιο τρόπο, αν ‘αγωνίζεσθε τον καλόν αγώνα της πίστεως.’ Το ίδιο και σεις, οι γηραιότεροι!

14. (α) Ποιοι είναι, δύο τρόποι με τους οποίους μπορούμε ‘να αγωνιζώμεθα τον αγώνα της πίστεως;’ (β) Πώς εξάγεται αυτό από τα εδάφια Εβραίους 13:4-6;

¹⁴ Είναι αξιοσημείωτο το ότι οι Γραφές μάς συμβουλεύουν να διεξάγωμε αυτόν τον αγώνα της πίστεως σχετικά και με την ανηθικότητα και με τη φιλαργυρία. Σε κάθε περίπτωσι, η ισχυρή πίστις και η σταθερή προσκόλλησις στην πίστι μας είναι εκείνο που θα μας βοηθήση ν’ αντισταθούμε επιτυχώς στους πειρασμούς του Διαβόλου. Ο Παύλος δίνει μια παρόμοια συμβουλή στην επιστολή προς Εβραίους 13:4-6: «Τίμιος έστω ο γάμος εις πάντας και η κοίτη αμίαντος· τους δε πόρνους και μοιχούς θέλει κρίνει ο Θεός. Ο τρόπος σας έστω αφιλάργυρος, αρκείσθε εις τα παρόντα, διότι αυτός είπε· Δεν θέλω σε αφήσει, ουδέ σε εγκαταλείψει· ώστε ημείς θαρρούντες να λέγωμεν· Ο Κύριος βοηθός μου, και δεν θέλω φοβηθή· Τι να μοι κάμη άνθρωπος;» Με εμπιστοσύνη στη βοήθεια του Ιεχωβά, ας είμεθα αποφασισμένοι ν’ αγωνιζώμεθα τον αγώνα της πίστεως έως το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος!

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΩΣ

15, 16. (α) Τι ώθησι έδωσαν οι συνελεύσεις; (β) Ποια ενθάρρυνσι πρέπει ν’ αποκομίσωμε από τα εδάφια Γαλάτας 6:9, 10, και ιδιαίτερα έχοντας υπ’ όψιν τον αριθμό των παρόντων πέρυσι στην ανάμνησι;

¹⁵ Οι Διεθνείς Συνελεύσεις «Νικηφόρος Πίστις» των Μαρτύρων του Ιεχωβά, απετέλεσαν ένα σταθμό στην πρόοδο του λαού του Θεού στη γη. Έδωσαν την ώθησι που απαιτείτο. Τα περασμένα λίγα χρόνια ήσαν ένας καιρός αναπροσαρμογής. Πολλοί από μας ήλπιζαν να δουν πιο πριν τη διαλυσι αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων. Είναι αλήθεια ότι έχομε ιδεί τη μεγαλύτερη έως τώρα αναπροσαρμογή στη διοίκησι της οργανώσεως των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αλλά το ‘πονηρό σύστημα πραγμάτων’ δεν τερματίσθηκε. Προφανώς, ο Ιεχωβά έχει ακόμη ένα έργο για μας. «Ας μη αποκάμνωμεν δε πράττοντες το καλόν· διότι εάν δεν αποκάμνωμεν, θέλομεν θερίσει εν τω δέοντι καιρώ. Άρα λοιπόν ενόσω έχομεν καιρόν, ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως.»—Γαλ. 6:9, 10.

¹⁶ Πρεσβύτεροι εκκλησιών, οικογενειάρχες και άλλοι εξακολουθούν να καταβάλλουν αξιέπαινες προσπάθειες ‘εργαζόμενοι το καλόν προς τους οικείους της πίστεως,’ και οι καλοί καρποί αυτού του έργου είναι έκδηλοι στον δεσμό αγάπης και στοργής που ενώνει τόσο ισχυρά τον λαό του Ιεχωβά σε όλη τη γη. Απ’ αυτό διακρίνονται ως μαθητές του Ιησού. (Ιωάν. 13:34, 35) Η μεγαλειώδης αυτή ενότης της πίστεως είναι κάτι που δεν μπορεί να μετρηθή με αριθμούς σε μια έκθεσι. Αλλά ο εξαίρετος αριθμός των 5.095.831 ατόμων που παρευρέθησαν παγκοσμίως στον εορτασμό του Δείπνου του Κυρίου στις 23 Μαρτίου 1978, δείχνει ότι υπάρχουν εκατομμύρια άτομα, που δεν έχουν αφιερωθή ακόμη στον Ιεχωβά, και τα οποία πολύ ενδιαφέρονται να συνδεθούν με τον λαό του Θεού. Είθε και όλοι αυτοί, επίσης, να βοηθηθούν για να γίνουν νικηταί δια πίστεως!

17. Πώς τα εδάφια Αγγαίος 2:7 και Ζαχαρίας 8:23 εξακολουθούν να εκπληρώνωνται σήμερα;

¹⁷ Το γεγονός ότι αυτοί οι νέοι, ‘οι εκλεκτοί πάντων των εθνών,’ εξακολουθούν να προσέρχωνται, φαίνεται από το ότι 18.754 άτομα βαπτίσθηκαν στις συνελεύσεις «Νικηφόρος Πίστις» που έγιναν έως τώρα. (Αγγαίος 2:7) Επίσης, ο πίναξ των σελίδων 18-21 δείχνει ότι 95.052 νέοι Μάρτυρες του Ιεχωβά βαπτίσθηκαν σε όλη τη γη στη διάρκεια της 12μήνου περιόδου που ετελείωσε τον Αύγουστο του 1978. Χαιρόμεθα που αυτοί οι πολύτιμοι «εκ πασών των γλωσσών των εθνών», ενώνονται με το κεχρισμένο υπόλοιπο στην υπηρεσία του Ιεχωβά, «λέγοντες, Θέλομεν υπάγει με σας· διότι ηκούσαμεν ότι ο Θεός είναι με σας.»—Ζαχ. 8:23.

18. (α) Πώς η μεγάλη πλειονότης εξακολουθεί να δείχνη πίστι; (β) Όπως δείχνει ο πίνακας, ποιες Γραφικές προειδοποιήσεις είναι επείγουσες;

¹⁸ Εν τούτοις αυτός ο πίνακας δείχνει και κάτι άλλο: Επήλθε κάποια χαλάρωσις από μέρους μερικών βαπτισμένων δούλων του Θεού. Η μεγάλη πλειονότης εξακολουθεί να δείχνη νικηφόρο πίστι. Μερικές χώρες παρουσίασαν αύξησι στην εγγραφή ατόμων στο έργο ολοχρονίου σκαπανέως, και υπάρχουν ακόμη πάνω από δύο εκατομμύρια άτομα που ενασχολούνται στην υπηρεσία του αγρού κατ’ ανώτατο όριο. Φαίνεται, όμως, ότι ένα σημαντικό ποσοστό απ’ αυτούς υπέκυψαν στις πιέσεις που τους επέφερε ο Διάβολος και το σύστημά του. Η κοσμική ανηθικότης, η επιδίωξις απολαύσεων και απατηλού πλούτου, και η έλλειψις αγρυπνίας ως προς το επείγον των καιρών—επέδρασαν παρά τις σαφείς Γραφικές προειδοποιήσεις για τις παγίδες αυτές. (Λουκ. 17:26-30· 1 Ιωάν. 2:15-17) Αληθινά, τώρα είναι ο πιο κατάλληλος καιρός για να ‘αγρυπνούμε, να στεκώμεθα εν τη πίστει.’—1 Κορ. 16:13.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Η ανηθικότης και η «φιλαργυρία» είναι τα δύο κύρια μέσα που χρησιμοποιεί ο Διάβολος για να διασπάση τη Χριστιανική πίστι αυτές τις έσχατες ημέρες