Μήπως Καταφρονείτε την Παιδείαν;

«Μη καταφρονής την παιδείαν τον Ιεχωβά.»​—Εβρ. 12:5, ΜΝΚ.

 1. (α) Τι μπορεί να λεχθή ως προς την αντιμετώπισι ζητημάτων; (β) Πώς η παιδεία γίνεται ένα ζήτημα; (γ) Πρέπει η θρησκεία να διαπαιδαγωγή πειθαρχικά και το κάνει αυτό;

ΕΙΣΘΕ το είδος του ατόμου που μπορεί ν’ αντιμετωπίση ένα ζήτημα τετραγωνικά και που μπορείτε να δεχθήτε τις συνέπειες της αποφάσεως που λαμβάνετε; Είναι καλό να μπορήτε να το κάμετε αυτό. Μπορείτε άρα γε να ενεργήσετε έτσι εν σχέσει με το ζήτημα της παιδείας ή πειθαρχικής διαπαιδαγωγήσεως; Πολλά άτομα πράγματι φρονούν ότι η παιδεία είναι μέγα ζήτημα και θρηνούν για τη σπανιότητά της! Συμφωνείτε μαζί τους ότι περισσότερη παιδεία χρειάζεται; Εκτιμάτε την παιδεία; δηλαδή, της αποδίδετε μεγάλη αξία και επωφελείσθε απ’ αυτήν; Τι έχετε να πήτε για τη θρησκεία σας από αυτή την άποψι; Σας διαπαιδαγωγεί πειθαρχικά η θρησκεία σας; Έφερε αγαθά αποτελέσματα σε σας μέσω διαπαιδαγωγήσεως; Αν φρονήτε ότι έφερε, μπορείτε να αναφέρετε ειδικά οφέλη; Ασφαλώς μπορείτε, αν η θρησκεία σας είναι η λατρεία του Ιεχωβά Θεού.

 2. Σε ποιο βαθμό πρέπει να εκτιμούμε την παιδεία;

² Όπως ακριβώς πρέπει να έχωμε εκτίμησι για τον Ιεχωβά τον ίδιο, για την αγάπη του, για την ίδια μας τη ζωή πράγματι, έτσι πρέπει να εκτιμούμε πολύ και να επιθυμούμε ένθερμα την παιδεία. Ειδικά δεν πρέπει να καταφρονήται όταν έρχεται από τον Θεό, όπως προειδοποιεί το παραπάνω εδάφιο. Αυτό γίνεται φανερό όταν παρατηρούμε πόσο επιθυμητά είναι τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην παιδεία του Ιεχωβά.

 3. Τι είναι παιδεία, και πώς πρέπει να μας επηρεάζη;

³ Η παιδεία είναι διαπαιδαγώγησις στο να ενεργή κανείς σύμφωνα με κανόνες. Ο σκοπός είναι να μας διορθώση όπως χρειάζεται. Πρέπει να μας διαπλάση για να συμμορφωθούμε προς τις απαιτήσεις του Ιεχωβά. Η διαπαιδαγώγησις της παιδείας είναι για ενίσχυσι. Πραγματικά μας κάνει δυνατούς με ενίσχυσι, διόρθωσι και διαμόρφωσι των ικανοτήτων μας.

 4. Τι μπορεί να σημαίνη παιδεία μερικές φορές;

⁴ Η παιδεία μερικές φορές σημαίνει τιμωρία εκείνου που διαπαιδαγωγείται. Αυτή μπορεί να είναι τιμωρία που την διαχειρίζεται ο ίδιος. Μπορεί, επίσης, να προέρχεται από μια θεοκρατική εξουσία που φέρνει δικαία ανταπόδοσι για ένα αδίκημα. Ο σκοπός είναι η επανόρθωσις ενός σφάλματος καθώς, επίσης, η παρεμπόδισις της επαναλήψεως του αδικήματος που διεπράχθη σε αντίθεσι προς τις απαιτήσεις του Ιεχωβά.

 5. Πώς περιλαμβάνεται έλεγχος στην παιδεία;

⁵ Η παιδεία σημαίνει έλεγχο. Αυτός είναι αποτέλεσμα επιβολής υπακοής και τάξεως έτσι ώστε τα άτομα και ο όμιλος που περιλαμβάνονται στην περίπτωσι να είναι αποτελεσματικά στον αντικειμενικό τους σκοπό. Στην περίπτωσι των αληθινών Χριστιανών ο αντικειμενικός σκοπός είναι η λατρεία του Ιεχωβά Θεού σε συμμόρφωσι με το θέλημά του και τις απαιτήσεις του. Ο πειθαρχημένος έλεγχος περιλαμβάνει αυτοέλεγχο, που είναι ιδιότης ευταξίας· περιλαμβάνει εύτακτη διαγωγή με αυτοπειθαρχία, που απαιτεί τη συμμόρφωσι του εαυτού μας προς τις απαιτήσεις του Ιεχωβά.

 6. Πρέπει να καταφρονήται η ‘παιδεία του Ιεχωβά’;

⁶ Ένα ενδιαφέρον σημείο: Η παιδεία της Χριστιανικής εκκλησίας περιλαμβάνει τους κανόνες της και τους κανονισμούς της που βασίζονται στις αρχές και στις εντολές του λόγου του Θεού, της Γραφής, και που είναι, συνεπώς, πρακτικοί, αξιόπιστοι και προς όφελός μας. Πραγματικά, όλη η παιδεία του Θεού είναι προς όφελός μας. Καθώς τώρα αναγνωρίζετε τα έξοχα στοιχεία της παιδείας, έχετε τάσι να ‘καταφρονήσετε την παιδείαν του Ιεχωβά’; Ελπίζομε όχι, για το δικό σας καλό, για το καλό των άλλων και για τον αίνο του Θεού.

 7. Απόρριψις της παιδείας θα εσήμαινε απόρριψι ποιου άλλου πράγματος;

⁷ Αληθινά, πρέπει να παρατηρηθή ότι η παιδεία είναι δυσάρεστη σε πολλούς. Στην περίπτωσι μερικών, αυτό μπορεί να συμβαίνη εν μέρει επειδή τα άτομα αυτά δεν έχουν τη Γραφική άποψι της παιδείας και δεν έχουν εκτιμήσει την αναγκαιότητά της και τα οφέλη της. Αλλά γνωρίζετε ότι η παιδεία είναι εκδήλωσις του ότι αγαπάσθε από τον μεγάλο Δημιουργό, τον Ιεχωβά Θεό; Αυτό είναι αληθινό. Ας ερωτήσωμε, λοιπόν, Θα θέλατε μάλλον να έχετε παιδεία και να αγαπάσθε από τον Θεό ή να είσθε χωρίς παιδεία και να μην αγαπάσθε από τον Θεό; Μπορείτε ν’ αγαπάσθε από τον Θεό και να μην έχετε παιδεία απ’ αυτόν; Όχι, αυτό δεν είναι δυνατόν. Παρατηρήστε περαιτέρω αυτή τη δήλωσι στην προς Εβραίους επιστολή: «Υιέ μου, μη καταφρονής την παιδείαν του Ιεχωβά· μηδέ αθυμής ελεγχόμενος υπ’ αυτού.» Γιατί; «Διότι όντινα αγαπά ο Ιεχωβά, παιδεύει· και μαστιγόνει πάντα υιόν τον οποίον παραδέχεται.» (Εβρ. 12:5, 6, ΜΝΚ) Η παιδεία είναι απόδειξις όχι μόνο της αγάπης του Πατρός Ιεχωβά αλλά και της αγάπης του Χριστού Ιησού όπως δείχνουν τα λόγια του Υιού: «Εγώ όσους αγαπώ, ελέγχω και παιδεύω· γενού λοιπόν ζηλωτής και μετανόησον.» (Αποκάλ. 3:19) Η απόρριψις τέτοιας παιδείας θα εσήμαινε απόρριψι τέτοιας αγάπης.

 8. Για ποιό πράγμα είναι ουσιώδης η παιδεία, όπως τονίζεται στην προς Εβραίους επιστολή 12:7-11;

⁸ Όχι μόνο αυτό, αλλά η απόδειξις αυτή της αγάπης του Θεού, η παιδεία, είναι ουσιώδης για ζωή και για να παραχθή ο κατάλληλος Χριστιανικός καρπός. Ο συγγραφεύς της προς Εβραίους επιστολής συνεχίζει: «Εάν υπομένητε την παιδείαν, ο Θεός φέρεται προς εσάς, ως προς υιούς· διότι τις υιός είναι τον οποίον δεν παιδεύει ο πατήρ; Εάν όμως ήσθε χωρίς παιδείαν, της οποίας έγειναν μέτοχοι πάντες, άρα είσθε νόθοι, και ουχί υιοί. Έπειτα τους μεν κατά σάρκα πατέρας ημών είχομεν παιδευτάς, και εσεβόμεθα αυτούς· δεν θέλομεν υποταχθή πολλώ μάλλον εις τον Πατέρα των πνευμάτων, και ζήσει; Διότι εκείνοι μεν προς ολίγας ημέρας επαίδευον ημάς, κατά την αρέσκειαν αυτών ο δε προς το συμφέρον ημών, δια να γείνωμεν μέτοχοι της αγιότητος αυτού. Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης· ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι’ αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης.»​—Εβρ. 12:7-11.

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΤΙΘΕΣΙΣ

 9. (α) Γιατί ο δίκαιος καρπός της παιδείας είναι άγνωστος σε πολλά άτομα; (β) Πόσο ικανοποιητική είναι η αυτοευχαρίστησις;

⁹ Αυτός ο έξοχος καρπός της δικαιοσύνης είναι τελείως άγνωστος σε πολλά άτομα. Γιατί; Λόγω των χωρίς διαπαιδαγώγησι επιδιώξεών των. Μια από τις ευρύτερα διαδεδομένες επιδιώξεις μεταξύ όλου του ανθρωπίνου γένους είναι επίσης και η λιγώτερο ικανοποιητική. Είναι κάτι που ένα ιδιοτελές άτομο αισθάνεται ότι θα του έφερνε μεγάλη ικανοποίησι, αλλά δεν του φέρνει. Τι μπορεί να είναι αυτό; Η επιδίωξις αυτή είναι η αυτοευχαρίστησις. Η αυτοευχαρίστησις είναι τελείως δυσάρεστη και μη ικανοποιητική. Αυτό δεν είναι δύσκολο να το ιδούμε. Αν αυτό θα ήταν ότι επιδιώκετε αυτοευχαρίστησι, γνωρίζετε ότι δεν είσθε ικανοποιημένοι. Πραγματική ικανοποίησι δεν απολαμβάνουν οι γνώριμοί σας, που βυθίζονται ιδιοτελώς στην αυτοευχαρίστησι, επειδή πάντοτε θέλουν περισσότερα. Κατανοείτε μήπως ότι αυτή η αυτοευχαρίστησις αποτελεί μέρος του βαθιά αποτυπωμένου σημείου αυτών των κρισίμων ημερών, όπως ακριβώς προεφητεύθη: «Εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί· διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, . . . ακρατείς, . . . τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι . . .· και τούτους φεύγε.» (2 Τιμ. 3:1-5) Ασφαλώς «τούτους φεύγε»! Φεύγε από τέτοια απειθάρχητα πρόσωπα. Φεύγε από απειθάρχητες συνήθειες και γίνε πειθαρχικός.

10. (α) Τι χαρακτηρίζει αυτούς τους κρίσιμους καιρούς; (β) Δείξτε τη διαφορά μεταξύ ιδιοτελούς υπερηφανείας και αυτοσεβασμού.

¹⁰ Κυττάξτε αυτούς που επιδίδονται στην αυτοευχαρίστησι. Παρατηρήστε αυτούς τους φιλήδονους ανθρώπους, των οποίων η επικράτησις χαρακτηρίζει αυτούς τους κρίσιμους καιρούς, προσθέτοντας στην κρισιμότητά των: άνθρωποι ιδιοτελείς, διεφθαρμένοι, έκφυλοι, άρρωστοι στη διάνοια και στο σώμα, που προσκόπτουν με μυωπική ιδιοτέλεια, ανίκανοι να δουν τις δόξες του Ιεχωβά Θεού και του νέου του κόσμου της δικαιοσύνης, μη έχοντας κανένα σεβασμό γι’ αυτά, μη έχοντας ακόμη ούτε αυτοσεβασμό. Αλαζονεία και ιδιοτελή υπερηφάνεια μπορεί να έχουν, αλλά όχι αυτοσεβασμό, επειδή δεν υπάρχει παιδεία. Έχετε μήπως αρκετόν αυτοσεβασμό για να εκτιμήσετε την παιδεία; Υπάρχει κατάλληλος, Γραφικός αυτοσεβασμός, και ένα άτομο που τον έχει θα εκτιμήση την παιδεία. Δεν θα το κάμη αυτό εκείνος που επιδιώκει την αυτοευχαρίστησι.

11. Σε αντίθεσι, τι μπορείτε να είσθε, ωστόσο, όπως ο Τιμόθεος;

¹¹ Σε χαρακτηριστική, ωστόσο, αντίθεσι με τούτο, είναι η επόμενη συμβουλή του αποστόλου προς τον Τιμόθεο: «Αλλά συ μένε εις εκείνα τα οποία έμαθες και επιστώθης, . . . γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν . . . Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης· δια να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν.»​—2 Τιμ. 3:14-17.

12. Πόσο έξοχη είναι αυτή η αντίθεσις;

¹² Πόσο έξοχη είναι αυτή η θεόπνευστη καθοδηγία, διαπαιδαγωγώντας σε ό,τι είναι ορθό και σε αρμονία με τον Ιεχωβά Θεό, διδάσκοντας την αλήθεια, κατακρίνοντας την πλάνη, εξομαλύνοντας πράγματα που πρέπει να μεταβληθούν, έτσι ώστε εκείνος που αγαπά δικαιοσύνη και αγαπά τον Θεό να μπορή να δοκιμάση τα καλά αποτελέσματα της θεοκρατικής παιδείας!

13. Οι Γραφές επιβάλλουν ποια κατανόησι;

¹³ Πρέπει, επομένως, με τη δύναμι των Γραφών να συμπεράνωμε και να κατανοήσωμε ότι η παιδεία είναι κάτι ουσιώδες για ζωή στον νέο κόσμο του Θεού. Είναι κάτι ουσιώδες για τη λατρεία του αληθινού Θεού, του Ιεχωβά, τώρα και στο μέλλον.

ΟΙ ΠΟΛΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

14. Με ποιες μορφές μπορεί να έλθη η παιδεία;

¹⁴ Η παιδεία μπορεί να είναι σχετικώς ήπια και μπορεί να είναι σχετικώς αυστηρή. Σε κάθε περίπτωσι, η παιδεία του Ιεχωβά είναι για το καλό όλων όσους αφορά. Μπορεί να έλθη σ’ εμάς σαν εκπαίδευσις και, αν δεν γίνη δεκτή, μπορεί να έλθη τελικά σαν τιμωρία.

15. Εξηγήστε την εκπαίδευσι από τον λόγον του Θεού.

¹⁵ Ένας τρόπος με τον οποίον η παιδεία έρχεται σ’ εμάς είναι η μορφή εκπαιδεύσεως από τον λόγον του Θεού. «Ο σοφός υιός δέχεται την διδασκαλίαν του πατρός· ο δε χλευαστής δεν ακούει έλεγχον.» (Παροιμ. 13:1) Όταν, λοιπόν, ο λόγος του Θεού μάς οδηγή στο δρόμο που πρέπει ν’ ακολουθήσωμε και ανταποκρινώμεθα και οδηγούμεθα και διαπλάσσωμεθα και εκπαιδευώμεθα απ’ αυτόν, μας διαπαιδαγωγεί, και λαμβάνωμε την παιδεία προς όφελός μας. Αυτή είναι η σοφή πορεία και είναι σε αντίθεσι προς ό,τι ασφαλώς είναι μια γελοία πορεία, πορεία που χλευάζει την παιδεία και την επίπληξι του Πατρός. Εν σχέσει με την παιδεία του λόγου του Θεού, ένας χλευαστής κάνει τον εαυτό του γελοίον. Είναι αδύνατον ένας τέτοιος ν’ αποδείξη εσφαλμένη την παιδεία του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά ποτέ δεν έσφαλε και ποτέ δεν θα σφάλη.

16. (α) Ποια άλλη μορφή παίρνει η ήπια παιδεία; (β) Πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι;

¹⁶ Μια άλλη ήπια κι ωστόσο αποτελεσματική μορφή παιδείας μπορεί να έλθη και έρχεται σ’ εμάς με μια φιλάγαθη παρατήρησι από ένα συγ-Χριστιανό, που ζητεί το καλό μας και που επιθυμεί να μας βοηθήση και καταβάλλει προσπάθεια να το πράξη. Είμεθα σοφοί αν επωφελούμεθα από τέτοιες παρατηρήσεις, «Το ωτίον, το οποίον ακούει τον έλεγχον της ζωής, διατρίβει μεταξύ των σοφών.» (Παροιμ. 15:31) Τέτοια υποβοηθητική αλήθεια, εκτιθέμενη φιλάγαθα από έναν σύντροφο ή ακόμη από έναν στοργικό Χριστιανό ξένο θα ήταν, πράγματι, όχι δικής του προελεύσεως, αλλά θα προήρχετο από τη μεγάλη Πηγή της αληθείας, επειδή είναι σε αρμονία με τον λόγον της αληθείας. Αυτή πρέπει κατάλληλα να τη δεχθούμε ως στοργική συμβουλή και βοήθεια από τον Ιεχωβά Θεό. Πώς μπορεί να βοηθήση τη σκέψι μας, να βελτιώση την άποψί μας, να μας βοηθήση στην κατανόησι ορθής διδασκαλίας και αρχής! Ο ομιλητής τέτοιου ‘ελέγχου ζωής’ μπορεί να μην κατανοή το μεγάλο αποτέλεσμα που ο λαλούμενος λόγος μπορεί να έχη επάνω στον ακροατή και όμως, αν ο ακροατής αναγνωρίση ότι ο λόγος είναι αληθινός, συμμορφωθή μ’ εκείνο που μαθαίνει, μεταβληθή, όπως μπορεί να χρειάζεται, για να έλθη σε αρμονία με τον λόγον του Θεού, δεν επιτρέπη προκατεχόμενες ιδέες ή προκαταλήψεις ή αντίθετες θρησκευτικές δοξασίες να παρέμβουν στο να διαπλασθή από την αλήθεια. Όλα αυτά θα είναι προς όφελός του. Τι πολύτιμη είναι τέτοια ήπια, φιλάγαθη παιδεία!

17. Ποια μορφή παιδείας περιλαμβάνει η κατάλληλη ανταπόκρισις;

¹⁷ Ανταπόκρισις σε ό,τι μαθαίνομε είναι μια λαμπρή μορφή αυτοδιαπαιδαγωγήσεως, με την εφαρμογή εκείνου που βρίσκομε ότι είναι ορθό, κάνοντας κατάλληλη χρήσι της πληροφορίας που ελάβαμε. «Όστις αγαπά παιδείαν, αγαπά γνώσιν· αλλ’ όστις μισεί έλεγχον, είναι άφρων.» (Παροιμ. 12:1) Η αυτοδιαπαιδαγώγησις ενισχύει τον αυτοσεβασμό επειδή πράττομε εκείνο που είναι ορθό εκουσίως και με τη βεβαίωσι ότι αυτό ευαρεστεί τον Ιεχωβά. Πόσο άφρονες είναι οι άνθρωποι όταν αρνούνται τέτοια αυτοδιαπαιδαγώγησι!—Ιάκ. 4:16, 17.

18. Με ποιο άλλο μέσον έρχεται συμβουλή;

¹⁸ Η παιδεία (εκπαίδευσις, διάπλασις και βοήθεια) έρχεται σ’ εμάς με τη μορφή συμβουλής μέσω του περιοδικού αυτού, Η Σκοπιά. Εκεί μαθαίνομε αρχές του Ιεχωβά και την εφαρμογή των στις υποθέσεις της ζωής και γινόμεθα ικανοί να συμμορφωθούμε μ’ αυτές· και έτσι οι δημοσιευόμενες αλήθειες είναι προμήθειες του Ιεχωβά προς όφελός μας και απ’ αυτές μπορούμε σημαντικά να επωφεληθούμε.

19. Ποια είναι τα βέβαια αποτελέσματα της παραβάσεως των νόμων του Θεού;

¹⁹ Είναι βέβαιο ότι, όταν παραβαίνωμε τους νόμους του Θεού, βλάπτομε τον εαυτό μας. Ζημιωνόμεθα. Αν αρνούμεθα να παιδευθούμε, μη προσέχοντας την επίπληξι που χρειαζόμεθα για διόρθωσι, μπορεί να υπάρξη ανάγκη να επιβληθούν κυρώσεις. Για όλες τις μορφές εκούσιας αμαρτωλής ανταρσίας εναντίον του Ιεχωβά Θεού και των νόμων του και των απαιτήσεων του πρέπει να δώσωμε λογαριασμό. Μερικά άτομα απλώς δεν θα διδαχθούν από ήπια παιδεία, και για τούτο πρέπει να επιβληθή πιο δριμεία παιδεία, μερικές φορές ακόμη και ως το σημείο της αποκοπής από την επικοινωνία—μια σοβαρή πράγματι τιμωρία από τον Ιεχωβά. Αποκοπή, αποβολή από τη Χριστιανική εκκλησία λόγω εκουσίας παραβιάσεως των νόμων του Θεού που διέπουν τους Χριστιανούς, θα έχη καλά αποτέλεσμα σε όλους τους παραβάτας καθώς και σε όλους όσοι παρατηρούν, αν όλοι αυτοί ανταποκριθούν κατάλληλα σ’ αυτή την ενέργεια. Σε μια τέτοια περίπτωσι, οποιοιδήποτε δεσμοί προς το αποκοπτόμενο άτομο, είτε είναι δεσμοί προσωπικής φιλίας, συγγένεια αίματος ή κάτι άλλο, πρέπει να λάβουν δευτερεύουσα θέσι εν σχέσει με την ενέργεια θεοκρατικής διαπαιδαγωγήσεως που έλαβε χώραν. Αυτό πρέπει να γίνη έτσι, σε τρόπον ώστε, οποιοσδήποτε που ήταν προηγουμένως στενά συνδεδεμένος προς το αποκοπτόμενο πρόσωπο, να μη μισήση ο ίδιος την επίπληξι που έγινε στον αποκοπτόμενον, αλλά να διαπαιδαγωγηθή και αυτός με τη στάσι του και τη διαγωγή του.

ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

20. Ως προς τα σφάλματα, ποια είναι τα οφέλη της παιδείας;

²⁰ Στον ίδιο τον ορισμό της λέξεως φαίνονται τα καλά αποτελέσματα και τα οφέλη της παιδείας, πολλά δε απ’ αυτά έχουν μνημονευθή. Παρατηρείται ότι η παιδεία φέρνει το όφελος της διορθώσεως των σφαλμάτων μας. Σφάλματα έχομε σε αφθονία και γι’ αυτό χρειαζόμεθα διόρθωσι και ωφελούμεθα απ’ αυτήν. Με αυτήν διαπλασσόμεθα, όχι σε συμμόρφωσι προς τους κανόνες και τις συνήθειες του παλαιού κόσμου, οι οποίοι είναι αντίθετοι προς τον λόγον του Θεού, αλλά, μάλλον, θεοκρατικά, σε αρμονία με το θέλημα του Θεού.

21. Ως προς τη δύναμι, ποια είναι τα οφέλη της παιδείας;

²¹ Η παιδεία μας ενισχύει. Όταν ένας στέκη υπέρ των δικαίων αρχών και λαμβάνη την ορθή πορεία ενεργείας παρ’ ότι αυτή είναι αντίθετη προς την αυτοευχαρίστησι, γίνεται δυνατώτερος πνευματικώς και ενισχύεται να προχωρήση κατ’ ευθείαν εμπρός στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Αποδίδεται ‘καρπός ειρηνικός δικαιοσύνης’ κατά το ότι η παιδεία μάς ενισχύει να υπομείνωμε παθήματα χάριν δικαιοσύνης, το αποτέλεσμα δε αυτό συντελεί σε σταθερότητα.

22. Με ποιους τρόπους ωφελούνται από την παιδεία η εκκλησία, τα άτομα εκεί και αναρίθμητα άλλα άτομα;

²² Σε ό,τι αφορά την εκκλησία των δούλων του Θεού, η παιδεία είναι μεγίστης ωφελείας. Αποκτά τάξι στην εκκλησία και για την εκκλησία· κρατεί την εκκλησία ως τοιαύτην στο σωστό δρόμο και κρατεί επίσης τα άτομα εκεί ν’ ακολουθούν την πορεία που φέρνει την επιδοκιμασία του Θεού. Αυτό καθιστά ικανή την εκκλησία να εξακολουθή να χρησιμοποιήται από τον Ιεχωβά Θεό στη διακήρυξι των αγαθών νέων της Βασιλείας του και στην επέκτασι της αληθινής του λατρείας προς αίνον του και προς ευλογίαν αναριθμήτων άλλων ατόμων, στα οποία φέρονται οι Βιβλικές αλήθειες.

23. Κάτω από αυστηρή παιδεία, ποια εκλογή μπορεί να γίνη, και ποια εδάφια εφαρμόζονται;

²³ Ο έλεγχος, που είναι μέρος της παιδείας, είναι ευεργετικός διότι δίδεται με σκοπό τη σωτηρία μας. Παραδείγματος χάριν, αν ένα αποκεκομμένο από την επικοινωνία άτομο πραγματικά αισχυνθή, αν πραγματικά μετανοήση και αλλάξη την πορεία της ενεργείας του, ανταποκρινόμενο έτσι στην παιδεία που επιβάλλεται, μπορεί εν καιρώ να εγκατασταθή πάλι στην εκκλησία του λαού του Θεού. Αλλ’ όταν κρινώμεθα, παιδευόμεθα υπό του Ιεχωβά, δια να μη κατακριθώμεν μετά του κόσμου.» (1 Κορ. 11:32, ΜΝΚ) Τι θα πούμε για ένα άτομο στο οποίο επιβάλλεται η αυστηρή παιδεία της Γραφικής αποκοπής από την επικοινωνία και που αρνείται να αισχυνθή, να μετανοήση και να επιστρέψη; Καταδεικνύει ότι μισεί τον έλεγχον. Για τούτο έχει εφαρμογή το Παροιμίαι 15:10 (ΜΝΚ): «Η παιδεία είναι δυσάρεστος εις τον εγκαταλείποντα την οδόν· ο μισών τον έλεγχον θέλει τελευτήσει.»

ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ

24. Πόσο κατά μήκος της οδού της ζωής χρειάζεται η παιδεία;

²⁴ Με την αποδοχή από μέρους μας του λόγου του Θεού πρέπει να παρατηρήσωμε και να συμφωνήσωμε ότι για τους Χριστιανούς η παιδεία δεν μπορεί ν’ αποφευχθή. Επί πλέον, δεν θέλομε ν’ αποφύγωμε την παιδεία του Ιεχωβά· δεν επιθυμούμε να είμεθα χωρίς παιδεία. Θυμόμαστε ότι η παιδεία του Ιεχωβά είναι γνώρισμα της Χριστιανικής εκκλησίας και, σαν τέτοιο, είναι απόδειξις της αγάπης του Ιεχωβά για τους μικρούς του. Ο Ιεχωβά είναι μακρόθυμος, και αυτό είναι προς όφελός μας επειδή καταλήγει στο να έχωμε μια ευκαιρία να φθάσωμε να τον γνωρίζωμε και να τον υπηρετούμε. Ωστόσο, ο Ιεχωβά οριστικά παιδεύει και θα παιδεύη. Η παιδεία, επομένως, πρέπει να είναι μαζί μας σε κάθε βήμα που κάνομε στο δρόμο μας προς την ωριμότητα και τη ζωή. Δεν θα την είχαμε με άλλον τρόπο.

25. (α) Με ποιες προμήθειες βοηθεί η κοινωνία Νέου Κόσμου; (β) Σχετίστε τη Βίβλο προς την απόφασι που πρέπει να ληφθή στα προβλήματα της ζωής. (γ) Ποια είναι η κατάλληλη διάθεσις προς τη Γραφή και προς την κοινωνία Νέου Κόσμου;

²⁵ Στην πρόοδό μας προς την ωριμότητα της κατανοήσεως και της διαγωγής σε αρμονία με τον λόγον του Ιεχωβά, βοηθούμεθα από τις ανεκτίμητες παιδευτικές προμήθειες της κοινωνίας Νέου Κόσμου. Η Γραφή περιέχει εντολές του Θεού, τις προφητείες του και την αποκάλυψι του εαυτού του και των αρχών του. Αυτά είναι οδηγός για την κοινωνία Νέου Κόσμου και όλων όσοι βρίσκονται σ’ αυτήν. Έτσι συμβαίνει ότι, με την εφαρμογή από την κοινωνία Νέου Κόσμου των εκτεθειμένων Γραφικών εντολών, παραδειγμάτων, κανόνων και αρχών στα ζητήματα και προβλήματα της ζωής, οικοδομείται ένα μεγάλο σώμα θεοκρατικού νόμου. Πρέπει να ωφεληθούμε απ’ αυτό. Είναι θεοκρατικό επειδή είναι σε αρμονία με τον Βιβλικό νόμο του Μεγάλου Θεοκράτου, Ιεχωβά Θεού, και βασίζεται σ’ αυτόν. Είναι ανάγκη να κατανοούμε τη Βίβλο του Ιεχωβά και επίσης να σεβώμεθα την κρίσι, την εξουσία και τις οδηγίες της κοινωνίας του Νέου Κόσμου, θα μας διαπαιδαγωγήσουν, οδηγώντας μας σε όλα τα ζητήματα και προβλήματα της ζωής να λάβωμε την πορεία που θα είναι σε συμφωνία με τον λόγον του Θεού και όχι προς παράβασίν του.

26. Ποιοι είναι δεκτικοί παιδείας;

²⁶ Με κατανόησι και σημαντική ικανοποίησι οι ενήλικοι συχνά παρατηρούν το γεγονός ότι τα τέκνα είναι δεκτικά παιδείας. «Οι πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ’ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Ιεχωβά.»​—Εφεσ. 6:4, ΜΝΚ.

27. (α) Ποιοι άλλοι είναι δεκτικοί παιδείας; (β) Τι πρέπει να μάθουν οι ενήλικοι; (γ) Το ότι παιδευόμεθα είναι απόδειξις τίνος;

²⁷ Εν τούτοις, πρέπει να κατανοήσωμε ότι οι υπεύθυνοι ενήλικοι είναι, επίσης, δεκτικοί παιδείας. Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να μάθουν οι ενήλικοι. Πρέπει να μάθουν να διαπαιδαγωγούν τα τέκνα των. Πρέπει να μάθουν ν’ απομακρύνουν τη ζηλοτυπία, την υπερευαισθησία, την εκούσια κακή διαγωγή, την υβριστική ομιλία, τη μνησικακία, την ανηθικότητα, την ανευλάβεια, την υπερηφάνεια, την οργή, την ακαθαρσία. Οι ενήλικοι πρέπει ενωρίς να μάθουν για τη Χριστιανική ουδετερότητα. Έτσι ακριβώς η παιδεία εισέρχεται σε ολόκληρη τη Χριστιανική ζωή του ενηλίκου. Η κατοχή της είναι απόδειξις επιθυμητής ωριμότητος και νηφαλιότητος.

28. (α) Ποια άτομα μεταξύ των υπηρετών του Ιεχωβά σημειώνονται ειδικά τώρα; (β) Ποια είναι τα προνόμια των και οι ανάγκες των;

²⁸ Υπάρχουν άτομα μεταξύ εκείνων που προοδεύουν επάνω στην οδό της ωριμότητος και της ζωής στη λατρεία του Ιεχωβά Θεού, τα οποία άτομα είναι εξέχοντα. Σ’ αυτά περιλαμβάνονται διάφοροι επίσκοποι σε όλη τη θεοκρατική κοινωνία Νέου Κόσμου. Συχνά καθήκον των είναι να παρέχουν στοργική παιδεία προς χάριν των αδελφών των και εκείνων που είναι όμοιοί των υπηρέται του Θεού. Πρέπει αυτοί οι εξέχοντες να λάβουν επίσης παιδεία; Ναι. Πρέπει να την επιθυμούν. Δεν έχουν ξεπεράσει την παιδεία. Δεν είναι πολύ μεγάλοι γι’ αυτήν. Αυτοί συμμερίζονται τις ανάγκες που όλοι οι άλλοι έχουν, ανάγκες για διαρκή εκπαίδευσι στον λόγον του Θεού και διαρκή έλεγχο της πορείας της ενεργείας των, διαπαιδαγωγούμενοι με όλες τις προμήθειες που παρέχονται μέσω της κοινωνίας Νέου Κόσμου.

29. Τι πρέπει να κατανοήσουν και να εκτιμήσουν οι εξέχοντες;

²⁹ Χρειάζεται να κατανοήσουν ότι όχι μόνον αυτοί ανέχονται τους αδελφούς των με αγάπη, αλλά και οι αδελφοί των τους ανέχονται με αγάπη. Μερικοί επίσκοποι και εξέχοντες υπήρξαν σε θέσεις μεγάλων προνομίων υπηρεσίας επί πολλά χρόνια, και έτσι επί μια μακρά χρονική περίοδο εργάσθηκαν με τους αδελφούς των και για τους αδελφούς των, και οι σύντροφοι των είχαν συνεργασία μαζί τους. Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είναι αυτοί οι επίσκοποι ότι δια μέσου των ετών άλλοι παρέβλεψαν τις ατέλειές των και τις ελλείψεις των και από αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό και τα συμφέροντα της Βασιλείας του εξακολούθησαν και ακόμη εξακολουθούν να συνεργάζωνται μαζί τους! Ναι, οι εξέχοντες χρειάζονται επίσης παιδεία και πρέπει να την δεχθούν με ευγνωμοσύνη και εκτίμησι.

30, 31. Συνεπώς, ποιοι πρέπει να δεχθούν παιδεία, και με ποια αποτελέσματα;

³⁰ Η παιδεία, λοιπόν, δεν είναι κάτι για να γελά κανείς μ’ αυτό ή να το αποφεύγη. Ο αντικειμενικός της σκοπός είναι η προαγωγή της λατρείας του Ιεχωβά. Καταλήγει σε σταθερότητα στη Χριστιανική διακονία. Καθιστά ένα άτομο ικανό να κρατή τη θέσι του στο έργο και στη λατρεία του Ιεχωβά. Ο αντικειμενικός της σκοπός επίσης είναι ζωή για κείνους που δέχονται την παιδεία του Ιεχωβά. Κανείς, επομένως, άσχετα με τη θέσι που μπορεί να κατέχη στην οργάνωσι του Ιεχωβά, δεν πρέπει να καταφρονή ή να χλευάζη την παιδεία. «Υιέ μου, μη καταφρόνει την παιδείαν του Ιεχωβά, και μη αθύμει ελεγχόμενος υπ’ αυτού· διότι ο Ιεχωβά ελέγχει όντινα αγαπά, καθώς και ο πατήρ τον υιόν εις τον οποίον ευαρεστείται.»​—Παροιμ. 3:11, 12, ΜΝΚ.

³¹ Στο επόμενο άρθρο ανασκοπούμε μερικά γεγονότα τρόπου ενεργείας και διαγωγής από μέρους των μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλη τη γη, που τους προσδιορίζουν ως αληθινά λαμβάνοντας ‘παιδείαν εν δικαιοσύνη’, και αυτό, φρονούμε, θα εκτιμηθή από όλους όσοι εκτιμούν κατάλληλα την παιδεία.