Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Στην Αποκάλυψι 14:1, 3 αναγινώσκομε: «Και είδον, και ιδού Αρνίον ιστάμενον επί το όρος Σιών, και μετ’ αυτού εκατόν τεσσαρακοντατέσσαρες χιλιάδες έχουσαι το όνομα του Πατρός αυτού γεγραμμένον επί των μετώπων αυτών. Και έψαλλον ως ωδήν νέαν ενώπιον του θρόνου και ενώπιον των τεσσάρων ζώων και των πρεσβυτέρων· και ουδείς ηδύνατο να μάθη την ωδήν, ειμή αι εκατόν τεσσαρακοντατέσσαρες χιλιάδες, οι ηγορασμένοι από της γης.» Ποιοι είναι οι πρεσβύτεροι που μνημονεύονται ενταύθα;—Κ. Φ., Ηνωμένες Πολιτείες

Συμφωνούμε ακόμη με ό,τι είχε να πη επάνω σ’ αυτό το σημείο το βιβλίο Φως, Τόμοι 1 και 2 (εκδοθέν το 1930). Εφόσον αυτοί οι «πρεσβύτεροι» ή «άτομα προχωρημένης ηλικίας» αποτελούν μέρος μιας συμβολικής οράσεως και είναι συμβολικά στη σημασία των, μπορούμε να προσδιορίσωμε ποιούς εικονίζουν μόνο με το να σημειώνωμε τα χαρακτηριστικά που τους διακρίνουν και να τα παραβάλλωμε με Γραφικά εδάφια που προσδιορίζουν εκείνους, οι οποίοι πρόκειται να φέρουν αυτά τα χαρακτηριστικά.

Η πρώτη μνεία περί αυτών, στην Αποκάλυψι 4:4, 10, αναφέρει ότι είναι είκοσι τέσσερες τον αριθμόν, ότι είναι στον ουρανό και κάθονται σε θρόνους γύρω από τον θρόνο του Θεού, ότι είναι ντυμένοι λευκά ιμάτια και φορούν χρυσούς στεφάνους «επί τας κεφαλάς αυτών», και ότι λατρεύουν τον Θεό, πέφτοντας από τους θρόνους των ενώπιόν του και αποδίδοντας την πηγή της κυριαρχίας σ’ αυτόν βάλλοντας τους στεφάνους των ενώπιόν του.

Αυτά τα χαρακτηριστικά πιστοποιούν ότι αυτοί εξεικονίζουν τους 144.000 ακολούθους του Ιησού Χριστού, του Αρνίου του Θεού, μολονότι συμβολικά οι πρεσβύτεροι αυτοί είναι μόνο είκοσι τέσσερες τον αριθμόν. Αυτός ο αριθμός είναι δύο φορές δώδεκα, και όπως παρίσταται στις δώδεκα φυλές του Ισραήλ, ο αριθμός δώδεκα παριστάνει μια πληρότητα εθνότητος και οργανώσεως θεοκρατικά. Το διπλάσιον του αριθμού αυτού, είκοσι τέσσερα, θα παρίστανε το ίδιο σε διπλάσιο μέτρον ή σε υψηλότερο βαθμό. Το εδάφιον Αποκάλυψις 21:14 λέγει για τους «δώδεκα αποστόλους του Αρνίου», αλλ’ υπάρχουν είκοσι τέσσερες πρεσβύτεροι κι έτσι δεν υπάρχει λόγος να συγχέωμε τα δύο. Με άλλους λόγους, μολονότι οι δώδεκα απόστολοι έλαβαν την υπόσχεσι να καθήσουν με τον Χριστό στον ουρανό πάνω σε δώδεκα θρόνους για να κρίνουν τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ (Ματθ. 19:28), οι είκοσι τέσσερες πρεσβύτεροι είναι περισσότεροι από τους δώδεκα αποστόλους του Αρνίου. Περιλαμβάνουν τους δώδεκα αποστόλους και παριστάνουν το πλήρες έθνος του πνευματικού Ισραήλ, υπό τον Βασιλέα Ιησούν Χριστόν, την πλήρη θεοκρατική κυβέρνησι υπό τον Βασιλέα των βασιλέων, Ιησούν Χριστόν.

Στο αρχαίο τυπικό έθνος του Ισραήλ υπήρχε ιερατείον αποτελούμενον από τους άρρενας απογόνους του πρώτου του αρχιερέως Ααρών. Αυτοί οι ιερείς δεν συνυπηρετούσαν όλοι μαζί στο ναό συνεχώς, ολοχρονίως, αλλά μόνο στις μεγάλες εθνικές εορτές που ήσαν καθωρισμένες από τον Θεό. Άλλως υπηρετούσαν κατά διαιρέσεις, κάθε διαίρεσις επί μια εβδομάδα κάθε εξάμηνο. Τώρα σημειώστε ότι ο Βασιλεύς Δαβίδ καθώρισε είκοσι τέσσερες διαιρέσεις των ιερέων αυτών για να υπηρετούν με τη σειρά τους στον ναό. Ο πρόγονος Ιωάννου του βαπτιστού Αβιά ανήκε στην ογδόη διαίρεσι· οι γυιοί του Μααζία αποτελούσαν την εικοστή τετάρτη διαίρεσι. (1 Χρον. 24:1-19· Λουκ. 1:5-24, 57-67) Οι είκοσι τέσσερες διαιρέσεις των ιερέων υπό τον αρχιερέα του Ισραήλ πιστοποιούν ότι οι είκοσι τέσσερες πρεσβύτεροι εξεικονίζουν τους 144.000, διότι αυτοί όχι μόνο συμβασιλεύουν με τον Χριστό αλλά και θα είναι «ιερείς του Θεού και του Χριστού.» Αποτελούν ένα «βασιλικόν ιερατείον.»—Αποκάλ 20:6 και 1 Πέτρ. 2:9, ΜΝΚ.

Όπως οι είκοσι τέσσερες πρεσβύτεροι, θα καθήσουν σε θρόνους στον ουρανό έμπροσθεν του Θεού, όχι μόνο οι δώδεκα απόστολοι αλλά και όλα τα 144.000 μέλη του σώματος του Χριστού. «Και είδον θρόνους· και εκάθισαν επ’ αυτών, και κρίσις εδόθη εις αυτούς . . . και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια έτη.» Ο Ιησούς Χριστός υπεσχέθη ότι όλοι οι 144.000 ακόλουθοι που θα νικούσαν θα εκάθηντο μαζί του στον θρόνο του όπως κι αυτός εκάθησε με τον ουράνιο Πατέρα του στον θρόνο του. (Αποκάλ. 20:4· 3:21 και Λουκ. 22:28-30) Ως βασιλείς επάνω σε θρόνους θα φορούσαν καταλλήλους στεφάνους «επί τας κεφαλάς αυτών», όπως και ο Ιησούς Χριστός και όπως οι είκοσι τέσσερες πρεσβύτεροι εικονίζονται ότι κάνουν. (Αποκάλ. 6:2· 14:14, 15· Ψαλμ. 21:1-3) Οι 144.000 ενόσω είναι στη γη προειδοποιούνται να διακρατούν εκείνο που έχουν, για να μη λάβη κανείς τον στέφανόν των. Έχουν την υπόσχεσι του στεφάνου της ζωής, της δόξης και της δικαιοσύνης αν αποδειχθούν πιστοί ως το τέλος. (Αποκάλ. 3:11· 2:10· 2 Τιμ. 4:8· 1 Πέτρ. 5:4) Δεν γνωρίζομεν άλλους στους οποίους να εδόθη υπόσχεσις στεφάνων στον ουρανό· έτσι, οι είκοσι τέσσερες πρεσβύτεροι πρέπει ως σύμβολον να περιορίζωνται στους 144.000 υπερνικητάς.

Εφόσον εδόθη στην τάξι της νύμφης του Αρνίου του Θεού «να ενδυθή βύσσινον καθαρόν και λαμπρόν· διότι το βύσσινον είναι τα δικαιώματα των αγίων,» οι είκοσι τέσσερες πρεσβύτεροι κατάλληλα εξεικονίζουν αυτό το γεγονός αφ’ εαυτών, εφόσον είναι «ενδεδυμένοι ιμάτια λευκά» για να εξεικονίσουν μια δίκαιη, αγία ομάδα (Αποκάλ. 19:7, 8) Με το να είναι πρεσβύτεροι δεν είναι μεγαλύτεροι από τον Αμνόν του Θεού, διότι αυτός είναι ο αρχαιότερος από τα δημιουργήματα του Θεού και εχρησιμοποιήθη για να δημιουργήση όλα τα άλλα πλάσματα, περιλαμβανομένων και των συμβολικών είκοσι τεσσάρων πρεσβυτέρων. Αλλά με το να γίνουν ώριμοι Χριστιανοί και αδελφοί της αρχαιοτέρας δημιουργίας του Θεού αναλαμβάνουν μια έξοχη πρεσβυτική ιδιότητα ή προχωρημένη ηλικία ή ειδικό βαθμό ωριμότητος ακριβώς σαν πεπειραμένοι κριταί και σαν γερουσιασταί μέσα σ’ ένα νομοθετικό σώμα.

Σύμφωνα με το Αποκάλυψις 5:6-10, όταν το Αρνίον του Θεού έλαβε το βιβλίον εκ της χειρός του Θεού για να το ανοίξη και για να κάμη σημαντικές αποκαλύψεις «τα τέσσαρα ζώα και οι εικοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι έπεσον ενώπιον του Αρνίου», οι δε πρεσβύτεροι είχαν ο καθείς από μια κιθάρα και «φιάλας χρυσάς πλήρεις θυμιαμάτων, αίτινες είναι αι προσευχαί των αγίων· και ψάλλουσι νέαν ωδήν, λέγοντες, Άξιος είσαι να λάβης το βιβλίον, και να ανοίξης τας σφραγίδας αυτού· διότι εσφάγης, και ηγόρασας ημάς εις τον Θεόν δια του αίματός σου, εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους· και έκαμες ημάς εις τον Θεόν ημών βασιλείς και ιερείς· και θέλομεν βασιλεύσει επί της γης.»

Στο Ελληνικό κείμενο το αρσενικό γένος της μετοχής («έχοντες») που χρησιμοποιείται δείχνει ότι το να έχουν κιθάρες και φιάλες χρυσές εφαρμόζεται στους πρεσβυτέρους και όχι στα τέσσερα ζώα (ουδέτερον). Η Αποκάλυψις 14:1-3 δείχνει ότι οι 144.000 είναι εκείνοι οι οποίοι, όπως οι είκοσι τέσσερες πρεσβύτεροι, ψάλλουν ένα νέο άσμα και συνοδεύονται με κιθάρες. Στον Ισραήλ οι είκοσι τέσσερες σειρές ιερέων προσέφεραν θυμίαμα στον ναό κατά την ώρα της προσευχής· γεγονός το οποίον ταυτίζει τους είκοσι τέσσερες πρεσβυτέρους με τους 144.000 βασιλείς και ιερείς, διότι οι φιάλες των είναι πλήρεις θυμιάματος, το οποίον θυμίαμα είναι οι προσευχές των 144.000 αγίων.

Και ποιος είναι εκείνος, ο οποίος, όπως οι είκοσι τέσσερες πρεσβύτεροι, ψάλλει το νέον άσμα για τον θάνατο του Αρνίου και την εξαγορά ακολούθων από τη γη για να τους κάμη βασιλείς και ιερείς εκτός από αυτούς τους ιδίους 144.000; Κανείς επάνω στη γη δεν μπορεί να γνωρίζη το νέον αυτό άσμα πριν το γνωρίσουν οι 144.000 βασιλικοί ιερείς. Αυτοί εγκάρδια συμφωνούν με όλους τους πιστούς στον ουρανό και στη γη στο ν’ αποδίδουν άξια πράγματα στο Αρνίον του Θεού και πέφτουν και προσκυνούν τον Θεό από εκτίμησι.—Αποκάλ. 5:13, 14.

Αφού ο Ιεχωβά Θεός αναλάβη τη δικαιωματική του εξουσία και οι βασιλείες του κόσμου γίνουν βασιλείες Κυρίου του Ιεχωβά και του Χριστού αυτού, τα μέλη των 144.000 Χριστιανών κάνουν ακριβώς το ίδιο όπως και οι είκοσι τέσσερες πρεσβύτεροι εικονίζονται ότι κάνουν, πέφτουν από την ενθρονισμένη τους θέσι και λατρεύουν τον Θεό και τον ευχαριστούν που αναλαμβάνει την παγκόσμια κυριαρχία του και αρχίζει να άρχη ως βασιλεύς της γης και τότε διακηρύττει την ημέρα της οργής του εναντίον των ωργισμένων εθνών και την ημέρα της κρίσεώς του όσον αφορά τους ζώντας και τους νεκρούς.

Ώστε η προφητική εικών της Αποκαλύψεως 11:15-18 σχετικά με τους είκοσι τέσσερες πρεσβυτέρους εκπληρώνεται στα μέλη του σώματος του Χριστού, της αγίας του εκκλησίας, περιλαμβάνοντας και το υπόλοιπον αυτής που είναι ακόμη στη γη. Αυτοί προάγουν τη διακήρυξι τούτου του αγγέλματος της βασιλείας του Θεού δια Χριστού και της ημέρας εκδικήσεως και του καιρού της κρίσεως. Το γεγονός είναι ότι αυτοί, όπως και ο Ιησούς Χριστός, εχρίσθησαν με το πνεύμα του Ιεχωβά για να διακηρύξουν αυτό ακριβώς το άγγελμα.—Ησ. 61:1-3.

Ένας απ’ αυτούς τους πρεσβυτέρους ήταν εκείνος που παρηγόρησε τον απόστολο Ιωάννη με τη διαβεβαίωσι ότι το Αρνίον του Θεού ενίκησε ώστε ν’ ανοίξη το βιβλίον που ήταν στα χέρι του Θεού και τις επτά σφραγίδες του. (Αποκάλ. 5:5) Επίσης ένας από τους είκοσι τέσσερες αυτούς πρεσβυτέρους επληροφόρησε τον Ιωάννην ότι ο «πολύς όχλος» με κλάδους φοινίκων που απέδιδαν τη σωτηρία των στον Θεό και στο Αρνίον ήταν μια αυξανόμενη τάξις του σημερινού «εσχάτου καιρού», δηλαδή τα «άλλα πρόβατα» του ομοίου με αρνίον Ποιμένος Ιησού Χριστού.—Αποκάλ. 7:13.

Ο πληροφορητής αυτός πρεσβύτερος εξεικόνιζε στην πράξι του πώς το επί γης υπόλοιπο των 144.000 είχε το προνόμιο στο έτος 1935 ν’ αποκαλύψη από τις στήλες της Σκοπιάς ότι ο «πολύς όχλος» της Αποκαλύψεως 7:9, 10, για τον οποίον επί πολύν καιρό διεκρατείτο εσφαλμένη αντίληψις, είναι τα «άλλα πρόβατα» με επίγειο προορισμό, το οποία ο Δίκαιος Ποιμήν του Ιεχωβά πρέπει τώρα ν’ αρχίση να συνάγη, φέρνοντάς τα σε ενότητα με το υπόλοιπο του πνευματικού «μικρού ποιμνίου». Αυτή η αποκάλυψις στο 1935 έκαμε το υπόλοιπο να χαρή πάρα πολύ και, όπως οι είκοσι τέσσερες πρεσβύτεροι της Αποκαλύψεως 7:11, 12, το υπόλοιπον έπεσε ευγνώμονα και προσεκύνησε τον Θεό, συμφωνώντας μ’ ένα εγκάρδιο Αμήν με ό,τι απέδιδε ο «πολύς όχλος» στον Θεό και στον Χριστό.—Αποκάλ. 7:13-17.

Τελικά, όταν έπεσε η Μεγάλη Βαβυλών, οι είκοσι τέσσερες πρεσβύτεροι έπεσαν με τα τέσσερα ζώα και προσεκύνησαν τον ενθρονισμένον Ιεχωβά Θεό και ανέλαβαν την πρόσκλησι να αινούν τον Ιεχωβά και να λέγουν: «Αμήν· Αλληλούια.» Έτσι, αναλαμβάνουν τον μέγαν χορόν του Αλληλούια, ο οποίος ψάλλεται από όλη την αγία κτίσι που παριστάνεται με τα τέσσερα ζώα. (Αποκάλ. 19:4) Το δε υπόλοιπο των 144.000, που ήταν κι αυτό άλλοτε αιχμάλωτο στη Μεγάλη Βαβυλώνα, θ’ αναλάβη επίσης τον χορόν του Αλληλούια και θα ηγήται αυτού στη γη όταν ο Ιεχωβά εκτελέση τις τελικές του κρίσεις πάνω στην πονηρή οργάνωσι του Σατανά ή Διαβόλου.

Έτσι θεωρούμενοι απ’ όλες τις περιστάσεις και τις πράξεις των είκοσι τεσσάρων πρεσβυτέρων στην Αποκάλυψι, πρέπει αυτοί να παριστάνουν τα 144.000 πιστά μέλη του σώματος του Χριστού. Μια θέσις διετέθη γι’ αυτούς στον ουρανό από την Εδεμική εποχή οπότε ο Ιεχωβά Θεός μίλησε για το σπέρμα της γυναικός αυτού, το οποίον σπέρμα πρόκειται να συντρίψη την κεφαλή του Όφεως. (Γέν. 3:15) Ο Ιησούς Χριστός είπε στους μαθητάς του ότι επρόκειτο ν’ αναληφθή στον ουρανό για να ετοιμάση αυτή τη θέσι εκεί γι’ αυτούς. (Ιωάν. 14:1-3) Έτσι, σε όλες τις χιλιάδες των ετών υπήρχε διατεθειμένη θέσις γι’ αυτούς εκεί πάνω, αν και οι Γραφές και τα γεγονότα δείχνουν ότι κανείς από τους 144.000 δεν άρχισε να λαμβάνη θέσιν σ’ εκείνο τον διατεθειμένο τόπο εκεί πάνω ως το έτος 1918.

Όλα έπρεπε να γίνουν μ’ αυτή την παραχώρησι για τους 144.000 υπ’ όψιν. Ό,τι και αν έκαμαν οι 144.000 εδώ κάτω στη γη έγινε έναντι αυτής της ουρανίας παραχωρήσεως, και συνεπώς ενώπιον των είκοσι τεσσάρων πρεσβυτέρων, κατά ένα τρόπον. Ακριβώς όπως το δικέρατον θηρίον (η Βρεττανο-Αμερικανική δυαδική εξουσία) έκαμε ενώπιον του μεγάλου θηρίου του εκ της θαλάσσης με τις επτά κεφαλές (της ορατής οργανώσεως του Σατανά υπό επτά διαδοχικές κοσμοκρατορίες, περιλαμβάνοντας και το δικέρατο θηρίο), έτσι οι 144.000 επάνω στη γη έκαμαν ενώπιον της συμβολικής των παραστάσεως των είκοσι τεσσάρων πρεσβυτέρων. (Αποκάλ. 13:1-14· 19:20) Αλλά και ενόσω έμεναν στη γη τα 144.000 πιστά μέλη του σώματος του Χριστού «συνεκάθισεν [ο Θεός] . . . εν τοις επουρανίοις δια Ιησού Χριστού.» Εκεί βρίσκεται σήμερα το υπόλοιπον αυτών.—Εφεσ. 2:4-7.