Η Οργάνωσις του Ιεχωβά που Προχωρεί

«Η οδός όμως των δικαίων είναι ως το λαμπρόν φώς το φέγγον επί μάλλον και μάλλον, εωσού γείνη τελεία ημέρα.»—Παροιμ. 4:18.

 1. Τι ήταν η πρώτη οργάνωσις του Θεού;

ΠΟΛΥ πριν δημιουργηθούν ο υλικός ουρανός και η γη ο Ιεχωβά Θεός διαμόρφωσε μια ισχυρή οργάνωσι. Ήταν μια ουράνια οργάνωσις αποτελουμένη από πλάσματα, τα οποία κατέχουν μια μορφή ζωής η οποία είναι τελείως διαφορετική από οτιδήποτε, με το οποίο είμεθα εξοικειωμένοι. Τα σώματα των αντανακλούν τη δόξα του Δημιουργού των με το να είναι σύμφωνα με την ιδική του μορφή. Ο Λόγος του μας λέγει: «Ο Θεός είναι Πνεύμα.» (Ιωάν. 4:24) Και σχετικά με αυτά τα ουράνια πλάσματα δηλώνει ότι κάνει «τους αγγέλους αυτού πνεύματα.» (Ψαλμ. 104:4) Επειδή είναι όπως Αυτός, μπορούν να διαμένουν εκεί όπου και ο Θεός διαμένει.

 2. Γιατί τα πνευματικά πλάσματα είναι αόρατα σε μας, και πώς γνωρίζομε ότι υπάρχουν;

² Ως πνεύματα αυτά τα ουράνια πλάσματα έχουν γίνει από μια ύλη διάφορη από κάθε τι που γνωρίζομε ότι υπάρχει στο υλικό σύμπαν. Γι’ αυτόν τον λόγο είναι αόρατα σε μας. Καμμιά από τις ακτινοβόλους μορφές ενεργείας στο σύμπαν, που μπορούμε να αντιληφθούμε με τις αισθήσεις μας ή με όργανα, δεν μπορεί να μας αποκαλύψη την παρουσία των. Δεν έχουν καμμιά από τις ιδιότητες της ύλης, που θα μπορούσε να καταστήση δυνατό για μας να τα διακρίνωμε. Είναι μια υψηλότερη μορφή ζωής, η οποία μας είναι εντελώς ξένη. Παρά το γεγονός ότι δεν μπορούμε να ιδούμε πνευματικά πλάσματα γνωρίζομε ότι υπάρχουν διότι έχουν έλθει συχνά σ’ επαφή με τον άνθρωπο. Στο γραπτό του Λόγο ο Δημιουργός των μας λέγει γι’ αυτά και για τις επαφές των.

 3. Ποια ήταν η αντίδρασις των πνευματικών πλασμάτων στη δημιουργία της γης;

³ Μιλώντας στον Ιώβ σχετικά με τη δημιουργία της γης, ο Ιεχωβά Θεός αποκαλύπτει πώς τα πνευματικά του πλάσματα έχαιραν, όταν διεμόρφωνε τη γη στην αρχή: «Πού ήσο ότε εθεμελίονον την γην; . . . Ότε τα άστρα της αυγής έψαλλον ομού, και πάντες οι υιοί του Θεού ηλάλαζον;» (Ιώβ 38:4, 7) Αυτά τα ένδοξα πνευματικά πλάσματα, τα οποία είχαν δημιουργηθή την πρωία της δημιουργίας, ήσαν όπως τα άστρα της αυγής. Ήσαν τα πρώτα ζώντα πλάσματα, που έφερε σε ύπαρξι ο Θεός. Όταν είδαν ότι ο Δημιουργός των προετοιμάζετο να παραγάγη και άλλα ζώντα πλάσματα, ήσαν γεμάτα από χαρά.

 4, 5. (α) Πώς πνευματικά πλάσματα έχουν γίνει ορατά από ανθρώπους; (β) Εξηγήστε πώς μπορούμε να γνωρίζωμε ότι υπάρχει μια ουράνια οργάνωσις και ποια είναι τα καθήκοντα των χερουβείμ;

⁴ Μέσω υλοποιήσεων και οραμάτων, ο Θεός έκαμε πιστούς άνδρες σε περασμένους χρόνους να ιδούν πνευματικά πλάσματα και να γράψουν αυτά που είδαν. Ο Δανιήλ και ο Ιωάννης ήσαν τέτοιοι άνδρες. Κάτω από έμπνευσι ο Δανιήλ είδε σε όραμα τα πλήθη πνευμάτων που εδημιούργησε ο Ιεχωβά. Τα είδε συγκεντρωμένα γύρω από τον Δημιουργό τους έτοιμα να τον υπηρετήσουν. Εφόσον ο Ιεχωβά είναι ένας Θεός τάξεως, θα είχε κατ’ ανάγκην τα ουράνια αυτά πλάσματα διωργανωμένα. Θα είχε διαμορφώσει με αυτά μια ισχυρή οργάνωσι αφωσιωμένη στο να κάνη το θέλημά του. Ο Δανιήλ μάς λέγει τι είδε: «Χίλιοι χιλιάδες υπηρέτουν εις αυτόν, και μύριαι μυριάδες παρίσταντο ενώπιον αυτού.» (Δαν. 7:10) Μια παρομοία όρασις των ουρανίων στρατευμάτων κατεγράφη από τον Ιωάννη, έναν απόστολο του Ιησού Χριστού. «Και είδον, και ήκουσα φωνήν αγγέλων πολλών κυκλόθεν του θρόνου και των ζώων και των πρεσβυτέρων και ήτο ο αριθμός αυτών μυριάδες μυριάδων, και χιλιάδες χιλιάδων.» (Αποκάλ. 5:11) Μέσω αυτών των οράσεων βλέπομε ότι τα πνευματικά πλάσματα του Θεού αποτελούν μια ουράνια οργάνωσι.

⁵ Και στις δύο αυτές οράσεις τα πνευματικά πλάσματα φαίνονται συγκεντρωμένα γύρω από το θρόνο του Δημιουργού, του Ιεχωβά. Αυτό δείχνει ότι είναι ωργανωμένοι υπηρέται του Θεού και είναι έτοιμοι να τον υπηρετήσουν. Μερικά τον διακονούν, πράγμα που δείχνει εύτακτο διορισμό έργου. Ο Λόγος του Θεού μάς πληροφορεί ότι έχει θέσει αυτά τα πλάσματα σε διάφορες θέσεις ευθύνης. Μερικά είναι χερουβείμ, και αποτελούν μια ειδική πλαισίωσι του θρόνου του. Υποστηρίζουν τη μεγαλειότητα και υπεροχή του οπουδήποτε και αν διορίζωνται να εργασθούν. Η πρώτη μνεία γι’ αυτούς στη Γραφή είναι στη Γένεσι 3:24, όπου αναγράφεται ότι χερουβείμ ίσταντο στην είσοδο του κήπου της Εδέμ για να υποστηρίξουν την κυριαρχία του Ιεχωβά με το να εμποδίσουν το απειθές ανθρώπινο γένος από το να επανέλθη στον κήπο.

 6. (α) Τι είναι τα σεραφείμ; (β) Πόσο μεγάλη είναι η συμβολική αγγελική στρατιωτική δύναμις;

⁶ Μια άλλη ομάς πνευματικών πλασμάτων λέγονται σεραφείμ. Έχουν ως καθήκον ν’ απομακρύνουν κάθε τι ακάθαρτο από την οργάνωσι του Ιεχωβά και να διακηρύττουν τη δόξα του. Αναφέρονται σ’ ένα όραμα που εδόθη στον προφήτη Ησαΐα και το οποίο έχει καταγραφή στο βιβλίο Ησαΐας 6:1-3. Μυριάδες άλλων πνευματικών πλασμάτων χρησιμοποιούνται ως αγγελιαφόροι καθώς και σε άλλες υπηρεσίες. Αυτά τα πολλά ουράνια πλάσματα αναφέρονται στο βιβλίο της Αποκαλύψεως ως μέρος μιας μεγάλης στρατιωτικής δυνάμεως, η οποία θα χρησιμοποιηθή από τον Θεό για να καταστρέψη τους εχθρούς του κατά την επικείμενη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Η αγγελική δύναμις, αν αυτή απεικονίζεται στο εδάφιο Αποκάλυψις 9:16, αριθμείται σε δύο μυριάδες μυριάδων, που σημαίνει 200 εκατομμύρια. Αυτό θα πη μια αρκετά μεγάλη οργάνωσι.

Η ΟΥΡΑΝΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΠΡΟΧΩΡΕΙ

 7, 8. Εξηγήστε πώς προώδευσε η ουράνια οργάνωσις του Θεού. Δώστε ένα παράδειγμα προόδου της.

⁷ Από αυτή την αρχή της η ουράνια οργάνωσις του Θεού συνέχισε να προχωρή. Εξακολούθησε προοδεύοντας σε μεγαλύτερη κατανόησι των σκοπών του Ιεχωβά και σε μεγαλύτερα προνόμια υπηρεσίας. Μολονότι τα πολλά ουράνια πλάσματα, τα οποία βρίσκονται μέσα σ’ αυτήν είναι τέλεια, ο Θεός δεν τους έδωσε, τον καιρό της δημιουργίας των, όλη τη γνώσι που επρόκειτο να κατέχουν, όπως δεν έδωσε αυτή τη γνώσι και στον πρώτο άνδρα και τη γυναίκα. Υπάρχουν πάντοτε, περισσότερα που μπορούν να μάθουν.

⁸ Καθώς ο Θεός ενεργούσε ώστε γεγονότα να εκτυλίσσωνται στη γη, οι άγγελοι αποκτούσαν μεγαλύτερη κατανόησι των σκοπών του. Παραδείγματος χάριν, η ταυτότης του υποσχεμένου Σπέρματος στη Γένεσι 3:15 ήταν άγνωστη σ’ αυτούς, όταν είχε γίνει η υπόσχεσις. Δεν έμαθαν την ταυτότητα του «Υπεσχημένου» παρά μόνον πολλούς αιώνες αργότερα. Αυτό αποδεικνύεται από τον Πέτρο, ο οποίος έγραψε: «Εις τους οποίους [τους προφήτας] απεκαλύφθη ότι ουχί δι’ εαυτούς, αλλά δι’ ημάς υπηρέτουν αυτά, τα οποία τώρα ανηγγέλθησαν προς εσάς δια των κηρυξάντων το ευαγγέλιον εις εσάς εν πνεύματι αγίω τω αποσταλέντι απ’ ουρανού, εις τα οποία επιθυμούσιν οι άγγελοι να παρακύψωσι.» (1 Πέτρ. 1:12) Το να μάθουν την ταυτότητα του Σπέρματος της επαγγελίας ήταν μια πρόοδος σε γνώσι γι’ αυτούς.

 9. Πώς τα πνεύματα τα οποία έδειξαν απείθεια βρίσκονται στον τάρταρον του σκότους;

⁹ Τα πνευματικά εκείνα πλάσματα τα οποία εξέπεσαν από την ουράνια οργάνωσι του Θεού στις ημέρες του Νώε και έγιναν δαίμονες έπαυσαν να προχωρούν μαζί της. Δεν έχουν το φως της κατανοήσεως, που έχουν τα νομιμόφρονα πνευματικά πλάσματα. Έχουν παραμείνει στο σκότος όσον αφορά τις αλήθειες, τις οποίες έχει αποκαλύψει στην ουράνια οργάνωσί του από την εποχή εκείνη. Είναι μάλιστα πιθανόν ότι ωπισθοδρόμησαν από αλήθειες που είχαν κάποτε. Η Γραφή λέγει γι’ αυτά ότι βρίσκονται στον ‘τάρταρον . . . σκότους’. (2 Πέτρ. 2:4) Δεν υπάρχει γι’ αυτά προοπτική να εξέλθουν από αυτόν τον «τάρταρον». Στο διάστημα που αυτά εξακολουθούν να παραμένουν στο σκότος, η ουράνια οργάνωσις του Θεού συνεχίζει να προοδεύη.

ΕΠΙΓΕΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ

10. Τι εγκαθίδρυσε ο Θεός όταν εδημιούργησε τον άνθρωπο;

¹⁰ Με το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος ο Θεός εγκαθίδρυσε την επίγεια οργάνωσί του, με την οποία εσκόπευε να περιβάλη στον ωρισμένο καιρό τη γη καθώς οι άνθρωποι θα επολλαπλασιάζοντο σε αριθμούς. Και αυτή, όπως η ουράνια οργάνωσίς Του, θα ελάτρευε και θα υπηρετούσε τα συμφέροντά του. Η ανυπακοή του πρώτου εκείνου ζεύγους, καθώς και της πλειονότητος των απογόνων των, δεν μετέβαλαν τους σκοπούς του Θεού.

11. (α) Πώς είχε αντιπροσωπευθή η επίγεια οργάνωσις του Θεού; (β) Εξηγήστε πώς αυτή επροχώρησε την εποχή του Νώε και τι απαιτούσε αυτό από εκείνους, οι οποίοι ήσαν σ’ αυτή;

¹¹ Η επίγεια οργάνωσις του Ιεχωβά είχε αντιπροσωπευθή δια μέσου των αιώνων από ανθρώπους ακεραιότητος, οι οποίοι εξεδήλωσαν βαθιά νομιμοφροσύνη προς αυτόν. Οπουδήποτε και αν κατοικούσαν αντιπροσώπευαν την επίγεια οργάνωσί του. Κατά καιρούς αυτή η οργάνωσις νομιμοφρόνων λατρευτών ήταν πολύ περιορισμένη σε αριθμό, αποτελουμένη από λίγους, από ένα ως οκτώ μόνο πρόσωπα, όπως στην εποχή του Άβελ, του Ενώχ και του Νώε. Μολονότι οκτώ μόνο πρόσωπα υπήρχαν σ’ αυτή ακριβώς πριν από τον κατακλυσμό των ημερών του Νώε, ήταν ωστόσο μια οργάνωσις που προχωρούσε. Επροχώρησε στη γνώσι των σκοπών του Ιεχωβά, όταν επληροφορήθη σχετικά με τον Κατακλυσμό και τη διαφύλαξι της ζωής ανθρώπων και ζώων. Στα μέλη της είχε δοθή εργασία, η οποία ήταν διαφορετική από εκείνη που έκαναν προηγουμένως. Τους είχε ανατεθή η εργασία κατασκευής μιας κιβωτού για τη διαφύλαξι της δικής των ζωής καθώς και της ζωής των πλασμάτων που θα έφεραν μέσα στην κιβωτό. Κάθε μέλος της οργανώσεως εκείνης προχωρούσε μαζί της σ’ αυτή τη νέα μορφή έργου. Κανείς δεν εξεδήλωσε δυσαρέσκεια γι’ αυτή την αλλαγή έργου ώστε ν’ αποσυρθή από αυτό. Η οργάνωσις εκείνη είχε, επίσης, πληροφορηθή εκ των προτέρων πότε θα άρχιζε ο Κατακλυσμός και πόσο θα διαρκούσε η πτώσις των υδάτων. Και τα οκτώ μέλη έπρεπε να παραμείνουν κοντά στην οργάνωσι και να προχωρούν μαζί της για να διαφυλαχθούν μαζί της μέσα στην κιβωτό.

12. Από τι απετελείτο η επίγεια οργάνωσις του Ιεχωβά στις ημέρες του Μωυσέως, και πώς επροχώρησε;

¹² Αργότερα, όταν ο Ιεχωβά έκαμε μια διαθήκη με τον λαό Ισραήλ, τον οποίο είχε απελευθερώσει από την Αιγυπτιακή δουλεία, η επίγεια οργάνωσίς του έγινε ένα έθνος. Αυτός ήταν ο Βασιλεύς του. Ενώ ήσαν στην έρημο, η οργάνωσις αυτή προώδευε σε γνώσι καθώς ο Ιεχωβά την εδίδασκε μέσω του Μωυσέως. Καθώς εγίνοντο αλλαγές όσον αφορά τον τρόπο που έπρεπε να λατρεύεται ο Θεός, προχωρούσε υιοθετώντας αυτές τις αλλαγές. Η κατασκευή της σκηνής του μαρτυρίου, η εγκαθίδρυσις μιας οικογενείας ιερέων και η εγκαινίασις θυσιών ζώων ήσαν αλλαγές στον τρόπο των λατρείας από ό,τι έκαναν στην Αίγυπτο. Αργότερα ήλθαν και άλλες αλλαγές, όταν η Ιερουσαλήμ έγινε ο τόπος που εξέλεξε ο Θεός για το θυσιαστήριο του και ακόμη αργότερα, όταν εκτίσθη εκεί ο ναός του Σολομώντος.

13. Ποια δύσκολη αλλαγή έπρεπε να κάμουν οι Ιουδαίοι τον πρώτον αιώνα για να προχωρήσουν μαζί με την οργάνωσι του Θεού;

¹³ Τον πρώτον αιώνα ο Ιωάννης ο Βαπτιστής έφερε ένα νέο άγγελμα, ότι η βασιλεία των ουρανών ήταν πλησίον. Αυτό διεκήρυττε την έναρξι ενός πράγματος που θα έφερνε μια μεγάλη αλλαγή στην επίγεια οργάνωσι του Θεού. Ο Ιησούς Χριστός εθεμελίωσε το επίγειο έργο γι’ αυτήν με τη διακονία του και την απολυτρωτική του θυσία. Η πρόοδος από το Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων κάτω από τον Μωσαϊκό Νόμο σ’ ένα νέο σύστημα πραγμάτων κάτω από μια νέα διαθήκη απεδείχθη ότι ήταν μία αλλαγή, την οποία αρνήθηκαν να δεχθούν η πλειονότης των Ιουδαίων. Έτσι αφέθηκαν πίσω από την προχωρούσα οργάνωσι του Θεού καθώς αυτή εκινείτο προς τα εμπρός στον Χριστιανικό αιώνα.

14, 15. (α) Τι εσήμαινε η Πεντηκοστή για την οργάνωσι του Θεού; (β) Προς ποια νέα πράγματα επροχώρησε η οργάνωσις, και ποια αλλαγή ιδιαιτέρως ήταν δύσκολο να κάνουν οι Ιουδαίοι;

¹⁴ Την Πεντηκοστή του έτους 33 μ.Χ. έγινε σαφώς γνωστή η ταυτότης της επιγείου οργανώσεως του Θεού ως Χριστιανικής και εντελώς χωρισμένης από το παλαιό Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων. Είχε αφήσει πίσω το σύστημα πραγμάτων κάτω από τον Μωσαϊκό Νόμο. Η θυσία του Χριστού είχε τερματίσει την παλαιά εκείνη διευθέτησι με το να εκπληρώση το σκοπό του Νόμου. Στη διάρκεια των αιώνων πριν από αυτό ο Νόμος ωδηγούσε τους Ισραηλίτας στον Χριστό, όπως το παρετήρησε ο Παύλος, ένας απόστολος του Ιησού Χριστού: «Ώστε ο νόμος έγεινε παιδαγωγός ημών εις τον Χριστόν, δια να δικαιωθώμεν εκ πίστεως· αφού όμως ήλθεν η πίστις, δεν είμεθα πλέον υπό παιδαγωγόν.» (Γαλ. 3:24, 25) Η οργάνωσις είχε προχωρήσει προς κάτι νέο και καλύτερο που ο Ιεχωβά είχε προετοιμάσει γι’ αυτήν.

¹⁵ Οι 120 μαθηταί του Ιησού Χριστού, οι οποίοι είχαν συγκεντρωθή σ’ ένα ανώγειο την ημέρα του εορτασμού της Πεντηκοστής επροχώρησαν την ημέρα εκείνη μαζί με την οργάνωσι του Ιεχωβά σε μια νέα διάταξι πραγμάτων με νέες ελπίδες και μια νέα προμήθεια για την κάλυψι αμαρτιών. Με το να δράξουν το προνόμιο που τους εδόθη τώρα να είναι μια Χριστιανική οργάνωσις διακόνων, οι οποίοι διακηρύττουν τους σκοπούς του Θεού και διδάσκουν τις αλήθειές του, όπως έκαμε και ο Χριστός, επροχώρησαν προς μεγαλύτερα προνόμια υπηρεσίας. Με το γεμάτο ζήλο κήρυγμά των χιλιάδες ανθρώπων ήλθαν μέσα στην επίγεια οργάνωσι του Θεού. Καθώς το κήρυγμα της Χριστιανοσύνης εξαπλώθηκε από την Παλαιστίνη προς άλλες χώρες, ο αριθμός των μη Ιουδαίων, οι οποίοι άρχισαν να συνταυτίζωνται με την οργάνωσι, αυξήθηκε αλματωδώς. Εναγκαλίσθηκαν με ενθουσιασμό τις νέες αλήθειες που ο Ιεχωβά είχε αποκαλύψει μέσω αυτής. Τώρα άνθρωποι, οι οποίοι δεν ήσαν μέρος της οργανώσεως του Θεού, όταν αυτή ήταν κάτω από τον Μωσαϊκό Νόμο, εγίνοντο δεκτοί μέσα σ’ αυτή κάτω από την Χριστιανική διάταξι. Για να γίνουν δεκτοί απητήθη μια μεγάλη αλλαγή στον τρόπο σκέψεως από μέρους των Ιουδαίων Χριστιανών. Κάτω από την παλαιά διαθήκη του Μωσαϊκού Νόμου, οι Ιουδαίοι παρέμεναν χωρισμένοι από τους Εθνικούς, και ούτε έτρωγαν καν μαζί τους.—Πράξ. 10:28.

16. Πώς εδοκιμάσθησαν οι Χριστιανοί στην αγάπη των προς τον Θεό; Δώστε ένα παράδειγμα.

¹⁶ Καθώς ο Ιεχωβά απεκάλυπτε μέσω των αποστόλων νέες αλήθειες και νέους τρόπους εκτελέσεως των πραγμάτων, εκείνοι οι οποίοι βρίσκονται μέσα στην οργάνωσι ετίθεντο σε δοκιμασία. Είχαν αρκετή αγάπη για τον Ιεχωβά ώστε να είναι πρόθυμοι να κάμουν τις απαιτούμενες αλλαγές στον δικό τους τρόπο σκέψεως για να δεχθούν αυτή τη νέα γνώσι; Μερικοί δεν είχαν κι έτσι εξέπεσαν από την οργάνωσι. Εκείνοι, που πραγματικά αγαπούσαν τον Θεό, άλλαξαν τον τρόπο της σκέψεώς των κι εσημείωσαν πρόοδο. Το ζήτημα της περιτομής ήταν μια δοκιμασία για μερικούς Ιουδαίους Χριστιανούς, που τους έκαμε να φέρουν διαταραχή μεταξύ των Χριστιανών στην Αντιόχεια. Μια σύσκεψις του κυβερνώντος σώματος στην Ιερουσαλήμ ετακτοποίησε το ζήτημα με τη δήλωσι ότι η περιτομή δεν ήταν Χριστιανική απαίτησις. Αυτή ήταν μια σημαντική αλλαγή απόψεως για τους Ιουδαίους Χριστιανούς, οι οποίοι είχαν διδαχθή κάτω από το παλαιό Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων να θεωρούν την περιτομή ως ζωτικώς σπουδαία. Αυτή η αλλαγή εσημείωνε μια πρόοδο για την οργάνωσι του Θεού. Όσοι ήσαν πρόθυμοι να κάμουν αυτή την αλλαγή στον τρόπο σκέψεως επροχώρησαν σε μεγαλύτερη διαφώτισι.—Πράξ. 15:1, 2, 28, 29.

Η ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΣΗΜΕΡΑ

17. (α) Γιατί η οργάνωσις του Θεού σήμερα δεν μετέχει σε καμμιά ευθύνη για τα σφάλματα που γίνονται από τις κοσμικές κυβερνήσεις; (β) Ποιοι είναι μερικοί από τους καλούς της καρπούς;

¹⁷ Όπως στον πρώτον αιώνα, έτσι και σ’ αυτόν τον εικοστόν αιώνα, ο Ιεχωβά έχει μια επίγεια οργάνωσι. Η ταυτότης της μπορεί να καθορισθή από τους καρπούς της. Ανόμοια με τις πολλές θρησκευτικές οργανώσεις, που είναι μέρος του κόσμου, ο οποίος είναι αποξενωμένος από τον Θεό και ισχυρίζονται ότι είναι η οργάνωσίς του, αυτή δεν συνεδέθη με τις πολιτικές κυβερνήσεις του κόσμου. Δεν φέρει, επομένως, καμμιά ευθύνη για τα μη Χριστιανικά πράγματα που γίνονται από αυτές τις κυβερνήσεις. Υπακούοντας στους λόγους του Ιησού, εκρατήθη χωρισμένη από τον κόσμο. Γι’ αυτό ήταν σε θέσι να παράγη καλούς καρπούς προς τιμήν του ονόματος του Ιεχωβά. Αυτό το εκτελεί με πολλούς τρόπους. Στρέφει την εμπιστοσύνη πλήθους ανθρώπων προς τη βασιλεία του Θεού. Μεταμορφώνει τη ζωή τους προς το καλό με το να τους φέρη σε αρμονία με τις δίκαιες αρχές του Λόγου του Θεού. Τους εκπαιδεύει στη Χριστιανική διακονία, ενθαρρύνοντας όλους ν’ ακολουθήσουν το παράδειγμα του Ιησού στη διακήρυξι των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού. Είναι ευτυχής να φέρη το όνομα του Ιεχωβά Θεού, ακριβώς όπως έκαμε η οργάνωσίς του στις ημέρες του Μωυσέως.

18. Εξηγήστε πώς το εδάφιο Παροιμίαι 4:18 προσαρμόζεται στην οργάνωσι του Θεού.

¹⁸ Με την παρέλευσι των ετών σ’ αυτόν τον εικοστόν αιώνα, η οργάνωσις του Ιεχωβά επροχώρησε σε γνώσι και κατανόησι των Γραφών και των ευθυνών της ενώπιον του Θεού. Όπως με την οργάνωσι του Θεού στο παρελθόν, έτσι και σήμερα, εκπληρώνει τους λόγους που αναγράφονται στις Παροιμίες 4:18: «Η οδός, . . των δικαίων είναι ως το λαμπρόν φως, το φέγγον επί μάλλον και μάλλον, εωσού γείνη τελεία ημέρα.» Συνεχίζει να προχωρή προς μεγαλύτερο φως. Εκείνοι, οι οποίοι ήσαν μαζί της στη στροφή του αιώνος και οι οποίοι εξακολουθούν να είναι μαζί της σήμερα, έχουν ιδεί αυτή την πρόοδο.

19, 20. Αναφέρετε παραδείγματα που αποδεικνύουν πώς η οργάνωσις του Θεού επροχώρησε στη σύγχρονη εποχή.

¹⁹ Καθώς παρατηρούμε πίσω στα χρόνια που πέρασαν, μπορούμε να ιδούμε καθαρά πώς η οργάνωσις του Θεού στη σύγχρονη εποχή προώδευσε σε κατανόησι. Παραδείγματος χάριν, έμαθε ότι η δευτέρα παρουσία του Χριστού επρόκειτο να γίνη εν πνεύματι, και όχι κατά σάρκα όπως πολλοί κατ’ όνομα Χριστιανοί πιστεύουν. Η διακυβέρνησίς του θα ήταν από τους ουρανούς. Αυτή ήταν μια νέα αποκάλυψις μεγάλης σπουδαιότητος για τον λαό του Θεού, ο οποίος ανέμενε με ανυπομονησία την δευτέρα του παρουσία κατά το τέλος του δεκάτου ενάτου αιώνος. Η αλήθεια ότι το 1914 εσημείωσε το τέλος των ‘καιρών των εθνών’, που άρχισαν το 607 π.Χ., και την έναρξι του «εσχάτου καιρού» για τα έθνη και επομένως την έναρξι της παρουσίας του, ήταν μια νέα γνώσις, για την οποία ο λαός του Θεού μπορούσε να χαίρη. Ώφειλαν, όμως, να αλλάξουν τον τρόπο των σκέψεως από τις απόψεις που διακρατούσαν προηγουμένως. Η συνεχιζομένη πρόοδος τους έφερε την κατανόησι ότι τόσο ο Ιεχωβά όσο και ο εχθρός του, ο Σατανάς, έχουν μια αόρατη οργάνωσι. Η ουράνια οργάνωσις του Ιεχωβά παρομοιάζεται με μια γυναίκα που καλείται «άνω Ιερουσαλήμ». (Γαλ. 4:26) Και ο Σατανάς, επίσης, έχει μια ουράνια καθώς και μια επίγεια οργάνωσι, οι οποίες, όμως, αντιτίθενται προς τη δικαιοσύνη. Αυτά τα πράγματα είναι σήμερα θεμελιώδη για τη γνώσι του λαού του Θεού, αλλά πριν από μερικά χρόνια ήσαν νέες αντιλήψεις, οι οποίες απαιτούσαν αλλαγές απόψεων, στις οποίες μερικά άτομα δυσκολεύθηκαν πολύ να προσαρμοσθούν.

²⁰ Το 1938 ήταν, που Η Σκοπιά εδημοσίευσε ένα άρθρο περί οργανώσεως, το οποίο απεδείκνυε πώς η οργάνωσις του Θεού έπρεπε να είναι θεοκρατική. Έπρεπε να κυβερνάται από τον Θεό μέσω του ‘πιστού και φρονίμου δούλου’, του ηνωμένου υπολοίπου των κεχρισμένων κληρονόμων της βασιλείας. (Ματθ. 24:45-47) Ως τότε οι εκκλησίες του λαού του ήσαν διοργανωμένες δημοκρατικά, με το να εκλέγουν οι εκκλησίες εκείνους οι οποίοι ήσαν σε εξουσία επάνω σ’ αυτούς. Οι «κατ’ εκλογήν πρεσβύτεροι», που προήρχοντο από αυτή τη διεύθετησι ήσαν μια αιτία δυσαρεσκείας και διαιρέσεως λόγω της σπουδαιότητος που απέδιδαν στον εαυτό τους και της υψηλοφροσύνης πολλών από αυτούς. Αγνοούσαν αυτό που είπε ο Ιησούς: «Όστις δε υψώση εαυτόν, θέλει ταπεινωθή.» (Ματθ. 23:12) Με την αποκατάστασι το 1938 της θεοκρατικής διευθετήσεως, η οποία υπήρχε στη Χριστιανική οργάνωσι του πρώτου αιώνος, οι κατ’ εκλογήν αξιωματούχοι των εκκλησιών καθηρέθησαν από τις εξυψωμένες θέσεις των. Με την κατάργησι του συστήματος εκλογής στις εκκλησίες, η οργάνωσις άρχισε να έχη μεγαλύτερη ειρήνη, αρμονία, ενότητα και παραγωγικότητα.

21. Πώς μερικά άτομα αντέδρασαν στην κατάργησι του συστήματος των «κατ’ εκλογήν πρεσβυτέρων»;

²¹ Η κατάργησις του συστήματος των «κατ’ εκλογήν πρεσβυτέρων» υπήρξε μια μεγαλύτερη αλλαγή στη λειτουργία της οργανώσεως του Θεού τον εικοστόν αιώνα. Απεδείχθη μια σοβαρή δοκιμασία για όσους ήσαν στην οργάνωσι. Μερικά άτομα επέτρεψαν να γίνη αυτό ένα μεγάλο ζήτημα για το οποίο εξεδήλωσαν οργήν. Αρνούμενοι να προχωρήσουν μαζί με την οργάνωσι, απεμακρύνθησαν από αυτή. Η πλειονότης, όμως, προσηρμόσθησαν στην αλλαγή κι επροχώρησαν προς μεγαλύτερο φως και μεγαλύτερα προνόμια υπηρεσίας. Εκείνοι, οι οποίοι εγκατέλειψαν την οργάνωσι, όχι μόνο έπαυσαν να προοδεύουν αλλά έχασαν και πολύ από το φως που είχαν κερδίσει όταν ήσαν μαζί της.

22. (α) Πώς εκλέγονται οι υπηρέται στην οργάνωσι τώρα; (β) Ωφελήθη η οργάνωσις από αυτή την αλλαγή;

²² Μέσω της τάξεως του ‘πιστού και φρονίμου δούλου’ ο Ιεχωβά τώρα διορίζει τους επισκόπους και διακονικούς υπηρέτας μέσα στην επίγεια οργάνωσί του. Επειδή αυτή λειτουργεί τώρα κατά ένα θεοκρατικό τρόπο, απολαμβάνει ενότητα και είναι παραγωγική στην υπηρεσία του Ιεχωβά σε βαθμό, ο οποίος υπερέχει κατά πολύ από ό,τι είχε επιτευχθή στη διάρκεια των ημερών των κατ’ εκλογήν πρεσβυτέρων. Ο Θεός δεν εμπνέει κανένα να εκλέγη τους υπηρέτας στην εκκλησία, όπως ενέπνευσε τον Σαμουήλ κατά την εκλογή του Σαούλ ως βασιλέως του Ισραήλ. Λόγω του ότι θέτει το άγιο πνεύμα του επάνω στους υπευθύνους Χριστιανούς, οι οποίοι αποτελούν την τάξι του «πιστού και φρονίμου δούλου», μπορεί να λεχθή ότι ο διορισμός των ως υπηρετών έρχεται από αυτόν. Έτσι, όπως στην οργάνωσι του πρώτου αιώνος, το κυβερνών σώμα της επιγείου οργανώσεως του Θεού, η οποία αντιπροσωπεύει την τάξι του ‘πιστού και φρονίμου δούλου’, κάνει όλους τους διορισμούς υπηρετών. Αυτό ήταν μια σπουδαία αλλαγή στην προοδευτική προαγωγή της οργανώσεως του Θεού. Τα άτομα εκείνα, τα οποία είχαν προχωρήσει μαζί με την οργάνωσι, όταν είχε εγκαθιδρυθή το 1938 η θεοκρατική διευθέτησις, είδαν, από τότε, πόσο αυτό υπήρξε πολύ ωφέλιμο. Υπήρξε και τούτο ένας από τους μεγαλυτέρους παράγοντας στην καταπληκτική επέκτασι της οργανώσεως. Για πολλούς, όμως, η αλλαγή δεν ήταν εύκολη.

23. (α) Γιατί οι αλλαγές γίνονται δύσκολα δεκτές, και γιατί είναι αναγκαίες; (β) Γιατί είναι άσοφο να ανθίσταται κανείς στις αλλαγές;

²³ Η κατάργησις των κατ’ εκλογήν πρεσβυτέρων είναι ένα παράδειγμα του πώς οι αλλαγές μπορούν στην αρχή να κάνουν μερικά άτομα να χάσουν το μέτρον του ορθού. Σε όλη την ιστορία της προοδευτικής πορείας της οργανώσεως του Θεού επί της γης, υπήρχε μια τάσις από μερικούς μέσα σ’ αυτή ν’ ανθίστανται στις αλλαγές, προτιμώντας να μένουν προσκολλημένοι στους παλαιούς τρόπους και τις παλαιές απόψεις. Η αλλαγή, όμως, είναι αναγκαία, διότι ο Θεός δίνει στο λαό του κατανόησι του Λόγου και των σκοπών του μόνο λίγο κάθε φορά. Η αύξησις στη γνώσι της αληθείας απαιτεί, όπως ένα άτομο είναι προοδευτικό, όχι στάσιμο. Μολονότι ένα άτομο πιθανόν στην αρχή να μην εκτιμά την ανάγκη μιας αλλαγής, με την πάροδο του χρόνου θ’ αρχίση να διαπιστώνη πόσο αυτό ωφελεί την οργάνωσι. Έτσι, αντί ν’ αντισταθή σε μια αλλαγή όσον αφορά Γραφική κατανόησι, τρόπο οργανωτικής ενεργείας ή οργανωτικής διαρθρώσεως, είναι καλύτερο να προσαρμοσθή κανείς σ’ αυτή, έχοντας υπ’ όψι του ότι, οποιαδήποτε αλλαγή γίνεται από την οργάνωσι του Θεού, η αλλαγή αυτή θα είναι για το καλό εκείνων που είναι μέσα σ’ αυτή. Το ν’ αντισταθή κανείς σ’ αυτή την πρόοδο σημαίνει ν’ αντισταθή στο πνεύμα του Ιεχωβά, το οποίον λειτουργεί πάνω στην οργάνωσι, κάνοντας την να προχωρή. Ο Παύλος μίλησε για άτομα, τα οποία, όπως μερικοί κατ’ εκλογήν πρεσβύτεροι, αντεστάθησαν στο άγιο πνεύμα στην εποχή του. «Καθ’ ον τρόπον ο Ιαννής και Ιαμβρής αντέστησαν εις τον Μωυσήν, ούτω και αυτοί ανθίστανται εις την αλήθειαν.»—2 Τιμ. 3:8.

24. Από ποια καθοδήγησι έχουν ανάγκη όλοι όσοι βρίσκονται μέσα στην οργάνωσι του Θεού, και γιατί;

²⁴ Όλοι μέσα στην οργάνωσί του Ιεχωβά έχουν ανάγκη όπως αυτός καθοδηγή τα βήματά των κατά τον τρόπο που οδηγεί στην εκπλήρωσι των σκοπών του. «Ιεχωβά, γνωρίζω ότι η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’ αυτού· του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού.» (Ιερεμ. 10:23, ΜΝΚ) Έχομε ανάγκη του Λόγου του Θεού και της οργανώσεώς του. Παραμένοντας κοντά στην οργάνωσί του καθώς αυτή προοδεύει σε γνώσι και προχωρώντας μαζί της, θα είμεθα ζώντες, όταν αυτή θα προχωρή σε μια νέα εποχή και θα επεκτείνεται για να γεμίση τη γη με ανθρώπους, που αγαπούν και υπακούουν στον μεγάλον Άρχοντα του σύμπαντος.