λέξεις για το «άνθρωπος»;

Ις σημαίνει απλώς άνθρωπος· Αδάμ σημαίνει ανθρώπινος ή γήινος· ενώς σημαίνει αδύνατος ή θνητός· και γκέμπερ σημαίνει έναν που είναι φυσικώς ισχυρός ή δυνατός άνθρωπος.—Σελ. 371.

● Πώς μπορεί να δειχθή λογικότης, όταν παρέχωνται οδηγίες ή συμβουλές;

Αντί να διατάσσωμε, μπορούμε να παρακαλούμε. Αντί να είμεθα αυταρχικοί και άκαμπτοι, μπορούμε μάλλον να παρέχωμε εξηγήσεις και να εξετάζωμε τα προβλήματα που εγείρονται.—Σελ. 304.

● Πώς αντιδρά ένα λογικό άτομο, όταν του γίνεται διόρθωσις για ένα σφάλμα;

Είναι έτοιμος ν’ ακούση, πρόθυμος ν’ αλλάξη την πορεία του όταν το σφάλμα αποδεικνύεται, είναι ευγνώμων για τη διόρθωσι που του γίνεται προτού το σφάλμα αυξήση σε μεγαλύτερες διαστάσεις.—Σελ. 306.

● Πώς μπορεί ένας να χρησιμοποιή τα πλούτη του για να κάμη φίλο τον Θεό;

Η εύνοια του Θεού δεν είναι δυνατόν ν’ αγορασθή. Αλλ’ αν υποκινούμεθα από αγάπη στο να χρησιμοποιούμε τα αγαθά μας προς δόξαν του Θεού, δαπανώντας τόσο τον εαυτό μας όσο και τα αποκτήματά μας για την προώθησι της λατρείας του, αυτό ακριβώς ευαρεστεί σ’ Αυτόν.—Σελ. 333.

● Τι προεσκιάσθη από την απελευθέρωσι των πρωτοτόκων των Ισραηλιτών στην Αίγυπτο; από την απελευθέρωσι του Ισραήλ και του «συμμίκτου πλήθους» δια μέσου της Ερυθράς Θαλάσσης;

Τα πρωτότοκα εξεικόνιζαν τα μέλη της εκκλησίας του Χριστού, που έχουν γεννηθή υπό του πνεύματος, τα οποία, καίτοι ακόμη βρίσκονται στον κόσμο, έχουν, όμως, απελευθερωθή από το πνευματικό του σκότος, δια πίστεως στον Χριστό, τον αντιτυπικό πασχάλιο αμνό. Στην Ερυθρά Θάλασσα εξεικονίσθη η απελευθέρωσις στον Αρμαγεδδώνα εκείνων επάνω στη γη, που λατρεύουν τον Ιεχωβά.—Σελ. 363, 364.

● Τι εξεικονίζεται από τον όμιλο των ιππέων της Αποκαλύψεως 6:1-8;

Ότι η παρουσία του Χριστού, όπως εξεικονίσθη από τον πρώτον ιππέα, συνδέεται με πόλεμο, πείνα και λοιμούς, που γεμίζουν τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους· όλα δε αυτά είναι τα πράγματα που εικονίζονται από τους άλλους ιππείς.—Σελ. 379.

● Τι μάθημα εδίδαξε ο Θεός, όταν ηρώτησε τον Ιώβ τι εγνώριζε για τη θεμελίωσι της γης, τον έλεγχο της θαλάσσης, της αυγής, της χαλάζης, της βροχής και του πάγου;

Ήταν ένα μάθημα για τη μικρότητα του ανθρώπου σε αντιπαραβολή με τη μεγαλειότητα του Ιεχωβά.—Σελ. 392.

● Γιατί είναι σπουδαίο να εξετάζωμε τον εαυτό μας;

Διότι όλοι μας γεννηθήκαμε στην αμαρτία, ζούμε σ’ έναν ανήθικο κόσμο, και είναι δυνατόν, ακόμη και αν γνωρίζωμε τις απαιτήσεις του Θεού, να παρεκκλίνωμε από την οδόν της ζωής, αν έχωμε υπερβολική εμπιστοσύνη στον εαυτό μας ή εκδηλώνωμε αδιαφορία.—Σελ. 394.

● Είναι η Χριστιανοσύνη ένα «προσωπικό ζήτημα»;

Ναι, πράγματι. Απαιτεί προσωπικές αποφάσεις και προσωπική πεποίθησι. Αλλά δεν πρέπει να αποκρύπτεται από άλλους, διότι υφίσταται η προσωπική υποχρέωσις να μιλή κανείς για την πίστι του σε άτομα της ιδίας πίστεως καθώς και σε άτομα που είναι διαφορετικής πίστεως.—Σελ. 421-423.

● Με ποιο τρόπο μπορεί μια πιστή σύζυγος πολύ συχνά να κάμη το μεγαλύτερο καλό στο να κερδίση τον άπιστο σύζυγό της στην αλήθεια;

Με τη θεοσεβή υποταγή της στον σύζυγό της, με τη διαγωγή της που θα διέπεται από ένα ησύχιο και πράο πνεύμα, συνδυασμένο με πιστότητα στον Θεό, μπορεί να επιτύχη περισσότερα παρά με τα όσα λέγει για να τον βοηθήση να δη την αλήθεια.—Σελ. 435.

● Τι θα έλθη μετά το τέλος του Χριστιανικού κόσμου;

Ο δίκαιος νέος κόσμος του Θεού, στον οποίον οι αληθινοί Χριστιανοί θα ασκούν για πάντα την καθαρά λατρεία.—Σελ. 240.

Η Αλήθεια Του

● Ο περίφημος Ιταλός επιστήμων κι εφευρέτης, Αλεσσάντρο Βόλτα, είπε κάποτε, στον Σίλβιο Πέλλικο: «Εταράχθηκα πάρα πολύ, όταν άκουσα ότι διακεκριμένοι επιστήμονες διακηρύττουν ότι το Ευαγγέλιο κι ο Θεός ήσαν καλά μόνο για τον κοινό λαό. . . . Εγώ εξήτασα βαθιά και το Ευαγγέλιο και τη φύσι. . . . Φρονώ ότι ο Δημιουργός είναι ακόμη φίλος του αθλίου ανθρώπου, παρά τα αμαρτήματά του. Πρέπει να ζω εμπνεόμενος από ζωηρή αγάπη γι’ αυτόν.» Είπε: «Βρήκα την αλήθειά του παντοδύναμη.»—Η Βίβλος κατά την γνώμην διασήμων Ιταλών, υπό Αυγούστου Τζάχιερ.