Ήδη πριν από τον Κατακλυσμό, οι άνθρωποι θανάτωναν ζώα για να εξασφαλίζουν το ρουχισμό τους και για να προσφέρουν θυσίες. (Γε 3:21· 4:4) Ωστόσο, μόνο μετά τον Κατακλυσμό έδωσε ο Ιεχωβά στον Νώε και στην οικογένειά του την άδεια να προσθέσουν κρέας στη διατροφή τους, με τον όρο ότι έπρεπε να στραγγίζουν το αίμα του. (Γε 9:3, 4) Μολονότι αυτό κατέστησε θεμιτό το να θανατώνει ο άνθρωπος ζώα για την απαραίτητη τροφή, δεν του παρείχε την εξουσιοδότηση να τα σφαγιάζει άσκοπα απλώς για χάρη της συγκίνησης του κυνηγιού ή για να κάνει επίδειξη προσωπικής ανδρείας, όπως αναμφίβολα έκανε ο Νεβρώδ, που ήταν στασιαστής εναντίον του Θεού.—Γε 10:9.

Καθαρά και Ακάθαρτα Ζώα. Αξίζει να παρατηρήσουμε μια ταξινόμηση των ζώων που γίνεται όταν ο Θεός δίνει στον Νώε την οδηγία να πάρει μαζί του στην κιβωτό εφτά από κάθε καθαρό ζώο και δύο από κάθε ακάθαρτο. (Γε 7:2, 3, 8, 9) Εφόσον οι άνθρωποι δεν είχαν ακόμη την εξουσιοδότηση να περιλαμβάνουν το κρέας στη διατροφή τους, αυτός ο διαχωρισμός μεταξύ καθαρών και ακάθαρτων κατά πάσα πιθανότητα έγινε με βάση το τι δεχόταν ο Ιεχωβά ως θυσία. Άρα, όταν ο Νώε βγήκε από την κιβωτό, γνώριζε ποια πλάσματα ήταν καθαρά και κατάλληλα για να προσφερθούν πάνω στο θυσιαστήριο. (Γε 8:20) Τότε δεν υπήρχε περιορισμός ως προς το είδος των ζώων που θα μπορούσαν να τρώνε ο Νώε και η οικογένειά του, πράγμα που φαίνεται από τα λόγια του Ιεχωβά: «Κάθε κινούμενο ζώο που είναι ζωντανό μπορεί να χρησιμεύει ως τροφή για εσάς».—Γε 9:3.