Το Θαυμάσιο Δώρο της Ελεύθερης Βούλησης
ΕΚΤΙΜΑΤΕ το γεγονός ότι έχετε την ελευθερία να διαλέξετε πώς θα κατευθύνετε τη ζωή σας, τι θα κάνετε και τι θα πείτε; Ή μήπως θα προτιμούσατε να σας υπαγόρευε κάποιος την κάθε σας λέξη ή ενέργεια, λεπτό προς λεπτό καθημερινά, για όλη σας τη ζωή;
Κανένα φυσιολογικό άτομο δεν θέλει να του πάρει κάποιος άλλος τη ζωή του από τα χέρια του και να την ελέγχει με τόσο απόλυτο τρόπο. Αν κάποιος ήταν αναγκασμένος να ζει μ’ αυτόν τον τρόπο θα ένιωθε πολύ καταπιεσμένος και απογοητευμένος. Θέλουμε ελευθερία.
Γιατί άραγε να έχουμε αυτή την επιθυμία για ελευθερία; Το να κατανοήσουμε γιατί θεωρούμε πολύτιμη την ελευθερία εκλογής αποτελεί το κλειδί που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε πώς ξεκίνησαν η πονηρία και τα παθήματα. Θα μας βοηθήσει επίσης να κατανοήσουμε γιατί ο Θεός περίμενε μέχρι τώρα για να ενεργήσει και να δώσει τέλος στην πονηρία και στα παθήματα.
Πώς Είμαστε Φτιαγμένοι
Όταν ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, στα πολλά θαυμάσια δώρα που του έδωσε περιλαμβανόταν και η ελεύθερη βούληση. Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατά τη δική του ‘εικόνα και ομοίωση’, και μια από τις ιδιότητες που έχει ο Θεός είναι η ελευθερία εκλογής. (Γένεσις 1:26· Δευτερονόμιον 7:6) Έτσι λοιπόν, όταν δημιούργησε τον άνθρωπο, του έδωσε την ίδια αυτή θαυμάσια ιδιότητα—το δώρο της ελεύθερης βούλησης.
Να γιατί προτιμούμε την ελευθερία αντί της υποδούλωσης σε καταπιεστικούς κυβερνήτες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η σκληρή και καταδυναστευτική διακυβέρνηση επισωρεύει την αποστροφή των ανθρώπων και πολύ συχνά τους κάνει να επαναστατούν για να αποκτήσουν την ελευθερία τους.
Η επιθυμία για ελευθερία δεν είναι τυχαία. Η Αγία Γραφή δίνει την αιτία που υπάρχει πίσω απ’ αυτήν. Δηλώνει: ‘Όπου είναι το Πνεύμα του Ιεχωβά, εκεί ελευθερία’. (2 Κορινθίους 3:17) Έτσι, η επιθυμία για ελευθερία είναι μέρος της φύσης μας επειδή ο Θεός μάς δημιούργησε μ’ αυτόν τον τρόπο. Είναι κάτι που εκείνος θέλει να έχουμε επειδή ο ίδιος είναι ο Θεός της ελευθερίας.—2 Κορινθίους 3:17.
Ο Θεός μάς έδωσε επίσης τις διανοητικές ικανότητες, όπως τις δυνάμεις αντίληψης, τη λογική και την κρίση, οι οποίες λειτουργούν σε αρμονία με την ελεύθερη βούληση. Αυτές μας επιτρέπουν να σκεφτόμαστε, να ζυγίζουμε τα ζητήματα, να παίρνουμε αποφάσεις και να διακρίνουμε το ορθό από το εσφαλμένο. (Εβραίους 5:14, ΜΝΚ) Δεν δημιουργηθήκαμε έτσι ώστε να είμαστε σαν ρομπότ χωρίς νοημοσύνη, τα οποία δεν έχουν δική τους βούληση· ούτε δημιουργηθήκαμε έτσι ώστε να ενεργούμε υποκινούμενοι κυρίως από ένστικτο, όπως έγινε με τα ζώα.
Εκτός από την ελεύθερη βούληση, οι πρώτοι μας γονείς είχαν λάβει όλα όσα θα μπορούσε κάποιος λογικά να επιθυμεί: είχαν τεθεί σ’ έναν παράδεισο που έμοιαζε με πάρκο· απολάμβαναν υλική αφθονία· είχαν τέλειο νου και σώμα που δεν επρόκειτο να γεράσει ή να αρρωστήσει και να πεθάνει· θα έκαναν παιδιά που θα είχαν κι εκείνα ευτυχισμένο μέλλον· και ο αυξανόμενος πληθυσμός θα είχε την ικανοποιητική εργασία της μετατροπής ολόκληρης της γης σε παράδεισο.—Γένεσις 1:26-30· 2:15.
Σχετικά μ’ αυτά που είχε θέσει σε λειτουργία ο Θεός, η Αγία Γραφή λέει: «Είδεν ο Θεός πάντα όσα εποίησε· και ιδού, ήσαν καλά λίαν». (Γένεσις 1:31) Η Γραφή λέει επίσης για τον Δημιουργό: «Τα έργα αυτού είναι τέλεια». (Δευτερονόμιον 32:4) Ναι, ο Θεός έδωσε στην ανθρώπινη οικογένεια ένα τέλειο ξεκίνημα. Δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερο.
Ελευθερία με Όρια
Μήπως, όμως, το θαυμάσιο δώρο της ελεύθερης βούλησης επρόκειτο να είναι απεριόριστο; Εσείς θα θέλατε να οδηγείτε ένα αυτοκίνητο μέσα σε μεγάλη κίνηση αν δεν υπήρχαν κανόνες κυκλοφορίας και ήσασταν ελεύθεροι να οδηγείτε σε οποιαδήποτε λωρίδα, σε οποιαδήποτε κατεύθυνση και με οποιαδήποτε ταχύτητα; Όπως είναι φυσικό, τα αποτελέσματα τέτοιας απεριόριστης ελευθερίας στην κυκλοφορία θα ήταν καταστροφικά.
Το ίδιο ισχύει και στις ανθρώπινες σχέσεις. Απεριόριστη ελευθερία για μερικούς θα σήμαινε καθόλου ελευθερία για κάποιους άλλους. Η ελευθερία χωρίς περιορισμούς μπορεί να οδηγήσει στην αναρχία, η οποία είναι επιζήμια για την ελευθερία όλων. Πρέπει να υπάρχουν όρια. Έτσι λοιπόν, το δώρο της ελευθερίας που έδωσε ο Θεός δεν σήμαινε ότι ο σκοπός του για τους ανθρώπους ήταν να συμπεριφέρονται με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς να λαβαίνουν υπόψη την ευημερία των άλλων.
Ο Λόγος του Θεού λέει σ’ αυτό το σημείο: «Να φέρεστε σαν ελεύθεροι άνθρωποι και ποτέ να μη χρησιμοποιείτε την ελευθερία σας ως δικαιολογία για πονηρία». (1 Πέτρου 2:16, Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ [The Jerusalem Bible]) Έτσι, ο Θεός θέλει να ρυθμίζουμε την ελεύθερη βούλησή μας για το καλό όλων. Δεν ήταν σκοπός του να έχουν οι άνθρωποι απόλυτη ελευθερία, αλλά σχετική ελευθερία, που να υπόκειται στην ισχύ του νόμου.
Τους Νόμους Τίνος;
Τίνος τους νόμους είμαστε σχεδιασμένοι να υπακούμε; Τίνος οι νόμοι φέρνουν σ’ εμάς τα καλύτερα αποτελέσματα; Ένα άλλο μέρος του εδαφίου 1 Πέτρου 2:16, που αναφέρθηκε παραπάνω, δηλώνει: «Είστε δούλοι του Θεού και κανενός άλλου». Αυτό δεν σημαίνει καταπιεστική δουλεία, αλλά ότι δημιουργηθήκαμε έτσι ώστε να υποτασσόμαστε στους νόμους του Θεού. Είμαστε πιο ευτυχισμένοι αν παραμένουμε σε υποταγή σ’ αυτούς.
Οι νόμοι του Θεού, περισσότερο από οποιονδήποτε κώδικα νόμων που θα μπορούσαν να επινοήσουν οι άνθρωποι, προμηθεύουν τον καλύτερο οδηγό για τον καθένα. Όπως δηλώνει το εδάφιο Ησαΐας 48:17: ‘Εγώ είμαι Ιεχωβά ο Θεός σου, ο διδάσκων σε δια την ωφέλειάν σου, ο οδηγών σε δια της οδού δι’ ης έπρεπε να υπάγης’. Ταυτόχρονα, όμως, οι νόμοι του Θεού αφήνουν ένα πλατύ πεδίο ελευθερίας μέσα στα όριά τους. Αυτό επιτρέπει ένα μεγάλο ποσοστό προσωπικής εκλογής και ποικιλίας, κάνοντας την ανθρώπινη οικογένεια πιο ενδιαφέρουσα, πραγματικά συναρπαστική.
Οι άνθρωποι υπόκεινται επίσης στους φυσικούς νόμους του Θεού. Λόγου χάρη, αν αγνοήσουμε το νόμο της βαρύτητας και πηδήξουμε από ένα ψηλό μέρος, θα τραυματιστούμε ή θα σκοτωθούμε. Αν μείνουμε κάτω από το νερό χωρίς ειδική αναπνευστική συσκευή, θα πεθάνουμε μέσα σε μερικά λεπτά. Και αν αγνοήσουμε τους εσωτερικούς νόμους του σώματός μας και σταματήσουμε να τρώμε φαγητό ή να πίνουμε νερό, και τότε πάλι θα πεθάνουμε.
Έτσι, οι πρώτοι μας γονείς, και όλοι όσοι προήλθαν απ’ αυτούς, δημιουργήθηκαν με την ανάγκη να υπακούν στους ηθικούς ή κοινωνικούς νόμους του Θεού, καθώς και στους φυσικούς του νόμους. Και μάλιστα, η υπακοή στους νόμους του Θεού δεν θα τους ήταν βάρος. Αντίθετα, θα συνέβαλλε στην ευημερία τη δική τους, καθώς και ολόκληρης της ανθρώπινης οικογένειας που επρόκειτο να έρθει. Αν οι πρώτοι μας γονείς είχαν μείνει μέσα στα όρια των νόμων του Θεού, όλα θα είχαν πάει καλά.
Τι ήταν αυτό που συνέβη και κατέστρεψε εκείνο το θαυμάσιο ξεκίνημα; Γιατί, αντίθετα, εξαπλώθηκαν η πονηρία και τα παθήματα; Γιατί τα επιτρέπει ο Θεός τόσο πολύ καιρό;
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Το θαυμάσιο δώρο της ελεύθερης βούλησης μας ξεχωρίζει από τα ρομπότ που δεν έχουν νοημοσύνη και από τα ζώα που ενεργούν υποκινούμενα κυρίως από ένστικτο