Περιτομή—Σημάδι Ανδρισμού;
ΣΕ ΠΟΛΛΑ μέρη του κόσμου, γίνεται περιτομή στα αρσενικά βρέφη ως μέτρο προστασίας της υγείας. Σε άλλα μέρη του κόσμου, συνηθίζεται να παραμένουν οι άρρενες απερίτμητοι σε όλη τους τη ζωή. Για μερικούς, όπως είναι οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι, η περιτομή δεν αποτελεί απλώς μέτρο προστασίας της υγείας, αλλά έχει θρησκευτική σημασία.
Σε ορισμένα κράτη, όμως, γίνεται μια τελετουργία περιτομής όταν ένα αγόρι φτάνει στην ανδρική ηλικία. Σε αυτή την περίπτωση στέλνουν συνήθως το αγόρι σε κάποια παραδοσιακή σχολή, όπου περιτέμνεται και παραμένει αποχωρισμένο από την κοινότητα μερικές εβδομάδες μέχρι να αναρρώσει από την επέμβαση. Στην εν λόγω περίοδο, το αγόρι αναμένεται να ακολουθεί συγκεκριμένα τελετουργικά και διδάσκεται να γίνει άντρας. Είναι αυτό το είδος περιτομής απαραίτητο για να αποδειχτεί ότι ένα αγόρι έχει φτάσει στην ανδρική ηλικία; Ας εξετάσουμε τι λέει η Αγία Γραφή για την άποψη του Θεού σχετικά με αυτό το ζήτημα.—Παροιμίες 3:5, 6.
Η Άποψη του Θεού για την Περιτομή
Μερικοί άνθρωποι στην αρχαιότητα, όπως οι Αιγύπτιοι, έκαναν περιτομή, δηλαδή έκοβαν την ακροβυστία του ανδρικού σεξουαλικού οργάνου. Ο Αβραάμ, όμως, δεν γεννήθηκε σε τέτοιον πολιτισμό. Στην πραγματικότητα, κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, ο Αβραάμ ήταν απερίτμητος. Επιπλέον, ενόσω ήταν απερίτμητος, ο Αβραάμ αποδείχτηκε γενναίος άνθρωπος. Με μια μικρή ομάδα αντρών, καταδίωξε και κατατρόπωσε τα στρατεύματα τεσσάρων βασιλιάδων που είχαν αιχμαλωτίσει τον ανιψιό του, τον Λωτ. (Γένεση 14:8-16) Περίπου 14 χρόνια αργότερα, ο Θεός έδωσε στον Αβραάμ την εντολή να περιτμηθεί και να περιτμήσει ολόκληρο το σπιτικό του. Γιατί το έκανε αυτό ο Θεός;
Ασφαλώς, αυτό δεν αποτελούσε σημάδι ότι ο Αβραάμ είχε μεταβεί από την παιδική ηλικία στην ανδρική. Ήταν 99 ετών! (Γένεση 17:1, 26, 27) Ο Θεός ανέφερε το λόγο για τον οποίο έδωσε αυτή την εντολή, λέγοντας: «Πρέπει να περιτέμνετε τη σάρκα της ακροβυστίας σας, και αυτό θα χρησιμεύει ως σημείο της διαθήκης που γίνεται ανάμεσα σε εμένα και σε εσάς». (Γένεση 17:11) Αυτή η Αβραμιαία διαθήκη περιλάμβανε την υπόσχεση του Θεού σύμφωνα με την οποία, μέσω του Αβραάμ, μεγάλες ευλογίες θα έρχονταν τελικά σε “όλες τις οικογένειες της γης”. (Γένεση 12:2, 3) Άρα, στα μάτια του Θεού, η περιτομή δεν είχε καμία σχέση με την ανδρική ηλικία. Γινόταν για να δείξει ότι κάποιο άτομο ανήκε στους Ισραηλίτες απογόνους του Αβραάμ, οι οποίοι είχαν το προνόμιο να τους είναι «εμπιστευμένες οι ιερές εξαγγελίες του Θεού».—Ρωμαίους 3:1, 2.
Αργότερα, το έθνος του Ισραήλ αποδείχτηκε ανάξιο αυτής της εμπιστοσύνης, απορρίπτοντας το αληθινό Σπέρμα του Αβραάμ, τον Ιησού Χριστό. Γι’ αυτό, ο Θεός τούς απέρριψε, και η κατάσταση περιτομής τους έπαψε να έχει οποιαδήποτε σημασία στα μάτια του Θεού. Εντούτοις, μερικοί Χριστιανοί τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. επέμεναν ότι η περιτομή εξακολουθούσε να αποτελεί απαίτηση του Θεού. (Πράξεις 11:2, 3· 15:5) Εξαιτίας αυτού, ο απόστολος Παύλος έστειλε τον Τίτο να “διορθώσει τα πράγματα που παρουσίαζαν ελλείψεις” σε διάφορες εκκλησίες. Ο Παύλος έγραψε τα εξής στον Τίτο σχετικά με μία έλλειψη: «Υπάρχουν πολλοί ανυπότακτοι άνθρωποι που λένε ανώφελα πράγματα και απατούν το νου, ιδιαίτερα εκείνοι που είναι προσκολλημένοι στην περιτομή. Είναι απαραίτητο να κλείνει κανείς τα στόματα αυτών των ανθρώπων, επειδή αυτοί υπονομεύουν ολόκληρα σπιτικά διδάσκοντας πράγματα που δεν πρέπει για χάρη ανέντιμου κέρδους».—Τίτο 1:5, 10, 11.
Η συμβουλή του Παύλου εφαρμόζεται ακόμη. Ασφαλώς, θα ήταν αντιγραφικό να συνιστά ένας αληθινός Χριστιανός σε κάποιον άλλον να κάνει περιτομή στο παιδί του. Αντί να είναι «άτομο που ανακατεύεται στις υποθέσεις των άλλων», ο Χριστιανός αφήνει τους γονείς να παίρνουν τέτοιου είδους προσωπικές αποφάσεις. (1 Πέτρου 4:15) Επιπλέον, ο Παύλος έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση τα εξής σχετικά με την περιτομή υπό το Μωσαϊκό Νόμο: «Κλήθηκε κανείς ενώ ήταν περιτμημένος; Ας μη γίνεται απερίτμητος. Έχει κληθεί κανείς ενώ ήταν απερίτμητος; Ας μην περιτέμνεται. Η περιτομή δεν σημαίνει τίποτα και η μη περιτομή δεν σημαίνει τίποτα, αλλά η τήρηση των εντολών του Θεού έχει σημασία. Σε όποια κατάσταση κλήθηκε ο καθένας, ας παραμένει σε αυτήν».—1 Κορινθίους 7:18-20.
Τι Ισχύει για τις «Σχολές Περιτομής»;
Τι γίνεται αν κάποιοι Χριστιανοί γονείς αποφασίσουν να γίνει περιτομή στους γιους τους; Θα εναρμονιζόταν με τη Γραφή το να στείλουν τους γιους τους στις αποκαλούμενες σχολές περιτομής που περιγράφτηκαν νωρίτερα; Η παρακολούθηση τέτοιων σχολών περιλαμβάνει πολύ περισσότερα πράγματα από τη χειρουργική αφαίρεση της ακροβυστίας. Επί αρκετές εβδομάδες, ο διδασκόμενος θα συναναστρέφεται στενά με αγόρια και δασκάλους που δεν είναι λάτρεις του Ιεχωβά. Πολλά από τα πράγματα που διδάσκονται σε αυτές τις σχολές συγκρούονται με τους υψηλούς ηθικούς κανόνες της Γραφής. Η Γραφή προειδοποιεί: «Οι κακές συναναστροφές φθείρουν τις ωφέλιμες συνήθειες».—1 Κορινθίους 15:33.
Σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό, η παρακολούθηση αυτών των σχολών ενέχει και σωματικό κίνδυνο. Το 2003, το Νοτιοαφρικανικό Ιατρικό Περιοδικό (South African Medical Journal) προειδοποίησε: «Φρικτές συνέπειες κατόπιν επεμβάσεων περιτομής παρατηρήθηκαν και φέτος, καθώς όλα τα κύρια ειδησεογραφικά πρακτορεία μεταδίδουν σε παγκόσμια κλίμακα ειδήσεις για θανάτους και ακρωτηριασμούς. . . . Εν ολίγοις, πολλές από τις αποκαλούμενες “σχολές περιτομής” που υπάρχουν σήμερα είναι παροδηγητικές και ολέθριες».
Εκτός από τη βλάβη που μπορεί να προκληθεί στη σωματική ευημερία ενός νεαρού, υπάρχει ένας ακόμη μεγαλύτερος πνευματικός κίνδυνος. Οι διδασκαλίες και οι μέθοδοι των σχολών περιτομής συνδέονται στενά με τον πνευματισμό και τη λατρεία των νεκρών προγόνων. Παραδείγματος χάρη, αντί να παραδεχτούν ότι οι απρόσεκτοι «χειρουργοί» και οι ανθυγιεινές συνθήκες ευθύνονται για τη βλάβη που προξενείται, πολλοί πιστεύουν ότι η μαγεία ή η δυσαρέσκεια των νεκρών προγόνων αποτελεί την αιτία για αυτές τις τραγωδίες. Όσον αφορά τις σχέσεις με την ψεύτικη θρησκεία, η Γραφή προστάζει: «Μην μπαίνετε άνισα κάτω από τον ίδιο ζυγό με απίστους. Διότι τι σχέση έχουν η δικαιοσύνη και η ανομία; Ή τι συμμετοχή έχει το φως με το σκοτάδι; . . . “Γι’ αυτό, βγείτε από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε”, λέει ο Ιεχωβά, “και πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο”· “και εγώ θα σας δεχτώ”». (2 Κορινθίους 6:14-17) Με βάση αυτή τη συμβουλή, θα ήταν εντελώς άσοφο να στείλουν οι Χριστιανοί γονείς τους γιους τους σε κάποια σχολή περιτομής.
Τι Κάνει έναν Χριστιανό Ανδροπρεπή;
Το αν θα περιτμηθεί ένας Χριστιανός ή όχι δεν έχει αντίκτυπο στον ανδρισμό του. Το κύριο μέλημα των αληθινών Χριστιανών είναι να ευαρεστούν τον Θεό, και όχι «να κάνουν καλή εντύπωση σε ό,τι αφορά τη σάρκα».—Γαλάτες 6:12.
Για να ευαρεστεί, όμως, τον Θεό, ο Χριστιανός πρέπει να “περιτμήσει την καρδιά”. (Δευτερονόμιο 10:16· 30:6· Ματθαίος 5:8) Αυτό επιτυγχάνεται, όχι κόβοντάς την με μαχαίρι, αλλά απορρίπτοντας εσφαλμένες επιθυμίες και υπερήφανες σκέψεις, όπως την πεποίθηση ότι η περιτομή της σάρκας καθιστά κάποιον ανώτερο από τους άλλους. Αν ο Χριστιανός υπομένει δοκιμασίες και στέκεται “σταθερός στην πίστη”, μπορεί να αποδεικνύει τον ανδρισμό του είτε είναι περιτμημένος είτε όχι.—1 Κορινθίους 16:13· Ιακώβου 1:12.