Γνωρίστε τον Ιεχωβά Μέσω του Λόγου Του — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Γνωρίστε τον Ιεχωβά Μέσω του Λόγου Του

«Αύτη . . . είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν».—ΙΩΑΝΝΗΣ 17:3.

1, 2. (α) Ποια είναι η έννοια των λέξεων «γνωρίζω» και «γνώση» όπως αυτές χρησιμοποιούνται στις Γραφές; (β) Ποια παραδείγματα διευκρινίζουν αυτή την έννοια;

ΤΟ ΝΑ γνωρίζουμε απλώς κάποιον ή το να έχουμε γνώση για κάτι με έναν επιφανειακό τρόπο απέχει πολύ από την έννοια των λέξεων «γνωρίζω» και «γνώση» όπως αυτές χρησιμοποιούνται στις Γραφές. Στην Αγία Γραφή αυτό περιλαμβάνει «την πράξη τού να γνωρίζει κανείς μέσω εμπειρίας», γνώση η οποία εκφράζει «μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ προσώπων». (Το Νέο Διεθνές Λεξικό της Θεολογίας της Καινής Διαθήκης [The New International Dictionary of New Testament Theology]) Αυτό ενέχει την έννοια τού να γνωρίζουμε τον Ιεχωβά λαβαίνοντας υπόψη κάποιες συγκεκριμένες πράξεις του, όπως είναι οι τόσες περιπτώσεις που αναφέρονται στο βιβλίο του Ιεζεκιήλ και στις οποίες ο Θεός εκτέλεσε κρίσεις κατά των αδικοπραγούντων, διακηρύττοντας: ‘Και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά’.—Ιεζεκιήλ 38:23.

² Η ποικιλία των τρόπων με τους οποίους μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι λέξεις «γνωρίζω» και «γνώση» μπορεί να διευκρινιστεί με μερικά παραδείγματα. Ο Ιησούς είπε σε πολλούς που ισχυρίζονταν ότι είχαν ενεργήσει στο όνομά του: «Ποτέ δεν σας εγνώρισα»· εννοούσε ότι ποτέ δεν είχε καμιά σχέση μαζί τους. (Ματθαίος 7:23) Το εδάφιο 2 Κορινθίους 5:21 λέει ότι ο Χριστός ‘δεν γνώρισε αμαρτία’. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήξερε τι είναι αμαρτία, αλλά, αντίθετα, ότι δεν είχε καμιά προσωπική ανάμειξη με αυτήν. Παρόμοια, όταν ο Ιησούς είπε: «Αύτη . . . είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν», αυτό περιλάμβανε περισσότερα από το να γνωρίζουμε απλώς κάτι για τον Θεό και για τον Χριστό.—Παράβαλε Ματθαίος 7:21.

3. Τι αποδεικνύει ότι ο Ιεχωβά εκδηλώνει ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα που τον προσδιορίζει ως τον αληθινό Θεό;

³ Πολλές από τις ιδιότητες του Ιεχωβά μπορούν να γίνουν γνωστές μέσω του Λόγου του, της Αγίας Γραφής. Μια από αυτές είναι η ικανότητα που έχει να προφητεύει με ακρίβεια. Αυτό αποτελεί ένα γνώρισμα του αληθινού Θεού: «Ας πλησιάσωσι και ας δείξωσιν εις ημάς τι θέλει συμβή· ας αναγγείλωσι τα πρότερα, τι ήσαν, δια να στοχασθώμεν αυτά και να γνωρίσωμεν τα έσχατα αυτών· ή ας αναγγείλωσι προς ημάς τα μέλλοντα. Αναγγείλατε τα συμβησόμενα εις το μετέπειτα, δια να γνωρίσωμεν ότι είσθε θεοί». (Ησαΐας 41:22, 23) Στο Λόγο του, ο Ιεχωβά λέει τα «πρότερα» σχετικά με τη δημιουργία της γης και της ζωής πάνω σε αυτήν. Πολύ καιρό προτού συμβούν, είπε πράγματα που θα συνέβαιναν αργότερα και τα οποία όντως έλαβαν χώρα. Μάλιστα, ακόμη και τώρα, ‘μας αναγγέλλει τα μέλλοντα’, ιδιαίτερα τα πράγματα που πρόκειται να συμβούν σε αυτές τις ‘έσχατες μέρες’.—2 Τιμόθεον 3:1-5, 13· Γένεσις 1:1-30· Ησαΐας 53:1-12· Δανιήλ 8:3-12, 20-25· Ματθαίος 24:3-21· Αποκάλυψις 6:1-8· 11:18.

4. Πώς έχει χρησιμοποιήσει ο Ιεχωβά την ιδιότητά του της δύναμης, και πώς θα τη χρησιμοποιήσει στο μέλλον;

⁴ Μια άλλη ιδιότητα του Ιεχωβά είναι η δύναμη. Αυτή γίνεται φανερή στους ουρανούς όπου τα άστρα, λειτουργώντας σαν τεράστια καμίνια σύντηξης, εκλύουν φως και θερμότητα. Όταν αποστατικοί άνθρωποι ή άγγελοι προκαλούν την κυριαρχία του Ιεχωβά, εκείνος χρησιμοποιεί τη δύναμή του ως «δυνατός πολεμιστής», υπερασπίζοντας το καλό του όνομα και τους δίκαιους κανόνες του. Σε τέτοιες περιστάσεις δεν διστάζει να εξαπολύσει δύναμη με καταστρεπτικό τρόπο, όπως έκανε στον Κατακλυσμό των ημερών του Νώε, στην καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων και στην απελευθέρωση του Ισραήλ μέσα από την Ερυθρά Θάλασσα. (Έξοδος 15:3-7· Γένεσις 7:11, 12, 24· 19:24, 25) Σύντομα, ο Θεός θα χρησιμοποιήσει τη δύναμή του για να «συντρίψει τον Σατανάν υπό τους πόδας σας».—Ρωμαίους 16:20.

5. Μαζί με τη δύναμή του, ποια άλλη ιδιότητα κατέχει ο Ιεχωβά;

⁵ Ωστόσο, παρ’ όλη αυτή την απεριόριστη δύναμη, υπάρχει ταπεινοφροσύνη. Τα εδάφια Ψαλμός 18:35, 36 λένε: «Η αγαθότης σου [ταπεινοφροσύνη σου, ΜΝΚ] με εμεγάλυνεν. Επλάτυνας τα βήματά μου υποκάτω μου». Η ταπεινοφροσύνη του Θεού τού επιτρέπει να ‘συγκαταβαίνει δια να επιβλέπη τα εν τω ουρανώ και τα εν τη γη· να εγείρει από του χώματος τον πτωχόν και να ανυψώνει από της κοπρίας τον πένητα’.—Ψαλμός 113:6, 7.

6. Ποια ιδιότητα του Ιεχωβά είναι ζωοσωτήρια;

⁶ Το έλεος του Ιεχωβά στην πολιτεία με τον άνθρωπο είναι ζωοσωτήριο. Πόσο έλεος δείχτηκε στον Μανασσή όταν εκείνος έλαβε συγχώρηση, μολονότι είχε διαπράξει τρομερές φρικαλεότητες! Ο Ιεχωβά λέει: «Όταν λέγω προς τον ασεβή, Εξάπαντος θέλεις αποθάνει, ο δε επιστρέψας από της αμαρτίας αυτού πράξη κρίσιν και δικαιοσύνην, . . . πάσαι αι αμαρτίαι αυτού, τας οποίας ημάρτησε, δεν θέλουσι πλέον μνημονευθή εις αυτόν· έκαμε κρίσιν και δικαιοσύνην· θέλει εξάπαντος ζήσει». (Ιεζεκιήλ 33:14, 16· 2 Χρονικών 33:1-6, 10-13) Ο Ιησούς αντανακλούσε τον Ιεχωβά όταν παρότρυνε να συγχωρούμε 77 φορές, ακόμη και 7 φορές μέσα σε μια μέρα!—Ψαλμός 103:8-14· Ματθαίος 18:21, 22· Λουκάς 17:4.

Ένας Θεός με Αισθήματα

7. Πώς διαφέρει ο Ιεχωβά από τους ελληνικούς θεούς, και ποιο πολύτιμο προνόμιο προσφέρεται σε εμάς;

⁷ Οι Έλληνες φιλόσοφοι, όπως οι Επικούριοι, πίστευαν σε θεούς, αλλά θεωρούσαν ότι αυτοί βρίσκονταν πολύ μακριά από τη γη και έτσι δεν έδειχναν κάποιο ενδιαφέρον για τον άνθρωπο ούτε επηρεάζονταν από τα αισθήματά του. Πόσο διαφορετική είναι η σχέση του Ιεχωβά με τους πιστούς Μάρτυρές του! ‘Ο Ιεχωβά ευδοκεί [βρίσκει ευχαρίστηση, ΜΝΚ] εις τον λαόν αυτού’. (Ψαλμός 149:4) Οι πονηροί άνθρωποι που υπήρχαν πριν από τον Κατακλυσμό έγιναν αιτία να λυπηθεί και ‘να πληγωθεί η καρδιά Του’. Ο Ισραήλ, εξαιτίας της έλλειψης πίστης του, έκανε τον Ιεχωβά να πονάει και να νιώθει πληγωμένος. Οι Χριστιανοί, εξαιτίας της ανυπακοής τους, μπορούν να λυπούν το πνεύμα του Ιεχωβά· ωστόσο, με την πιστότητά τους μπορούν να Του φέρνουν χαρά. Πόσο εκπληκτικό είναι να σκεφτεί κανείς ότι ο ασήμαντος άνθρωπος που βρίσκεται πάνω στη γη μπορεί να κάνει τον Δημιουργό του σύμπαντος να αισθάνεται πληγωμένος ή χαρούμενος! Αν λάβουμε υπόψη όλα όσα κάνει για εμάς, πόσο θαυμάσιο είναι το γεγονός ότι έχουμε το πολύτιμο προνόμιο να του δίνουμε ευχαρίστηση!—Γένεσις 6:6, ΜΝΚ· Ψαλμός 78:40, 41, ΜΝΚ· Παροιμίαι 27:11· Ησαΐας 63:10· Εφεσίους 4:30.

8. Πώς χρησιμοποίησε ο Αβραάμ την παρρησία που είχε προς τον Ιεχωβά;

⁸ Ο Λόγος του Θεού δείχνει ότι η αγάπη του Ιεχωβά μάς δίνει μεγάλη ‘παρρησία’. (1 Ιωάννου 4:17) Παρατηρήστε τι συνέβη στην περίπτωση του Αβραάμ όταν ο Ιεχωβά ήρθε για να καταστρέψει τα Σόδομα. Ο Αβραάμ είπε στον Ιεχωβά: «Μήπως θέλεις απολέσει τον δίκαιον μετά του ασεβούς; εάν ήναι πεντήκοντα δίκαιοι εν τη πόλει, θέλεις άρα γε απολέσει αυτούς; και δεν ήθελες συγχωρήσει εις τον τόπον δια τους πεντήκοντα δικαίους, τους εν αυτώ;» ‘Αυτό είναι αδιανόητο για εσένα. Ο Κριτής όλης της γης δεν θα κάνει ό,τι είναι σωστό;’ Τι λόγια ήταν αυτά που είπε στον Θεό! Ωστόσο, ο Ιεχωβά συμφώνησε να σώσει τα Σόδομα σε περίπτωση που υπήρχαν εκεί 50 δίκαιοι άνθρωποι. Ο Αβραάμ συνέχισε και μείωσε τον αριθμό από 50 σε 20. Ο Αβραάμ άρχισε να ανησυχεί μήπως γινόταν υπερβολικά πιεστικός. Είπε: «Ας μη παροξυνθή ο [Ιεχωβά] . . . , εάν λαλήσω έτι άπαξ· εάν ευρεθώσιν εκεί δέκα;» Ο Ιεχωβά δείχνει ξανά συγκατάβαση: «Δεν θέλω απολέσει αυτήν χάριν των δέκα».—Γένεσις 18:23, 24· 18:25, ΜΝΚ· 18:26-33.

9. Γιατί επέτρεψε ο Ιεχωβά στον Αβραάμ να μιλήσει με τον τρόπο που μίλησε, και τι μπορούμε εμείς να μάθουμε από αυτό;

⁹ Γιατί επέτρεψε ο Ιεχωβά στον Αβραάμ να έχει τέτοια παρρησία ώστε να μιλάει με αυτόν τον τρόπο; Ένας λόγος είναι ότι ο Ιεχωβά ήξερε για τα αισθήματα στενοχώριας που είχε ο Αβραάμ. Γνώριζε ότι ο ανιψιός του Αβραάμ, ο Λωτ, ζούσε στα Σόδομα και ότι ο Αβραάμ ανησυχούσε για την ασφάλειά του. Επίσης, ο Αβραάμ ήταν φίλος του Θεού. (Ιακώβου 2:23) Όταν ένα άτομο μας μιλάει απότομα, προσπαθούμε να διακρίνουμε τα αισθήματα που κρύβονται πίσω από τα λόγια του και είμαστε επιεικείς μαζί του, ιδιαίτερα αν πρόκειται για φίλο ο οποίος βρίσκεται κάτω από συναισθηματική πίεση; Δεν είναι παρήγορο το να βλέπουμε ότι ο Ιεχωβά θα δείχνει κατανόηση όταν εμείς του μιλάμε με παρρησία, όπως έκανε και με τον Αβραάμ;

10. Πώς το να έχουμε παρρησία μας βοηθάει στην προσευχή;

¹⁰ Ιδιαίτερα όταν τον εκζητούμε ως εκείνον ‘που ακούει τις προσευχές’ μας, ποθούμε να έχουμε τέτοια παρρησία για να ανοίξουμε την ψυχή μας σε αυτόν τις στιγμές που είμαστε βαθιά στενοχωρημένοι και συναισθηματικά αναστατωμένοι. (Ψαλμός 51:17· 65:2, 3) Ακόμη και στις περιπτώσεις που δεν βρίσκουμε τα κατάλληλα λόγια, «το Πνεύμα ικετεύει υπέρ ημών δια στεναγμών αλαλήτων» και ο Ιεχωβά ακούει. Εκείνος έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει τις σκέψεις μας: ‘Νοείς τους λογισμούς μου από μακρόθεν. Διότι και πριν έλθη ο λόγος εις την γλώσσαν μου, ιδού, Ιεχωβά, γνωρίζεις το παν’. Παρ’ όλα αυτά, θα πρέπει να εξακολουθήσουμε να ζητάμε, να ψάχνουμε και να χτυπάμε.—Ρωμαίους 8:26· Ψαλμός 139:2, 4· Ματθαίος 7:7, 8, ΜΝΚ.

11. Πώς φαίνεται το ότι ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται πραγματικά για εμάς;

¹¹ Ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται. Εκείνος προμηθεύει για τη συντήρηση της ζωής που δημιούργησε. «Οι οφθαλμοί πάντων αποβλέπουσι προς σε· και συ δίδεις εις αυτούς την τροφήν αυτών εν καιρώ. Ανοίγεις την χείρα σου και χορταίνεις την επιθυμίαν παντός ζώντος». (Ψαλμός 145:15, 16) Καλούμαστε να δούμε πώς τρέφει τα πουλιά στα δάση. Δείτε τα κρίνα του αγρού, πόσο όμορφα τα ντύνει. Ο Ιησούς πρόσθεσε ότι ο Θεός θα κάνει για εμάς όσα κάνει για αυτά και ακόμη περισσότερα. Επομένως, γιατί να ανησυχούμε; (Δευτερονόμιον 32:10· Ματθαίος 6:26-32· 10:29-31) Το εδάφιο 1 Πέτρου 5:7, ΜΝΚ, σας καλεί να ‘ρίχνετε κάθε ανησυχία σας πάνω του, επειδή αυτός ενδιαφέρεται για εσάς’.

‘Η Ακριβής Απεικόνιση της Ίδιας του της Οντότητας’

12, 13. Εκτός από το να βλέπουμε τον Ιεχωβά μέσω της δημιουργίας του και των πράξεών του που είναι καταγραμμένες στην Αγία Γραφή, πώς αλλιώς μπορούμε να τον δούμε και να τον ακούσουμε;

¹² Μπορούμε να δούμε τον Ιεχωβά Θεό μέσω της δημιουργίας του· μπορούμε να τον δούμε με το να διαβάζουμε στην Αγία Γραφή για τις πράξεις του· μπορούμε επίσης να τον δούμε μέσω των λόγων και των πράξεων που έχουν καταγραφεί σχετικά με τον Ιησού Χριστό. Ο ίδιος ο Ιησούς το λέει αυτό, στο εδάφιο Ιωάννης 12:45: «Ο θεωρών εμέ θεωρεί τον πέμψαντά με». Στο εδάφιο Ιωάννης 14:9 λέει ξανά: «Όστις είδεν εμέ είδε τον Πατέρα». Το εδάφιο Κολοσσαείς 1:15 δηλώνει: «[Ο Ιησούς] είναι εικών του Θεού του αοράτου». Το εδάφιο Εβραίους 1:3, ΜΝΚ, διακηρύττει: ‘[Ο Ιησούς] είναι η αντανάκλαση της δόξας του [Θεού] και η ακριβής απεικόνιση της ίδιας του της οντότητας’.

¹³ Ο Ιεχωβά έστειλε τον Γιο του όχι μόνο για να προσφέρει ένα λύτρο αλλά επίσης για να θέσει ένα παράδειγμα προς μίμηση, τόσο σε λόγια όσο και σε πράξεις. Ο Ιησούς έλεγε τα λόγια του Θεού. Είπε, σύμφωνα με το εδάφιο Ιωάννης 12:50: «Όσα . . . λαλώ εγώ, καθώς μοι είπεν ο Πατήρ, ούτω λαλώ». Δεν έκανε το δικό του, αλλά έκανε ό,τι του είπε ο Θεός να κάνει. Σύμφωνα με το εδάφιο Ιωάννης 5:30, είπε: «Δεν δύναμαι εγώ να κάμνω απ’ εμαυτού ουδέν».—Ιωάννης 6:38.

14. (α) Τι πράγματα είδε ο Ιησούς που τον έκαναν να δείχνει σπλαχνικότητα; (β) Γιατί ο τρόπος με τον οποίο μιλούσε ο Ιησούς έκανε τους ανθρώπους να συρρέουν για να τον ακούσουν;

¹⁴ Ο Ιησούς είδε ανθρώπους που ήταν λεπροί, ανάπηροι, κουφοί, τυφλοί και δαιμονισμένοι, καθώς και ανθρώπους που πενθούσαν για τους νεκρούς τους. Δείχνοντας σπλαχνικότητα, θεράπευσε τους ασθενείς και ήγειρε τους νεκρούς. Είδε τα πλήθη να είναι ‘γδαρμένα’ και συντετριμμένα πνευματικά και άρχισε να τα διδάσκει πολλά πράγματα. Δίδασκε όχι μόνο με σωστά λόγια αλλά επίσης με ελκυστικά λόγια βγαλμένα από την καρδιά του, λόγια που έφταναν κατευθείαν στην καρδιά των άλλων, που τους ήλκυαν προς αυτόν, που τους έφερναν από νωρίς στο ναό για να τον ακούσουν, που τους έκαναν να προσκολλιούνται σε αυτόν, να τον ακούν με ευχαρίστηση. Οι άνθρωποι συνέρρεαν για να τον ακούσουν, δηλώνοντας ότι «ουδέποτε ελάλησεν άνθρωπος ούτω, καθώς ούτος ο άνθρωπος». Έμεναν έκπληκτοι από τον τρόπο που δίδασκε. (Ιωάννης 7:46· Ματθαίος 7:28, 29· Μάρκος 11:18· 12:37· Λουκάς 4:22· 19:48· 21:38) Μάλιστα, όταν οι εχθροί του προσπαθούσαν να τον παγιδέψουν με ερωτήσεις, εκείνος αντέστρεφε τα επιχειρήματά τους, αποστομώνοντάς τους.—Ματθαίος 22:41-46· Μάρκος 12:34· Λουκάς 20:40.

15. Ποιο ήταν το κεντρικό θέμα του κηρύγματος του Ιησού, και σε ποιο βαθμό περιέλαβε άλλους στη διάδοσή του;

¹⁵ Εκείνος διακήρυξε ότι ‘η βασιλεία των ουρανών είχε πλησιάσει’ και παρότρυνε τους ακροατές του να εξακολουθήσουν ‘να ζητούν πρώτα τη βασιλεία’. Απέστειλε άλλους να κηρύξουν ότι ‘η βασιλεία των ουρανών είχε πλησιάσει’, να ‘κάνουν μαθητές από όλα τα έθνη’, να είναι μάρτυρες του Χριστού «έως εσχάτου της γης». Σήμερα, σχεδόν τεσσεράμισι εκατομμύρια Μάρτυρες του Ιεχωβά περπατούν στα βήματα του Χριστού κάνοντας αυτά τα πράγματα.—Ματθαίος 4:17· 6:33· 10:7· 28:19, ΜΝΚ· Πράξεις 1:8.

16. Πώς τέθηκε κάτω από σοβαρή δοκιμή η ιδιότητα της αγάπης του Ιεχωβά, αλλά τι επιτέλεσε αυτή για την ανθρωπότητα;

¹⁶ «Ο Θεός είναι αγάπη», μας λέει το εδάφιο 1 Ιωάννου 4:8. Αυτή η εξέχουσα ιδιότητά του τέθηκε κάτω από την πιο βασανιστική δοκιμή που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς όταν έστειλε τον μονογενή Γιο του στη γη για να πεθάνει. Η αγωνία που πέρασε αυτός ο αγαπητός Γιος και οι εκκλήσεις που απηύθυνε στον ουράνιο Πατέρα του πρέπει να κόστισαν πάρα πολύ στον Ιεχωβά, μολονότι ο Ιησούς απέδειξε ψευδή την πρόκληση του Σατανά σύμφωνα με την οποία ο Ιεχωβά δεν θα μπορούσε να έχει στη γη ανθρώπους που θα διακρατούσαν σταθερά την ακεραιότητά τους σε Αυτόν κάτω από σοβαρή δοκιμή. Θα πρέπει και εμείς επίσης να εκτιμήσουμε το μέγεθος της θυσίας του Ιησού, επειδή ο Θεός τον έστειλε εδώ να πεθάνει για εμάς. (Ιωάννης 3:16) Αυτός δεν ήταν ένας εύκολος, γρήγορος θάνατος. Προκειμένου να εκτιμήσουμε το πόσο στοίχισε αυτό τόσο στον Θεό όσο και στον Ιησού και να συνειδητοποιήσουμε έτσι το μέγεθος της θυσίας τους για εμάς, ας εξετάσουμε την αφήγηση της Αγίας Γραφής αναφορικά με τα όσα έλαβαν χώρα.

17-19. Πώς περιέγραψε ο Ιησούς τη δοκιμασία που τον περίμενε;

¹⁷ Τουλάχιστον τέσσερις φορές ο Ιησούς περιέγραψε στους αποστόλους του το τι επρόκειτο να συμβεί. Λίγες μόνο μέρες προτού αυτό λάβει χώρα, εκείνος είπε: «Ιδού, αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα και ο Υιός του ανθρώπου θέλει παραδοθή εις τους αρχιερείς και εις τους γραμματείς, και θέλουσι καταδικάσει αυτόν εις θάνατον και θέλουσι παραδώσει αυτόν εις τα έθνη, και θέλουσιν εμπαίξει αυτόν και μαστιγώσει αυτόν και θέλουσιν εμπτύσει εις αυτόν και θανατώσει αυτόν, και την τρίτην ημέραν θέλει αναστηθή».—Μάρκος 10:33, 34.

¹⁸ Ο Ιησούς ένιωθε την πίεση που προερχόταν από όσα βρίσκονταν μπροστά του καταλαβαίνοντας το πόσο φρικτό ήταν το ρωμαϊκό μαστίγωμα. Στα δερμάτινα λουριά του μαστιγίου που χρησιμοποιούνταν για το μαστίγωμα ήταν στερεωμένα κομμάτια μετάλλου και κόκαλα προβάτων· έτσι, καθώς το μαστίγωμα συνεχιζόταν, η πλάτη και τα πόδια γίνονταν λουρίδες σάρκας που αιμορραγούσε. Μήνες νωρίτερα, ο Ιησούς φανέρωσε τη συναισθηματική ένταση την οποία του προκαλούσε η δοκιμασία που τον περίμενε, λέγοντας όπως διαβάζουμε στο εδάφιο Λουκάς 12:50: «Βάπτισμα δε έχω να βαπτισθώ, και πώς στενοχωρούμαι εωσού εκτελεσθή».

¹⁹ Η πίεση αποκορυφώθηκε καθώς πλησίασε ο καιρός. Μίλησε σχετικά με αυτό στον ουράνιο Πατέρα του: «Τώρα η ψυχή μου είναι τεταραγμένη· και τι να είπω; Πάτερ, σώσον με εκ της ώρας ταύτης. Αλλά δια τούτο ήλθον εις την ώραν ταύτην». (Ιωάννης 12:27) Πόσο θα πρέπει να επηρέασε τον Ιεχωβά αυτή η έκκληση του μονογενούς Γιου του! Στη Γεθσημανή, μερικές ώρες μόνο πριν από το θάνατό του, ο Ιησούς ταράχτηκε βαθιά και είπε στον Πέτρο, στον Ιάκωβο και στον Ιωάννη: «Περίλυπος είναι η ψυχή μου έως θανάτου». Μερικά λεπτά αργότερα απηύθυνε στον Ιεχωβά την τελευταία του προσευχή σχετικά με αυτό το ζήτημα: «Πάτερ, αν θέλης να απομακρύνης το ποτήριον τούτο απ’ εμού· πλην ουχί το θέλημά μου, αλλά το σον ας γείνη. Και ελθών εις αγωνίαν, προσηύχετο θερμότερον, έγεινε δε ο ιδρώς αυτού ως θρόμβοι αίματος καταβαίνοντες εις την γην». (Ματθαίος 26:38· Λουκάς 22:42, 44) Αυτό μπορεί να ήταν το φαινόμενο το οποίο είναι γνωστό στην ιατρική ως αιμαθίδρωση. Είναι κάτι σπάνιο, αλλά μπορεί να συμβεί σε καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από μεγάλη συναισθηματική ένταση.

20. Τι βοήθησε τον Ιησού να περάσει τη δοκιμασία του;

²⁰ Σχετικά με εκείνη την περίπτωση στη Γεθσημανή, το εδάφιο Εβραίους 5:7 λέει: «[Ο Χριστός] εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη δια την ευλάβειαν αυτού». Εφόσον ‘ο δυνάμενος να σώζη αυτόν εκ του θανάτου’ δεν τον γλίτωσε από το θάνατο, με ποια έννοια εισακούστηκε η προσευχή του; Το εδάφιο Λουκάς 22:43 απαντάει: «Εφάνη . . . εις αυτόν άγγελος απ’ ουρανού ενισχύων αυτόν». Η προσευχή απαντήθηκε επειδή ο άγγελος που έστειλε ο Θεός πραγματικά ενίσχυσε τον Ιησού για να αντέξει τη δοκιμασία.

21. (α) Τι είναι εκείνο που δείχνει ότι ο Ιησούς πέρασε θριαμβευτικά τη δοκιμασία; (β) Όταν εντείνονται οι δοκιμασίες μας, τι θα θέλουμε να μπορούμε να πούμε;

²¹ Αυτό έγινε φανερό από το αποτέλεσμα. Όταν τέλειωσε η μάχη που γινόταν μέσα του, ο Ιησούς σηκώθηκε, γύρισε πίσω στον Πέτρο, στον Ιάκωβο και στον Ιωάννη και είπε: «Εγέρθητε, υπάγωμεν». (Μάρκος 14:42) Στην πραγματικότητα έλεγε: ‘Ας πάω να με προδώσουν με ένα φιλί, να με συλλάβει ο όχλος, να δικαστώ παράνομα, να καταδικαστώ άδικα. Ας πάω να με περιγελάσουν, να με φτύσουν, να με μαστιγώσουν και να με κρεμάσουν σε ένα ξύλο βασανισμού’. Επί έξι ώρες κρεμόταν εκεί, μέσα σε φρικτούς πόνους, υπομένοντας μέχρι το τέλος. Καθώς πέθαινε, φώναξε θριαμβευτικά: ‘Έχει επιτελεστεί!’ (Ιωάννης 19:30, ΜΝΚ) Είχε παραμείνει σταθερός και είχε αποδείξει την ακεραιότητά του σε σχέση με την υποστήριξη της κυριαρχίας του Ιεχωβά. Είχε επιτελέσει όλα όσα τον είχε στείλει ο Ιεχωβά να κάνει στη γη. Τη στιγμή που θα αντιμετωπίσουμε το θάνατο ή όταν ξεσπάσει ο Αρμαγεδδών, θα μπορούμε να πούμε σχετικά με την αποστολή που μας έχει αναθέσει ο Ιεχωβά: «Έχει επιτελεστεί»;

22. Τι είναι εκείνο που δείχνει το βαθμό στον οποίο θα διαδοθεί η γνώση για τον Ιεχωβά;

²² Σε οποιαδήποτε περίπτωση, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι στον κατάλληλο καιρό του Ιεχωβά που πλησιάζει γοργά, ολόκληρη ‘η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Ιεχωβά, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν’.—Ησαΐας 11:9.

Θυμάστε;

◻ Τι σημαίνει να γνωρίζουμε και να έχουμε γνώση;

◻ Πώς γίνονται φανερά σε εμάς το έλεος και η συγχωρητικότητα του Ιεχωβά μέσω του Λόγου του;

◻ Πώς έδειξε ο Αβραάμ παρρησία στη συνομιλία του με τον Ιεχωβά;

◻ Γιατί μπορούμε παρατηρώντας τον Ιησού να βλέπουμε σε αυτόν τις ιδιότητες του Ιεχωβά;