Θανατηφόρα Πείνα σε Καιρό Αφθονίας
«Οι δούλοι μου θέλουσι φάγει, σεις δε θέλετε πεινάσει».—ΗΣΑΪΑΣ 65:13.
1, 2. (α) Ενάντια σε ποιο πρόβλημα αγωνίζονται μάταια τα έθνη; (β) Ποια ρεαλιστική ελπίδα τονίζει η Αγία Γραφή;
ΤΟ φάσμα της πείνας αιωρείται πάνω από ολόκληρο τον κόσμο! Σχολιάζοντας την κρίση, ένα κύριο άρθρο στην εφημερίδα The Boston Globe (Δε Μπόστον Γκλομπ) ανέφερε: «Ένας κόσμος με περίπου ένα δισεκατομμύριο άτομα να ζουν στα όρια της λιμοκτονίας πρέπει να βρει τρόπους να βοηθήσει τα φτωχότερα έθνη να αποκτήσουν κάτι που να πλησιάζει τις απολαβές που δρέπουν τα πλουσιότερα έθνη». Ωστόσο, ακόμα και τα λεγόμενα τεχνολογικώς αναπτυγμένα έθνη, δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι έχουν απαλλαχθεί εντελώς από το πρόβλημα της έλλειψης τροφίμων. Και αυτά επίσης έχουν αποτύχει να βρουν ένα πρόγραμμα που να εξασφαλίζει τροφή σε όλους τους υπηκόους τους. Ανθρωπιστές που ανησυχούν αγωνίζονται ενάντια στο πρόβλημα που όλο και αυξάνει. Υπάρχει κάποια λύση;
2 Το κύριο άρθρο που αναφέρεται παραπάνω παραδέχτηκε: «Η πιο αποκαρδιωτική πλευρά του υποσιτισμού . . . είναι ότι ο κόσμος έχει ολοφάνερα την παραγωγική ικανότητα να τους θρέψει όλους». Όμως, η μάστιγα της πείνας και της λιμοκτονίας συνεχίζει να εξαπλώνεται. Γιατί να συμβαίνει αυτό; Ο στοργικός μας Δημιουργός έχει κάνει άφθονες προμήθειες για όλα τα δισεκατομμύρια που γεμίζουν τη γη. Προετοιμάζοντας τη γη ως κατοικία του ανθρώπου, την έφτιαξε με την ικανότητα να παράγει με υπεραφθονία για τις ανάγκες όλων. (Ψαλμός 72:16-19· 104:15, 16, 24) Ακόμη και σ’ αυτούς τους ταραγμένους καιρούς, είμαστε βέβαιοι ότι ο Μεγάλος μας Προμηθευτής θα παρέχει επαρκή τροφή σ’ εκείνους που στρέφονται προς τη σωστή Πηγή. Μέσω Εκείνου που αυτός έστειλε ως τον μεγάλο Διαχειριστή Τροφής, μάς λέει: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα [οι υλικές ανάγκες της ζωής] θέλουσι σας προστεθή».—Ματθαίος 6:33· 1 Ιωάννου 4:14.
Μια Θανατηφόρα Πείνα
3. Ποια πείνα έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία, και πώς προλέχθηκε;
3 Η θλιβερή πνευματική πείνα στη γη σήμερα έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία. Σχετίζεται άμεσα με την έλλειψη ειρήνης. Το ανθρώπινο γένος περιπλανιέται ψάχνοντας απεγνωσμένα για έναν τρόπο διαφυγής. Ο παντοδύναμος Θεός υποκίνησε τον προφήτη του να γράψει γι’ αυτή την κατάσταση πριν από πολλούς αιώνες, λέγοντας: «Ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει Κύριος [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] ο Θεός, και θέλω εξαποστείλει πείναν επί την γην· ουχί πείναν άρτου ουδέ δίψαν ύδατος, αλλ’ ακροάσεως των λόγων του Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)]. Και θέλουσι περιπλανάσθαι από θαλάσσης έως θαλάσσης, και από βορρά έως ανατολής θέλουσι περιτρέχει, ζητούντες τον λόγον του Κυρίου, και δεν θέλουσιν ευρεί».—Αμώς 8:11, 12.
4, 5. (α) Γιατί μερικοί δεν βρίσκουν τον Θεό αν και ψάχνουν γι’ αυτόν; (β) Πώς διέφερε ο Ιησούς από τους θρησκευτικούς ηγέτες της εποχής του; (Ματθαίος 15:1-14)
4 Ωστόσο, υπάρχει κάποιος τρόπος διαφυγής από το αδιέξοδο; Ο απόστολος Παύλος απαντάει καταφατικά, ενθαρρύνοντάς μας με τα λόγια: «Ο Θεός, όστις έκαμε τον κόσμον . . . διώρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς και τα οροθέσια της κατοικίας αυτών, δια να ζητώσι τον Κύριον, ίσως δυνηθώσι να ψηλαφήσωσιν αυτόν και να εύρωσιν, αν και δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών».—Πράξεις 17:24-27.
5 Αφού ο Θεός «δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών», γιατί συμβαίνει τότε να μην τον βρίσκουν πολλοί που ψηλαφούν γι’ αυτόν; Αυτό συμβαίνει επειδή ψάχνουν γι’ αυτόν σε λάθος μέρη. Πόσοι από τους αυτοαποκαλούμενους χριστιανούς συμβουλεύονται προσωπικά την Αγία Γραφή, το βασικό βιβλίο που διδάσκει τη χριστιανοσύνη; Πόσοι λεγόμενοι «ποιμένες» χρησιμοποιούν το Λόγο του Θεού για να διδάξουν τα «πρόβατα»; (Παράβαλε Ιεζεκιήλ 34:10.) Ο Ιησούς είπε στους υπερήφανους θρησκευτικούς ηγέτες της εποχής του ότι δεν γνώριζαν ‘τις Γραφές ούτε τη δύναμη του Θεού’. (Ματθαίος 22:29· Ιωάννης 5:44) Εντούτοις, ο Ιησούς όχι μόνο γνώριζε τις Γραφές, αλλά και τις δίδασκε στους ανθρώπους, τους οποίους λυπόταν βαθιά «διότι ήσαν εκλελυμένοι και εσκορπισμένοι ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα».—Ματθαίος 9:36.
Πώς Είναι Καιρός Αφθονίας;
6. Σε ό,τι αφορά την πνευματική αφθονία πώς ο Ιεχωβά καθησυχάζει τους δούλους του;
6 Ο Ιεχωβά καθησυχάζει και ενθαρρύνει εκείνους που ζητούν ειλικρινά να τον γνωρίσουν. Κατακρίνοντας τους ψεύτικους θρησκευτικούς ποιμένες, λέει μέσω του προφήτη του Ησαΐα: «Ιδού, οι δούλοι μου θέλουσι φάγει, σεις δε θέλετε πεινάσει· ιδού, οι δούλοι μου θέλουσι πίει, σεις δε θέλετε διψήσει· ιδού, οι δούλοι μου θέλουσιν ευφρανθή, σεις δε θέλετε αισχυνθή». (Ησαΐας 65:13, 14) Αλλά πώς παρέχει ο Θεός άφθονες προμήθειες στους δούλους του; Τι πρέπει να κάνουμε εμείς για να συμμετέχουμε με χαρά στην προμήθεια που παρέχει για τη διαφύλαξη της ζωής, παρά την πνευματική πείνα που υπάρχει σήμερα;
7. Ποιο αρχαίο δράμα χορηγήθηκε στοργικά για την ενθάρρυνσή μας σήμερα;
7 Αφού η επιβίωση εξαρτάται τόσο πολύ από το να γνωρίζουμε τις απαιτήσεις του Θεού και να ενεργούμε με πίστη σύμφωνα μ’ αυτές, πρέπει πρόθυμα να στραφούμε στο Λόγο του Θεού, επιζητώντας να μάθουμε το θέλημά του για μας και να διακρίνουμε τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται μαζί μας. (Ιωάννης 17:3) Σχετικά μ’ αυτό, θα εξετάσουμε τώρα ένα βιβλικό δράμα που βρίσκει το παράλληλό του σε ό,τι συμβαίνει σήμερα. Ο κεντρικός χαρακτήρας αυτού του δράματος είναι ο πατριάρχης Ιωσήφ. Όπως έκανε ο Ιεχωβά συνετή προμήθεια για το λαό Του μέσω του Ιωσήφ, έτσι οδηγεί στοργικά και εκείνους που ψάχνουν γι’ Αυτόν σήμερα.—Παράβαλε Ρωμαίους 15:4· 1 Κορινθίους 10:11, ΜΝΚ με Παραπομπές υποσημείωση (*)· Γαλάτας 4:24.
Ιωσήφ, ο Διατηρητής της Ζωής
8, 9. (α) Ποια παράλληλα βρίσκουμε στους μετέπειτα καιρούς για τον Ιωσήφ, καθώς και για τους Ιακώβ και Φαραώ; (β) Πώς μπορούμε και εμείς οι ίδιοι να περιληφθούμε στην εκπλήρωση;
8 Ο Ιωσήφ, ο γιος του Ιακώβ, έπαιξε έναν πολύ σημαντικό ρόλο, ως διατηρητής της ζωής. Εξεικονίζει αυτό κάτι στους μετέπειτα καιρούς; Εξετάστε την καρτερικότητα του Ιωσήφ απέναντι στην άδικη μεταχείριση των αδελφών του, τις δοκιμασίες και τις αντιξοότητες που αντιμετώπισε σε μια ξένη χώρα, την ακλόνητη πίστη του, τη διακράτηση της ακεραιότητάς του και την εξύψωσή του στη θέση τού συνετού διαχειριστή σε μια εποχή καταστροφικής πείνας. (Γένεσις 39:1-3, 7-9· 41:38-41) Δεν διακρίνουμε ένα παράλληλο στην πορεία της ζωής του Ιησού;
9 Ο Ιησούς πέρασε πολλές αντιξοότητες για να γίνει ο Άρτος της Ζωής σ’ έναν κόσμο που υποφέρει από πείνα «ακροάσεως των λόγων του Κυρίου». (Αμώς 8:11· Εβραίους 5:8, 9· Ιωάννης 6:35) Τόσο ο Ιακώβ όσο και ο Φαραώ, στις σχέσεις τους με τον Ιωσήφ, μας θυμίζουν τον Ιεχωβά και το τι αυτός επιτελεί μέσω του Γιου του. (Ιωάννης 3:17, 34· 20:17· Ρωμαίους 8:15, 16· Λουκάς 4:18) Υπήρχαν και άλλοι επίσης που συμμετείχαν στο πραγματικό αυτό δράμα, και θα εξετάσουμε με ενδιαφέρον το ρόλο που έπαιξαν. Χωρίς αμφιβολία, αυτό θα μας υπενθυμίσει την εξάρτηση που έχουμε εμείς οι ίδιοι από τον Μεγαλύτερο Ιωσήφ, τον Χριστό Ιησού. Πόσο ευγνώμονες είμαστε που αυτός μας διατηρεί μέσα από τη θανατηφόρα πείνα στη διάρκεια αυτών των ‘εσχάτων ημερών’ που χειροτερεύουν!—2 Τιμόθεον 3:1, 13.
Το Δράμα Ξετυλίγεται
10. (α) Πώς προετοιμάστηκε ο Ιωσήφ για τον υπεύθυνο ρόλο που επρόκειτο να παίξει; (β) Ποιες ιδιότητες εκδήλωσε από τότε που ήταν νέος;
10 Την εποχή του Ιωσήφ, κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να γνωρίζει από πριν τι επιφύλασσε ο Ιεχωβά για το λαό Του. Αλλά τον καιρό που κλήθηκε ο Ιωσήφ για να εκπληρώσει το ζωτικό του ρόλο, ο Ιεχωβά τον είχε ήδη εκπαιδεύσει και τελειοποιήσει ως προς τις ικανότητές του. Σχετικά με την προηγούμενη ζωή του, η αφήγηση αναφέρει: «Ο Ιωσήφ, νέος ων ετών δεκαεπτά, εποίμαινε τα πρόβατα μετά των αδελφών αυτού, των υιών της Βαλλάς και των υιών της Ζελφάς, των γυναικών του πατρός αυτού· και ανέφερεν ο Ιωσήφ προς τον πατέρα αυτών την κακήν αυτών φήμην». (Γένεσις 37:2) Έδειξε οσιότητα στα συμφέροντα του πατέρα του, όπως ακριβώς και ο Ιησούς ήταν όσιος χωρίς παρέκκλιση στο να φροντίζει το ποίμνιο του Πατέρα του, σε μια ‘γενεά άπιστη και διεστραμμένη’.—Ματθαίος 17:17, 22, 23.
11. (α) Γιατί μίσησαν τον Ιωσήφ οι ετεροθαλείς αδελφοί του; (β) Ποια παρόμοια κατάσταση περιλάμβανε τον Ιησού;
11 Ο πατέρας τού Ιωσήφ, ο Ισραήλ, τον αγάπησε περισσότερο απ’ όλους τους άλλους αδελφούς του, και του έδειξε την εύνοιά του κάνοντάς του ένα μακρύ, ριγωτό χιτώνα. Γι’ αυτόν το λόγο, οι ετεροθαλείς αδελφοί τού Ιωσήφ «εμίσησαν αυτόν και δεν ηδύναντο να ομιλώσι προς αυτόν ειρηνικώς». Όταν ο Ιωσήφ είδε δυο όνειρα που αυτοί ερμήνευσαν με την έννοια ότι θα τους εξουσίαζε, βρήκαν έναν επιπρόσθετο λόγο για να τον μισούν. Παρόμοια, οι ηγέτες των Ιουδαίων μίσησαν τον Ιησού εξαιτίας της οσιότητάς του, της πειστικής διδασκαλίας του και της φανερής ευλογίας του Ιεχωβά πάνω του.—Γένεσις 37:3-11· Ιωάννης 7:46· 8:40.
12. (α) Γιατί ο Ιακώβ ανησυχούσε για το πώς τα περνούσαν οι γιοι του; (β) Ποιο παράλληλο βρίσκουμε μεταξύ της πορείας του Ιωσήφ και της πορείας του Ιησού;
12 Κάποτε, οι αδελφοί του Ιωσήφ έβοσκαν πρόβατα κοντά στη Συχέμ. Ο πατέρας του Ιωσήφ δικαιολογημένα ανησυχούσε επειδή σ’ εκείνο το μέρος ο Συχέμ είχε ατιμάσει τη Δείνα, με αποτέλεσμα ο Συμεών και ο Λευί, μαζί με τους αδελφούς τους, να σκοτώσουν τους άντρες εκείνης της πόλης. Ο Ιακώβ ζήτησε από τον Ιωσήφ να πάει να δει και να τον πληροφορήσει πώς τα περνούσαν. Παρ’ όλη την εχθρότητα των αδελφών του γι’ αυτόν, ο Ιωσήφ αμέσως ξεκίνησε για να τους βρει. Με παρόμοιο τρόπο, ο Ιησούς δέχτηκε πρόθυμα τον από μέρους του Ιεχωβά διορισμό του εδώ στη γη, αν και αυτό θα σήμαινε μεγάλα παθήματα στη διάρκεια της τελειοποίησής του ως Αρχηγού της σωτηρίας. Και τι έξοχο παράδειγμα έγινε ο Ιησούς για όλους μας με την καρτερικότητά του!—Γένεσις 34:25-27· 37:12-17· Εβραίους 2:10· 12:1, 2.
13. (α) Πώς ξέσπασε το μίσος των δέκα ετεροθαλών αδελφών του Ιωσήφ; (β) Με τι μπορεί να παραβληθεί η θλίψη του Ιακώβ;
13 Οι δέκα ετεροθαλείς αδελφοί του Ιωσήφ τον είδαν από μακριά να έρχεται. Αμέσως φούντωσε ο θυμός τους εναντίον του και έβαλαν στο νου τους να τον ξεφορτωθούν. Στην αρχή σχεδίασαν να τον σκοτώσουν. Αλλά ο Ρουβήν, από φόβο για την ευθύνη που είχε ως πρωτότοκος, τους έπεισε να ρίξουν τον Ιωσήφ σε έναν ξερό λάκκο, με την ελπίδα να επιστρέψει ο ίδιος αργότερα και να τον ελευθερώσει. Όμως στο μεταξύ, ο Ιούδας έπεισε τους αδελφούς του να τον πουλήσουν για δούλο σε μερικούς Ισμαηλίτες που περνούσαν με ένα καραβάνι. Οι αδελφοί του Ιωσήφ πήραν τότε τον μακρύ χιτώνα του, τον βούτηξαν στο αίμα ενός τράγου και τον έστειλαν στον πατέρα τους. Όταν ο Ιακώβ τον εξέτασε, φώναξε: «Ο χιτών του υιού μου είναι· θηρίον κακόν κατέφαγεν αυτόν· όλος κατεσπαράχθη ο Ιωσήφ»! Ο Ιεχωβά θα πρέπει να ένιωσε παρόμοια θλίψη για τα παθήματα τού Ιησού καθώς αυτός εκπλήρωνε το διορισμό του στη γη.—Γένεσις 37:18-35· 1 Ιωάννου 4:9, 10.
Ο Ιωσήφ στην Αίγυπτο
14. Πώς μπορεί να μας ωφελήσει σήμερα αυτό το αρχαίο δράμα;
14 Δεν πρέπει να συμπεράνουμε ότι οι εκπληρώσεις των δραματικών γεγονότων που περιλαμβάνουν τον Ιωσήφ συμβαίνουν με ακριβή χρονολογική σειρά. Μάλλον, ανακαλύπτουμε σ’ αυτά μια σειρά υποδειγμάτων που είναι για τη δική μας καθοδήγηση και ενθάρρυνση σήμερα. Όπως αναφέρει ο απόστολος Παύλος: «Όσα προεγράφησαν, δια την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, δια να έχωμεν την ελπίδα δια της υπομονής και της παρηγορίας των γραφών. Ο δε Θεός της υπομονής και της παρηγορίας είθε να σας δώση να φρονήτε το αυτό εν αλλήλοις κατά Χριστόν Ιησούν, δια να δοξάζητε ομοθυμαδόν εν ενί στόματι τον Θεόν και Πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού».—Ρωμαίους 15:4-6.
15. Γιατί ο Ιωσήφ και ο οίκος του Πετεφρή ευημερούσαν;
15 Έφεραν τον Ιωσήφ στην Αίγυπτο και εκεί τον πούλησαν σε έναν Αιγύπτιο, τον Πετεφρή, τον αρχηγό των σωματοφυλάκων του Φαραώ. Ο Ιεχωβά απόδειξε ότι ήταν με τον Ιωσήφ, ο οποίος συνέχισε να ζει σύμφωνα με τις θαυμάσιες αρχές που του είχε ενσταλάξει ο πατέρας του, αν και ήταν πολύ μακριά από το σπίτι του πατέρα του. Ο Ιωσήφ δεν εγκατέλειψε τη λατρεία του Ιεχωβά. Ο κύριός του, ο Πετεφρής, εκτίμησε τις έξοχες ιδιότητες του Ιωσήφ και τον έκανε επιστάτη σε όλον τον οίκο του. Ο Ιεχωβά ευλογούσε τον οίκο του Πετεφρή εξαιτίας του Ιωσήφ.—Γένεσις 37:36· 39:1-6.
16, 17. (α) Πώς αντιμετώπισε ο Ιωσήφ μια περαιτέρω δοκιμασία ακεραιότητας; (β) Ποια κατεύθυνση σε ζητήματα δείχνει η εμπειρία του Ιωσήφ στη φυλακή;
16 Τότε, η γυναίκα του Πετεφρή προσπάθησε να παρασύρει τον Ιωσήφ. Αυτός συνέχεια αρνιόταν. Μια μέρα τον έπιασε από το ένδυμά του, αλλά αυτός έφυγε, αφήνοντάς το στα χέρια της. Μπροστά στον Πετεφρή, κατηγόρησε τον Ιωσήφ ότι της έκανε ανήθικες προτάσεις, και ο Πετεφρής έριξε τον Ιωσήφ στη φυλακή. Για ένα διάστημα του είχαν βάλει σιδερένιες αλυσίδες. Αλλά μέσα απ’ όλες τις αντιξοότητες της δοκιμασίας του στη φυλακή, ο Ιωσήφ συνέχισε να αποδεικνύει ότι ήταν ένας άντρας ακεραιότητας. Γι’ αυτό, ο αρχιδεσμοφύλακας τον έκανε υπεύθυνο για όλους τους φυλακισμένους.—Γένεσις 39:7-23· Ψαλμός 105:17, 18.
17 Με το πέρασμα του καιρού, ο Φαραώ δυσαρεστήθηκε με τον αρχιοινοχόο και τον αρχισιτοποιό του και τους έβαλε φυλακή. Ο Ιωσήφ διορίστηκε να τους υπηρετεί. Και πάλι, ο Ιεχωβά κατεύθυνε τα ζητήματα. Οι δυο αυλικοί είδαν όνειρα που τους έφεραν σε αμηχανία. Αφού ο Ιωσήφ τόνισε ότι ‘οι εξηγήσεις ανήκουν στον Θεό’, τους είπε τι σήμαιναν τα όνειρα. Και όπως ακριβώς είχε πει ο Ιωσήφ, τρεις μέρες αργότερα (στα γενέθλια του Φαραώ) ο οινοχόος αποκαταστάθηκε στη θέση του, αλλά ο αρχισιτοποιός κρεμάστηκε.—Γένεσις 40:1-22.
18. (α) Πώς συνέβη ώστε να θυμηθούν τον Ιωσήφ; (β) Ποιο ήταν το περιεχόμενο των ονείρων του Φαραώ;
18 Αν και ο Ιωσήφ είχε παρακαλέσει τον οινοχόο να μιλήσει στον Φαραώ για χάρη του, πέρασαν δυο χρόνια προτού ο άνθρωπος θυμηθεί τον Ιωσήφ. Ακόμη και τότε, αυτό συνέβη μόνο εξαιτίας των δυο περίπλοκων ονείρων που είδε ο Φαραώ σε μια νύχτα. Όταν κανένας από τους μάγους ιερείς του βασιλιά δεν μπόρεσε να διευκρινίσει τη σημασία τους, ο οινοχόος είπε στον Φαραώ ότι ο Ιωσήφ μπορούσε να ερμηνεύει όνειρα. Έτσι, ο Φαραώ έστειλε να φέρουν τον Ιωσήφ, ο οποίος υπέδειξε ταπεινά την Πηγή των αληθινών ερμηνειών, λέγοντας: «Ο Θεός θέλει δώσει εις τον Φαραώ σωτήριον απόκρισιν». Τότε ο κυβερνήτης της Αιγύπτου διηγήθηκε τα όνειρα στον Ιωσήφ, και να τι του είπε:
«Ιδού, ιστάμην επί το χείλος του ποταμού· και ιδού, επτά δαμάλια παχύσαρκα και εύμορφα ανέβαινον εκ του ποταμού και εβόσκοντο εις το λιβάδιον· και ιδού, άλλα επτά δαμάλια ανέβαινον κατόπιν εκείνων αδύνατα και πολύ άσχημα και λεπτόσαρκα, οποία δεν είδον ποτέ ασχημότερα καθ’ όλην την γην της Αιγύπτου· και τα δαμάλια τα λεπτά και άσχημα κατέφαγον τα πρώτα επτά δαμάλια τα παχέα· και αφού εισήλθον εις τας κοιλίας αυτών, δεν διεκρίνετο ότι εισήλθον εις τας κοιλίας αυτών, αλλ’ η θεωρία αυτών ήτο άσχημος καθώς και πρότερον· . . .
»Έπειτα είδον εις το όνειρόν μου και ιδού, επτά αστάχυα ανέβαινον εκ του αυτού κορμού μεστά και καλά· και ιδού, άλλα επτά αστάχυα ξηρά, λεπτά, κεκαυμένα υπό του ανατολικού ανέμου, ανεφύοντο κατόπιν αυτών· και τα αστάχυα τα λεπτά κατέπιον τα επτά αστάχυα τα καλά· και είπον ταύτα προς τους μάγους, αλλά δεν ήτο ουδείς όστις να μοι εξηγήση αυτά».—Γένεσις 40:23–41:24.
19. (α) Πώς έδειξε ταπεινότητα ο Ιωσήφ; (β) Ποιο άγγελμα μεταδόθηκε από τις ερμηνείες των ονείρων;
19 Τι περίεργα όνειρα! Πώς θα μπορούσε κάποιος να τα εξηγήσει; Ο Ιωσήφ μπόρεσε, αλλά όχι για δική του δόξα. Είπε: «Το ενύπνιον του Φαραώ εν είναι· ο Θεός εφανέρωσεν εις τον Φαραώ όσα μέλλει να κάμη». Μετά, ο Ιωσήφ αποκάλυψε το ισχυρό προφητικό άγγελμα εκείνων των ονείρων, λέγοντας:
«Ιδού, έρχονται επτά έτη μεγάλης αφθονίας καθ’ όλην την γην της Αιγύπτου· και θέλουσιν επέλθει μετά ταύτα επτά έτη πείνης· και όλη η αφθονία θέλει λησμονηθή εν τη γη της Αιγύπτου και η πείνα θέλει καταφθείρει την γην· . . . Το δε ότι εδευτερώθη το ενύπνιον εις τον Φαραώ δις, φανερόνει ότι το πράγμα είναι αποφασισμένον παρά του Θεού και ότι ο Θεός θέλει ταχύνει να εκτελέση αυτό».—Γένεσις 41:25-32.
20, 21. (α) Πώς αντέδρασε ο Φαραώ στην προειδοποίηση; (β) Σ’ αυτό το σημείο, πώς μπορεί να παραβληθεί ο Ιωσήφ με τον Ιησού;
20 Τι μπορούσε να κάνει ο Φαραώ γι’ αυτή την επερχόμενη πείνα; Ο Ιωσήφ πρότεινε στον Φαραώ να κάνει προετοιμασίες, διορίζοντας ένα φρόνιμο και συνετό άντρα υπεύθυνο σε όλη τη χώρα για να αποθηκεύσει το πλεόνασμα από το θερισμό των καλών ετών. Ο Φαραώ είχε ήδη αναγνωρίσει τις έξοχες ιδιότητες του Ιωσήφ. Με το να βγάλει το δαχτυλίδι με τη σφραγίδα του από το χέρι του και να το βάλει στο χέρι του Ιωσήφ, ο Φαραώ τον διόρισε μ’ αυτόν τον τρόπο υπεύθυνο σε όλη τη γη της Αιγύπτου.—Γένεσις 41:33-46.
21 Ο Ιωσήφ ήταν 30 ετών όταν στάθηκε μπροστά στον Φαραώ, την ίδια ηλικία που είχε και ο Ιησούς Χριστός όταν βαφτίστηκε και άρχισε τη ζωοπάροχη διακονία του. Το επόμενο άρθρο θα δείξει πώς ο Ιωσήφ χρησιμοποιήθηκε από τον Ιεχωβά για να προσκιάσει τον «Αρχηγόν και Σωτήρα» του Ιεχωβά σε καιρό πνευματικής πείνας με ειδική αναφορά στις μέρες μας.—Πράξεις 3:15· 5:31.
Πώς Απαντάτε;
◻ Με ποιους δυο τρόπους είναι η πείνα μια απειλή σήμερα;
◻ Ποιες θαυμάσιες ιδιότητες καλλιέργησε ο Ιωσήφ ενώ ήταν με τους ετεροθαλείς αδελφούς του;
◻ Τι μπορούμε να μάθουμε από τις αρχικές δοκιμασίες του Ιωσήφ στην Αίγυπτο;
◻ Για ποιο πράγμα μας διαβεβαιώνει το ενδιαφέρον του Ιεχωβά για τον Ιωσήφ και τον λαό που χτυπήθηκε με πείνα;
[Πλαίσιο στη σελίδα 13]
Ένας χρονογράφος της εφημερίδας The Sunday Star (Δε Σάντεη Σταρ), (του Τορόντο, στις 30 Μαρτίου 1986) είπε για τις λεγόμενες κύριες εκκλησίες: «Εκεί όπου αυτές έχουν αποτύχει παταγωδώς είναι στο να έρθουν σε επαφή με τη μεγάλη πνευματική πείνα του σημερινού άντρα, της γυναίκας και του νέου»