Ερωτήσεις από Αναγνώστες
Πού θα βρίσκονται οι δαίμονες στη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού;
Η Αγία Γραφή δεν δίνει σαφή απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Ωστόσο, μπορούμε να βγάλουμε ένα λογικό συμπέρασμα σχετικά με το πού θα βρίσκονται οι δαίμονες στη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού.
Δίνοντας μια πρόγευση όσων θα συμβούν στην αρχή και στο τέλος αυτής της Χιλιετίας, ο απόστολος Ιωάννης δηλώνει: «Είδα έναν άγγελο να κατεβαίνει από τον ουρανό έχοντας το κλειδί της αβύσσου και μια μεγάλη αλυσίδα στο χέρι του. Και έπιασε το δράκοντα, το αρχικό φίδι, ο οποίος είναι ο Διάβολος και ο Σατανάς, και τον έδεσε για χίλια χρόνια. Και τον έριξε στην άβυσσο και την έκλεισε και τη σφράγισε από πάνω του, για να μην παροδηγήσει πια αυτός τα έθνη μέχρι να τελειώσουν τα χίλια χρόνια. Έπειτα από αυτά, πρέπει να λυθεί για λίγο καιρό». (Αποκάλυψη 20:1-3) Αυτά τα εδάφια αναφέρουν μόνο για τον Σατανά ότι θα ριχτεί στην άβυσσο και ότι τελικά θα ελευθερωθεί για λίγο καιρό. Μολονότι δεν γίνεται λόγος για τους δαίμονες, εξυπακούεται πως όταν ο άγγελος που έχει το κλειδί της αβύσσου—ο δοξασμένος Ιησούς Χριστός—πιάσει τον Διάβολο και τον ρίξει στην άβυσσο, θα κάνει το ίδιο και στους δαίμονες.—Αποκάλυψη 9:11.
Μόλις έγινε Βασιλιάς στον ουρανό το 1914, ο Ιησούς Χριστός ανέλαβε δράση που επηρέασε καταλυτικά τόσο τον Σατανά όσο και τους δαίμονες. Τα εδάφια Αποκάλυψη 12:7-9 δηλώνουν: «Ξέσπασε πόλεμος στον ουρανό: Ο Μιχαήλ και οι άγγελοί του πολέμησαν με το δράκοντα, και ο δράκοντας πολέμησε και οι άγγελοί του [οι δαίμονες], αλλά δεν υπερίσχυσε ούτε βρέθηκε πια τόπος για αυτούς στον ουρανό. Ρίχτηκε κάτω, λοιπόν, ο μεγάλος δράκοντας, το αρχικό φίδι, εκείνος που αποκαλείται Διάβολος και Σατανάς, ο οποίος παροδηγεί ολόκληρη την κατοικημένη γη· ρίχτηκε κάτω στη γη, και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί του». Από τότε και έπειτα, ο Σατανάς και οι δαίμονές του είναι περιορισμένοι στη γη. Μπορούμε λογικά να συμπεράνουμε ότι όταν ο Ιησούς Χριστός περιορίσει ακόμα περισσότερο τη δράση του Σατανά ώστε να απαλλάξει τη γη από την πονηρή επιρροή του, θα κάνει το ίδιο και με τους δαίμονες.
Σκεφτείτε επίσης την πρώτη προφητεία της Αγίας Γραφής. Αυτή έχει ως εξής: «Εγώ [ο Θεός] θα βάλω έχθρα ανάμεσα σε εσένα [τον Σατανά] και στη γυναίκα [την ουράνια οργάνωση του Ιεχωβά] και ανάμεσα στο σπέρμα σου [του Σατανά] και στο σπέρμα της [τον Ιησού Χριστό]. Εκείνος θα σε πλήξει στο κεφάλι και εσύ θα τον πλήξεις στη φτέρνα». (Γένεση 3:15) Το πλήγμα που δέχεται το φίδι στο κεφάλι περιλαμβάνει το να κρατηθεί ο Σατανάς περιορισμένος στην άβυσσο στη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού. Η προφητεία δηλώνει επίσης ότι υπάρχει έχθρα ανάμεσα σε Εκείνον που επιφέρει το πλήγμα και στο σπέρμα του Σατανά. Αυτό το σπέρμα, δηλαδή η οργάνωση, περιλαμβάνει ένα αόρατο μέρος που αποτελείται από τους πονηρούς αγγέλους, δηλαδή τους δαίμονες. Άρα λοιπόν, είναι λογικό να συμπεράνουμε πως όταν ο Ιησούς ρίχνει στην άβυσσο τον Σατανά, δένει και ρίχνει στην άβυσσο και τους δαίμονες. Το γεγονός ότι τα πονηρά πνεύματα έχουν εκδηλώσει μεγάλο φόβο για την άβυσσο καταδεικνύει ότι γνωρίζουν πως πρόκειται να περιοριστούν εκεί.—Λουκάς 8:31.
Μήπως, όμως, τα εδάφια Αποκάλυψη 20:1-3 δεν αναφέρουν τους δαίμονες επειδή αυτοί θα καταστραφούν στον Αρμαγεδδώνα μαζί με το ορατό μέρος του σπέρματος του Σατανά; Η Αγία Γραφή δείχνει ότι αυτό δεν είναι πιθανό. Όσον αφορά την τελική κατάληξη του Σατανά, δηλώνει: «Ο Διάβολος που τους παροδηγούσε ρίχτηκε στη λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού, όπου ήδη ήταν και το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης· και θα βασανίζονται ημέρα και νύχτα στους αιώνες των αιώνων». (Αποκάλυψη 20:10) Το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης είναι πολιτικές οντότητες και αποτελούν μέρος της ορατής οργάνωσης του Σατανά. (Αποκάλυψη 13:1, 2, 11-14· 16:13, 14) Το τέλος τους έρχεται στον Αρμαγεδδώνα, όταν η Βασιλεία του Θεού συντρίβει και βάζει τέλος σε όλες τις βασιλείες του κόσμου. (Δανιήλ 2:44) Η Αγία Γραφή αναφέρει την «αιώνια φωτιά που έχει ετοιμαστεί για τον Διάβολο και τους αγγέλους του». (Ματθαίος 25:41) Ο Σατανάς και οι δαίμονές του θα ριχτούν στην ίδια «λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού» με το θηρίο και τον ψευδοπροφήτη, με την έννοια ότι και αυτοί θα καταστραφούν για πάντα. Αν το ισχυρότερο, αόρατο πνευματικό μέρος του σπέρματος του Σατανά καταστρεφόταν στον Αρμαγεδδώνα, θα αναφερόταν οπωσδήποτε για τους δαίμονες ότι είναι ήδη μέσα σε αυτή τη συμβολική λίμνη μαζί με το θηρίο και τον ψευδοπροφήτη. Το γεγονός ότι δεν αναφέρονται στο εδάφιο Αποκάλυψη 20:10 δείχνει ότι οι δαίμονες δεν θα καταστραφούν στον Αρμαγεδδώνα.
Εφόσον δεν αναφέρεται σαφώς ότι οι δαίμονες ρίχνονται στην άβυσσο, δεν αναφέρεται συγκεκριμένα ούτε το ότι θα ελευθερωθούν από εκεί. Εντούτοις, θα έχουν την ίδια κατάληξη με τον Διάβολο. Αφού ελευθερωθούν μαζί με τον Διάβολο και συμπράξουν με αυτόν κατά τη διάρκεια της τελικής δοκιμασίας της ανθρωπότητας στο τέλος των χιλίων ετών, και οι δαίμονες επίσης θα ριχτούν στη λίμνη της φωτιάς με αποτέλεσμα να υποστούν αιώνια καταστροφή.—Αποκάλυψη 20:7-9.
Συνεπώς, μολονότι τα εδάφια Αποκάλυψη 20:1-3 αναφέρουν μόνο για τον Σατανά ότι θα πιαστεί και θα ριχτεί στην άβυσσο της αδράνειας, μπορούμε λογικά να συμπεράνουμε ότι και οι άγγελοί του θα δεθούν και θα ριχτούν στην άβυσσο. Ούτε στον Σατανά ούτε στις δαιμονικές ορδές του θα επιτραπεί να εμποδίσουν την εκπλήρωση του σκοπού που έχει ο Θεός να μετατρέψει τη γη σε παράδεισο και να αποκαταστήσει την ανθρωπότητα σε τελειότητα κατά τη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού.