Οι Ισραηλίτες είχαν φύγει από την Αίγυπτο βιαστικά, πιεζόμενοι από τους Αιγυπτίους. Αυτό όμως δεν σημαίνει με κανέναν τρόπο ότι ήταν ανοργάνωτοι: «Αλλά σε σχηματισμό μάχης, έτσι ανέβηκαν οι γιοι του Ισραήλ από τη γη της Αιγύπτου», δηλαδή πιθανόν σαν στράτευμα αποτελούμενο από πέντε μέρη—εμπροσθοφυλακή, οπισθοφυλακή, κυρίως σώμα και δύο πτέρυγες. Εκτός από την ικανή ηγεσία που ασκούσε ο Μωυσής, ο Ιεχωβά έκανε φανερή και τη δική του ηγεσία πολύ νωρίς, τουλάχιστον από τότε που στρατοπέδευσαν στην Εθάμ, παρέχοντας μια στήλη σύννεφου για να τους οδηγεί την ημέρα, η οποία γινόταν στήλη φωτιάς που τους έδινε φως τη νύχτα.—Εξ 13:18-22.

Επιπρόσθετα, η διαδρομή μέσα από το Ουάντι Τουμίλατ έχει προτιμηθεί λόγω της δημοφιλούς σύγχρονης θεωρίας ότι η διάβαση της Ερυθράς Θάλασσας στην πραγματικότητα δεν έλαβε χώρα στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά σε κάποια τοποθεσία Β από αυτήν. Μάλιστα μερικοί μελετητές υποστήριξαν ότι η διάβαση έλαβε χώρα στη λίμνη Σερβωνίδα, μια λίμνη που εκτείνεται παράλληλα με την ακτή της Μεσογείου, ή κοντά σε αυτή τη λίμνη, οπότε οι Ισραηλίτες, αφού βγήκαν από το Ουάντι Τουμίλατ, στράφηκαν προς το Β, προς τα παράλια. Αυτή η άποψη έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη σαφή δήλωση της Αγίας Γραφής ότι ο ίδιος ο Θεός οδήγησε τους Ισραηλίτες μακριά από την οδό που θα τους έφερνε στη γη των Φιλισταίων. (Εξ 13:17, 18) Κάποιοι άλλοι αποδέχονται και αυτοί τη διαδρομή μέσα από το Ουάντι Τουμίλατ, αλλά υποστηρίζουν ότι η διάβαση της «θάλασσας» έλαβε χώρα στην περιοχή των Πικρών Λιμνών, Β του Σουέζ.

Ερυθρά Θάλασσα, όχι “θάλασσα των καλαμιών”. Αυτή η δεύτερη άποψη στηρίζεται στο επιχείρημα ότι το εβραϊκό όνομα γιαμ-σουφ (που μεταφράζεται «Ερυθρά Θάλασσα») σημαίνει κατά κυριολεξία «θάλασσα των βούρλων, ή αλλιώς των καλαμιών, των σκίρπων», και ότι επομένως οι Ισραηλίτες δεν διέσχισαν το βραχίονα της Ερυθράς Θάλασσας που είναι γνωστός ως Κόλπος του Σουέζ, αλλά μια θάλασσα καλαμιών, έναν ελώδη τόπο όπως είναι η περιοχή των Πικρών Λιμνών. Διατυπώνοντας, όμως, αυτή την άποψη, έρχονται σε σύγκρουση με τους μεταφραστές της αρχαίας Μετάφρασης των Εβδομήκοντα, οι οποίοι μετέφρασαν το όνομα γιαμ-σουφ με το ελληνικό όνομα «Ερυθρά Θάλασσα». Αλλά κάτι πολύ σπουδαιότερο είναι ότι τόσο ο Λουκάς—ο συγγραφέας των Πράξεων (ο οποίος παρέθεσε τα λόγια του Στεφάνου)—όσο και ο απόστολος Παύλος χρησιμοποίησαν αυτό το ίδιο ελληνικό όνομα αφηγούμενοι τα γεγονότα της Εξόδου.—Πρ 7:36· Εβρ 11:29· βλέπε ΕΡΥΘΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ.