Σινά — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

ΣΙΝΑ

(Σινά).

1. Βουνό στην Αραβία (Γα 4:25), το οποίο αποκαλείται προφανώς και Χωρήβ. (Παράβαλε Εξ 3:1, 12· 19:1, 2, 10, 11· βλέπε ΧΩΡΗΒ.) Κοντά στο Όρος Σινά οι Ισραηλίτες, μαζί με μια τεράστια μεικτή ομάδα και πολυπληθή ποίμνια και βόδια, έμειναν στρατοπεδευμένοι σχεδόν έναν χρόνο. (Εξ 12:37, 38· 19:1· Αρ 10:11, 12) Η περιοχή γύρω από το Όρος Σινά, εκτός του ότι χωρούσε ένα τόσο μεγάλο στρατόπεδο το οποίο ίσως αριθμούσε τρία και πλέον εκατομμύρια άτομα, παρείχε επίσης αρκετό νερό και βοσκή για τα κατοικίδια ζώα. Ένας τουλάχιστον χείμαρρος κατέβαινε από το βουνό. (Δευ 9:21) Προφανώς στους πρόποδες του Όρους Σινά υπήρχε μια έκταση αρκετά μεγάλη ώστε να μπορούν να συναχθούν εκεί οι Ισραηλίτες και να παρακολουθήσουν τα φαινόμενα που λάβαιναν χώρα στην κορυφή του βουνού. Μάλιστα μπορούσαν να απομακρυνθούν και να σταθούν σε απόσταση. Η κορυφή του Όρους Σινά ήταν ορατή ακόμη και μέσα από το στρατόπεδο.—Εξ 19:17, 18· 20:18· 24:17· παράβαλε Δευ 5:30.

Γεωγραφικός Προσδιορισμός. Η ακριβής θέση του Όρους Σινά ή Χωρήβ δεν είναι γνωστή με βεβαιότητα. Η παράδοση το συνδέει με μια κόκκινη γρανιτένια οροσειρά στο κέντρο του νότιου τμήματος της Χερσονήσου του Σινά, ανάμεσα στους δύο βόρειους βραχίονες της Ερυθράς Θάλασσας. Αυτή η οροσειρά εκτείνεται σε μήκος περίπου 3 χλμ. από τα ΒΔ προς τα ΝΑ και έχει δύο κορυφές, το Ρας Σάφσαφα και το Τζέμπελ Μούσα. Η περιοχή στην οποία βρίσκεται αυτή η οροσειρά δέχεται άφθονο νερό από αρκετά ρεύματα. Μπροστά από τη βόρεια κορυφή (Ρας Σάφσαφα) βρίσκεται η πεδιάδα ερ-Ράχα, η οποία έχει μήκος περίπου 3 χλμ. και πλάτος περίπου 1 χλμ.—ΕΙΚΟΝΑ, Τόμ. 1, σ. 540.

Με βάση τις επιτόπιες παρατηρήσεις που έκανε το 19ο αιώνα, ο Ά. Π. Στάνλεϊ γράφει: «Και μόνο η ύπαρξη μιας τέτοιας πεδιάδας μπροστά από ένα τέτοιο απόκρημνο ύψωμα αποτελεί τόσο αξιοσημείωτη σύμπτωση με την ιερή αφήγηση ώστε παρέχει ένα ισχυρό εσωτερικό επιχείρημα, όχι απλώς υπέρ της σύνδεσης της τοποθεσίας με την εν λόγω σκηνή, αλλά και υπέρ του ότι η περιγραφή της σκηνής έγινε από κάποιον αυτόπτη μάρτυρα». Σχολιάζοντας την κατάβαση του Μωυσή και του Ιησού του Ναυή από το Όρος Σινά, δηλώνει: «Οποιοσδήποτε κατέβαινε από κάποια από τις απομονωμένες λεκάνες που βρίσκονται πίσω από το Ρας Σά[φ]σαφε, περνώντας από τις επικλινείς ρεματιές που υπάρχουν στη βόρεια και στη νότια πλευρά του, θα άκουγε τους ήχους από την πεδιάδα καθώς θα διαπερνούσαν τη σιωπή, αλλά δεν θα έβλεπε αυτή καθαυτή την πεδιάδα μέχρι να βγει από το Ουάντι Ελ-Ντερ ή από το Ουάντι Λέτζα. Και όταν θα έβγαινε, θα βρισκόταν ακριβώς κάτω από την απόκρημνη πλαγιά του Σά[φ]σαφε». Ο Στάνλεϊ επισημαίνει ακόμη ότι το γεγονός πως ο Μωυσής έριξε τη σκόνη του χρυσού μοσχαριού στο «χείμαρρο που κατέβαινε από το βουνό» (Δευ 9:21) επίσης ταιριάζει με τη μορφολογία της περιοχής, λέγοντας: «Αυτό μπορεί κάλλιστα να συνέβη στο Ουάντι Ερ-Ράχε όπου εκβάλλει το ρυάκι Ουάντι Λέτζα το οποίο, αν και είναι αλήθεια ότι κατεβαίνει από το Όρος της Αγίας Αικατερίνης, βρίσκεται παρ’ όλα αυτά αρκετά κοντά στο Τζέμπελ Μούσα ώστε να δικαιολογείται η έκφραση “κατέβαινε από το βουνό”».—Σινά και Παλαιστίνη (Sinai and Palestine), 1885, σ. 107-109.

Η παραδοσιακή άποψη είναι ότι το Όρος Σινά ενδεχομένως ταυτίζεται με την ψηλότερη νότια κορυφή (το Τζέμπελ Μούσα, που σημαίνει «Βουνό του Μωυσή»). Ωστόσο, αρκετοί λόγιοι αποδέχονται την άποψη του Στάνλεϊ ότι η βόρεια κορυφή, το Ρας Σάφσαφα, είναι πιο πιθανή, εφόσον μπροστά από το Τζέμπελ Μούσα δεν υπάρχει μεγάλη πεδιάδα.

Γεγονότα. Κοντά στο Όρος Σινά, ή Χωρήβ, ο άγγελος του Ιεχωβά εμφανίστηκε στον Μωυσή μέσα στην καιόμενη βάτο και του ανέθεσε να οδηγήσει τους υποδουλωμένους Ισραηλίτες έξω από την Αίγυπτο. (Εξ 3:1-10· Πρ 7:30) Πιθανότατα γύρω στον έναν χρόνο αργότερα, το απελευθερωμένο έθνος έφτασε στο Όρος Σινά. (Εξ 19:2) Εκεί, ο Μωυσής ανέβηκε στο βουνό προφανώς για να λάβει περαιτέρω οδηγίες από τον Ιεχωβά, εφόσον στην καιόμενη βάτο τού είχε ήδη αποκαλυφτεί ότι “σε αυτό το βουνό θα υπηρετούσαν τον αληθινό Θεό”.—Εξ 3:12· 19:3.

Ο Μωυσής έλαβε ακολούθως την εντολή να πει στο λαό ότι, αν υπάκουαν προσεκτικά στο λόγο του Ιεχωβά και στη διαθήκη του, θα γίνονταν βασιλεία ιερέων και άγιο έθνος. (Εξ 19:5, 6) Οι πρεσβύτεροι, ως εκπρόσωποι ολόκληρου του έθνους, συμφώνησαν να υπακούν. Έπειτα ο Ιεχωβά έδωσε στον Μωυσή την οδηγία να αγιάσει το λαό ώστε να Τον συναντήσουν την τρίτη ημέρα από τότε. Τοποθετήθηκαν όρια γύρω από το βουνό, επειδή όποιος το άγγιζε, είτε άνθρωπος είτε ζώο, επρόκειτο να πεθάνει.—Εξ 19:10-15.

Το πρωί της τρίτης ημέρας «άρχισαν να γίνονται βροντές και αστραπές και εμφανίστηκε ένα βαρύ σύννεφο πάνω στο βουνό και ακούστηκε ένας πολύ δυνατός ήχος κέρατος». Ο λαός στο στρατόπεδο έτρεμε. Έπειτα, ο Μωυσής τούς έφερε από το στρατόπεδο στους πρόποδες του βουνού για να συναντήσουν τον αληθινό Θεό. Το Όρος Σινά σειόταν και έβγαζε καπνούς από παντού. (Εξ 19:16-19· Ψλ 68:8) Έπειτα από πρόσκληση του Θεού, ο Μωυσής ανέβηκε στο βουνό και του δόθηκε ξανά η οδηγία να τονίσει στο λαό ότι δεν έπρεπε να προσπαθήσουν να ανεβούν. Ούτε καν οι «ιερείς» (όχι οι Λευίτες, αλλά προφανώς άρρενες Ισραηλίτες οι οποίοι, όπως οι πατριάρχες, υπηρετούσαν με την ιδιότητα του ιερέα για το σπιτικό τους κατά το φυσικό τους δικαίωμα και τα έθιμα) δεν μπορούσαν να υπερβούν τα καθορισμένα όρια.—Εξ 19:20-24.

Αφού κατέβηκε ο Μωυσής από το Όρος Σινά, οι Ισραηλίτες άκουσαν το «Δεκάλογο» μέσα από τη φωτιά και το σύννεφο. (Εξ 19:19–20:18· Δευ 5:6-22) Εκεί ο Ιεχωβά τούς μίλησε μέσω ενός αγγελικού εκπροσώπου, όπως διασαφηνίζεται στα εδάφια Πράξεις 7:38, Εβραίους 2:2 και Γαλάτες 3:19. Τρομοκρατημένος από τη φοβερή επίδειξη αστραπών και καπνού και από τον ήχο του κέρατος και των βροντών, ο λαός ζήτησε, μέσω των εκπροσώπων του, να μη συνεχίσει ο Θεός να τους μιλάει κατ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά να τους μιλάει μέσω του Μωυσή. Έπειτα ο Ιεχωβά πρόσταξε τον Μωυσή να τους πει να επιστρέψουν στις σκηνές τους. Το θέαμα στο Όρος Σινά αποσκοπούσε στο να ενσταλάξει στους Ισραηλίτες υγιή φόβο για τον Θεό ώστε να συνεχίσουν να τηρούν τις εντολές του. (Εξ 20:19, 20· Δευ 5:23-30) Κατόπιν αυτού, ο Μωυσής, συνοδευόμενος ίσως από τον Ααρών (παράβαλε Εξ 19:24), πλησίασε στο σκοτεινό σύννεφο που κάλυπτε το Όρος Σινά για να ακούσει τις περαιτέρω εντολές και δικαστικές αποφάσεις του Ιεχωβά.—Εξ 20:21· 21:1.

Όταν ο Μωυσής κατέβηκε από το Όρος Σινά, αφηγήθηκε τα λόγια του Ιεχωβά στο λαό και εκείνοι εξέφρασαν ξανά την προθυμία τους να υπακούν. Ακολούθως κατέγραψε τα λόγια του Θεού και νωρίς το επόμενο πρωί έχτισε ένα θυσιαστήριο και έστησε 12 στήλες στους πρόποδες του βουνού. Προσφέρθηκαν ολοκαυτώματα και θυσίες συμμετοχής, και με το αίμα από τις θυσίες των ζώων εγκαινιάστηκε η διαθήκη του Νόμου.—Εξ 24:3-8· Εβρ 9:16-22.

Έχοντας εισέλθει σε σχέση διαθήκης με τον Ιεχωβά, οι Ισραηλίτες μέσω των εκπροσώπων τους μπορούσαν να πλησιάσουν στο Όρος Σινά. Ο Μωυσής, ο Ααρών, ο Ναδάβ, ο Αβιού και 70 από τους πρεσβυτέρους του Ισραήλ πλησίασαν στο βουνό και είδαν ένα μεγαλειώδες όραμα της δόξας του Θεού. (Εξ 24:9-11) Έπειτα, ο Μωυσής, συνοδευόμενος από τον Ιησού του Ναυή, ανέβηκε στο βουνό, αυτή τη φορά για να λάβει περαιτέρω εντολές καθώς και τις πέτρινες πλάκες στις οποίες αναγραφόταν ο «Δεκάλογος». Ωστόσο, ο Μωυσής δεν προσκλήθηκε να μπει στο σύννεφο παρά μόνο την έβδομη ημέρα. Φαίνεται ότι ο Ιησούς του Ναυή συνέχισε να περιμένει τον Μωυσή στο βουνό, σε ένα σημείο από όπου δεν μπορούσε ούτε να δει ούτε να ακούσει τίποτα από όσα συνέβαιναν στο στρατόπεδο των Ισραηλιτών. (Εξ 24:12-18) Δεν αναφέρεται, ωστόσο, αν όλο αυτό το διάστημα των 40 ημερών ο Ιησούς του Ναυή απείχε από τροφή και νερό όπως ο Μωυσής. Καθώς ο Μωυσής και ο Ιησούς του Ναυή κατέβαιναν από το Όρος Σινά στο τέλος αυτών των ημερών, άκουσαν εύθυμα τραγούδια από το στρατόπεδο των Ισραηλιτών. Από τους πρόποδες του Όρους Σινά, ο Μωυσής είδε το χρυσό μοσχάρι και τις εορταστικές εκδηλώσεις. Αμέσως, πέταξε κάτω τις δύο πέτρινες πλάκες, συντρίβοντάς τες στους πρόποδες του βουνού.—Εξ 32:15-19· Εβρ 12:18-21.

Αργότερα, δόθηκε στον Μωυσή η οδηγία να φτιάξει δύο πέτρινες πλάκες σαν αυτές τις οποίες είχε συντρίψει και να ανεβεί ξανά στο Όρος Σινά ώστε να καταγραφεί σε αυτές ο «Δεκάλογος». (Εξ 34:1-3· Δευ 10:1-4) Ο Μωυσής έμεινε άλλες 40 ημέρες στο βουνό χωρίς να φάει και να πιει. Προκειμένου να καταστεί δυνατό κάτι τέτοιο, αναμφίβολα έλαβε θεϊκή βοήθεια.—Εξ 34:28· προφανώς αυτή η 40ήμερη περίοδος είναι η ίδια με αυτήν που αναφέρεται στο εδάφιο Δευ 9:18· παράβαλε Εξ 34:4, 5, 8· Δευ 10:10.

Αφότου στήθηκε η σκηνή της μαρτυρίας, ή σκηνή της συνάντησης, και το σύννεφο άρχισε να την καλύπτει, η επικοινωνία με τον Θεό δεν γινόταν πλέον απευθείας από το Όρος Σινά, αλλά από τη σκηνή της συνάντησης η οποία είχε στηθεί κοντά σε αυτό.—Εξ 40:34, 35· Λευ 1:1· 25:1· Αρ 1:1· 9:1.

Αιώνες αργότερα, ο προφήτης Ηλίας πήγε στο Χωρήβ, ή Σινά, το «βουνό του αληθινού Θεού».—1Βα 19:8.

2. Η ονομασία «Σινά» προσδιορίζει επίσης την έρημο που ήταν παρακείμενη στο ομώνυμο βουνό. (Λευ 7:38) Τα ακριβή γεωγραφικά όρια της ερήμου του Σινά δεν είναι δυνατόν να καθοριστούν με βάση το Βιβλικό υπόμνημα. Η έρημος αυτή βρισκόταν προφανώς κοντά στη Ρεφιδίμ. (Εξ 19:2· παράβαλε Εξ 17:1-6.) Στην έρημο του Σινά έφερε ο Ιοθόρ, ο πεθερός του Μωυσή, τη σύζυγο του Μωυσή, τη Σεπφώρα, και τους δύο γιους του, τον Γηρσώμ και τον Ελιέζερ, έτσι ώστε να είναι και πάλι μαζί με τον Μωυσή. (Εξ 18:1-7) Κάποια άλλα αξιοσημείωτα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην έρημο του Σινά ήταν: το κατρακύλισμα του Ισραήλ στη μοσχολατρία κατά τη διάρκεια της απουσίας του Μωυσή (Εξ 32:1-8), η εκτέλεση 3.000 αντρών που είχαν αναμφισβήτητα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη μοσχολατρία (Εξ 32:26-28), η μετάνοια των Ισραηλιτών που έγινε έκδηλη με το ότι έβγαλαν από πάνω τους τα στολίδια τους (Εξ 33:6), η κατασκευή της σκηνής της μαρτυρίας, του εξοπλισμού της και των ιερατικών ενδυμάτων (Εξ 36:8–39:43), η καθιέρωση του ιερατείου και η έναρξη των υπηρεσιών του στη σκηνή της μαρτυρίας (Λευ 8:4–9:24· Αρ 28:6), η εκτέλεση των γιων του Ααρών, Ναδάβ και Αβιού, με φωτιά από τον Ιεχωβά εξαιτίας του ότι πρόσφεραν ανάρμοστη φωτιά (Λευ 10:1-3), η πρώτη απογραφή των αρρένων Ισραηλιτών για το στρατό (Αρ 1:1-3) και ο πρώτος εορτασμός του Πάσχα εκτός Αιγύπτου (Αρ 9:1-5).