Πρέπει να Τηρούν οι Χριστιανοί το Σάββατο;
Η απάντηση της Αγίας Γραφής
Οι Χριστιανοί δεν έχουν την υποχρέωση να τηρούν εβδομαδιαίο Σάββατο.a Βρίσκονται υπό «το νόμο του Χριστού», ο οποίος δεν περιλαμβάνει την τήρηση του Σαββάτου. (Γαλάτες 6:2· Κολοσσαείς 2:16, 17) Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για αυτό; Καταρχάς, εξετάστε την προέλευση του Σαββάτου.
Ποια Είναι η Σημασία του Σαββάτου;
Η λέξη «σάββατο» προέρχεται από μια εβραϊκή λέξη που σημαίνει «αναπαύομαι, παύω». Η πρώτη φορά που εμφανίζεται στην Αγία Γραφή είναι στις εντολές που δόθηκαν στο έθνος του αρχαίου Ισραήλ. (Έξοδος 16:23) Για παράδειγμα, η τέταρτη από τις Δέκα Εντολές λέει: «Καθώς θυμάσαι την ημέρα του σαββάτου ώστε να την έχεις ιερή, θα εργάζεσαι και θα κάνεις όλες τις δουλειές σου σε έξι ημέρες. Αλλά η έβδομη ημέρα είναι σάββατο για τον Ιεχωβά τον Θεό σου. Δεν πρέπει να κάνεις καμιά εργασία». (Έξοδος 20:8-10) Η ημέρα του Σαββάτου άρχιζε από τη δύση του ήλιου το βράδυ της Παρασκευής και τελείωνε με τη δύση του ήλιου το βράδυ της επόμενης ημέρας. Στη διάρκειά του οι Ισραηλίτες δεν μπορούσαν να φύγουν από το μέρος στο οποίο βρίσκονταν, να ανάψουν φωτιά, να μαζέψουν ξύλα ή να κουβαλήσουν κάποιο φορτίο. (Έξοδος 16:29· 35:3· Αριθμοί 15:32-36· Ιερεμίας 17:21) Η παραβίαση του Σαββάτου ήταν αδίκημα που επέσυρε θάνατο.—Έξοδος 31:15.
Σάββατα ονομάζονταν επίσης και κάποιες άλλες ημερομηνίες του Ιουδαϊκού ημερολογίου, καθώς και κάθε 7ο και 50ό έτος. Στα Σαββατιαία έτη η γη έπρεπε να μείνει ακαλλιέργητη και οι Ισραηλίτες δεν έπρεπε να πιέζονται προκειμένου να εξοφλήσουν χρέη.—Λευιτικό 16:29-31· 23:6, 7, 32· 25:4, 11-14· Δευτερονόμιο 15:1-3.
Η θυσία του Ιησού κατέστησε «παλιό» τον νόμο του Σαββάτου
Γιατί δεν ισχύει για τους Χριστιανούς ο νόμος του Σαββάτου;
Ο νόμος του Σαββάτου ίσχυε μόνο για τον λαό που υπόκειτο και στον υπόλοιπο Νόμο που είχε δοθεί μέσω του Μωυσή. (Δευτερονόμιο 5:2, 3· Ιεζεκιήλ 20:10-12) Ο Θεός δεν απαίτησε ποτέ από άλλους λαούς να τηρούν ανάπαυση σαββάτου. Επιπλέον, ακόμα και οι Ιουδαίοι “απαλλάχτηκαν από το Νόμο” του Μωυσή, συμπεριλαμβανομένων των Δέκα Εντολών, μέσω της θυσίας του Ιησού Χριστού. (Ρωμαίους 7:6, 7· 10:4· Γαλάτες 3:24, 25· Εφεσίους 2:15) Αντί να προσκολλούνται στον Νόμο του Μωυσή, οι Χριστιανοί ακολουθούν τον ανώτερο νόμο της αγάπης.—Ρωμαίους 13:9, 10· Εβραίους 8:13.
Εσφαλμένες αντιλήψεις για το Σάββατο
Εσφαλμένη Αντίληψη: Ο Θεός καθιέρωσε το Σάββατο όταν αναπαύτηκε την έβδομη ημέρα.
Ποια είναι η αλήθεια: Η Αγία Γραφή λέει: «Την έβδομη ημέρα την ευλόγησε και την καθαγίασε, γιατί αυτή την ημέρα ολοκλήρωσε τη δημιουργία του και αναπαύθηκε. (Γένεση 2:3, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα) Αυτό το εδάφιο εμπεριέχει, όχι έναν νόμο προς τον άνθρωπο, αλλά μια δήλωση του τι έκανε ο Θεός την έβδομη δημιουργική ημέρα. Η Αγία Γραφή δεν αναφέρει ότι κάποιος τήρησε ανάπαυση σαββάτου πριν από τις ημέρες του Μωυσή.
Εσφαλμένη Αντίληψη: Οι Ισραηλίτες βρίσκονταν υπό τον νόμο του Σαββάτου προτού λάβουν τον Νόμο του Μωυσή.
Ποια είναι η αλήθεια: Ο Μωυσής είπε στους Ισραηλίτες: «Ο Ιεχωβά ο Θεός μας σύναψε διαθήκη με εμάς στο Χωρήβ», την περιοχή γύρω από το Όρος Σινά. Αυτή η διαθήκη περιλάμβανε τον νόμο του Σαββάτου. (Δευτερονόμιο 5:2, 12) Η εμπειρία των Ισραηλιτών με τον νόμο του Σαββάτου δείχνει ότι ήταν κάτι νέο για αυτούς. Αν οι Ισραηλίτες βρίσκονταν υπό τον νόμο του Σαββάτου νωρίτερα, δηλαδή ενόσω ήταν στην Αίγυπτο, πώς είναι δυνατόν να τους θύμιζε το Σάββατο την απελευθέρωσή τους από την Αίγυπτο, όπως τους είπε ο Θεός; (Δευτερονόμιο 5:15) Γιατί χρειάστηκε να τους ειπωθεί να μη μαζεύουν μάννα την έβδομη ημέρα; (Έξοδος 16:25-30) Και γιατί δεν γνώριζαν πώς να χειριστούν την περίπτωση του πρώτου καταγραμμένου παραβάτη του Σαββάτου;—Αριθμοί 15:32-36.
Εσφαλμένη Αντίληψη: Το Σάββατο είναι μια διαθήκη αιώνια, συνεπώς εξακολουθεί να αποτελεί απαίτηση.
Ποια είναι η αλήθεια: Κάποιες μεταφράσεις της Αγίας Γραφής όντως αναφέρονται στο Σάββατο ως «διαθήκη αιώνια». (Έξοδος 31:16, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα) Ωστόσο, η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «αιώνια» μπορεί επίσης να σημαίνει μια «χρονική περίοδο απροσδιόριστης διάρκειας», όχι κατ’ ανάγκην για πάντα. Για παράδειγμα, η Γραφή χρησιμοποιεί την ίδια λέξη όσον αφορά το Ισραηλιτικό ιερατείο, το οποίο ο Θεός κατάργησε πριν από 2.000 χρόνια περίπου.—Έξοδος 40:15· Εβραίους 7:11, 12.
Εσφαλμένη Αντίληψη: Οι Χριστιανοί πρέπει να τηρούν το Σάββατο, επειδή το τηρούσε και ο Ιησούς.
Ποια είναι η αλήθεια: Ο Ιησούς τηρούσε το Σάββατο επειδή ήταν Ιουδαίος, συνεπώς είχε την υποχρέωση από τη γέννησή του να υπακούει στον Νόμο του Μωυσή. (Γαλάτες 4:4) Μετά τον θάνατο του Ιησού, αυτή η διαθήκη του Νόμου—περιλαμβανομένου και του Σαββάτου—καταργήθηκε.—Κολοσσαείς 2:13, 14.
Εσφαλμένη Αντίληψη: Ο απόστολος Παύλος τηρούσε το Σάββατο ως Χριστιανός.
Ποια είναι η αλήθεια: Ο Παύλος μπήκε σε συναγωγές το Σάββατο, αλλά όχι για να συμμετάσχει με τους Ιουδαίους στην τήρησή του. (Πράξεις 13:14· 17:1-3· 18:4) Αντίθετα, ακολουθώντας το έθιμο της εποχής, κήρυξε τα καλά νέα στις συναγωγές, καθώς οι επισκέπτες ομιλητές μπορούσαν να προσκληθούν για να μιλήσουν σε όσους είχαν συναχθεί για λατρεία. (Πράξεις 13:15, 32) Ο Παύλος κήρυττε «κάθε ημέρα», όχι μόνο στη διάρκεια του Σαββάτου.—Πράξεις 17:17.
Εσφαλμένη Αντίληψη: Το Χριστιανικό Σάββατο τηρείται την Κυριακή.
Ποια είναι η αλήθεια: Η Αγία Γραφή δεν περιέχει κάποια εντολή σύμφωνα με την οποία οι Χριστιανοί πρέπει να αφιερώνουν την Κυριακή, την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, για ανάπαυση και λατρεία. Για τους πρώτους Χριστιανούς, η Κυριακή ήταν εργάσιμη ημέρα σαν όλες τις άλλες. Η Διεθνής Στερεότυπη Εγκυκλοπαίδεια της Βίβλου (The International Standard Bible Encyclopaedia) δηλώνει: «Η Κυριακή άρχισε να λαβαίνει χαρακτηριστικά σαββάτου από τον 4ο αιώνα και έπειτα, όταν ο [ειδωλολάτρης Ρωμαίος αυτοκράτορας] Κωνσταντίνος πρόσταξε να μην επιτελούνται την Κυριακή συγκεκριμένα είδη εργασιών».b
Τι θα πούμε όμως για τα εδάφια που φαίνεται να υποδεικνύουν ότι η Κυριακή ήταν μια ιδιαίτερη ημέρα; Η Αγία Γραφή λέει ότι ο απόστολος Παύλος γευμάτισε με ομοπίστους του «την πρώτη ημέρα της εβδομάδας», δηλαδή την Κυριακή, αλλά αυτό ήταν λογικό καθώς ο Παύλος θα έφευγε την επομένη. (Πράξεις 20:7) Παρόμοια, κάποιες εκκλησίες έλαβαν την παρότρυνση να βάζουν στην άκρη κάποιο ποσό «κάθε πρώτη ημέρα της εβδομάδας», δηλαδή κάθε Κυριακή, για το έργο παροχής βοήθειας, αλλά αυτό ήταν απλώς μια πρακτική εισήγηση για την αποταμίευση χρημάτων. Οι Χριστιανοί κρατούσαν τις συνεισφορές στο σπίτι, δεν τις παρέδιδαν στο χώρο όπου συναθροίζονταν.—1 Κορινθίους 16:1, 2.
Εσφαλμένη Αντίληψη: Είναι λάθος να ξεχωρίζουμε μια μέρα κάθε εβδομάδα για ξεκούραση και λατρεία.
Ποια είναι η αλήθεια: Η Αγία Γραφή αφήνει αυτή την απόφαση στην κρίση του κάθε Χριστιανού.—Ρωμαίους 14:5.
a Σε αυτό το άρθρο, η λέξη Σάββατο υποδηλώνει το θρησκευτικό εορτασμό και όχι την ομώνυμη ημέρα.
b Βλέπε επίσης τη Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια, Δεύτερη Έκδοση (New Catholic Encyclopedia, Second Edition), Τόμος 13, σελίδα 608.