ΜΑΡΙΑΜ
(Μαριάμ) [πιθανώς, Στασιαστικό Άτομο].
1. Κόρη του Αμράμ και της συζύγου του της Ιωχαβέδ, οι οποίοι ήταν και οι δύο από τη φυλή του Λευί. Ήταν αδελφή του Μωυσή και του Ααρών. (Αρ 26:59· 1Χρ 6:1-3) Μολονότι δεν κατονομάζεται στην αφήγηση, αναμφίβολα αυτή ήταν «η αδελφή του» Μωυσή που περίμενε να δει τι θα απογίνει το βρέφος, το οποίο βρισκόταν μέσα σε ένα κιβώτιο τοποθετημένο ανάμεσα στα καλάμια του ποταμού Νείλου. (Εξ 2:3, 4) Όταν η κόρη του Φαραώ ανακάλυψε το μωρό, «ένιωσε συμπόνια» για αυτό και κατάλαβε ότι ήταν «ένα από τα παιδιά των Εβραίων», και τότε η Μαριάμ ρώτησε αν μπορούσε να φωνάξει μια Εβραία για να θηλάζει το παιδί. Η κόρη του Φαραώ τής έδωσε την άδεια, και «η κοπέλα πήγε και κάλεσε τη μητέρα του παιδιού» (την Ιωχαβέδ), η οποία στη συνέχεια προσλήφθηκε για να φροντίζει τον Μωυσή ώσπου να μεγαλώσει.—Εξ 2:5-10.
Επικεφαλής των Γυναικών του Ισραήλ στην Υμνωδία. Έπειτα από χρόνια, αφού είχε παραστεί μάρτυρας του θριάμβου του Ιεχωβά επί των στρατιωτικών δυνάμεων του Φαραώ στην Ερυθρά Θάλασσα, και όταν άκουσε τον ύμνο του Μωυσή και των αντρών του Ισραήλ, «η Μαριάμ η προφήτισσα» μπήκε επικεφαλής των γυναικών του Ισραήλ παίζοντας ντέφι χαρούμενα και χορεύοντας. Αποκρινόμενη στον ύμνο στον οποίο πρωτοστατούσε ο Μωυσής, η Μαριάμ έψαλε: «Ψάλετε στον Ιεχωβά, γιατί εξυψώθηκε υπέρτατα. Το άλογο και τον αναβάτη του έριξε στη θάλασσα».—Εξ 15:1, 20, 21.
Εκφράζει Παράπονα Εναντίον του Μωυσή. Ενόσω οι Ισραηλίτες βρίσκονταν στην έρημο, η Μαριάμ και ο Ααρών άρχισαν να μιλούν εναντίον του Μωυσή, εξαιτίας της Χουσίτισσας συζύγου του. Η εξέχουσα θέση που κατείχε ο Μωυσής και η επιρροή που ασκούσε στο λαό μπορεί να δημιούργησαν στη Μαριάμ και στον Ααρών μια ζηλόφθονη επιθυμία για περισσότερη εξουσία, με αποτέλεσμα να λένε: «Μόνο τον Μωυσή χρησιμοποίησε ο Ιεχωβά για να μιλήσει; Δεν χρησιμοποίησε και εμάς για να μιλήσει;» Αλλά ο Ιεχωβά άκουγε και ξαφνικά διέταξε τον Μωυσή, τη Μαριάμ και τον Ααρών να πάνε στη σκηνή της συνάντησης. Εκεί ο Θεός υπενθύμισε στους γογγυστές ότι ο αδελφός τους ο Μωυσής ήταν ο υπηρέτης Του, αυτός με τον οποίο μιλούσε, όχι έμμεσα, αλλά «στόμα με στόμα». Κατόπιν ο Ιεχωβά ρώτησε τη Μαριάμ και τον Ααρών: «Γιατί, λοιπόν, δεν φοβηθήκατε να μιλήσετε εναντίον του υπηρέτη μου, εναντίον του Μωυσή;» Ο θυμός του Θεού άναψε εναντίον τους και, όταν το σύννεφο που βρισκόταν πάνω από τη σκηνή απομακρύνθηκε, «η Μαριάμ είχε παταχθεί με λέπρα και ήταν λευκή σαν χιόνι». Ο Ααρών έκανε έκκληση για έλεος, ο Μωυσής μεσολάβησε για χάρη της και ο Ιεχωβά επέτρεψε στη Μαριάμ να επανέλθει στο στρατόπεδο ύστερα από μια ταπεινωτική εφταήμερη καραντίνα.—Αρ 12:1-15.
Το γεγονός ότι μόνο η Μαριάμ πατάχθηκε με λέπρα πιθανώς υποδηλώνει ότι ήταν η πρωταίτια της εσφαλμένης διαγωγής σε εκείνη την περίπτωση. (Βλέπε ΑΑΡΩΝ.) Η αμαρτία της για το ότι γόγγυσε εναντίον του Μωυσή μπορεί να ήταν μεγαλύτερη από του Ααρών—μπορεί μάλιστα να επρόκειτο για ζήλια μιας γυναίκας προς μια άλλη (αφού άρχισαν να μιλούν εναντίον του Μωυσή εξαιτίας της Χουσίτισσας συζύγου του) και ο Ααρών να πήρε το μέρος της αδελφής του και όχι της νύφης του. Εφόσον η Μαριάμ θεωρούνταν προφήτισσα, πιθανώς να απολάμβανε τη θέση της πιο εξέχουσας γυναίκας στον Ισραήλ. Ίσως, λοιπόν, φοβήθηκε ότι η σύζυγος του Μωυσή θα την επισκίαζε. Ωστόσο, ανεξάρτητα από αυτές τις πιθανές εκδοχές, και μολονότι ήταν χονδροειδές ατόπημα τόσο για τη Μαριάμ όσο και για τον Ααρών να γογγύζουν εναντίον του Μωυσή, ο γογγυσμός ήταν ιδιαίτερα εσφαλμένος στην περίπτωση της Μαριάμ λόγω του ότι η θέση της γυναίκας όπως την έχει ορίσει ο Θεός είναι θέση υποταγής στον άντρα. (1Κο 11:3· 1Τι 2:11-14) Η αμαρτωλή διαγωγή της Μαριάμ χρησίμευσε αργότερα ως προειδοποιητικό παράδειγμα, διότι στο τέλος της οδοιπορίας στην έρημο ο Μωυσής είπε στο λαό να συμμορφώνεται με τις ιερατικές οδηγίες σχετικά με τη λέπρα και τους παρότρυνε να θυμούνται τι είχε κάνει ο Ιεχωβά στη Μαριάμ όταν έβγαιναν από την Αίγυπτο.—Δευ 24:8, 9.
Η Μαριάμ πέθανε και θάφτηκε στην Κάδης, στην έρημο Ζιν, λίγο προτού πεθάνει ο Ααρών. (Αρ 20:1, 28) Αιώνες αργότερα ο Ιεχωβά, μέσω του Μιχαία του προφήτη του, υπενθύμισε το προνόμιο που απόλαυσε η Μαριάμ σε συνδυασμό με τους αδελφούς της όταν ο Ισραήλ βγήκε από την Αίγυπτο, λέγοντας: «Διότι σε ανέβασα από τη γη της Αιγύπτου, και από το σπίτι των δούλων σε απολύτρωσα· και έστειλα μπροστά από εσένα τον Μωυσή, τον Ααρών και τη Μαριάμ».—Μιχ 6:4.
2. Απόγονος του Ιούδα.—1Χρ 4:1, 17, 18.