ΚΑΔΗΣ
(Κάδης) [Άγιος Τόπος], ΚΑΔΗΣ-ΒΑΡΝΗ (Κάδης-βαρνή) [Άγιος Τόπος Βαρνή].
Τοποθεσία όπου στρατοπέδευσαν οι Ισραηλίτες στην έρημο, στην άκρη της περιοχής του Εδώμ, κοντά «στο δρόμο προς τη Σιουρ», ίσως το σημερινό Νταρμπ ελ-Σιουρ που εκτείνεται από τη Χεβρών μέχρι την Αίγυπτο. (Γε 16:7, 14· Αρ 20:14-16 [η εβρ. λέξη ‛ιρ (πόλη) στο εδάφιο Αρ 20:16 μπορεί απλώς να σημαίνει καταυλισμός· παράβαλε Αρ 13:19.]) Προφανώς η Κάδης-βαρνή βρισκόταν 11 ημέρες μακριά από το Χωρήβ, αν ακολουθούσε κανείς το δρόμο του Όρους Σηείρ.—Δευ 1:2.
Η Κάδης τοποθετείται τόσο στην έρημο Φαράν όσο και στην έρημο Ζιν. Η Ζιν και η Φαράν ίσως ήταν όμορες έρημοι που συναντιούνταν στην Κάδης, και ως εκ τούτου η τοποθεσία αυτή θα μπορούσε να παρουσιάζεται ως μέρος είτε της μιας είτε της άλλης ερήμου. Κατά μία άλλη εκδοχή, η έρημος Ζιν ίσως ήταν μέρος της μεγαλύτερης ερήμου Φαράν. (Αρ 13:26· 20:1) Την εποχή του Αβραάμ η τοποθεσία αυτή ήταν γνωστή και ως Εν-μισπάτ και ως Κάδης. (Γε 14:7· 20:1) Πιθανώς είναι η ίδια με την Κέδες.—Ιη 15:21, 23.
Έχει υποστηριχτεί η άποψη ότι η Έιν Κεντέις, περίπου 80 χλμ. ΝΝΔ της Βηρ-σαβεέ, πιθανόν να ταυτίζεται με την Κάδης. Στο μέσο μιας γυμνής ερήμου (παράβαλε Δευ 1:19), το καθαρό και γλυκό νερό της πηγής στην Κεντέις τροφοδοτεί μια όαση όπου υπάρχει χορτάρι, θάμνοι και δέντρα. Στην περιοχή αυτή υπάρχουν και άλλες δύο πηγές, η Έιν ελ-Κουντέιρατ και η Έιν ελ-Κεσέιμε. Σήμερα, η μεγαλύτερη από τις τρεις πηγές είναι η Έιν ελ-Κουντέιρατ, και γι’ αυτόν το λόγο μερικοί προτιμούν να την ταυτίζουν με την Κάδης-βαρνή. Ωστόσο, η Έιν Κεντέις είναι αυτή που βρίσκεται ανατολικότερα από όλες. Ως εκ τούτου, η ταύτιση της Έιν Κεντέις με την Κάδης-βαρνή φαίνεται να ταιριάζει περισσότερο με την περιγραφή της ανατολικοδυτικής κατεύθυνσης που ακολουθούσε το νότιο όριο της Χαναάν: Κάδης-βαρνή (Έιν Κεντέις;), Ασάρ-αδδάρ (Έιν ελ-Κουντέιρατ;) και Αζμών (Έιν ελ-Κεσέιμε;).—Αρ 34:3-5.
Αν οι Ισραηλίτες στρατοπέδευσαν όντως σε αυτή την περιοχή, αναμφίβολα θα χρησιμοποίησαν και τις τρεις πηγές επειδή ήταν ένα τεράστιο πλήθος. Για παράδειγμα, ακριβώς προτού περάσουν τον Ιορδάνη, το στρατόπεδό τους εκτεινόταν «από τη Βαιθ-ιεσιμώθ ως την Αβέλ-σιττίμ». (Αρ 33:49) Η απόσταση αυτή ήταν περίπου 8 χλμ. με βάση τις πιθανολογούμενες θέσεις αυτών των τοποθεσιών. Η απόσταση από την Κάδης-βαρνή (Έιν Κεντέις) μέχρι την Αζμών (Έιν ελ-Κεσέιμε) είναι περίπου 14 χλμ., ενώ μέχρι την Ασάρ-αδδάρ (Έιν ελ-Κουντέιρατ) είναι 9 χλμ. Έτσι λοιπόν, δεν αποκλείεται να χρησιμοποίησαν και τις τρεις πηγές. Επίσης, είναι πιθανό να ονομαζόταν ολόκληρη αυτή η περιοχή Κάδης-βαρνή και το τοπωνύμιο αυτό να διασώθηκε στο όνομα της νοτιοανατολικής πηγής.—Βλέπε ΑΔΔΑΡ Αρ. 2· ΑΖΜΩΝ.
Το δεύτερο έτος μετά την Έξοδό τους από την Αίγυπτο, οι Ισραηλίτες αναχώρησαν από την Ασηρώθ και στρατοπέδευσαν στην Κάδης-βαρνή. (Παράβαλε Αρ 10:11, 12, 33, 34· 12:16· 13:26.) Ο Μωυσής έστειλε τότε 12 άντρες να κατασκοπεύσουν την Υποσχεμένη Γη. Δέκα από αυτούς τους κατασκόπους έδωσαν άσχημη αναφορά, γεγονός που κατέληξε σε στασιαστικούς γογγυσμούς μεταξύ των Ισραηλιτών. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά καταδίκασε το έθνος να περιπλανιέται στην έρημο. Η απόπειρα που έκανε ο Ισραήλ στη συνέχεια να καταλάβει τη Χαναάν, χωρίς να έχει τη θεϊκή επιδοκιμασία και κατεύθυνση, κατέληξε σε ταπεινωτική ήττα. (Αρ 13:1-16, 25-29· 14:1-9, 26-34, 44, 45· 32:7-13· Δευ 1:41-45) Κατόπιν αυτού, οι Ισραηλίτες έμειναν για κάποιο διάστημα στην Κάδης-βαρνή. (Δευ 1:46) Δεν ήταν όμως σκοπός του Ιεχωβά να παραμείνουν εκεί, δεδομένου ότι νωρίτερα τους είχε πει: «Αφού οι Αμαληκίτες και οι Χαναναίοι κατοικούν στην κοιλάδα, εσείς αύριο [εβρ. ιδιωματισμός που σημαίνει «αργότερα», όπως στο εδάφιο Εξ 13:14] αλλάξτε πορεία και αναχωρήστε για την έρημο από το δρόμο της Ερυθράς Θάλασσας».—Αρ 14:25.
Ακολούθως, οι Ισραηλίτες έφυγαν από την Κάδης-βαρνή και περιφέρονταν στην έρημο 38 χρόνια. (Δευ 2:1, 14) Φαίνεται ότι στη διάρκεια αυτών των ετών έμειναν σε περίπου 18 διαφορετικά μέρη, δεδομένου ότι τόσοι είναι οι κατονομαζόμενοι σταθμοί στρατοπέδευσης των Ισραηλιτών μετά την αναχώρησή τους από την Ασηρώθ. (Παράβαλε Αρ 12:16–13:3, 25, 26· 33:16-36.) Αν και ο Ισραήλ στρατοπέδευσε στην Κάδης όταν έφυγε από την Ασηρώθ, το εδάφιο Αριθμοί 33:18 δεν αναφέρει την Κάδης μετά την Ασηρώθ. Αυτή η παράλειψη μπορεί να είναι εσκεμμένη ή ίσως, όπως έχουν ισχυριστεί μερικοί στο παρελθόν, η Κάδης ταυτίζεται με τη Ριθμά.
Τελικά οι Ισραηλίτες φαίνεται ότι επέστρεψαν στην Κάδης τον πρώτο μήνα του 40ού έτους μετά την Έξοδο. (Αρ 20:1· 33:36-39) Η αδελφή του Μωυσή η Μαριάμ πέθανε εκεί. Αργότερα, ο Μωυσής και ο Ααρών έχασαν το προνόμιο να μπουν στην Υποσχεμένη Γη επειδή δεν αγίασαν τον Ιεχωβά σε σχέση με τη θαυματουργική προμήθεια νερού που έκανε για τους Ισραηλίτες ενόσω ήταν στρατοπεδευμένοι στην Κάδης. Στη συνέχεια ο Μωυσής ζήτησε από τον Εδώμ την άδεια να περάσουν μέσα από την περιοχή του. (Αρ 20:1-17) Το αίτημα αυτό δεν έγινε δεκτό και, όπως φαίνεται, οι Ισραηλίτες έμειναν λίγο ακόμη στην Κάδης (Αρ 20:18· Κρ 11:16, 17) προτού συνεχίσουν την πορεία τους προς την Υποσχεμένη Γη μέσω του Όρους Ωρ. (Αρ 20:22· 33:37) Όταν έφτασαν στις Πεδιάδες του Μωάβ, Α του Ιορδάνη, ο Ιεχωβά όρισε την Κάδης-βαρνή ως τμήμα του νότιου συνόρου της Υποσχεμένης Γης. (Αρ 33:50· 34:4) Αργότερα οι Ισραηλίτες, υπό τον Ιησού του Ναυή, κατέλαβαν την περιοχή που εκτεινόταν από την Κάδης-βαρνή μέχρι τη Γάζα (Ιη 10:41), και η Κάδης-βαρνή κατέληξε να βρίσκεται πάνω στο νότιο σύνορο του Ιούδα.—Ιη 15:1-4.
Το εδάφιο Ψαλμός 29:8 λέει ότι η φωνή του Ιεχωβά κάνει την έρημο της Κάδης «να σφαδάζει». Εδώ μπορεί να υπονοείται μια βίαιη θύελλα που κατεβαίνει ορμητικά από τα βουνά του Β στην περιοχή της Κάδης στα Ν και εκεί τινάζει την άμμο προς κάθε κατεύθυνση, έτσι ώστε δίνεται η εντύπωση ότι η έρημος σφαδάζει.