Ποτέ Μην “Εξοργιστείτε Εναντίον του Ιεχωβά”

1, 2. Γιατί δεν πρέπει να κατηγορούμε τον Ιεχωβά για τα προβλήματα της ανθρωπότητας; Δείξτε το με παράδειγμα.

ΑΣ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ότι είστε παντρεμένος πολλά χρόνια και απολαμβάνετε έναν ευτυχισμένο γάμο. Κάποια μέρα όμως που επιστρέφετε στο σπίτι σας, βρίσκετε τα πάντα άνω κάτω. Τα έπιπλα είναι διαλυμένα, τα σερβίτσια σπασμένα και τα χαλιά κατεστραμμένα. Το όμορφο σπίτι σας μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο. Μήπως θα λέγατε: «Γιατί το έκανε αυτό η γυναίκα μου;» Ή μάλλον θα ρωτούσατε: «Ποιος το έκανε αυτό;» Αναμφίβολα, θα ερχόταν αμέσως στο μυαλό σας το δεύτερο ερώτημα. Γιατί; Επειδή ξέρετε ότι η αγαπημένη σας σύζυγος δεν θα προκαλούσε ποτέ τέτοιον κακόβουλο βανδαλισμό.

² Σήμερα, βλέπουμε την κατοικία του ανθρώπου να μαστίζεται από τη μόλυνση, τη βία και την ανηθικότητα. Ως μελετητές της Αγίας Γραφής, ξέρουμε ότι ο Ιεχωβά είναι αδύνατον να έχει προκαλέσει όλα αυτά τα προβλήματα. Δημιούργησε τον πλανήτη μας για να είναι ένας πανέμορφος παράδεισος. (Γέν. 2:8, 15) Ο Ιεχωβά είναι Θεός αγάπης. (1 Ιωάν. 4:8) Η μελέτη της Γραφής μάς έχει βοηθήσει να προσδιορίσουμε τον πραγματικό υπαίτιο για πολλά από τα προβλήματα του κόσμου. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Σατανά τον Διάβολο, “τον άρχοντα του κόσμου”.​—Ιωάν. 14:30· 2 Κορ. 4:4.

 3. Πώς μπορεί να διαστραφεί ο τρόπος σκέψης μας;

³ Ωστόσο, δεν μπορούμε να κατηγορούμε τον Σατανά για όλα τα δεινά μας. Γιατί; Επειδή κάποια από τα προβλήματά μας οφείλονται σε δικές μας αστοχίες. (Διαβάστε Δευτερονόμιο 32:4-6) Αν και μπορεί να το παραδεχόμαστε αυτό, η ατελής μας φύση είναι δυνατόν να διαστρέψει τον τρόπο σκέψης μας και να μας οδηγήσει σε ένα μονοπάτι που καταλήγει σε συμφορά. (Παρ. 14:12) Πώς μπορεί να συμβεί αυτό; Αντί να κατηγορήσουμε τον εαυτό μας ή τον Σατανά για κάποιο πρόβλημα, ίσως αρχίσουμε να κατηγορούμε τον Ιεχωβά. Μπορεί ακόμη και να “εξοργιστούμε εναντίον Του”.​—Παρ. 19:3.

4, 5. Πώς θα μπορούσε ένας Χριστιανός να “εξοργιστεί εναντίον του Ιεχωβά”;

⁴ Είναι όντως δυνατόν να “εξοργιστούμε εναντίον του Ιεχωβά”; Κάτι τέτοιο θα ήταν ασφαλώς μάταιο. (Ησ. 41:11) Τι θα καταφέρναμε άλλωστε; Ένας ποιητής είπε κάποτε: «Το χέρι σου είναι πολύ κοντό για να πυγμαχήσεις με τον Θεό». Ίσως να μη φτάσουμε ποτέ στο σημείο να ξεστομίσουμε κάποιο παράπονο εναντίον του Ιεχωβά. Αλλά το εδάφιο Παροιμίες 19:3 λέει ότι η ανοησία του ανθρώπου «διαστρέφει την οδό του, και τότε η καρδιά του εξοργίζεται εναντίον του Ιεχωβά». Ναι, μπορεί κάποιος να εξοργιστεί εναντίον του Θεού στην καρδιά του. Αυτή η στάση θα μπορούσε να εκδηλωθεί με ύπουλους τρόπους. Ένα άτομο μπορεί, σαν να λέγαμε, να τρέφει μνησικακία εναντίον του Ιεχωβά. Ως αποτέλεσμα, θα ήταν δυνατόν να απομακρυνθεί από την εκκλησία ή να μην υποστηρίζει πλήρως τις διευθετήσεις για τη λατρεία του Ιεχωβά.

⁵ Τι μπορεί να μας ωθήσει να “εξοργιστούμε εναντίον του Ιεχωβά”; Πώς μπορούμε να αποφύγουμε αυτή την παγίδα; Είναι ζωτικό να γνωρίζουμε τις απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις, διότι διακυβεύεται η σχέση μας με τον Ιεχωβά Θεό!

6, 7. Την εποχή του Μωυσή, γιατί άρχισαν οι Ισραηλίτες να παραπονιούνται για τον Ιεχωβά;

⁶ Τι θα μπορούσε να κάνει την καρδιά ενός πιστού υπηρέτη του Ιεχωβά να αρχίσει να παραπονιέται για τον Θεό του; Ας εξετάσουμε πέντε παράγοντες και ας αναλύσουμε Γραφικά παραδείγματα που τονίζουν πώς έπεσαν σε αυτή την παγίδα μερικά άτομα στο παρελθόν.​—1 Κορ. 10:11, 12.

⁷ Η αρνητική ομιλία άλλων μπορεί να μας επηρεάσει. (Διαβάστε Δευτερονόμιο 1:26-28) Οι Ισραηλίτες είχαν μόλις απελευθερωθεί από τη δουλεία στην Αίγυπτο. Ο Ιεχωβά είχε επιφέρει θαυματουργικά δέκα πληγές σε εκείνο το καταδυναστευτικό έθνος και κατόπιν κατέστρεψε τον Φαραώ και τη στρατιωτική του δύναμη στην Ερυθρά Θάλασσα. (Έξοδ. 12:29-32, 51· 14:29-31· Ψαλμ. 136:15) Ο λαός του Θεού ήταν έτοιμος να μπει στην Υποσχεμένη Γη. Ωστόσο, εκείνη την κρίσιμη στιγμή, οι Ισραηλίτες άρχισαν να παραπονιούνται για τον Ιεχωβά. Πού οφειλόταν αυτή η έλλειψη πίστης; Η αρνητική αναφορά κάποιων που είχαν σταλεί να κατασκοπεύσουν τη γη έκανε την καρδιά τους να λιώσει. (Αριθ. 14:1-4) Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Μια ολόκληρη γενιά έχασε τη δυνατότητα να μπει σε εκείνη την «καλή γη». (Δευτ. 1:34, 35) Θα ήταν δυνατόν να επιτρέψουμε και εμείς κάποιες φορές στην αρνητική ομιλία άλλων να εξασθενίσει την πίστη μας και να μας κάνει να γογγύσουμε για τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται ο Ιεχωβά μαζί μας;

 8. Την εποχή του Ησαΐα, τι έκανε το λαό να αρχίσει να κατηγορεί τον Ιεχωβά για την κατάστασή του;

⁸ Οι αντιξοότητες και οι δυσκολίες μπορεί να μας αποθαρρύνουν. (Διαβάστε Ησαΐας 8:21, 22) Την εποχή του Ησαΐα, το έθνος του Ιούδα βρισκόταν σε δυσχερή θέση. Ήταν περικυκλωμένο από εχθρούς. Τα τρόφιμα ήταν λιγοστά. Πολλοί υπέφεραν από πείνα. Αλλά το πιο σημαντικό ήταν πως υπήρχε πνευματική πείνα. (Αμώς 8:11) Αντί όμως να στραφούν στον Ιεχωβά για βοήθεια ώστε να αντιμετωπίσουν αυτές τις αντιξοότητες, άρχισαν να “καταριούνται” το βασιλιά τους και τον Θεό τους. Ναι, κατηγορούσαν τον Ιεχωβά για τα προβλήματά τους. Αν έχουμε βιώσει κάποια τραγωδία ή προσωπικά προβλήματα, μήπως λέμε και εμείς μέσα στην καρδιά μας: “Πού ήταν ο Ιεχωβά όταν τον χρειαζόμουν;”

 9. Την εποχή του Ιεζεκιήλ, γιατί ανέπτυξαν οι Ισραηλίτες εσφαλμένη άποψη;

⁹ Δεν γνωρίζουμε όλα τα γεγονότα. Επειδή δεν γνώριζαν όλα τα γεγονότα, οι Ισραηλίτες στην εποχή του Ιεζεκιήλ θεωρούσαν ότι η οδός του Ιεχωβά “δεν ήταν διευθετημένη σωστά”. (Ιεζ. 18:29) Ήταν σαν να είχαν αυτοδιοριστεί κριτές του Θεού, θέτοντας τους δικούς τους κανόνες δικαιοσύνης πάνω από του Ιεχωβά και κρίνοντάς τον με βάση τη δική τους περιορισμένη κατανόηση των γεγονότων. Αν εμείς μερικές φορές δεν κατανοούμε πλήρως μια Γραφική αφήγηση ή τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονται τα πράγματα στη ζωή μας, μήπως νιώθουμε στην καρδιά μας ότι η οδός του Ιεχωβά είναι άδικη, ότι «δεν είναι διευθετημένη σωστά»;​—Ιώβ 35:2.

10. Πώς θα μπορούσε κάποιος να ακολουθήσει το κακό παράδειγμα του Αδάμ;

¹⁰ Επιρρίπτουμε στον Ιεχωβά το φταίξιμο για τις δικές μας αμαρτίες και αστοχίες. Στο ξεκίνημα της ανθρώπινης ιστορίας, ο Αδάμ κατηγόρησε τον Θεό για τη δική του αμαρτία. (Γέν. 3:12) Αν και παραβίασε το νόμο του Θεού εκούσια και έχοντας πλήρη γνώση των συνεπειών, κατηγόρησε τον Ιεχωβά, λέγοντας στην ουσία ότι του είχε δώσει κακή σύζυγο. Έκτοτε, και άλλοι έχουν ακολουθήσει το παράδειγμα του Αδάμ κατηγορώντας τον Θεό για τις δικές τους αστοχίες. Είναι καλό λοιπόν να αναρωτηθούμε: “Θα μπορούσε να με κάνει η απογοήτευση για τις αστοχίες μου να είμαι δυσαρεστημένος με τους κανόνες του Ιεχωβά;”

11. Τι μπορούμε να μάθουμε από τον Ιωνά;

¹¹ Γινόμαστε εγωκεντρικοί. Ο προφήτης Ιωνάς θύμωσε με την απόφαση που πήρε ο Ιεχωβά να δείξει έλεος στους Νινευίτες. (Ιωνάς 4:1-3) Γιατί; Προφανώς, ανησυχούσε υπερβολικά μήπως χάσει το κύρος του επειδή δεν πραγματοποιήθηκε η καταστροφή που εξήγγειλε. Άφησε την ανησυχία για τη δική του φήμη να υποσκελίσει τη συμπόνια που όφειλε να νιώσει για τους μετανοημένους Νινευίτες. Θα μπορούσαμε άραγε να γίνουμε και εμείς τόσο εγωκεντρικοί ώστε να “εξοργιστούμε εναντίον του Ιεχωβά” επειδή δεν έχει φέρει το τέλος νωρίτερα; Αν κηρύττουμε επί δεκαετίες ότι η ημέρα του Ιεχωβά είναι κοντά, μήπως γινόμαστε ανυπόμονοι με τον Ιεχωβά όταν οι άλλοι μας επικρίνουν επειδή εξαγγέλλουμε όσα λέει η Γραφή;​—2 Πέτρ. 3:3, 4, 9.

12, 13. Αν αρχίσουμε να αμφισβητούμε κάποιες από τις ενέργειες του Ιεχωβά μέσα στην καρδιά μας, τι δεν πρέπει να παραμελήσουμε;

¹² Τι μπορούμε να κάνουμε αν η αμαρτωλή καρδιά μας αρχίζει να αμφισβητεί κάποιες από τις ενέργειες του Ιεχωβά; Να θυμάστε ότι αυτό είναι άσοφο. Μια άλλη μετάφραση του εδαφίου Παροιμίες 19:3 λέει: «Η άγνοια του ανθρώπου προκαλεί σύγχυση στις υποθέσεις του και εκείνος καταφέρεται εναντίον του Ιεχωβά». (Μπάινγκτον [Byington]) Με αυτό υπόψη, ας εξετάσουμε τώρα πέντε παράγοντες που θα μας βοηθήσουν να μην επιτρέψουμε ποτέ στις απογοητεύσεις της ζωής να μας κάνουν να κατηγορήσουμε τον Ιεχωβά.

¹³ Μην παραμελείτε τη σχέση σας με τον Ιεχωβά. Αν διατηρούμε στενή σχέση με τον Θεό, θα μπορούμε να αποφεύγουμε την ατελή τάση που μας ωθεί να εξοργιστούμε εναντίον του. (Διαβάστε Παροιμίες 3:5, 6) Χρειάζεται να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά. Χρειάζεται επίσης να μη γινόμαστε σοφοί στα δικά μας μάτια ούτε να είμαστε εγωκεντρικοί. (Παρ. 3:7· Εκκλ. 7:16) Αυτό θα μας βοηθάει να μην κατηγορούμε τον Ιεχωβά όταν συμβαίνουν άσχημα πράγματα.

14, 15. Τι θα μας βοηθήσει να μην επηρεαστούμε από την αρνητική ομιλία των άλλων;

¹⁴ Μην αφήνετε την αρνητική ομιλία να σας επηρεάσει. Την εποχή του Μωυσή, οι Ισραηλίτες είχαν άφθονους λόγους να πιστεύουν ότι ο Ιεχωβά θα τους οδηγούσε με επιτυχία μέσα στην Υποσχεμένη Γη. (Ψαλμ. 78:43-53) Αλλά όταν άκουσαν την αρνητική αναφορά των δέκα άπιστων κατασκόπων, δεν «θυμήθηκαν το χέρι του». (Ψαλμ. 78:42) Αν στοχαζόμαστε τις ενέργειες του Ιεχωβά, ενθυμούμενοι όλα τα καλά πράγματα που έχει κάνει για εμάς, θα ενισχύσουμε τη σχέση μας μαζί του. Ως αποτέλεσμα, δεν θα αφήσουμε τις αρνητικές απόψεις των άλλων να μας απομακρύνουν από τον Ιεχωβά.​—Ψαλμ. 77:11, 12.

¹⁵ Τι μπορεί να συμβεί αν έχουμε αρνητική στάση απέναντι στους συλλάτρεις μας; Τότε η σχέση μας με τον Ιεχωβά μπορεί να επηρεαστεί. (1 Ιωάν. 4:20) Όταν οι Ισραηλίτες αμφισβήτησαν το διορισμό και τη θέση του Ααρών, ο Ιεχωβά το εξέλαβε αυτό ως γογγυσμό εναντίον Του. (Αριθ. 17:10) Παρόμοια, αν αρχίζαμε να δυσφορούμε και να γογγύζουμε εναντίον εκείνων που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά για να κατευθύνει το επίγειο τμήμα της οργάνωσής του, θα ήταν σαν να παραπονιόμαστε για τον Ιεχωβά.​—Εβρ. 13:7, 17.

16, 17. Τι χρειάζεται να θυμόμαστε όταν έχουμε προβλήματα;

¹⁶ Να θυμάστε ότι δεν προκαλεί ο Ιεχωβά τα προβλήματά μας. Μολονότι οι Ισραηλίτες την εποχή του Ησαΐα είχαν απομακρυνθεί από τον Ιεχωβά, Εκείνος ήθελε να τους βοηθήσει. (Ησ. 1:16-19) Ό,τι πρόβλημα και αν αντιμετωπίζουμε, μπορούμε να αντλήσουμε παρηγοριά γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για εμάς και θέλει να μας βοηθήσει. (1 Πέτρ. 5:7) Υπόσχεται μάλιστα ότι θα μας δίνει τη δύναμη που χρειαζόμαστε για να συνεχίσουμε να υπομένουμε.​—1 Κορ. 10:13.

¹⁷ Αν υποφέρουμε λόγω κάποιας αδικίας, όπως συνέβη και με τον πιστό Ιώβ, χρειάζεται να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι υπαίτιος δεν είναι ο Ιεχωβά. Αυτός μισεί την αδικία και αγαπάει τη δικαιοσύνη. (Ψαλμ. 33:5) Ας αναγνωρίζουμε και εμείς, όπως ο φίλος του Ιώβ ο Ελιού, ότι «είναι αδιανόητο να ενεργεί ο αληθινός Θεός με πονηρία και ο Παντοδύναμος με αδικία!» (Ιώβ 34:10) Ο Ιεχωβά, όχι μόνο δεν προκαλεί τα προβλήματά μας, αλλά μας δίνει «κάθε καλό δώρο και κάθε τέλειο δώρημα».​—Ιακ. 1:13, 17.

18, 19. Γιατί δεν πρέπει να αμφιβάλλουμε ποτέ για τον Ιεχωβά; Δώστε παράδειγμα.

¹⁸ Ποτέ μην αμφιβάλλετε για τον Ιεχωβά. Ο Θεός είναι τέλειος και οι σκέψεις του είναι υψηλότερες από τις δικές μας. (Ησ. 55:8, 9) Επομένως, η ταπεινοφροσύνη και η μετριοφροσύνη πρέπει να μας βοηθούν να παραδεχόμαστε ότι η κατανόησή μας είναι περιορισμένη. (Ρωμ. 9:20) Σπάνια γνωρίζουμε όλα τα γεγονότα για μια δεδομένη κατάσταση. Αναμφίβολα, έχετε διαπιστώσει πόσο αληθινή είναι η παροιμία: «Όποιος στη δίκη του μιλάει πρώτος, φαίνεται να ’χει δίκιο· μα έρχεται ο αντίδικός του και τα λεγόμενά του τα αντικρούει».​—Παρ. 18:17, Η Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα.

¹⁹ Αν έχουμε έναν αξιόπιστο φίλο ο οποίος κάνει κάτι που ίσως στην αρχή δεν το καταλαβαίνουμε ή που μας φαίνεται ασυνήθιστο, μήπως θα σπεύσουμε να τον κατηγορήσουμε ότι έσφαλε; Ή μάλλον θα του δώσουμε το ευεργέτημα της αμφιβολίας, ιδίως αν τον γνωρίζουμε πολλά χρόνια; Αν έχουμε τέτοια στοργική στάση απέναντι στους ατελείς φίλους μας, πόσο περισσότερο πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να εμπιστευόμαστε τον ουράνιο Πατέρα μας, του οποίου οι οδοί και οι σκέψεις είναι πολύ υψηλότερες από τις δικές μας!

20, 21. Γιατί είναι σημαντικό να επιρρίπτουμε την ευθύνη εκεί που πρέπει;

²⁰ Να επιρρίπτετε την ευθύνη εκεί που πρέπει. Γιατί χρειάζεται να το κάνουμε αυτό; Διότι μπορεί να ευθυνόμαστε εμείς για κάποια από τα προβλήματά μας. Αν όντως ισχύει αυτό, χρειάζεται να το αναγνωρίσουμε. (Γαλ. 6:7) Μην προσπαθείτε να επιρρίψετε στον Ιεχωβά την ευθύνη για τα προβλήματα. Γιατί θα ήταν παράλογο κάτι τέτοιο; Σκεφτείτε το εξής παράδειγμα: Ένα αυτοκίνητο ίσως έχει τη δυνατότητα να τρέχει με μεγάλη ταχύτητα. Φανταστείτε ότι ο οδηγός περνάει μια απότομη στροφή υπερβαίνοντας κατά πολύ το προτεινόμενο όριο ταχύτητας, με αποτέλεσμα να τρακάρει. Πρέπει να θεωρηθεί υπεύθυνος για το ατύχημα ο κατασκευαστής του αυτοκινήτου; Όχι βέβαια! Παρόμοια, ο Ιεχωβά μάς έχει προικίσει με ελεύθερη βούληση. Αλλά μας έχει δώσει και οδηγίες για το πώς να παίρνουμε σοφές αποφάσεις. Γιατί, λοιπόν, να επιρρίπτουμε στον Δημιουργό μας την ευθύνη για τις δικές μας αστοχίες;

²¹ Φυσικά, δεν οφείλονται όλα τα προβλήματά μας σε δικές μας αστοχίες και εσφαλμένες ενέργειες. Κάποια πράγματα συμβαίνουν λόγω “καιρού και απρόβλεπτης περίστασης”. (Εκκλ. 9:11) Σε τελική ανάλυση, όμως, ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι ο πρωταρχικός υπαίτιος της πονηρίας είναι ο Σατανάς ο Διάβολος. (1 Ιωάν. 5:19· Αποκ. 12:9) Αυτός είναι ο εχθρός​—όχι ο Ιεχωβά!​—1 Πέτρ. 5:8.

22, 23. Τι πρέπει να θυμόμαστε αν αποθαρρυνθούμε εξαιτίας των προβλημάτων μας;

²² Όταν περνάτε αντιξοότητες και δυσκολίες, να θυμάστε το παράδειγμα του Ιησού του Ναυή και του Χάλεβ. Ανόμοια με τους δέκα άλλους κατασκόπους, αυτοί οι δύο πιστοί άντρες έφεραν θετική αναφορά. (Αριθ. 14:6-9) Έδειξαν πίστη στον Ιεχωβά. Παρ’ όλα αυτά, ήταν αναγκασμένοι να περιπλανιούνται στην έρημο 40 χρόνια μαζί με τους υπόλοιπους Ισραηλίτες. Μήπως παραπονέθηκαν ή εκδήλωσαν πικρία, πιστεύοντας ότι αυτό ήταν άδικο; Όχι. Εμπιστεύτηκαν στον Ιεχωβά. Ευλογήθηκαν; Πέραν πάσης αμφιβολίας! Μολονότι μια ολόκληρη γενιά πέθανε στην έρημο, οι δύο αυτοί άντρες τελικά μπήκαν στην Υποσχεμένη Γη. (Αριθ. 14:30) Παρόμοια και εμείς θα λάβουμε την ευλογία του Ιεχωβά αν δεν «αποκάμνουμε» καθώς εκτελούμε το θέλημά του.​—Γαλ. 6:9· Εβρ. 6:10.

²³ Αν είστε αποθαρρυμένοι εξαιτίας προβλημάτων ή ατελειών, είτε των άλλων είτε δικών σας, τι πρέπει να κάνετε; Να επικεντρώνετε την προσοχή σας στις θαυμάσιες ιδιότητες του Ιεχωβά. Να οραματίζεστε την ελπίδα που σας έχει δώσει. Να ρωτάτε τον εαυτό σας: “Πού θα ήμουν χωρίς τον Ιεχωβά;” Να παραμένετε πάντα κοντά του και μην αφήσετε ποτέ την καρδιά σας να εξοργιστεί εναντίον του!