ΨΕΓΑΔΙ

Σωματικό ή ηθικό ελάττωμα, ατέλεια· έλλειψη· «οτιδήποτε κακό».—Δευ 17:1.

Η εβραϊκή λέξη που προσδιορίζει κάποιο σωματικό ή ηθικό «ελάττωμα» είναι η λέξη μουμ. (Λευ 21:17· Ιωβ 31:7) Η λέξη μῶμος του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου σημαίνει «ψεγάδι», ενώ η συγγενική λέξη ἄμωμος σημαίνει «αυτός που είναι χωρίς ψεγάδι». (2Πε 2:13· Εφ 1:4) Και οι δύο λέξεις είναι συγγενικές με το ρήμα μωμάομαι που σημαίνει «καταλογίζω σφάλμα».—2Κο 6:3· 8:20.

Σε αντίθεση με ό,τι ισχύει για τον Ιεχωβά, ο οποίος είναι “τέλειος στις ενέργειές του [«χωρίς ψεγάδι (ακηλίδωτα) είναι τα έργα του», Sy]”, σχετικά με τον Ισραήλ ο Θεός είπε: «Εκείνοι ενήργησαν καταστροφικά από μόνοι τους· δεν είναι παιδιά του, το ελάττωμα είναι δικό τους».—Δευ 32:4, 5.

Έτσι λοιπόν, ένας Λευίτης ιερέας ο οποίος διακονούσε ενώπιον του Θεού της τελειότητας έπρεπε να μην έχει σωματικά ψεγάδια, όπως τύφλωση, χωλότητα, σκισμένη μύτη, καθώς και άλλα αφύσικα χαρακτηριστικά, όπως ένα χέρι μακρύτερο από το άλλο, καμπούρα, κάταγμα του χεριού ή του ποδιού, ισχνότητα από φυματίωση, διάφορες οφθαλμοπάθειες ή δερματοπάθειες και σπασμένους ή συνθλιμμένους όρχεις. (Λευ 21:18-20) Ο αρχιερέας του Ισραήλ δεν είχε κανένα τέτοιο ελάττωμα και ως εκ τούτου συμβόλιζε κατάλληλα τον Μεγάλο Αρχιερέα Ιησού Χριστό, ο οποίος είναι «άκακος, αμόλυντος».—Εβρ 7:26.

Τα ζώα που προσφέρονταν ως θυσία υπό το Μωσαϊκό Νόμο έπρεπε να είναι υγιή, χωρίς ψεγάδι. (Εξ 12:5· Λευ 4:3, 28· Δευ 15:21) Το ίδιο ίσχυε και για τις θυσίες στο συμβολικό ναό που οραματίστηκε ο Ιεζεκιήλ. (Ιεζ 43:22, 23) Με παρόμοιο τρόπο, ο Χριστός, “ένα αρνί που δεν έχει ψεγάδια και κηλίδες”, «πρόσφερε τον εαυτό του χωρίς ψεγάδι στον Θεό».—1Πε 1:19· Εβρ 9:14.

Μερικά από τα άτομα για τα οποία λέγεται ότι η σωματική τους εμφάνιση δεν είχε «ελάττωμα» ήταν ο Αβεσσαλώμ, η Σουλαμίτισσα και ορισμένοι γιοι του Ισραήλ στη Βαβυλώνα. (2Σα 14:25· Ασμ 4:7· Δα 1:4) Όλοι όσοι υπόκειντο στο Νόμο παροτρύνονταν να προσέχουν και να προστατεύουν ο ένας τον άλλον, μη τυχόν σπιλωθούν από κάποιο ψεγάδι με οποιονδήποτε τρόπο. «Σε περίπτωση που κάποιος προκαλέσει ελάττωμα στον πλησίον του, τότε ακριβώς όπως έκανε, έτσι πρέπει να του γίνει. Κάταγμα αντί κατάγματος, μάτι αντί ματιού, δόντι αντί δοντιού· το ίδιο είδος ελαττώματος που προκάλεσε στον άνθρωπο, αυτό πρέπει να προκληθεί στον ίδιο». (Λευ 24:19, 20) Ο απόστολος Παύλος εξέφρασε την ανησυχία του για το πώς θα παρέμενε η Χριστιανική εκκλησία αψεγάδιαστη από πνευματική άποψη.—Εφ 1:4· 5:27· Κολ 1:22· βλέπε επίσης Ιου 24.