Άγιοι — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

ΑΓΙΟΙ

Εκείνοι που είναι καθαροί, ιδιαίτερα με πνευματική ή ηθική έννοια. Επίσης, πρόσωπα που είναι ξεχωρισμένα για την υπηρεσία του Θεού, στον ουρανό ή στη γη.

Ο ίδιος ο Ιεχωβά, που είναι υπέρτατος σε καθαρότητα και δικαιοσύνη, είναι ο Αγιότατος. (Ωσ 11:12) Συχνά αποκαλείται “ο Άγιος του Ισραήλ”. (2Βα 19:22· Ψλ 71:22· 89:18) Ο απόστολος Ιωάννης λέει τα εξής σε άλλα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας: «Έχετε χρίσμα από τον άγιο». (1Ιω 2:20) Ο Ιησούς Χριστός αποκαλείται “εκείνος ο άγιος και δίκαιος”, σύμφωνα με το εδάφιο Πράξεις 3:14. Οι άγγελοι του Ιεχωβά στον ουρανό είναι άγιοι, πλήρως αφοσιωμένοι στην υπηρεσία του Θεού, καθαροί και δίκαιοι.—Λου 9:26· Πρ 10:22.

Στους Αρχαίους Χρόνους. Διάφοροι άνθρωποι πάνω στη γη που έχουν ξεχωριστεί για την υπηρεσία του Θεού έχουν επίσης αποκληθεί «άγιοι». (Ψλ 34:9) Ο Ισραήλ, με τον οποίο είχε συνάψει ο Θεός σχέση διαθήκης, έγινε ειδική ιδιοκτησία του και ήταν, ως έθνος, άγιος για Εκείνον. Γι’ αυτόν το λόγο, όσοι από εκείνο το έθνος ήταν ένοχοι ακαθαρσίας ή αδικοπραγίας επέφεραν μολυσμό στο έθνος και επέσυραν πάνω του τη δυσμένεια του Ιεχωβά, εκτός αν λαβαίνονταν μέτρα για την εξάλειψή τους. Ο άπληστος, ανυπάκουος Αχάν είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα—η αμαρτία του προκάλεσε οδύνες στον Ισραήλ ώσπου τον ανακάλυψαν και τον λιθοβόλησαν μέχρι θανάτου.—Ιη 7.

Ο Ααρών, ο οποίος είχε χριστεί με το λάδι του αγίου χρίσματος ως αρχιερέας του έθνους, ήταν άγιος με ειδική, εμφατική έννοια. (Ψλ 106:16) Ως εκ τούτου, οι απαιτήσεις του αξιώματός του ήταν πολύ αυστηρές. (Λευ 21:1-15· επίσης προσέξτε στα εδάφια 16-23 τους παράγοντες που καθιστούσαν κάποιον ακατάλληλο για το αξίωμα του ιερέα· βλέπε ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ.) Μια αμαρτία του αρχιερέα (για παράδειγμα, λανθασμένη κρίση σε ένα ζήτημα) ήταν δυνατόν να επιφέρει ενοχή στο λαό και έπρεπε να γίνει εξιλέωση για αυτήν με τη θυσία ενός νεαρού ταύρου, την ίδια ακριβώς θυσία που απαιτούνταν για ένα λάθος ολόκληρης της σύναξης.—Λευ 4:3, 13, 14.

Χριστιανοί Άγιοι. Τα άτομα με τα οποία έχει συνάψει σχέση ο Θεός μέσω της νέας διαθήκης αγιάζονται, καθαρίζονται και ξεχωρίζονται για την αποκλειστική υπηρεσία του Θεού μέσω “του αίματος της διαθήκης”, του χυμένου αίματος του Ιησού Χριστού. (Εβρ 10:29· 13:20) Με αυτόν τον τρόπο καθίστανται «άγιοι». Κατά συνέπεια, δεν γίνονται «άγιοι» με απόφαση κάποιου ανθρώπου ή κάποιας οργάνωσης, αλλά από τον Θεό, ο οποίος συνάπτει με αυτούς σχέση διαθήκης μέσω του αίματος του Ιησού Χριστού. Ο όρος «άγιοι» εφαρμόζεται σε όλους εκείνους που φέρνονται με αυτόν τον τρόπο σε ενότητα με τον Χριστό και είναι συγκληρονόμοι του, όχι απλώς σε μερικούς που θεωρείται ότι χαρακτηρίζονται από εξαιρετική αγιότητα. Στη Γραφή εφαρμόζεται μάλιστα σε αυτά τα άτομα από την αρχή της αγιασμένης πορείας τους στη γη και δεν αναβάλλεται για μετά το θάνατό τους. Ο Πέτρος λέει ότι αυτοί πρέπει να είναι άγιοι επειδή ο Θεός είναι άγιος. (1Πε 1:15, 16· Λευ 11:44) Όλοι οι πνευματικοί αδελφοί του Χριστού στις εκκλησίες αποκαλούνται συχνά «άγιοι».—Πρ 9:13· 26:10· Ρω 1:7· 12:13· 2Κο 1:1· 13:13.

Ως η «σύζυγος» του Χριστού, ολόκληρη η εκκλησία παρουσιάζεται να φοράει λαμπρό, καθαρό, εκλεκτό λινό ύφασμα, το οποίο αντιπροσωπεύει «τις δίκαιες πράξεις των αγίων». (Απ 19:7, 8) Ενόσω αυτοί είναι στη γη, το συμβολικό πολιτικό «θηρίο» του Σατανά του Διαβόλου διεξάγει, σύμφωνα με το όραμα, πόλεμο εναντίον τους. (Απ 13:3, 7) Με αυτόν τον τρόπο η υπομονή των αγίων δοκιμάζεται σοβαρά, αλλά αυτοί νικούν τηρώντας τις εντολές του Θεού και την πίστη του Ιησού.—Απ 13:10· 14:12.

Η ελπίδα τους. Σε ένα παράλληλο όραμα, ο Δανιήλ είδε κάποιο θηρίο να κάνει πόλεμο με τους αγίους του Θεού. Στη συνέχεια είδε ένα δικαστήριο, όπου «ο Παλαιός των Ημερών» εξέφερε κρίση υπέρ των αγίων και τους δόθηκε Βασιλεία που θα διαρκέσει στον αιώνα, «η βασιλεία και η εξουσία για διακυβέρνηση και το μεγαλείο των βασιλειών κάτω από όλους τους ουρανούς».—Δα 7:21, 22, 27.

Αυτοί οι «άγιοι» δεν ασκούν βασιλική εξουσία όσο είναι στη γη αλλά πρέπει να περιμένουν την ένωσή τους με τον Χριστό στους ουρανούς. (Εφ 1:18-21) Πρέπει πρώτα να βγουν “νικητές”. (Απ 3:21· παράβαλε Απ 2:26, 27· 3:5, 12.) Πρόκειται να υπηρετήσουν ως ιερείς και να βασιλέψουν με τον Χριστό κατά τη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του. (Απ 20:4, 6) Ο απόστολος Παύλος δηλώνει ότι οι άγιοι θα κρίνουν τον κόσμο, καθώς και αγγέλους, λαβαίνοντας προφανώς μέρος στην εκτέλεση της κρίσης εναντίον των πονηρών.—1Κο 6:2, 3· Απ 2:26, 27.

Επίθεση στο «Στρατόπεδο των Αγίων». Στα εδάφια Αποκάλυψη 20:7-9 προλέγεται ότι ο Σατανάς ο Διάβολος θα οδηγήσει τα έθνη σε πόλεμο ενάντια “στο στρατόπεδο των αγίων και στην αγαπημένη πόλη” μετά το πέρας της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού. Η προφητεία προφανώς αναφέρεται σε έναν επίγειο στασιασμό ενάντια στην κυριαρχία της βασιλείας του Θεού στη γη, κάτι που αποτελεί επίθεση κατά των «αγίων». Με βάση τα συμφραζόμενα, αυτοί οι άγιοι είναι προφανώς όσοι από την αποκαταστημένη ανθρωπότητα διακρατούν την ακεραιότητά τους στον Θεό και στον Μεσσιανικό Βασιλιά του.—Βλέπε ΑΓΙΟΤΗΤΑ.