ΑΖΗΚΑ

(Αζηκά) [από μια ρίζα που σημαίνει «ανασκάπτω» [δηλαδή τσαπίζω]].

Πόλη στην περιοχή της Σεφηλά η οποία φύλαγε τα ανάντη της Κοιλάδας Ηλά. Η τοποθεσία αυτή ταυτίζεται με το Τελλ Ζακαρίγιε (Τελ Αζέκα), περίπου 26 χλμ. ΒΔ της Χεβρών.

Η πρώτη μνεία αυτής της πόλης γίνεται στα εδάφια Ιησούς του Ναυή 10:5-11 σε σχέση με τη συνδυασμένη επίθεση πέντε Χαναναίων βασιλιάδων εναντίον της Γαβαών. Ο Ιησούς του Ναυή και ο στρατός του, προστρέχοντας σε βοήθεια της Γαβαών, καταδίωξαν τα στρατεύματα των Χαναναίων «μέχρι την Αζηκά και τη Μακκηδά», μια απόσταση περίπου 30 χλμ. Κατόπιν η πόλη παραχωρήθηκε στη φυλή του Ιούδα.—Ιη 15:20, 35.

Στη διάρκεια της βασιλείας του Σαούλ (1117-1078 Π.Κ.Χ.) οι Φιλισταίοι συγκέντρωσαν και παρέταξαν τις δυνάμεις τους ανάμεσα στη Σωχώχ και στην Αζηκά, προβάλλοντας ως πρόμαχό τους τον Γολιάθ. Όταν έφτασαν οι Ισραηλίτες, τα δύο στρατεύματα αντιπαρατάχθηκαν στην Κοιλάδα Ηλά, ώσπου η αναπάντεχη νίκη του Δαβίδ επί του Γολιάθ έτρεψε τους Φιλισταίους σε φυγή.—1Σα 17:1-53.

Όταν διαιρέθηκε το έθνος μετά το θάνατο του Σολομώντα (περ. 998 Π.Κ.Χ.), ο Βασιλιάς Ροβοάμ του Ιούδα οχύρωσε την Αζηκά καθώς και τη Λαχείς και άλλες πόλεις στρατηγικής σημασίας. (2Χρ 11:5-10) Ανασκαφές που έγιναν στο Τελλ Ζακαρίγιε αποκαλύπτουν υπολείμματα τειχών και πύργων και μαρτυρούν την ύπαρξη ενός οχυρωμένου φρουρίου στο ψηλότερο σημείο της περιοχής.

Όταν τα βαβυλωνιακά στρατεύματα του Ναβουχοδονόσορα κατέλαβαν το βασίλειο του Ιούδα (609-607 Π.Κ.Χ.), η Αζηκά και η Λαχείς ήταν οι τελευταίες δύο οχυρωμένες πόλεις που έπεσαν προτού καταληφθεί και η ίδια η Ιερουσαλήμ. (Ιερ 34:6, 7) Μια προφανής επιβεβαίωση αυτού του γεγονότος ήρθε στο φως με την ανακάλυψη κάποιων εγχάρακτων οστράκων, των λεγόμενων Επιστολών της Λαχείς—μία από αυτές περιέχει το ακόλουθο μήνυμα το οποίο προφανώς απηύθυνε ένα προκεχωρημένο φυλάκιο στο στρατιωτικό διοικητή της Λαχείς, και το οποίο εν μέρει αναφέρει: «έχουμε το νου μας για να δούμε τα σήματα της Λαχείς, σύμφωνα με όλες τις υποδείξεις που έχει δώσει ο κύριός μου, καθώς δεν μπορούμε να δούμε την Αζηκά». (Αρχαία Κείμενα από την Εγγύς Ανατολή [Ancient Near Eastern Texts], επιμέλεια Τζ. Μπ. Πρίτσαρντ, 1974, σ. 322) Αν, όπως φαίνεται να έχουν τα πράγματα, αυτή η επιστολή γράφτηκε τον καιρό της βαβυλωνιακής επίθεσης, ίσως υποδηλώνει ότι η Αζηκά είχε ήδη πέσει με αποτέλεσμα να μη λαμβάνονται πλέον σήματα από εκείνο το φρούριο.

Μετά την 70ετή περίοδο ερήμωσης του τόπου, η Αζηκά ήταν μια από τις πόλεις που κατοικήθηκαν εκ νέου από τους επαναπατριζόμενους Ιουδαίους εξορίστους.—Νε 11:25, 30.