Ακόμα και έτσι, όμως, ήταν μια συναισθηματικά δύσκολη κατάσταση για τον πατέρα και την κόρη​—μια πραγματική θυσία και για τους δύο. Όταν ο Ιεφθάε την είδε, «έσκισε τα ενδύματά του» και είπε ότι τον έκανε να λυγίσει. Η κόρη του “έκλαψε για την παρθενία της”. Γιατί; Ο Ιεφθάε δεν είχε γιο, και η μοναχοκόρη του δεν θα μπορούσε ποτέ να παντρευτεί και να του χαρίσει εγγόνια. Δεν θα υπήρχε τρόπος να συνεχιστεί το οικογενειακό όνομα και η κληρονομιά.

Κριτ. 11:35