ΙΧΑΒΩΔ

(Ιχαβώδ) [Πού Είναι η Δόξα;].

Γιος του Φινεές που γεννήθηκε μετά το θάνατο εκείνου. Αδελφός του Αχιτώβ και εγγονός του Αρχιερέα Ηλεί. Το όνομα Ιχαβώδ, το οποίο του δόθηκε από την ετοιμοθάνατη μητέρα του κατά τη γέννα, υποδήλωνε ότι η δόξα είχε φύγει από τον Ισραήλ επειδή είχε πιαστεί η Κιβωτός και επειδή είχαν πεθάνει ο Φινεές και ο Ηλεί.—1Σα 4:17-22· 14:3.