ΔΑΓΩΝ

(Δαγών).

Θεός των Φιλισταίων. Η ύπαρξη πόλεων με το όνομα «Βαιθ-δαγών» (οι οποίες πιθανότατα είχαν πάρει το όνομα του θεού Δαγών) στην περιοχή του Ιούδα και του Ασήρ υποδηλώνει ότι η λατρεία αυτού του θεού ήταν ήδη εδραιωμένη στη Χαναάν όταν ο Ισραήλ κατέκτησε την Υποσχεμένη Γη. (Ιη 15:41· 19:27) Πιστεύεται ότι οι Φιλισταίοι υιοθέτησαν τη λατρεία του Δαγών από τους Χαναναίους.

Δεν υπάρχει ομοφωνία ως προς την προέλευση του ονόματος του Δαγών. Μερικοί λόγιοι το συνδέουν με την εβραϊκή λέξη νταγ (ψάρι), ενώ άλλοι με την εβραϊκή λέξη νταγάν (σιτάρι). Στο εδάφιο 1 Σαμουήλ 5:4 λέγεται σχετικά με τον πεσμένο Δαγών: «Μόνο το ιχθυόμορφο τμήμα [κατά κυριολεξία, «Μόνο ο Δαγών»] είχε μείνει πάνω του», καθώς το κεφάλι του και οι παλάμες των χεριών του είχαν κοπεί. Η εβραϊκή λέξη, της οποίας η κυριολεκτική έννοια σε αυτό το εδάφιο είναι «Δαγών», έχει αποδοθεί από μερικούς μεταφραστές με διάφορους τρόπους, όπως «σώμα» (NIV, TEV, ΜΠΚ), «σώμα του Δαγών» (NE) και «ο ίδιος ο Δαγών» (Ro), ενώ άλλοι την έχουν μεταφράσει ως «ιχθυόμορφο μέρος» (Le), «ιχθυόμορφο υπόλειμμα» (Da), «ιχθυοειδές τμήμα» (Yg) ή «ιχθυόμορφο τμήμα» (ΜΝΚ).

Σε μερικές περιπτώσεις, ο Δαγών εμφανίζεται στις Βιβλικές αφηγήσεις. Ο Σαμψών στηρίχτηκε στους δύο κεντρικούς στύλους ενός οίκου λατρείας του Δαγών στη Γάζα, προκαλώντας την κατάρρευση του οίκου και σκοτώνοντας τους Φιλισταίους που είχαν συγκεντρωθεί εκεί. (Κρ 16:21-30) Στον οίκο του Δαγών στην Άζωτο, οι Φιλισταίοι απέθεσαν σαν τρόπαιο πολέμου την ιερή κιβωτό του Ιεχωβά. Δύο φορές έπεσε η εικόνα του Δαγών με το πρόσωπο κάτω μπροστά στην Κιβωτό. Τη δεύτερη φορά το είδωλο έσπασε. Πιθανώς για να μη βεβηλώσουν το μέρος όπου είχαν πέσει τα κομμάτια του θεού τους, οι ιερείς και όσοι άλλοι έμπαιναν στο ναό του Δαγών στην Άζωτο πρόσεχαν να μην πατήσουν στο κατώφλι. (1Σα 5:2-5) Οι Φιλισταίοι, που υπέστησαν τις οδυνηρές συνέπειες των αιμορροΐδων και της καταστροφής της γης τους από τους δίποδες, αντιλήφθηκαν ότι το χέρι του Θεού του Ισραήλ ήταν σκληρό εναντίον τους και εναντίον του Δαγών του θεού τους. (1Σα 5:6, 7· 6:5) Όταν ο Βασιλιάς Σαούλ βρέθηκε ανάμεσα στους σκοτωμένους στο Γελβουέ, οι Φιλισταίοι τού έκοψαν το κεφάλι. Αφού ενημέρωσαν για αυτό τους οίκους των ειδώλων τους, καθώς και το λαό στην πατρίδα τους, κρέμασαν το κρανίο του στον οίκο του Δαγών.—1Σα 31:8-10· 1Χρ 10:8-10.

Οι Φιλισταίοι ίσως έπαιρναν μαζί τους στη μάχη είδωλα του θεού τους του Δαγών.—2Σα 5:21.