Νίκη επί του Κακού

«ΓΙΑΤΙ να καταριέται αυτός ο ψόφιος σκύλος τον κύριό μου το βασιλιά; Ας πάω, παρακαλώ, να του κόψω το κεφάλι». Αυτό ζήτησε ο Αβισαί, ένας Ισραηλίτης αρχηγός στρατεύματος. Αντέδρασε με θυμό όταν άκουσε κάποιο Βενιαμίτη ονόματι Σιμεΐ να εξυβρίζει γεμάτος μίσος τον κύριό του, τον Βασιλιά Δαβίδ.—2 Σαμουήλ 16:5-9.

Ο Αβισαί παρασύρθηκε από μια φιλοσοφία την οποία υιοθετούν πολλοί σήμερα—την αρχή της «πληρωμής με το ίδιο νόμισμα». Ναι, ο Αβισαί ήθελε να κάνει τον Σιμεΐ να υποφέρει εξαιτίας των προσβολών που είχε εξακοντίσει εναντίον του Δαβίδ.

Πώς, όμως, αντέδρασε ο Δαβίδ; Ο Δαβίδ συγκράτησε τον Αβισαί, λέγοντας: “Άφησέ τον”. Αν και ήταν αθώος όσον αφορά τις κατηγορίες που του απηύθυνε ο Σιμεΐ, ο Δαβίδ αντιστάθηκε ταπεινά στον πειρασμό για ανταπόδοση. Αντιθέτως, άφησε το ζήτημα στα χέρια του Ιεχωβά.—2 Σαμουήλ 16:10-13.

Όταν ο Δαβίδ επέστρεψε στο θρόνο αφού είχε τραπεί σε φυγή έπειτα από μια αποτυχημένη επανάσταση του γιου του, ανάμεσα στους πρώτους οι οποίοι τον χαιρέτησαν και του ζήτησαν συγνώμη ήταν ο Σιμεΐ. Ο Αβισαί ήθελε και αυτή τη φορά να τον θανατώσει, αλλά ο Δαβίδ και πάλι δεν το επέτρεψε αυτό.—2 Σαμουήλ 19:15-23.

Σε αυτή την περίπτωση, ο Δαβίδ αποδείχτηκε μια αντάξια εικόνα του Ιησού Χριστού, για τον οποίο ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Όταν τον εξύβριζαν, δεν ανταπέδιδε εξυβρίζοντας . . . αλλά παρέδιδε τον εαυτό του σε εκείνον που κρίνει δίκαια».—1 Πέτρου 2:23.

Σήμερα οι Χριστιανοί νουθετούνται να είναι “ταπεινόφρονες, να μην ανταποδίδουν κακό αντί κακού”. (1 Πέτρου 3:8, 9) Ακολουθώντας την πορεία που οριοθέτησε ο Δαβίδ και ο Ιησούς Χριστός, μπορούμε και εμείς να “νικάμε το κακό με το καλό”.—Ρωμαίους 12:17-21.