Προτού καλά καλά συνέλθει, μια μεγάλη φωτιά σαρώνει τα πάντα, αναγκάζοντάς τον να οπισθοχωρήσει μέσα στη σπηλιά για να γλιτώσει από την πύρινη ανάσα της.​—1 Βασ. 19:11, 12.

²¹ Κάθε φορά, η αφήγηση μας υπενθυμίζει ότι ο Ιεχωβά δεν βρισκόταν σε αυτές τις θεαματικές εκδηλώσεις των δυνάμεων της φύσης. Ο Ηλίας ήξερε ότι ο Ιεχωβά δεν ήταν κάποιος μυθικός θεός της φύσης όπως ο Βάαλ, ο οποίος υμνούνταν από τους πλανημένους λάτρεις του ως «ο ιππέας των νεφών», δηλαδή αυτός που φέρνει τις βροχές. Ο Ιεχωβά είναι η πραγματική Πηγή όλης της εκπληκτικής δύναμης που υπάρχει στη φύση, αλλά είναι επίσης απείρως ανώτερος από οτιδήποτε έχει πλάσει. Ακόμη και οι υλικοί ουρανοί δεν μπορούν να τον χωρέσουν! (1 Βασ. 8:27) Πώς βοήθησαν όλα αυτά τον Ηλία; Θυμηθείτε το φόβο του. Έχοντας στο πλευρό του έναν Θεό όπως ο Ιεχωβά, με όλη αυτή την ακατανίκητη δύναμη, δεν είχε κανέναν λόγο να φοβάται τον Αχαάβ και την Ιεζάβελ!​—Διαβάστε Ψαλμός 118:6.

22. (α) Πώς διαβεβαίωσε τον Ηλία η «ήρεμη, χαμηλή φωνή» ότι δεν ήταν ούτε κατά διάνοια άχρηστος; (β) Ποια μπορεί να ήταν η πηγή της “ήρεμης, χαμηλής φωνής”; (Βλέπε υποσημείωση.)

²² Μετά τη φωτιά, επικράτησε ησυχία. Ο Ηλίας άκουσε «μια ήρεμη, χαμηλή φωνή» που τον καλούσε να εκφραστεί και πάλι, πράγμα που έκανε, διατυπώνοντας τις ανησυχίες του για δεύτερη φορά.a