ΩΣΙΕ

(Ωσιέ) [συντετμημένη μορφή του Ωσαΐας].

1. Ένας από τους 12 άντρες που έστειλε ο Μωυσής να κατασκοπεύσουν τη Γη της Υπόσχεσης το 1512 Π.Κ.Χ. Γιος του Ναυή από τη φυλή του Εφραΐμ. Ωστόσο, ο Μωυσής προτιμούσε να τον αποκαλεί Ιησού (εβρ., Γεχοσούα, που σημαίνει «Ο Ιεχωβά Είναι Σωτηρία»). (Αρ. 13:8, 16) Και η Μετάφραση των Εβδομήκοντα επίσης χρησιμοποιεί το όνομα «Ιησούς». Ως διάδοχος του Μωυσή εξακολουθούσε να αποκαλείται γενικά με το όνομα Ιησούς.—Ιη 1:1· βλέπε ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΥΗ.

2. Ο άρχοντας της φυλής του Εφραΐμ στη διάρκεια της βασιλείας του Δαβίδ, γιος του Αζαζία.—1Χρ 27:20, 22.

3. Ο τελευταίος βασιλιάς του βόρειου βασιλείου του Ισραήλ, το οποίο έπαψε να υφίσταται το 740 Π.Κ.Χ. Ήταν γιος του Ηλά. Ο Ωσιέ έπραξε το κακό στα μάτια του Ιεχωβά, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό με τους προκατόχους του. (2Βα 17:1, 2) Ο Ωσιέ δεν είχε κληρονομικά δικαιώματα επί του θρόνου ούτε έλαβε από τον Θεό ειδικό χρίσμα για να γίνει βασιλιάς. Απεναντίας, ο σφετεριστής Ωσιέ κατέλαβε το θρόνο συνωμοτώντας εναντίον του Βασιλιά Φεκά και δολοφονώντας τον. Το εδάφιο 2 Βασιλέων 15:30 δηλώνει ότι ο Ωσιέ θανάτωσε τον Φεκά και «άρχισε να βασιλεύει αυτός στη θέση του, το εικοστό έτος του Ιωθάμ». Εφόσον στον Βασιλιά Ιωθάμ του Ιούδα αποδίδονται μόνο 16 χρόνια βασιλείας (2Βα 15:32, 33· 2Χρ 27:1, 8), αυτή η δήλωση μπορεί να αναφέρεται στο 20ό έτος από τότε που έγινε βασιλιάς ο Ιωθάμ, το οποίο στην ουσία θα αντιστοιχούσε με το τέταρτο έτος της βασιλείας του διαδόχου του Ιωθάμ, του Άχαζ.—Βλέπε ΙΩΘΑΜ Αρ. 3.

Φαίνεται, όμως, ότι ο Ωσιέ αναγνωρίστηκε πλήρως ως βασιλιάς του Ισραήλ αφού πρώτα πέρασε κάποιο διάστημα. Το εδάφιο 2 Βασιλέων 17:1 δηλώνει ότι, το 12ο έτος του Άχαζ, ο Ωσιέ «έγινε βασιλιάς του Ισραήλ . . . στη Σαμάρεια, επί εννιά χρόνια». Ίσως, λοιπόν, τότε να μπόρεσε ο Ωσιέ να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο από τη Σαμάρεια. Πιθανώς τον βοήθησε τότε η ασσυριακή υποστήριξη, διότι τα αρχεία του Ασσύριου Βασιλιά Θεγλάθ-φελασάρ Γ΄ προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι αυτός ενθρόνισε τον Ωσιέ.—Βλέπε πίνακα «Σημαντικές Χρονολογίες Κατά την Περίοδο των Βασιλιάδων του Ιούδα και του Ισραήλ» στο λήμμα ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ.

Ο Σαλμανασάρ Ε΄, διάδοχος του Θεγλάθ-φελασάρ Γ΄, υποχρέωσε τον Ωσιέ να πληρώνει φόρο υποτελείας, αλλά προτού περάσει πολύς καιρός ο Ωσιέ έστειλε αγγελιοφόρους στον Σω, το βασιλιά της Αιγύπτου, κάνοντας έκκληση για βοήθεια, και στη συνέχεια δεν πλήρωσε στους Ασσυρίους το φόρο υποτελείας. Μόλις έμαθε για αυτή τη μυστική συνωμοσία, ο Σαλμανασάρ Ε΄ φυλάκισε τον Ωσιέ στο δεσμωτήριο και πολιόρκησε τη Σαμάρεια. Το 740 Π.Κ.Χ., έπειτα από τριετή πολιορκία, η πόλη έπεσε, οι κάτοικοί της οδηγήθηκαν στην εξορία και το αποσχισμένο δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ έπαψε να υφίσταται.—2Βα 17:3-6.

4. Ένας από τους επικεφαλής του λαού, του οποίου κάποιος απόγονος, αν όχι ο ίδιος, αποδέχτηκε την πρόταση των Λευιτών για τη σύναψη μιας αξιόπιστης συμφωνίας την εποχή του Νεεμία.—Νε 9:5, 38· 10:1, 14, 23.