ΑΣΣΥΡΙΑΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
Η ΑΣΣΥΡΙΑ ήταν μια αυτοκρατορία στην ιστορία της οποίας κυριαρχούσαν οι στρατιωτικές κατακτήσεις—κατακτήσεις που συχνά χαρακτηρίζονταν από σαδιστική μεταχείριση των αιχμαλώτων. Ένας από τους κυριότερους παράγοντες που επηρέαζαν τη ζωή των Ασσυρίων ήταν η θρησκεία, και ο πόλεμος θεωρούνταν γνήσια έκφραση της θρησκείας τους. Ο ιστορικός Γ. Μπ. Ράιτ αναφέρει: «Οι μάχες ήταν η ασχολία του έθνους, και οι ιερείς προωθούσαν ακατάπαυστα τον πόλεμο. Συντηρούνταν κατά κύριο λόγο από τα λάφυρα των κατακτήσεων και δικαιούνταν πάντοτε καθορισμένο ποσοστό από αυτά προτού αρχίσει η μοιρασιά στους υπόλοιπους, δεδομένου ότι αυτή η φυλή των λεηλατητών ήταν άκρως θρησκευόμενη».—Αρχαίες Πόλεις (Ancient Cities), 1886, σ. 25.
Τόσο η Αγία Γραφή όσο και η ιστορία κάνουν λόγο για επανειλημμένες επαφές του Ισραήλ με την Ασσυρία. Τελικά, ο Ισραήλ υποχρεώθηκε να πληρώνει φόρο υποτελείας στο βασιλιά της Ασσυρίας. Αργότερα, το 740 Π.Κ.Χ., καταλήφθηκε η Σαμάρεια, η πρωτεύουσα του βόρειου βασιλείου, και στη συνέχεια χιλιάδες στάλθηκαν σε εξορία. Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά επέτρεψε να συμβεί αυτό αντικατοπτρίζει το χαμηλό επίπεδο στο οποίο είχε κατρακυλήσει ο αποστατικός Ισραήλ. Αλλά όταν ο Σενναχειρείμ αποπειράθηκε να προσθέσει στη λίστα των κατακτήσεών του και την Ιερουσαλήμ, ένας άγγελος του Ιεχωβά αφάνισε 185.000 Ασσύριους στρατιώτες μέσα σε μία νύχτα. (Ησ 36:1–37:38) Όπως προείπαν οι προφήτες του Ιεχωβά, με τον καιρό η Ασσυρία ερημώθηκε και η Βαβυλώνα τη διαδέχθηκε στην παγκόσμια σκηνή.—Ησ 23:13· Σοφ 2:13.
[Πλαίσιο στη σελίδα 954]
ΚΥΡΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ
Νινευή: Η κυριότερη πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας, μια πόλη έξοχης αρχιτεκτονικής χάρη στα έργα του Σενναχειρείμ, αλλά και «πόλη της αιματοχυσίας».—Να 3:1
Χαλάχ: Γνωστή μεταγενέστερα ως Νιμρούντ. Την επέλεξε ο Ασσουρνασιρπάλ Β΄ ως βασιλική του πόλη και έδρα του στρατού του
Χορσαμπάντ: Πρωτεύουσα μικρότερης σημασίας, η οποία οικοδομήθηκε από τον Σαργών Β΄ αλλά εγκαταλείφθηκε λίγο μετά το θάνατό του
Ασσούρ: Αρχαία θρησκευτική πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας. Ο Σενναχειρείμ ανέφερε ότι υπήρχαν 34 ναοί εκεί
Βαβυλώνα: Εμπορικό και διοικητικό κέντρο της νότιας Μεσοποταμίας
[Χάρτης στη σελίδα 954]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
Μαύρη Θάλασσα
Κασπία Θάλασσα
Μεγάλη Θάλασσα
ΑΣΣΥΡΙΑ
Χαρκεμίς
Χορσαμπάντ
Νινευή
Χαλάχ
Ασσούρ
Ποταμός Τίγρης
Ποταμός Ευφράτης
Βαβυλώνα
ΜΗΔΙΑ
ΕΛΑΜ
Σούσα
Περσικός Κόλπος
Δαμασκός
Σαμάρεια
Ιερουσαλήμ
ΑΙΓΥΠΤΟΣ
[Εικόνα στη σελίδα 955]
Ζωγραφική αναπαράσταση του αρχαιολόγου Ό. Χ. Λέιαρντ η οποία απεικονίζει το μεγαλείο του ανακτόρου του Ασσουρνασιρπάλ Β΄
[Εικόνα στη σελίδα 955]
Αυτός ο τεράστιος ανθρωπόμορφος φτερωτός ταύρος κοσμούσε κάποτε το ανάκτορο του Σαργών Β΄
[Εικόνα στη σελίδα 955]
Από τοίχο ανακτόρου στη Νιμρούντ. Το κυνήγι λιονταριών αποτελούσε είδος αναψυχής για τους Ασσύριους βασιλιάδες. Η ίδια η Νινευή περιγράφεται ως «η φωλιά των λιονταριών» (Να 2:11)
[Εικόνα στη σελίδα 956]
Ασσύριος μονάρχης με έναν υπηρέτη και ένα προστατευτικό πνεύμα· εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο. Η θρησκεία έπαιζε ουσιώδη ρόλο στην ασσυριακή πολιτική
[Εικόνα στη σελίδα 956]
Ασσύριος βασιλιάς που απεικονίζεται να εφορμά στη μάχη, ενώ ο θεός του πετάει μπροστά του τοξεύοντας και αυτός. Εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο
[Εικόνα στη σελίδα 956]
Ασσύριος βασιλιάς περιστοιχισμένος από σύμβολα των θεών του. Η περικεφαλαία με τα κέρατα λέγεται ότι αντιπροσώπευε τον Ασσούρ, ο φτερωτός δίσκος σε αυτή την περίπτωση συμβολίζει τον Σαμάς, το θεό του ήλιου, η ημισέληνος είναι το έμβλημα του Σιν, του θεού της σελήνης, το διχαλωτό σύμβολο είναι ο κεραυνός του Αδάδ και το άστρο υποδηλώνει την Ιστάρ
[Εικόνα στη σελίδα 957]
Ο εκπρόσωπος του Σενναχειρείμ εμπαίζει τον Ιεχωβά και απαιτεί τη συνθηκολόγηση της Ιερουσαλήμ
[Εικόνα στη σελίδα 957]
Τα χρονικά του Σενναχειρείμ όπου καυχιέται για την εισβολή του στον Ιούδα αλλά δεν αναφέρει καθόλου την πανωλεθρία που υπέστησαν οι στρατιές του
[Εικόνες στη σελίδα 958]
Η κτηνωδία των Ασσυρίων απεικονίζεται στους τοίχους των ανακτόρων τους· αιχμάλωτοι υποβάλλονται σε βασανιστήρια, ανασκολοπίζονται και γδέρνονται ζωντανοί
[Εικόνες στη σελίδα 958]
Σε επαλήθευση της Βιβλικής προφητείας, η Νινευή (ο λόφος Κουγιουντζίκ σε πρώτο πλάνο) έγινε «πόλη ερημωμένη». (Να 2:10) Το Χρονικό Γκαντ (επάνω) αφηγείται λεπτομέρειες για τη λεηλασία της πάλαι ποτέ μεγάλης πόλης από τους Βαβυλωνίους