ΝΕΕΜΑΝ
(Νεεμάν) [από μια ρίζα που σημαίνει «είμαι τερπνός»].
1. Εγγονός του Βενιαμίν μέσω του Βελά του πρωτοτόκου του. (1Χρ 8:1-4, 7) Ο Νεεμάν, που είχε ιδρύσει μια οικογένεια, τους Νεεμίτες στη φυλή του Βενιαμίν (Αρ 26:40), αναφέρεται αλλού ο ίδιος ως ένας από τους “γιους” του Βενιαμίν.—Γε 46:21.
2. Αρχηγός του στρατεύματος της Συρίας το δέκατο αιώνα Π.Κ.Χ., όταν βασίλευαν ο Ιωράμ του Ισραήλ και ο Βεν-αδάδ Β΄ της Συρίας. Ο Νεεμάν, “ένας μεγάλος, γενναίος και κραταιός άνθρωπος που έχαιρε εκτίμησης”, ήταν αυτός μέσω του οποίου «είχε δώσει ο Ιεχωβά σωτηρία στη Συρία». (2Βα 5:1) Η Αγία Γραφή δεν αναφέρει λεπτομέρειες γύρω από το πώς ή το γιατί χρησιμοποιήθηκε ο Νεεμάν για να φέρει αυτή τη σωτηρία στη Συρία. Ο Νεεμάν πιθανόν να ήταν επικεφαλής των συριακών δυνάμεων οι οποίες απέκρουσαν με επιτυχία τις προσπάθειες που έκανε ο Ασσύριος Βασιλιάς Σαλμανασάρ Γ΄ να κατακτήσει τη Συρία. Εφόσον η Συρία, παραμένοντας ελεύθερη, αποτελούσε ένα ενδιάμεσο κράτος ανάμεσα στον Ισραήλ και στην Ασσυρία, αυτό μπορεί να συνέβαλε στην επιβράδυνση της βίαιης εξάπλωσης της Ασσυρίας προς τη Δ ώσπου να έρθει ο ορισμένος καιρός του Ιεχωβά και να επιτρέψει Εκείνος να οδηγηθεί το βόρειο βασίλειο σε εξορία.
Θεραπεύεται από τη Λέπρα. Ο Νεεμάν ήταν λεπρός, και μολονότι οι Σύριοι δεν απαιτούσαν την απομόνωσή του, όπως προέβλεπε ο νόμος του Ιεχωβά για τους λεπρούς στον Ισραήλ, οποιαδήποτε πληροφορία για το πώς μπορούσε να θεραπευτεί από αυτή τη σιχαμερή αρρώστια ήταν ασφαλώς ευπρόσδεκτη. Μια τέτοια πληροφορία ήρθε από την Ισραηλίτισσα δούλη της συζύγου του η οποία μίλησε για κάποιον προφήτη στη Σαμάρεια που μπορούσε να θεραπεύσει τη λέπρα. Ο Νεεμάν ξεκίνησε αμέσως για τη Σαμάρεια με μια συστατική επιστολή από τον Βεν-αδάδ Β΄. Ωστόσο, ο Βασιλιάς Ιωράμ του Ισραήλ, αφού τον δέχτηκε με ψυχρότητα και καχυποψία, τον έστειλε στον Ελισαιέ. Ο Ελισαιέ δεν συνάντησε τον Νεεμάν αυτοπροσώπως, αλλά έβαλε τον υπηρέτη του να πει στον Νεεμάν να λουστεί εφτά φορές στον Ιορδάνη Ποταμό. Με πληγωμένη την υπερηφάνειά του και νιώθοντας προφανώς ότι του είχαν συμπεριφερθεί με αγένεια στέλνοντάς τον άσκοπα από το ένα μέρος στο άλλο, ο Νεεμάν ξεκίνησε να φύγει οργισμένος. Αν οι υπηρέτες του δεν τον είχαν συνετίσει και δεν του είχαν επισημάνει τη λογικότητα των οδηγιών που έλαβε, ο Νεεμάν θα είχε επιστρέψει στη χώρα του όντας ακόμη λεπρός. Τελικά, λούστηκε πράγματι εφτά φορές στον Ιορδάνη και καθαρίστηκε θαυματουργικά. Έτσι λοιπόν, έγινε ο μόνος λεπρός στη θεραπεία του οποίου χρησιμοποιήθηκε ο Ελισαιέ.—2Βα 5:1-14· Λου 4:27.
Γίνεται Λάτρης του Ιεχωβά. Πλημμυρισμένος τώρα από ευγνωμοσύνη και νιώθοντας ταπεινά εκτίμηση, ο αρχηγός του στρατεύματος της Συρίας επέστρεψε στον Ελισαιέ, καλύπτοντας μια απόσταση περίπου 50 χλμ., και του πρόσφερε ένα πολύ πλούσιο δώρο, το οποίο ο προφήτης αρνήθηκε επίμονα να δεχτεί. Τότε ο Νεεμάν ζήτησε να πάρει μαζί του λίγο χώμα από τον Ισραήλ, «το φορτίο δύο μουλαριών», ώστε να προσφέρει θυσίες στον Ιεχωβά πάνω στο έδαφος του Ισραήλ, και ορκίστηκε ότι στο εξής δεν θα λάτρευε κανέναν άλλον θεό. Ίσως ο Νεεμάν είχε κατά νου να προσφέρει θυσίες στον Ιεχωβά πάνω σε χωμάτινο θυσιαστήριο.—2Βα 5:15-17· παράβαλε Εξ 20:24, 25.
Στη συνέχεια, ο Νεεμάν ζήτησε να τον συγχωρήσει ο Ιεχωβά όταν, κατά την εκτέλεση των πολιτικών του καθηκόντων, θα προσκυνούσε μπροστά στον θεό Ριμμών μαζί με το βασιλιά, ο οποίος από ό,τι φαίνεται ήταν ηλικιωμένος και αδύναμος και γι’ αυτό στηριζόταν πάνω στον Νεεμάν. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, τότε η προσκύνησή του θα ήταν απλώς μηχανική—θα γινόταν μόνο για να στηρίζει αυτός το σώμα του βασιλιά, όπως είχε καθήκον, και όχι για να αποδίδει προσωπική λατρεία. Ο Ελισαιέ πίστεψε ότι ήταν ειλικρινές το αίτημα του Νεεμάν και απάντησε: «Πήγαινε με ειρήνη».—2Βα 5:18, 19.
Αφού έφυγε ο Νεεμάν, τον πρόλαβε ο Γιεζί, ο άπληστος υπηρέτης του Ελισαιέ, ο οποίος λέγοντας ψέματα δημιούργησε την εντύπωση ότι ο Ελισαιέ είχε αλλάξει γνώμη και ότι τελικά θα δεχόταν κάποια δώρα. Ο Νεεμάν τού έδωσε ευχαρίστως ασήμι και ενδύματα ως δώρα. Αλλά για αυτή την άπληστη ενέργεια και το ψέμα του Γιεζί, με τα οποία προσπάθησε να αποκομίσει κέρδος από το έργο του πνεύματος του Ιεχωβά καταχρώμενος το αξίωμά του ως υπηρέτη του Ελισαιέ, ο Ιεχωβά τον τιμώρησε επιφέροντας λέπρα στον ίδιο και στους απογόνους του στον αιώνα.—2Βα 5:20-27.