Παρόμοια, παρατηρείται αντιστοιχία μεταξύ της δήλωσης ότι ο Δαβίδ συγκέντρωσε το λαό του Ισραήλ από τον Σιχώρ («τον ποταμό της Αιγύπτου», ΜΝΚ) μέχρι την Αιμάθ (όταν επιχείρησαν να ανεβάσουν την κιβωτό της διαθήκης στην Ιερουσαλήμ) και της δήλωσης ότι στις ημέρες του Σολομώντα ο λαός συναθροίστηκε από «την είσοδο της Αιμάθ μέχρι την κοιλάδα του χειμάρρου της Αιγύπτου». (1Χρ 13:5· 1Βα 8:65) Η εξήγηση για αυτό μπορεί να είναι ότι στη δεύτερη περίπτωση (τον καιρό του Σολομώντα) η αφήγηση αναφέρει τα ουσιαστικά όρια της περιοχής στην οποία κατοικούσαν οι Ισραηλίτες. Η έκταση ανάμεσα στο Ουάντι ελ-Αρίς και στον ανατολικό βραχίονα του Νείλου είναι βασικά έρημη και θαμνώδης, οπότε αυτό το ουάντι, ή κοιλάδα χειμάρρου, σηματοδοτούσε εύστοχα το όριο της περιοχής που ήταν κατοικήσιμη για τους Ισραηλίτες. Αντίθετα, στην πρώτη περίπτωση (του Δαβίδ), μπορεί να περιγράφεται όλο το πεδίο δράσης των Ισραηλιτών, η επικράτεια του Δαβίδ, η οποία πράγματι εκτεινόταν ως το σύνορο της Αιγύπτου.

Ακόμη και πριν από τον Δαβίδ, ο Βασιλιάς Σαούλ είχε καταδιώξει τους Αμαληκίτες ως τη Σιουρ, «η οποία βρίσκεται μπροστά στην Αίγυπτο» (1Σα 15:7), και η επικράτεια που παρέλαβε ο Σολομών από τον Δαβίδ λέγεται ότι έφτανε ως «το όριο της Αιγύπτου». (1Βα 4:21) Άρα, μολονότι η περιοχή που μοιράστηκε στις ισραηλιτικές φυλές δεν εκτεινόταν πέρα από «την κοιλάδα του χειμάρρου της Αιγύπτου», αυτό δεν φαίνεται να αντιβαίνει στην ταύτιση του Σιχώρ με μια «διακλάδωση του Νείλου» στο εδάφιο Ιησούς του Ναυή 13:3 και με «τον ποταμό της Αιγύπτου» στο εδάφιο 1 Χρονικών 13:5.

ΣΙΧΩΡ

(Σιχώρ) [αιγυπτιακής προέλευσης· σημαίνει «Λιμνούλα του Ώρου»].

Προφανώς η ανατολικότερη διακλάδωση του ποταμού Νείλου στην περιοχή του Δέλτα. Το όνομα Σιχώρ, στις τέσσερις περιπτώσεις όπου εμφανίζεται στο εβραϊκό κείμενο, συσχετίζεται πάντα με την Αίγυπτο. (Ιη 13:3: «διακλάδωση του Νείλου»· 1Χρ 13:5: “ποταμός”·