ΣΕΜΑΪΑΣ

(Σεμαΐας) [σημαίνει «Ο Ιεχωβά Έχει Ακούσει»].

1. Συμεωνίτης, ένας μακρινός απόγονος του οποίου συμμετείχε σε μια εκστρατεία που έγινε τον καιρό του Εζεκία με σκοπό την κατάληψη βοσκότοπων από τους Χαναναίους.—1Χρ 4:24, 37-41.

2. Γιος του Ιωήλ από τη φυλή του Ρουβήν.—1Χρ 5:3, 4.

3. Αρχηγός του Λευιτικού οίκου του Ελιζαφάν. Ο Σεμαΐας και 200 αδελφοί του, αφού αγίασαν τον εαυτό τους, συμμετείχαν στην πομπή που έφερε την κιβωτό της διαθήκης στην Ιερουσαλήμ.—1Χρ 15:4, 8, 11-16.

4. Γραμματέας των Λευιτών ο οποίος κατέγραψε τις 24 ιερατικές υποδιαιρέσεις που οργανώθηκαν με βάση τις οδηγίες του Δαβίδ. Ήταν γιος του Νεθανήλ.—1Χρ 24:6.

5. Πρωτότοκος γιος του Ωβήδ-εδώμ, Λευίτης. Ο Σεμαΐας και οι γιοι του καταγράφηκαν όλοι ως πυλωροί με διορισμό τις αποθήκες του αγιαστηρίου.—1Χρ 26:1, 4, 6, 7, 12, 13, 15.

6. Προφήτης του Ιεχωβά στη διάρκεια της βασιλείας του Ροβοάμ, γιου του Σολομώντα. Μετά την εξέγερση των δέκα βόρειων φυλών το 997 Π.Κ.Χ., ο Σεμαΐας εξήγγειλε τα λόγια του Ιεχωβά τα οποία απαγόρευαν στον Ροβοάμ να επιχειρήσει να τις ανακαταλάβει. (1Βα 12:21-24· 2Χρ 11:1-4) Το πέμπτο έτος (993 Π.Κ.Χ.) του Ροβοάμ, ο Αιγύπτιος Βασιλιάς Σισάκ εισέβαλε στον Ιούδα και ο Σεμαΐας πληροφόρησε τον Ροβοάμ και τους άρχοντές του ότι ο Ιεχωβά τούς είχε εγκαταλείψει επειδή Τον είχαν εγκαταλείψει αυτοί. Ωστόσο, ο Ροβοάμ και οι άρχοντές του ταπείνωσαν τον εαυτό τους, γι’ αυτό και ο Ιεχωβά μετρίασε τις καταστροφικές συνέπειες της εισβολής. (2Χρ 12:1-12) Ο Σεμαΐας, επίσης, συνέταξε ένα από τα αρχεία της βασιλείας του Ροβοάμ.—2Χρ 12:15.

7. Ένας από τους Λευίτες τους οποίους έστειλε ο Βασιλιάς Ιωσαφάτ το τρίτο έτος της βασιλείας του (934 Π.Κ.Χ.) να διδάξουν το Νόμο στις πόλεις του Ιούδα.—2Χρ 17:7-9.

8. Λευίτης, απόγονος του Ιεδουθούν, τον οποίο διόρισε ο Εζεκίας κατά το πρώτο έτος της διακυβέρνησής του (745 Π.Κ.Χ.) να βοηθήσει στον καθαρισμό του ναού. Ο Σεμαΐας και οι υπόλοιποι Λευίτες κατέβασαν τα ακάθαρτα αντικείμενα στην Κοιλάδα Κιδρόν. (2Χρ 29:12, 14-16) Πιθανώς είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Αρ. 9.

9. Ένας από τους Λευίτες που διένεμαν τα δέκατα και τις άλλες συνεισφορές στις πόλεις των ιερέων κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Εζεκία. (2Χρ 31:6, 12, 14, 15) Πιθανώς είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Αρ. 8.

10. Ένας από τους Λευίτες αρχηγούς που συνεισέφεραν ζώα με γενναιοδωρία για να προσφερθούν ως θυσία στο μεγάλο εορτασμό του Πάσχα που τέλεσε ο Ιωσίας.—2Χρ 35:1, 9.

11. Πατέρας του Ουριγία, ενός προφήτη συγχρόνου του Ιερεμία, από την Κιριάθ-ιαρίμ.—Ιερ 26:20.

12. Πατέρας του Δελαΐα, ενός Ιουδαίου άρχοντα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ιωακείμ.—Ιερ 36:12.

13. Ψευδοπροφήτης από την πόλη Νεχελάμ, πολέμιος του Ιερεμία. Πάρθηκε αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα μαζί με τον Ιωαχίν το 617 Π.Κ.Χ. Από εκεί έγραψε μια επιστολή στον ιερέα Σοφονία και στους άλλους ιερείς στην Ιερουσαλήμ, κατακρίνοντας τον Ιερεμία για το ότι προέλεγε μια μακρά περίοδο εξορίας και για το ότι παρότρυνε τους εξορίστους να εγκατασταθούν στη Βαβυλωνία. Ο Σεμαΐας ισχυρίστηκε πως έπρεπε να βάλουν τον Ιερεμία σε ξύλινα δεσμά. Ωστόσο, ο Ιεχωβά προφήτευσε ότι, επειδή ο Σεμαΐας επιχείρησε να κάνει τους Ιουδαίους να εμπιστευτούν στο ψεύδος και επειδή αυτά που είπε ήταν απροκάλυπτη ανταρσία, ούτε αυτός ούτε οι απόγονοί του θα ήταν ανάμεσα στους εξορίστους που θα επαναπατρίζονταν.—Ιερ 29:24-32.

14. Ιερέας, και πιθανώς ιδρυτής μιας ιερατικής οικογένειας, ο οποίος επέστρεψε με τον Ζοροβάβελ στην Ιερουσαλήμ το 537 Π.Κ.Χ. Κατά την επόμενη γενιά, επικεφαλής του πατρικού οίκου του Σεμαΐα ήταν ο Ιεχωνάθαν. (Νε 12:1, 6, 7, 12, 18) Ο εκπρόσωπός τους, ή κάποιος άλλος συνονόματος ιερέας, επικύρωσε την εθνική διαθήκη που συνάφθηκε όταν ήταν κυβερνήτης ο Νεεμίας.—Νε 10:1, 8.

15. Λευίτης, απόγονος του Ιεδουθούν, ένας γιος ή απόγονος του οποίου ονόματι Αβδιού έζησε στην Ιερουσαλήμ μετά την εξορία.—1Χρ 9:16, 34.

16. Λευίτης, από τους απογόνους του Μεραρί, που και αυτός έζησε στην Ιερουσαλήμ μετά τη βαβυλωνιακή εξορία. Γιος του Ασσούβ.—1Χρ 9:14, 34· Νε 11:15.

17. Ένας από τους αρχηγούς των γιων του Αδωνικάμ οι οποίοι συνόδευσαν τον Έσδρα στην Ιερουσαλήμ το 468 Π.Κ.Χ. Ενδεχομένως είναι ένας από εκείνους τους οποίους έστειλε ο Έσδρας να ζητήσουν διακόνους για το αγιαστήριο, με αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν μερικοί Λευίτες και Νεθινίμ για το ταξίδι.—Εσδ 8:1, 13, 16-20.

18. Ένας από τους ιερείς τους οποίους παρακίνησε ο Έσδρας όταν έφτασε στην Ιερουσαλήμ να εξαποστείλουν τις αλλοεθνείς συζύγους που είχαν πάρει. Γιος του Χαρίμ.—Εσδ 10:10, 11, 21, 44.

19. Γιος κάποιου άλλου Χαρίμ, ο οποίος ήταν ένας από τους Ισραηλίτες που επίσης είχαν πάρει αλλοεθνείς συζύγους αλλά τις εξαπέστειλαν.—Εσδ 10:25, 31, 44.

20. Ένας από εκείνους που βοήθησαν στην επισκευή του τείχους της Ιερουσαλήμ, γιος του Σεχανία και πυλωρός—πιθανότατα, λοιπόν, Λευίτης.—Νε 3:29.

21. Ο ψευδοπροφήτης τον οποίο μίσθωσαν ο Τωβίας και ο Σαναβαλλάτ για να πει στον Νεεμία ότι δήθεν απειλούνταν η ζωή του, προσπαθώντας έτσι να φοβίσει τον Νεεμία και να τον κάνει να αμαρτήσει με το να κρυφτεί στο ναό, ενώ δεν ήταν ιερέας. Γιος του Δελαΐα.—Νε 6:10-13.

22. Κάποιος που έλαβε μέρος στην πομπή της εγκαινίασης την οποία διευθέτησε ο Νεεμίας μετά την ανοικοδόμηση του τείχους της Ιερουσαλήμ.—Νε 12:31-34.

23. Ιερέας από την οικογένεια του Ασάφ, κάποιος απόγονος του οποίου συμμετείχε στην ίδια πομπή προφανώς ως σαλπιγκτής.—Νε 12:31, 35.

24. Ιερέας, μουσικός στην ίδια πομπή, προφανώς συγγενής του Αρ. 23.—Νε 12:31, 36.

25. Ιερέας ο οποίος προφανώς σάλπιζε όταν, στα πλαίσια της εγκαινίασης του τείχους, οι δύο χορωδίες ευχαριστήριων ύμνων συναντήθηκαν στον οίκο του Ιεχωβά.—Νε 12:40-42.

26. Μακρινός απόγονος του Δαβίδ. (1Χρ 3:9, 10, 22) Μερικοί λόγιοι πιστεύουν ότι η φράση «και οι γιοι του Σεμαΐα» στη μέση του εδαφίου 22 (μετά την οποία παρατίθενται μόνο πέντε ονόματα) πρέπει να παραλειφθεί ως προϊόν λανθασμένης αντιγραφής, ώστε να αποδοθούν στον Σεχανία έξι γιοι. Ωστόσο, άλλοι λόγιοι υποστηρίζουν ότι ο Σεμαΐας και οι πέντε γιοι του λογίζονται ως οι έξι απόγονοι του Σεχανία.