Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός

Κύρια Σημεία από το Βιβλίο του Έσδρα

ΤΟ ΓΡΑΦΙΚΟ βιβλίο του Έσδρα συνεχίζει από το σημείο όπου τελειώνει το βιβλίο Δεύτερο Χρονικών. Ο συγγραφέας του, ο Έσδρας ο ιερέας, ξεκινάει την αφήγηση με την έκδοση ενός διατάγματος από τον Βασιλιά Κύρο της Περσίας το οποίο επιτρέπει σε ένα υπόλοιπο Ιουδαίων εξορίστων στη Βαβυλώνα να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Η εξιστόρηση ολοκληρώνεται με τον Έσδρα να παίρνει μέτρα ώστε να εξαγνίσει όσους έχουν μολυνθεί συνάπτοντας σχέσεις με το λαό του τόπου. Συνολικά, το βιβλίο καλύπτει περίοδο 70 ετών—από το 537 ως το 467 Π.Κ.Χ.

Ο Έσδρας γράφει το βιβλίο με έναν ξεκάθαρο στόχο: να δείξει πώς εκπλήρωσε ο Ιεχωβά την υπόσχεση που είχε δώσει να ελευθερώσει το λαό Του από την εξορία στη Βαβυλώνα και να αποκαταστήσει την αληθινή λατρεία στην Ιερουσαλήμ. Γι’ αυτό, ο Έσδρας επικεντρώνει την προσοχή μόνο στα γεγονότα που σχετίζονται με αυτόν το σκοπό. Το βιβλίο του Έσδρα αφηγείται πώς ανοικοδομήθηκε ο ναός και πώς εδραιώθηκε και πάλι η λατρεία του Ιεχωβά παρά την εναντίωση που υπήρξε και την ατέλεια του λαού του Θεού. Η αφήγηση μας ενδιαφέρει πολύ διότι και εμείς ζούμε σε καιρό αποκατάστασης. Πολλοί συρρέουν «στο βουνό του Ιεχωβά» και ολόκληρη η γη πρόκειται να «γεμίσει από τη γνώση της δόξας του Ιεχωβά».—Ησαΐας 2:2, 3· Αββακούμ 2:14.

Ο ΝΑΟΣ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΕΙΤΑΙ

(Έσδρας 1:1–6:22)

Ανταποκρινόμενοι στο διάταγμα απελευθέρωσης του Κύρου, περίπου 50.000 Ιουδαίοι εξόριστοι επιστρέφουν στην Ιερουσαλήμ υπό την ηγεσία του Κυβερνήτη Ζοροβάβελ, ή αλλιώς Σασαβασσάρ. Οι επαναπατρισμένοι στήνουν αμέσως το θυσιαστήριο στον τόπο του και αρχίζουν να προσφέρουν θυσίες στον Ιεχωβά.

Το επόμενο έτος οι Ισραηλίτες θέτουν το θεμέλιο του οίκου του Ιεχωβά. Οι εχθροί εξακολουθούν να παρεμβαίνουν στο έργο ανοικοδόμησης και τελικά καταφέρνουν να εξασφαλίσουν ένα βασιλικό διάταγμα για να σταματήσει το έργο. Οι προφήτες Αγγαίος και Ζαχαρίας υποκινούν το λαό να συνεχίσει την κατασκευή του ναού παρά την απαγόρευση. Οι εχθροί τους, φοβούμενοι μη τυχόν εναντιωθούν σε ένα αμετάβλητο περσικό διάταγμα που εξέδωσε αρχικά ο Κύρος, μένουν σε απόσταση. Μια επίσημη έρευνα φέρνει στο φως τη διαταγή του Κύρου «σχετικά με τον οίκο του Θεού στην Ιερουσαλήμ». (Έσδρας 6:3) Το έργο προοδεύει καλά και ολοκληρώνεται.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

1:3-6—Μήπως ήταν αδύναμοι στην πίστη οι Ισραηλίτες οι οποίοι δεν προσφέρθηκαν εθελοντικά να επιστρέψουν στην πατρίδα τους; Μερικοί ίσως δεν επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ επειδή ήταν υλιστές ή δεν είχαν εκτίμηση για την αληθινή λατρεία, αλλά αυτό δεν ίσχυε σε κάθε περίπτωση. Πρώτα από όλα, το ταξίδι των 1.600 χιλιομέτρων προς την Ιερουσαλήμ διαρκούσε τέσσερις με πέντε μήνες. Επιπλέον, η εγκατάσταση σε μια χώρα που είχε παραμείνει έρημη επί 70 χρόνια και η επιτέλεση του έργου ανοικοδόμησης εκεί θα απαιτούσε μεγάλο σωματικό σθένος. Άρα λοιπόν, δυσμενείς περιστάσεις όπως οι σωματικές ασθένειες, η προχωρημένη ηλικία και οι οικογενειακές υποχρεώσεις εμπόδισαν αναμφίβολα την επιστροφή μερικών.

2:43—Ποιοι ήταν οι Νεθινίμ; Ήταν άνθρωποι μη ισραηλιτικής καταγωγής οι οποίοι υπηρετούσαν στο ναό ως δούλοι ή διάκονοι. Μεταξύ αυτών ήταν και οι απόγονοι των Γαβαωνιτών των ημερών του Ιησού του Ναυή, καθώς και άλλοι «που ο Δαβίδ και οι άρχοντες έδωσαν για την υπηρεσία των Λευιτών».—Έσδρας 8:20.

2:55—Ποιοι ήταν οι γιοι των υπηρετών του Σολομώντα; Ήταν μη Ισραηλίτες στους οποίους δόθηκαν ειδικά προνόμια στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Μπορεί να υπηρετούσαν ως γραμματείς ή αντιγραφείς στο ναό ή με κάποια διοικητική αρμοδιότητα.

2:61-63—Ήταν το Ουρίμ και το Θουμμίμ, τα οποία χρησιμοποιούνταν όταν χρειαζόταν να δοθεί απάντηση από τον Ιεχωβά, διαθέσιμα στους επαναπατριζόμενους εξορίστους; Οι διεκδικητές της ιερατικής καταγωγής οι οποίοι δεν κατάφεραν να αποδείξουν τη γενεαλογική τους γραμμή θα μπορούσαν να προσδώσουν νομική ισχύ στις αξιώσεις τους χρησιμοποιώντας το Ουρίμ και το Θουμμίμ. Ο Έσδρας το αναφέρει αυτό μόνο ως πιθανότητα. Οι Γραφές δεν κάνουν λόγο για χρήση του Ουρίμ και του Θουμμίμ τότε ή μεταγενέστερα. Σύμφωνα με την Ιουδαϊκή παράδοση, το Ουρίμ και το Θουμμίμ χάθηκαν με την καταστροφή του ναού το 607 Π.Κ.Χ.

3:12—Γιατί έκλαιγαν «οι ηλικιωμένοι που είχαν δει τον προηγούμενο οίκο» του Ιεχωβά; Αυτοί οι άντρες θυμούνταν πόσο μεγαλοπρεπής ήταν ο ναός που είχε χτίσει ο Σολομών. Το θεμέλιο του καινούριου ναού που βρισκόταν ενώπιόν τους ήταν “μηδαμινό στα μάτια τους” σε σύγκριση με του προηγούμενου. (Αγγαίος 2:2, 3) Θα επανέφεραν οι προσπάθειές τους τη δόξα του προηγούμενου ναού; Πρέπει να ένιωθαν αποκαρδιωμένοι, και γι’ αυτό έκλαιγαν.

3:8-10· 4:23, 24· 6:15, 16—Πόσα χρόνια χρειάστηκαν για την ανοικοδόμηση του ναού; Το θεμέλιο του ναού τέθηκε το 536 Π.Κ.Χ.—«στο δεύτερο έτος από τότε που ήρθαν». Το έργο οικοδόμησης σταμάτησε στις ημέρες του Βασιλιά Αρταξέρξη, το 522 Π.Κ.Χ. Η απαγόρευση συνέχισε να ισχύει μέχρι το 520 Π.Κ.Χ., το δεύτερο έτος του Βασιλιά Δαρείου. Ο ναός ολοκληρώθηκε το έκτο έτος της βασιλείας του, δηλαδή το 515 Π.Κ.Χ. (Βλέπε το πλαίσιο με τίτλο «Πέρσες Βασιλιάδες από το 537 ως το 467 Π.Κ.Χ.») Συνεπώς, η κατασκευή του ναού διήρκεσε περίπου 20 χρόνια.

4:8–6:18 (4:8, υποσημείωση στη ΜΝΚ)—Γιατί γράφτηκαν αυτά τα εδάφια στην αραμαϊκή; Αυτό το τμήμα παραθέτει ως επί το πλείστον επιστολές από κυβερνητικούς αξιωματούχους προς βασιλιάδες, καθώς και τις απαντήσεις των βασιλιάδων. Ο Έσδρας τις αντέγραψε από δημόσια αρχεία που ήταν γραμμένα στην αραμαϊκή, τη γλώσσα του εμπορίου και των διπλωματών εκείνης της εποχής. Άλλα τμήματα της Γραφής τα οποία γράφτηκαν σε αυτή την αρχαία σημιτική γλώσσα είναι τα εδάφια Έσδρας 7:12-26, Ιερεμίας 10:11 και Δανιήλ 2:4β–7:28.

Μαθήματα για Εμάς:

1:2. Όσα προφήτευσε ο Ησαΐας πριν από 200 περίπου χρόνια βγήκαν αληθινά. (Ησαΐας 44:28) Οι προφητείες του Λόγου του Ιεχωβά ποτέ δεν αποτυχαίνουν.

1:3-6. Όπως μερικοί από τους Ισραηλίτες που παρέμειναν στη Βαβυλώνα, έτσι και πολλοί Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν μπορούν να αναλάβουν την ολοχρόνια διακονία ή να υπηρετήσουν εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη. Εντούτοις, υποστηρίζουν και ενθαρρύνουν εκείνους που μπορούν να υπηρετήσουν, ενώ κάνουν και προαιρετικές συνεισφορές για την προώθηση του έργου κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης.

3:1-6. Τον έβδομο μήνα του 537 Π.Κ.Χ. (Τισρί, που αντιστοιχεί με τμήμα της περιόδου Σεπτεμβρίου/Οκτωβρίου), οι πιστοί επαναπατρισμένοι πρόσφεραν την πρώτη τους θυσία. Οι Βαβυλώνιοι είχαν εισβάλει στην Ιερουσαλήμ τον πέμπτο μήνα (Αβ, που αντιστοιχεί με τμήμα της περιόδου Ιουλίου/Αυγούστου) του 607 Π.Κ.Χ., και δύο μήνες αργότερα η καταστροφή της πόλης είχε ολοκληρωθεί. (2 Βασιλέων 25:8-17, 22-26) Όπως προειπώθηκε, η 70χρονη ερήμωση της Ιερουσαλήμ τελείωσε ακριβώς στον προσδιορισμένο καιρό. (Ιερεμίας 25:11· 29:10) Οτιδήποτε προλέγει ο Λόγος του Ιεχωβά βγαίνει πάντοτε αληθινό.

4:1-3. Το πιστό υπόλοιπο απέρριψε μια προσφορά που θα σήμαινε ότι σύναπταν θρησκευτική συμμαχία με οπαδούς της ψεύτικης θρησκείας. (Έξοδος 20:5· 34:12) Παρόμοια, οι λάτρεις του Ιεχωβά σήμερα δεν συμμετέχουν σε κανένα κίνημα συγκρητισμού.

5:1-7· 6:1-12. Ο Ιεχωβά μπορεί να χειριστεί τα ζητήματα έτσι ώστε ο λαός του να έχει επιτυχία.

6:14, 22. Η γεμάτη ζήλο συμμετοχή στο έργο του Ιεχωβά φέρνει την επιδοκιμασία και την ευλογία του.

6:21. Όταν έγιναν μάρτυρες της προόδου του έργου του Ιεχωβά, οι Σαμαρείτες οι οποίοι ζούσαν τότε στη γη του Ιούδα καθώς και οι επαναπατρισμένοι που είχαν υποκύψει σε ειδωλολατρικές επιρροές υποκινήθηκαν να κάνουν τις αναγκαίες αλλαγές στη ζωή τους. Δεν πρέπει και εμείς να συμμετέχουμε με ενθουσιασμό στο θεόδοτο έργο μας, περιλαμβανομένου και του έργου διακήρυξης της Βασιλείας;

Ο ΕΣΔΡΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

(Έσδρας 7:1–10:44)

Πενήντα χρόνια έχουν περάσει από τότε που εγκαινιάστηκε ο ανοικοδομημένος οίκος του Ιεχωβά. Βρισκόμαστε στο έτος 468 Π.Κ.Χ. Παίρνοντας μαζί του ένα υπόλοιπο από το λαό του Θεού καθώς και χρηματικές συνεισφορές, ο Έσδρας πηγαίνει από τη Βαβυλώνα στην Ιερουσαλήμ. Τι βρίσκει εκεί;

Οι άρχοντες λένε στον Έσδρα: «Ο λαός του Ισραήλ και οι ιερείς και οι Λευίτες δεν έχουν αποχωριστεί από τους λαούς των τόπων όσον αφορά τα απεχθή τους πράγματα». Επιπλέον, «το χέρι των αρχόντων και των υποκυβερνητών υπήρξε πρώτο σε αυτή την απιστία». (Έσδρας 9:1, 2) Ο Έσδρας συγκλονίζεται. Λαβαίνει την παρότρυνση να “είναι ισχυρός και να αναλάβει δράση”. (Έσδρας 10:4) Ο Έσδρας κάνει διορθωτικές ενέργειες, και ο λαός ανταποκρίνεται ευνοϊκά.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

7:1, 7, 11—Αναφέρονται όλα αυτά τα εδάφια στον Αρταξέρξη που σταμάτησε το έργο οικοδόμησης; Όχι. Αρταξέρξης είναι όνομα ή τίτλος που αποδόθηκε σε δύο Πέρσες βασιλιάδες. Ο ένας, ο οποίος πρόσταξε να σταματήσει το έργο του ναού το 522 Π.Κ.Χ., ήταν ή ο Βαρδίγιας ή ο Γαυμάτης. Ο Αρταξέρξης της περιόδου κατά την οποία ο Έσδρας ήρθε στην Ιερουσαλήμ είναι ο Αρταξέρξης ο Μακρόχειρας.

7:28–8:20—Γιατί ήταν πολλοί Ιουδαίοι στη Βαβυλώνα απρόθυμοι να ανεβούν στην Ιερουσαλήμ με τον Έσδρα; Παρότι είχαν περάσει 60 και πλέον χρόνια από τότε που η πρώτη ομάδα Ιουδαίων είχε επαναπατριστεί, η Ιερουσαλήμ ήταν αραιοκατοικημένη. Η επιστροφή στην Ιερουσαλήμ σήμαινε ότι θα έπρεπε να δημιουργήσουν μια καινούρια ζωή υπό άβολες και επικίνδυνες συνθήκες. Η Ιερουσαλήμ εκείνων των ημερών, από υλική άποψη, δεν πρόσφερε ελκυστικές προοπτικές στους Ιουδαίους οι οποίοι μπορεί να ευημερούσαν στη Βαβυλώνα. Δεν πρέπει να παραβλέψουμε και το γεγονός ότι το ταξίδι ήταν επικίνδυνο. Όσοι επέστρεψαν έπρεπε να έχουν ισχυρή πίστη στον Ιεχωβά, ζήλο για την αληθινή λατρεία και θάρρος για να κάνουν τη μετακίνηση. Ακόμη και ο Έσδρας ενίσχυσε τον εαυτό του σύμφωνα με το χέρι του Ιεχωβά το οποίο ήταν πάνω του. Στην παρακίνηση του Έσδρα, ανταποκρίθηκαν 1.500 οικογένειες, οι οποίες ίσως αριθμούσαν 6.000 άτομα. Αφού ο Έσδρας ανέλαβε επιπρόσθετες πρωτοβουλίες, 38 Λευίτες και 220 Νεθινίμ ανταποκρίθηκαν.

9:1, 2—Πόσο σοβαρή απειλή συνιστούσε η επιγαμία με το λαό του τόπου; Το αποκαταστημένο έθνος επρόκειτο να είναι φρουρός της λατρείας του Ιεχωβά μέχρι τον ερχομό του Μεσσία. Η επιγαμία με τους άλλους κατοίκους συνιστούσε πραγματική απειλή για την αληθινή λατρεία. Επειδή μερικοί είχαν συμπεθερέψει με τους ειδωλολάτρες, ολόκληρο το έθνος θα μπορούσε τελικά να αφομοιωθεί από τα ειδωλολατρικά έθνη. Η αγνή λατρεία θα μπορούσε να είχε χαθεί από το πρόσωπο της γης. Σε ποιους, λοιπόν, θα ερχόταν ο Μεσσίας; Δεν προξενεί απορία το γεγονός ότι ο Έσδρας έμεινε άναυδος βλέποντας τι είχε λάβει χώρα!

10:3, 44—Γιατί αποβλήθηκαν και τα παιδιά μαζί με τις συζύγους; Αν τα παιδιά είχαν μείνει πίσω, θα αυξάνονταν οι πιθανότητες να επιστρέψουν οι διωγμένες γυναίκες για χάρη των παιδιών. Επίσης, τα μικρά παιδιά χρειάζονται συνήθως τη φροντίδα της μητέρας τους.

Μαθήματα για Εμάς:

7:10. Ως επιμελής μελετητής και αποτελεσματικός δάσκαλος του Λόγου του Θεού, ο Έσδρας έθεσε παράδειγμα για εμάς. Αυτός ετοίμαζε με προσευχή την καρδιά του για να συμβουλεύεται το Νόμο του Ιεχωβά. Καθώς τον συμβουλευόταν, ο Έσδρας έδινε αμέριστη προσοχή σε όσα έλεγε ο Ιεχωβά. Ο Έσδρας εφάρμοζε όσα μάθαινε και αγωνιζόταν να διδάσκει άλλους.

7:13. Ο Ιεχωβά θέλει πρόθυμους υπηρέτες.

7:27, 28· 8:21-23. Ο Έσδρας έδωσε τιμή στον Ιεχωβά, απηύθυνε ειλικρινείς ικεσίες σε αυτόν προτού κάνει το μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι στην Ιερουσαλήμ και ήταν πρόθυμος να διακινδυνεύσει την προσωπική του ασφάλεια για χάρη της δόξας του Θεού. Έθεσε έτσι έξοχο παράδειγμα για εμάς.

9:2. Πρέπει να παίρνουμε στα σοβαρά τη νουθεσία να παντρευόμαστε «μόνο εν Κυρίω».—1 Κορινθίους 7:39.

9:14, 15. Οι κακές συναναστροφές μπορούν να οδηγήσουν στην αποδοκιμασία του Ιεχωβά.

10:2-12, 44. Οι άνθρωποι που είχαν πάρει αλλοεθνείς συζύγους μετανόησαν ταπεινά και διόρθωσαν τις εσφαλμένες οδούς τους. Η στάση τους και οι ενέργειές τους ήταν υποδειγματικές.

Ο Ιεχωβά Τηρεί τις Υποσχέσεις Του

Πόσο πολύτιμο είναι το βιβλίο του Έσδρα για εμάς! Ακριβώς στον προσδιορισμένο καιρό, ο Ιεχωβά εκπλήρωσε την υπόσχεση που είχε δώσει να απελευθερώσει το λαό του από τη βαβυλωνιακή εξορία και να αποκαταστήσει την αληθινή λατρεία στην Ιερουσαλήμ. Δεν ενισχύει αυτό την πίστη μας στον Ιεχωβά και στις υποσχέσεις του;

Σκεφτείτε τα παραδείγματα που παρέχει το βιβλίο του Έσδρα. Ο Έσδρας και το υπόλοιπο που επέστρεψε για να συμμετάσχει στην αποκατάσταση της αγνής λατρείας στην Ιερουσαλήμ έδειξαν υποδειγματική αφοσίωση στον Θεό. Αυτό το βιβλίο τονίζει επίσης την πίστη των θεοφοβούμενων αλλοεθνών και την ταπεινή στάση των μετανοημένων παραβατών. Πράγματι, τα θεόπνευστα λόγια του Έσδρα αποδεικνύουν σαφώς ότι «ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και ασκεί δύναμη».—Εβραίους 4:12.

[Πίνακας/Εικόνα στη σελίδα 18]

ΠΕΡΣΕΣ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 537 ΩΣ ΤΟ 467 Π.Κ.Χ.

Κύρος ο Μέγας (Έσδρας 1:1) πέθανε το 530 Π.Κ.Χ.

Καμβύσης, ή αλλιώς Ασσουήρης (Έσδρας 4:6) 530-522 Π.Κ.Χ.

Αρταξέρξης—Βαρδίγιας ή Γαυμάτης (Έσδρας 4:7) 522 Π.Κ.Χ. (Δολοφονήθηκε αφού βασίλεψε μόνο εφτά μήνες)

Δαρείος Α΄ (Έσδρας 4:24) 522-486 Π.Κ.Χ.

Ξέρξης, ή αλλιώς Ασσουήρηςa 486-475 Π.Κ.Χ. (Κυβέρνησε ως συμβασιλιάς με τον Δαρείο Α΄ από το 496-486 Π.Κ.Χ.)

Αρταξέρξης ο Μακρόχειρας (Έσδρας 7:1) 475-424 Π.Κ.Χ.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα]

Ασσουήρης

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Κύρος

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Ο Κύλινδρος του Κύρου ανέφερε την πολιτική του επαναπατρισμού των αιχμαλώτων

[Ευχαριστίες]

Cylinder: Photograph taken by courtesy of the British Museum

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Γνωρίζετε τι έκανε τον Έσδρα αποτελεσματικό δάσκαλο;