Τα Παιδιά Μας—Πολύτιμη Κληρονομιά

«Δείτε! Οι γιοι είναι κληρονομιά από τον Ιεχωβά· ο καρπός της κοιλιάς είναι ανταμοιβή».—ΨΑΛΜΟΣ 127:3.

 1.Πώς γεννήθηκε το πρώτο ανθρώπινο βρέφος;

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ τα θαυματουργικά γεγονότα που κατέστησε δυνατά ο Ιεχωβά Θεός με τον τρόπο με τον οποίο δημιούργησε τον πρώτο άντρα και την πρώτη γυναίκα. Τόσο ο πατέρας, ο Αδάμ, όσο και η μητέρα, η Εύα, πρόσφεραν ένα μέρος του εαυτού τους το οποίο αναπτύχθηκε μέσα στη μήτρα της Εύας και έγινε ένα πλήρως διαμορφωμένο καινούριο άτομο—το πρώτο ανθρώπινο βρέφος. (Γένεση 4:1) Μέχρι σήμερα, η σύλληψη και η γέννηση ενός παιδιού μάς γεμίζουν θαυμασμό και περιγράφονται από πολλούς ως πραγματικό θαύμα.

 2. Γιατί θα λέγατε ότι αυτό που συμβαίνει στη μήτρα μιας εγκύου αποτελεί θαύμα;

² Μέσα σε 270 περίπου ημέρες, το αρχικό κύτταρο που δημιουργήθηκε μέσα στη μητέρα ως αποτέλεσμα της ένωσής της με τον πατέρα μεγαλώνει και γίνεται ένα βρέφος το οποίο αποτελείται από τρισεκατομμύρια κύτταρα. Μέσα στο αρχικό εκείνο κύτταρο υπάρχουν οι απαραίτητες οδηγίες για να παραχθούν περισσότερα από 200 είδη κυττάρων. Ακολουθώντας αυτές τις θαυμαστές οδηγίες, οι οποίες είναι πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση, αυτά τα εκπληκτικής πολυπλοκότητας κύτταρα αναπτύσσονται ακριβώς με τη σωστή σειρά και με το σωστό τρόπο ώστε να σχηματίσουν ένα νέο ζωντανό πλάσμα!

 3. Γιατί πολλοί σκεπτόμενοι άνθρωποι συμφωνούν ότι ο Θεός πρέπει να είναι υπεύθυνος για τη γέννηση ενός νέου ζωντανού ανθρώπου;

³ Ποιος, κατά τη γνώμη σας, είναι ο πραγματικός πλάστης του βρέφους; Είναι ασφαλώς Εκείνος ο οποίος δημιούργησε αρχικά τη ζωή. Ο Βιβλικός ψαλμωδός έψαλε: «Γνωρίστε ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός. Αυτός μας έφτιαξε και όχι εμείς». (Ψαλμός 100:3) Γονείς, γνωρίζετε καλά ότι αυτό το πολύτιμο πλασματάκι δεν το δημιουργήσατε χάρη στη δική σας ιδιοφυΐα. Μόνο ένας Θεός με άπειρη σοφία θα μπορούσε να είναι υπεύθυνος για το θαυματουργικό σχηματισμό ενός νέου ζωντανού ανθρώπου. Εδώ και χιλιάδες χρόνια, σκεπτόμενοι άνθρωποι αποδίδουν το σχηματισμό ενός παιδιού στη μήτρα της μητέρας του στον Μεγαλειώδη Δημιουργό. Εσείς το κάνετε αυτό;—Ψαλμός 139:13-16.

 4. Ποιο ανθρώπινο ελάττωμα δεν θα μπορούσε ποτέ να αποδοθεί στον Ιεχωβά;

⁴ Ωστόσο, μήπως ο Ιεχωβά είναι ένας ψυχρός Δημιουργός που απλώς έθεσε σε λειτουργία μια βιολογική διαδικασία με την οποία οι άντρες και οι γυναίκες θα μπορούσαν να αποκτούν απογόνους; Ορισμένοι άνθρωποι είναι ψυχροί, αλλά ο Ιεχωβά δεν είναι ποτέ. (Ψαλμός 78:38-40) Η Αγία Γραφή λέει στο εδάφιο Ψαλμός 127:3: «Δείτε! Οι γιοι [καθώς και οι κόρες] είναι κληρονομιά από τον Ιεχωβά· ο καρπός της κοιλιάς είναι ανταμοιβή». Ας εξετάσουμε τώρα τι είναι κληρονομιά και τι αποδεικνύει.

Κληρονομιά και Ανταμοιβή

 5. Γιατί αποτελούν τα παιδιά κληρονομιά;

⁵ Η κληρονομιά μοιάζει με δώρο. Οι γονείς σε πολλές περιπτώσεις εργάζονται σκληρά επί μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να αφήσουν κληρονομιά στα παιδιά τους. Αυτή μπορεί να αποτελείται από χρήματα, ακίνητη περιουσία ή ίσως κάποιο πολύτιμο απόκτημα. Σε κάθε περίπτωση, η κληρονομιά είναι απόδειξη της αγάπης του γονέα. Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Θεός έχει δώσει στους γονείς τα παιδιά τους ως κληρονομιά. Αυτά αποτελούν δώρα αγάπης από εκείνον. Αν είστε γονέας, πιστεύετε πως οι ενέργειές σας δείχνουν ότι βλέπετε τα παιδιά σας ως δώρο που σας έχει εμπιστευτεί ο Δημιουργός του σύμπαντος;

 6. Για ποιο σκοπό έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους την ικανότητα να αποκτούν παιδιά;

⁶ Ο σκοπός για τον οποίο ο Ιεχωβά χορήγησε αυτό το δώρο ήταν να κατοικηθεί η γη από τους απογόνους του Αδάμ και της Εύας. (Γένεση 1:27, 28· Ησαΐας 45:18) Ο Ιεχωβά δεν δημιούργησε κάθε άνθρωπο ατομικά, όπως δημιούργησε τα εκατομμύρια των αγγέλων. (Ψαλμός 104:4· Αποκάλυψη 4:11) Απεναντίας, ο Θεός επέλεξε να δημιουργήσει τους ανθρώπους με την ικανότητα να αποκτούν παιδιά τα οποία θα είχαν αναγνωρίσιμες ομοιότητες με τους γονείς τους. Τι θαυμάσιο προνόμιο είναι για έναν πατέρα και μια μητέρα να φέρουν στον κόσμο και να φροντίσουν έναν τέτοιον καινούριο άνθρωπο! Ως γονείς, ευχαριστείτε τον Ιεχωβά για τη δυνατότητα που σας έδωσε να χαρείτε αυτή την πολύτιμη κληρονομιά;

Μάθετε από το Παράδειγμα του Ιησού

 7. Σε αντίθεση με ορισμένους γονείς, πώς έδειχνε ο Ιησούς ενδιαφέρον και συμπόνια για «τους γιους των ανθρώπων»;

⁷ Δυστυχώς, δεν θεωρούν όλοι οι γονείς ανταμοιβή τα παιδιά. Πολλοί δείχνουν λίγη συμπόνια για τα παιδιά τους. Τέτοιοι γονείς δεν αντανακλούν τη στάση του Ιεχωβά ή του Γιου του. (Ψαλμός 27:10· Ησαΐας 49:15) Αντίθετα, αναλογιστείτε το ενδιαφέρον που εκδήλωνε ο Ιησούς για τα νεαρά άτομα. Ακόμα και πριν έρθει ο Ιησούς στη γη ως άνθρωπος—όταν ήταν ισχυρό πνευματικό πρόσωπο στον ουρανό—η Γραφή λέει ότι “τα πράγματα για τα οποία έτρεφε συμπάθεια αφορούσαν τους γιους των ανθρώπων”. (Παροιμίες 8:31) Η αγάπη του για τους ανθρώπους ήταν τόσο μεγάλη ώστε έδωσε πρόθυμα τη ζωή του ως λύτρο για να μπορέσουμε εμείς να λάβουμε αιώνια ζωή.—Ματθαίος 20:28· Ιωάννης 10:18.

 8. Πώς έθεσε ο Ιησούς καλό παράδειγμα για τους γονείς;

⁸ Ενόσω βρισκόταν στη γη, ο Ιησούς έθεσε ιδιαίτερα καλό παράδειγμα για τους γονείς. Σκεφτείτε τι έκανε. Αφιέρωνε χρόνο για τα παιδιά, ακόμα και όταν ήταν πολύ απασχολημένος και πιεσμένος. Τα παρατηρούσε καθώς έπαιζαν στην αγορά και χρησιμοποίησε κάποιες πλευρές της συμπεριφοράς τους στη διδασκαλία του. (Ματθαίος 11:16, 17) Στη διάρκεια του τελευταίου του ταξιδιού προς την Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς γνώριζε ότι επρόκειτο να υποφέρει και να θανατωθεί. Γι’ αυτό, όταν οι άνθρωποι έφεραν παιδάκια για να τον δουν, οι μαθητές του Ιησού, επιδιώκοντας ίσως να τον προστατέψουν από επιπρόσθετη πίεση, προσπάθησαν να απομακρύνουν τα παιδιά. Αλλά ο Ιησούς επιτίμησε τους μαθητές του. Δείχνοντας ότι “έτρεφε συμπάθεια” για τα μικρά παιδιά, είπε: «Αφήστε τα παιδάκια να έρχονται σε εμένα· μην προσπαθείτε να τα σταματήσετε».—Μάρκος 10:13, 14.

 9. Γιατί αυτά που κάνουμε μπορεί να είναι πιο σημαντικά από αυτά που λέμε;

⁹ Μπορούμε να διδαχτούμε από το παράδειγμα του Ιησού. Όταν μας πλησιάζουν νεαρά άτομα, πώς αντιδρούμε—ακόμα και όταν είμαστε απασχολημένοι; Αντιδρούμε όπως ο Ιησούς; Αυτό που χρειάζονται τα παιδιά, ιδιαίτερα από τους γονείς τους, είναι αυτό που ο Ιησούς ήταν πρόθυμος να τους δώσει—το χρόνο και την προσοχή του. Ομολογουμένως, λόγια όπως «σ’ αγαπώ» είναι σημαντικά. Εντούτοις, οι πράξεις μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια. Η αγάπη σας εκδηλώνεται όχι μόνο με αυτά που λέτε αλλά ακόμα περισσότερο με αυτά που κάνετε. Φαίνεται από το χρόνο, την προσοχή και τη φροντίδα που δίνετε στα παιδιά σας. Όλα αυτά, όμως, ίσως να μην αποφέρουν απτά αποτελέσματα, τουλάχιστον όχι τόσο γρήγορα όσο θα ελπίζατε. Απαιτείται υπομονή. Μπορούμε να μάθουμε την υπομονή αν μιμούμαστε τον τρόπο με τον οποίο φερόταν ο Ιησούς στους μαθητές του.

Η Υπομονή και η Στοργή του Ιησού

10. Πώς έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης, και πόση επιτυχία είχε αυτό αρχικά;

¹⁰ Ο Ιησούς ήξερε ότι μεταξύ των μαθητών του υπήρχε συνεχής ανταγωνισμός για εξοχότητα. Μια ημέρα, όταν έφτασε στην Καπερναούμ με τους μαθητές του, τους ρώτησε: «“Για ποιο πράγμα λογοφέρνατε στο δρόμο;” Αυτοί έμεναν σιωπηλοί, γιατί στο δρόμο είχαν λογοφέρει μεταξύ τους για το ποιος είναι ο μεγαλύτερος». Αντί να τους επιτιμήσει με σκληρότητα, ο Ιησούς τούς έδωσε ένα πρακτικό μάθημα προσπαθώντας να τους διδάξει την ταπεινοφροσύνη. (Μάρκος 9:33-37) Απέφερε αυτό το μάθημα τα επιθυμητά αποτελέσματα; Όχι αμέσως. Περίπου έξι μήνες αργότερα, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης έβαλαν τη μητέρα τους να ζητήσει από τον Ιησού εξέχουσες θέσεις στη Βασιλεία. Και πάλι, ο Ιησούς διόρθωσε υπομονετικά τον τρόπο σκέψης τους.—Ματθαίος 20:20-28.

11. (α) Ποια καθιερωμένη εργασία δεν έκαναν οι απόστολοι του Ιησού όταν πήγαν στο ανώγειο μαζί του; (β) Τι έκανε ο Ιησούς, και είχαν επιτυχία οι προσπάθειές του εκείνη τη φορά;

¹¹ Σύντομα ήρθε το Πάσχα του 33 Κ.Χ., και ο Ιησούς συναντήθηκε ιδιαιτέρως με τους αποστόλους του για να τηρήσει τη γιορτή. Όταν πήγαν στο ανώγειο, ούτε ένας από τους 12 αποστόλους δεν πήρε την πρωτοβουλία να προσφέρει την καθιερωμένη υπηρεσία, δηλαδή να πλύνει τα σκονισμένα πόδια των άλλων—μια ταπεινή εργασία την οποία έκανε συνήθως κάποιος υπηρέτης ή μια γυναίκα του σπιτιού. (1 Σαμουήλ 25:41· 1 Τιμόθεο 5:10) Πόσο θα πρέπει να λυπήθηκε ο Ιησούς όταν είδε ότι οι μαθητές του εξακολουθούσαν να δείχνουν πως επιζητούσαν υψηλές θέσεις! Γι’ αυτό, ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια του καθενός από αυτούς και κατόπιν τους απηύθυνε θερμή έκκληση να ακολουθήσουν το παράδειγμά του υπηρετώντας τους άλλους. (Ιωάννης 13:4-17) Το έκαναν αυτό; Η Γραφή δείχνει ότι αργότερα το ίδιο βράδυ «έγινε μεταξύ τους και έντονη λογομαχία για το ποιος από αυτούς φαινόταν να είναι ο μεγαλύτερος».—Λουκάς 22:24.

12. Πώς μπορούν οι γονείς να μιμούνται τον Ιησού καθώς προσπαθούν να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους;

¹² Όταν τα παιδιά σας δεν ανταποκρίνονται στις συμβουλές σας, αντιλαμβάνεστε εσείς οι γονείς πώς πρέπει να ένιωθε ο Ιησούς; Προσέξτε ότι ο Ιησούς δεν παραιτήθηκε των προσπαθειών όσον αφορά τους αποστόλους του, μολονότι εκείνοι αργούσαν να διορθώσουν τα ελαττώματά τους. Η υπομονή του τελικά απέφερε καρπούς. (1 Ιωάννη 3:14, 18) Γονείς, θα κάνετε καλά να μιμείστε την αγάπη και την υπομονή του Ιησού, χωρίς ποτέ να παραιτείστε των προσπαθειών που καταβάλλετε για να εκπαιδεύσετε τα παιδιά σας.

13. Γιατί δεν πρέπει ο γονέας να διώχνει απότομα το παιδί του όταν αυτό θέλει να ρωτήσει κάτι;

¹³ Τα νεαρά άτομα χρειάζεται να καταλαβαίνουν ότι οι γονείς τους τα αγαπούν και ενδιαφέρονται για αυτά. Ο Ιησούς ήθελε να ξέρει τι σκέφτονταν οι μαθητές του, γι’ αυτό και άκουγε όταν είχαν ερωτήματα. Τους ρωτούσε τι νόμιζαν για ορισμένα ζητήματα. (Ματθαίος 17:25-27) Ναι, η καλή διδασκαλία περιλαμβάνει το να ακούμε προσεκτικά και να εκδηλώνουμε γνήσιο ενδιαφέρον. Όταν το παιδί θέλει να ρωτήσει κάτι, ο γονέας πρέπει να αντισταθεί στην τάση να το διώξει λέγοντας απότομα: «Φύγε από εδώ! Δεν βλέπεις ότι έχω δουλειά;» Αν ο γονέας είναι όντως απασχολημένος, θα πρέπει να πει στο παιδί ότι θα συζητήσουν το ζήτημα αργότερα. Κατόπιν, οι γονείς πρέπει να φροντίσουν να γίνει η συγκεκριμένη συζήτηση. Το παιδί θα καταλάβει έτσι ότι ο γονέας ενδιαφέρεται πραγματικά για αυτό και θα του ανοίγει πιο εύκολα την καρδιά του.

14. Τι μπορούν να μάθουν οι γονείς από τον Ιησού όσον αφορά την εκδήλωση στοργής στα παιδιά τους;

¹⁴ Είναι κατάλληλο να εκδηλώνουν οι γονείς τη στοργή τους αγκαλιάζοντας τα παιδιά τους; Και πάλι, οι γονείς μπορούν να μάθουν από τον Ιησού. Η Γραφή λέει ότι «πήρε τα παιδιά στην αγκαλιά του και άρχισε να τα ευλογεί, θέτοντας τα χέρια του πάνω σε αυτά». (Μάρκος 10:16) Πώς νομίζετε ότι ανταποκρίθηκαν τα παιδάκια; Αναμφίβολα, συγκινήθηκαν οι καρδιές τους, και ελκύστηκαν στον Ιησού! Αν υπάρχει γνήσια στοργή και αγάπη ανάμεσα σε εσάς τους γονείς και στα παιδιά σας, εκείνα θα ανταποκρίνονται πιο εύκολα στις προσπάθειες που καταβάλλετε για να τα διαπαιδαγωγήσετε και να τα διδάξετε.

Το Ζήτημα της Ποσότητας του Χρόνου

15, 16. Ποια είναι μια δημοφιλής αντίληψη περί ανατροφής των παιδιών, και ποιο ήταν προφανώς το έναυσμα για αυτήν;

¹⁵ Ορισμένοι αμφισβητούν το αν τα παιδιά χρειάζονται πραγματικά πολύ χρόνο και στοργική προσοχή από πλευράς των γονέων τους. Μια θεωρία περί ανατροφής των παιδιών η οποία έχει προωθηθεί τεχνηέντως λέγεται ποιοτικός χρόνος. Οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας ισχυρίζονται ότι τα παιδιά δεν χρειάζονται πολύ από το χρόνο των γονέων τους αρκεί ο λίγος χρόνος που δαπανάται μαζί τους να είναι ουσιαστικός, καλά προετοιμασμένος και προγραμματισμένος. Είναι άραγε σωστή η αντίληψη περί ποιοτικού χρόνου, και επινοήθηκε έχοντας υπόψη την ευημερία των νεαρών ατόμων;

¹⁶ Κάποιος συγγραφέας, ο οποίος είχε μιλήσει με πολλά παιδιά, είπε ότι αυτό που «ήθελαν πιο πολύ από τους γονείς τους ήταν περισσότερος χρόνος» καθώς και «αμέριστη προσοχή». Είναι αξιοσημείωτο ότι ένας καθηγητής παρατήρησε: «Ο όρος [ποιοτικός χρόνος] δημιουργήθηκε επειδή οι γονείς ένιωθαν ενοχές. Οι άνθρωποι έδωσαν στον εαυτό τους την άδεια να δαπανούν λιγότερο χρόνο με τα παιδιά τους». Πόσο χρόνο πρέπει να δαπανούν οι γονείς με τα παιδιά τους;

17. Τι χρειάζονται τα παιδιά από τους γονείς τους;

¹⁷ Η Αγία Γραφή δεν λέει. Ωστόσο, στους Ισραηλίτες γονείς δόθηκε η παρότρυνση να μιλούν με τα παιδιά τους όταν βρίσκονταν στο σπίτι τους, όταν περπατούσαν στο δρόμο, όταν ξάπλωναν και όταν σηκώνονταν. (Δευτερονόμιο 6:7) Αυτό σημαίνει σαφώς ότι οι γονείς χρειάζεται να επικοινωνούν με τα παιδιά τους και να τα διδάσκουν συνεχώς κάθε μέρα.

18. Πώς αξιοποιούσε ο Ιησούς τις ευκαιρίες για να εκπαιδεύει τους μαθητές του, και τι μπορούν να μάθουν από αυτό οι γονείς;

¹⁸ Ο Ιησούς εκπαίδευε επιτυχώς τους μαθητές του ενόσω έτρωγε μαζί τους, ταξίδευε μαζί τους, ακόμα και όταν ξεκουραζόταν μαζί τους. Με αυτόν τον τρόπο αξιοποιούσε κάθε ευκαιρία για να τους διδάσκει. (Μάρκος 6:31, 32· Λουκάς 8:1· 22:14) Παρόμοια, οι Χριστιανοί γονείς πρέπει να είναι άγρυπνοι ώστε να χρησιμοποιούν κάθε ευκαιρία για να εδραιώνουν και να διατηρούν καλή επικοινωνία με τα παιδιά τους και για να τα εκπαιδεύουν στις οδούς του Ιεχωβά.

Τι να Διδάσκετε και Πώς

19. (α) Τι άλλο χρειάζεται εκτός από το να δαπανάμε χρόνο με τα παιδιά; (β) Τι χρειάζεται πρωτίστως να διδάσκουν οι γονείς τα νεαρά άτομα;

¹⁹ Το να δαπανάτε απλώς χρόνο με τα παιδιά, ακόμα και το να τα διδάσκετε, δεν αρκεί για να τα αναθρέψετε με επιτυχία. Ζωτική σημασία έχει και το τι τα διδάσκετε. Προσέξτε πώς τονίζει η Αγία Γραφή ποιο πρέπει να είναι το αντικείμενο της διδασκαλίας. «Αυτά τα λόγια τα οποία σε προστάζω σήμερα», λέει, «πρέπει να τα ενσταλάζεις στους γιους σου». Ποια είναι «αυτά τα λόγια» τα οποία χρειάζεται να διδαχτούν τα παιδιά; Προφανώς, είναι τα λόγια που είχαν μόλις αναφερθεί, δηλαδή: «Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη τη ζωτική σου δύναμη». (Δευτερονόμιο 6:5-7) Ο Ιησούς είπε ότι αυτή είναι η σημαντικότερη από όλες τις εντολές του Θεού. (Μάρκος 12:28-30) Οι γονείς χρειάζεται πρωτίστως να διδάσκουν τα νεαρά άτομα για τον Ιεχωβά, εξηγώντας γιατί μόνο αυτός αξίζει την ολόψυχη αγάπη και αφοσίωσή μας.

20. Τι πρόσταξε ο Θεός τους γονείς των αρχαίων χρόνων να διδάσκουν στα παιδιά τους;

²⁰ Ωστόσο, «αυτά τα λόγια» τα οποία παροτρύνονται οι γονείς να διδάσκουν στα παιδιά τους περιλαμβάνουν περισσότερα από το να αγαπάει κάποιος τον Θεό με όλο του το είναι. Θα παρατηρήσετε ότι στο προηγούμενο κεφάλαιο του Δευτερονομίου ο Μωυσής επαναλαμβάνει τους νόμους που έγραψε ο Θεός στις πέτρινες πλάκες—τις Δέκα Εντολές. Αυτοί οι νόμοι περιλαμβάνουν εντολές οι οποίες απαγορεύουν το ψέμα, την κλοπή, το φόνο και τη μοιχεία. (Δευτερονόμιο 5:11-22) Άρα λοιπόν, η ανάγκη να μεταδίδουν ηθικές αξίες στα παιδιά τους εντυπωνόταν στους γονείς των αρχαίων χρόνων. Οι Χριστιανοί γονείς σήμερα χρειάζεται να παρέχουν στα παιδιά τους παρόμοια εκπαίδευση προκειμένου να τα βοηθήσουν να έχουν ασφαλές, ευτυχισμένο μέλλον.

21. Τι σήμαινε η οδηγία σύμφωνα με την οποία ο λόγος του Θεού έπρεπε να “ενσταλάζεται” στα νεαρά άτομα;

²¹ Προσέξτε ότι λέγεται στους γονείς πώς πρέπει να διδάσκουν «αυτά τα λόγια», δηλαδή τις εντολές, στα παιδιά τους: «Πρέπει να τα ενσταλάζεις στους γιους σου». Η λέξη «ενσταλάζω» σημαίνει «διδάσκω και εντυπώνω με συχνές επαναλήψεις ή νουθεσίες· προτρέπω ή εμφυτεύω κάτι στη διάνοια». Στην ουσία, λοιπόν, ο Θεός λέει στους γονείς να καταρτίσουν ένα καθορισμένο πρόγραμμα Βιβλικής εκπαίδευσης, το οποίο θα αποσκοπεί συγκεκριμένα στο να εντυπωθούν τα πνευματικά ζητήματα στις διάνοιες των παιδιών τους.

22. Τι ειπώθηκε στους Ισραηλίτες γονείς να κάνουν για να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους, και τι σήμαινε αυτό;

²² Για ένα τέτοιο καθορισμένο πρόγραμμα απαιτείται πρωτοβουλία από την πλευρά των γονέων. Η Αγία Γραφή λέει: «Πρέπει να τα δέσεις [«αυτά τα λόγια», δηλαδή τις εντολές του Θεού] ως σημείο πάνω στο χέρι σου, και θα είναι κορδέλα στο μέτωπο, ανάμεσα στα μάτια σου· και πρέπει να τα γράψεις πάνω στους παραστάτες του σπιτιού σου και στις πύλες σου». (Δευτερονόμιο 6:8, 9) Αυτό δεν σημαίνει ότι οι γονείς πρέπει κυριολεκτικά να γράψουν τους νόμους του Θεού σε παραστάτες και πύλες, να δέσουν ένα αντίγραφο των νόμων στα χέρια των παιδιών τους και να βάλουν ένα ανάμεσα στα μάτια τους. Απεναντίας, το σημείο είναι ότι οι γονείς πρέπει να κρατούν την προσοχή των παιδιών τους διαρκώς στραμμένη στις διδασκαλίες του Θεού. Η διδασκαλία των παιδιών τους πρέπει να γίνεται με τέτοια τακτικότητα και συνέπεια σαν να βρίσκονταν οι διδασκαλίες του Θεού μπροστά στα παιδιά συνεχώς.

23. Τι θα εξεταστεί στη μελέτη της επόμενης εβδομάδας;

²³ Ποια είναι μερικά ιδιαιτέρως σημαντικά πράγματα που χρειάζεται να διδάσκουν οι γονείς στα παιδιά τους; Γιατί είναι ζωτικό σήμερα τόσο να διδάσκονται όσο και να εκπαιδεύονται τα παιδιά να προστατεύουν τον εαυτό τους; Ποια βοήθεια είναι τώρα διαθέσιμη για τους γονείς, η οποία συμβάλλει στην αποτελεσματική διδασκαλία των παιδιών τους; Αυτά και άλλα ερωτήματα τα οποία απασχολούν πολλούς γονείς θα εξεταστούν στο επόμενο άρθρο.

Γονείς, Προστατέψτε την Πολύτιμη Κληρονομιά Σας

«Η σοφία είναι για προστασία . . . Διατηρεί στη ζωή τους κατόχους της».—ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 7:12.

 1. Γιατί πρέπει να βλέπουν οι γονείς τα παιδιά τους ως δώρα;

ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ φέρνουν στον κόσμο ένα νέο ζωντανό πλάσμα το οποίο έχει σωματικά χαρακτηριστικά και ψυχικά γνωρίσματα παρόμοια με τα δικά τους. Η Αγία Γραφή αποκαλεί αυτά τα μικρά παιδιά «κληρονομιά από τον Ιεχωβά». (Ψαλμός 127:3) Εφόσον εκείνος είναι ο αληθινός Ζωοδότης, ο Ιεχωβά ουσιαστικά εμπιστεύεται στους γονείς κάτι που σε τελική ανάλυση ανήκει σε αυτόν. (Ψαλμός 36:9) Γονείς, πώς βλέπετε το γεγονός ότι λάβατε ένα τέτοιο πολύτιμο δώρο από τον Θεό;

 2. Πώς ανταποκρίθηκε ο Μανωέ μόλις έμαθε ότι επρόκειτο να γίνει πατέρας;

² Ασφαλώς, ένα τέτοιο δώρο πρέπει να γίνεται δεκτό με ταπεινοφροσύνη και εκτίμηση. Πριν από 3.000 και πλέον χρόνια, ο Ισραηλίτης Μανωέ ανταποκρίθηκε με αυτόν τον τρόπο όταν η σύζυγός του πληροφορήθηκε από έναν άγγελο ότι επρόκειτο να αποκτήσει παιδί. Μόλις άκουσε τα ευχάριστα νέα, ο Μανωέ προσευχήθηκε: «Συγχώρησέ με, Ιεχωβά. Ο άνθρωπος του αληθινού Θεού που μόλις έστειλες ας έρθει πάλι σε εμάς, σε παρακαλώ, και ας μας δώσει κατεύθυνση για το τι πρέπει να κάνουμε στο παιδί που θα γεννηθεί». (Κριτές 13:8) Γονείς, τι μπορείτε να μάθετε από το παράδειγμα του Μανωέ;

Γιατί Είναι η Θεϊκή Βοήθεια Αναγκαία Τώρα

 3. Γιατί είναι η βοήθεια του Θεού για την ανατροφή των παιδιών ιδιαίτερα αναγκαία σήμερα;

³ Τώρα περισσότερο από ποτέ, οι γονείς χρειάζονται τη βοήθεια του Ιεχωβά για να αναθρέψουν τα παιδιά τους. Για ποιο λόγο; Ο Σατανάς ο Διάβολος και οι άγγελοί του ρίχτηκαν από τον ουρανό κάτω στη γη. «Αλίμονο στη γη», προειδοποιεί η Γραφή, «επειδή ο Διάβολος κατέβηκε σε εσάς, έχοντας μεγάλο θυμό, καθώς γνωρίζει ότι έχει μικρό χρονικό διάστημα». (Αποκάλυψη 12:7-9, 12) «Σαν λιοντάρι που βρυχιέται», εξηγεί η Γραφή, ο Σατανάς “ζητάει να καταβροχθίσει κάποιον”. (1 Πέτρου 5:8) Τα λιοντάρια επιτίθενται συνήθως στα πιο ευάλωτα ζώα, πολλές φορές στα νεαρά ζώα. Ενεργώντας σοφά, λοιπόν, οι Χριστιανοί γονείς αποβλέπουν στον Ιεχωβά για καθοδηγία ώστε να προστατέψουν τα παιδιά τους. Πόσες προσπάθειες καταβάλλετε εσείς προς αυτή την κατεύθυνση;

 4. (α) Αν οι γονείς γνώριζαν ότι ένα λιοντάρι κυκλοφορούσε ελεύθερο στη γειτονιά, πώς θα αντιδρούσαν; (β) Τι χρειάζονται τα παιδιά για να προστατευτούν;

⁴ Αν ξέρατε ότι ένα λιοντάρι κυκλοφορούσε ελεύθερο στη γειτονιά, η προστασία των παιδιών σας θα αποτελούσε ασφαλώς πρώτιστο μέλημά σας. Ο Σατανάς ενεργεί σαν αρπακτικό. Προσπαθεί να διαφθείρει το λαό του Θεού και να τον κάνει ανάξιο της επιδοκιμασίας Του. (Ιώβ 2:1-7· 1 Ιωάννη 5:19) Τα παιδιά είναι εύκολος στόχος. Για να ξεφύγουν από τις παγίδες του Διαβόλου, τα παιδιά πρέπει να γνωρίσουν τον Ιεχωβά και να υπακούν σε αυτόν. Η Γραφική γνώση είναι ουσιώδης. «Αυτό σημαίνει αιώνια ζωή», είπε ο Ιησούς, «το να αποκτούν γνώση για εσένα, τον μόνο αληθινό Θεό, και για αυτόν που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό». (Ιωάννης 17:3) Επιπρόσθετα, τα νεαρά άτομα χρειάζονται σοφία—την ικανότητα να κατανοούν και να εφαρμόζουν όσα μαθαίνουν. Εφόσον «η σοφία διατηρεί στη ζωή τους κατόχους της», εσείς, γονείς, χρειάζεται να ενσταλάξετε την αλήθεια στις καρδιές των παιδιών σας. (Εκκλησιαστής 7:12) Πώς μπορείτε να το κάνετε αυτό;

 5. (α) Πώς μπορεί να μεταδοθεί η σοφία; (β) Πώς περιγράφει το βιβλίο των Παροιμιών την αξία της σοφίας;

⁵ Μπορείτε—και πρέπει—να διαβάζετε στα παιδιά σας το Λόγο του Θεού. Αλλά για να τα βοηθήσετε να αγαπήσουν τον Ιεχωβά και να υπακούν σε αυτόν απαιτούνται περισσότερα—απαιτείται κατανόηση από μέρους τους. Για παράδειγμα: Ίσως ειπωθεί σε ένα παιδί να μη διασχίζει το δρόμο χωρίς να κοιτάξει και από τις δύο μεριές. Ωστόσο, μερικά παιδιά δεν υπακούν. Γιατί; Ίσως να μην τους έχουν εξηγήσει αρκετές φορές ή με τρόπο που εντυπώνει τον κίνδυνο στη διάνοια ενός παιδιού τις συνέπειες που θα υποστούν αν τα χτυπήσει αυτοκίνητο, έτσι ώστε να υπερνικηθεί η «ανοησία» η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε ατύχημα. Η μετάδοση σοφίας απαιτεί χρόνο, καθώς και πολλή υπομονή. Πόσο πολύτιμη είναι, όμως, η σοφία! «Οι οδοί της είναι οδοί τερπνότητας», λέει η Γραφή, «και όλοι οι δρόμοι της ειρήνη. Είναι δέντρο ζωής για όσους την αγκαλιάζουν, και όσοι την κρατούν σφιχτά θα αποκαλούνται ευτυχισμένοι».—Παροιμίες 3:13-18· 22:15.

Διδασκαλία που Μεταδίδει Σοφία

 6. (α) Γιατί τα παιδιά ενεργούν πολλές φορές άσοφα; (β) Ποια μάχη βρίσκεται σε εξέλιξη;

⁶ Πολλές φορές τα νεαρά άτομα ενεργούν με εσφαλμένο τρόπο, όχι επειδή δεν έχουν διδαχτεί το σωστό, αλλά επειδή η διδασκαλία δεν έχει φτάσει στην καρδιά τους—στον εσωτερικό τους εαυτό. Ο Διάβολος μάχεται για την καρδιά των νεαρών. Με τα δόλια σχέδιά του φροντίζει να εκτίθενται στις ασεβείς επιρροές του κόσμου του. Προσπαθεί επίσης να εκμεταλλευτεί την κληρονομημένη αμαρτωλή τάση που έχουν να κάνουν κακά πράγματα. (Γένεση 8:21· Ψαλμός 51:5) Οι γονείς χρειάζεται να αντιληφθούν ότι γίνεται πραγματικός πόλεμος για την καρδιά των παιδιών τους.

 7. Γιατί δεν αρκεί να λέμε στο παιδί τι είναι σωστό και τι εσφαλμένο;

⁷ Συνήθως οι γονείς λένε στο παιδί τι είναι σωστό και τι εσφαλμένο, πιστεύοντας ότι του έχουν διδάξει μια συγκεκριμένη ηθική αρχή. Ίσως λένε στο παιδί ότι είναι εσφαλμένο να λέμε ψέματα, να κλέβουμε ή να έχουμε σεξουαλικές σχέσεις με οποιοδήποτε άτομο με το οποίο δεν είμαστε παντρεμένοι. Ωστόσο, το παιδί χρειάζεται να έχει ισχυρότερο κίνητρο για να υπακούσει—όχι απλώς επειδή έτσι του λένε οι γονείς του. Αυτά είναι νόμοι του Ιεχωβά. Το παιδί πρέπει να μάθει ότι αποτελεί πορεία σοφίας το να υπακούει στις εντολές του Θεού.—Παροιμίες 6:16-19· Εβραίους 13:4.

 8. Ποιο είδος διδασκαλίας μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να ενεργούν σοφά;

⁸ Η πολυπλοκότητα του σύμπαντος, η ποικιλομορφία των ζωντανών πλασμάτων, η εναλλαγή των εποχών—όλα αυτά μπορούν να βοηθήσουν το μικρό παιδί να αντιληφθεί την ύπαρξη ενός πάνσοφου Δημιουργού. (Ρωμαίους 1:20· Εβραίους 3:4) Επιπλέον, το παιδί πρέπει να διδαχτεί ότι ο Θεός το αγαπάει και έχει φροντίσει μέσω της θυσίας του Γιου Του να του δώσει αιώνια ζωή, καθώς και ότι μπορεί να κάνει τον Θεό ευτυχισμένο υπακούοντας σε όσα λέει Εκείνος. Τότε το παιδί θα θέλει πιθανότατα να υπηρετεί τον Ιεχωβά, παρά τις απόπειρες που κάνει ο Διάβολος για να το εμποδίσει.—Παροιμίες 22:6· 27:11· Ιωάννης 3:16.

 9. (α) Τι απαιτεί η διδασκαλία που σώζει ζωές; (β) Τι υποδεικνύεται στους πατέρες να κάνουν, και τι περιλαμβάνει αυτό;

⁹ Το είδος της διδασκαλίας που προστατεύει το παιδί και το υποκινεί να κάνει το σωστό προϋποθέτει χρόνο, προσοχή και σχεδιασμό. Απαιτεί να δέχονται οι γονείς καθοδηγία από τον Θεό. Η Γραφή λέει: «Εσείς, πατέρες, . . . να ανατρέφετε [τα παιδιά σας] με τη διαπαιδαγώγηση και τη νουθεσία του Ιεχωβά». (Εφεσίους 6:4) Τι σημαίνει αυτό; Η λέξη «νουθεσία» του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου προέρχεται από ένα ρήμα που σημαίνει «θέτω νου σε». Συνεπώς, οι πατέρες στην ουσία παροτρύνονται να θέτουν το νου του Ιεχωβά στα παιδιά τους. Τι προστασία θα αποτελεί αυτό για τα νεαρά άτομα! Αν ενσταλάζονται στη διάνοια των παιδιών οι σκέψεις του Θεού, οι απόψεις του, αυτά προστατεύονται από την αδικοπραγία.

Επιθυμία Υποκινούμενη από Αγάπη

10. Για να εκπαιδεύσετε αποτελεσματικά το παιδί σας, τι είναι σημαντικό να γνωρίζετε;

¹⁰ Ωστόσο, για να εκπληρώσετε την επιθυμία που έχετε να αναθρέψετε το παιδί σας σωστά, οι προσπάθειές σας πρέπει να υποκινούνται από αγάπη. Ένας σημαντικός παράγοντας είναι η καλή επικοινωνία. Να μαθαίνετε τι συμβαίνει στη ζωή του παιδιού σας και ποιες είναι οι απόψεις του. Δημιουργώντας άνετη ατμόσφαιρα, να παρακινείτε διακριτικά το παιδί σας να εκφραστεί. Μερικές φορές, αυτά που θα πει ίσως σας συγκλονίσουν. Προσέξτε πολύ να μην αντιδράσετε υπερβολικά. Απεναντίας, να ακούτε με συμπονετικό ενδιαφέρον.

11. Πώς μπορεί να θέτει ο γονέας το νου του Θεού στο παιδί;

¹¹ Μπορεί όντως να έχετε διαβάσει στο παιδί σας από τη Γραφή τους νόμους του Θεού που απαγορεύουν τη σεξουαλική ανηθικότητα, και μάλιστα περισσότερες από μία φορές. (1 Κορινθίους 6:18· Εφεσίους 5:5) Αυτό ίσως έχει εντυπώσει στα παιδιά σας τι ευαρεστεί τον Ιεχωβά και τι όχι. Ωστόσο, για να θέσετε το νου του Ιεχωβά στο παιδί απαιτούνται περισσότερα πράγματα. Τα παιδιά χρειάζονται βοήθεια για να κάνουν λογικούς συλλογισμούς γύρω από την αξία των νόμων του Ιεχωβά. Πρέπει να είναι πεπεισμένα ότι οι νόμοι του είναι ορθοί και καλοί και ότι υπακούοντας σε αυτούς θα κάνουν το σωστό και θα εκδηλώνουν αγάπη. Μόνο αν συζητάτε λογικά με τα παιδιά σας από τις Γραφές ώστε να αποδεχτούν την άποψη του Θεού μπορεί να λεχθεί ότι τους έχετε θέσει το νου του.

12. Πώς μπορεί να βοηθήσει ο γονέας το παιδί του να αποκτήσει τη σωστή άποψη για τις σεξουαλικές σχέσεις;

¹² Όταν μιλάτε για το σεξ, θα μπορούσατε να ρωτήσετε: «Νομίζεις ότι η υπακοή στο νόμο του Ιεχωβά που λέει να μην έχουμε προγαμιαίες σεξουαλικές σχέσεις στερεί από ένα άτομο την ευτυχία;» Να παροτρύνετε το παιδί σας να εξηγήσει την απάντησή του. Αφού ανασκοπήσετε τη θαυμαστή προμήθεια του Θεού για την τεκνοποίηση, θα μπορούσατε να ρωτήσετε: «Νομίζεις ότι ο στοργικός μας Θεός θα έφτιαχνε νόμους οι οποίοι θα μας στερούσαν την απόλαυση της ζωής; Ή πιστεύεις ότι οι νόμοι του υπάρχουν για να μας κάνουν ευτυχισμένους και να μας προστατεύουν;» (Ψαλμός 119:1, 2· Ησαΐας 48:17) Εξακριβώστε πώς σκέφτεται το παιδί σας για αυτό το ζήτημα. Στη συνέχεια μπορείτε να στρέψετε την προσοχή σε παραδείγματα που δείχνουν πώς η σεξουαλική ανηθικότητα έχει οδηγήσει σε οδύνη και προβλήματα. (2 Σαμουήλ 13:1-33) Αν συζητάτε λογικά με το παιδί σας ώστε να κατανοήσει και να αποδεχτεί την άποψη του Θεού, θα έχετε κάνει πολλά για να θέσετε το νου του Θεού στο παιδί. Μπορείτε, όμως, να κάνετε κάτι ακόμη.

13. Η κατανόηση ποιου πράγματος μπορεί ιδιαίτερα να υποκινήσει ένα παιδί να υπακούει στον Ιεχωβά;

¹³ Ενεργώντας σοφά, δεν θα διδάξετε απλώς στο παιδί σας τις συνέπειες της ανυπακοής στον Ιεχωβά, αλλά θα εξηγήσετε και πώς επηρεάζεται προσωπικά ο Ιεχωβά από τον τρόπο με τον οποίο ζούμε. Δείξτε στο παιδί σας από την Αγία Γραφή ότι μπορούμε να προξενήσουμε πόνο στον Ιεχωβά όταν δεν κάνουμε το θέλημά του. (Ψαλμός 78:41) Θα μπορούσατε να ρωτήσετε: «Γιατί δεν θέλεις να πληγώσεις τον Ιεχωβά;» και να εξηγήσετε: «Ο εχθρός του Θεού, ο Σατανάς, ισχυρίζεται ότι υπηρετούμε τον Ιεχωβά για ιδιοτελείς λόγους και όχι επειδή τον αγαπούμε». Κατόπιν εξηγήστε ότι ο Ιώβ, διακρατώντας ακεραιότητα, έκανε την καρδιά του Θεού να χαίρεται, δίνοντας απάντηση στην ψευδή κατηγορία του Σατανά. (Ιώβ 1:9-11· 27:5) Το παιδί σας χρειάζεται να καταλάβει ότι, ανάλογα με το πώς συμπεριφέρεται, μπορεί είτε να χαροποιήσει είτε να λυπήσει τον Ιεχωβά. (Παροιμίες 27:11) Αυτά και πολλά άλλα ζωτικά μαθήματα μπορείτε να τα διδάξετε στα παιδιά χρησιμοποιώντας το βιβλίο Μάθε από τον Μεγάλο Δάσκαλο.a

Ικανοποιητικά Αποτελέσματα

14, 15. (α) Ποια μαθήματα του βιβλίου Δάσκαλος έχουν υποκινήσει κάποια παιδιά; (β) Ποια καλά αποτελέσματα είχατε εσείς χρησιμοποιώντας το βιβλίο; (Βλέπε επίσης πλαίσιο στις σελίδες 18, 19.)

¹⁴ Ένας παππούς από την Κροατία, ο οποίος διαβάζει το βιβλίο Δάσκαλος με τον εφτάχρονο εγγονό του, γράφει ότι το παιδί τού είπε: «Η μαμά είπε να κάνω κάτι, αλλά εγώ δεν ήθελα. Τότε θυμήθηκα το κεφάλαιο “Η Υπακοή σε Προστατεύει”, και έτσι ξαναγύρισα και της είπα ότι θα υπακούσω». Αναφορικά με το κεφάλαιο «Γιατί Δεν Πρέπει να Λέμε Ψέματα», ένα ζευγάρι από τη Φλόριντα των ΗΠΑ δήλωσε: «Περιέχει ερωτήσεις που υποκινούν τα παιδιά να ανοίξουν την καρδιά τους και να παραδεχτούν λάθη που διαφορετικά δεν θα παραδέχονταν».

¹⁵ Το βιβλίο Δάσκαλος έχει περισσότερες από 230 εικόνες, και υπάρχει μια λεζάντα, δηλαδή ένα σχόλιο, για κάθε εικόνα ή ομάδα εικόνων. «Πολλές φορές ο γιος μου καρφώνει τα μάτια του σε μια εικόνα και δεν θέλει να γυρίσουμε σελίδα», παρατήρησε μια μητέρα γεμάτη ευγνωμοσύνη. «Οι εικόνες δεν είναι μόνο ελκυστικές, αλλά διδάσκουν κιόλας, ή τουλάχιστον υποκινούν τα παιδιά να κάνουν ερωτήσεις. Σχετικά με μια εικόνα όπου ένα παιδί βλέπει τηλεόραση σε σκοτεινό δωμάτιο, ο γιος μου ρώτησε: “Μαμά, τι κάνει αυτό το παιδί;” με τόνο που έδειχνε ότι ήξερε πως κάτι δεν πήγαινε καλά». Η λεζάντα της εικόνας λέει: «Ποιος μπορεί να δει όλα όσα κάνουμε;»

Ζωτική Εκπαίδευση για την Εποχή Μας

16. Τι είναι σημαντικό να διδάσκονται τα παιδιά στην εποχή μας, και γιατί;

¹⁶ Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ποια είναι η κατάλληλη και ποια η ακατάλληλη χρήση των απόκρυφων μερών του σώματός τους. Εντούτοις, αυτή η συζήτηση δεν είναι πάντοτε εύκολη. Κάποια αρθρογράφος σχολίασε ότι μεγάλωσε σε μια εποχή κατά την οποία η χρήση λέξεων που αναφέρονται στα σεξουαλικά όργανα θεωρούνταν χυδαία. Αναφορικά με τη διδασκαλία των παιδιών της, έγραψε: «Θα πρέπει να ξεπεράσω την αμηχανία μου». Η αλήθεια είναι πως, όταν οι γονείς αποφεύγουν από αμηχανία το θέμα του σεξ, αυτό δεν προστατεύει το παιδί. Η σεξουαλική κακοποίηση γίνεται από άτομα που εκμεταλλεύονται την άγνοια των παιδιών. Το βιβλίο Μάθε από τον Μεγάλο Δάσκαλο ασχολείται με αυτό το ζήτημα με κατάλληλο, αξιοπρεπή τρόπο. Το να λαβαίνουν τα παιδιά πληροφόρηση για το σεξ δεν τους αφαιρεί την αθωότητά τους, ενώ η έλλειψη πληροφόρησης μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να τη στερηθούν.

17. Πώς βοηθάει το βιβλίο Δάσκαλος τους γονείς να διδάξουν τα παιδιά τους σχετικά με το σεξ;

¹⁷ Στο κεφάλαιο 10, όταν γίνεται λόγος για τους πονηρούς αγγέλους οι οποίοι ήρθαν στη γη και απέκτησαν παιδιά, απευθύνεται στο παιδί η ερώτηση: «Τι γνωρίζεις σχετικά με τις σεξουαλικές σχέσεις;» Το βιβλίο δίνει μια απλή, αξιοπρεπή απάντηση. Αργότερα, το κεφάλαιο 32 εξηγεί πώς μπορούν τα παιδιά να προστατευτούν από άτομα που θέλουν να τα κακοποιήσουν σεξουαλικά. Πολλές επιστολές έχουν αναφέρει ότι αυτού του είδους η διδασκαλία έχει ζωτική σημασία. Μια μητέρα σχολίασε: «Την περασμένη εβδομάδα, όταν πήγαμε το γιο μου, τον Τζέιβαν, στην παιδίατρό του, εκείνη ρώτησε αν είχαμε συζητήσει μαζί του για την κατάλληλη χρήση των απόκρυφων μερών του σώματος. Εντυπωσιάστηκε πολύ όταν έμαθε ότι είχαμε κάνει αυτή τη συζήτηση χρησιμοποιώντας το καινούριο μας βιβλίο».

18. Πώς εξετάζει το βιβλίο Δάσκαλος το θέμα της απόδοσης τιμής στα εθνικά σύμβολα;

¹⁸ Ένα άλλο κεφάλαιο αναφέρεται στη Γραφική αφήγηση για τους τρεις Εβραίους νεαρούς, τον Σεδράχ, τον Μισάχ και τον Αβδενεγώ, οι οποίοι αρνήθηκαν να προσκυνήσουν μια εικόνα που συμβόλιζε το βαβυλωνιακό Κράτος. (Δανιήλ 3:1-30) Ορισμένοι ίσως δεν συσχετίζουν την απόδοση τιμής σε μια εικόνα με το χαιρετισμό της σημαίας, πράγμα που κάνει το βιβλίο Δάσκαλος. Εντούτοις, προσέξτε τι είπε ο συγγραφέας Έντουαρντ Γκάφνι σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Ο Καθολικός των ΗΠΑ (U.S. Catholic). Ανέφερε πως, όταν η κόρη του, μετά την πρώτη της ημέρα στο δημόσιο σχολείο, του είπε ότι είχε μάθει μια «καινούρια προσευχή στο σχολείο», εκείνος της ζήτησε να την επαναλάβει. «Έβαλε το χέρι στην καρδιά», είπε ο Γκάφνι, «και άρχισε να λέει καμαρωτά: “Ορκίζομαι αφοσίωση στη σημαία . . . ”» Ο ίδιος συνέχισε: «Εντελώς ξαφνικά, συνειδητοποίησα κάτι. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είχαν δίκιο. Υπάρχει μια μορφή εθνικής πνευματικής διάστασης η οποία διαμορφώνεται στα σχολεία μας από πολύ νωρίς—μια ανεπιφύλακτη, υπέρμετρη αφοσίωση».

Αξίζει Κάθε Προσπάθεια

19. Ποιες ανταμοιβές αποφέρει η διδασκαλία των παιδιών;

¹⁹ Πράγματι, η διδασκαλία των παιδιών σας αξίζει κάθε προσπάθεια που καταβάλλετε. Μια μητέρα από το Κάνσας των ΗΠΑ δάκρυσε όταν έλαβε ένα γράμμα από το γιο της, στο οποίο έγραφε: «Νιώθω πολύ τυχερός που ανατράφηκα έτσι ώστε να γίνω σχετικά σταθερός και πλήρης από συναισθηματική άποψη. Εσύ και ο μπαμπάς είστε ασφαλώς αξιέπαινοι». (Παροιμίες 31:28) Το βιβλίο Μάθε από τον Μεγάλο Δάσκαλο μπορεί να βοηθήσει πολύ περισσότερους γονείς να διδάξουν τα παιδιά τους ώστε να προστατέψουν αυτή την πολύτιμη κληρονομιά.

20. Τι πρέπει να θυμούνται πάντοτε οι γονείς, και ποια επίδραση πρέπει να έχει αυτό πάνω τους;

²⁰ Τα παιδιά μας αξίζουν όλο το χρόνο, την προσοχή και την προσπάθεια που μπορούμε να τους αφιερώσουμε. Είναι μικρά για πολύ λίγο καιρό. Να αξιοποιείτε κάθε ευκαιρία για να είστε μαζί τους και να τα βοηθάτε. Δεν θα το μετανιώσετε ποτέ. Θα σας αγαπήσουν. Να θυμάστε πάντοτε ότι τα παιδιά σας αποτελούν δώρο του Θεού για εσάς. Τι πολύτιμη κληρονομιά που είναι! (Ψαλμός 127:3-5) Γι’ αυτό, να τα μεταχειρίζεστε ανάλογα, σαν να είστε υπόλογοι στον Θεό για τον τρόπο με τον οποίο τα ανατρέφετε, γιατί σε τελική ανάλυση είστε υπόλογοι.

[Υποσημείωση]