Ανταποκρίθηκαν Ανιδιοτελώς στην Αγάπη του Θεού — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Ανταποκρίθηκαν Ανιδιοτελώς στην Αγάπη του Θεού

‘Ας υμνολογώσιν εις τον Ιεχωβά τα ελέη αυτού και τα θαυμάσια αυτού τα προς τους υιούς των ανθρώπων’.—ΨΑΛΜΟΣ 107:8.

1. Πώς τονίζει ο απόστολος Ιωάννης την ιδιότητα της αγάπης στην πρώτη του επιστολή;

«Ο ΘΕΟΣ είναι αγάπη». Πόσο γεμάτα νόημα είναι αυτά τα λόγια! Δεν είναι περίεργο που ο απόστολος Ιωάννης θεώρησε αναγκαίο να τα επαναλάβει στην πρώτη του επιστολή. (1 Ιωάννου 4:8, 16) Ο Ιεχωβά Θεός δεν είναι μόνο αγάπη, αλλά είναι επίσης η προσωποποίηση της αγάπης.

2. Με ποιους τρόπους έδειξε ο Θεός αγάπη, με το να δημιουργήσει τον άντρα και τη γυναίκα, και με το να προμηθεύσει γι’ αυτούς;

² Σκεφτείτε την αγάπη που έδειξε ο Θεός σχετικά με τον τρόπο που μας δημιούργησε. Τα γεμάτα εκτίμηση λόγια του Δαβίδ είναι πολύ κατάλληλα. Ως θεόπνευστος ψαλμωδός είπε: «Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην». (Ψαλμός 139:14) Για να μπορούμε να ζούμε με υγεία και ευτυχία, ο Θεός έκανε ατέλειωτες απολαύσεις δυνατές για εμάς μέσω των πέντε αισθήσεων που έχουμε—την όραση, την ακοή, τη γεύση, την όσφρηση και την αφή. Τι ομορφιά βλέπουμε στη δημιουργία που μας περιβάλλει! Πόσο υπέροχα είναι τα πολλά και διάφορα φυτά και ζώα, για να μην αναφέρουμε τις ομορφιές των ανθρώπινων μορφών και χαρακτηριστικών! Ο Θεός επίσης έκανε προσιτή σ’ εμάς μια υπέροχη ποικιλία φρούτων, λαχανικών και άλλων τροφών. (Ψαλμός 104:13-16) Δικαιολογημένα, ο απόστολος Παύλος υπενθύμισε στους κατοίκους των αρχαίων Λύστρων ότι ο Θεός ‘αγαθοποιούσε, δίνοντάς τους από τον ουρανό βροχές και καιρούς καρποφόρους, γεμίζοντας τις καρδιές τους με τροφή και ευφροσύνη’.—Πράξεις 14:17.

3. Με τι θαυμάσιες ικανότητες μας έχει προικίσει ο Θεός;

³ Σκεφτείτε, επίσης, τις ευλογίες που συνδέονται με την ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή. Ακόμα περισσότερο, συλλογιστείτε όλα όσα μπορούμε να απολαύσουμε λόγω των διανοητικών και συναισθηματικών μας ικανοτήτων: της φαντασίας, της λογικής, της μνήμης, της συνείδησης και ιδιαίτερα της ικανότητας που έχουμε να λατρεύουμε—που όλες μαζί μάς τοποθετούν πολύ πιο ψηλά από τα ζώα· και ούτε θα πρέπει να παραβλέψουμε τις απολαύσεις που μπορεί να μας δώσει η μουσική. Αυτά και πολλά άλλα δώρα είναι εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού για εμάς.

4. Ποιες εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού έχουν δοκιμάσει οι άνθρωποι μετά την παράβαση των πρώτων τους γονέων;

⁴ Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Αδάμ και η Εύα απολάμβαναν πολυποίκιλες χαρές όταν ήταν σε τέλεια κατάσταση στον κήπο της Εδέμ. (Γένεσις 2:7-9, 22, 23) Αλλά όταν έπαψαν να ανταποκρίνονται ανιδιοτελώς σε όλες τις αποδείξεις της θεϊκής αγάπης που απολάμβαναν, μήπως ο Θεός απέρριψε όλο το ανθρώπινο γένος; Ούτε κατά διάνοια! Αμέσως έκανε προμήθειες για να επανορθώσει όλα τα κακά που προέκυψαν από την παράβαση των πρώτων μας γονέων. (Γένεσις 3:15) Ο Ιεχωβά εκδήλωσε επίσης αγάπη με το να ανέχεται υπομονετικά τους ατελείς απογόνους του Αδάμ. (Ρωμαίους 5:12) Για πόσο καιρό; Για 6.000 χρόνια περίπου μέχρι και σήμερα! Ο Θεός έχει δείξει ιδιαίτερη αγάπη στην πολιτεία του με τους δούλους του. Αληθεύουν πράγματι τα λόγια: ‘Ιεχωβά, Ιεχωβά ο Θεός, οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος, και αληθινός, φυλάττων έλεος εις χιλιάδας, συγχωρών ανομίαν και παράβασιν και αμαρτίαν’.—Έξοδος 34:6, 7.

5. Πώς έδειξε ο Ιεχωβά στοργική υπομονή στην πολιτεία του με το έθνος Ισραήλ;

⁵ Ναι, μεγάλη ήταν πράγματι και η υπομονή που έδειξε ο Ιεχωβά Θεός στην πολιτεία του με τους Ισραηλίτες, από τη στιγμή που τους διαμόρφωσε ως έθνος, στους πρόποδες του όρους Σινά, μέχρις ότου η ισχυρογνωμοσύνη τους τον ανάγκασε να τους απορρίψει ολοκληρωτικά. Όπως διαβάζουμε στα εδάφια 2 Χρονικών 36:15, 16: ‘Παρήγγειλεν εις αυτούς Ιεχωβά ο Θεός των πατέρων αυτών δια χειρός των απεσταλμένων αυτού, εγειρόμενος πρωί και εξαποστέλλων· διότι εφείδετο του λαού αυτού και του κατοικητηρίου αυτού. Αλλ’ αυτοί εχλεύαζον τους απεσταλμένους του Θεού και κατεφρόνουν τους λόγους αυτού και έσκωπτον τους προφήτας αυτού, εωσού η οργή του Ιεχωβά ανέβη κατά του λαού αυτού, ώστε δεν ήτο θεραπεία’. Αλλά υπήρχαν και άτομα που ανταποκρίθηκαν ανιδιοτελώς στην αγάπη του Ιεχωβά Θεού. Για να δούμε πώς το έκαναν αυτό, ας εξετάσουμε τώρα τη ζωή μερικών απ’ αυτούς τους ανθρώπους. Αυτό θα προλειάνει το έδαφος για να δούμε πώς εμείς οι ίδιοι μπορούμε να ανταποκριθούμε στην αγάπη του Ιεχωβά με πολύ πρακτικούς τρόπους.

Πώς Ανταποκρίθηκε Ανιδιοτελώς ο Μωυσής

6. Με ποιους τρόπους ήταν αξιοσημείωτο το παράδειγμα του Μωυσή, και με ποιες ιδιότητες δοκίμασε την αγάπη του Θεού;

⁶ Ο Μωυσής ήταν ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα ατόμου που ανταποκρίθηκε ανιδιοτελώς στην αγάπη του Θεού. Τι ευκαιρίες είχε μπροστά του ο Μωυσής, ως υιοθετημένος γιος της θυγατέρας του Φαραώ! Αλλά αυτός προτίμησε «να κακουχήται με τον λαόν του Θεού παρά να έχη πρόσκαιρον απόλαυσιν αμαρτίας, κρίνας τον υπέρ του Χριστού ονειδισμόν μεγαλήτερον πλούτον παρά τους εν Αιγύπτω θησαυρούς». (Εβραίους 11:25, 26) Κάποτε ο Μωυσής ήθελε να απελευθερώσει τους αδελφούς του, τους Ισραηλίτες, από τη δουλεία στην Αίγυπτο. Αλλά αυτοί δεν εκτίμησαν τις προσπάθειές του, ούτε ήταν ο προσδιορισμένος καιρός του Θεού για την απελευθέρωσή τους. (Πράξεις 7:23-29) Εντούτοις, δεκαετίες αργότερα, λόγω της πίστης του Μωυσή και της ανιδιοτελούς επιθυμίας που είχε να βοηθήσει τους αδελφούς του, ο Ιεχωβά τον εξουσιοδότησε να κάνει πολλά θαύματα και να υπηρετήσει τους Ισραηλίτες επί 40 χρόνια ως προφήτης Του, κριτής, νομοθέτης και μεσίτης. Καθώς υπηρετούσε μ’ αυτές τις ιδιότητες, ο Μωυσής δοκίμασε σε πολλές περιπτώσεις την αγάπη που έτρεφε ο Ιεχωβά γι’ αυτόν και τους συντρόφους του, τους Ισραηλίτες.

7. Πώς ανταποκρίθηκε ο Μωυσής στις εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού;

⁷ Πώς ανταποκρίθηκε ο Μωυσής στην αγάπη και στην παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού; Μήπως ‘δέχτηκε την παρ’ αξία καλοσύνη του Ιεχωβά και του διέφυγε ο σκοπός της’; (2 Κορινθίους 6:1, ΜΝΚ) Με κανέναν τρόπο! Ο Μωυσής ανταποκρίθηκε ανιδιοτελώς στις εκδηλώσεις της αγάπης του Ιεχωβά προς αυτόν με το να έχει διαρκώς κατά νου τον Θεό. Απέβλεπε στον Ιεχωβά πάντοτε, και είχε στενή σχέση με τον Πλάστη του. Με πόση εκτίμηση μίλησε ο Θεός για τον Μωυσή όταν επέπληξε τον Ααρών και τη Μαριάμ επειδή επέκριναν τον αδελφό τους! Ναι, ο Ιεχωβά μίλησε «στόμα προς στόμα» με τον Μωυσή και του επέτρεψε να δει ‘το πρόσωπο του Ιεχωβά’. (Αριθμοί 12:6-8) Παρά τα πολλά προνόμια που είχε, ο Μωυσής εξακολούθησε να είναι ο πιο πράος απ’ όλους τους ανθρώπους και να εκτελεί τις εντολές του Ιεχωβά «κατά πάντα».—Έξοδος 40:16· Αριθμοί 12:3.

8. Πώς έδειξε ο Μωυσής ότι είχε αληθινά διαρκώς κατά νου τον Θεό;

⁸ Επίσης, ο Μωυσής έδειξε ότι ανιδιοτελώς είχε διαρκώς κατά νου τον Θεό, με το ενδιαφέρον που έδειξε για το όνομα, τη φήμη και την αγνή λατρεία του Ιεχωβά. Έτσι, σε δυο περιπτώσεις ο Μωυσής ικέτευσε επιτυχώς τον Ιεχωβά να δείξει έλεος στον Ισραήλ γιατί περιλαμβανόταν το όνομα του Θεού. (Έξοδος 32:11-14· Αριθμοί 14:13-19) Όταν οι Ισραηλίτες αναμείχθηκαν σε ειδωλολατρική λατρεία μόσχων, ο Μωυσής έδειξε ζήλο για την αγνή λατρεία με το να φωνάξει: ‘Όστις είναι του Ιεχωβά, ας έλθη προς εμέ’. Μετά απ’ αυτό, ο Μωυσής και αυτοί που ήταν μαζί του εκτέλεσαν 3.000 από τους ειδωλολάτρες. Έπειτα, 40 χρόνια ανέχτηκε έναν παραπονούμενο και στασιαστικό λαό. Βέβαια, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο Μωυσής ανταποκρίθηκε ανιδιοτελώς στις εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού, θέτοντας έτσι ένα θαυμάσιο παράδειγμα για εμάς σήμερα.—Έξοδος 32:26-28· Δευτερονόμιον 34:7, 10-12.

Η Θαυμάσια Ανταπόκριση του Δαβίδ

9. (α) Πώς ανταποκρίθηκε ο Δαβίδ στην αγάπη του Ιεχωβά Θεού; (β) Σαν τον Δαβίδ, πώς μπορούμε να τιμάμε τον Ιεχωβά με τα πολύτιμά μας;

⁹ Ένα άλλο αξιοσημείωτο Βιβλικό πρόσωπο, που έθεσε ένα θαυμάσιο παράδειγμα ανιδιοτελούς ανταπόκρισης στην αγάπη του Θεού, ήταν ο ψαλμωδός Δαβίδ, ο δεύτερος βασιλιάς του Ισραήλ. Ο ζήλος του για το όνομα του Ιεχωβά τον υποκίνησε να πολεμήσει με τον χλευαστή Φιλισταίο γίγαντα Γολιάθ, εναντίον του οποίου ο Θεός χάρισε τη νίκη στον Δαβίδ. (1 Σαμουήλ 17:45-51) Ο ίδιος ζήλος ώθησε τον Δαβίδ να φέρει την κιβωτό της διαθήκης στην Ιερουσαλήμ. (2 Σαμουήλ 6:12-19) Και η επιθυμία που είχε ο Δαβίδ να χτίσει ένα ναό για τον Ιεχωβά, δεν ήταν κι αυτή άλλη μια εκδήλωση του ζήλου του και της εκτίμησής του για την αγάπη και την καλοσύνη του Θεού; Και βέβαια ήταν. Το ότι δεν του δόθηκε αυτό το προνόμιο δεν εμπόδισε τον Δαβίδ από το να προετοιμάσει το έργο και να τιμήσει τον Ιεχωβά συνεισφέροντας προσωπικά χρυσό, ασήμι και πολύτιμους λίθους πολύ μεγάλης αξίας. (2 Σαμουήλ 7:1-13· 1 Χρονικών 29:2-5) Παρόμοια ανιδιοτελής ανταπόκριση στην αγάπη του Θεού πρέπει να μας υποκινεί να ‘τιμάμε τον Ιεχωβά με τα πολύτιμά μας’ με το να χρησιμοποιούμε τους υλικούς μας πόρους για να προωθήσουμε τα συμφέροντα της Βασιλείας.—Παροιμίαι 3:9, 10, ΜΝΚ· Ματθαίος 6:33.

10. Από ποια άποψη είναι η πορεία του Δαβίδ άξια μίμησης;

¹⁰ Αν και ο Δαβίδ διέπραξε σοβαρά λάθη, σε όλη τη διάρκεια της ζωής του απέδειξε ότι ήταν ‘άνθρωπος κατά την καρδίαν του Ιεχωβά’. (1 Σαμουήλ 13:14· Πράξεις 13:22) Οι ψαλμοί του είναι γεμάτοι από εκφράσεις εκτίμησης για την αγάπη του Θεού. Η Διεθνής Στερεότυπη Εγκυκλοπαίδεια της Βίβλου (The International Standard Bible Encyclopædia) λέει ότι ο Δαβίδ «εκδήλωσε πολύ περισσότερη ευγνωμοσύνη από οποιονδήποτε άλλον που αναφέρεται στην Αγία Γραφή». Ο ψαλμωδός Ασάφ είπε ότι ο Θεός «εξέλεξε Δαβίδ τον δούλον αυτού και ανέλαβεν αυτόν εκ των ποιμνίων των προβάτων· . . . Δια να ποιμαίνη Ιακώβ τον λαόν αυτού και Ισραήλ την κληρονομίαν αυτού· και εποίμανεν αυτούς κατά την ακακίαν [ακεραιότητα, ΜΝΚ] της καρδίας αυτού». (Ψαλμός 78:70-72) Πράγματι, αξίζει να μιμηθούμε την πορεία του Δαβίδ.

Ο Ιησούς Χριστός, Το Τέλειο Υπόδειγμά μας

11, 12. Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι είχε αληθινά διαρκώς κατά νου τον Θεό;

¹¹ Βέβαια, ο Ιησούς Χριστός είναι το καλύτερο Βιβλικό παράδειγμα ανθρώπου που ανταποκρίθηκε ανιδιοτελώς στην αγάπη του Θεού. Τι υποκίνησε αυτό τον Ιησού να κάνει; Πρώτα απ’ όλα, υποκινήθηκε να δώσει στον Ιεχωβά αποκλειστική αφοσίωση. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο Ιησούς είχε διαρκώς κατά νου τον Θεό. Η εκτίμηση για την αγάπη και την καλοσύνη του ουράνιου Πατέρα του τον υποκίνησε να είναι ένας αληθινά πνευματικός άνθρωπος. Είχε μια στενή, προσωπική σχέση με τον Θεό. Ο Ιησούς ήταν άνθρωπος προσευχής, και του έφερνε μεγάλη ευχαρίστηση το να μιλάει στον ουράνιο Πατέρα του. Επανειλημμένα διαβάζουμε ότι ο Χριστός προσευχόταν. Σε μια περίπτωση πέρασε μια ολόκληρη νύχτα προσευχόμενος. (Λουκάς 3:21, 22· 6:12· 11:1· Ιωάννης 17:1-26) Καθώς ανταποκρινόταν στην αγάπη του Θεού, ο Ιησούς ζούσε την αλήθεια ότι ‘με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Ιεχωβά’. Στην πραγματικότητα, το να κάνει το θέλημα του Πατέρα του ήταν τροφή γι’ αυτόν. (Ματθαίος 4:4· Ιωάννης 4:34) Δεν θα πρέπει κι εμείς να ανταποκριθούμε με παρόμοιο τρόπο στην αγάπη του Θεού, δίνοντάς του αποκλειστική αφοσίωση;

¹² Ανταποκρινόμενος ανιδιοτελώς στην αγάπη του Θεού, ο Ιησούς Χριστός πάντοτε έστρεφε την προσοχή στον Θεό και Πατέρα του. Όταν κάποιος προσφώνησε τον Ιησού «Διδάσκαλε αγαθέ», αυτός έφερε αντίρρηση και είπε: «Ουδείς αγαθός ειμή είς ο Θεός». (Λουκάς 18:18, 19) Ο Ιησούς επανειλημμένα τόνισε ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα από δική του πρωτοβουλία. Ποτέ δεν έχασε την ευκαιρία να μεγαλύνει το όνομα του Πατέρα του, και πολύ κατάλληλα άρχισε την υποδειγματική προσευχή του με το αίτημα: «Αγιασθήτω το όνομά σου». Προσευχήθηκε: «Πάτερ, δόξασόν σου το όνομα». Και λίγο πριν πεθάνει, ο Χριστός είπε στον Πατέρα του: «Εγώ σε εδόξασα επί της γης, το έργον ετελείωσα, το οποίον μοι έδωκας δια να κάμω». (Ματθαίος 6:9· Ιωάννης 12:28· 17:4) Ασφαλώς, καθώς ανταποκρινόμαστε στην αγάπη του Θεού, θα πρέπει να επιζητούμε να δοξάζουμε τον Ιεχωβά με το να προσευχόμαστε για τον αγιασμό του αγίου του ονόματος.

13. Πώς ώθησε η αγάπη του Θεού τον Ιησού να ενεργήσει;

¹³ Σας παρακαλούμε τώρα να προσέξετε ένα δεύτερο τρόπο με τον οποίο η ανιδιοτελής ανταπόκριση στην αγάπη του Θεού υποκινούσε τον Ιησού. Τον έκανε να αγαπήσει τη δικαιοσύνη και να μισήσει την ‘αδικία [πονηρία, ΜΝΚ]’, όπως είχε προλεχθεί στο εδάφιο Ψαλμός 45:7. (Εβραίους 1:9) Ήταν «όσιος, άκακος, αμίαντος, κεχωρισμένος από των αμαρτωλών». (Εβραίους 7:26) Ο Ιησούς προκάλεσε τους μοχθηρούς εναντίους του να τον καταδικάσουν για αμαρτία, αλλά δεν μπορούσαν να το κάνουν αυτό. (Ιωάννης 8:46) Σε δυο περιπτώσεις, το μίσος του για την πονηρία τον έκανε να καθαρίσει το ναό από τους άπληστους θρησκευόμενους. (Ματθαίος 21:12, 13· Ιωάννης 2:13-17) Και με πόσο καυστικό τρόπο καταδίκασε ο Ιησούς τους υποκριτές θρησκευτικούς ηγέτες, λέγοντάς τους μάλιστα πως ήταν από τον Διάβολο!—Ματθαίος 6:2, 5, 16· 15:7-9· 23:13-32· Ιωάννης 8:44.

14. Ανταποκρινόμενος στην αγάπη του Ιεχωβά, πώς συμπεριφέρθηκε ο Ιησούς στους μαθητές του;

¹⁴ Επίσης, ακόμη ένας τρόπος με τον οποίο η αγάπη του Ιεχωβά υποκινούσε τον Ιησού, μπορεί να φανεί από τις σχέσεις του με τους αποστόλους και τους άλλους μαθητές. Πόσο στοργικός, υπομονετικός και μακρόθυμος ήταν μαζί τους! Θα πρέπει να τον ταλαιπώρησαν πολύ με την αντιζηλία τους, λογομαχώντας ακόμη και μέχρι τη νύχτα της προδοσίας του σχετικά με το ποιος ήταν ο μεγαλύτερος. (Λουκάς 22:24-27) Εντούτοις, ο Ιησούς πάντοτε ήταν πράος και ταπεινός στην καρδιά. (Ματθαίος 11:28-30) Είναι αλήθεια ότι ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού, ο Πέτρος τον αρνήθηκε τρεις φορές και οι άλλοι απόστολοι τράπηκαν σε φυγή όταν ο όχλος ήρθε για να τον συλλάβει. Αλλά αυτός ποτέ δεν εκδήλωνε πικρία ή μνησικακία. Πώς το ξέρουμε αυτό; Όταν συναντήθηκε με τους αποστόλους μετά την ανάστασή του, ο Ιησούς δεν τους έκανε κάποια οδυνηρή επίπληξη επειδή ενέδωσαν στο φόβο. Αντίθετα, τους παρηγόρησε και τους ενίσχυσε για περαιτέρω υπηρεσία της Βασιλείας.—Ιωάννης 20:19-23.

15. Πώς υπηρέτησε ο Ιησούς ανιδιοτελώς τις φυσικές ανάγκες των ανθρώπων;

¹⁵ Ας σκεφτούμε ακόμη έναν τρόπο με τον οποίο ο Ιησούς Χριστός ανταποκρίθηκε ανιδιοτελώς στην αγάπη του Θεού. Το έκανε αυτό με το να θυσιάσει τον εαυτό του υπέρ των άλλων, μέχρι του σημείου να υποστεί δυσφημιστικό και οδυνηρό θάνατο σ’ έναν πάσσαλο βασανισμού. (Φιλιππησίους 2:5-8) Ο Ιησούς υπηρέτησε τις φυσικές ανάγκες των ανθρώπων τρέφοντας θαυματουργικά ολόκληρα πλήθη και κάνοντας πολλές θεραπείες. (Ματθαίος 14:14-22· 15:32-39) Πάντα έβαζε τα συμφέροντα των άλλων πάνω από τα δικά του. Γι’ αυτό μπορούσε να πει: «Αι αλώπεκες έχουσι φωλεάς και τα πετεινά του ουρανού κατοικίας, ο δε Υιός του ανθρώπου δεν έχει πού να κλίνη την κεφαλήν». (Ματθαίος 8:20) Ο Ιησούς ένιωθε τη λειτουργία του πνεύματος του Θεού καθώς αυτό έφευγε απ’ αυτόν την ώρα που εκτελούσε θαυματουργικές θεραπείες. Αλλά ποτέ δεν προσπάθησε να επωφεληθεί υλικά από τη χρήση τέτοιας υπερφυσικής δύναμης, όπως λόγου χάρη όταν μια γυναίκα που έπασχε από αιμορραγία 12 χρόνια άγγιξε με πίστη το εξωτερικό του ένδυμα και έγινε καλά. (Μάρκος 5:25-34) Επιπλέον, ο Ιησούς ποτέ δεν χρησιμοποίησε υπερφυσικές δυνάμεις για λογαριασμό του.—Παράβαλε Ματθαίος 4:2-4.

16. Με ποιους τρόπους υπηρέτησε ο Ιησούς τις πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων;

¹⁶ Αν και ο Ιησούς φρόντιζε ανιδιοτελώς για τις φυσικές ανάγκες των ανθρώπων, θεραπεύοντας τις ασθένειές τους και τρέφοντάς τους θαυματουργικά, το κύριο κίνητρο στην επίγεια διακονία του ήταν να κηρύξει τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού, να διδάξει και να κάνει μαθητές. Παρά τις πολλές θαυμαστές θεραπείες που έκανε δεν ήταν γνωστός ως ο Μεγάλος Γιατρός ή ο Θαυματοποιός, αλλά ως ο ‘Αγαθός Δάσκαλος’. (Ματθαίος 4:23, 24· Μάρκος 10:17) Ο Ιησούς αναφέρθηκε στον εαυτό του ως Δάσκαλο, όπως έκαναν και οι μαθητές του, ακόμα και οι εχθροί του. (Ματθαίος 22:16· 26:18· Μάρκος 9:38) Και τι αλήθειες δίδαξε, όπως λόγου χάρη στην επί του Όρους Ομιλία του! (Ματθαίος 5:1–7:29) Πόσο κατάλληλες ήταν οι παραβολές του, και πόσο εντυπωσιακά ήταν τα προφητικά παράλληλα και άλλες προφητείες! Δεν είναι παράξενο που σε μια περίπτωση οι στρατιώτες οι οποίοι είχαν σταλθεί για να συλλάβουν τον Ιησού δεν έβρισκαν το θάρρος να το κάνουν αυτό!—Ιωάννης 7:45, 46.

17. (α) Με ποιον τρόπο μας προμήθευσε ο Ιησούς το τέλειο πρότυπο της αγάπης; (β) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

¹⁷ Αναμφισβήτητα, ο Ιησούς Χριστός έθεσε το τέλειο παράδειγμα ανιδιοτελούς ανταπόκρισης στις εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού προς εμάς. Ο Ιησούς έδωσε στον ουράνιο Πατέρα του την πρώτη θέση στη ζωή του και στα συναισθήματά του. Αληθινά αγάπησε τη δικαιοσύνη, συμπεριφέρθηκε στοργικά στους αποστόλους του και σε άλλους μαθητές, και δαπάνησε τη ζωή του υπηρετώντας τις πνευματικές και τις υλικές ανάγκες των ανθρώπων. Τελικά, ο Ιησούς επιστέγασε τη διακονία του με το να δώσει τη ζωή του ως λύτρο. (Ματθαίος 20:28) Αλλά τι θα πούμε για εμάς; Είναι αλήθεια ότι είμαστε ατελείς, όπως ήταν ο Μωυσής και ο Δαβίδ. Όμως, όπως δείχνει το επόμενο άρθρο, υπάρχουν πρακτικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να μιμηθούμε το Υπόδειγμά μας ανταποκρινόμενοι ανιδιοτελώς στις εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού.

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι «ο Θεός είναι αγάπη»;

◻ Πώς ανταποκρίθηκε ο Μωυσής στις εκδηλώσεις της αγάπης του Θεού;

◻ Με ποιους τρόπους ανταποκρίθηκε ο Δαβίδ στην αγάπη του Ιεχωβά Θεού;

◻ Τι παράδειγμα έθεσε ο Ιησούς Χριστός σχετικά με την ανταπόκριση στην αγάπη του Θεού;

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Γνωρίζετε εσείς πώς ανταποκρίθηκε ο Μωυσής στην αγάπη του Θεού;

[Εικόνα στις σελίδες 12, 13]

Ο Ιησούς ανταποκρίθηκε στην αγάπη του Θεού βοηθώντας άλλους πνευματικά και φυσικά και δίνοντας τη ζωή του ως λύτρο