Ο Ιεχωβά Αξίζει Αιώνιο Αίνο
«Καθ’ εκάστην ημέραν [όλη τη μέρα, ΜΝΚ] θέλω σε ευλογεί· και θέλω αινεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα».—ΨΑΛΜΟΣ 145:2.
1. Γιατί είχε ο Δαβίδ πολλούς λόγους για να αινεί τον Ιεχωβά;
Ο ΟΣΙΟΣ δούλος του Ιεχωβά, ο Δαβίδ, είχε πολλούς λόγους για να αινεί τον Θεό. Αυτός ο πολύ γνωστός βασιλιάς του αρχαίου Ισραήλ γνώριζε για τη μεγαλοσύνη και την καλοσύνη του Ιεχωβά και αντιλαμβανόταν ότι η βασιλική εξουσία Του ήταν αιώνια. Ο Ύψιστος άξιζε να λαβαίνει αίνο επειδή ικανοποιεί την επιθυμία κάθε ζωντανού πλάσματος και επειδή επεκτείνει το έλεός του στους πιστούς του δούλους.
2. (α) Πώς είναι ταξινομημένος ο Ψαλμός 145; (β) Ποιες ερωτήσεις θα εξετάσουμε;
2 Ο Δαβίδ πρόσφερε τέτοιον αίνο στον Θεό στον Ψαλμό 145. Κάθε εδάφιο αυτού του ψαλμού, ο οποίος είναι ακροστιχίδα, αρχίζει με ένα διαδοχικό γράμμα του εβραϊκού αλφάβητου, αν και παραλείπεται ένα γράμμα (το γράμμα νουν). Η ταξινόμηση σε ακροστιχίδα μπορεί να χρησίμευε ως βοήθημα για να τον θυμούνται. Ο Ψαλμός 145 εξυμνεί τον Ιεχωβά, όπως φαίνεται από τα λόγια: «Καθ’ εκάστην ημέραν [όλη τη μέρα, ΜΝΚ] θέλω σε ευλογεί· και θέλω αινεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα». (Ψαλμός 145:2) Αλλά πώς μπορεί να επηρεάσει εμάς αυτός ο ψαλμός; Τι μπορεί να κάνει για τη σχέση μας με τον Θεό; Για να το εξακριβώσουμε αυτό, ας εξετάσουμε πρώτα τα εδάφια 1 ως 10.
Η Μεγαλοσύνη του Ιεχωβά Είναι Ανεξιχνίαστη
3. Όπως και ο Δαβίδ, τι οφείλουμε να δείχνουμε στον ‘Θεό μας, τον Βασιλιά’, και γιατί;
3 Ο Δαβίδ ήταν βασιλιάς, αλλά αναγνώριζε την κυριαρχία του Ιεχωβά πάνω του, λέγοντας: «Θέλω σε υψόνει, Θεέ μου, βασιλεύ· και θέλω ευλογεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα». (Ψαλμός 145:1) Με παρόμοιο σεβασμό, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εξυψώνουν το όνομα του Θεού και τον αινούν σ’ όλη τη γη. Η ζωή μας εμπλουτίζεται καθώς συμμετέχουμε σ’ αυτή τη δραστηριότητα. Όπως και ο Δαβίδ, οφείλουμε να δείχνουμε υπακοή και υποταγή στον Ιεχωβά ως τον ‘Θεό μας, τον Βασιλιά’. Και γιατί όχι; Αυτός είναι ο ‘Βασιλιάς της αιωνιότητας’. (Αποκάλυψις 15:3, ΜΝΚ) Επιπρόσθετα, ο Μεγαλύτερος Δαβίδ, ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος βασιλεύει από το 1914 στο ουράνιο Όρος Σιών, μας παρέχει ένα έξοχο παράδειγμα υποταγής στον Ιεχωβά, τον Αιώνιο Βασιλιά.
4. Πώς μπορούμε να ‘ευλογούμε το όνομα του Θεού’;
4 Ο Δαβίδ είπε ότι θα ‘ευλογούσε το όνομα του Θεού’. Πώς είναι δυνατό να το κάνει αυτό ένας απλός άνθρωπος; Μεταξύ άλλων, το να ευλογεί κανείς κάποιον σημαίνει να λέει καλά πράγματα γι’ αυτόν. Το να ευλογούμε το όνομα του Θεού δείχνει ότι έχουμε ισχυρή αγάπη γι’ αυτόν και για το άγιο όνομά του, Ιεχωβά. Ποτέ δεν κάνουμε παράπονα για τον Θεό, ποτέ δεν του βρίσκουμε σφάλματα, ποτέ δεν αμφισβητούμε την καλοσύνη του. Μόνο αν έχουμε αυτή τη στάση, αν έχουμε κάνει αφιέρωση στον Ιεχωβά και αν διακρατούμε ακεραιότητα ως βαφτισμένοι Μάρτυρές του, μπορούμε να λέμε μαζί με τον Δαβίδ ότι ‘θα ευλογούμε το όνομα του Θεού εις τον αιώνα και εις τον αιώνα’. Αν κρατάμε τον εαυτό μας στην αγάπη του Θεού, τότε θα λάβουμε το δώρο της αιώνιας ζωής κι έτσι θα είμαστε σε θέση να ευλογούμε τον Ιεχωβά αιώνια.—Ιούδα 20, 21.
5. Ποια επίδραση θα πρέπει να έχει σ’ εμάς η επιθυμία να ευλογούμε τον Ιεχωβά ‘όλη τη μέρα’;
5 Αν αγαπάμε αληθινά τον Ζωοδότη μας, τότε θα λέμε μαζί με τον Δαβίδ: «Καθ’ εκάστην ημέραν [όλη τη μέρα, ΜΝΚ] θέλω σε ευλογεί· και θέλω αινεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα». (Ψαλμός 145:2) Πόσο άγονη θα ήταν μια μέρα αν δεν ευλογούσαμε τον Θεό! Είθε να μην είμαστε ποτέ τόσο απασχολημένοι ή τόσο ανήσυχοι για υλικά πράγματα ώστε να μη λέμε καλά πράγματα για τον ουράνιο Πατέρα μας ή να μην προσευχόμαστε σ’ αυτόν καθημερινά. Ο Ιησούς εννοούσε ότι θα πρέπει να προσευχόμαστε κάθε μέρα όταν είπε στην υποδειγματική προσευχή: «Τον άρτον ημών τον επιούσιον δίδε εις ημάς καθ’ ημέραν». (Λουκάς 11:3) Πολλοί που είναι στην ολοχρόνια υπηρεσία αινούν τον Θεό καθημερινά καθώς ενασχολούνται στη Χριστιανική διακονία. Αλλά όποιες κι αν είναι οι περιστάσεις μας, η καρδιά μας θα πρέπει να μας υποκινεί να αινούμε τον Θεό με κάποιον τρόπο κάθε μέρα. Και για σκεφτείτε! Ως αφιερωμένοι Μάρτυρες του Ιεχωβά, με την ελπίδα της αιώνιας ζωής, έχουμε τη μεγαλειώδη προοπτική να αινούμε το όνομά του για πάντα.—Ιωάννης 17:3.
6. Γιατί είναι ο Ιεχωβά «αξιύμνητος σφόδρα»;
6 Ασφαλώς, έχουμε λόγους για να αινούμε τον Θεό όλη τη μέρα, γιατί ο Δαβίδ πρόσθεσε: ‘Μέγας ο Ιεχωβά και αξιύμνητος σφόδρα· και η μεγαλωσύνη αυτού ανεξιχνίαστος’. (Ψαλμός 145:3) Ο Ιεχωβά είναι τόσο μεγάλος που δεν υπάρχει κανείς όμοιός του, και η κυριαρχία του είναι απόλυτη. Ο Βαβυλώνιος βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ αναγκάστηκε να παραδεχτεί: «Δεν υπάρχει ο εμποδίζων την χείρα αυτού ή ο λέγων προς αυτόν, Τι έκαμες;» (Δανιήλ 4:34, 35) Ο Ιεχωβά «είναι φοβερός υπέρ πάντας τους θεούς». (Ψαλμός 96:4) Δεν μας εκπλήσσει, λοιπόν, που αυτός είναι «αξιύμνητος σφόδρα». Αληθινά, καμιά λέξη αίνου δεν είναι υπερβολικά μεγαλόπρεπη όταν δοξάζουμε τον Ιεχωβά! Αυτός αξίζει απεριόριστο, αιώνιο αίνο.
7. Τι αποδεικνύει ότι η «μεγαλωσύνη» του Θεού είναι ‘ανεξιχνίαστη’;
7 Η «μεγαλωσύνη» του Ιεχωβά είναι ‘ανεξιχνίαστη’. Άσχετα με το πόσο μεγάλος είναι αυτός σωματικά, η μεγαλοσύνη του έγκειται στο τι είδους Θεός είναι. Ναι, τα δημιουργήματά του είναι τόσο θαυμάσια που δεν μπορούμε να τα συλλάβουμε, κι εμείς οι ίδιοι είμαστε ‘θαυμάσια πλασμένοι’. (Ψαλμός 139:14· Ιώβ 9:10· 37:5) Επιπρόσθετα, με πόσο μεγαλειώδη τρόπο συμπεριφέρεται ο Ιεχωβά Θεός! Αυτός κρατάει με πιστότητα τις υποσχέσεις του και αποκαλύπτει στοργικά τους σκοπούς του. Ωστόσο, ποτέ δεν θα γνωρίζουμε τα πάντα σχετικά με τον Θεό. Σ’ όλη την αιωνιότητα, θα μπορούμε να αυξάνουμε σε γνώση γι’ αυτόν, για τη δημιουργία του και για τους σκοπούς του.—Ρωμαίους 11:33-36.
Να Επαινείτε τα Έργα του Ιεχωβά
8. (α) Πώς έχει επαινέσει ‘γενεά εις γενεά’ τα έργα του Ιεχωβά; (β) Αν διδάσκουμε τα παιδιά μας για τα έργα και τις πράξεις του Ιεχωβά, πώς είναι πιθανό να θεωρούν τη λατρεία του; (γ) Τι κάνει το χρισμένο υπόλοιπο ως χαρούμενη ‘γενεά’;
8 Μπορούν να λεχτούν τόσο πολλά για τον αίνο του ανεξιχνίαστα μεγάλου Θεού μας που ο Δαβίδ υποκινήθηκε να πει: «Γενεά εις γενεάν θέλει επαινεί τα έργα σου, και τα μεγαλεία [δυνατές πράξεις, ΜΝΚ] σου θέλουσι διηγείσθαι». (Ψαλμός 145:4) Διαδοχικές ‘γενεές’ του ανθρώπινου γένους έχουν επαινέσει τα έργα του Ιεχωβά και έχουν αφηγηθεί τις δυνατές του πράξεις. Τι προνόμιο είναι να διηγούμαστε αυτά τα πράγματα σ’ εκείνους με τους οποίους διεξάγουμε οικιακές Γραφικές μελέτες! Για παράδειγμα, μπορούμε να τους πούμε ότι ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα. (Γένεσις 1:1–2:25· Αποκάλυψις 4:11) Μπορούμε να τους μιλήσουμε για τις δυνατές πράξεις που έκανε τον καιρό που απελευθέρωσε τους Ισραηλίτες από την αιγυπτιακή δουλεία, τους βοήθησε να κατατροπώσουν τους Χαναναίους εχθρούς, τους διαφύλαξε από γενοκτονία στην αρχαία Περσία, και πολλά άλλα ακόμη. (Έξοδος 13:8-10· Κριταί 4:15· Εσθήρ 9:15-17) Και μήπως δεν υποκινούμαστε να μιλάμε στα παιδιά μας για τα έργα και τις πράξεις του Ιεχωβά; Αν δίνουμε τέτοια εκπαίδευση στα παιδιά μας και αν αυτά βλέπουν εμάς να υπηρετούμε χαρούμενα τον Θεό, είναι πιθανό να θεωρούν ευχαρίστηση τη λατρεία του Ιεχωβά και να αναπτύσσονται έχοντας ‘τη χαρά του Ιεχωβά ως καταφύγιό τους’. (Νεεμίας 8:10, ΜΝΚ· Ψαλμός 78:1-4) Το χρισμένο υπόλοιπο αποτελεί μια χαρούμενη ‘γενεά’ Μαρτύρων του Ιεχωβά η οποία επαινεί τα έργα του Θεού στον ‘πολύ όχλο’, που είναι μέρος της ‘γενεάς’ η οποία θα κληρονομήσει την Παραδεισένια γη.—Αποκάλυψις 7:9.
9. Καθώς συλλογιζόμαστε τα έργα και τις δυνατές πράξεις του Θεού, για ποιο πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι;
9 Καθώς συλλογιζόμαστε τα έργα και τις δυνατές πράξεις του Θεού, αυτό μας πείθει ακόμη περισσότερο ότι ‘δεν θέλει εγκαταλείψει ο Ιεχωβά τον λαόν αυτού, δια το όνομα αυτού το μέγα’. (1 Σαμουήλ 12:22· Ψαλμός 94:14) Όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες, δυσχέρειες και διωγμό, μπορούμε να είμαστε ήρεμοι και να έχουμε την πεποίθηση ότι «η ειρήνη του Θεού» θα διαφυλάξει την καρδιά μας και τις διανοητικές μας δυνάμεις. (Φιλιππησίους 4:6, 7) Έτσι, πόσο κατάλληλο είναι να μιλάμε σε άλλους για τον στοργικό, προστατευτικό ουράνιο Πατέρα μας!
10. Τι περιλαμβάνουν τα ‘θαυμαστά έργα’ του Ιεχωβά, και πώς ωφελούμαστε εμείς με το να κάνουμε στοχασμούς γύρω απ’ αυτά;
10 Θα πρέπει να αφιερώνουμε χρόνο για να κάνουμε στοχασμούς γύρω από τη μεγαλειότητα και τα έργα του Ιεχωβά, γιατί ο Δαβίδ πρόσθεσε: «Θέλω λαλεί [Θα κάνω μέλημά μου, ΜΝΚ] περί της ενδόξου μεγαλοπρεπείας της μεγαλειότητός σου και περί των θαυμαστών έργων σου». (Ψαλμός 145:5) Η μεγαλειότητα του Θεού εμπνέει φόβο και είναι απαράμιλλη. (Ιώβ 37:22· Ψαλμός 148:13, ΜΝΚ) Έτσι, ο Δαβίδ έκανε μέλημά του την ένδοξη μεγαλοπρέπεια της μεγαλειότητας του Ιεχωβά. Ο ψαλμωδός είχε επίσης ως μέλημά του τα διάφορα ζητήματα των ‘θαυμαστών έργων’ του Θεού. Αυτά περιλαμβάνουν την άσκηση θείας δικαιοσύνης με την καταστροφή των αμαρτωλών και τη διαφύλαξη των θεοσεβών, όπως συνέβη στον Κατακλυσμό. (Γένεσις 7:20-24· 2 Πέτρου 2:9) Ο στοχασμός γύρω από τέτοια ζητήματα ενισχύει τη σχέση μας με τον Ιεχωβά και μας καθιστά ικανούς να μιλάμε σε άλλους για τη μεγαλοπρέπεια και τα θαυμαστά του έργα. Στη διάρκεια των 40 ημερών που έμεινε στην έρημο, ο Ιησούς ενισχύθηκε για να αντισταθεί στον πειρασμό με το να στοχάζεται πράγματα που οι ανοιγμένοι ουρανοί είχαν φέρει στην προσοχή του. (Ματθαίος 3:13–4:11) Από τότε κι έπειτα, αυτός μιλούσε για τη μεγαλοπρέπεια και τα θαυμαστά έργα του Ιεχωβά.
11. (α) Γιατί επέπεσε τρόμος στους κατοίκους της Ιεριχώ; (β) Με τι πνεύμα μιλάνε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για τα ‘φοβερά κατορθώματα’ του Θεού και για τη ‘μεγαλωσύνη’ του;
11 Όταν μιλάμε για τη μεγαλοπρέπεια και τα έργα του Θεού, παρακινούμε και άλλους να μιλούν γι’ αυτά τα πράγματα. Ο Δαβίδ είπε: «Και θέλουσι λέγει την δύναμιν των φοβερών σου κατορθωμάτων, και θέλω διηγείσθαι την μεγαλωσύνην σου». (Ψαλμός 145:6) Η Ραάβ μίλησε για τον τρόμο που επέπεσε στους κατοίκους της Ιεριχώ όταν άκουσαν πώς ο Ιεχωβά είχε απελευθερώσει τους Ισραηλίτες στην Ερυθρά Θάλασσα και πώς τους είχε βοηθήσει να νικήσουν δυο βασιλιάδες των Αμορραίων. Πρέπει να είχε γίνει πολλή συζήτηση γι’ αυτά τα ‘φοβερά κατορθώματα’ στην Ιεριχώ. (Ιησούς του Ναυή 2:9-11) Και ασφαλώς, η επικείμενη ‘μεγάλη θλίψη’ θα είναι φοβερή. (Ματθαίος 24:21) Αλλά αυτά τα κατορθώματα τα οποία φαίνονται τόσο τρομερά στους ανθρώπους που είναι αποξενωμένοι από τον Θεό εμπνέουν στις δίκαιες καρδιές ‘το φόβο του Ιεχωβά’, έναν υγιή σεβασμό γι’ αυτόν. (Παροιμίαι 1:7) Με τέτοιο ευλαβικό πνεύμα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μιλάνε για τις εκδηλώσεις της δύναμης του Θεού. Αληθινά, ο μεγάλος Εκτελεστής Θαυμάτων είναι το κύριο θέμα συζήτησης ανάμεσα στους χρισμένους και στους επίγειους συντρόφους τους! Ακόμη και ο διωγμός δεν τους εμποδίζει από το να λένε σε άλλους γι’ αυτά τα πράγματα και για τη ‘μεγαλωσύνη’ του Ιεχωβά.—Πράξεις 4:18-31· 5:29.
Να Αινείτε τον Ιεχωβά για την Αγαθότητά Του
12. Πώς μας κάνει να ‘ξεχειλίζουμε’ η αγαθότητα του Ιεχωβά;
12 Ο Θεός αξίζει αίνο όχι μόνο για τη μεγαλοσύνη του, αλλά επίσης για την αγαθότητα και τη δικαιοσύνη του. Γι’ αυτό, ο Δαβίδ είπε: ‘Με τη μνεία για την αφθονία της αγαθότητάς σου, αυτοί θα ξεχειλίζουν, και λόγω της δικαιοσύνης σου θα φωνάζουν χαρούμενα’. (Ψαλμός 145:7, ΜΝΚ) Η αγαθότητα του Ιεχωβά είναι τόσο μεγάλη ώστε εμείς ‘ξεχειλίζουμε’ από χαρούμενες εκφράσεις αναφορικά μ’ αυτήν. Στην εβραϊκή, η ιδέα που μεταδίδεται είναι αυτή του νερού που αναβλύζει από μια πηγή. Είθε, λοιπόν, να ξεχειλίζουμε κι εμείς από αίνο ευγνωμοσύνης προς τον Θεό, όπως ακριβώς ξεχειλίζει ένας χείμαρρος. (Παροιμίαι 18:4) Προς μεγάλη του πνευματική βλάβη, ο Ισραήλ ξέχασε την αγαθότητα του Ιεχωβά. (Ψαλμός 106:13-43) Αλλά εμείς ας αφήνουμε την καρδιά μας να υπερχειλίζει από τέτοια ευγνωμοσύνη ώστε οι άλλοι να μετανοούν όταν μαθαίνουν πόσο αγαθός είναι ο Ιεχωβά προς τους αφιερωμένους Μάρτυρές του.—Ρωμαίους 2:4.
13. Ποια επίδραση θα πρέπει να έχουν σ’ εμάς οι εκδηλώσεις της θεϊκής κρίσης και δικαιοσύνης;
13 Είθε οι εκδηλώσεις της θεϊκής κρίσης και δικαιοσύνης να μας υποκινούν επίσης να αναφωνούμε χαρούμενα. Αν αισθανόμαστε έτσι, τότε θα ζητάμε πρώτα όχι μόνο τη Βασιλεία του Θεού, αλλά επίσης και τη δικαιοσύνη του. Θα θέλουμε πάντα η διαγωγή μας να φέρνει αίνο στον Ιεχωβά. Ναι, θα είμαστε τακτικοί διαγγελείς της Βασιλείας έχοντας πολλά να κάνουμε στην υπηρεσία του Θεού. Ο αίνος μας προς τον Ιεχωβά δεν θα κατασιγαστεί ποτέ.—Ματθαίος 6:33· 1 Κορινθίους 15:58, ΜΝΚ· Εβραίους 10:23.
Ο Ιεχωβά Είναι Ελεήμων
14. Ποιες αποδείξεις υπάρχουν για το ότι ‘ο Ιεχωβά είναι ελεήμων και φιλεύσπλαχνος’;
14 Αναφέροντας επιπρόσθετες αξιύμνητες ιδιότητες του Θεού, ο Δαβίδ είπε: ‘Ελεήμων και οικτίρμων [φιλεύσπλαχνος, ΜΝΚ] ο Ιεχωβά· μακρόθυμος και πολυέλεος [δείχνει μεγάλη στοργική καλοσύνη, ΜΝΚ]’. (Ψαλμός 145:8) Ο Θεός είναι φιλεύσπλαχνος με το ότι είναι απόλυτα καλός και γενναιόδωρος. (Ματθαίος 19:17· Ιακώβου 1:5) Αυτός κάνει καλά πράγματα ακόμη και για εκείνους που δεν τον υπηρετούν. (Πράξεις 14:14-17) Ο Ιεχωβά είναι επίσης ελεήμων και συμπονετικός, ‘θυμάται ότι είμαστε χώμα’. Αυτός δεν καταφρονεί μια συντριμμένη καρδιά ούτε πολιτεύεται μαζί μας ανάλογα με τις αμαρτίες μας, αλλά είναι απείρως πιο ελεήμων από τον πιο στοργικό ανθρώπινο πατέρα. (Ψαλμός 51:17· 103:10-14) Αληθινά, αυτός επέδειξε έλεος στο μεγαλύτερο βαθμό στέλνοντας τον αγαπημένο του Γιο να πεθάνει για εμάς, ώστε να μπορούμε να συμφιλιωθούμε με τον Θεό και να γευτούμε πραγματικά τη φιλευσπλαχνία του!—Ρωμαίους 5:6-11.
15. Γιατί μπορεί να λεχτεί ότι ο Ιεχωβά Θεός είναι «μακρόθυμος» και ‘δείχνει μεγάλη στοργική καλοσύνη’;
15 Ο ουράνιος Πατέρας μας είναι μακρόθυμος. Αυτός δεν εκδηλώνει ανεξέλεγκτη οργή. Ο Ιεχωβά δείχνει επίσης ‘μεγάλη στοργική καλοσύνη’. Εδώ η εβραϊκή λέξη υποδηλώνει καλοσύνη που πηγάζει από αγάπη και προσκολλάται σ’ ένα αντικείμενο. Το κάνει αυτό μέχρι να πραγματοποιηθεί ο σκοπός της σχετικά μ’ αυτό το αντικείμενο. Μια εναλλακτική απόδοση είναι ‘όσια αγάπη’. Ανάμεσα σε άλλα πράγματα, η στοργική καλοσύνη του Θεού, ή η όσια αγάπη του, εκδηλώνεται με πράξεις απελευθέρωσης, διαφύλαξης, προστασίας, ανακούφισης από στεναχώριες, και απαλλαγής από την αμαρτία μέσω του αντιλύτρου. (Ψαλμός 6:4, ΜΝΚ· 25:7· 31:16, 21· 40:11· 61:7· 119:88, 159· 143:12· Ιωάννης 3:16) Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά δεν έφερε τον Αρμαγεδδώνα αμέσως μετά τον ‘πόλεμο στον ουρανό’ βοηθάει πλήθη ανθρώπων να κερδίσουν σωτηρία, και αποτελεί μια θαυμάσια έκφραση της θεϊκής στοργικής καλοσύνης.—Αποκάλυψις 12:7-12· 2 Πέτρου 3:15.
16. Πώς έχει αποδειχτεί ο Ιεχωβά ‘αγαθός προς πάντας’;
16 Έχοντας υπόψη το έλεος του Θεού, μπορούμε να πούμε ότι αυτός έχει μεγάλη καρδιά. Ο Δαβίδ διακήρυξε: ‘Αγαθός ο Ιεχωβά προς πάντας· και οι οικτιρμοί [τα ελέη, ΜΝΚ] αυτού επί πάντα τα ποιήματα αυτού’. (Ψαλμός 145:9) Ναι, ο Θεός ήταν αγαθός προς τους Ισραηλίτες. Μάλιστα, «αυτός ανατέλλει τον ήλιον αυτού επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους». (Ματθαίος 5:43-45) Στην Εδέμ, ο Ιεχωβά υποσχέθηκε ένα ‘σπέρμα’ το οποίο θα ήταν μια ευλογία. Αργότερα, είπε στον Αβραάμ: «Εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης». (Γένεσις 3:15· 22:18) Και η αγαθότητα του Θεού είναι τόσο μεγάλη σ’ αυτόν τον ‘έσχατο καιρό’ ώστε ο καθένας μπορεί ‘να έρθει και να λάβει δωρεάν το νερό της ζωής’. (Δανιήλ 12:4· Αποκάλυψις 22:17) Ο Ιεχωβά είναι πρόθυμος να κάνει το καλό σ’ όλα τα νοήμονα πλάσματα, και η αγαθότητά του θα πρέπει να μας κάνει να τον πλησιάζουμε ολοένα και περισσότερο.
17. Με ποια έννοια είναι τα ‘ελέη’ του Ιεχωβά «επί πάντα τα ποιήματα αυτού»;
17 Τα ‘ελέη’ του Ιεχωβά είναι «επί πάντα τα ποιήματα αυτού» με την έννοια ότι αυτός κάνει επαρκείς προμήθειες τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τα ζώα. Αυτός είναι Εκείνος που ‘δίνει τροφή σε κάθε σάρκα’. (Ψαλμός 136:25· 147:9) Ο Θεός δεν τιμάει τους πλούσιους περιφρονώντας τους καταπιεσμένους, δεν εξυμνεί τους υπεροπτικούς καταφρονώντας τους ταπεινούς, δεν εξυψώνει τους ανόητους υποβιβάζοντας τους σοφούς. Οι αμαρτωλοί άνθρωποι κάνουν αυτά τα πράγματα, αλλά δεν ενεργεί έτσι ο ελεήμων ουράνιος Πατέρας μας. (Ψαλμός 102:17· Σοφονίας 3:11, 12· Εκκλησιαστής 10:5-7) Και πόσο μεγάλο είναι το έλεος του Θεού, η αγαθότητα και η στοργική καλοσύνη του που καθιστούν δυνατή τη σωτηρία μέσω της απολυτρωτικής θυσίας του αγαπημένου του Γιου!—1 Ιωάννου 4:9, 10.
Οι Όσιοι Ευλογούν τον Ιεχωβά
18. (α) Πώς ‘αινούν’ τον Θεό τα έργα του; (β) Πότε θα πρέπει να υποκινούμαστε να αινούμε τον Ιεχωβά;
18 Ο Θεός αξίζει αίνο από κάθε πηγή. Όπως το έθεσε ο Δαβίδ: ‘Πάντα τα ποιήματά σου, Ιεχωβά, θέλουσι σε αινεί· και οι όσιοί σου θέλουσι σε ευλογεί’. (Ψαλμός 145:10) Τα δημιουργικά έργα του Θεού τον ‘αινούν’, όπως ένα καλοφτιαγμένο σπίτι δίνει τιμή στον κατασκευαστή του και ένα όμορφο αγγείο δίνει τιμή στον επιδέξιο κεραμέα που το έφτιαξε. (Παράβαλε Εβραίους 3:4· Ησαΐας 29:16· 64:8.) Τα δημιουργικά έργα του Ιεχωβά είναι τόσο θαυμάσια ώστε έχουν υποκινήσει τόσο αγγέλους όσο και ανθρώπους να τον αινούν. Οι αγγελικοί γιοι του Θεού αλάλαξαν από χαρά όταν αυτός θεμελίωσε τη γη. (Ιώβ 38:4-7) Ο Δαβίδ είπε ότι «οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού». (Ψαλμός 19:1-6) Κι εμείς μπορούμε κάλλιστα να αινούμε τον Ιεχωβά όταν βλέπουμε ένα γεράκι να πετάει στον ουρανό ή μια δορκάδα να σκιρτάει πάνω σ’ έναν καταπράσινο λόφο. (Ιώβ 39:26· Άσμα Ασμάτων 2:17) Είναι κατάλληλο να αποδίδουμε αίνο όταν θερίζουμε τις σοδειές ή απολαμβάνουμε ένα γεύμα μαζί με φίλους. (Ψαλμός 72:16· Παροιμίαι 15:17) Τα θαυμάσια σχεδιασμένα σώματά μας μπορούν επίσης να μας υποκινήσουν να εκφράσουμε αίνο ευγνωμοσύνης προς τον Θεό.—Ψαλμός 139:14-16.
19. Ποιοι είναι οι «όσιοι», και τι κάνουν αυτοί;
19 Σήμερα, οι χρισμένοι από το πνεύμα «όσιοι» του Ιεχωβά, που ζουν στη γη, τον ευλογούν. Αυτοί λένε καλά πράγματα γι’ αυτόν και λαχταρούν να δουν το θέλημά του να γίνεται στη γη όπως γίνεται στον ουρανό. (Ματθαίος 6:9, 10) Καθώς οι χρισμένοι μιλάνε σε άλλους για τα θαυμαστά έργα του Θεού, το μεγάλο πλήθος ανταποκρίνεται και ο αριθμός τους αυξάνεται συνεχώς. Μαζί με τους χρισμένους οσίους, αυτοί υπηρετούν με ζήλο ως διαγγελείς της Βασιλείας. Σας υποκινεί η ευγνωμοσύνη να έχετε τακτική συμμετοχή σ’ αυτό το έργο που γίνεται προς αίνο του Θεού;
20. (α) Πώς θα αγιαστεί το όνομα του Ιεχωβά; (β) Αναφορικά με τον Ψαλμό 145, ποια ερωτήματα απομένουν να εξετάσουμε;
20 Ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, είμαστε σαν τον Δαβίδ ως προς την απόδοση αίνου στον Θεό. Για εμάς ο αγιασμός του αγίου ονόματος του Ιεχωβά και η απόδοση αίνου σ’ αυτό είναι ζητήματα ζωτικού ενδιαφέροντος. Εφόσον το θείο όνομα θα αγιαστεί μέσω της Βασιλείας του Θεού, αυτή η Βιβλική διδασκαλία περί Βασιλείας είναι ένα εξέχον χαρακτηριστικό των καλών νέων που εμείς διακηρύττουμε. Μας παρέχει ο Ψαλμός 145 πνευματική διαφώτιση σχετικά μ’ αυτό; Τι θα αποκαλύψει η από μέρους μας εξέταση του υπόλοιπου ψαλμού; Με ποιους άλλους τρόπους αποδεικνύει ο ψαλμός ότι ο Ιεχωβά αξίζει αιώνιο αίνο;
Ποια Είναι τα Σχόλιά Σας;
◻ Πώς μπορούμε να ευλογούμε το όνομα του Ιεχωβά;
◻ Ποια είναι μερικά από τα έργα του Θεού που αξίζουν έπαινο;
◻ Πώς θα ενεργούμε αν εκτιμούμε την αγαθότητα του Ιεχωβά;
◻ Με ποιους τρόπους έχει φανεί το έλεος του Θεού;
[Εικόνα στη σελίδα 12]
Μιλάτε στα παιδιά σας για τις δυνατές πράξεις του Ιεχωβά, όπως έκαναν οι θεοσεβείς γονείς στον αρχαίο Ισραήλ;
[Εικόνα στη σελίδα 15]
Όπως ένα καλοφτιαγμένο σπίτι δίνει τιμή στον κατασκευαστή του, έτσι και τα δημιουργικά έργα του Ιεχωβά δίνουν αίνο σ’ Αυτόν