ΕΓΓΥΗΣΗ, ΕΓΓΥΗΤΗΣ

Εγγύηση είναι η εξασφάλιση έναντι αναλαμβανόμενης υποχρέωσης· το ενέχυρο, το εχέγγυο ή κάποια δέσμευση. Εγγυητής είναι αυτός που έχει καταστήσει τον εαυτό του υπεύθυνο για κάποιον άλλον. Ο ψαλμωδός παρακάλεσε τον Ιεχωβά να γίνει «εγγυητής» του, προστατεύοντάς τον από τους απατεώνες.—Ψλ 119:122.

Η συνηθισμένη μέθοδος με την οποία κάποιος γινόταν εγγυητής για έναν άλλον παρέμεινε αναλλοίωτη επί αιώνες. Ο πατριάρχης Ιώβ αναφέρθηκε σε αυτήν ως εξής: «Φύλαξε εσύ την εγγύηση για εμένα, σε παρακαλώ. Ποιος άλλος θα μου δώσει το χέρι του ως εγγυητής για εμένα;» (Ιωβ 17:3) Το εδάφιο Παροιμίες 17:18 μας βοηθάει να καθορίσουμε τη διαδικασία που ακολουθούνταν: «Ο άνθρωπος που στερείται καρδιάς δίνει το χέρι και εγγυάται ανεπιφύλακτα ενώπιον του συντρόφου του». Προφανώς κάποιο άτομο γινόταν εγγυητής για έναν άλλον όταν, ενώπιον μαρτύρων, χτυπούσε τα χέρια με τον πιστωτή με τον οποίο γινόταν η συναλλαγή ή του έσφιγγε το χέρι ή έκανε χειραψία μαζί του, υποσχόμενος να αναλάβει τις υποχρεώσεις του οφειλέτη αν εκείνος δεν πλήρωνε. Στην Ανατολή, όταν χτυπούσαν ή ακουμπούσαν έτσι τα χέρια, έδειχναν ότι η συμφωνία ή η διαθήκη είχε επισφραγιστεί. (Παρ 11:21) Προφανώς με αυτόν τον τρόπο επιβεβαίωσε ο Ιηού την καταφατική απάντηση του Ιωναδάβ στην ερώτηση: «Είναι η καρδιά σου ευθεία με εμένα, όπως είναι η καρδιά μου με την καρδιά σου;» δεδομένου ότι είπε στον Ιωναδάβ: «Αν είναι, δώσε μου το χέρι σου».—2Βα 10:15.

Χρησιμοποιώντας άλλα μέσα, ο Ιούδας έδωσε το σφραγιδοφόρο δαχτυλίδι, το κορδόνι και το ραβδί του ως εγγύηση στη Θάμαρ μέχρι να της στείλει ένα κατσικάκι ως πληρωμή για το ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις μαζί της. (Γε 38:17-20) Ο Ρουβήν πρόσφερε εγγύηση στον Ιακώβ για τον Βενιαμίν, όταν πρότεινε να τον πάρει στην Αίγυπτο, λέγοντας: «Τους δικούς μου δύο γιους να θανατώσεις αν δεν σου τον φέρω πίσω». Ο Ιακώβ αρνήθηκε. Αργότερα, ο Ιούδας κατάφερε να προσφέρει τον εαυτό του ως εγγύηση για τον Βενιαμίν: «Εγώ θα είμαι εγγυητής για αυτόν. Από το δικό μου χέρι να απαιτήσεις την ποινή για αυτόν». Όταν φάνηκε ότι ο Βενιαμίν επρόκειτο να γίνει δούλος στην Αίγυπτο, ο Ιούδας προθυμοποιήθηκε να πάρει τη θέση του ως δούλος, αφού αυτός ήταν ο εγγυητής για το αγόρι. Αυτή ήταν η νομική βάση της έκκλησης που απηύθυνε στον Ιωσήφ: «Διότι ο δούλος σου έγινε εγγυητής για το αγόρι ενόσω αυτό θα βρισκόταν μακριά από τον πατέρα του . . . Σε παρακαλώ λοιπόν τώρα, ας μείνει ο δούλος σου αντί για το αγόρι ως δούλος του κυρίου μου».—Γε 42:37, 38· 43:8, 9· 44:32, 33.

Τα ενέχυρα που έδινε ως εγγύηση ο οφειλέτης στον πιστωτή του καθορίζονταν αυστηρά από το Νόμο. Καθώς το εμπόριο διαδιδόταν στον Ισραήλ, διαδιδόταν και η συνήθεια να γίνονται κάποιοι εγγυητές σε εμπορικές υποθέσεις. Οι παροιμίες προειδοποιούσαν ότι επρόκειτο για επικίνδυνη, ανόητη τακτική, ιδιαίτερα αν κάποιος δεν είχε την οικονομική ευχέρεια να το κάνει αυτό χωρίς να ριψοκινδυνεύσει να χάσει απαραίτητα είδη διαβίωσης.—Παρ 6:1-5· 11:15· 22:26, 27· βλέπε ΕΝΕΧΥΡΟ.